🔹امیر المومنین علیه السلام برتر از تمامی انبیاء جز رسول الله صلی‌الله علیه و آله است.

✍️در روایتی از جابر بن عبد الله انصاری نقل شده که رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم فرمودند:
«ما گروه انبیاء برادریم و من برترین آنان هستم، و محبوب‌ترین برادر نزد من علی بن ابی طالب علیهما السلام است، او نزد من برتر از انبیاء الهی است، کسی که بپندارد که انبیاء از او برتر هستند در واقع مرا کمترین پیامبران قرار داده و کسی که مرا کمترین آنها قرار دهد کافر گردیده است..»

📙تأويل الآيات الظاهرة في فضائل العترة الطاهرة، ص ۵۴۸ و ۵۴۹
📗البرهان في تفسير القرآن، ج‏۴، ص۸۷۲
📘تفسير كنز الدقائق و بحر الغرائب، ج۱۲، ص۷۱

#افضلیت #نقد_غلات (۱۳)
#عقد_اخوت
@borrhan

‍ #اجتهاد_و_تقلید
#نقد_غلات

⚠️دشمنی با فقها، از صفات غُلات و منحرفین

┄┅𖣐﴾﷽﴿𖣐━┅┄

..عَنْ جَمِيلِ بْنِ دَرَّاجٍ، قَالَ: دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ فَاسْتَقْبَلَنِي رَجُلٌ خَارِجٌ مِنْ عِنْدِ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ مِنْ أَصْحَابِنَا، فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَى أَبِي عَبْدِ اللَّهِ قَالَ لِي لَقِيتَ الرَّجُلَ الْخَارِجَ مِنْ عِنْدِي فَقُلْتُ بَلَى هُوَ رَجُلٌ مِنْ أَصْحَابِنَا مِنْ أَهْلِ الْكُوفَةِ، فَقَالَ لَا قَدَّسَ اللَّهُ رُوحَهُ وَ لَا قَدَّسَ مِثْلَهُ، إِنَّهُ ذَكَرَ أَقْوَاماً كَانَ أَبِي ائْتَمَنَهُمْ عَلَى حَلَالِ اللَّهِ وَ حَرَامِهِ وَ كَانُوا عَيْبَةَ عِلْمِهِ وَ كَذَلِكَ الْيَوْمَ هُمْ عِنْدِي، هُمْ مُسْتَوْدَعُ سِرِّي أَصْحَابُ أَبِي حَقّاً إِذَا أَرَادَ اللَّهُ بِأَهْلِ الْأَرْضِ سُوءاً صَرَفَ بِهِمْ عَنْهُمُ السُّوءَ، هُمْ نُجُومُ شِيعَتِي أَحْيَاءً وَ أَمْوَاتاً يُحْيُونَ‏ ذِكْرَ أَبِي بِهِمْ يَكْشِفُ اللَّهُ كُلَّ بِدْعَةٍ يَنْفُونَ عَنْ هَذَا الدِّينِ انْتِحَالَ الْمُبْطِلِينَ وَ تَأَوُّلَ‏ الْغَالِينَ ثُمَّ بَكَى فَقُلْتُ مَنْ هُمْ فَقَالَ مَنْ عَلَيْهِمْ صَلَوَاتُ اللَّهِ وَ رَحْمَتُهُ أَحْيَاءً وَ أَمْوَاتاً، بُرَيْدٌ الْعِجْلِيُّ وَ زُرَارَةُ وَ أَبُو بَصِيرٍ وَ مُحَمَّدُ بْنُ مُسْلِمٍ أَمَا إِنَّهُ يَا جَمِيلُ سَيُبَيَّنُ لَكَ أَمْرُ هَذَا الرَّجُلِ إِلَى قَرِيبٍ، قَالَ جَمِيلٌ فَوَ اللَّهِ مَا كَانَ إِلَّا قَلِيلًا حَتَّى رَأَيْتُ ذَلِكَ الرَّجُلَ‏ يُنْسَبُ إِلَى آلِ‏ أَبِي الْخَطَّابِ، قُلْتُ اللَّهُ يَعْلَمُ‏ حَيْثُ يَجْعَلُ رِسالَتَهُ‏، قَالَ جَمِيلٌ: وَ كُنَّا نَعْرِفُ أَصْحَابَ أَبِي الْخَطَّابِ بِبُغْضِ‏ هَؤُلَاءِ رَحْمَةُ اللَّهِ عَلَيْهِمْ.

🔹راوی می گوید: روزی بر امام صادق وارد شدم، امام به من فرمود: آن شخصی که از پیش من رفت را دیدی؟ گفتم بله، از شیعیان اهل کوفه است. فرمود: خداوند متعال روح او و آن که مثل او باشد را پاک نگردانَد! او بدخواه افرادی است که پدرم آنان را امین در حلال و حرام می‌دانست، آنان از علوم پدرم بهره فراوان بردند، و الان نیز برای من چنینند، آنان محرم اسرار من هستند، یاران پدرم بودند، به راستی که خداوند متعال هرگاه بخواهد بر اهل زمین بلایی بفرستد، به خاطر آنان از نزول بلا منصرف می‌گردد، آنان ستارگان شیعیان ما هستند، چه زنده باشند چه نباشند، یاد پدرم را زنده می‌کنند، به وسیله آنان، خداوند متعال بدعت را از بین می‌برد، و دین را از انحراف و کوتاهی و زياده‌روی حفظ می‌کند! سپس امام گریستند. من گفتم: آنان کیستند؟ فرمود: کسانی که سلام و رحمت خداوند بر زنده و مرده‌‌شان باد، یعنی«بُرید عِجلی،زراره،محمد بن مسلم، ابوبصیر». ای جمیل، به زودی حال آن شخصی که از نزد من رفت و تو او را دیدی، برایت روشن می‌گردد.
جمیل می‌گوید: به خدا سوگند چیزی نگذشت که دیدم آن شخص از طرفداران ابوالخطاب(رئیس یکی از فرقه های غلات) شده است! با خود گفتم: خداوند می‌داند امر دین را به چه کسانی واگذار کند (کلام امام به واقعیت پیوست). سپس من اصحاب ابوالخطاب را به بغض و دشمنی با #زراره و محمد بن مسلم و برید عجلی و ابوبصیر می‌شناختم.

📚 إختيارمعرفة‌الرجال ۱۳۷/۱ 

🔻 لذا نباید تعجب نمود که الان نیز عده‌ای منتسب به شیعه ،با اغراض شخصی و بی‌تقوایی، کمر به دشمنی با فقها بسته‌اند!
اگر بگویند: نباید فقها را با زراره و محمد بن مسلم قیاس کرد، می‌گوییم: ظاهرا بی‌خبرند که این بزرگواران و ستارگان شیعه نیز، در دوره‌ای اشتباهات علمی داشته‌اند، حتی گاهی مقابل حکم امام ایستادگی می‌کردند، گاهی با امام نزاع می‌کردند. اما طبیعی است (فارغ از دلایل متعدد)، چون معصوم نبودند و به تدریج در دامان امام پرورش یافتند، به مرور تسلیم و مطیع محض شدند، به مرور به آن درجه والا رسیدند، و خداوند متعال آنان را به چنان درجه‌ای رساند که امام در مدحشان چنین و چنان فرمودند. آنان در محضر امام بودند و گاهی به خطا می‌رفتند، حال، ما که از دیدار امام غریبمان محرومیم، آیا عجیب است که فلان فقیه در اثر محروم بودن از دیدار امام، اشتباهی کند یا به خطا رود؟ اگر فقیهی قصدش بدعت باشد، که بی شک ملعون است، اما اگر فقیهی سهوی کند، یا با نهایت تلاشش، فهم خود را در فلان حکم بیان کند و بعداً مشخص شود که اشتباه کرده، طبق روایات معذور است.این ها اولیات فقه‌الحدیث است.
ما تنها حق داریم «مجادله» به نحو احسن بنمائیم. یعنی می‌توانیم با دلیل و برهان سخن هر کسی را نقد کنیم. معیار نقد ما هم کلام خدا و معصومین علیهم السلام می باشد. دیگران بعدها داوری خواهند کرد که حق با کدام طرف بوده است. حمله به شخص عالم نشانۀ بی تقوایی و یا خدای نکرده، نفاق است.

@borrhan

#نقد_غلات (۱۵)
#حلول_واتحاد

‍ ⚠️ هشدار مهم و کلیدی🔑رئیس مذهب امام جعفر صادق علیه‌السلام:
«تظاهر غالیان به تشیّع»

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔸عَنْ أَبِي عَبْدِ اللَّهِ علیه‌السلام قَالَ: «ثَلَاثَةٌ لَا يُصَلَّى خَلْفَهُمُ الْمَجْهُولُ وَ الْغَالِي وَ إِنْ كَانَ يَقُولُ‏ بِقَوْلِكَ وَ الْمُجَاهِرُ بِالْفِسْقِ وَ إِنْ كَانَ مُقْتَصِداً.

#ترجمه : امام صادق علیه السلام فرمودند: پشت سه نفر نمی‌توان #نماز خواند: شخص مجهول [از جهت مذهب یا عدالت] و غالی –اگر چه سخنش مانند تو باشد [یعنی قائل به امامت و ولایت باشد]- و کسی که آشکارا فسق می کند؛ اگر چه [از جهت عقیده] میانه رو باشد.»

📚الخصال ؛ جامعه مدرسین ؛ ج‏1 ؛ ص154 و من لا يحضره الفقيه ؛ جامعه مدرسین ؛ ج‏1 ؛ ص 379 و تهذيب الأحكام ؛ دار الکتب الاسلامیة ؛ ج‏3 ؛ صص31 و 282


🔚از این روایت بر می‌آید که غالیان در لباس تشیّع ظاهر می‌شوند و سخنشان در باب امامت و ولایت در ظاهر مانند شیعیان است؛ اما در پس این ظاهر فریبا، عقاید باطل خود را پنهان کرده اند.
اما با وجود این ظاهر شیعگی، اهل بیت علیهم‌السلام آن ها را بدتر از یهود و نصاری و کفار دانسته‌اند.

🔖 مجلسی اوّل در شرح حدیث فوق، موارد زیر را مصداق غلوّ دانسته است:

🔚«كسى كه غلو كند در نبى و ائمه صلوات اللَّه عليهم كه نبى يا ائمه را خدا داند يا ائمه را رسول داند يا مثل نبى داند و نبى را افضل از ايشان نداند. مجملا زياده از رتبه ايشان اعتقاد به ايشان، يا به يكى از ايشان داشته باشد؛ هر چند بر حسب ظاهر اظهار تشيّع كند و امامى مذهب باشد.»
(لوامع صاحبقرانى ؛ مؤسسه اسماعیلیان ؛ ج‏4 ؛ ص396)

🔖 علامه مجلسی دوم نیز در شرح همین حدیث موارد زیر را مصداق غلوّ دانسته است:

1. اعتقاد به حلول و اتّحاد؛
2. برتر دانستن ائمه علیهم السلام از رسول خدا صلی الله علیه و آله؛
3. اعتقاد به این که ائمه علیهم‌السلام می‌توانند احکام خدا را از جانب خود تغییر دهند؛
(ملاذ الأخيار ؛ کتابخانه آیت الله مرعشی ؛ ج‏4 ؛ ص706)
4. نسبت دادن آفرینش عالم به اهل بیت علیهم‌السلام؛
(ملاذ الأخيار ؛ کتابخانه آیت الله مرعشی ؛ ج‏5 ؛ ص536 : ر.ک تصویر الحاقی)
5. اعتقاد به ربوبیت ائمه علیهم‌السلام؛
(بحار الأنوار؛ دار احیاء التراث العربی ؛ ج‏85 ؛ ص24)


❌ که متأسفانه اعتقاد به برخی از موارد فوق در روزگار ما رایج شده است.
اهل بیت علیهم السلام همه بندگان مورد تکریم خداوند متعال هستند. خلق بندگان و روزی دادن به آنان #فقط در شأن خداوند متعال می‌باشد.
تفویض یعنی زمام امری را به دیگری سپردن، اختیار دادن. خداوند خلق و رزق را تفویض نفرموده است یعنی خود او می‌آفریند و خود او تبارک و تعالی، روزی می‌دهد. پیامبر اکرم و اهل بیت علیهم‌السلام واسطۀ بین او و خلق هستند.
خداوند بندگانش را خلق و روزی می‌دهد و به برکت حجج الهی علیهم‌السلام به آنان مرحمت می‌فرماید؛
خداوند متعال آسمانها و زمین را به یمن وجود رسول الله صلی‌الله علیه و آله و اهل بیت عصمت علیهم السلام آفرید و‌ سبب خلقت زمین و آنچه در آنست وجود مقدس حجج الهی علیهم‌السلام هستند ؛ خلق روی زمین بدون حجت خدا از میان می روند. یعنی دنیا بدون حجت حق بی‌ارزش خواهد بود؛ پس ماندن مردم روی زمین عبث خواهد شد. لذا اگر در برخی روایات اشاره به خلق یا هلاک زمین توسط ائمه علیهم‌السلام شده است منظور اهل زمین و اشاره به این معناست.

✅🔚 نتیجه آنکه خالق و هستی بخش و روزی دهنده مطلقاً خداوند سبحان است و لا غیر
و نسبت دادن خلق و رزق به بندگان خدا ولو حجج الهی شرک و کفر است.

➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۱۶)
#درس_های_توحید (۲۴۸)
نفی #تجسیم (۱۷۰)
#نقد_غلات (۱۶)

✅ «وجه الله»بودن امام علیه السلام

💡با دقت بخوان!

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_شانزدهم

ّبا توجه به مطالب پیشین سِر اطلاق برخی تعابیر در آیات و روایات بر اهل بیت علیهم‌السلام تا حدودی روشن میشود، تعابیری نظیر «وجه الله»، «لسان الله»، «باب الله»، «یدالله» و ...که به توضیح بیشتر آنها می‌پردازیم.

🔻درحـدیثی که اباصـلت از امـام رضـا علیه السلام درباره معنای خبر «إنَّ ثَوابَ لااله الاالله ان النَظَرُ إلی وَجهِ اللهِ تَعالی»سؤال کرده است،حضرت درجوابش چنین فرموده اند:

💠 یَا أَبَا الصَّلْتِ مَنْ وَصَفَ اللَّهَ تَعَالَی بِوَجْهٍ کَالْوُجُوهِ فَقَدْ کَفَرَ وَ لَکِنَّ وَجْهَ اللَّهِ تَعَالَی أَنْبِیَاؤُهُ وَ رُسُلُهُ وَ حُجَجُهُ (علیهم السلام) هُمُ الَّذِینَ بِهِمْ یُتَوَجَّهُ إِلَی اللَّهِ عَزَّوَجَلَّ وَ إِلَی دِینِهِ وَ مَعْرِفَتِهِ وَ قَالَ اللَّهُ تَعَالَی کُلُّ مَنْ عَلَیْها فانٍ وَ یَبْقی وَجْهُ رَبِّکَ ذُو الْجَلالِ وَ الْإِکْرامِ وَ قَالَ عَزَّوَجَلَّ کُلُّ شَیْءٍ هالِکٌ إِلَّا وَجْهَهُ فَالنَّظَرُ إِلَی أَنْبِیَاءِ اللَّهِ تَعَالَی وَ رُسُلِهِ وَ حُجَجِهِ (علیهم السلام) فِی دَرَجَاتِهِمْ ثَوَابٌ عَظِیمٌ لِلْمُؤْمِنِینَ یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ وَ قَدْ قَالَ النَّبِیُّ (صلی الله علیه و آله) مَنْ أَبْغَضَ أَهْلَ بَیْتِی وَ عِتْرَتِی لَمْ یَرَنِی وَ لَمْ أَرَه یَوْمَ الْقِیَامَهًِْ

#ترجمه «اي اباصـلت،کسی که براي خداي متعال وجهی مانند دیگر وجوه قائل شود،کافر شده است؛ ولی وجه خدا پیامبران و رسولان و حجج الهی علیهم‌السلام هستند که صرفًا از طریق آنها توجه به سوي خداوند عّزوجل و دین او و معرفت او حاصل میشود.
وخداي متعال فرمود: «هرکسی روي زمین از بین میرود و وجه پروردگارت باقی میماند.» و همو عزوجل فرمود: «همه چیز از بین میرود مگر وجه خـداي متعـال.»
پس نگریسـتن به پیـامبران و رسولان و حجـج الهی علیهم السلام در آن درجاتی که دارند براي مؤمنان در روز قیامت پاداش بزرگی است. و پیامبر صلی‌الله علیه و آله وسلم هم فرمود: کسیکه دشمنی اهلبیت و عترت مرا داشته باشد، روز قیامت نه من او را می‌بینم و نه او مرا می‌بیند.»

📔 بحارالانوار ج۲۴ ص۲۰۱

✅🔚بنابراین عّلت تسمیه حجج الهی و در رأس آنها اهلبیت علیهم السلام به «وجه الله» اینست که وجه در لغت به معنای سـو و جهت می‌باشـد.

عّلت «وجه» نامیـدن صـورت انسـان هم این است که انسـان به صورت خود شـناخته میشود و در واقع صـورت آدمی، رو و سـوي او را معیـن می‌کنـد. کسـی هم که میخواهـد به دیگري تـوجه کنـد، رو به صـورت او میکنـد.

بنابراین صورت انسان، راه توجه کردن دیگران به انسان است. و به همین معنا در مورد خـداي متعال رعایت شـده بـدون آنکه تشـبیهی لازم آیـد. هر چیزي غیر خـدا، مخلوق خـداست. آن موجوداتی هم که وجه خـدا هسـتند از جهت مخلوق بودن هیچ تفاوتی با سایر مخلوقات ندارند، تنها چیزي که آنها دارند این است که آنها وسـیله و راه توجه کردن خلق به سوي خدا هستند و دین و معرفت الهی فقط ازطریق روي کردن به اینها براي انسان حاصل میشود. به همین جهت وجه خدا خوانده میشوند.

زیرا تنها طریقی هسـتند که اگر کسـی بخواهـد خدا را بندگی کند و به معرفت پروردگار گردن نهد، چاره اي جز پیمودن این طریق نـدارد. و این شـأن را هم خود خـدا به اینـان عطـا کرده است. چون منصـب هاي الهی همگی به جعل خود خـداست و هیچ کس از غیر طریق جعل، نمیتواند به چنین مقاماتی نایل شود.

اما نباید تصور کرد که اینها از بین نرفتنی هسـتند به این معنا که فانی شدنشان محال عقلی باشد.چنین نیست.
🟩 همه مخلوقات از بین رفتنی هسـتند و اینها هم در مخلوقیت مانند دیگران هستند و تنها چیزی که از بین رفتنی نیست، خود خـداست. اگر چیزي مخلوق باشـد، از بین رفتن و فانی شـدنش محال نیست. ولی البته خداي متعال آنگاه که بقیه مخلوقات را فانی میکند، اینها را فانی نمیسازد و تا وقتی خدا بخواهد اینها باقی میمانند، ولی نه باقیماندن به جسم خاکی بلکه باقی ماندن به مقام نورانی خود که در ابتداي خلقت به ایشان داده شده و با مرگ در دنیا از ایشان گرفته نمیشود.

«1⃣»

فایل pdf کتاب ترجمه رساله تفضیل امیرمومنین علیه السلام , اثر #شیخ_مفید رحمه الله در کانال «کتابخانه برهان» بارگذاری شد↓↓↓↓↓
https://t.me/borrhanlibrary/4980

🔻مؤلف گرانقدر در این کتاب با عباراتی ساده و روان به بررسی فضائل امیر مؤمنان پرداخته و کوشیده است با روش‌های متعدد به استدلال بپردازد. شیخ مفید در این کتاب در هشت فصل، فضیلت و برتری علی بن ابیطالب(علیه السلام) را بر تمام بشر، غیر از خاتم الأنبیاء حضرت محمد(صلی‌الله علیه و آله) به اثبات رسانده است.

#تاغدیرهرروزیک_کتاب
#افضلیت #نقد_غلات

‍ #حرکت_حسینی (۴۶)
#معرفت_امام #شبهات_محرم
#منجی (۲۶۵) #نقد_غلات (۱۸)

⁉️❔آیا سیدالشهداء علیه‌السلام از آنچه برایشان پیش آمد آگاه بودند یا نه ؟

💡با دقت بخوانید!

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_سوم

🟨 یکی از امتیازات ائمه علیهم‌السلام «علم مَنایا و بَلایا» است.

در کتاب شریف کافی چندین روایت است. در کتاب شریف بحار کتاب حجت جزء(=جلد) 26 از صفحۀ 137 تا 154 حدود 40 حدیث است؛ که می‌فرماید یکی از امتیازات ائمّه علیهم‌السلام این بود که #مرگ و میر افراد را می‌دانستند؛ #گرفتاریها و خصوصیاتی که افراد در آن واقع می‌شوند را می‌دانستند.

از امیرالمؤمنین علیه‌السلام گرفته که مکرراً در سخنانش می‌فرمود که «من عالم به منایا و بلایا و انساب عرب هستم» یعنی در بارۀ تمامی عرب می‌دانم که چه کسی نسبش به که می‌رسد؛ و راستش کدام است؛ و دروغش کدام است - چون عرب به نَسَب اهمیت می‌داد، حضرت راجع به آنها چنین می‌فرمود؛ و الا عالِم به انساب دیگران هم هستند - تا باقی ائمه هدی علیهم‌السلام

🔚اما مطلب از این بالاتر است. نه تنها ائمّه علیهم‌السلام می دانستند؛ کسان دیگری هم می‌دانستند. اما چگونه؟

باب علم منایا و بلایا شعب دارد؛

🔻یکی این که #خود_امام می‌داند چه وقتی می‌میرد. باب آن در کتاب شریف کافی این است «ان الائمّه علیهم‌السلام یَعلَمونَ مَتی یموتون و انّهم لایموتون اِلّا باختیارهم».
شرح : یکی از امتیازات #دوازده امام و نبی این است و خاتم انبیاء صلی‌الله علیه و آله که «خُیِّرَ بین الحیاة و بین لقاء الله فاِختارَ لقاءالله» ابتدا که ملک الموت می‌آید می‌گوید شما مجبور نیستید که حتماً از دنیا بروید؛ و بین زندگی و ملاقات حضرت حق مخیر می‌باشید؛ و ما فعلاً به این باب کاری نداریم.

🔻و دیگر آنکه #اصحاب_امام می‌دانستند ؛ گروه دیگری از احادیث در این باب : «باب اَنَّ الائمّه علیهم‌السلام لو سترعلیهم لِاَخبروا کلّ امرءٍ بمالَهُ وَ علَیه» است و عنوان باب این است اگر بنا بود افراد دهانشان قفل🔐داشت و چیزی به کسی نمی‌گفتند؛ و راز دار بودند؛ هر کسی را از آنچه که در زندگی با آن مواجه می‌شود؛ خواه به سود وی باشد، و خواه به زیانش خبر می‌دادند.

روایات متعدد است که دو تا را ثقة الاسلام کلینی نقل می‌فرماید؛ و تعداد فراوان از آنها در آثار سایرین هست؛ که باب هم دارد.

🔖🔚 من جمله، علامۀ مجلسی در بحار آورده است.
متن حدیث این است:
💠 قال قال ابو جعفر علیه السلام : لَو کان لألسنِتکُم اَوکیّه لِحَدثت کلّ امرءٍ بِمالهُ وعَلَیه

#شرح روایت : اگر دهان شما دَر داشت[اوکیه جمع وکاء به معنای جای دهانۀ خیک است که می بندند. «العین وکاء السه» که هم از کلمات قصار خاتم انبیاء صلی‌الله علیه و آله و هم مولی امیر المومنین علیه السلام در فصل سوم #نهج_البلاغه است . «وکاء» به معنای منفذی است که می شود بست.] اگر دهانشان سرپوش داشت، دَر داشت، هرچه که خواه به سودش و خواه به زیانش بود را به او می‌گفتیم؛

و روایات متعدد است.

از این مهم تر روایت ابوبصیر است (صحیحة ابو بصیر) که راوی می‌گوید:
💠 عبدالله بن سکا قال: سمعتُ اَبا بصیر یقولُ لابی عبدالله علیه السلام : مِن اَینَ اَصابَ اَصحابَ عَلِیً ما اَصابَهُم مَعَ علمهم بِمنایاهُم و بلایاهم قال فَاَجابَنی شِبهَ الُمُغضِب (به گونه ای که گویا عصبانی است) مِمَّن ذلک الّا مِنهُم، قلتُ ما یمنَعِک جِعلتُ فداک قال ذلک بابٌ أُغلِق اِلّا اِنَّ الحسینَ بن علیً علیهما السلام فَتَحَ مِنهُ شیئاً یَسیراً ثمَّ قالَ یا ابا محمّد اِنَّ اولئک کانَ عَلی اَفواهِهِم اَوکیَةٌ.
(ر.ک: تصویر الحاقی)

#شرح روایت : من شنیدم ابابصیر به امام صادق علیه‌السلام عرض میکند آقا این یاران امیرالمومنین علیه السلام که همگی آگاه بودند از مرگ و کیفیت مرگ خود؛ و آگاه بودند چه بر سر آنان می آید؛ چطور اینها نتوانستند از مرگ فرار کنند؟ [یعنی چطور در این حوادث واقع شدند؟ او آگاه بود که در مسیر زندگی با چه حوادثی مواجه می شود؛ خوب بود فرار می‌کرد.] مثل اینکه حضرت به گونه ای عصبانی شدند؛ فرمودند: این مواجه شدن از چه کس دیگری بود مگر از خودشان؟ [یعنی اینها پذیرفته بودند. مقام این اصحاب آن مقامی است که مقادیر الهی را می پذیرند؛ در عین حال که آگاه هم هستند.] ابوبصیر عرض کرد چه چیزی شما را باز می دارد؛ فدایت شوم. [یعنی چرا شما نسبت به ما این کا را نمی‌کنید؟] حضرت می فرماید آن دَری است که بسته شده است؛ مگر سید الشهداء علیه‌السلام که یک کمی از آن را باز کردند. [یعنی به خصوص آنهایی که با حضرت شهید شدند گفتند که جریان چه هست؛ و شما با چه وضعی مواجه می‌شوید.] سپس حضرت فرمودند: یا ابا محمد - که کنیۀ ابابصیر بود - آنها دهانهایشان دَر داشت؛

پی‌نوشت : قفل داشتن دهان ها حسب سایر روایات شریفه ، بستگی به ظرفیت قلوب و سینه های اصحاب دارد.


👇👇ادامه👇👇

‍ #نقد_مدعی_یمانی (۹۶۳)
#معرفت_امام #دولت_حق
#نقد_غلات (۱۹)

🔻با خود بیندیشیم!

┄┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

در روایتی منسوب به امام رضا علیه‌السلام-که به تبیین غلو و انواع آن پرداخته- آمده است:

«... فَمَنِ ادَّعَى لِلْأَنْبِيَاءِ رُبُوبِيَّةً وَ ادَّعَى لِلْأَئِمَّةِ رُبُوبِيَّةً أَوْ نُبُوَّةً أَوْ لِغَيْرِ الْأَئِمَّةِ إِمَامَةً فَنَحْنُ مِنْهُ بُرَءَاءُ فِي الدُّنْيَا وَ الْآخِرَة..»

#ترجمه : هر کس برای انبیاء ربوبیت، و برای امامان، ربوبیت یا نبوت، و برای غیر امامان، امامت ادّعا کند، ما در دنیا و آخرت از او بیزاریم.

📚عيون أخبار الرضا، ج‏2، ص201

🔚✅ این روایت، یک تعریف بسیار روشن و عقلانی از «غلوّ» به دست می‌دهد. تعریفی که فهم و پذیرش آن نه متوقّف بر این روایت، بلکه از بدیهیات و اولیاتی است که هر یک از آحادِ «شیعه» درک می‌کنند. 

🔻منظور از گروهی که ائمه علیهم السلام را از پیامبری گذرانده و به خدایی رسانده‌اند غلاتی هستند که معاصر ائمۀ اهل بیت علیهم السلام بودند. امروزه چنین غلاتی وجود ندارند.

اما متأسفانه امروز برخی از جامعه شیعه، به طیف دوم از غالیان گرفتار شده‌ است:
2. گروهی که غیر معصوم را به امامت رسانده‌ و تمام شؤون امام را به او نسبت می‌دهند!

❗️نمونه‌ای سخیف از این منحرفین را می‌توان در پیروان نادان مدعی یمانی احمد الحسن یافت که بر خلاف تمام نصوص و ادله با استناد به یک #خواب ، احمد بصری از قبیله همبوش عراق را که در فیسبوک ظهور کرده! امام و یازده فرزندش را هم امام میدانند!

🔚✅🔚 سرنوشت این جماعت و آن امّتی که غیر معصوم را به امامت بنشاند و پیمان خود را با امام خود -عجّل الله تعالی فرجه الشریف- شکسته و توحید و ولایت را لگدمالِ هوس‌های خود کرده است، چه خواهد بود؟
نصرت خداوند و سروری دنیا و آخرت؟
یا خذلان خداوند و خواری دو سرا؟

لحظه‌ای تفکر بهتر از سال‌ها عبادت است. فارغ از همه هیاهوها مدّتی «حرّ گونه» با خود بیندیشیم...


🔚←امامت منصب الهی است و هرگز به جز دوازده نور پاک علیهم‌السلام واگذار نمی‌شود، نیابت و اصالت در امامت بی‌معناست.

✳️امام صادق علیه السلام:
آیا تصور می‌کنید به هرکس خواستیم وصیّت می کنیم؟ نه به خدا سوگند! بلکه عهد و پیمانی است از جانب خداوند متعال و پیامبرش (صلی الله علیه و آله) که برای افراد خاصّی قرار داده شده است.
(رک: روایات فراوان در این مورد در باب سوم از ج 23 بحار الانوار)

➖➖➖➖
@borrhan

فایل pdf کتاب الرّسالَةُ العَلَویة فی فَضلِ أمیرالمؤمنین(ع) عَلی سائرِ البَرّیة سِوی سیدنا رَسولُ الله(ص) در «کتابخانه برهان» بارگذاری شد↓↓↓
https://t.me/borrhanlibrary/6862

 کتابی کلامی به زبان عربی اثر ابوالفتح کراجکی (درگذشت ۴۴۹ق) است که به موضوع تفضیل حضرت امیرالمؤمنین علی علیه‌السلام پرداخته است. مؤلف در این اثر، کتاب را در سه قسم آورده و به #افضلیت حضرت امیر علیه‌السلام از طریق قرآن، ویژگی‌های امام و جواب به شبهات وارده درباره امام می‌پردازد. این رساله که از اعتقادات شیعه بحث می‌کند با عنوان «‌التفضیل‌» نیز شهرت دارد.

#نقد_غلات

‍ #نقد_غلات (۲۱)
#سخنان_مهدوی (۷۳)
#شبهات_محرم
#پیشگویی

⚠️ نگاه غالیانه به شهادت امام حسین علیه السلام و تبعات آن

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔻بی حاشیه، باید گفت که شهادت جانسوز و مظلومانه امام حسین و اصحابشان علیهم السلام آن هم بصورت وحشیانه و بی‌سابقه، برخی را بر آن داشت تا برای توجیه و تأویل این واقعه مهم که عالم خلقت را به هم ریخت، دست به کار شوند. اینان گروهی بودند که فهم درستی از بحث امامت نداشتند و از مقام و جایگاه اهل بیت علیهم السلام، توهم کرده بودند که امام چون جنبه الوهیتی دارد، هرگز مغلوب و کُشته نمی‌شود، بلکه غایب می‌شود، به آسمان می‌رود، درباره‌اش تناسخ یا حلول روی می‌دهد و ....؛ گروه مذکور نتوانستند بپذیرند که امام حسین علیه السلام با آن جایگاه، به دست زنازادگان وحشیانه به شهادت رسید، لذا دچار انحراف و کج‌فهمی شدند.

👥 گروهی معتقد شدند:

در کربلا، کوفيان حنظلة بن اسعد شامی را به جای امام حسين عليه السلام به قتل رساندند‼️

شیخ صدوق رحمه الله روايت کرده است که ابوصلت هروی به خدمت حضرت امام رضا عليه السلام عرض کرد:

🔸گروهی در کوفه هستند که ادعا مى‌کنند حسين بن علی عليهما السلام کشته نشد و حق تعالى شباهت او را بر حنظلة بن اسعد شامی افکند و آن حضرت را به آسمان بالا برد، چنانکه عيسى را به آسمان بالا برد و اين آيه را حجت مي‌سازند: «و لن يجعل الله للکافرين علي المؤمنين سبيلا» حضرت فرمودند: دروغ می‌گويند، غضب و لعنت خدا بر ايشان باد؛ اينان با تکذيب کردن پيغمبر خدا صلى الله عليه و آله که خبر داد که آن حضرت کشته خواهد شد، کافر گشته‌اند. به خدا سوگند که حسين عليه السلام کشته شد و کسانی که از او بهتر بودند يعنى امير مؤمنان و امام حسن عليهما السلام نیز کشته شد. و هيچ يک از اهل بيت رسالت نيست مگر آن که کشته مى‌شود. مرا هم با مکر و حيله، به زهر شهيد خواهند کرد. اين خبر از رسول خدا صلي الله عليه و آله به من رسيده و آن حضرت را جبرئيل خبر داده و جبرئيل را خداوند آگاه کرده است. و مراد حق تعالى در آن آيه، آن است که کافر را حجتی بر مؤمن نيست، چگونه معناى مورد نظر آنان درست خواهد بود و حال آنکه خدای متعال از کشته شدن انبياء به ناحق در قرآن خبر داده است؛ با اين که حجت انبياء بر مخالفانشان غالب بود و حقانيت ايشان آشکار بود.

📘 عيون اخبار الرضا علیه السلام ج۱ ص۲۲۰
(ر.ک: تصویر الحاقی)

➖ در روایت دیگری به بحث تشبیهِ امام حسین علیه السلام به حضرت عیسی علیه‌السلام اشاره شده. در این روایت، پس از اینکه امام به سنتِ شامیان ( یعنی شادی در روز عاشورا ) اشاره می‌کند و این فاجعه را ریشه‌یابی می‌کند، می‌فرماید:

«ضرر این اخبار (شادی و برکتِ روز عاشورا) که شامیان برای دریافت جایزه از یزید لعنه الله جعل می‌کردند، برای اسلام و مسلمانان کمتر است از ضرر و خطر اخبار ساختگی آن گروهی که خودشان را به ما بستند و گمان می‌کنند دارای دوستی ما و معتقد به امامت ما هستند اما معتقدند که امام حسین علیه السّلام شهید نشده و شهادت آن حضرت نظیر عیسی بن مریم بر مردم مشتبه شده است!!! بنابراین طبق این عقیده، سرزنش و ملامتی متوجه #بنی_امیه لعنهم الله که حسین علیه السلام را شهید کرده‌اند نخواهد بود. کسی که گمان کند امام حسین علیه السّلام شهید نشده، پیامبر خدا و امیرالمومنین و امامانی را که بعد از ایشان خبر از شهادت امام حسین علیهم السلام داده‌اند تکذیب نموده است، و کسی که آنان را تکذیب نماید به خدای بزرگ کافر شده است و خون او برای هر شخصی که این مطلب را از وی بشنود مباح است.»

📕 علل‌ الشرایع، نشر قم، ج ١ ص ٢٢۵

➖ در بخشی از توقيعی از ناحیه حضرت مهدی عجل الله فرجه آمده:

«ادعای آنان که معتقدند امام حسين عليه السلام کشته نشده، کفر است و تکذيب رسول و ائمه عليهم السلام، و ضلالت و گمراهی است.»

📗 احتجاج، طبرسی، نشر المرتضی ۴۶۹/۲ - کمال الدین ۲۳۸/۲ (اسکن آن در پست بعد خواهد آمد)

+ مرتبط با این موضوع، این روایت از جناب حسین بن روح رحمه الله (←اینجا→) نیز خواندنی است


✸ «میمون الطبرانی» از مشهوران غلات نصیریه، در کتاب «مجموع الاعیاد» که اعیاد فرقه نصیریه را بیان می‌کند، بخشی را به «عید عاشورا» اختصاص داده است. او می‌گوید:

«عوام در عاشورا مشکی می‌پوشند و محزون هستند. اما اهل توحید، عاشورا را مسرورند و متبرک می‌دانند. زیرا عاشورا امام حسین علیه السلام کشته نشد، بلکه آن شخص عمر بن خطاب بود و آن اسبها که روی بدنش رفتند #ابولؤلؤ بود !!! زیرا حجت خدا کشته نمی‌شود ‌و کسی نمی‌تواند بر او مسلط شود! و حسین علیه السلام هم مانند عیسی علیه السلام کشته نشد." سپس برای تأیید مطلبش می‌گوید: "سیدنا الخصیبی _ مؤلف کتاب الهدایة الکبری _ نیز همین مطلب را به صورت شعر سروده است." در ادامه نیز شعر خصیبی را می‌آورد.»


👇👇ادامه 👇👇

#معرفی_کتاب

کتاب ولایت تکوینی و مسئله خلق و رزق- سید قاسم علی احمدی

#تذکر_مهم : در مکتب نورانی قرآن و عترت، خداوند سبحان از جهت اسماء و صفات، هیچ سنخیتی با مخلوقات خود ندارد. او جل و علا قدیم و ازلی است و ما سوا حادث‌اند و متغیر؛ او واحد است و بی‌نیاز و کل مخلوقات، محدودند و متجزی و فقیر به عنایت و افاضت او؛ و اوصاف یاد شده اوصافی‌اند که تمامی مخلوقات بدون استثناء در آن شریک‌اند و از این جهت هیچ فرقی میان اهل البیت علیهم‌السلام و دیگر مخلوقات نیست. لیکن برخی اهل غلو اوصافی را به حجج الهی اسناد می‌دهند که وصف مخصوص ذات مقدس ربوبی است؛←←و کتاب پیش رو با تمرکز بر دو وصف خالقیت و رازقیت درصدد تبیین این معناست که دو وصف پیش گفته نیز لازمه الوهیت حق متعال بوده و هیچ مخلوقی در این جهت، شریک و مثل خداوند سبحان نیست.

#نقد_غلات (۲۷) #درس_های_توحید (۲۹۴)