#ضرورت_معرفت_امام (۶۳)
#تبری (۴۵۰) #دعای_صنمی_قریش (۸)
✅ بت بودن ائمه کفر براي پیروانشان
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_شصت_و_سوم
🔻بنا بر جهتی که در قسمت قبل با عنوان «کفر و شرکِ منکرین امامت» به آن اشاره شد ، از پیشوایان ضـلالت در دشـمنی با اهل‌‌بیت علیهم السلام تعبیر به «بت» شده است؛←زیرا آنان کسانی هستند که بندگان را از طریق توحید منحرف میکنند.
ابوحمزه ثُمالی از امام باقر علیه‌السلام نقل میکند که فرمودند:
🔸یَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَّمَا یَعْبُدُ اللهَ مَنْ عَرَفَ اللهَ وَ أَمَّا مَنْ لَا یَعْرِفُ اللهَ کَأَنَّمَا یَعْبُدُ غَیْرَهُ هَکَذَا ضَالًّا. قُلْتُ: أَصْلَحَکَ اللهُ وَ مَا مَعْرِفَةُ اللهِ؟ قَالَ: یُصَدِّقُ اللهَ وَ یُصَدِّقُ مُحَمَّداً رَسُولَ اللهِ(ص) فِی مُوَالاةِ عَلِیٍّ وَ الِایتِمَامِ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ الْهُدَى مِنْ بَعْدِهِ وَ الْبَرَاءَةُ إِلَى اللهِ مِنْ عَدُوِّهِمْ وَ کَذَلِکَ عِرْفَانُ اللهِ. قَالَ قُلْتُ: أَصْلَحَکَ اللهُ أَیُّ شَیْءٍ إِذَا عَمِلْتُهُ أَنَا اسْتَکْمَلْتُ حَقِیقَةَ الْإِیمَانِ؟ قَالَ: تُوَالِی أَوْلِیَاءَ اللهِ وَ تُعَادِی أَعْدَاءَ اللهِ وَ تَکُونُ مَعَ الصَّادِقِینَ کَمَا أَمَرَکَ اللَّهُ. قَالَ قُلْتُ: وَ مَنْ أَوْلِیَاءُ اللهِ؟ فَقَالَ: أَوْلِیَاءُ اللهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَ عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ثُمَّ انْتَهَى الْأَمْرُ إِلَیْنَا ثُمَّ ابْنِی جَعْفَرٌ وَ أَوْمَأَ إِلَى جَعْفَرٍ وَ هُوَ جَالِسٌ. فَمَنْ وَالَى هَؤُلَاءِ فَقَدْ وَالَى أَوْلِیَاءَ اللهِ وَ کَانَ مَعَ الصَّادِقِینَ کَمَا أَمَرَهُ اللهُ. قُلْتُ: وَ مَنْ أَعْدَاءُ اللهِ أَصْلَحَکَ اللهُ؟ قَالَ: الْأَوْثَانُ الْأَرْبَعَةُ. قَالَ قُلْتُ: مَنْ هُمْ؟ قَالَ أَبُوالْفَصِیلِ وَ رُمَعُ وَ نَعْثَلٌ وَ مُعَاوِیَةُ وَ مَنْ دَانَ دِینَهُمْ فَمَنْ عَادَى هَؤُلَاءِ فَقَدْ عَادَى أَعْدَاءَ اللهِ»
#ترجمه : «اي ابوحمزه، همانا فقط کسـی خدا را عبادت میکند که او راشـناخته باشد. ولی آن کس که خدا را نشناخته، گویی غیر خدا را گمراهـانه این چنین عبادت میکنـد. عرض کردم:خـدا امرتان را اصـلاح فرمایـد؛ معرفت خـدا چیست؟ فرمود: اینکه خـدا و محمد رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را در مورد دوستی با علی علیه‌السلام و پذیرفتن امامت او و امامان هدایت پس از او و بیزاري جستن از دشمنانشان به سوي خدا تصدیق نماید. و شناخت خدا اینگونه است. عرض کردم: خدا امرتان را اصـلاح فرماید؛چه کاري است که اگر من انجامش دهم، حقیقت ایمان را به طورکامل به دسـت آورده ام؟ فرمود: اولیاي خدا را دوست بداري، و دشمنان خدا را دشمن بداري، و همراه باصادقان باشی چنانکه خداوند به تو دستور داده است. عرض کردم: اولیاي خدا کیانند؟ فرمود: اولیاي خدا رسولخدا صـلی الله علیه و آله وسـلم و علی و حسن و حسـین و علی بن الحسـین علیهم‌السلام هسـتند،سپس این امر به ما منتهی شده،سپس فرزندم جعفر. و به جعفر علیه السلام که نشسته بود اشاره فرمود؛ پس هرکس اینان را دوست بـدارد، اولیاي خـدا را دوست داشـته و همراه با صادقان بوده چنانکه خدایش دسـتور داده است. عرض‌کردم: خدا امرتان را اصلاح فرماید؛ دشمنان خدا کیانند؟ فرمود: بت‌هاي چهارگانه. عرض کردم: آنان چه کسانی هسـتند؟ فرمود: ابوالفصیل و رُمَع و #نعثل و #معاویه و هرکس به دین آنان باشد. پس هر که آنان را دشمن بدارد، با دشمنان خدا دشمنی کرده است.»
✍ پی‌نوشت:مرحوم مجلسی در بیان این روایت میفرماید:←منظور از ابوفصیل ابوبکر ، و رمع عمر ،و نعثل عثمان است. همانطور که در کتب لغت به آن تصریح شده است.
۱- تفسیر عیاشی ج۲ص۱۱۶ بحارالانوارج۲۷ص۵۷
➖➖➖➖
@borrhan
#تبری (۴۵۰) #دعای_صنمی_قریش (۸)
✅ بت بودن ائمه کفر براي پیروانشان
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
#قسمت_شصت_و_سوم
🔻بنا بر جهتی که در قسمت قبل با عنوان «کفر و شرکِ منکرین امامت» به آن اشاره شد ، از پیشوایان ضـلالت در دشـمنی با اهل‌‌بیت علیهم السلام تعبیر به «بت» شده است؛←زیرا آنان کسانی هستند که بندگان را از طریق توحید منحرف میکنند.
ابوحمزه ثُمالی از امام باقر علیه‌السلام نقل میکند که فرمودند:
🔸یَا أَبَا حَمْزَةَ إِنَّمَا یَعْبُدُ اللهَ مَنْ عَرَفَ اللهَ وَ أَمَّا مَنْ لَا یَعْرِفُ اللهَ کَأَنَّمَا یَعْبُدُ غَیْرَهُ هَکَذَا ضَالًّا. قُلْتُ: أَصْلَحَکَ اللهُ وَ مَا مَعْرِفَةُ اللهِ؟ قَالَ: یُصَدِّقُ اللهَ وَ یُصَدِّقُ مُحَمَّداً رَسُولَ اللهِ(ص) فِی مُوَالاةِ عَلِیٍّ وَ الِایتِمَامِ بِهِ وَ بِأَئِمَّةِ الْهُدَى مِنْ بَعْدِهِ وَ الْبَرَاءَةُ إِلَى اللهِ مِنْ عَدُوِّهِمْ وَ کَذَلِکَ عِرْفَانُ اللهِ. قَالَ قُلْتُ: أَصْلَحَکَ اللهُ أَیُّ شَیْءٍ إِذَا عَمِلْتُهُ أَنَا اسْتَکْمَلْتُ حَقِیقَةَ الْإِیمَانِ؟ قَالَ: تُوَالِی أَوْلِیَاءَ اللهِ وَ تُعَادِی أَعْدَاءَ اللهِ وَ تَکُونُ مَعَ الصَّادِقِینَ کَمَا أَمَرَکَ اللَّهُ. قَالَ قُلْتُ: وَ مَنْ أَوْلِیَاءُ اللهِ؟ فَقَالَ: أَوْلِیَاءُ اللهِ مُحَمَّدٌ رَسُولُ اللهِ وَ عَلِیٌّ وَ الْحَسَنُ وَ الْحُسَیْنُ وَ عَلِیُّ بْنُ الْحُسَیْنِ ثُمَّ انْتَهَى الْأَمْرُ إِلَیْنَا ثُمَّ ابْنِی جَعْفَرٌ وَ أَوْمَأَ إِلَى جَعْفَرٍ وَ هُوَ جَالِسٌ. فَمَنْ وَالَى هَؤُلَاءِ فَقَدْ وَالَى أَوْلِیَاءَ اللهِ وَ کَانَ مَعَ الصَّادِقِینَ کَمَا أَمَرَهُ اللهُ. قُلْتُ: وَ مَنْ أَعْدَاءُ اللهِ أَصْلَحَکَ اللهُ؟ قَالَ: الْأَوْثَانُ الْأَرْبَعَةُ. قَالَ قُلْتُ: مَنْ هُمْ؟ قَالَ أَبُوالْفَصِیلِ وَ رُمَعُ وَ نَعْثَلٌ وَ مُعَاوِیَةُ وَ مَنْ دَانَ دِینَهُمْ فَمَنْ عَادَى هَؤُلَاءِ فَقَدْ عَادَى أَعْدَاءَ اللهِ»
#ترجمه : «اي ابوحمزه، همانا فقط کسـی خدا را عبادت میکند که او راشـناخته باشد. ولی آن کس که خدا را نشناخته، گویی غیر خدا را گمراهـانه این چنین عبادت میکنـد. عرض کردم:خـدا امرتان را اصـلاح فرمایـد؛ معرفت خـدا چیست؟ فرمود: اینکه خـدا و محمد رسول خدا صلی الله علیه و آله وسلم را در مورد دوستی با علی علیه‌السلام و پذیرفتن امامت او و امامان هدایت پس از او و بیزاري جستن از دشمنانشان به سوي خدا تصدیق نماید. و شناخت خدا اینگونه است. عرض کردم: خدا امرتان را اصـلاح فرماید؛چه کاري است که اگر من انجامش دهم، حقیقت ایمان را به طورکامل به دسـت آورده ام؟ فرمود: اولیاي خدا را دوست بداري، و دشمنان خدا را دشمن بداري، و همراه باصادقان باشی چنانکه خداوند به تو دستور داده است. عرض کردم: اولیاي خدا کیانند؟ فرمود: اولیاي خدا رسولخدا صـلی الله علیه و آله وسـلم و علی و حسن و حسـین و علی بن الحسـین علیهم‌السلام هسـتند،سپس این امر به ما منتهی شده،سپس فرزندم جعفر. و به جعفر علیه السلام که نشسته بود اشاره فرمود؛ پس هرکس اینان را دوست بـدارد، اولیاي خـدا را دوست داشـته و همراه با صادقان بوده چنانکه خدایش دسـتور داده است. عرض‌کردم: خدا امرتان را اصلاح فرماید؛ دشمنان خدا کیانند؟ فرمود: بت‌هاي چهارگانه. عرض کردم: آنان چه کسانی هسـتند؟ فرمود: ابوالفصیل و رُمَع و #نعثل و #معاویه و هرکس به دین آنان باشد. پس هر که آنان را دشمن بدارد، با دشمنان خدا دشمنی کرده است.»
✍ پی‌نوشت:مرحوم مجلسی در بیان این روایت میفرماید:←منظور از ابوفصیل ابوبکر ، و رمع عمر ،و نعثل عثمان است. همانطور که در کتب لغت به آن تصریح شده است.
۱- تفسیر عیاشی ج۲ص۱۱۶ بحارالانوارج۲۷ص۵۷
➖➖➖➖
@borrhan
#معجزات_الائمه (۲۱۵)
#نقد_مدعی_یمانی (۱۰۰۷)
#شبهات_مهدوی #زبان (۵۷)
🔶 وقتی وکیل امام عصر عج می‌دانند که باید با لهجه فارسی دَری صحبت کنند
✧❁﷽❁✧
🔻 می‌دانیم که در هر دوره، هر امامی وُکلائی داشته تا شیعیان بتوانند از طریق آنان با امام خود مرتبط شوند. زیرا حصر و زندان و خفقان و #تقیه مانع از ارتباط بی‌دغدغه بین شیعیان و امام بوده، لذا نحوه مدیریت ارتباطیِ اهل بیت علیهم السلام، به اصطلاح شبکه‌ای بوده که در هر منطقه‌ای که لازم دیده‌اند، افرادی را به عنوان پُل ارتباطی با امام گماشته بودند تا هم شیعیان در معرض خطر واقع نشوند، هم ارتباط با امام، محصور در دیدار حضوری نبوده باشد. روی این روش ارتباطی اهل بیت علیهم السلام و قابلیت‌ها و استفاده آن برای این دوره، سخن بسیار است که باید بگذریم تا به مطلب مورد نظر پرداخته شود.
در بین وُکلای اهل بیت علیهم‌السلام ،جناب شیخ ابوالقاسم حسین بن روح (ره) وکیل سوم حضرت مهدی عج، جایگاه ویژه‌ای دارد ایشان اصالتا اهل قم بودند. پیشتر گزارش جالب توجهی از ايشان ارائه شد. ایشان در بغداد، در موقعیت و شرایط بسیار حساسی واسطه رابطه شیعیان با امام بود. شیخ طوسی در کتاب نفیس "الغیبة" گزارش جالبی از کیفیت #تقیه او با سران بغداد نقل کرده؛ و طبق گزارش دیگری، آنقدر شرایط ایشان حساس بود که دربان خود را به دلیل لعن بر #معاویه لعنه الله در عموم، اخراج کرد.
✅ در آن شرایط، شیعیان نیز اموالی را که باید به امام می‌رساندند نزد وکیل ایشان آورده، و از روی دقت و حس مسئولیت درباره اموال امام، یا گاهی به دلیل بُعد مسافت و تبعا عدم شناخت کافی، وی را می‌آزمائیدند تا ببینند از عنایات خاص امام به او، چیزی می‌بینند یا نه؛←زیرا کم نبودند مدعیانی که جامعه شیعه از آنان ضربات سنگینی خورده بود. یکی از گزارشات جالب پیرامون تحویل اموال به جناب حسین بن روح، این گزارشی است که شیخ الطائفة از شیخ صدوق _ در کمال الدین _نقل کرده:
🔸أخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ قَالَ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَتِّيلٍ قَالَ: كَانَتِ امْرَأَةٌ يُقَالُ لَهَا زَيْنَبُ مِنْ أَهْلِ آبَةَ وَ كَانَتِ امْرَأَةَ مُحَمَّدِ بْنِ عِبْدِيلٍ الْآبِيِّ مَعَهَا ثَلَاثُمِائَةِ دِينَارٍ فَصَارَتْ إِلَى عَمِّي جَعْفَرِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ مَتِّيلٍ وَ قَالَتْ أُحِبُّ أَنْ يُسَلَّمَ هَذَا الْمَالُ مِنْ يَدِي إِلَى يَدِ أَبِي الْقَاسِمِ بْنِ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ. فَأَنْفَذَنِي مَعَهَا أُتَرْجِمُ عَنْهَا فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْقَاسِمِ بْنِ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَقْبَلَ عَلَيْهَا بِلِسَانٍ آبِيٍّ فَصِيحٍ فَقَالَ لَهَا زَيْنَبُ "چونه چون بدا كوليه جونسته" وَ مَعْنَاهُ كَيْفَ أَنْتِ وَ كَيْفَ كُنْتِ وَ مَا خَبَرُ صِبْيَانِكِ فَاسْتَغْنَتْ مِنَ التَّرْجُمَةِ وَ سَلَّمَتِ الْمَالَ وَ رَجَعَتْ. (الغيبة ٣٢١)
✍🏻 حاصل آنکه زنی از شیعیانِ منطقه آبه یا آوه (منطقه ای در ساوه که آن زمان به تشیع معروف بوده) نزد یکی از شیعیان شناخته شده در بغداد می‌رود و میگوید می‌خواهم این سیصد دینار را به شیخ ابوالقاسم حسین بن روح بدهم تا به امام تحویل دهد. وی برادرزاده خود را با این زن همراه میکند تا مُترجم او باشد. وقتی نزد جناب حسین بن روح می‌رسند، ایشان بی مقدمه با لهجه فصیحِ آوی به آن زن میگوید: "زینب چونه چون بدا كوليه جونسته." یعنی: چطوری؟ حالت چگونه است؟ فرزندانت و خانواده‌ات چطورند؟ آن زن متوجه می‌شود که ایشان مُترجم نمی‌خواهد و با عنایت امام، از لهجه و اوضاع او آگاه است. سپس اموال را تقدیم میکند و می‌رود.
➖ قابل ذکر است که جناب مجتبی عزیزی، محقق و مترجم کتاب الغیبة نشر جمکران ص ۵۶۲ ذیل این گزارش نوشته:
در حاشیه نسخه منتشره توسط مؤسسه معارف اسلامیه که حقاً تحقیق جامعی بوده و اختلاف نسخ به شکل خوبی در آن درج شده، آمده است: در دو نسخه خطی کتابخانه آستان قدس رضوی و کتابخانه مدرسه فیضیه قم، عبارت فوق به این شکل است: «چونی چون بدی» که نسبت به نسخ دیگر، واضح‌تر و فصیح‌تر و صحیح‌تر است. در بحارالانوار که این گزارش را از کمال الدین نقل کرده، آمده است: «چونا چویدا کواید چون ایقنه» به نظر می‌رسد از مجموع نسخ عبارت صحیح این باشد که "چونی" یعنی چگونه هستی، چطوری - حال شما چطور است؛ "چون بدی" [یا چون بدا] یعنی چگونه بودی - قبلاً در چه حالی بودی؛ "کوبیه" [یا کواند یا کوالید] یعنی فرزندان - بچه‌ها - خانواده؛ "چونسته" [یا چون استه] یعنی چطورند - چطور هستند.این عبارت فارسی دَری است که اساس زبان ایران زمین بوده و از غنای خاص خودش برخوردار است و تا قرن هفتم هجرت گویش غالب مردم ایران به همین صورت فارسی دری بوده است و بعد دچار تحول شده و پس از تغییرات بسیار به حالت امروزی در آمده است.
@borrhan
#نقد_مدعی_یمانی (۱۰۰۷)
#شبهات_مهدوی #زبان (۵۷)
🔶 وقتی وکیل امام عصر عج می‌دانند که باید با لهجه فارسی دَری صحبت کنند
✧❁﷽❁✧
🔻 می‌دانیم که در هر دوره، هر امامی وُکلائی داشته تا شیعیان بتوانند از طریق آنان با امام خود مرتبط شوند. زیرا حصر و زندان و خفقان و #تقیه مانع از ارتباط بی‌دغدغه بین شیعیان و امام بوده، لذا نحوه مدیریت ارتباطیِ اهل بیت علیهم السلام، به اصطلاح شبکه‌ای بوده که در هر منطقه‌ای که لازم دیده‌اند، افرادی را به عنوان پُل ارتباطی با امام گماشته بودند تا هم شیعیان در معرض خطر واقع نشوند، هم ارتباط با امام، محصور در دیدار حضوری نبوده باشد. روی این روش ارتباطی اهل بیت علیهم السلام و قابلیت‌ها و استفاده آن برای این دوره، سخن بسیار است که باید بگذریم تا به مطلب مورد نظر پرداخته شود.
در بین وُکلای اهل بیت علیهم‌السلام ،جناب شیخ ابوالقاسم حسین بن روح (ره) وکیل سوم حضرت مهدی عج، جایگاه ویژه‌ای دارد ایشان اصالتا اهل قم بودند. پیشتر گزارش جالب توجهی از ايشان ارائه شد. ایشان در بغداد، در موقعیت و شرایط بسیار حساسی واسطه رابطه شیعیان با امام بود. شیخ طوسی در کتاب نفیس "الغیبة" گزارش جالبی از کیفیت #تقیه او با سران بغداد نقل کرده؛ و طبق گزارش دیگری، آنقدر شرایط ایشان حساس بود که دربان خود را به دلیل لعن بر #معاویه لعنه الله در عموم، اخراج کرد.
✅ در آن شرایط، شیعیان نیز اموالی را که باید به امام می‌رساندند نزد وکیل ایشان آورده، و از روی دقت و حس مسئولیت درباره اموال امام، یا گاهی به دلیل بُعد مسافت و تبعا عدم شناخت کافی، وی را می‌آزمائیدند تا ببینند از عنایات خاص امام به او، چیزی می‌بینند یا نه؛←زیرا کم نبودند مدعیانی که جامعه شیعه از آنان ضربات سنگینی خورده بود. یکی از گزارشات جالب پیرامون تحویل اموال به جناب حسین بن روح، این گزارشی است که شیخ الطائفة از شیخ صدوق _ در کمال الدین _نقل کرده:
🔸أخْبَرَنَا جَمَاعَةٌ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عَلِيِّ بْنِ الْحُسَيْنِ بْنِ مُوسَى بْنِ بَابَوَيْهِ قَالَ أَخْبَرَنَا مُحَمَّدُ بْنُ عَلِيِّ بْنِ مَتِّيلٍ قَالَ: كَانَتِ امْرَأَةٌ يُقَالُ لَهَا زَيْنَبُ مِنْ أَهْلِ آبَةَ وَ كَانَتِ امْرَأَةَ مُحَمَّدِ بْنِ عِبْدِيلٍ الْآبِيِّ مَعَهَا ثَلَاثُمِائَةِ دِينَارٍ فَصَارَتْ إِلَى عَمِّي جَعْفَرِ بْنِ أَحْمَدَ بْنِ مَتِّيلٍ وَ قَالَتْ أُحِبُّ أَنْ يُسَلَّمَ هَذَا الْمَالُ مِنْ يَدِي إِلَى يَدِ أَبِي الْقَاسِمِ بْنِ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ قَالَ. فَأَنْفَذَنِي مَعَهَا أُتَرْجِمُ عَنْهَا فَلَمَّا دَخَلْتُ عَلَى أَبِي الْقَاسِمِ بْنِ رَوْحٍ رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُ أَقْبَلَ عَلَيْهَا بِلِسَانٍ آبِيٍّ فَصِيحٍ فَقَالَ لَهَا زَيْنَبُ "چونه چون بدا كوليه جونسته" وَ مَعْنَاهُ كَيْفَ أَنْتِ وَ كَيْفَ كُنْتِ وَ مَا خَبَرُ صِبْيَانِكِ فَاسْتَغْنَتْ مِنَ التَّرْجُمَةِ وَ سَلَّمَتِ الْمَالَ وَ رَجَعَتْ. (الغيبة ٣٢١)
✍🏻 حاصل آنکه زنی از شیعیانِ منطقه آبه یا آوه (منطقه ای در ساوه که آن زمان به تشیع معروف بوده) نزد یکی از شیعیان شناخته شده در بغداد می‌رود و میگوید می‌خواهم این سیصد دینار را به شیخ ابوالقاسم حسین بن روح بدهم تا به امام تحویل دهد. وی برادرزاده خود را با این زن همراه میکند تا مُترجم او باشد. وقتی نزد جناب حسین بن روح می‌رسند، ایشان بی مقدمه با لهجه فصیحِ آوی به آن زن میگوید: "زینب چونه چون بدا كوليه جونسته." یعنی: چطوری؟ حالت چگونه است؟ فرزندانت و خانواده‌ات چطورند؟ آن زن متوجه می‌شود که ایشان مُترجم نمی‌خواهد و با عنایت امام، از لهجه و اوضاع او آگاه است. سپس اموال را تقدیم میکند و می‌رود.
➖ قابل ذکر است که جناب مجتبی عزیزی، محقق و مترجم کتاب الغیبة نشر جمکران ص ۵۶۲ ذیل این گزارش نوشته:
در حاشیه نسخه منتشره توسط مؤسسه معارف اسلامیه که حقاً تحقیق جامعی بوده و اختلاف نسخ به شکل خوبی در آن درج شده، آمده است: در دو نسخه خطی کتابخانه آستان قدس رضوی و کتابخانه مدرسه فیضیه قم، عبارت فوق به این شکل است: «چونی چون بدی» که نسبت به نسخ دیگر، واضح‌تر و فصیح‌تر و صحیح‌تر است. در بحارالانوار که این گزارش را از کمال الدین نقل کرده، آمده است: «چونا چویدا کواید چون ایقنه» به نظر می‌رسد از مجموع نسخ عبارت صحیح این باشد که "چونی" یعنی چگونه هستی، چطوری - حال شما چطور است؛ "چون بدی" [یا چون بدا] یعنی چگونه بودی - قبلاً در چه حالی بودی؛ "کوبیه" [یا کواند یا کوالید] یعنی فرزندان - بچه‌ها - خانواده؛ "چونسته" [یا چون استه] یعنی چطورند - چطور هستند.این عبارت فارسی دَری است که اساس زبان ایران زمین بوده و از غنای خاص خودش برخوردار است و تا قرن هفتم هجرت گویش غالب مردم ایران به همین صورت فارسی دری بوده است و بعد دچار تحول شده و پس از تغییرات بسیار به حالت امروزی در آمده است.
@borrhan
#معاویه (۳۷۶)
#نقد_مولوی (۲۱۲)
🔻مولوی و مدح معاویه
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
🔸یکی از چهره های منفور نزد ما، معاویه (لعنة الله عليه) است. او بود که لعن بر امیرالمؤمین علیه السلام را سنت نمود و بسیار بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دروغ می‌بست و حدیث جعل میکرد تا مقاصد شوم خود را رواج دهد؛ او بود که دربارهٔ مادرش نوشته اند: «کان أحب الرجال الیها السودان» یعنی هند مادر معاویه به مردان سیاه پوست بسیار علاقه داشت!
📚بحارالأنوار، ۳۳/۱۹۸، به نقل از «الزام النواصب و کشف الحق»
←←#ابن_ابی_الحدید معتزلی به این نکته تصریح دارد و میگوید:
«حق این است که معاویه در داشتن دین مورد شک و تردید و دچار طعن و عیب‌جویی بوده است و در زمان حکمرانی خود چه اعمالی را مرتکب نگردید، و از طرف دیگر شیوخ معتزله در کتب خود معاویه را زندیق و کافر معرفی کردند به خاطر اعمال ننگینش، چرا که معاویه از طعن و مسخره کردن و گفتار زشت و ناهنجار درباره رسول خدا و دین او پروا نداشت و گاه و بیگاه از خلال اظهارات او تراوش میکرد. مثلاً روزی مؤذن اذان می‌گفت، وقتی بعد از شهادت به توحید، شهادت به رسالت پیامبر را شنید، معاویه سر برداشت و گفت ای محمد! روح پدرت شاد ای پسر عبدالله، چقدر بلند همت بودی تو که به کمتر از این قانع نشدی و رضایت ندادی تا سرانجام نام خود را در کنار نام پروردگار عالم قرار دادی!» (معاذالله)
←←باز ابن ابی الحدید و مسعودی نقل میکنند:
«زبیر بن بکار در کتاب خود -الموفقیات- از قول مطرف فرزند #مغیرة مینویسد: به همراه پدرم به سفر شام رفتیم و پدرم بر معاویه وارد شد و بعد از مراجعت از هوش و کیاست معاویه تعریف میکرد، اما یک شب دیگر وقتی از نزد معاویه برگشت خیلی ناراحت بود... بعد از سؤال از اینکه چرا ناراحتی؟ در جوابم گفت: فرزندم من از نزد خبیث‌ترین و کافر ترین مردم بازگشته ام، گفتم برای چه؟ گفت: مجلس معاویه وقتی خالی از اغیار شد به او گفتم یا امیر، علی (علیه السلام) که از دنیا رفت و شما به خواسته‌های خود رسیده‌ای، لذا به ظلمهای خود پایان بده تا نام نیکی از خود به یادگار بگذاری. اما معاویه پاسخ داد: دور است، دور است آنچه می‌گویی، ابوبکر و عمر و عثمان آمدند و حکومت کردند، اما نام آنها باقی نمانْد. در حالی که این مرد هاشمی (پیامبر) را هر روز پنج مرتبه در سراسر جهان اسلام فریاد برمی‌دارند و به بزرگی یادش میکنند. ای بی‌مادر به خدا سوگند، آرام نخواهم نشست، مگر اینکه این نام را دفن کنم و این اسم را مدفون سازم. مأمون (لعنة الله علیه) پس از شنیدن این خبر دستور داد تا معاویه را همه جا لعن کنند، اما به دلایلی موقت بود و پایدار نماند.»
📚شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، چاپ اول مشهد، ۵/۱۲۹ (تصویر الحاقی)
📚مروج الذهب، ۲/۳۴۱
اینها قطره ای از دریای رذائل و خباثت معاویه بود. حال جالب است که مولوی در مدح معاویه شعری سروده است:
«در خبر آمد که خال مؤمنان
خفته بد در قصر بر بستر ستان
قصر را از اندرون در بسته بود
کز زیارتهای مردم خسته بود
ناگهان مردی ورا بیدار کرد
چشم چون بگشاد پنهان گشت مرد
گفت اندر قصر کس را ره نبود
کیست کین گستاخی و جرات نمود
گرد برگشت و طلب کرد آن زمان
تا بیاید زان نهان گشته نشان
او پس در مدبری را دید کو
در پس پرده نهان میکرد رو
گفت هی تو کیستی نام تو چیست
گفت نامم فاش ابلیس شقیست
گفت بیدارم چرا کردی بجد
راست گو با من مگو بر عکس و ضد.»
❗️مولوی چنین داستان سازی می کند که معاویه، دایی مؤمنان! در قصرش خفته بود و در حالی که درهای قصر به روی همه بسته بود، شخصی او را بیدار می کند. معاویه متعجب از این که چه کسی توانسته وارد قصر و اتاق خواب او شود، می گوید: تو که هستی و چگونه جرأت کردی وارد قصر شوی؟! در این هنگام #ابلیس خود را معرفی میکند و میگوید او بوده است که معاویه را بیدار کرده است. معاویه از او می پرسد چرا مرا بیدار کردی؟ راستش را بگو!(تصویر در پست بعد)
«1⃣»
#نقد_مولوی (۲۱۲)
🔻مولوی و مدح معاویه
┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄
🔸یکی از چهره های منفور نزد ما، معاویه (لعنة الله عليه) است. او بود که لعن بر امیرالمؤمین علیه السلام را سنت نمود و بسیار بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دروغ می‌بست و حدیث جعل میکرد تا مقاصد شوم خود را رواج دهد؛ او بود که دربارهٔ مادرش نوشته اند: «کان أحب الرجال الیها السودان» یعنی هند مادر معاویه به مردان سیاه پوست بسیار علاقه داشت!
📚بحارالأنوار، ۳۳/۱۹۸، به نقل از «الزام النواصب و کشف الحق»
←←#ابن_ابی_الحدید معتزلی به این نکته تصریح دارد و میگوید:
«حق این است که معاویه در داشتن دین مورد شک و تردید و دچار طعن و عیب‌جویی بوده است و در زمان حکمرانی خود چه اعمالی را مرتکب نگردید، و از طرف دیگر شیوخ معتزله در کتب خود معاویه را زندیق و کافر معرفی کردند به خاطر اعمال ننگینش، چرا که معاویه از طعن و مسخره کردن و گفتار زشت و ناهنجار درباره رسول خدا و دین او پروا نداشت و گاه و بیگاه از خلال اظهارات او تراوش میکرد. مثلاً روزی مؤذن اذان می‌گفت، وقتی بعد از شهادت به توحید، شهادت به رسالت پیامبر را شنید، معاویه سر برداشت و گفت ای محمد! روح پدرت شاد ای پسر عبدالله، چقدر بلند همت بودی تو که به کمتر از این قانع نشدی و رضایت ندادی تا سرانجام نام خود را در کنار نام پروردگار عالم قرار دادی!» (معاذالله)
←←باز ابن ابی الحدید و مسعودی نقل میکنند:
«زبیر بن بکار در کتاب خود -الموفقیات- از قول مطرف فرزند #مغیرة مینویسد: به همراه پدرم به سفر شام رفتیم و پدرم بر معاویه وارد شد و بعد از مراجعت از هوش و کیاست معاویه تعریف میکرد، اما یک شب دیگر وقتی از نزد معاویه برگشت خیلی ناراحت بود... بعد از سؤال از اینکه چرا ناراحتی؟ در جوابم گفت: فرزندم من از نزد خبیث‌ترین و کافر ترین مردم بازگشته ام، گفتم برای چه؟ گفت: مجلس معاویه وقتی خالی از اغیار شد به او گفتم یا امیر، علی (علیه السلام) که از دنیا رفت و شما به خواسته‌های خود رسیده‌ای، لذا به ظلمهای خود پایان بده تا نام نیکی از خود به یادگار بگذاری. اما معاویه پاسخ داد: دور است، دور است آنچه می‌گویی، ابوبکر و عمر و عثمان آمدند و حکومت کردند، اما نام آنها باقی نمانْد. در حالی که این مرد هاشمی (پیامبر) را هر روز پنج مرتبه در سراسر جهان اسلام فریاد برمی‌دارند و به بزرگی یادش میکنند. ای بی‌مادر به خدا سوگند، آرام نخواهم نشست، مگر اینکه این نام را دفن کنم و این اسم را مدفون سازم. مأمون (لعنة الله علیه) پس از شنیدن این خبر دستور داد تا معاویه را همه جا لعن کنند، اما به دلایلی موقت بود و پایدار نماند.»
📚شرح نهج البلاغه ابن أبی الحدید، چاپ اول مشهد، ۵/۱۲۹ (تصویر الحاقی)
📚مروج الذهب، ۲/۳۴۱
اینها قطره ای از دریای رذائل و خباثت معاویه بود. حال جالب است که مولوی در مدح معاویه شعری سروده است:
«در خبر آمد که خال مؤمنان
خفته بد در قصر بر بستر ستان
قصر را از اندرون در بسته بود
کز زیارتهای مردم خسته بود
ناگهان مردی ورا بیدار کرد
چشم چون بگشاد پنهان گشت مرد
گفت اندر قصر کس را ره نبود
کیست کین گستاخی و جرات نمود
گرد برگشت و طلب کرد آن زمان
تا بیاید زان نهان گشته نشان
او پس در مدبری را دید کو
در پس پرده نهان میکرد رو
گفت هی تو کیستی نام تو چیست
گفت نامم فاش ابلیس شقیست
گفت بیدارم چرا کردی بجد
راست گو با من مگو بر عکس و ضد.»
❗️مولوی چنین داستان سازی می کند که معاویه، دایی مؤمنان! در قصرش خفته بود و در حالی که درهای قصر به روی همه بسته بود، شخصی او را بیدار می کند. معاویه متعجب از این که چه کسی توانسته وارد قصر و اتاق خواب او شود، می گوید: تو که هستی و چگونه جرأت کردی وارد قصر شوی؟! در این هنگام #ابلیس خود را معرفی میکند و میگوید او بوده است که معاویه را بیدار کرده است. معاویه از او می پرسد چرا مرا بیدار کردی؟ راستش را بگو!(تصویر در پست بعد)
«1⃣»
[ کانال برهان ]
#معاویه (۳۷۶) #نقد_مولوی (۲۱۲) 🔻مولوی و مدح معاویه ┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄ 🔸یکی از چهره های منفور نزد ما، معاویه (لعنة الله عليه) است. او بود که لعن بر امیرالمؤمین علیه السلام را سنت نمود و بسیار بر پیامبر اکرم (صلی الله علیه و آله) دروغ می‌بست و حدیث جعل میکرد…
🔻به مناسبت فرارسیدن ۱۲/رجب سالمرگ معاویه بن ابی سفیان در سال ۶۰هجری، فایل pdf کتاب مثالب معاوية بن أبي سفيان بالأسانيد الصحيحة ، به قلم حسن بن فرحان المالکی (عالم سنی مذهب عربستانی) در بیان مطاعن و رذائل #معاویه در «کتابخانه برهان» بارگذاری شد↓↓
https://t.me/borrhanlibrary/8661
«آرشیو برهان» نیز به همین مناسبت به روز رسانی شد ، بیش از ۳۵۰ مطلب:
https://t.me/borrhan2/655
https://t.me/borrhan2/656
https://t.me/borrhan2/657
https://t.me/borrhan2/658
https://t.me/borrhan2/659
https://t.me/borrhan2/660
https://t.me/borrhanlibrary/8661
«آرشیو برهان» نیز به همین مناسبت به روز رسانی شد ، بیش از ۳۵۰ مطلب:
https://t.me/borrhan2/655
https://t.me/borrhan2/656
https://t.me/borrhan2/657
https://t.me/borrhan2/658
https://t.me/borrhan2/659
https://t.me/borrhan2/660
[ کانال برهان ]
#معاویه (۳۶۷) #نجف (۲۹) ✧❁﷽❁✧ 🔰عالم، شاعر و خطیب عراقی مرحوم سید عبد الرسول کفائی (۱۳۴۷_۱۴۲۴ ق) در قصیده‌ای بسیار زیبا بین گورِ معاویه و مضجع شریف مولی الموحدین امیر المؤمنین علیه أفضل صلوات المصلّين مقایسه‌ٔ جالبی کرده است. چند بیت از این قصیده را از…
🔷 ادیب عراقی استاد سید جابر الجابري (متولد ۱۹۵۸ م. نجف اشرف) در بیتی زیبا در مدح امیر المؤمنین صلوات الله علیه سروده است:
«و چه اندازه فرق است بین چشمانی که شب‌ها مراقب ایتام است و چشمانی که در شام با حالت مستی خواب می‌باشد...»
وَعَينَينِ، عَينٍ تَحرُسُ اليُتمَ لَيلَها
وَأخرى بقَصرِ الشامِ غافِيَةً سَكِرا
📜 موسوعة شعراء الغدير، ج ٦، ص ٢۹
✍ پی‌نوشت: این هم از مظلومیت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است که برای روشن شدن حقایق برای آزاداندیشان عالم مجبوریم "عین الله" را با فردی همچون #معاویه مقایسه کنیم!
أين الثرى من الثريا؟!
#حکومت_علوی (۲۱۸)
@borrhan
«و چه اندازه فرق است بین چشمانی که شب‌ها مراقب ایتام است و چشمانی که در شام با حالت مستی خواب می‌باشد...»
وَعَينَينِ، عَينٍ تَحرُسُ اليُتمَ لَيلَها
وَأخرى بقَصرِ الشامِ غافِيَةً سَكِرا
📜 موسوعة شعراء الغدير، ج ٦، ص ٢۹
✍ پی‌نوشت: این هم از مظلومیت امیرالمؤمنین صلوات الله علیه است که برای روشن شدن حقایق برای آزاداندیشان عالم مجبوریم "عین الله" را با فردی همچون #معاویه مقایسه کنیم!
أين الثرى من الثريا؟!
#حکومت_علوی (۲۱۸)
@borrhan
[ کانال برهان ]
🟧 محدودیت تحصیل برای مردم عادی زرتشتی، از جمله دلائل مهم مسلمان شدن اختیاری جمع کثیری از زرتشتیان پروفسور زرتشتی- جمشید کرشاسب - فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد - استاد دانشگاه ایندیانا آمریکا مینویسد: «با بررسی تاریخ های محلی و شهری در نخستین سده های اسلامی،…
🟩 مسلمان شدن اختیاری بسیاری از ایرانیان زرتشتی به واسطه تبلیغ - در اوایل ورود اسلام :
پروفسور زرتشتی - جمشید کرشاسب - فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد و استاد دانشگاه ایندیانا آمریکا مینویسد:
«گرویدن به اسلام در شهرهای آذربایجان، خوزستان، سیستان اغلب داوطلبانه و عاری از تحمیل بود. اسلام معمولا در نتیجه فعالیت های مبلغانی انتشار یافت که خطاب به خانواده ها و طایفه ها تبلیغ دینی میکردند. مثلا گزارشی از سال ۶۶۶ میلادی - ۴۶ هجری قمری، حاکی از آن است که ربیع بن زیاد حارثی از جذبه و دینداری خود برای ترغیب بعضی از خانواده های زرتشتی در زرنگ در سیستان به اسلام آوردن، استفاده کرد.»
📓کتاب ستیز و سازش، تالیف جمشید گرشاسب، صفحه 101 و 102
✍ پی‌نوشت: «الربیع بن زیاد الحارثی» در زمان #معاویه لعنه الله، والی خراسان بود. «زیاد بن سمیه» وی را اعزام کرده بود. زیاد لعنه الله از طرف معاویه، والی بصره بود.
ربیع بن زیاد تقریباً کل خراسان را با صلح فتح کرد؛ و با ایرانیان نجنگید.
#اسلام_و_ایرانیان (۹۹) #زیاد_بن_ابیه
#نقد_زرتشتی_گری (۸۰)
@borrhan
پروفسور زرتشتی - جمشید کرشاسب - فارغ التحصیل دانشگاه هاروارد و استاد دانشگاه ایندیانا آمریکا مینویسد:
«گرویدن به اسلام در شهرهای آذربایجان، خوزستان، سیستان اغلب داوطلبانه و عاری از تحمیل بود. اسلام معمولا در نتیجه فعالیت های مبلغانی انتشار یافت که خطاب به خانواده ها و طایفه ها تبلیغ دینی میکردند. مثلا گزارشی از سال ۶۶۶ میلادی - ۴۶ هجری قمری، حاکی از آن است که ربیع بن زیاد حارثی از جذبه و دینداری خود برای ترغیب بعضی از خانواده های زرتشتی در زرنگ در سیستان به اسلام آوردن، استفاده کرد.»
📓کتاب ستیز و سازش، تالیف جمشید گرشاسب، صفحه 101 و 102
✍ پی‌نوشت: «الربیع بن زیاد الحارثی» در زمان #معاویه لعنه الله، والی خراسان بود. «زیاد بن سمیه» وی را اعزام کرده بود. زیاد لعنه الله از طرف معاویه، والی بصره بود.
ربیع بن زیاد تقریباً کل خراسان را با صلح فتح کرد؛ و با ایرانیان نجنگید.
#اسلام_و_ایرانیان (۹۹) #زیاد_بن_ابیه
#نقد_زرتشتی_گری (۸۰)
@borrhan