‍ #شخصیت_زدگی
#آیه_تطهیر #اولی_الامر
معنای #مولا

⛔️این نوع پیروی، گمراهت می‌کند...!
(نهی های قرآنی از اطاعت غیر معصوم)

💡از چه کسی باید فرمانبرداری کرد؟

✧❁﷽❁✧

با توجّه به این که خلقت انسان به هدف رسیدن وی به تکامل و سعادت است،  هر فرد باید برای رسیدن به این مقصود همّت خود را به کار بسته و مقدّمات رسیدن به سعادت را فراهم کند. راه سعادت انسان را تنها خداوندی میداند که خالق اوست و به تمام امور آگاه بوده و تمام افعالش عین مصلحت است. پس برای رسیدن به رستگاری و نجات از شقاوت؛ تنها راه ممکن، پیروی از دستوراتی است که خداوند برای تکامل انسان منظور داشته است.
امّا ما که به صورت مستقیم با خداوند عزّ و جلّ ارتباط نداریم، چگونه و از چه راه دستورات و اوامر او را بشناسیم و اطاعت کنیم؟

خداوند متعال عده ای را از میان بندگان برجسته اش گزیده و آنان را سزاوار برگرفتن علم دینش دانسته، تا شریعت خود را از راه آنان به مردمان عادی عرضه کند؛ آنگاه آنان را با صفت #عصمت حفظ و پشتیبانی نموده تا بدون هیچ کم و کاستی، دستورات پروردگار متعال را به بندگان برسانند.اینان انبیا و اوصیای آنان علیهم السلام هستند که بر مردم لازم است به سخنانشان گوش فرا داده و مطیع محض آنان باشند، چرا که هر آنچه می‌گویند از جانب خداوند متعال بوده و از پیش خود هرگز فرمانی صادر نمی‌کنند.

🔸بل عباد مکرمون* لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُون‏ (الأنبیاء 26-27)
بلکه آنان بندگانی بزرگوارند، که بر خداوند متعال در سخن گفتن پیش دستی نکرده، و به امر او عمل می کنند.
🔸امام باقر علیه السلام: اگر ما از روی نظر خود سخن میگفتیم همچون پیشینیان گمراه بودیم، ولی سخن ما از امر روشنیست که خداوند برای رسولش (صلی الله علیه و آله) مبیّن نموده و سپس وی برای ما روشن نموده است. (بحار 2: 172: ر.ک:تصویر ↓)

✔️پس اطاعتشان در واقع همان اطاعت خداوند، و سرپیچی از دستوراتشان در حقیقت عصیان از دستورات اوست:
{ مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ} النساء: 80
«من أطاعَهم فقد أطاع الله، ومن عصاهم فقد عصی الله».

✔️و در راه دین هیچ فردی جز آنان (علیهم السلام) نمی تواند رهنما باشد:
لن تجدا علما صحيحا إلا شيئا يخرج من عندنا أهل البيت.(بصائر الدرجات:10)
امام باقر علیه السلام: هیچ علم صحیحی یافت نخواهید کرد، مگر آنچه از نزد ما اهل بیت به شما رسیده باشد.

✅نتیجه آنکه : در مسألهٔ اطاعت از غیر معصوم با تمرکز بر ادلّهٔ انحصار اطاعت در معصومین علیهم السلام و حکمت آن ، مانند استدلال بالا و مطالبی که ذیل هشتک های #ضرورت_معرفت_امام و #شخصیت_زدگی تقدیم تان شده ، در این راستا علاوه بر نبود دلیل بر اطاعت غیر معصوم، میتوان به آیات و روایات فراوانی استتناد نمود که مؤمنین را از اطاعت گنهکاران باز می دارد.

در ادامه برخی از آنان ذکر می‌شود:

🔹{وَ إِنْ تُطِعْ أَكْثَرَ مَنْ فِي الْأَرْضِ يُضِلُّوكَ عَنْ سَبيلِ اللَّهِ إِنْ يَتَّبِعُونَ إِلاَّ الظَّنَّ وَ إِنْ هُمْ إِلاَّ يَخْرُصُون}‏ (الانعام/۱۱۶)
چنانچه از بیشتر زمینیان اطاعت کنی، تو را از راه خداوند گمراه می کنند، (چه اینکه آنان) تنها به دنبال ظن و گمان هستند..

🔹{وَ لا تُطِعْ مَنْ أَغْفَلْنا قَلْبَهُ عَنْ ذِكْرِنا وَ اتَّبَعَ هَواهُ وَ كانَ أَمْرُهُ فُرُطا} (الکهف/۲۸)
و از کسی دلش را از یاد خود غافل نمودیم و پیروی هوای نفس شد و تجاوزگر بود، اطاعت مکن.

🔹{وَ لا تُطيعُوا أَمْرَ الْمُسْرِفين}‏ (الشعراء/۱۵۱)
از امر مسرفین (زیاده روها) فرمانبرداری نکنید.

🔹{ثُمَّ جَعَلْناكَ عَلى‏ شَريعَةٍ مِنَ الْأَمْرِ فَاتَّبِعْها وَ لا تَتَّبِعْ أَهْواءَ الَّذينَ لا يَعْلَمُون}‏ (الجاثیة/۱۸)
آنگاه تو را بر شریعت و روشی قرار دادیم، پس پیرو آن باش، و از نظرات و هوای دل آنان که نمی دانند پیروی مکن.


☑️← توجه به این نکته هم ضروریست که هیچ یک از ما نسبت به باطن افراد آگاهی نداریم؛ همچنین با مثال های فراوان قرآنی و حدیثی و تجربه های مسلم تاریخی، می‌دانیم که کمالات ظاهری افراد به هیچ وجه سبب یقین به باطن افراد نیست تا صفاتی نفسانی که در آیات شریفه بالا از اطاعت دارندگان آن نهی شده همچون (اسراف و فساد)، (غفلت از یاد خدا)، (هواپرستی) و... را دریابیم.
بلکه آیه اول به صراحت می‌رساند که بیشتر مردم حاوی این صفات ناپسند هستند.

از سوی دیگر این نهی از اطاعت، مثل حرامهای تکلیفی نیست که در صورت شکّ، نیازی به احتیاط نباشد (به اصطلاح: اصل برائت جاری شود)! بلکه دستوری اعتقادی و اساسی است که طبق اولین آیهٔ فوق، سرپیچی از آن می‌تواند موجبات گمراهی ابدی را فراهم آورد. پس باید کاملاً یقین داشت که فرد مورد اطاعت، آن صفات را ندارد.
و به جز ائمهٔ معصومین علیهم السلام، هیچ تضمینی به احدی داده نشده که کاملا پاکیزه و مطهّر باشد. بنابراین اطاعت و تبعیّت از هر فردی به جز آنان، روا نیست.
@borrhan

⚠️ #نماز و #روزه اشخاص را ملاک قرار ندهید ؛ بلکه به دو صفت اخلاقی نظر کنید!

سیدالجعافره حضرت امام صادق المصدق صلوات الله علیه روایتی بسیار مهم و مبنایی فرمودند که تأمل در آن بسیار راهگشاست:

🔸لَا تَغْتَرُّوا بِصَلَاتِهِمْ وَ لَا بِصِيَامِهِمْ فَإِنَّ الرَّجُلَ رُبَّمَا لَهِجَ بِالصَّلَاةِ وَ الصَّوْمِ حَتَّى لَوْ تَرَكَهُ اسْتَوْحَشَ وَ لَكِنِ اخْتَبِرُوهُمْ عِنْدَ صِدْقِ الْحَدِيثِ وَ أَدَاءِ الْأَمَانَةِ.

#ترجمه : به نماز و روزه مردم فریفته نشوید؛ چرا که گاه شخصی به نماز و روزه عادت کرده به طوری که اگر آن را ترک کند وحشت می‌کند؛ بلکه آنها را با راستگویی و امانتداری امتحان کنید.
📔الكافي، ج‏2، ص104

#شخصیت_زدگی (۲۲)
#مکارم_اخلاق (۱۳۰)

پیشنهاد مطالعه↓↓↓
https://t.me/borrhan/54608

🔻فریب ظاهر را نخوریم!

عباس بن هلال شامی گوید: به امام رضا علیه‌السلام عرض کردم: فدایت شوم، مردم از کسی که غذای با کیفیت پایین می‌خورد و لباس با کیفیت پایین می‌پوشد و اظهار تواضع می‌کند، خیلی خوششان می‌آید! حضرت فرمود: «آیا نمی‌دانی که یوسف، پیامبر و پیامبرزاده بود با این حال قباهای ابریشمی با دکمه‌های طلایی می‌پوشید و در جایگاه‌های آل فرعون برای قضاوت و داوری می‌نشست؟! مردم به لباسش نیازی نداشتند،←بلکه فقط به عدالتش نیاز داشتند.
همانا نیاز مردم به "امام" در این است که هرگاه سخنی می‌گوید راست باشد و هرگاه وعده‌ای می‌دهد عمل کند و هرگاه حُکمی می‌کند عادلانه باشد.»

📔الكافي- ط الاسلامية - الشيخ الكليني - کتابخانه مدرسه فقاهت ج۶ ص۴۵۳ - ۴۵۴

✍ پی‌نوشت: در واقع حضرت رضا علیه‌السلام به مخاطب حالی می‌کنند که «امام بر حق ع» چنین هستند؛ نه کسانی که مردم به آنها امام می‌گویند؛ در حالی که چنین خصلت هائی را ندارند.

#شخصیت_زدگی (۲۳)
هشتک مرتبط : #حکومت_علوی (۱۹۶)
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۴۴)
#علم_زندگی (۸۴)
#مکارم_اخلاق (۱۳۶) #شخصیت_زدگی (۲۴)


✅ ولایت و محبت ، روح اسلام و حقیقت ایمان

▪️وقتی خدا بندهٔ مؤمنش را از کار خیر باز می‌دارد!

💡بادقت بخوان!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_چهل_و_چهارم

🔻در مبـاحث گذشـته روشن شـد که حقیقت دین و روح اسـلام، تعبد و تسـلیم به پیشـگاه پروردگار متعال است. بنابراین اعمال عبادي اگر بخواهـد اثر مطلوب خود را داشـته باشـد، بایـد همین حالت را در عبادت کننـده به وجود آورد. از همین جهت می ‌توان گفت که عبادات ماننـد #نماز ، #روزه ، #حـج ، زکات و ... همگی براي آن وضع شـده انـد تا بنـده را آنچنانکه خدا خواسـته، تسـلیم و عبـد او گرداننـد و در صورتی که چنین اثري را نداشـته باشـد، فاقد روح بوده و صـرفًا نمایشـی هسـتند؛
درست مانند عروسـکهایی که به شکل انسان هستند ولی بهره ای از انسانیت ندارند. انسان بودن آدمی به شکل ظاهري او مربوط نمیشود، این روح انسان است که ارزش انسانیت را به کالبد او میدهد.

🟨 روح عبادت: «کوچکی در برابر خداوند»
 
بـا این ترتیب روح عبـادات، تسـلیم و تعبد نسـبت به خـداي متعـال می باشـد و اعمالی که از روي تسـلیم به پروردگار نباشـد کالبـدي بدون روح و جسـمی بدون جان است.
←و لذا اگر در عبادت کننده حالت «عُجب» پیدا شود، باعث تباهی همه اعمالش می‌گردد ،

امام صادق علیه‌السلام میفرمایند:

🔸مَن دَخَلَهُ العُجبُ هَلَکَ.(۱)
#ترجمه : هرکس مبتلا به خودپسندي شود، (ایمانش) تباه میگردد.


✅🔚 چه بسـیارند انسانهایی که با انجام همین اعمال عبادي از خـدا دور شده اند در حالیکه به گمان خود تقرب به خدا پیدا کرده ‌اند!

رسولخدا صلی الله علیه و آله میفرمایند:

🔸قَالَ اَللَّهُ جَلَّ جَلاَلُهُ : إِنَّ مِنْ عِبَادِيَ اَلْمُؤْمِنِينَ لَمَنْ يَجْتَهِدُ فِي عِبَادَتِي فَيَقُومُ مِنْ رُقَادِهِ وَ لَذِيذِ وِسَادِهِ فَيَتَهَجَّدُ فِي اَللَّيَالِي وَ يُتْعِبُ نَفْسَهُ فِي عِبَادَتِي فَأَضْرِبُهُ بِالنُّعَاسِ اَللَّيْلَةَ وَ اَللَّيْلَتَيْنِ نَظَراً مِنِّي لَهُ وَ إِبْقَاءً عَلَيْهِ فَيَنَامُ حَتَّى يُصْبِحَ وَ يَقُومُ وَ هُوَ مَاقِتٌ لِنَفْسِهِ زَارٍ عَلَيْهَا وَ لَوْ أُخَلِّي بَيْنَهُ وَ بَيْنَ مَا يُرِيدُ مِنْ عِبَادَتِي لَدَخَلَهُ مِنْ ذَلِكَ اَلْعُجْبُ فَيُصَيِّرُهُ اَلْعُجْبُ إِلَى اَلْفِتْنَةِ بِأَعْمَالِهِ وَ رِضَاهُ عَنْ نَفْسِهِ حَتَّى يَظُنَّ أَنَّهُ قَدْ فَاقَ اَلْعَابِدِينَ وَ جَازَ فِي عِبَادَتِهِ حَدَّ اَلتَّقْصِيرِ فَيَتَبَاعَدُ مِنِّي عِنْدَ ذَلِكَ وَ هُوَ يَظُنُّ أَنَّهُ يَتَقَرَّبُ إِلَيَّ.(۲)

#ترجمه : «خداي عزوجل فرمود: ... . از بندگان مؤمن من وجود دارد کسی‌که در راه بندگی من کوشش زیاد میکند، از خواب و بستر دلپـذیر خود برمی‌خیزد و شـبها را به بیداري وشب زنده داري سپري میکند تا آن حد که در راه عبادت من خسـته و رنجور میگردد. من به خاطر لطف به او و باقی نگه داشتن او در مسیر بندگی، یکی دو شب او را به خواب میبرم. در نتیجه تا صبح می‌خوابـد و وقـتی برمی‌خیزد از خـودش نـاراحت است و خود راسـرزنش میکنـد. ولی(حقیقت این است که) اگر او را به حـال خودش واگـذارم تـا مطـابق میلش مرا بنـدگی کنـد، به خـاطر همان عبادتها مبتلا به ُعُجب میشود و عجب باعث فریفته شـدن او نسـبت به اعمـالش میگردد و در اثر این فریفته شـدن(ایمـانش) تباه میشود. زیرا نسـبت به اعمالش خوشـحال و از خودش خشـنود است تـا آنجـا که گمـان میکنـد بر همه عبادت کننـدگان برتري یافته و در بنـدگی اش هیـچ کوتاهی نکرده است. و در اینصورت از من دور میشود درحالیکه به گمان خود به من تقرب پیدا میکند.»

✅🔚 اگر اعمـال عبـادي، انسـان را در مسـیر عبودیت خـدا به تسـلیم بیشـتر در نیـاورد، به جـاي آنکه بـاعث تقرب انسـان به پیشـگاه پروردگـار گردد، سـبب دوري او از رضـاي خـدا می‌شود. این جـاست که گاهی یک گناه نزد خـدا از یک کار خوب بهتر می‌شود.

امیرالمؤمنین علیه السلام میفرمایند:

🔸سَیِئَةٌ تَسوؤُكَ خَيرٌ عِندَاللهِ مِن حَسَنَةٍ تُعجِبُكَ(۳)
#ترجمه‌ : کار زشتی که تو را ناراحت و غمگین کند، نزد خداوند بهتر است از کار خوبی که باعث خشنودي تو (ازخودت) گردد.

✅🔚 کار زشتی که انسان از انجام دادنش ناراحت شود، او را به توبه و تضـرع به پیشگاه خدا می‌اندازد، تا ازسر تقصیرش بگذرد و همین حالت مصداق بندگی و تسلیم در برابر خداي متعال است. ولی کار خوبی که انسان را به عُجب آورد و از خود راضی و مسـرور سازد، در او روح انانیت را زنـده میکنـد و هر قـدر انسان نزد خود بزرگ جلوه کنـد، دیگر در برابر خداونـد خود را کوچک و خوار نمی‌بیند و این او را از حقیقت بندگی دور می‌نماید.

-------------------
۱- بحارالانوار ج۷۲ ص۳۰۹
۲- اصول کافی کتاب الایمان و الکفر باب الرضا بالقضاء ح۴
۳- بحارالانوار ج۷۲ ص۳۱۶

«1⃣»

‍ #اولی_الامر (۴۵) #علم_دین (۹۶)
معنای #مولا (۱۲۶) #آیه_مودت (۱۳)
#شخصیت_زدگی (۲۵) #آیه_تطهیر (۱۴۶)

پای درس باقرالعلوم علیه‌السلام زانوی ادب بزنیم و پاسخ این سوال را بیاموزیم :
⁉️❔از چه کسی باید فرمانبرداری کرد؟

۞༅🕊️✿﷽✿༅࿇༅═┅┅┄•

با توجّه به این که خلقت انسان به هدف رسیدن وی به تکامل و سعادت است،  هر فرد باید برای رسیدن به این مقصود همّت خود را به کار بسته و مقدّمات رسیدن به سعادت را فراهم کند. راه سعادت انسان را تنها خداوندی میداند که خالق اوست و به تمام امور آگاه بوده و تمام افعالش عین مصلحت است. پس برای رسیدن به رستگاری و نجات از شقاوت؛ تنها راه ممکن، پیروی از دستوراتیست که خداوند برای تکامل انسان منظور داشته است.
امّا ما که به صورت مستقیم با خداوند عزّ و جلّ ارتباط نداریم، چگونه و از چه راه دستورات و اوامر او را بشناسیم و اطاعت کنیم؟
←←خداوند متعال عدّه ای را از میان بندگان برجسته اش گزیده و آنان را سزاوار برگرفتن علم دینش دانسته، تا شریعت خود را از راه آنان به مردمان عادی عرضه کند؛ آنگاه آنان را با صفت ( #عصمت) حفظ و پشتیبانی نموده تا بدون هیچ کم و کاستی، دستورات پروردگار متعال را به بندگان برسانند.اینان انبیا و اوصیای آنان (علیهم السلام) هستند که بر مردم لازم است به سخنانشان گوش فرا داده و مطیع محض آنان باشند، چرا که هر آنچه می گویند از جانب خداوند متعال بوده و از پیش خود هرگز فرمانی صادر نمی کنند.

🔸بل عباد مکرمون* لا يَسْبِقُونَهُ بِالْقَوْلِ وَ هُمْ بِأَمْرِهِ يَعْمَلُون‏ (الأنبیاء 26-27)
بلکه آنان بندگانی بزرگوارند، که بر خداوند متعال در سخن گفتن پیش دستی نکرده، و به امر او عمل می کنند.
🔸امام باقر علیه السلام: اگر ما از روی نظر خود سخن میگفتیم همچون پیشینیان گمراه بودیم، ولی سخن ما از امر روشنی است که خداوند برای رسولش (صلی الله علیه و آله) مبیّن نموده و سپس وی برای ما روشن نموده است. (بحار 2: 172)

✔️پس اطاعتشان در واقع همان اطاعت خداوند، و سرپیچی از دستوراتشان در حقیقت عصیان از دستورات اوست:
{ مَنْ يُطِعِ الرَّسُولَ فَقَدْ أَطاعَ اللَّهَ} النساء: 80
«من أطاعَهم فقد أطاع الله، ومن عصاهم فقد عصی الله».

✔️و در راه دین هیچ فردی جز آنان (علیهم السلام) نمی تواند رهنما باشد:
لن تجدا علما صحيحا إلا شيئا يخرج من عندنا أهل البيت.(بصائر الدرجات:10)
امام باقر علیه السلام: هیچ علم صحیحی یافت نخواهید کرد، مگر آنچه از نزد ما اهل بیت (علیهم السلام) به شما رسیده باشد.

▼↓▼↓▼↓▼↓▼↓▼

🔸در ضمن روايتي طولاني ابو حمزهٔ ثمالي از امام باقر عليه السلام نكات مهمي در مورد روي برگرداندن از اوصياي راستين (عليهم السلام) و پيروی والیان باطل بیان شده که خلاصه ای از آن ها تقدیم می شود.

✔️«خداوند امر خود را به احدی از مخلوقاتش- چه فرشته یا پیامبری- واگذار ننموده، بلکه توسط فرشته ای، پیامبری فرستاده و او را مأمور ساخته است كه با علمي كه در اختيار او نهاده شده، بندگان را به آنچه خداوند مي پسندد، راهنمايي كند».

✔️«هنگامی که وفات پیامبر (صلی الله علیه و آله) نزدیک شد، خداوند به ایشان وحی فرمود: مدّت نبوّتت به آخر رسیده است، پس علم و یادگارهای نبوّت را به علی بن ابی طالب علیه السلام تحویل بده. زیرا من هرگز این علم و میراث پیامبری را از نسل تو قطع نخواهم کرد، همچنان که در خاندان انبیای گذشته (علیهم السلام) قطع نکردم».

✔️«پس این فضیلت انبیا و اوصیا و خلفای الهی (علیهم السلام) است، که والیان امر خدا و اهل فهم علوم الهی هستند. پس هر کس پیرو آنان باشد نجات خواهد یافت،
و هر کس ولایت و علم الهی را در مورد غیر برگزیدگان خداوند و خاندان پیامبری قرار دهد،←با امر خداوند عز و جلّ مخالفت کرده است؛ جاهلان و متکلّفان بی هدایت را والیان امر خدا قرار داده و گمان کرده اند که اینان اهل دریافت علم الهی اند!
از وصیّ راستین منحرف گشته و فضل خدا را در جای خود قرار نداده اند، پس گمراه شده و پیروان خود را گمراه کرده اند، و روز قیامت برای اینان حجّتی نیست. بلکه حجّت فقط در میان آل ابراهیم (علیهم السلام) است.»

✔️«خداوند متعال اهل بیت پیامبر (صلوات الله علیهم اجمعین) را پاک ساخته و برایشان اجر مودّت قرار داده و ولایت را برایشان جاری ساخته است...
پس از همان افرادی که ولایت و طاعت و مودّت و علم خدا میان آن هاست پیروی کنید و از آنان بیاموزید، که شما را خدا می‌رسانند. و از غیر راه ایشان، هیچ ولایتی به خداوند متّصل نمی شود.
پس هر کس اینگونه بود بر خداوند است که گرامیش بدارد و عذابش نکند.
و هر که از راهی غیر آنچه امر خداست نزد او آید، بر خداوند است که ذلیلش نموده و عذابش کند...».
📔 کمال الدین ص ۲۱۸، کافی ج ۸ ،۱۱۷
(ر.ک: تصویر الحاقی)


✅🔚 ولایت ، امتیاز ویژهٔ برگزيدگان الهی عليهم‌السلام است.

➖➖➖➖
@borrhan

این قافله آسمانی 15
🔸روایت تاریخ واقعه کربلا به زبان ساده
#این_قافله_آسمانی

←امام حسین علیه‌السلام به جهت اصلاح چه امری از امور امت پیامبر خروج فرمودند؟ چرا جناب محمد حنفیه با ایشان راهی نشد؟ ماجرای تقیه محمد حنفیه در زمان امام سجاد علیه‌السلام


🔻مخاطب اصلی این مجموعه نوجوانان هستند ، مقید باشید این فایلها را به آنان برسانید!

#شخصیت_زدگی (٢٦)
#اولی_الامر (٤٩)
#حرکت_حسینی (۵٧)
#شبهات_محرم
#دین_زیباست
@borrhan

◼️ روایتی ناب از امام حسن عسکری علیه‌السلام

✍🏻 سفيان بن محمد ضبعى گويد: به امام عسكرى عليه السلام نامه نوشتم و از آن حضرت راجع به " ولیجه " پرسيدم، كه در قول خداى تعالى (توبه / ١٦) است: ﴿وَ لَمْ يَتَّخِذُوا مِنْ دُونِ اَللّٰهِ وَ لاٰ رَسُولِهِ وَ لاَ اَلْمُؤْمِنِينَ وَلِيجَةً﴾ یعنی؛ جز خداوند متعال و پيغمبر و مؤمنين، وليجه‌‌ای ندارند.
و بدون آنكه در نامه بنويسم، پيش خود فكر می‌كردم كه آيا مقصود از مؤمنين در اين آيه كيانند⁉️ جواب آمد كه: وليجه كسى است غير از امامِ بحق، بجاى او منصوب مى‌شود؛ و در خاطرت گذشت كه آيا مؤمنين در اين آيه كيانند؟ ايشان ائمهٔ بر حق هستند كه از خداوند براى مردم امان می‌گيرند و خداوند هم امان آنها را لحاظ می‌کند.

🔹...اَلْوَلِيجَةُ اَلَّذِي يُقَامُ دُونَ وَلِيِّ اَلْأَمْرِ وَ حَدَّثَتْكَ نَفْسُكَ عَنِ‌اَلْمُؤْمِنِينَ مَنْ هُمْ فِي هَذَا اَلْمَوْضِعِ فَهُمُ‌اَلْأَئِمَّةُ‌ اَلَّذِينَ يُؤْمِنُونَ عَلَى‌اَللَّهِ فَيُجِيزُ‌‌أَمَانَهُمْ.
📚 الکافی، ج١، ص۵٠٨

#شخصیت_زدگی (۲۷)
#اولی_الامر (۵۲) #پیشگویی
@borrhan

‍ #دولت_حق (۱۱۸)
#شخصیت_زدگی (۲۸)
#حکمت_غیبت (۲۳)

🔥 دولت ابلیس تا زمان ظهور ادامه دارد!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

👈🏻 یکی از مسائلی که در عین وضوح بدان توجه و دقت نمی‌شود بحث دولت ابلیس است. این تعبیر را از خود وضع نکرده‌ایم، بلکه در روایات به «دولت ابلیس» تصریح شده‌ است. (بعنوان نمونه: الکافی، ط_الاسلامیه، ج ٢ ص ٣٧١ و اینجا و اسکن الحاقی)
طبق روایات، وقتی حجت خداوند متعال رأس کار و در قلب جامعه باشد، دولت خداوند است که امور را اداره می‌کند، ولی وقتی حجت خداوند نباشد دولت ابلیس است که فراگیر می‌شود. در طول تاریخ هر زمان مردم قدر حجت خداوند را ندانسته و در حقش جفا نمودند، خداوند متعال حجتش را از میان مردم برداشت. چه اینکه از امام باقر عليه السلام روايت است که فرمودند‌: زمانی‌كه خداى تبارك و تعالى بر خلقش خشم كند، ما را از مجاورت آنها دور كند. ( الکافی، ط_الاسلامیه، ۱/۳۴۳) و زمانی که حجت خدا و صاحب دین رأس کار نباشد، مشخص است که ابلیس می‌تازد.

⚠️ در امت اسلام وقتی مردم به وصیت رسول اکرم صلی الله علیه و آله عمل نکردند و یگانه وصی بر حقش امیرالمومنین علیه السلام را کنار زدند، دیگر دولت ابلیس بر امت اسلام حاکم شد و خواهد ماند تا زمان ظهور؛
لذا عجیب نیست که مثلا فلان خواننده یا بازیگر یا بازیکن یا متفکر یا...، که سر تا به پا در لامذهبی و بی‌دینی فرو رفته، محبوب و حتی گاهی مرجع فکری مردم است❗️چرا چنین نباشد حال آنکه حامی و سرمایه‌گذار آنان ابلیس است. اوست که با ابزارش معروفشان می‌کند و از آنها بُتی می‌سازد، و قدرت او به مراتب از هر سرمایه‌گذاری بیشتر و فراتر است، و در واقع دارد روی سپاه و کارگزارانِ إنسیِ خود سرمایه‌گذاری می‌کند و در مقابل هم از آنان بهترین ایفای نقش را می‌طلبد.←بنابراین فساد مادی و معنوی در جهان تا زمانی که دولت ابلیس است هیچ تعجبی ندارد.

✅ اما باید به این نکات توجه نمود:

١ _ دولت ابلیس به معنای ساقط شدن قدرت خداوند متعال نیست معاذالله، بلکه آن ملعون بإذن الله قدرت و فرصت‌ دارد، و این نیست که خداوند متعال بندگان را رها کرده باشد تا ابلیس آنان را هلاک کند

٢ _ اگر ابلیس نبود، جن و انس در میدان آزمایشِ کفر و ایمان قرار نمی‌گرفتند، و عذاب و ثواب و زندگی اخروی دیگر معنا نداشت. کدام دانش‌آموزی بدون آزمون توقع نمره بالا و تشویق و تکریم دارد؟! لذا تا بوسیله ابلیس ملعون آزمایش نشویم، لیاقت و عیارمان مشخص نمی‌گردد

٣ _ از این میدان آزمایشیِ سخت و دشوار و غبارآلود در دوران غيبت اماممان، مؤمنین یعنی پیروان اهل بیت علیهم السلام در نهایت سربلند بیرون خواهند رفت، زیرا طبق روایات تولي و تبري در دوران غیبت تنها #راه_نجات است و مؤمن با لطف خداوند متعال و عنایت اهل بیت علیهم السلام و تلاش و زحمت، راه نجات از پرتگاه هلاکت را شناسایی می‌کند و تمام تلاشش حفظ دین و آبادی زندگی آخرت است. لذا مؤمن با تمام لغزش‌ها و غفلت‌ها در نهایت با حفظ دین از دنیا می‌رود. و جالب اینکه طبق روایات، غیبت حجت الله به دینِ "مؤمنین" ضرر نمی‌زند (ولی عدم حضور امام برای او بالاترین خسارت و محرومیت است) زیرا خداوند متعال می‌دانست که مؤمنین درباره حجت او و دينش شک نمی‌کنند و اگر به شک می‌افتادند یک چشم بهم زدن حجتش را غائب نمی‌کرد.

(الکافی، ط_الاسلامیه، ج ١ ص ٣٣٣، كمال الدين و تمام النعمة؛ ج‏ ٢ ص ٣٣٧، الغیبة، ص ٤٥٧‌؛ و در بحث چگونگی تسلط ابلیس اشاراتی در این‌باره شد)

۴ ‌_ فساد و لامذهبیِ حاکم بر اجتماع، دلیل و عذر بی‌دینیِ کسی نمی‌باشد و حتی در دولت ابلیس، تکالیف و قوانین الهی ساقط نمی‌گردد، و هرکس باید به وظیفه خود عمل کند

۵ _ بنای خداوند متعال این نیست که با "جبر" بندگانش را سعادتمند کند، که اگر می‌خواست می‌توانست چنین کند که او قادر مطلق است. اما بندگان مجبور نیستند و حتی اگر بنا باشد که هدایت شوند، باید خودشان نیز مشتاق و طالب باشند و برایش بهاء بدهند و قلوبشان آماده هدایت باشد. لذا این توقع که خداوند متعال باید مانع ابلیس شود، سست و بی‌اساس است، اما راه مقابله و دفع وسوسه آن ملعون را هم بیان فرموده و از هیچ لطفی به بندگان دريغ نداشته

۶ _ همانطور که بیان شد، خداوند متعال دو دولت دارد: "دولت حق و دولت ابلیس" و سومی ندارد، لذا فقط و فقط با ظهور حجت خداوند متعال است که امور اصلاح می‌گردد و بس؛ احدی قادر بر این مهم نمی‌باشد جز آن‌کسی که از طرف خداوند متعال نصب و حمایت گردد، و آن امام معصوم علیه السلام است و لاغیر.

پیشنهاد مطالعه:
کلام دقیق شیخ محمد تقی مجلسی
https://t.me/borrhan/54080
➖➖➖➖
@borrhan

‍ #ضرورت_معرفت_امام (۵۲)
#تبری (۴۴۴)
#ادعیه #شخصیت_زدگی (۲۹)


🔻 ائمه کفر، ریشه هر شر

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

#قسمت_پنجاه_و_دوم

امامـان کفر بـا گشودن راه ضـلالت، مردم را از قـدم نهـادن در راه هـدایت بـاز داشـتند و به این وسـیله، آنان را از همه خیرات محروم ساختند.
در اینجا براي آنکه بدانیم آنان با دین خدا چه کردند، به دعایی که از امام صادق علیه‌السلام نقل شده استناد میکنیم.
آن حضـرت فرموده اند که: ازحقوق ما بر شـیعیان و دوستانمان این است که پیش از آنکه این دعا را بخوانند، محّل #نماز خود را ترك نکنند. در قسمتی از این دعا می‌خوانیم:

🔸اللَّهُمَّ وَ ضَاعِفْ لَعْنَتَكَ وَ بَأْسَكَ وَ نَكَالَكَ وَ عذابك على اللذين كفرا نعمتك وخونا رسولك، واتهما نبيك، وبايناه، وحلا عقده في وصيه، ونبذا عهده في خليفته من بعده، وادعيا مقامه، وغيرا أحكامه، وبدلا سنته، وقلبا دينه، وصغرا قدر حججك وبدءا بظلمهم وطرقا طريق الغدر عليهم، والخلاف عن أمرهم، والقتل لهم، وإرهاج الحروب عليهم، ومنع خليفتك من سد الثلم، وتقويم العوج، وتثقيف الأود، وإمضاء الاحكام، وإظهار دين الاسلام، وإقامة حدود القرآن

#ترجمه : «خدایا، لعنت و شّدت و عقوبت و عذابت را دو چندان کن بر آن دو نفر که به نعمتت کفر ورزیدند و رسولت راخائن دانسـتند و به او تهمت زدند و راه خود را از او جـدا کردنـد و پیمان او را در مورد وصـی گسسـتند و عهـد او را در مورد جانشـین بعد از خودش زیر پا گذاشـتند و مدعی مقام او شدند و احکامش را تغییر دادند و سـنتش را مبدل ساختند (بدعتها را به جاي سـنتها نشاندند) و دینش را وارونه کردند و قدر و منزلت حجت‌ هايت و را کوچک شـمردند و آغاز کننده ظلم و سـتم بر آنان بودند و راه خیانت به ایشان را هموار ساختند و باب مخالفت با امر ایشان و کشتن ایشان و به پاکردن جنگ با ایشان را گشودند و خلیفه تو را از پرکردن شکافها و راست کردن کژیها و تصحیح انحرافات و اجراي احکام و آشکار نمودن دین اسلام و برپاداشتن حدود قرآن باز داشتند.»


✅🔚کاري که امامان ضلالت انجام دادند، سبب شد که باب ظلم بر اهلبیت علیهم السلام گشوده شود و راه خیانت به آنان هموار گردد. از همین جهت، آنان پیشوایان گمراهی هسـتند و سایرین به دنبال آنها رفته و میروند و راهی را که آنان باز کرده اند، می‌پیماینـد←←از این‌ رو ریشه و اصـل هرگونه بـدي و انحراف و فسـاد به آنـان بـازگشت میکنـد.

امام صادق علیه‌السلام می‌فرمایند:

🔸عَدُوُّنا اَصْلُ كُلِّ شَرٍّ، وَ مِنْ فُروعِهِمْ كُلُّ قَبيحٍ وَ فاحِشَةٍ

#ترجمه : «دشمنان ما ریشه هر بدی هستند و هرکار زشت و ناپسندی از شاخه‌های (درخت) آنهاست.»


✅🔚هر کـار زشتی از امامان کفر سرچشـمه میگیرد؛ زیرا آنان مسـیری راکه خـداي متعال‌ برای بنـدگی انسانها معین فرموده بود منحرف کردند و اهلبیت علیهم السلام را که مربیان توحید و عبودیت براي بشـریت هسـتند، خانه نشـین ساختند و خود را به جای آنها معرفی نمودند.←←نتیجه این شد که مردم به دست مربیان الهی پرورش نیافتند و در مکتب اهلبیت علیهم السلام نشدند و به همین دلیل، باب انجام همه کارهای زشت و ناپسند بر ایشان باز شد. کسی که نیاز به دستگیري و تربیت یک مربی الهی دارد، اگر از این نعمت محروم شود و به انواع انحرافات و معاصـی گرفتار آید، بیش از هرکس، آن کسانی مقصر هستند که باعث محرومیت او از نعمت وجود آن مربی شده اند. ولی این امر ازگناه و تقصیر خود او - البته اگر مستضعف نباشد- چیزي کم نمیکند.

به‌ طـور کلی از کسـانی که خـود را تحت ولایت دشـمنان ائمه علیهم‌السلام قرار میدهنـد، نمیتـوان انتظـار داشت که اهل طاعت و ورع گردنـد. خوبیها، میوه هایی هسـتند که بر شـجره طیبه ولایت ائمه هـدي علیهم‌السلام میروینـد و بدیها،حنظل هاي شـجره خبیثه ولایت ائمه کفر و ضلالت هستند.
ّهر قدر اتصال با اهلبیت علیهم السلام در فرد قویتر باشد، به همان اندازه بیشتر اهل انجام خوبیهاست و در مقابل هر کس از ولایت ائمه هدي دور گردد و تحت سرپرستی دشمنان ایشان که ائمه کفر و ضلالت هستند باشد، به اندازه اتصال و ارتباطش با آنان، با ارتکاب بدیها سنخیت پیدا میکند و اهل معصیت میگردد.

در اینجـا بحث دقیق و مهمی دربـاره بعضـی از پیروان ائمه کفر که ظـاهرا اهـل طـاعت و تقوا هسـتند مطرح میشود.کارهـای خوب اینگونه افراد در حقیقت بر درخت وجودشـان نروییـده و جنبه عاریه و مصـنوعی دارد، ماننـد میوه سـیبی که بر سر درخت حنظل باشد. این میوه ثمره آن درخت نیست بلکه از جاي دیگر روییده و اکنون به این درخت چسبانده شده است. توضیح این حقیقت مهم، محتاج بحث مّفصل و دقیقی است که فعلا درصدد طرح آن نیستیم.


۱- مهج الدعوات ص۳۳۴
۲- کافی ج۸ ص۲۴۲ ح۳۳۶

➖➖➖➖➖
@borrhan

‍ #نقد_تصوف (۵۹۹)
#شخصیت_زدگی (۳۰)
#اولی_الامر #معرفت_امام

💥کلامِ کوبنده و قابلِ تأملِ امام صادق علیه السّلام، به عَبّاد بن کثیر بصری، یکی از مشاهیر صوفیه

⚠️ قابل توجه آنانکه گمان می‌کنند فقط "عمل" مهمّ است و از "اعتقاد" غافلند!

┄┄┅═✧❁﷽❁✧═┅┄┄

🔸عَلِیُّ بْنُ إِبْرَاهِیمَ عَنْ مُحَمَّدِ بْنِ عِیسَی بْنِ عُبَیْدٍ عَنْ یُونُسَ قَالَ: قَالَ أَبُو عَبْدِ اللَّهِ (علیه السلام) لِعَبَّادِ بْنِ کَثِیرٍ الْبَصْرِیِّ الصُّوفِیِّ وَیْحَکَ یَا عَبَّادُ غَرَّکَ أَنْ عَفَّ بَطْنُکَ وَ فَرْجُکَ إِنَّ اللَّهَ عَزَّ وَ جَلَّ یَقُولُ فِی کِتَابِهِ یا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَ قُولُوا قَوْلًا سَدِیداً یُصْلِحْ لَکُمْ أَعْمالَکُمْ اعْلَمْ أَنَّهُ لَا یَتَقَبَّلُ اللَّهُ مِنْکَ شَیْئاً حَتَّی تَقُولَ قَوْلًا عَدْلًا.

#ترجمه : امام صادق عليه السّلام به عَبّاد بن كثير بصرى صوفی فرمودند: واى بر تو اى عَبّاد! گمان مکن با عفّتِ شكم و عفّتِ عورت، ایمانت کامل شده! به اینها مغرور مشو، اين تنها كافى نيست. خداى عزّوجل در قرآن فرموده: «يا أَيُّهَا الَّذِينَ‌ آمَنُوا اتَّقُوا اللّهَ‌ وَ قُولُوا قَوْلاً سَدِيداً» یعنی «اى كسانى كه به ظاهر ايمان آورده‌ايد از خدا بترسيد و سخنِ درست بگوييد تا خداوند كردارتان را به اصلاح آورد.» بدان كه خداوند متعال هيچ‌چيز از تو نمى‌پذيرد مگر اينكه از روی درستی و عدالت سخن بگویی.

📔 الکافی، ج ٨ ص ١٠۷ (ر.ک: تصویر الحاقی)


🔻علامه مجلسی رحمه‌الله ذیل این روایت می‌نویسد:

«قوله عليه‌السلام: "حتى تقول قولا عدلا" فسّر عليه‌ السلام القول السديد بالاعتقاد الصحيح و لما كان هذا الصوفي المبتدع منحرفا عن ناحية أهل البيت عليهم‌ السلام غير قائل بإمامتهم نبهه عليه‌السلام على أنه لا ينفعه أعماله مع تلك العقيدة، فإن قبول الأعمال مشروط بصحة العقائد.»

#ترجمه : امام در این آیه، " قولاً سدیدا _ سخنی استوار و صحیح" را تفسیر کردند به "اعتقاد صحیح و استوار." از آنجا که این صوفیِ بدعت‌گذار، از طریق اهل بیت علیهم‌السّلام انحراف داشت و قائل به امامت ایشان نبود، امام اینگونه به او فرمودند تا او را آگاه کنند که بدون ولایت، عملش سودی نخواهد داشت، شرط قبولی عمل، داشتنِ اعتقادِ سالم و صحیح است.

📔 مرآة العقول، ج ٢۵ ص ٢۶٠


✍ پی‌نوشت: از آنجا که صوفیان از همان آغاز، مفهوم "زهد و عبادت" را خوب درنیافته بودند، لذا به رهبانیت (بیابان گردیِ بی هدف) و ژنده‌پوشی و ترکِ غذا و گوشت و ترکِ لذت جنسیِ حلال روی آورده بودند!
یعنی حلال را بر خود حرام، و حرام را بر خود حلال کرده بودند، و مشغولِ بدعت شدند. گمان می‌کردند به صِرفِ کناره‌گیری از لذّاتِ روحی و جسمی، ایمانشان کامل شده است و دیگر "اعتقاد صحیح و ولایتِ حجج الهی" نزدشان مهم نبود.←امّا همیشه أئمه أطهار علیهم السّلام آنان را به جهتِ این برداشتِ غلط و باطل از دین، مذمّت می‌نمودند، و به آنان گوش‌زد می‌کردند که اگر اعتقادشان سالم نباشد، اعمال آنان سودی نخواهد داشت! مخاطب این سخنِ امام علیه السّلام، تمام مردم هستند، خصوصا آنان که با مدتی اشتغال به اعمال عبادی، چنان به خود مغرور می‌شوند که دیگر برای خود ولایت قائل می‌شوند و خود را از حجة‌الله بی‌نیاز می‌دانند! یا در ولایتِ اهل بیت علیهم السّلام دیگران را شریک می‌کنند! یا به سخنان فلان صوفی و عارف و فیلسوف، مانندِ سخنِ امام معصوم ارج می‌نهند! حتّی گاهی عصمت تراشی می‌کنند!

➖➖➖➖
@borrhan