Forwarded from یادداشت روز ... نویسنده ،حمید رضا حاجی اشرفی (H H.Ashrafi)
#مدیریت ریسک ، دانش پشتیبان توسعه همه جانبه ملی
✏️📕 یادداشت روز
《در یک کشور جهان سوم ،اولویت با کارخانه سازی ست یا ویلا سازی !؟》
✅ زمانی که از تلویزیون ایران ،سریال ژاپنی ،اوشین پخش می شد ، یک توریست ژاپنی که کشورهای آسیایی را به سمت اروپا با اتوبوس و قطار طی میکرد به ایران رسیده بود و در تهران دچار یک بیماری شده بود و یکی از دوستان پزشک وی را معالجه و یکروز در حضور آن دوست وی را دیدم . در میان سخنانش ، یک سئوال جالبی پرسید !؟ چرا خانه های ایرانی ها انقدر بزرگ به نسبت تعداد افراد خانوارست و چرا زیر پایشان این فرش های گرانقیمت وارزشند افتاده و ... ! او مهندس کارخانه ای در ژاپن بود و در سئوالاتش ، مشخص بود که بدنبال حل پازل ها ومبهمات ذهنی به نوع رفتار اقتصادی ایرانی ها و ارزیابی #بهره وری از منابع و سرمایه در عامل زمان - مکان می گردد .جنگ تحمیلی تازه تمام شده بود و او بعنوان یک آسیایی تحصیل کرده ، با درایت می پرسید و گاهی ما ، پاسخی منطقی برایش نداشتیم . می گفت ایرانی ها ، مهربانند ، احوال اوشین را از من می پرسند و می گویم ؛اوشین ، نماد نسل زمان پس از جنگ جهانی دوم بود که آنزمان هزاران اوشین ایثارگر در ژاپن وجود داشت !
✅ بدون تعارف ، همه می دانیم ، ایران از نظر اقتصادی ، یک کشور در حال توسعه است . کشوری که به سبب هشت سال چنگ تحمیلی و قریب یک قرن ، تحریم های ناجوانمردانه تکنولوژی ، اقتصادی اکنون درگیر رکود تورمی و افت شدید میزان ارزش GDP و مواجه با موج گسترده بیکاری و عدم بهره وری بهینه منابع قرار دارد .کاستی ها به اندازه ای بوده اند که اهداف تعیین شده در برنامه های توسعه پنج ساله و چشم انداز بیست ساله تحقق نیابند و برنامه های دولت های پس از جنگ برای #اشتغال آفرینی #توسعه زیرساخت ها #تولید مسکن به اندازه کافی #حفاظت از محیط زیست و منابع آب و خاک و ... همچنان به مطلوبیت نرسیده و اقوال مدیران ارشد دولت ، همچنان بر افعال #مضارع و نقد #ماضی باز می گردند !!!؟؟؟
✅ از منظر کارشناسان مطالعات ریسک های نامشهود ، پرسش های آن مهندس،توریسم ژاپنی و نرسیدن به مطلوبیت مورد انتظار برنامه های توسعه ، ریشه در فرهنگ و طرز تفکر افراد این جامعه و معضلات ناشی از برنامه ریزیها و اجرا نشدن برنامه ها بر اساس نظم و ترتیب دارد . در یک کشور در حال توسعه در کنار یک سیستم نظارتی و پایش مراحل تدوین و اجرای برنامه ها توسط نهادهای رسمی ، نیاز به فرهنگ سازی و جهت دهی اذهان بسوی توسعه ملی با درک مسئولیت تک تک افراد جامعه دارد و ...
✅ در کشوری که در برنامه ششم توسعه آن که دارد به انتها می رسد ! قرار بود ،پنج میلیون شغل مولد و مفید ایجاد شود ، اولویت با ساخت کارخانه های تولیدی و کارگاههای SMEs و مزارع که به روش علمی ، مدیریت شوند و منابع به مناسب ترین وجه بهره برداری گردند ، به تعاون و همگرایی بر اساس اصول قانونی و اجتماعی و حفظ محیط زیست نیاز است !!! لیکن شاهد رونق ساخت و ساز ویلاهایی که در بهترین اراضی کشور برای استفاده چند روزه در سال و حبس میلیاردها میلیارد دلار سرمایه و از مدار تولید ملی خارج شدن بهترین زمین ها و منابع اب هستیم !!!!! آنگاه انتظار رشد متوازن GDP و حل مشکل بیکاری و مهار تورم و به مسیر توسعه پایدار رفتن ، واقعا بیهوده نیست ؟؟؟!!!
✅ نمی توان ، همه کاستی ها را به گردن دولت و تصمیم گیران انداخت !!! متاسفانه شاهد نوعی از فرهنگ و رفتار ، شبه سرمایه داری ناقص در اقشاری از مردم هستیم که بجای کارخانه سازی ، ویلاسازی می کنند و عجب اینکه ، نقاد همیشگی اوضاع اقتصادی کشور هم هستند !!!!! برای تبدیل از کشوری در حال توسعه به توسعه یافته ، به اذهان و افکار توسعه یافته نیاز است و ...
✅بدون شک ، نوه های ، ویلاسازانی که بجای سرمایه گذاری در زمینه تولید ملی و اشتغال آفرینی و همت در جهت توسعه به ثروت اندوزی و رفاه فردی می اندیشند ، همچون نسل امروز که عصر قاجاریه را به نقد می کشند ، آنها را نیز به نقد خواهند کشید ...
منطقی نیست که نگاهی راهبردی و ایثارگرانه به توسعه پایدار بخاطر خودخواهی های فردی و عدم مسئولیت پذیری آینده نگرانه نداشته باشیم . ما هم اگر همچون پیر کمان پشت که به انوشیروان پادشاه در پاسخ سئوال : چرا درخت گردو میکاری !؟ میدانی که محصولش را خودت نخواهی خورد، گفت : دیگران کاشتند و ما خوردیم ،ما می کاریم تا دیگران بخورند !!!!!
چند درصد افراد جامعه ما امروزه اینگونه اندیشه و عمل می کنند !؟
حضرت مولانا ، نصیحتی دوستانه ،به انسانهای تاکتیک محور و دارای تفکر حال اندیشی و بدون فردا نگری ،می کند :
در این عمری که میدانی - فقط چندی تو مهمانی - به جان و دل تو عاشق باش - رفیقان را مراقب باش - مراقب باش تو به آنی - دل موری نرنجانی - که در آخر تو میمانی و مشتی خاک که از آنی ...
شنبه : ۳/ ۲/ ۱۴۰۱
کارشناس مطالعات ریسک و بیمه ، حاجی اشرفی
✏️📕 یادداشت روز
《در یک کشور جهان سوم ،اولویت با کارخانه سازی ست یا ویلا سازی !؟》
✅ زمانی که از تلویزیون ایران ،سریال ژاپنی ،اوشین پخش می شد ، یک توریست ژاپنی که کشورهای آسیایی را به سمت اروپا با اتوبوس و قطار طی میکرد به ایران رسیده بود و در تهران دچار یک بیماری شده بود و یکی از دوستان پزشک وی را معالجه و یکروز در حضور آن دوست وی را دیدم . در میان سخنانش ، یک سئوال جالبی پرسید !؟ چرا خانه های ایرانی ها انقدر بزرگ به نسبت تعداد افراد خانوارست و چرا زیر پایشان این فرش های گرانقیمت وارزشند افتاده و ... ! او مهندس کارخانه ای در ژاپن بود و در سئوالاتش ، مشخص بود که بدنبال حل پازل ها ومبهمات ذهنی به نوع رفتار اقتصادی ایرانی ها و ارزیابی #بهره وری از منابع و سرمایه در عامل زمان - مکان می گردد .جنگ تحمیلی تازه تمام شده بود و او بعنوان یک آسیایی تحصیل کرده ، با درایت می پرسید و گاهی ما ، پاسخی منطقی برایش نداشتیم . می گفت ایرانی ها ، مهربانند ، احوال اوشین را از من می پرسند و می گویم ؛اوشین ، نماد نسل زمان پس از جنگ جهانی دوم بود که آنزمان هزاران اوشین ایثارگر در ژاپن وجود داشت !
✅ بدون تعارف ، همه می دانیم ، ایران از نظر اقتصادی ، یک کشور در حال توسعه است . کشوری که به سبب هشت سال چنگ تحمیلی و قریب یک قرن ، تحریم های ناجوانمردانه تکنولوژی ، اقتصادی اکنون درگیر رکود تورمی و افت شدید میزان ارزش GDP و مواجه با موج گسترده بیکاری و عدم بهره وری بهینه منابع قرار دارد .کاستی ها به اندازه ای بوده اند که اهداف تعیین شده در برنامه های توسعه پنج ساله و چشم انداز بیست ساله تحقق نیابند و برنامه های دولت های پس از جنگ برای #اشتغال آفرینی #توسعه زیرساخت ها #تولید مسکن به اندازه کافی #حفاظت از محیط زیست و منابع آب و خاک و ... همچنان به مطلوبیت نرسیده و اقوال مدیران ارشد دولت ، همچنان بر افعال #مضارع و نقد #ماضی باز می گردند !!!؟؟؟
✅ از منظر کارشناسان مطالعات ریسک های نامشهود ، پرسش های آن مهندس،توریسم ژاپنی و نرسیدن به مطلوبیت مورد انتظار برنامه های توسعه ، ریشه در فرهنگ و طرز تفکر افراد این جامعه و معضلات ناشی از برنامه ریزیها و اجرا نشدن برنامه ها بر اساس نظم و ترتیب دارد . در یک کشور در حال توسعه در کنار یک سیستم نظارتی و پایش مراحل تدوین و اجرای برنامه ها توسط نهادهای رسمی ، نیاز به فرهنگ سازی و جهت دهی اذهان بسوی توسعه ملی با درک مسئولیت تک تک افراد جامعه دارد و ...
✅ در کشوری که در برنامه ششم توسعه آن که دارد به انتها می رسد ! قرار بود ،پنج میلیون شغل مولد و مفید ایجاد شود ، اولویت با ساخت کارخانه های تولیدی و کارگاههای SMEs و مزارع که به روش علمی ، مدیریت شوند و منابع به مناسب ترین وجه بهره برداری گردند ، به تعاون و همگرایی بر اساس اصول قانونی و اجتماعی و حفظ محیط زیست نیاز است !!! لیکن شاهد رونق ساخت و ساز ویلاهایی که در بهترین اراضی کشور برای استفاده چند روزه در سال و حبس میلیاردها میلیارد دلار سرمایه و از مدار تولید ملی خارج شدن بهترین زمین ها و منابع اب هستیم !!!!! آنگاه انتظار رشد متوازن GDP و حل مشکل بیکاری و مهار تورم و به مسیر توسعه پایدار رفتن ، واقعا بیهوده نیست ؟؟؟!!!
✅ نمی توان ، همه کاستی ها را به گردن دولت و تصمیم گیران انداخت !!! متاسفانه شاهد نوعی از فرهنگ و رفتار ، شبه سرمایه داری ناقص در اقشاری از مردم هستیم که بجای کارخانه سازی ، ویلاسازی می کنند و عجب اینکه ، نقاد همیشگی اوضاع اقتصادی کشور هم هستند !!!!! برای تبدیل از کشوری در حال توسعه به توسعه یافته ، به اذهان و افکار توسعه یافته نیاز است و ...
✅بدون شک ، نوه های ، ویلاسازانی که بجای سرمایه گذاری در زمینه تولید ملی و اشتغال آفرینی و همت در جهت توسعه به ثروت اندوزی و رفاه فردی می اندیشند ، همچون نسل امروز که عصر قاجاریه را به نقد می کشند ، آنها را نیز به نقد خواهند کشید ...
منطقی نیست که نگاهی راهبردی و ایثارگرانه به توسعه پایدار بخاطر خودخواهی های فردی و عدم مسئولیت پذیری آینده نگرانه نداشته باشیم . ما هم اگر همچون پیر کمان پشت که به انوشیروان پادشاه در پاسخ سئوال : چرا درخت گردو میکاری !؟ میدانی که محصولش را خودت نخواهی خورد، گفت : دیگران کاشتند و ما خوردیم ،ما می کاریم تا دیگران بخورند !!!!!
چند درصد افراد جامعه ما امروزه اینگونه اندیشه و عمل می کنند !؟
حضرت مولانا ، نصیحتی دوستانه ،به انسانهای تاکتیک محور و دارای تفکر حال اندیشی و بدون فردا نگری ،می کند :
در این عمری که میدانی - فقط چندی تو مهمانی - به جان و دل تو عاشق باش - رفیقان را مراقب باش - مراقب باش تو به آنی - دل موری نرنجانی - که در آخر تو میمانی و مشتی خاک که از آنی ...
شنبه : ۳/ ۲/ ۱۴۰۱
کارشناس مطالعات ریسک و بیمه ، حاجی اشرفی
Forwarded from یادداشت روز ... نویسنده ،حمید رضا حاجی اشرفی (H H.Ashrafi)
H H.Ashrafi:
#مدیریت ریسک ، دانش پشتیبان توسعه همه جانبه ملی
✏️📕 یادداشت روز
《در یک کشور جهان سوم ، کارخانه سازی نیاز است یا ویلا سازی !؟》
✅ زمانی که از تلویزیون ایران ،سریال ژاپنی ،اوشین پخش می شد ، یک توریست ژاپنی که کشورهای آسیایی را به سمت اروپا با اتوبوس و قطار طی میکرد به ایران رسیده بود و در تهران دچار یک بیماری شده بود و یکی از دوستان پزشک وی را معالجه و یکروز در حضور آن دوست وی را دیدم . در میان سخنانش ، یک سئوال جالبی پرسید !؟ چرا خانه اکثر ایرانی ها به نسبت تعداد افراد خانوار انقدر بزرگ ست !؟ و چرا زیر پایشان این فرش های گرانقیمت وارزشند افتاده و ... ! او مهندس کارخانه ای در ژاپن بود و در سئوالاتش ، مشخص بود که بدنبال حل پازل ها ومبهمات ذهنی ناشی از مشاهده نوع رفتار اقتصادی ایرانی ها می گردد !!!
او ناخودآگاه در معادلات فکری خودش ارزیابی #بهره وری از منابع و سرمایه در عامل زمان - مکان را محاسبه می کرد .جنگ تحمیلی تازه تمام شده بود و او بعنوان یک آسیایی تحصیل کرده ، با درایت سئوال می کرد و گاهی ما ، واقعا پاسخی منطقی برایش نداشتیم . می گفت ایرانی ها ، مهربانند ، احوال اوشین را از من می پرسند و می گویم ؛اوشین ، نماد نسل فرزندان سخت کوش و احیاگر زمان پس از جنگ جهانی بود که آنزمان هزاران اوشین ایثارگر در ژاپن وجود داشتند !
✅ بدون تعارف ، همه می دانیم ، ایران از نظر اقتصادی ، یک کشور در حال توسعه است . کشوری که به سبب هشت سال جنگ تحمیلی و قریب یک قرن ، تحریم های ناجوانمردانه تکنولوژیک ، اقتصادی اکنون درگیر رکود تورمی و افت شدید میزان تولید GDP و مواجه با موج گسترده بیکاری و عدم بهره وری بهینه منابع قرار دارد .کاستی ها به اندازه ای بوده اند که اهداف تعیین شده در برنامه های توسعه پنج ساله و چشم انداز بیست ساله تحقق نیابند و برنامه های دولت های پس از جنگ برای #اشتغال آفرینی #توسعه زیرساخت ها #تولید مسکن به اندازه نیاز واقعی #حفاظت از محیط زیست و منابع آب و خاک و ... همچنان به حد مطلوب نرسیده و اقوال مدیران ارشد دولت ، همچنان بر افعال #مضارع و نقد #ماضی باز می گردند !!!؟؟؟
✅ از منظر کارشناسان مطالعات ریسک های نامشهود ، پرسش های آن مهندس ژاپنی و نرسیدن به مطلوبیت مورد انتظار برنامه های توسعه ، ریشه در فرهنگ و طرز تفکر اکثر افراد این جامعه و معضلات ناشی از برنامه ریزیها و اجرا نشدن برنامه ها بر اساس نظم و ترتیب و رعایت دقیق مقررات دارد . در یک کشور در حال توسعه در کنار یک سیستم نظارتی و پایش مراحل تدوین و اجرای برنامه ها توسط نهادهای رسمی ، نیاز مبرم به فرهنگ سازی و جهت دهی اذهان بسوی توسعه پایدار و متوازن ملی با درک مسئولیت تک تک افراد جامعه دارد و ...
✅ در کشوری که در برنامه ششم توسعه آن که به انتها رسید ! قرار بود ،پنج میلیون شغل مفید و تولیدی ایجاد شود ، اولویت با ساخت کارخانه های صنعتی و بنگاهای تولیدی و خدماتی SMEs و مزارع حاصلخیز که به روش علمی مدیریت شوند و چنان منابع به مناسب ترین وجه بهره برداری گردند که هیچ برنامه مدون مصوب از اهداف منحرف نشود !!! در یک کشور در حال توسعه به تعاون و همگرایی بر اساس اصول قانونی و اجتماعی و حفظ محیط زیست نیاز است !!! لیکن متاسفانه ، بر عکس عملکردهای اقتصادی دارندگان سرمایه بر عکس منطق علمی در ایران رفتار می شود. متاسفانه شاهد رونق ساخت و ساز ویلاهایی هستیم که در بهترین اراضی حاصلخیز کشور برای استفاده چند روزه در سال و حبس میلیاردها میلیارد دلار سرمایه و از مدار تولید ملی خارج شدن بهترین زمین ها و منابع آب هستیم !!!!! آنگاه انتظار رشد متوازن GDP و حل مشکل بیکاری و مهار تورم و به مسیر توسعه پایدار رفتن کشور را داشتن ، واقعا بیهوده نیست ؟؟؟!!!
✅ نمی توان ، همه کاستی ها را به گردن دولت و تصمیم گیران انداخت !!! متاسفانه شاهد نوعی از فرهنگ و رفتار ، شبه سرمایه داری ناقص با فرهنگ ضد تولید و منحط جهان سومی در نزد اقشاری از مردم هستیم که بجای کارخانه سازی !!! ویلاسازی بر روی حاصلخیز ترین و پربازده ترین زمین های تولید غذا ملی می کنند !!! و عجب اینکه ، نقاد همیشگی اوضاع اقتصادی کشور هم اغلب همینها هستند !!!!! باید بدانیم، برای تحول از کشوری در حال توسعه به توسعه یافته ، به اذهان و افکار توسعه یافته بدوا نیاز است و ...
✅بدون شک ، نوه های ، ویلاسازانی که بجای سرمایه گذاری در زمینه تولید ملی و اشتغال آفرینی و همت در جهت توسعه همه جانبه به ثروت اندوزی و رفاه فردی هستند ، همچون نسل امروز که عصر قاجاریه را به نقد می کشند ، آنها را نیز به نقد خواهند کشید ...
#مدیریت ریسک ، دانش پشتیبان توسعه همه جانبه ملی
✏️📕 یادداشت روز
《در یک کشور جهان سوم ، کارخانه سازی نیاز است یا ویلا سازی !؟》
✅ زمانی که از تلویزیون ایران ،سریال ژاپنی ،اوشین پخش می شد ، یک توریست ژاپنی که کشورهای آسیایی را به سمت اروپا با اتوبوس و قطار طی میکرد به ایران رسیده بود و در تهران دچار یک بیماری شده بود و یکی از دوستان پزشک وی را معالجه و یکروز در حضور آن دوست وی را دیدم . در میان سخنانش ، یک سئوال جالبی پرسید !؟ چرا خانه اکثر ایرانی ها به نسبت تعداد افراد خانوار انقدر بزرگ ست !؟ و چرا زیر پایشان این فرش های گرانقیمت وارزشند افتاده و ... ! او مهندس کارخانه ای در ژاپن بود و در سئوالاتش ، مشخص بود که بدنبال حل پازل ها ومبهمات ذهنی ناشی از مشاهده نوع رفتار اقتصادی ایرانی ها می گردد !!!
او ناخودآگاه در معادلات فکری خودش ارزیابی #بهره وری از منابع و سرمایه در عامل زمان - مکان را محاسبه می کرد .جنگ تحمیلی تازه تمام شده بود و او بعنوان یک آسیایی تحصیل کرده ، با درایت سئوال می کرد و گاهی ما ، واقعا پاسخی منطقی برایش نداشتیم . می گفت ایرانی ها ، مهربانند ، احوال اوشین را از من می پرسند و می گویم ؛اوشین ، نماد نسل فرزندان سخت کوش و احیاگر زمان پس از جنگ جهانی بود که آنزمان هزاران اوشین ایثارگر در ژاپن وجود داشتند !
✅ بدون تعارف ، همه می دانیم ، ایران از نظر اقتصادی ، یک کشور در حال توسعه است . کشوری که به سبب هشت سال جنگ تحمیلی و قریب یک قرن ، تحریم های ناجوانمردانه تکنولوژیک ، اقتصادی اکنون درگیر رکود تورمی و افت شدید میزان تولید GDP و مواجه با موج گسترده بیکاری و عدم بهره وری بهینه منابع قرار دارد .کاستی ها به اندازه ای بوده اند که اهداف تعیین شده در برنامه های توسعه پنج ساله و چشم انداز بیست ساله تحقق نیابند و برنامه های دولت های پس از جنگ برای #اشتغال آفرینی #توسعه زیرساخت ها #تولید مسکن به اندازه نیاز واقعی #حفاظت از محیط زیست و منابع آب و خاک و ... همچنان به حد مطلوب نرسیده و اقوال مدیران ارشد دولت ، همچنان بر افعال #مضارع و نقد #ماضی باز می گردند !!!؟؟؟
✅ از منظر کارشناسان مطالعات ریسک های نامشهود ، پرسش های آن مهندس ژاپنی و نرسیدن به مطلوبیت مورد انتظار برنامه های توسعه ، ریشه در فرهنگ و طرز تفکر اکثر افراد این جامعه و معضلات ناشی از برنامه ریزیها و اجرا نشدن برنامه ها بر اساس نظم و ترتیب و رعایت دقیق مقررات دارد . در یک کشور در حال توسعه در کنار یک سیستم نظارتی و پایش مراحل تدوین و اجرای برنامه ها توسط نهادهای رسمی ، نیاز مبرم به فرهنگ سازی و جهت دهی اذهان بسوی توسعه پایدار و متوازن ملی با درک مسئولیت تک تک افراد جامعه دارد و ...
✅ در کشوری که در برنامه ششم توسعه آن که به انتها رسید ! قرار بود ،پنج میلیون شغل مفید و تولیدی ایجاد شود ، اولویت با ساخت کارخانه های صنعتی و بنگاهای تولیدی و خدماتی SMEs و مزارع حاصلخیز که به روش علمی مدیریت شوند و چنان منابع به مناسب ترین وجه بهره برداری گردند که هیچ برنامه مدون مصوب از اهداف منحرف نشود !!! در یک کشور در حال توسعه به تعاون و همگرایی بر اساس اصول قانونی و اجتماعی و حفظ محیط زیست نیاز است !!! لیکن متاسفانه ، بر عکس عملکردهای اقتصادی دارندگان سرمایه بر عکس منطق علمی در ایران رفتار می شود. متاسفانه شاهد رونق ساخت و ساز ویلاهایی هستیم که در بهترین اراضی حاصلخیز کشور برای استفاده چند روزه در سال و حبس میلیاردها میلیارد دلار سرمایه و از مدار تولید ملی خارج شدن بهترین زمین ها و منابع آب هستیم !!!!! آنگاه انتظار رشد متوازن GDP و حل مشکل بیکاری و مهار تورم و به مسیر توسعه پایدار رفتن کشور را داشتن ، واقعا بیهوده نیست ؟؟؟!!!
✅ نمی توان ، همه کاستی ها را به گردن دولت و تصمیم گیران انداخت !!! متاسفانه شاهد نوعی از فرهنگ و رفتار ، شبه سرمایه داری ناقص با فرهنگ ضد تولید و منحط جهان سومی در نزد اقشاری از مردم هستیم که بجای کارخانه سازی !!! ویلاسازی بر روی حاصلخیز ترین و پربازده ترین زمین های تولید غذا ملی می کنند !!! و عجب اینکه ، نقاد همیشگی اوضاع اقتصادی کشور هم اغلب همینها هستند !!!!! باید بدانیم، برای تحول از کشوری در حال توسعه به توسعه یافته ، به اذهان و افکار توسعه یافته بدوا نیاز است و ...
✅بدون شک ، نوه های ، ویلاسازانی که بجای سرمایه گذاری در زمینه تولید ملی و اشتغال آفرینی و همت در جهت توسعه همه جانبه به ثروت اندوزی و رفاه فردی هستند ، همچون نسل امروز که عصر قاجاریه را به نقد می کشند ، آنها را نیز به نقد خواهند کشید ...