بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : به‌یاد «آرتین ایران‌نژاد»، کودک پناهجوی سردشتی که پیکر بی‌جان وی هرگز پیدا نشد
۲۵ ماه می، روز جهانی «کودکان گمشده» است. این عنوان کلی، سالهاست که دربرگیرنده‌ی تمام کودکانی است که حق زندگی‌شان توسط کودک‌ربایان، باندهای قاچاق انسان، تحمیل شرایط جنگ و...گرفته شده است. هرچند که نام‌گذاری این روز به سال ۱۹۸۳ و از سوی رونالد ریگان بازمی‌گردد، اما سیاست‌های جنگ‌افروزی و یا راسیستی دولت‌های متوالی در ایالات متحده نشان داده است که اعلام چنین روزی، بسیار روبنایی است و کمترین تاثیر را در بهبود شرایط زیستی کودکان مهاجر، سیاه‌پوست، رنگین‌پوستان و قربانیان حاضر در جنگ‌های منطقه داشته است. در سال ۲۰۰۱ نیز این روز به‌عنوان روز جهانی کودکان گمشده به‌تصویب رسید.
پروژه‌ی دیوارکشی عظیم در مرز آمریکا و مکزیک و طرح جداسازی هزاران کودک از والدین خود، یکی از بزرگترین طرح‌های نژادپرستانه و ضد مهاجر دولت دونالد ترامپ بود.
بنا بر آخرین ویژه‌نامه‌ی گاردین، بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰، بیش از ۱۸ هزار کودک مهاجر بی‌سرپرست در اروپا گم شدند و از سرنوشت آنها خبری در دست نیست.
این شرایط در تمامی سال‌های حمله‌‌ی آمریکا به افغانستان نیز بسیار بحرانی اعلام شد. نظرسنجی جدید موسسه حمایت از کودکان کابل، نشان می‌دهد که دو سوم کودکان افغانستان به دلیل انفجار، آدم‌ربایی و درگیری‌های مسلحانه، از رفتن به بیرون از خانه می‌ترسند. این نهاد اعلام کرده است کودکان این کشور با بحران روحی رو به رو هستند و به خدمات حمایتی برای مقابله با آن دسترسی ندارند.
در ایران، آمار دقیق «کودک‌ربایی» از متوسط ۴۰ مورد در سال تا مسکوت گذاشتن این رویه، متغیر بوده است. محمود عباسی، معاون حقوق بشر و امور بین‌الملل در مصاحبه با خبرگزاری مهر (روز چهارشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۰) اعلام کرد: «قانون حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست و مبارزه با کودک‌ربایی که در شورای هماهنگی مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک نهایی شده، با هدف حمایت از حقوق کودکان صورت پذیرفته است».
▪️اما چرا نهایی شدن چنین طرح‌هایی، تغییری در تعریف حقوق کودک، بازبینی و تغییر قانون حمایت از خانواده و امنیت جان، تحصیل و آینده‌ی کودکان ایجاد نمی‌کند؟
کودک‌ربایی در ایران که با دو مسئله‌ی قاچاق انسان و آزار جنسی عجین شده است، جان کودکان دختر و پسر بی‌شماری را در معرض خطر داده است، امری که بدون دسترسی به جامعه‌ی آماری به‌روزرسانی شده، همچنان تبعات اجتماعی و بحران روانی حاصل از آن در میان خانواده‌ها را نیز مسائلی «شخصی» و نه «عمومی» ارائه می‌کند.
روز جهانی کودکان گمشده، یادآور #آلان_کردی و #آرتین_ایران‌نژاد است.
آلان، نام کودک سوریِ کُردی است که در سال ۲۰۱۵ در دریای مدیترانه غرق و پیکر بی‌جانش با امواج دریا به ساحل کشانده شد.
▪️در تاریخ ۹ آبان ۹۹، تصاویر یک خانواده‌ی مهاجر ایرانی ساکن سردشت، که همگی در کانال مانشْ غرق شده بودند، یک‌بار دیگر وضعیت اسف‌بار اقتصادی و سیاسی که منجر به مهاجرت، فروش تمام زندگی جهت تهیه‌ی پول و به‌جان خریدن خطرهای ناشی از پناهندگی شده است را به موجی رسانه‌ای بدل کرد.
«رسول ایران‌نژاد» کارگر ۳۵ ساله، «شیوا محمد پناهی» ۳۵ ساله، «آنیتا ایران‌نژاد» ۹ ساله و «آرمین ایران‌نژاد» ۶ ساله از اعضای غرق‌شده در قایق پناهجویان به‌سوی بریتانیا بودند. اجساد همه آنان پیدا شد؛ ولی فرزند ۱۵ ماهه‌ی این خانواده به‌نام #آرتین هرگز پیدا نشد. این قایق از سواحل دانکرک به سوی بریتانیا عزیمت کرده بود و قرار بود با عبور از کانال مانش، ۲۲ سرنشین خود را در سواحل بریتانیا پیاده کند.
حالا، با عبور از ۲۵ ماه می ۲۰۲۱، کماکان آمار بالای کودکان پناهجو و خطر ناپدید شدن آنان بالاست. وضعیت کودکان پناهجوی مراکشی و خطر دیپورت آنان توسط دولت اسپانیا، وضعیت کودکان پناهجوی سوری، افغانستانی و عراقی در کمپ‌های پناهندگان یونان و همچنین کودکان جدا شده از والدین خود در جریان دیوارکشی مکزیک، با خطر مرگی هر روزه همراه است و تنها آمار آوارگان، ناشهروندان و ناپدیدشدگان است که افزایش می‌یابد.
@bidarzani
۲۵ ماه می، روز جهانی «کودکان گمشده» است. این عنوان کلی، سالهاست که دربرگیرنده‌ی تمام کودکانی است که حق زندگی‌شان توسط کودک‌ربایان، باندهای قاچاق انسان، تحمیل شرایط جنگ و...گرفته شده است. هرچند که نام‌گذاری این روز به سال ۱۹۸۳ و از سوی رونالد ریگان بازمی‌گردد، اما سیاست‌های جنگ‌افروزی و یا راسیستی دولت‌های متوالی در ایالات متحده نشان داده است که اعلام چنین روزی، بسیار روبنایی است و کمترین تاثیر را در بهبود شرایط زیستی کودکان مهاجر، سیاه‌پوست، رنگین‌پوستان و قربانیان حاضر در جنگ‌های منطقه داشته است. در سال ۲۰۰۱ نیز این روز به‌عنوان روز جهانی کودکان گمشده به‌تصویب رسید.
پروژه‌ی دیوارکشی عظیم در مرز آمریکا و مکزیک و طرح جداسازی هزاران کودک از والدین خود، یکی از بزرگترین طرح‌های نژادپرستانه و ضد مهاجر دولت دونالد ترامپ بود.
بنا بر آخرین ویژه‌نامه‌ی گاردین، بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰، بیش از ۱۸ هزار کودک مهاجر بی‌سرپرست در اروپا گم شدند و از سرنوشت آنها خبری در دست نیست.
این شرایط در تمامی سال‌های حمله‌‌ی آمریکا به افغانستان نیز بسیار بحرانی اعلام شد. نظرسنجی جدید موسسه حمایت از کودکان کابل، نشان می‌دهد که دو سوم کودکان افغانستان به دلیل انفجار، آدم‌ربایی و درگیری‌های مسلحانه، از رفتن به بیرون از خانه می‌ترسند. این نهاد اعلام کرده است کودکان این کشور با بحران روحی رو به رو هستند و به خدمات حمایتی برای مقابله با آن دسترسی ندارند.
در ایران، آمار دقیق «کودک‌ربایی» از متوسط ۴۰ مورد در سال تا مسکوت گذاشتن این رویه، متغیر بوده است. محمود عباسی، معاون حقوق بشر و امور بین‌الملل در مصاحبه با خبرگزاری مهر (روز چهارشنبه ۵ خرداد ۱۴۰۰) اعلام کرد: «قانون حمایت از کودکان بی‌سرپرست و بد سرپرست و مبارزه با کودک‌ربایی که در شورای هماهنگی مرجع ملی کنوانسیون حقوق کودک نهایی شده، با هدف حمایت از حقوق کودکان صورت پذیرفته است».
▪️اما چرا نهایی شدن چنین طرح‌هایی، تغییری در تعریف حقوق کودک، بازبینی و تغییر قانون حمایت از خانواده و امنیت جان، تحصیل و آینده‌ی کودکان ایجاد نمی‌کند؟
کودک‌ربایی در ایران که با دو مسئله‌ی قاچاق انسان و آزار جنسی عجین شده است، جان کودکان دختر و پسر بی‌شماری را در معرض خطر داده است، امری که بدون دسترسی به جامعه‌ی آماری به‌روزرسانی شده، همچنان تبعات اجتماعی و بحران روانی حاصل از آن در میان خانواده‌ها را نیز مسائلی «شخصی» و نه «عمومی» ارائه می‌کند.
روز جهانی کودکان گمشده، یادآور #آلان_کردی و #آرتین_ایران‌نژاد است.
آلان، نام کودک سوریِ کُردی است که در سال ۲۰۱۵ در دریای مدیترانه غرق و پیکر بی‌جانش با امواج دریا به ساحل کشانده شد.
▪️در تاریخ ۹ آبان ۹۹، تصاویر یک خانواده‌ی مهاجر ایرانی ساکن سردشت، که همگی در کانال مانشْ غرق شده بودند، یک‌بار دیگر وضعیت اسف‌بار اقتصادی و سیاسی که منجر به مهاجرت، فروش تمام زندگی جهت تهیه‌ی پول و به‌جان خریدن خطرهای ناشی از پناهندگی شده است را به موجی رسانه‌ای بدل کرد.
«رسول ایران‌نژاد» کارگر ۳۵ ساله، «شیوا محمد پناهی» ۳۵ ساله، «آنیتا ایران‌نژاد» ۹ ساله و «آرمین ایران‌نژاد» ۶ ساله از اعضای غرق‌شده در قایق پناهجویان به‌سوی بریتانیا بودند. اجساد همه آنان پیدا شد؛ ولی فرزند ۱۵ ماهه‌ی این خانواده به‌نام #آرتین هرگز پیدا نشد. این قایق از سواحل دانکرک به سوی بریتانیا عزیمت کرده بود و قرار بود با عبور از کانال مانش، ۲۲ سرنشین خود را در سواحل بریتانیا پیاده کند.
حالا، با عبور از ۲۵ ماه می ۲۰۲۱، کماکان آمار بالای کودکان پناهجو و خطر ناپدید شدن آنان بالاست. وضعیت کودکان پناهجوی مراکشی و خطر دیپورت آنان توسط دولت اسپانیا، وضعیت کودکان پناهجوی سوری، افغانستانی و عراقی در کمپ‌های پناهندگان یونان و همچنین کودکان جدا شده از والدین خود در جریان دیوارکشی مکزیک، با خطر مرگی هر روزه همراه است و تنها آمار آوارگان، ناشهروندان و ناپدیدشدگان است که افزایش می‌یابد.
@bidarzani