🔴 امروز یازده اردیبهشت با توجه به سرکوب تجمع کارگران و بازنشستگان در مقابل وزارت‌کار و خیابان‌های اطراف که بمناسبت #روز_جهانی_کارگر فراخوان شده بودند، جمعی از اعضای سندیکا بهمراه تعدادی از زنان بازنشسته در پایانه آزادی با سر دادن شعارهای اعتراضی راهپیمایی کردند.
@bidarzani | @vahedsyndica

📌اینجا فقر چهره شاخصی دارد
✍🏽ارسالی از یک زن فعال صنفی معلمان

بیدارزنی: روایت‌هایی کوتاه از #نابرابری‌_آموزشی و #فقر؛ کودکانی به دلیل فقر و محرومیت و نابرابری آموزشی مجبور به ترک تحصیل می‌شوند و دختربچه‌هایی که #کودک_همسری را تجربه می‌کنند:

اپیزود اول

سال تحصیلی ۹۹-۱۴۰۰ آغاز شده است. من تازه به این مدرسه آمده‌ام. سال‌های قبل در مدرسه‌ای در بالا شهر تهران درس می‌دادم. حالا محل کارم یکی از مناطق حاشیه‌نشین تهران است. چند خط تاکسی سوار شدم تا به مدرسه برسم. در بین راه به این فکر می‌کردم که در این سال کرونایی؛ حالا که اعلام شده مدارس حضوری است چگونه باید هر روز این‌همه راه را بروم و بیایم؟ با خود فکر می‌کردم دانش آموزان امسالم چطوری هستند؟

تاکسی وارد روستا می‌شود، جلوی در مدرسه پیاده و وارد کلاس می‌شوم. تعداد کمی آمده‌اند. به بچه‌ها می‌گویم با فاصله دو صندلی بنشینند. پس از معرفی و خوش‌وبش، درس را شروع می‌کنم. نکاتی را بر تخته کلاس می‌نویسم. قدم‌زنان بالای سر بچه‌ها می‌روم و هم‌زمان منتظرم که نکات را در دفترشان بنویسند. یکی‌شان یک کلاسور دارد که با کاغذ کادو آن را جلد گرفته. گیره‌های وسط کلاسور یکی در میان خراب‌اند. تعداد برگه‌های کلاسور کم است. دختر دارد نکات را می‌نویسد. به او می‌گویم: «دخترم این برگه‌ها که ممکن است تا پایان سال گم شود. کاش یک دفتر برمی‌داشتی برای درس اصلی.» دختر می‌گوید: «خانم دفتر ۱۰۰ برگ و ۲۰۰ برگ گرونه. حداقل سی هزار تومنه. کلاسور بهتره میرم برگه دونه‌ای اندازه پولم میخرم. نوشت‌افزار فروشی برگه دونه‌ای رو کمتر هم حساب می‌کنه با ما. گاهی هر برگه رو دونه‌ای ۷۰۰ تومن هم میده خانم.» از خودم بدم آمد. خجالت کشیدم از حرفی که زده بودم.

👈🏽مطلب کامل: https://bidarzani.com/35138
@bidarzani | #روز_جهانی_کارگر

🟣 #بیدارزنی : گرامی باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر

طی دوره‌ی پاندمی کرونا، زنان در صف نخست اخراج از محیط کار قرار داشتند. از هر شش زن، یک نفر شغل خود را از دست داد و ۷۰ درصد زنان کارگر اخراج شدند. این آمار در کنار نابودی یک میلیون شغل ناپایدار در بازه پاندمی کرونا قرار خواهد گرفت. زنان که اغلب دارای مشاغل پاره‌وقت و بی‌ثبات هستند، ۱۴ برابر مردان، شغل خود را از دست دادند.

#رفع_فقر_و_بیکاری #روز_جهانی_کارگر
#ایجاد_فرصت_شغلی
#دستمزد_مکفی_و_برابر
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani

📌تشدید نابرابری‌های آموزشی و تحصیلی

✍🏽ارسالیِ یک زن فعال صنفی معلمان


#بیدارزنی: همانگونه که همه می‌دانیم نظام آموزشی در هر کشوری؛ باید بسترساز شکوفایی علمی و استعدادهای کودکان آن کشور باشد و از این رهگذر نسلی تربیت شود که بتواند در اداره کشور و چرخاندن چرخ‌های اقتصادی و فرهنگی و اجتماعی سهیم باشد. اما می‌بینیم که در کشور ما به دلیل عملکرد غلط و سیاست‌های اشتباه؛ نه‌تنها چنین بستری برای کودکان ما فراهم نیست بلکه هر روز بر تعداد کودکان بازمانده از تحصیل و دور افتاده از چرخه آموزش، افزوده می‌شود. بر اساس آمار در کشور ما تراکم جمعیت دانش‌آموزی ساکن در مناطق روستایی و عشایری و شهرهای دور از پایتخت زیاد است؛ اما آیا واقعاً همه این دانش آموزان به طور یکسان از امکانات و خدمات آموزشی و آموزش کیفی برخوردار هستند؟

همانطور که ابعاد #نابرابری اجتماعی و اقتصادی در لایه‌های مختلف بر زندگی مردم حاکم شده است، در نظام آموزشی نیز این نابرابری‌ها تعمداً توسط حاکمیت ایجاد شده و بر کیفیت آموزش در نقاط مختلف کشور اثرگذار شده است. بر اساس تفاوت‌های محرز و گسترده‌ای که میان امکانات موجود در مدارس مختلف پایتخت و مدارس خصوصی کلان‌شهرها با امکانات مدارس مناطق محروم و حاشیه‌ای می‌بینیم؛ آشکار است که آموزش به مثابه یک کالای تجملاتی به قشر مرفه عرضه می‌شود و هر کودک به‌اندازه‌ای که رفاه و توان مالی دارد می‌تواند از این کالا بهره‌مند شود. در غیر این صورت مانند خیل عظیم کودکان بازمانده از تحصیل، در حسرت درس خواندن و پیشرفت خواهد ماند و ما شاهد خواهیم بود که این شرایط -که حاصل نابرابری اقتصادی و اجتماعی است – چگونه روند نابرابری آموزشی را در جامعه تشدید و بازتولید خواهد کرد.

نگاهی به آمار و اطلاعات موجود در زمینه آموزش نشان می‌دهد که وضعیت #آموزش در ایران در شرایط نامطلوبی قرار دارد. در ادامه به پنج مورد از مشکلات جدی نظام آموزشی کشور می‌پردازیم که حاصل سیاست‌های غلط در حوزه آموزش و پرورش است و در تشدید و تقویت #نابرابری_آموزشی نقش موثر و تشدیدکننده دارند.

ادامه مطلب: https://bidarzani.com/35159
#روز_جهانی_کارگر #روزمعلم
@bidarzani | بیدارزنی

🔴 دستگیرشدگان تجمع روز جهانی کارگر در تهران آزاد شدند

ساعت ۱۱ شب روز شنبه یازدهم اردیبهشت دستگیرشدگان تجمع مقابل وزارت کار که نزدیک به ۳۰ نفر بودند همگی آزاد شدند. هیراد پیربداقی، عسل محمدی و سعید ملایری از جمله این دستگیرشدگان بودند. (منبع: اتحاد آزاد کارگران ایران)

@bidarzani

🔻رز اشنایدرمن، کسی که زنان کارگر را علیه آزارهای جنسی سازماندهی می‌کرد

🔶ریشه‌های جنبش MeToo، در مبارزات زنان کارگر

✍🏽نویسنده: پیتر درایر
برگردان: الهه محمدی

🔹هر زمان که جنبش‌های اعتراضی جدید ظاهر می‌شوند، مردم به تاریخ رجوع می‌کنند تا از فعالان و اندیشمندان پیشین بیاموزند. همه ما بر دوش کسانی که برای دستیابی به یک جامعه انسانی‌تر تلاش، مبارزه و فداکاری کرده‌اند، ایستاده‌ایم. «من هم» یکی از این جنبش‌ها است؛ این جنبش نه تنها آگاهی درباره شیوع آزار و اذیت جنسی به ویژه در میان زنان را افزایش داده بلکه نمونه‌ای است از شکستن سکوت افرادی که شهروند درجه دو تلقی می‌شوند، اما گرد هم آمدند تا صدایشان را بلند کنند.

🔹تاریخ مملوء است از زنان شجاع و مبارزی که برای آزادی و حقوق کارگران قیام کردند و برای مقابله با تجاوز و انواع دیگر خشونت جنسی، کارزارهایی را به راه انداختند. این زنان، نویسندگان و اندیشمندانی مانند «سوجورنر تروث، سوزان بی آنتونی، شارلوت پرکینز گیلمن، الا بیکر، بتی فریدان، دولورس هوئرتا» و بسیاری دیگر بودند. یکی از این زنان، «رز اشنایدرمن» است؛ یکی از پیشگامان ناشناخته جنبش MeToo که زنان را سازماندهی کرد تا برای تصویب قوانینی بجنگند که از آنها برابر انواع استثمار مانند آزارهای جنسی مردان عالی‌رتبه در محیط‌های کاری محافظت کند.

🔹اشنایدرمن معتقد به ایجاد جنبشی از زنان و مردان کارگر برای تغییر جامعه بود، اما همچنین می‌گفت زنان کارگر با استثمار مضاعف (از جمله آزار و اذیت جنسی) از طرف کارفرمایان و رهبران اتحادیه روبرو هستند. بنابراین تأکید ویژه‌ای بر سازماندهی زنان و مبارزه برای تصویب قوانینی برای محافظت از آنها داشت.

🔹اشنایدرمن به مبارزان جنبش حق رای برای زنان پیوست؛ جنبشی که به نظر بسیاری از رهبران مرد اتحادیه‌ها و حتی بعضی اتحادیه‌های زنانه، موضوعی ثانویه در مبارزه برای حقوق کارگران بود.

🔹اشنایدرمن در حد فاصل سال‌های ۱۹۳۴ تا ۱۹۳۷ از سوی «هربرت لمان»، فرماندار ایالت نیویورک به سمت رئیس اداره کار این ایالت منصوب شد. او در این دوره برای افزایش امنیت اجتماعی کارگران خانگی، دستمزد برابر برای زنان کارگر و برابرسازی مزد کارگران زن و مرد با ارزش کاری یکسان، تلاش و از مبارزات صنفی جمعیت رو به افزایش کارگران در بخش خدمات مانند خدمتکاران هتل‌ها، کارگران رستوران‌ها و کارگران سالن‌های زیبایی در نیویورک حمایت کرد.

🔹او در سال ۱۹۵۰ به عنوان رییس WTUL بازنشسته شد و در سال ۱۹۷۲ درگذشت. درست در زمانی که موج دوم فمینیسم به عنوان یک جنبش سیاسی قدرتمند در حال ظهور بود. موجی که به مسائل مرتبط با طبقه و نژاد میان زنان می‌پرداخت وخیلی زود ظرفیتی برای شنیدن صدای زنان کارگر از خود نشان داد. امروز وقتی زنان از Metoo حرف می‌زنند، باید رز اشنایدرمن را در فریادهایشان بگنجانند.

http://harasswatch.com/news/1622/

از ویژه‌نامه #روز_جهانی_کارگر


@bidarzani |@harasswatch

📌مزد علیه کار خانگی (۱۹۷۵)

✍️سیلویا فدریچی/ ترجمه: سروناز احمدی


بیدارزنی: مقالۀ «مزد علیه کار خانگی» که در سال ۱۹۷۵ توسط سیلویا فدریچی نوشته شد. فدریچی در این مقاله به مسئله کار خانگی می‌پردازد. او این کار را به‌عنوان شکلی از ستم به زنان که سرمایه‌داری از آن سود می‌برد مورد تجزیه‌وتحلیل قرار می‌دهد. فدریچی همچنین به بررسی مطالبه مزد برای کار خانگی از جنبه‌های مختلف می‌پردازد، مطالبه‌ای که نباید به دریافت مقداری پول تقلیل داده شود، بلکه باید به‌عنوان افقی سیاسی و راهی برای سازماندهی به آن نگریسته شود.

این مقاله یکی از مقالات کتاب «انقلاب در نقطۀ صفر» نوشتۀ سیلویا فدریچی است. این کتاب به ترجمۀ سروناز احمدی از نشر افکار در دست انتشار است.

بسیاری اوقات دشواری‌ها و ابهاماتی که زنان در بحث در مورد مزد برای کار خانگی بیان می‌کنند ریشه در این واقعیت دارند که مزد برای کار خانگی به یک شیء، یک مقدار پول، تقلیل داده می‌شود، به‌جای اینکه به‌مثابه افقی سیاسی به آن نگریسته شود. تفاوت بین این دو دیدگاه بسیار زیاد است. اگر مزد برای کار خانگی را به‌جای یک افق به‌مثابه یک شیء تلقی کنیم، مانند این است که نتیجه نهایی مبارزه‌مان را از خود مبارزه جدا سازیم و اهمیت مبارزه را برای راززدایی و براندازی نقشی که زنان در جامعه سرمایه‌سالار به آن محدود شده‌اند، درک نکنیم.

ادامه مطلب را از لینک زیر بخوانید:

https://bidarzani.com/35109

📌کانون زنان ایرانی در ماه مارس که «ماه تاریخچه‌ی زنان» نامگذاری شده است، پرونده‌ای را درباره‌ی مسائل کارگران زن ایران و جهان منتشر کرده بود. این پرونده به مناسبت روز جهانی کارگر بازنشر می‌شود.

—————————————

🔸جنبش زنان دیگر: کارگران کارخانه در جهان در حال توسعه
نویسنده : ریچل میرز
ترجمه:رزا صراف
‏https://ir-women.com/17723

🔸بار مضاعف کار خانگی زنان در دوران قرنطینه
ترجمه و تالیف: مجید احمدی‌نیا
‏https://ir-women.com/17709


🔸زنان کارگر؛ سرمایه های تهی
مینو مرتاضی لنگرودی
‏https://ir-women.com/17703


🔸استثمار یا آزادی؟ کارگران زن در صنعت پوشاک
امیلی شولتز، کارشناسی ارشد مطالعات توسعه، دانشگاه SOAS لندن
ترجمه: فریده غائب
‏https://ir-women.com/17675


🔸سنگسارِ زنان تهی‌دست با سنگ‌های سیاست‌های شهری
محمدکریم آسایش
‏https://ir-women.com/17681

🔸مشاغل خانگی به مثابه استراتژی بقای زنان
طاهره جورکش
‏https://ir-women.com/17690
@bidarzani | @irwomen

تجمع مربیان پیش دبستانی و آموزگاران نهضت سوادآموزی در اعتراض به حقوق پایین، عدم امنیت شغلی و عدم برخورداری از بیمه‌ی دولتی در اداره‌ی کل آموزش و پرورش خوزستان
#روز_معلم
#مطالبات_معلمان
#نان_کار_آزادی_اداره_شورایی
@bidarzani | @zan_j

👆🏽پی‌دی‌اف کم‌حجم کتاب «جنبش معلمان - 1300 تا 1399» نوشته‌ی فرنگیس بختیاری که پیش‌تر در سایت نقد منتشر شده، در دسترس علاقه‌مندان است.

📚 آشنایی بیشتر با این کتاب:
https://t.me/naghd_com/557

لینک کتاب در سایت نقد:

http://naghd.info/teachers-1300-1399.pdf

#کتاب_نقد
#جنبش_معلمان
@bidarzani | @naghd_com

🟣 «برای تو اول ماه می اهمیتی نداره؟ از اتحادیه‌های کارگری بدت میاد؟ از اعتصاب و کنش صنعتی متنفری؟ باشه. فقط تعطیلات آخر هفته، اضافه‌کاری‌، مجموعه‌ی قوانین مربوط به کار کودکان، ضوابط ایمنی در محیط‌کار، بیمه‌ی حوادث و‌ ۴۰ ساعت کاری در هفته رو پس بده. بله، البته حقوق بازنشستگی‌ات رو‌ هم»

#توییت_خوان
#روز_جهانی_کارگر
@bidarzani

‏امروز بعد از یک هفته عالیه را از پشت شیشه و نرده دیدم.عصبانی بود اما مثل همیشه گفت خوب است.هنوز ارتباطی تلفنی اش با بیرون بدون هیچ توضیحی از طرف مقامات زندان قطع است.گفت به مسئول بند گفته است اگر تکلیف این موضوع تا فردا معلوم نشود عکس العمل نشان خواهد داد.

#توییت_خوان
#عالیه_مطلب_زاده

https://t.co/UCo1dFNfV8‎

🎥گفتگو با کنشگر حقوق کودکان درباره ۱۸ هزار کودک مهاجر گمشده در اروپا

تازه ترین گزارش تحقیقی نشان می‌دهد که بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ بیش از ۱۸ هزار کودک مهاجر بی‌سرپرست در اروپا گم شده‌اند و از سرنوشت آنها خبری در دست نیست. این گزارش ثمره کار چندین روزنامه‌نگار تحقیقی بوده و در مقاله‌ای مفصل بنام «گمشده در اروپا» منتشر شده است. روزنامه‌نگارانی از گاردین، شبکه «وی‌.پی‌.آر.او» هلند و «آر.بی.بی» آلمان این گزارش را تهیه کرده‌اند.

رسوایی آنجاست که آمار کودکان مهاجر ناپدید شده در ختک ابرقدرت‌های اقتصادی اروپایی چون آلمان گسترده‌تر هم هست. مثلا آمار کودکان مهاجر ناپدید شده در آلمان بین سال‌های ۲۰۱۸ تا ۲۰۲۰ بیش از ۷ هزار و ۸۰۰ تن اعلام شده است. اغلب این کودکان ملیت افغان داشته و در رده‌های بعدی کودکانی با اصلیت مراکشی و الجزایری قرار می‌گیرند.

گزارش نیما قدکپور در اینباره در گفت‌وگو با فدریکا توسکانو، فعال حقوق کودک و نماینده انجمن « کودکان گم شده اروپایی» را در وب‌سایت یورونیوز بخوانید: https://bit.ly/3xBSAIk

@bidarzani

🗣فریاد دادخواهی افراد دارای معلولیت در روز معلم

🔴استعدادها و آرزوهایی که به دلیل تبعیض توسط آموزش و پرورش نابود می‌شوند...

🔻تبعیض و نادیده گرفته شدن حقِ معلول نابینایی که با وجود کسب نمره‌ی علمی آزمون آموزش و پرورش و همچنین استفاده از سهمیه ی معلولین که در دفترچه ی آزمون مربوطه قید شده، نتیجه ی مصاحبه اش را «عدم واجد شرایط» برای این شغل عنوان کرده اند!

📆#روز_معلم برای صدها فرد دارای معلولیت در سراسر کشور روز غرور نیست، روز محرومیت‌ها و تبعیض‌ها به دلیل معلولیته

@bidarzani | @dscampaign

📌اقتصاد سیاسی اشتغال زنان (مشاغل غیررسمی و مجموع بی‌ثبات‌کاران)

✍🏽 شکیبا عسگرپور

#بیدارزنی: بررسی «حاشیه‌ای شدن اشتغال زنان در ایران»، گزاره‌ای متکی بر تحلیل سیاسی، تاریخی، نقش مذهب، تبعات جهانی‌سازی فقر و اقتصاد بازار آزاد بر حق معیشت و حضور زنان در اجتماع است‌.

اگر به نیمه‌ی اول دهه‌ی ۵۰ رجوع کنیم، با افزایش درآمد نفتی و سپس رکود عمیق آن مواجه خواهیم شد. طوری که سنگ‌بنای هر گونه بررسی وضعیت اشتغال (فراجنسیتی) پیش از دهه‌ی ۴۰ را درکنار مابقی وجوه «اقتصاد سرنیزه‌ای» (به تعبیر بیژن جزنی) قرار می‌دهد. افزایش چشم‌گیر مهاجرت روستا به شهر، بورژوازی کمپرادورِ حاکم و تقویت صنعتی‌سازی بدنه‌ی تولید، از عوامل تعیین کننده‌ی سیاست‌گذاری‌های «جنسیت در مشاغل زنان» در دوره‌ی پهلوی دوم است. در سال ۱۳۵۵، بالغ بر ۱۹۴،۰۰۰ نفر (۱۶ درصد) از زنان در سطوح بالای سلسله مراتب کارْ شاغل بودند که این شامل سرمایه‌داران، خرده بورژوازی مدرن و طبقه‌ی متوسط بود. مابقی بدنه‌ی یک میلیونی زنان شاغل (یعنی ۸۴ درصد) در سطوح دیگر معلمان، پرستاران، کارگران کارخانجات و «مشاغل غیررسمی» قرار می‌گرفتند، یعنی همان بدنه‌ی ۴۱ درصدی مشاغل بدون مزد و یا «زنان کارگر و کارکنان فامیلی بدون مزد».

سازمان آمار ایران، وضعیت شغلی را در شش دسته تعریف می‌کند: «کارفرمایان، کارکنان مستقل، مزد و حقوق‌بگیران بخش خصوصی، مزد و حقوق‌بگیران بخش عمومی (بنیادها)، کارکنان فامیلی بدون مزد و کسانی که وضعیت شغلی آنان نامشخص (مشاغل غیررسمی) است».

▪️ متن پیش‌رو سعی در بررسی دو گزینه‌ی آخر این دسته‌بندی دارد:

«کار بی‌مزد کارگران زن در مشاغل خانوادگی و
کارگران تولیدی‌های زیر زمینی و بی‌ثبات‌کاران».


پس از انقلاب ۵۷، جمهوری اسلامی در پی استقرار نظام اقتصادی اسلامی، راه اتوپیایی اسلامی (یا همان حاکمیت مستضعفان) را در پیش گرفت. نمود حقیقی اتکا بر سیاست‌های پولی‌سازی و سلب ید کارگران از ثروت عمومی در پیش‌نویس قانون کار در سال ۱۳۶۰ تحقق پیدا کرد و سرمایه‌داری اسلامی به‌نام مستضعفان و به‌کام حاکمیتِ نوپای مستقر، بازار کار دهه‌ی ۶۰ را رقم زد. سیاست‌های منزوی‌سازی زنان با اعمال حجاب اجباری، تدوین‌ قانون اساسی نابرابر و قانونی شدن تبعیض جنسیتی در حقوق اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و قضایی علیه زنان، همگی تاثیرات معیشتی خود را بر بدنه‌ی زنان شاغل در هر دو گزاره‌ی دارای قراردادهای کاری و زنان کارگر در مشاغل غیررسمی نشان داد...»

#روز_جهانی_کارگر #زنان_کارگر #اشتغال_زنان #مشاغل_غیررسمی

متن کامل این مقاله را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:

https://bidarzani.com/35265

@bidarzani | بیدارزنی

از ویژه‌نامه روز کارگر

🔻اعتراض کارگران خانگی به قوانین منع آزار جنسی

📌«میلیون‌ها زن در سکوت رنج می‌برند»

✍️نویسنده: الکسیا فرناندز کمپبل
برگردان: غنچه قوامی

«اتلبینا هازر» آمار دفعاتی را که کارفرماهایش به او دست‌درازی کرده‌اند، از او درخواست رابطه جنسی کرده و یا برای او آلت‌نمایی کرده‌اند، از دست داده است. یک سناریوی رایج چنین بوده است. تنها در حال نظافت منزل، مرد خانه او را به اتاق خود صدا می‌زده است. او وارد اتاق می‌شده و مرد در حالت لخت یا نیمه لخت به او پیشنهاد ماساژ یا اعمال جنسی می‌داده است.

هازر از خانه فرار می‌کرده و دنبال شغل دیگری می‌گشته است. از زمان ورود هازر به امریکا از هندوراس در سال ۱۹۹۹، چرخه آزار او را مجبور کرده که تا به حال ده‌ها شغل در سه ایالت آمریکا عوض کند. او در طی این مدت، اکثر مواقع به نظافت منازل و هم‌چنین به عنوان پرستار خانگی مشغول بوده است.

او می‌گوید مجبور بوده تحقیر و شرم حاصل از آزار‌های جنسی مکرر را پنهان کند. هازر که ۵۶ ساله‌ است و هفت فرزند دارد، می‌گوید: «گرسنگی شما را مجبور می‌کند که خیلی چیزها را تحمل کنید. متوجه می‌شوید که باید راهی برای بقا پیدا کنید. حتی به قیمت خرد شدن کرامت و عزت انسانی‌تان.»


متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

http://harasswatch.com/news/1657/

#روز_جهانی_کارگر #پرستاران #آزارجنسی

@bidarzani | @harasswatch

به گزارش همشهری‌آنلاین مرکز آمار و اطلاعات راهبردی وزارت کار در آخرین گزارش خود اعلام کرده تعداد مردان سرپرست خانوار از ۱۸ میلیون و ۳۶۰ هزار نفر در سال ۹۰ به ۲۲ میلیون و ۱۶۸ هزار نفر در سال ۹۸ رسیده، در حالی‌ که در این مدت تعداد زنانی که خرج خود و خانواده تحت سرپرستی‌شان را تامین می‌کردند از ۲ میلیون و ۷۷۳ هزار نفر در سال ۹۰ به ۳ میلیون و ۵۱۷ هزار نفر افزایش یافته است.


@bidarzani
@RadioZamaneh

🟣 #بیدارزنی : گرامی باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر

«کار خانگی» که کاری نابرابر و جنسیتی است، در اقتصاد ایران محاسبه نمی‌شود. بنا بر آمار در سال ۱۳۹۵، ارزش #کار_خانگی زنان حدود ۳۰ درصد از تولید ناخالص ملی، یعنی بیشتر از سهم کل بخش صنعت، معدن و تجارت در کشور بود.
بیش از ۷۰ درصد زنان در ایران خانه‌دار محسوب می‌شوند و حتی زنان شاغل هم به محض بازگشت از محل کار با بخش دوم کار نابرابر و جنسیتی مواجه می‌شوند. «کار خانگی»، رایگان، تمام‌وقت و تحمیل شده علیه زنان است و باعث انزوای آنان از بازار کار می‌شود.
#روز_جهانی_کارگر
#رفع_فقر_و_بیکاری
#ایجاد_فرصت_شغلی
#دستمزد_مکفی_و_برابر
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani

‌‎منیره‌عربشاهی، فعال مدنی زندانی، امروز از زندان کچویی کرج به مرخصی درمانی اعزام شد. خانم عربشاهی علیرغم تاکید پزشکی قانونی در خصوص عدم تحمل حبس تاکنون از رسیدگی پزشکی محروم مانده و با کارشکنی مسئولان کماکان دوران محکومیت خود را می‌گذراند

‎#فعال_مدنی

https://t.co/OE08VL5Ly0‎ https://t.co/uxT6llGYq6‎

📌محرمانه از میان قفسه‌ها
(گزارش همشهری از وضعیت نابسامان شغلی و حقوقی کارگران زن فروشگاه‌های زنجیره‌ای نوظهور)
✍سمیه جاهدعطاییان- خبر‌نگار

📍زیاد می‌بینیمشان؛ لابه‌لای قفسه‌ها، پشت صندوق‌های شلوغ، در راهروهای عریض و طولانی، مشغول جابه‌جایی جعبه‌های سنگین و دست و پاگیر، حین چیدن جنس‌های جورواجور در طبقات و مواد غذایی در یخچال‌های سرد و یخ‌زده و بعضی‌هایشان که تازه‌واردند را پشت کانترهای تبلیغاتی برای فروختن ۲قلم جنس بیشتر و گرفتن چند هزار تومان پورسانت؛ در فروشگاه‌هایی که هر روز خبر افتتاح شعبه جدیدشان، تخفیف‌های عجیب و ویژه‌شان یا قرعه‌کشی‌های رنگارنگ‌شان در رادیو و تلویزیون پخش می‌شود. زنان کارگر، نیروی انسانی ارزان‌قیمت در زنجیره‌های نوظهور خوش آب و رنگ هستند؛ کارگرانی که بسیاری از مردم، آنها را به چشم کارمندان بی‌دغدغه هایپرمارکت‌ها و سوپرمارکت‌ها می‌بینند و نمی‌دانند زیر پوست خوش آب و رنگ این فروشگاه‌ها، چه حقوقی از آنها پایمال می‌شود.

📍روایت اول: از تخلیه بار تا نظافت، پای خودمان است
ساق پاهایش ورم دارد. پر از رگ‌های سیاه واریس شده، دکتر تأکید کرده که سرپا نماند و جوراب واریس بپوشد، اما مگر می‌شود در فروشگاه با این همه کار، چند دقیقه بنشیند و بیکار باشد؟ « تازه ۲۵سال دارم و از بس سرپا مانده‌ام، درد و مرض‌ آدم‌های۷٠ساله سراغم آمده. بارها اراده کردم که دیگر کار نکنم، اما پول ادامه تحصیلم را چه‌کسی بدهد؟ ما اصلا صندلی برای نشستن و کمی استراحت نداریم؛ یعنی تقریبا هیچ فروشگاه زنجیره‌ای برای کارگران سالن‌ها صندلی نمی‌گذارد. باید برای چیدن جنس، مرتب کردن قفسه‌ها، جواب دادن به سؤال مشتری و... در فروشگاه گشت بزنیم. دائم از دوربین‌ها چک می‌شویم، کافی است فقط چند دقیقه یک گوشه استراحت کنیم به فردا نمی‌کشد که از طرف مدیریت تذکر می‌گیریم که چرا درست کار نمی‌کنی؟چرا حواست به مشتری نیست؟ فلان قفسه خالی مانده، فلان جنس فروش نرفته و... .»

📍سپیده سه سال است که کارگر یکی از سوپرمارکت‌های زنجیره‌ای نوظهور شده؛ از همان‌ها که هر روز برگه‌های تبلیغاتی‌شان را در خانه‌ها می‌اندازند و خبر از یک تخفیف جذاب و تکرارنشدنی می‌دهند؛ «حراج آخر سال»، «حراج آخر هفته» و... . «ما مثل کارگران بقالی و سوپرمارکت‌های محلی هستیم و هیچ فرقی با آنها نداریم. بعضی‌ها فکر می‌کنند چه کار شیک و آسانی داریم. صبح تا شب زیر باد کولر، بیکار در راهروها می‌چرخیم تا کارمان تمام شود، ولی اینطور نیست؛ از تخلیه بار تا نظافت فروشگاه با خودمان است. هر کاری که کارفرما بگوید باید انجام بدهیم. شده ۱۱ساعت در روز کار کنیم، اما حقوقمان کف وزارت کار هم نیست. بیشتری‌هایمان بیمه نداریم. اجازه مرخصی نمی‌دهند. در همین دوره کرونا خیلی از بچه‌ها به‌خاطر طولانی شدن بیماری‌شان و ماندن در قرطنینه اخراج شدند. اگر بفهمند کسی در بین ما باردار است، زود عذرش را می‌خواهند.»

ادامه متن را اینجا بخوانید:
https://b2n.ir/n28796

@bidarzani