🔸موریتانی آمار فجیع بیش از ۳۵۰ مورد تجاوز در سال ۲۰۲۰ را ثبت کرد



یک کشور عربی سال سیاهی را در ثبت جرائم مربوط به تجاوز بسپری کرده و طی سال ۲۰۲۰ حدود یک مورد تجاوز در هر روز به ثبت رسانده است.
 

به نقل از رسانه‌های عربی، در کشور موریتانی طی سال ۲۰۲۰ بیش از ۳۵۰ مورد تجاوز به ثبت رسیده است که آماری بسیار بالا محسوب می‌شود.
 
رسانه‌های عربی به نقل از جمعیت بهداشت مادر و کودک این کشور خبر دادند، در حالی که سال ۲۰۲۰ سال شیوع ویروس کرونا بود، همزمان با این مشکل بزرگ، جامعه موریتانی افزایش شدید خشونت خانوادگی و تجاوز جنسی را هم تجربه کرده است.
 
به گفته این جمعیت، آمارهای جمع‌آوری‌شده گواهی می‌دهند سال گذشته میلادی ۳۵۱ مورد تجاوز جنسی به ثبت رسیده است.
 
در این گزارش ابعاد فجیع‌تر این پدیده شوم هم بررسی شده و آمده است، قربانی ‌۱۴ مورد از این تجاوزات گروه سنی پایین‌تر از پنج سال، ۶۲ مورد هم گروه سنی ۱۱ تا ۱۶ سال و ۱۲۹ مورد هم گروه سنی ۱۶ تا ۱۸ سال بودند.
 
جمعیت بهداشت مادر و کودک همچنین عنوان کرد، این ارقام صرفاً بخش کوچکی از این جرائم است که رسانه‌ای شده زیرا جامعه سنتی موریتانی معمولاً بر این جنایات سرپوش می‌گذارند و این مساله را افشا نمی‌کنند./اعتمادآنلاین


@bidarzani

🔳 گزارش تازه جاوید رحمان: تأکید ویژه بر به‌کارگیری مجازات اعدام و وضعیت زنان در ایران

🔷 حسن نایب هاشم، مدافع حقوق بشر در بررسی گزارش تازه جاوید رحمان برای ارائه به شورای حقوق بشر سازمان ملل به زمانه می‌گوید ایران در کنار کشورهایی نظیر سوریه، کره شمالی و میانمار، جزو معدود کشورهایی‌ست که از نظر نقض وسیع حقوق بشر، وضعیتی نامطلوب دارد.


🔹جاوید رحمان، گزارشگر ویژه حقوق بشر سازمان ملل در امور ایران در تازه‌ترین گزارش خود با اشاره به استفاده گسترده از مجازات اعدام در ایران، از مقام‌های جمهوری اسلامی خواسته است تا ضمن متوقف کردن کامل این مجازات، تحت هر شرایطی از اعدام «کودک-‌مجرمان» خودداری کند. این گزارش ۲۳ صفحه‌ای، مجموعه گزارش‌های منتشر شده درباره موارد نقض حقوق بشر از ژانویه تا دسامبر سال ۲۰۲۰ را در بر می‌گیرد.



@bidarzani
https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.info/578092&rhash=6ceec904628381

🔳 زینب جلالیان و گلرخ ایرایی، آنها که مقاومت برایشان زندگی‌ست

🔷 یکی از روش‌های متداول تحت فشار گذاشتن زندانیان سیاسی در سال‌های اخیر، جابه‌جایی‌های ناگهانی و تبعید آنها به زندان‌های مختلف توسط نهادهای امنیتی است. #زینب_جلالیان و #گلرخ_ایرایی، دو زندانی سیاسی زن هستند که بیشترین فشار از طریق تبعید به زندان‌های مختلف بر آنها اعمال شده است. گفت‌وگو با نرگس محمدی و شیرین عبادی

🔹زینب و گلرخ معنای تازه‌ای به خواهرانگی میان زندانیان سیاسی زن و اراده مقاومت بخشیده‌اند و از این ‌رو نهادهای امنیتی برای در هم شکستن آنها از هیچ اقدامی فروگذار نکرده‌اند. روایت آن‌چه بر این دو زندانی سیاسی زن گذشته، مجموعه‌ای از انواع بی‌عدالتی‌ها، قانون‌شکنی‌ها و میل افسارگسیخته به سرکوب است. قوه قضاییه و نهادهای امنیتی در قبال برخی زندانیان سیاسی همچون گلرخ ایرایی و زینب جلالیان کوچک‌ترین نرمشی از خود نشان نمی‌دهند،
بلکه مدام فشارها را بر آنها افزایش می‌دهند.


#زنان_زندانی_سیاسی


@bidarzani
🔗https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.info/577862&rhash=6ceec904628381

🎧 بشنوید: برای خداوندگار ترانه‌های صلح،‌ به مناسبت هشتاد سالگی جون بائز


🔸جف کافمن و مارشا رز یک زوج هنرمند و صاحب‌نام در سینمای مستند آمریکا هستند. ارتباط دوستانه‌ی ما از سال ۲۰۱۸ در اثنای ساختن مستند مشهور آنها درباره‌ی زندگی «نسرین ستوده»‌ آغاز شد.

#پادکست

@bidarzani
https://www.aasoo.org/fa/podcast/3301

🟣 #بیدارزنی : لجین الهذلول، یکی از فعالان زنان عربستان که از ۲۶ اکتبر ۲۰۲۰ در اعتصاب غذا به سر می‌برد، از زندان آزاد شد. او به‌همراه ۱۰ فمینیست دیگر در ماه می ۲۰۱۸ بازداشت شده بود.

الهذلول یکی از زنان مبارز عربستان است که سال‌ها جهت دریافت حق رانندگی زنان تلاش کرد. با روی کار آمدن محمد بن سلمان، مبارزات او تبدیل به سال‌های حبس و انواع آزارهای جسمی، جنسی و روانی در زندان شد و لقب «پادشاه آزادی‌بخش» به بن‌سلمان تعلق گرفت.

پیش‌تر فعالان زنان عربستان علیه برنامه‌ی رالی داکار با حضور رانندگان زن دست به اعتراض زدند. فراخوان جهت بایکوت این مسابقه از سوی فعالان زنان، مقابله علیه سیاست‌های ترمیم چهره‌ی ضدزن بن‌سلمان بود. آن‌ها معتقد بودند که مبارزان اصلی رسیدگی به حق رانندگی زنان و حضور در مسابقات ورزشی رالی زیر شدیدترین شکنجه‌ها در زندان‌ها قرار دارند، آنگاه سیاست‌های جذب توریسم و دوگانه‌ی ‌وی، این مطالبه‌گری زنان را به‌نام خود رسانه‌ای می‌کند.



@bidarzani

🔸با پایان بازجویی‌‌ها؛ سمیه کارگر به زندان قرچک ورامین منتقل شد


# سمیه_کارگر، دانش‌آموخته‌ رشته فلسفه دانشگاه تبریز، اوایل هفته جاری، پس از حدود چهار ماه با پایان مراحل بازجویی از بازداشتگاه اطلاعات سپاه موسوم به بند دو الف زندان اوین به زندان قرچک ورامین منتقل شد. خانم کارگر از یک بیماری نادر چشمی رنج می‌برد و از زمان بازداشت از رسیدگی پزشکی و دسترسی به داروهای خود محروم مانده است
.
خانم کارگر که از یک بیماری نادر چشمی رنج می‌برد، از زمان بازداشت از رسیدگی پزشکی و دسترسی به داروهای خود محروم مانده است. به گفته یک منبع مطلع سمیه کارگر به دلیل این بیماری تحت درمان متخصصین چشم در کشور فرانسه بود و آخرین ویزای پزشکی‌اش برای ماه نوامبر ۲۰۲۰ صادر شده بود اما به دلیل بازداشت، موفق به تکمیل روند درمان خود نشد. او که در طول دوره بازداشت دچار کاهش وزن و ناراحتی معده شده، از دسترسی به داروهای مکملش محروم است و نیروهای امنیتی در زمان نگهداری او در بازداشتگاه سپاه از دادن داروهایش خودداری کردند؛ این امر منجر به وخامت حال، کاهش قوای بینایی و افزایش نگرانی خانواده وی شده بود. وی اکنون به زندان قرچک ورامین که به مراتب امکانات کمتری نسبت به زندان اوین دارد منتقل شده است. خانم کارگر کماکان از دسترسی به وکیل انتخابی محروم است.

مادر خانم کارگر در زمان ملاقاتی که سه هفته پیش در زندان اوین با دخترش داشت، برای صحبت کردن به زبان فارسی تحت فشار قرار گرفته بود. ماموران از او خواسته بودند که مکالمه به زبان کردی را متوقف کند و او هم در جواب گفته بود: “من نمی‌توانم احساسم را به زبانی غیر از کردی نسبت به بچه‌ام ابراز کنم.
سمیه کارگر پیشتر در تاریخ ۲۵ مهرماه توسط نیروهای امنیتی در منزل خود در تهران بازداشت و به زندان اوین منتقل شد.

ماموران در حین بازداشت اقدام به تفتیش منزل این شهروند کرده و برخی از وسایل شخصی او ازجمله لپ‌تاپ و تلفن همراه وی را ضبط کرده و با خود بردند./هرانا


@bidarzani

📍بازداشت ۷ فعال زن و احضار ۵ هنرمند زن کُرد در یک ماه اخیر؛ آخرین وضعیت بازداشت‌شدگان

🔸بیش از یک ماه از آغاز موج جدید بازداشت و احضار گسترده شهروندان و فعالان کُرد می‌گذرد. در بین بازداشتی‌ها که تعدادشان به بیش از ۱۰۰ نفر می‌رسد، ۶ فعال زن به نام‌های دریا طالبانی، اسرین محمدی، عظیمه ناصری، روژین محمدپور، فریبا احمدی و رویا جلالی همچنان در بازداشت موقت به سر می‌برند. همچنین طی این مدت ۵ هنرمند زن به نام‌های الهام یزدانی‌پور، سمیرا فرحناکی، نسترن یزدانی‌پور، نازنین اتابکی، ملیحه مرادی از اعضای گروه موسیقی گلاریس با احضار به پلیس اخلاق و دادسرای کرمانشاه و آرزو مصطفایی، شاعر ۱۷ ساله با احضار به اداره اطلاعات مریوان مورد بازجویی قرار گرفته‌ و با سپردن تعهد آزاد شده‌اند. در این میان آرزو مصطفایی سه روز را در بازداشتگاه این نهاد امنیتی تحت شرایطی سخت گذارنده است.

@bidarzani 🔗https://kurdistanhumanrights.org/fa/?p=15330

قضاوت داور زن برای اولین بار در تنیس مردان ایران

🔹فینال جام حذفی تنیس مردان در کیش در حال برگزاری است. در اقدام بی سابقه قضاوت این دیدار بر عهده یک داور زن گذاشته  شده است.
 🔹الهه ربیعی دیدار تیم‌های آکادمی تنیس هرمزگان  و توسعه امین داور (الف) را قضاوت می‌کند.



@budarzani
@isna94

🔳 وقتی من مادر می‌گویم «خسته‌ام»، منظورم چیست؟


🔷 حتی یک مادر هم می‌تواند با تصویری که از مادری برای خودش ساخته، زن ستیز باشد. مسوولیت‌های مادری خسته‌کننده است و از یک الگوی زن‌ستیز می‌آید.


هر روز بدون استثنا می‌گویم «خسته شده‌ام». حتی اگر در طول روز چرت بزنم، یا دخترم تمام شب را بخوابد، باز هم احساس خستگی می‌کنم. زیرا این مادر «خسته» است و هیچ مقدار خواب نمی‌تواند آن خستگی را برطرف کند.


@bidarzani
https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.info/580062&rhash=6ceec904628381

🔶مراکز بحران تجاوز جنسی: نجات بازماندگان و گروه‌های اجتماعی آن‌ها

✍🏽نویسندگان: جسیکا شاو و ربکا کمبل
برگردان: مهدیس صادقی پویا

🔹در دهه‌ ۱۹۷۰، جنبش ضد تجاوز بر پایه‌ دو اصل اساسی ظهور کرد: (۱) خشونت علیه زنان به منظور کنترل اجتماعی زنان اعمال می‌شود، و (۲) زنان توانایی کمک به یک‌دیگر را دارند تا از موقعیت قربانی به موقعیت نجات‌یافته تغییر جایگاه دهند. در نتیجه‌ این جنبش، مراکز بحران تجاوز جنسی (Rape Crisis Centers) یا RCCs تأسیس شدند.

🔹امروز، بیش از ۱۲۰۰ مرکز بحران تجاوز جنسی در سراسر ایالات متحده‌ آمریکا تأسیس شده است. البته که زمان زیادی برای اینکه امروز به این نقطه برسیم صرف شده است. نخستین نمونه‌ این مراکز، با سازمان‌دهی‌های ریشه‌دار و داوطلبانه در دهه‌ ۱۹۷۰ ظهور کردند و هدف‌شان، ارائه‌ خدمات مستقیم و ایجاد تغییرات اجتماعی بود.

🔹بسیاری از این نخستین مراکز، نتیجه‌ احساسات و اشتیاق کنشگران فمینیستی و استفاده از تمام اهدایی‌ها از سوی خانه‌های زنان بود. این مراکز اولیه کمک کردند تا مدل‌های مختلف عملیاتی‌ای ارائه شود که زنان را در مرکز تمام تلاش‌های آن قرار می‌داد و داوطلبانی در آن مشغول به کار بودند که مدارک سنتی مشاوره یا سوابق خدمات خصوصی را نداشتند.

🔹در حالی که تغییرات زیادی در ساختارها، راهبردها و عملکرد مراکز بحران تجاوز در طول سال‌های مختلف ایجاد شده است، اما خدمات مستقیم آن‌ها به همان شکل باقی مانده است. بیشتر این مراکز، خدمات حمایتی رایگان و کوتاه‌مدتی را برای مقابله با بحران تجاوز ارائه می‌دهند. منابع مالی فعلی (از قبیل بودجه‌ی دولتی حمایت از قربانیان جرائم) اغلب، ارائه‌ سه نوع خدمات اصلی را تقاضا می‌کنند:

▪️یک. خطوط تلفن اضطراری ۲۴ ساعته که در آن‌ها داوطلبان آموزش‌دیده و کارمندان بتوانند مشاوره و اطلاعات مخصوص زمان بحران ارائه کنند و شخص را از طریق تلفن به دیگر منابع اجتماعی گسترده در تمام ۲۴ ساعت شبانه‌روز متصل کنند.

▪️دو. مشاوره (گروهی، فردی و گروه‌های حمایتی) که در آن، متخصصان دارای مدرک و متخصصان حرفه‌ای و داوطلبان بتوانند خدمات مشاوره‌ای را با توجه به خشونت جنسی‌ای که فرد بازمانده تجربه کرده، به او ارائه کنند.

🔹ارائه مدافع‌گری پزشکی برای بازماندگان یکی ازچالش‌برانگیزترین وظایف کارمندان و داوطلبان در مراکز بحران تجاوز جنسی است. مدافعان قربانیان تجاوز، بازماندگان را که پس از آزاردیدگی به دنبال دریافت خدمات هستند، همراهی می‌کنند.

🔹هم‌چنین، مدافعان قربانیان تلاش می‌کنند تا از «تجاوز دوم» یا قربانی‌سازی ثانویه جلوگیری کنند که همان برخورد سرزنش‌آمیز با قربانی از سوی پرسنل مربوطه است که آسیب‌های پس از تجاوز اولیه را مجدداً بازتاب می‌دهد. کار مدافعان قربانیان تجاوز، شمشیری دولبه است. بهبود ارائه‌ خدمات مستقیم به آن‌ها، و متوقف کردن جریان قربانی‌سازی ثانویه.



@bidarzani

متن کامل را در لینک زیر بخوانید:

http://harasswatch.com/news/1664

علیرضا نوری بازداشت و روانه‌ی زندان شد.

علیرضا نوری شاعر، نویسنده و عضو کانون نویسندگان ایران حوالی ساعت ده صبح امروز ۲۳ بهمن ماه توسط پلیس اطلاعات و امنیت همدان در منزل‌اش بازداشت و جهت اجرای حکم دو سال زندان به ندامتگاه مرکزی همدان منتقل شد. حکم جلب نوری با حق ورود به منزل توسط شعبه پنج اجرای احکام دادسرای همدان صادر شده بود. لازم به ذکر است زندان همدان فاقد هرگونه تفکیک جرائم است و همه زندانیان عمومی و امنیتی در یک بند نگهداری می‌شوند.
علیرضا نوری در خرداد ۱۳۹۶ به اتهام «توهین به مقدسات از طریق نوشتن اشعار موهن در فضای مجازی» به دو سال حبس تعزیری محکوم شد که این حکم در دادگاه تجدید نظر عیناً تایید شد. با وجود اعتراض نوری به حکم صادره در دیوان عالی کشور، او در تیر ماه ۱۳۹۹ به شعبه‌ی پنجم اجرای احکام دادسرای همدان احضار شد که اجرای حکم او به دلیل شیوع کرونا به تعویق افتاد.
از علیرضا نوری تا کنون هفت کتاب و تعدادی مقاله به چاپ رسیده است. او پنجمین عضو کانون نویسندگان ایران است که در سال جاری روانه‌ی زندان می‌شود.



@bidarzani
@kanoon_nevisandegane_iran

✴️مجمع الزهرا (به مناسبت روز جهانی زنان در علم) برگزار می‌کند:

🔰سهمیه‌های جنسیتی

🔸باحضور:
پرستو اللهیاری(فعال زنان)

🔸 جمعه ۲۴ / ۱۱ / ۹۹
🔸ساعت ۱۸:۰۰🕕

🔻گفتگوی زنده(لایو اینستاگرامی) در صفحه اینستاگرام مجمع الزهرا



@bidarzani
@majma_alz

💢مدیر کمیته المپیک ژاپن به دلیل «اظهارات ضد زن» استعفا داد

یوشیرو موری، رئيس کمیته برگزاری بازی‌های المپیک توکیو از سمت خود کناره‌گیری کرد.

آقای موری متهم شده اظهاراتی ضد زن داشته و به همین دلیل شدیدا تحت فشار قرار گرفته تا از سمت خود استعفا دهد. او هرچند پیشتر گفته بود تسلیم نمی‌شود و در جایگاه خود باقی می‌ماند اما اکنون از سمت خود کناره گیری کرد.


@bidarzani
جزئیات بیشتر: https://bit.ly/3jEgVqo

🟣 #بیدارزنی : دیشموک، در صدر روستاهای محروم و خشونت‌زا علیه زنان و کودکان است.

روز دوشنبه ۲۰ بهمن‌ماه ۹۹، یک دختر ۱۱ ساله در روستای ده‌قاضی بخش دیشموک از طریق حلق آویز کردن، دست به خودکشی زد و جان باخت.
مسعود انصاری، دهیار روستای ده‌قاضی در این خصوص گفت: «این دختر کلاس ششم دبستان و در حال تحصیل بود؛ متاسفانه این خانواده به لحاظ مالی بسیار فقیر هستند، آن‌ها در یک منزل مسکونی با زیربنای ۱۲ متری زندگی می‌کنند پدر خانواده هیچگونه درآمدی هم ندارد. این روستا حدود ۸۰ خانوار دارد که اکثرا وضع مالی بدی دارند و فقیر هستند.»
دهیار روستای ده‌قاضی ادامه داد: «فکر خودکشی در ذهن این دختر نبود؛ اما صحنه خودکشی را که دیدم طوری به‌نظر می‌رسید که گویی آموزش دیده بود. این دختر حتی گوشی ساده هم نداشت که بگوییم روش خودکشی را آموزش دیده باشد. خانواده آن‌ها از نیازهای اولیه زندگی نیز بی‌بهره هستند. خودکشی دختران و زنان در دیشموک بسیار زیاد است اما این مورد اولین خودکشی در روستای ده‌قاضی بوده است.»
این در حالی است که احد جمالی، معاون سیاسی امنیتی استاندار از برخورد جدی با رسانه‌های منتشرکننده آسیب‌های اجتماعی دیشموک اخطار داد و گفت: «اگر به روند خود ادامه دهند قطعا برخورد قانونی خواهیم کرد.»
او همچنین به خبرنگاران در رابطه با انتشار اخبار خودکشی این منطقه اخطار جدی داده است.

صحبت از امنیتی‌سازی خبررسانی فقر و خشونت در شهرها و روستاها هم‌زمان با افزایش تبعیض‌ها، زن‌کشی‌ها، خودسوزی‌های زنان و خودکشی کودکان و نوجوانان به‌عنوان تنها واکنش دولت و نهادهای ذی‌ربط مطرح می‌شود.

در واقع برای مجموعه‌ی فرمانداری، آموزش و‌ پرورش و سازمان بهزیستی، محرومیت از دسترسی به گوشی‌های هوشمند جهت ادامه‌ی تحصیل و تبعات ترک تحصیل اجباری در رده‌ی چندم اهمیت قرار دارد و ورود معاون سیاسی/امنیتی استانداری جهت تهدید و سرکوب فضای خبررسانی منطقه‌ای صورت پذیرفته است.

جلوگیری از انتشار شیوه‌ها و جزییات روش‌های خودکشی جهت پیشگیری از اشاعه و آموزش آن در بین کودکان و نوجوانان، مسئله‌ای بسیار حیاتی است، اما نگاه امنیتی و مسکوت‌گذاری غیر مسئولانه‌ی فجایع ناشی از فقر و خشونت علیه زنان و کودکان، به‌تنها خروجی عملکرد دولت و سازمان‌های ذی‌ربط تبدیل شده است. وضعیتی که انتشار اسامی بی‌شمار دانش‌آموزان محروم از تحصیل، خودکشی کودکان، خودسوزی زنان و زن‌کشی‌ها را مصداق «تشویش اذهان عمومی» و «اقدام علیه امنیت ملی» تفهیم اتهام می‌کنند تا با سرپوش‌ گذاشتن بر عمق تبعیض و محرومیت‌ها، تنها به بازتولید این چرخه‌ی خشونت‌زا کمک کنند.


@bidarzani

در ۱۱ فوریه ۱۹۱۶ اما گلدمن به خاطر توزیع اطلاعاتی درباره جلوگیری از بارداری در نیویورک سیتی بازداشت شد. او را با استناد به قانون کامستاک* گناهکار دانستند که بر اساس آن ارسال یا جا به جایی موارد «موهن» ممنوع بود.
گلدمن را زمانی دستگیر کردند که قرار بود یک سخنرانی عمومی درباره برنامه های خانواده که یکی از دغدغه های اصلی طبقه کارگر بود، ارائه دهد. در آن زمان رادیکال ها استدلال می کردند که تنظیم خانواده مساله ای اساسی برای افراد طبقه کارگر بود تا بتوانند استاندارد قابل قبولی از رفاه داشته باشند و نیز باور داشتند که دلیل مخالفت صاحبان قدرت با کنترل موالید این بود که جمعیت زیادی از نیروی کار برای پایین نگه داشتن دستمزدها و پر کردن ارتش داشته باشند.
گلدمن تصمیم گرفت که در دادگاه از خودش دفاع کند و از از جلسه محاکمه برای تبلیغات عمومی پیامش استفاده کرد. در نهایت او را محکوم کردند و خودش تصمیم گرفت به جای پرداخت صد دلار جریمه، پانزده روز حبس بکشد.

*Comstock Act: قانونی مصوب ۱۸۷۳ در آمریکا که وسایل جلوگیری از بارداری را موهن و جا به جا کردن و ارسالشان را ممنوع می کرد


@bidarzani
@TarTaKar

📣 مأمورین وزارت اطلاعات ایران، با جلوگیری از دسترسی #زینب_جلالیان، زندانی کرد، به خدمات پزشکی، وی را تحت شکنجه قرار داده‌اند تا او را وادار به «اعتراف» علیه خود در مقابل دوربین فلیم‌برداری کنند. این جلوگیری عامدانه از دسترسی زینب جلالیان به خدمات پزشکی موجب درد و رنج شدید وی شده است، به ویژه از آن جا که وی از شرایط وخیم سلامتی، از جمله مشکلات تنفسی ناشی از کووید-۱۹ رنج می‌برد.
🔺 از تاریخ ۱۰ اردیبهشت ۱۳۹۹ که زندان‌های سراسر ایران شاهد شیوع بیماری همه‌گیر کووید-۱۹ بودند، مأموران وزارت اطلاعات، زینب جلالیان، زندانی کرد ایرانی، را به چهار زندان در نقاط مختلف کشور منتقل کرد‌ه‌اند و با نقض اصل ممنوعیت مطلق شکنجه و سایر بدرفتاری‌ها، وی را در حبس انفرادی طولانی نگه داشته و عمدا دسترسی وی را به مراقبت‌های پزشکی کافی و مناسب قطع کرده‌اند. وزارت اطلاعات، دسترسی به مراقبت‌های پزشکی مناسب، انتقال به زندانی نزدیکتر به خانواده در استان آذربایجان غربی و قطع اقدامات انتقام‌جویانه علیه وی را مشروط به این کرده است که زینب جلالیان در مقابل دوربین فیلمبرداری علیه خود «اعتراف» کرده، از فعالیت‌های سیاسی سابقش اعلام پشیمانی کند و با وزارت اطلاعات وارد همکاری شود. طی ۶ سال گذشته، زینب جلالیان عمدا از انتقال به درمانگاه‌های خارج از زندان برای دریافت مراقبت‌های پزشکی غیرقابل دسترس در زندان محروم شده است.
◼ با زبان و قلم خودتان یا با استفاده از متن پیشنهادی عفو بین‌الملل به مقامات ایران نامه بنویسید و از آن‌ها بخواهید که؛
با توجه به رای «کارگروه سازمان ملل در زمینه بازداشت خودسرانه»، زینب جلالیان را فورا آزاد کرده و حق او برای دریافت جبران خسارت را تضمین کنند،
▪ تا زمان آزادی وی، زینب جلالیان باید از مراقبت‌های پزشکی مناسب، شامل انتقال به مراکز خارج از زندان برای درمان‌های غیرقابل دسترسی در داخل زندان، بهره‌مند شود؛
▪ در مقابل شکنجه و سایر بدرفتاری‌های دیگر محافظت شود؛ و به زندانی نزدیک‌تر به خانه و خانواده‌اش انتقال داده شود.
▪ یک روند تحقیقاتی بی‌طرفانه، مؤثر، مستقل و فوری را درباره ادعاهای وی مبنی بر شکنجه و سایر بدرفتاری ها آغاز کرده و کلیه افراد مسئول در این زمینه را طی دادگاه‌های منصفانه و بدون توسل به مجازات اعدام به دست عدالت بسپارند.
▪ و به آن‌ها یادآوری کنید که آزار و اذیت و دستگیری اعضای خانواده زندانیان صرفا به منظور ایجاد وقفه در کارزارهای عمومی آنان در حمایت از عزیزان‌شان نافض قوانین و استانداردهای بین‌المللی است.
🔹 دانلود فایل پی‌دی‌اف فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل به فارسی (۲ صفحه)
https://t.me/Amnesty_International/1862
🔹 لینک فراخوان اقدام فوری عفو بین‌الملل به انگلیسی
https://www.amnesty.org/en/documents/mde13/3605/2021/en/
@bidarzani

🔶 گاردین: کامیل احمدی متهم به آزار جنسی است

🔹نشریه گاردین بریتانیا در گزارشی به اتهامات آزار جنسی مطرح شده علیه کامیل احمدی، پژوهشگر ایرانی بریتانیایی که به تازگی از ایران گریخت، پرداخته است.

🔹این گزارش ۱۰ روز پس از گزارش قبلی گاردین درباره فرار این پژوهشگر منتشر می‌‌شود که در آن این نشریه به اتهامات آزار جنسی مطرح شده علیه کامیل احمدی اشاره‌ای نکرده بود.

🔹گزارش پیشین گاردین مورد انتقاد فعالان اجتماعی و حقوق زنان ایران قرار گرفته و آنان گاردین به بی تفاوتی نسبت به جنبش می‌توی ایران متهم کرده بودند.

🔹در گزارش تازه گاردین آماده است که چهار زن به شکل جداگانه به این نشریه گفته‌اند که مورد آزار جنسی کامیل احمدی قرار گرفته‌اند.

🔹این زنان به گاردین گفته‌اند که کامیل احمدی نباید اجازه کار با زنان و گروه‌های آسیب پذیری را داشته باشد که هدف تحقیقات او را تشکیل می‌دهند.

🔹این زنان همچنین به گاردین گفته‌اند که نگران هستند که آقای احمدی با شروع دوباره تحقیقات خود زنان را هدف آزار قرار دهد.

🔹بعد از انتشار این گزارش، کامیل احمدی در پیامی نوشت: اتهامات بی‌اساس علیه من زمانی شکل گرفت که در پروسه دادگاه و محکومیت به دلیل تحقیقاتم بودم. یقین می‌دانم که این برچسب‌های غیرواقعی با هدف آسیب رساندن به پایگاه اجتماعی و علمی‌ام به صورت کاملا سازماندهی شده و هدفمند با کمک برخی افراد، بر من وارد شد و جالب‌تر آنکه درست پس از خروجم از کشور نیز همان افراد با انگیزه‌های رقابتی و با هدف تخریب تحقیقات، موقعیت شغلی و زندگی شخصی‌ام همچنان نیز به صورت سازماندهی شده من را آماج حملات خود قرار داده اند. 
در حال حاضر نیز برخی رسانه‌ها به سفارش یا تحت فشار و هجمه آن‌ها به صورت تقطیع شده به انتشار برخی مطالب غیر واقعی درباره من مبادرت می‌ورزند.

🔹او ادامه داد: این اتهامات در تابستان گذشته و تنها ۴۸ ساعت پیش از دادگاه من آغاز شد و من همه این تهمت‌های بی‌اساس و سازماندهی شده را رد و محکوم می‌کنم و ناچارم که بگویم برخی از این افراد که انگیزه و خصومت شخصی نیز با من دارند توسط بخشی از حاکمیت حمایت می‌شوند. 
من این اتهامات را نه تنها نمی‌پذیرم که به شدت محکوم نیز می‌کنم.
این روایت‌ها متاسفانه هرگز مورد ارزیابی و راستی‌آزمایی قانونی قرار نگرفته‌اند. باید بگویم که نام دو نفر از اتهام‌زنندگان به من در پروسه بازجویی و تحقیقات پرونده‌ام بارها مطرح شده بود. 
روایت‌هایی که نخستین بار در فضا و شرایطی هیجانی توسط صفحه‌ای فمنیستی در اینستاگرام منتشر شد که سوگیری و انتشار داستان‌ها و روایت‌های ساختگی درباره افراد را در کارنامه خود دارد که پس از افشای موضوع، مجبور به حذف آنها و عذرخواهی شده است.
بسیار متاسفم که برخی جنسیت و حتی خودشان را دستاویزی برای پیشبرد اهدافی خاص می‌کنند. قصد آن‌ها این است که با تضعیف تحقیقات علمی من، صدایم را خاموش کنند تا عرصه به نفع آ‌نها خالی شود. 

🔹او گفت: موضع و قلم من درباره روابط و ارتباطات شخصی کاملا مشخص و روشن است. همواره گفته‌ام که مسئولیت کارهای خود را برعهده می‌گیرم و خطاب به این افراد نیز باید بگویم که موفق به خاموش کردن صدای من نمی‌شوید چون هدف من کاهش رنج کسانی است که قربانی آسیب‌های اجتماعی می‌شوند. من مصمم‌تر از پیش در مسیر علمی خود پیش خواهم رفت و درباره آسیب ها و حوزه های ملتهب اجتماعی، با در نظر گرفتن منافع جامعه هدفم کار خواهم کرد. 




@bidarzani

https://www.theguardian.com/world/2021/feb/12/

🟢رحم‌های سمی، آلودگی‌های محیطی و بدن منتسب به زنانه

✍🏾ندا هوشنگ
 
امروزه میزان بالای آلودگی‌های محیطی اعم از آلودگی هوا، آب و اثرات آن بر سلامت انسان‌ها موضوعی آشناست و بسیاری از آن مطلع هستند. پژوهش‌های زیادی در دست هست که نشان می‌دهد ارتباط مستقیم میان افزایش بیماری‌های تنفسی، قلب و سرطان با آلودگی‌های محیطی وجود دارد. 

اما در این میان، مسئله‌‌ای که کم‌‌تر به آن توجه می‌شود، اثر پذیری بیشتر بدن‌های منتسب به زنانه از آلودگی‌های فزاینده محیطی است. این تفاوت در آسیب‌پذیری تا حد زیادی ریشه در نقش‌هایی دارد که در اکثر جوامع به افرادی که با بدن منتسب به زنانه متولد می‌شوند و بدون تردید، در چارچوب سنتی جنسیت منتسب به زنانه هم رشد داده می‌شوند، نسبت داده می شود.  نقش‌هایی که به شکل سنتی وظیفه زنان تلقی می‌شوند؛ مانند خانه‌داری و نگه‌داری از کودکان و سالمندان و آنچه که تنها افراد با بدن منتسب به زنانه انجام می‌دهند مانند بارداری و شیردهی. 

واقعیت این است که بیشتر فعالیت‌هایی که زیر عنوان «کار خانگی» شناخته می‌شود، مانند آشپزی، تهیه آب، نظافت و… زنان را به طور مستقیم در معرض آلودگی‌های محیطی و شیمیایی قرار می‌دهد.

از سوی دیگر این تفاوت به شکاف‌های ساختاری موجود، نظیر دستمزد پایین‌تر، فرصت‌های شغلی نابرابر و در مجموع فقیرتر بودن زنان هم برمی‌گردد.

  شکاف‌های جنسیتی و نابرابری‌های ساختاری، به فقر بیش‌تر زنان و در نتیجه حاشیه‌نشینی آن‌ها در اطراف شهرها می انجامد. در حاشیه شهرها به طور معمول فضای شهری آلوده‌تر است و دسترسی به خدمات بهداشتی و درمانی نیز کم‌تر است.



@bidarzani
https://macholand.net/female_body_pollution/

🔺نگاهی به وضعیت تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد

🔻زینب جلالیان، برای سوی چشم‌ها و مقاومتش

✍🏼 شکیبا عسگرپور


📌 «خودتان قضاوت کنید، من مثل ۱۰ سال پیش، تن سالمی ندارم و کلیدهای زندان مرا صیقل داده‌اند. وقتی شکنجه‌گران مرا شکنجه می‌کردند، تنها چیزی که برایم مانده بود فکر و اعتقادم بود و امیدی که به زنان مبارز و آینده داشتم. ای ستمگران، نظاره‌گر بودید و هستید، دیدید که نمی‌شود با قتل‌‌عام، شکنجه و زندانی کردن ما زنان، جلوی حق‌خواهی ما را بگیرید. وقتی یک زنْ جوهرش با آزادی سرشته شده باشد، هیچ ظلم و زوری نمی‌تواند او را به زانو در بیاورد».

📌 سخنان بالا، بخشی از نامه‌ی #زینب_جلالیان ، تنها زندانی سیاسی زن محکوم به حبس ابد، در زندان خوی است که به مناسبت ۸ مارس گذشته به نگارش درآورد. روند پرونده‌سازی‌های امنیتی، ممانعت سازمان امور زندان‌ها و وزارت اطلاعات از حق دریافت مرخصی او طی ۱۲ سال گذشته و محرومیت وی از حق دسترسی به درمان، وضعیت جسمی، بینایی و جان زینب جلالیان را سال‌هاست که در معرض خطر قرار داده است.

#زنان_زندانی_سیاسی
@bidarzani

💥ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید ⤵️

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/29726&rhash=3ec4f87be6d7d1