🟣 تداوم بازداشت و بلاتکلیفی الهه محمدی با وجود گذشت دو ماه
سعید پارسایی، همسر الهه محمدی در توییت خود درباره آخرین وضعیت او میگوید: دیروز #الهه_محمدی را همراه خانوادهاش ملاقات کردیم. بیخبری، بلاتکلیفی و شرایط نامناسب زندان رنجور و لاغرش کرده بود. آنچه در او باقیست مقاومت، امید، دلتنگی و خواهرانگی برای دوستان و هماتاقیهای سابقش.
الهه محمدی، خبرنگار روزنامه هم میهن برای تهیه گزارش مراسم خاکسپاری #مهسا_امینی به سقز سفر کرد که پس از احضار تلفنی در روز ۷ مهرماه بازداشت شد.
علیرغم گذشت دو ماه از بازداشت الهه محمدی و اتمام بازجوییها، هنوز کیفرخواستی برای وی صادر نشده است و او همچنان در وضعیت بلاتکلیفی در بازداشت است.
@bidarzani
سعید پارسایی، همسر الهه محمدی در توییت خود درباره آخرین وضعیت او میگوید: دیروز #الهه_محمدی را همراه خانوادهاش ملاقات کردیم. بیخبری، بلاتکلیفی و شرایط نامناسب زندان رنجور و لاغرش کرده بود. آنچه در او باقیست مقاومت، امید، دلتنگی و خواهرانگی برای دوستان و هماتاقیهای سابقش.
الهه محمدی، خبرنگار روزنامه هم میهن برای تهیه گزارش مراسم خاکسپاری #مهسا_امینی به سقز سفر کرد که پس از احضار تلفنی در روز ۷ مهرماه بازداشت شد.
علیرغم گذشت دو ماه از بازداشت الهه محمدی و اتمام بازجوییها، هنوز کیفرخواستی برای وی صادر نشده است و او همچنان در وضعیت بلاتکلیفی در بازداشت است.
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
بهنام #زن_زندگی_آزادی
در تاریخ مبارزه زنان، ۲۵ نوامبر(۵ آذر) روز خاصیست، روزی که به نماد «مبارزه پیگیر برای ممنوعیت و محو هرگونه خشونت علیه زنان» تبدیل شده است.
جنبش زنان ایران، چون دیگر همرزمان خود در این راه سرسختانه گام برداشته و در زدودن همه ابعاد خشونت جانانه حضور داشته و دارد. اما این روزها برای مردم ایران و بهویژه برای ما زنان به گونهای متفاوت سپری میشود.
در طی این سالها و بهویژه دو ماه اخیر حکومت جمهوری اسلامی خشنترین چهرهی ممکن را از ساختاری ضد زن و ضد انسان به جهانیان نشان داده است. این درجه از خشونت و تبهکاری افسار گسیخته با هیچ واژهای قابل بیان نیست و کلمات برای تصویر صحنههای تجاوز، قتل، شکنجه، ربایش و حذف فیزیکی انسانها توسط حکومت، بهویژه در کردستان و زاهدان، کم میآورد.
اما ما ایستادهایم. ما همچنان در خیابان، دانشگاه، محیط کار، مدرسه و هر جایی که هستیم، استوارتر از همیشه علیه هر گونه نابرابری و خشونت مبارزه میکنیم. برای ما هر روز «۲۵ نوامبر» است.
جنبش ما در جریان زایش شگفتیهاست تا روزی که رفاه، آزادی، برابری برای همه انسانها تحقق یابد و این معنای واقعی شعار «زن، زندگی، آزادی»ست.
اطلاعیه شماره ٥ - جمعی از فعالان زنان داخل کشور
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
در تاریخ مبارزه زنان، ۲۵ نوامبر(۵ آذر) روز خاصیست، روزی که به نماد «مبارزه پیگیر برای ممنوعیت و محو هرگونه خشونت علیه زنان» تبدیل شده است.
جنبش زنان ایران، چون دیگر همرزمان خود در این راه سرسختانه گام برداشته و در زدودن همه ابعاد خشونت جانانه حضور داشته و دارد. اما این روزها برای مردم ایران و بهویژه برای ما زنان به گونهای متفاوت سپری میشود.
در طی این سالها و بهویژه دو ماه اخیر حکومت جمهوری اسلامی خشنترین چهرهی ممکن را از ساختاری ضد زن و ضد انسان به جهانیان نشان داده است. این درجه از خشونت و تبهکاری افسار گسیخته با هیچ واژهای قابل بیان نیست و کلمات برای تصویر صحنههای تجاوز، قتل، شکنجه، ربایش و حذف فیزیکی انسانها توسط حکومت، بهویژه در کردستان و زاهدان، کم میآورد.
اما ما ایستادهایم. ما همچنان در خیابان، دانشگاه، محیط کار، مدرسه و هر جایی که هستیم، استوارتر از همیشه علیه هر گونه نابرابری و خشونت مبارزه میکنیم. برای ما هر روز «۲۵ نوامبر» است.
جنبش ما در جریان زایش شگفتیهاست تا روزی که رفاه، آزادی، برابری برای همه انسانها تحقق یابد و این معنای واقعی شعار «زن، زندگی، آزادی»ست.
اطلاعیه شماره ٥ - جمعی از فعالان زنان داخل کشور
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
Forwarded from Blackfishvoice (BFV)
برای ثبت در تاریخ
۴ آذر ۱۴۰۱ #زاهدان
#جنین_زند_آجوئی
#زنان_بلوچ #علیه_ارتجاع
#زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #علیه_انقیاد
@Blackfishvoice1
۴ آذر ۱۴۰۱ #زاهدان
#جنین_زند_آجوئی
#زنان_بلوچ #علیه_ارتجاع
#زن_زندگی_آزادی #مهسا_امینی #علیه_انقیاد
@Blackfishvoice1
بيدارزنى
Photo
🟣 به مناسبت ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان
✍🏽 نگار مسعودی
«متن ارسالی به بیدارزنی»
تقدیم به تمام زنان مبارزی که طی دهه ها تحت خشونت عریان رژیم در زندانها و خیابانها بوده و هستند.
در این جستار سعی شده تا مستقیما به خشونت عریان حاکمیت جمهوری اسلامی علیه زنان آزادیخواه و حق طلب بپردازم، زنانی که طی این چند ماه، بی واسطه شاهد خشونت متوحش سیستم علیه آنان بودیم. هر ساله در روز ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، من و همفکرانم بر این اصل تاکید داشتیم که خشونت علیه زنان تماما سیستماتیک است و صد در صد مقصر دانستن مردان در این مهم، بازی در زمین حاکمیت است. طی۴ ماه اخیر، ج.ا هزاران زن را تحت بازداشت و شکنجههای جسمی و روانی جنسی قرار داده است و حتی به اجساد بیجان زنان نیز رحم نکرده و همان کرده که بر سر زنان ایزدی آوردند با این اندیشه شیعی که «زن کافر تدفین و کفن نشود» ،«هر بار تجاوز به زن کافر برابر با یک آجر در بهشت است»، باری هر زن آزادیخواه کافر است و مستوجب سخت ترین عذابها و شکنجهها.
دوستی تعریف میکرد که قبل از انتقالش به بند نسوان اوین، مسئولین زندان به سلولش حجوم آوردند و با لگد به شکمش میکوبیدند و میگفتند: « آنقدر می زنیم که هرگز نتوانی مادر شوی» گویی که زن زندانی زهدانی است در دستان بازجو و مسئولین زندان، خشونت علیه زنان زندانی به واسطه جنسیتشان، دهه هاست که ابزار شکنجه سیستم است، غافل از اینکه زنانی که قدم در راه مبارزه میگذارند، بهشکل استوار، زندان و شکنجه را جزئی از مبارزه میدانند.
اکنون در مسیری درست از مبارزه علیه خشونت بر زنان قرار داریم، تمام قد ایستادن در برابر سیستمی که هرگز زنان را حتی به عنوان جنس دوم هم به رسمیت نشناخته و طی این سالها کمر به حذف کامل زنان بسته است، غافل از اینکه ما در جمعهای خواهرانهمان خود را برای رسیدن به آزادی و برابری آماده میکردیم چرا که امروز ضعف علمی بازجوها که مهمترین ابزار فشار سیستمهای فاشیستی هستند را شاهدیم. به امید آزادی زنان حق طلب از زندانهای با دیوار و بدون دیواری که حاکمیت برای آنان ساخته و تحت خشونت هر روزه سیستم حاکمه هستند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
✍🏽 نگار مسعودی
«متن ارسالی به بیدارزنی»
تقدیم به تمام زنان مبارزی که طی دهه ها تحت خشونت عریان رژیم در زندانها و خیابانها بوده و هستند.
در این جستار سعی شده تا مستقیما به خشونت عریان حاکمیت جمهوری اسلامی علیه زنان آزادیخواه و حق طلب بپردازم، زنانی که طی این چند ماه، بی واسطه شاهد خشونت متوحش سیستم علیه آنان بودیم. هر ساله در روز ۲۵ نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، من و همفکرانم بر این اصل تاکید داشتیم که خشونت علیه زنان تماما سیستماتیک است و صد در صد مقصر دانستن مردان در این مهم، بازی در زمین حاکمیت است. طی۴ ماه اخیر، ج.ا هزاران زن را تحت بازداشت و شکنجههای جسمی و روانی جنسی قرار داده است و حتی به اجساد بیجان زنان نیز رحم نکرده و همان کرده که بر سر زنان ایزدی آوردند با این اندیشه شیعی که «زن کافر تدفین و کفن نشود» ،«هر بار تجاوز به زن کافر برابر با یک آجر در بهشت است»، باری هر زن آزادیخواه کافر است و مستوجب سخت ترین عذابها و شکنجهها.
دوستی تعریف میکرد که قبل از انتقالش به بند نسوان اوین، مسئولین زندان به سلولش حجوم آوردند و با لگد به شکمش میکوبیدند و میگفتند: « آنقدر می زنیم که هرگز نتوانی مادر شوی» گویی که زن زندانی زهدانی است در دستان بازجو و مسئولین زندان، خشونت علیه زنان زندانی به واسطه جنسیتشان، دهه هاست که ابزار شکنجه سیستم است، غافل از اینکه زنانی که قدم در راه مبارزه میگذارند، بهشکل استوار، زندان و شکنجه را جزئی از مبارزه میدانند.
اکنون در مسیری درست از مبارزه علیه خشونت بر زنان قرار داریم، تمام قد ایستادن در برابر سیستمی که هرگز زنان را حتی به عنوان جنس دوم هم به رسمیت نشناخته و طی این سالها کمر به حذف کامل زنان بسته است، غافل از اینکه ما در جمعهای خواهرانهمان خود را برای رسیدن به آزادی و برابری آماده میکردیم چرا که امروز ضعف علمی بازجوها که مهمترین ابزار فشار سیستمهای فاشیستی هستند را شاهدیم. به امید آزادی زنان حق طلب از زندانهای با دیوار و بدون دیواری که حاکمیت برای آنان ساخته و تحت خشونت هر روزه سیستم حاکمه هستند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : زن، زندگی، آزادی یعنی «پایان دادن به ازدواج کودکان و #کودک_همسری»
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : زن، زندگی، آزادی یعنی «نه به #زن_کشی»
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : زن، زندگی، آزادی یعنی «همبسته تا رهایی»
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
🟣 #بیدارزنی : زن، زندگی، آزادی یعنی «شرایط کار منصفانه و برابر»
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
بيدارزنى
🟣 #بیدارزنی: «قابل تکثیر در خیابان» #زن_زندگی_آزادی محدود شده در ایستادگی علیه حجاب اجباری نیست، بلکه قیامی برای رهایی و برابری است. زن، زندگی، آزادی یعنی: ▪️از خانه تا خیابان، امنیتْ حق زنان ▪️همبسته تا رهایی ▪️شرایط کار منصفانه و برابر ▪️نه به خشونت علیه…
🟣 #بیدارزنی: شابلونهای اعتراضی، قابل تکثیر در خیابان
#زن_زندگی_آزادی یعنی: «نه به استثمار کار زنان و کودکان»
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
#زن_زندگی_آزادی یعنی: «نه به استثمار کار زنان و کودکان»
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
🟣 دو ویدئو و یک تصویر از امروز جمعه ۴ آذرماه:
▪️جشن و پایکوبی نیروهای مسلح ضدشورش و سرکوبگر در پی برد تیم فوتبال و
▪️ «زنجیرهی انسانی از مردم و پرستاران اطراف امبولانسها در #جوانرود با هدف جلوگیری از بازداشت معترضان مجروح بهدست ماموران امنیتی»
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
@bidarzani
▪️جشن و پایکوبی نیروهای مسلح ضدشورش و سرکوبگر در پی برد تیم فوتبال و
▪️ «زنجیرهی انسانی از مردم و پرستاران اطراف امبولانسها در #جوانرود با هدف جلوگیری از بازداشت معترضان مجروح بهدست ماموران امنیتی»
#نه_میبخشیم_نه_فراموش_میکنیم
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
@bidarzani
🟣 #صحرا_رضایی دانشجوی اهل افغانستان و ترم هفت روزنامهنگاری دانشگاه علامه طباطبایی و ساکن شهرک قدس در روز ۲۶ مهر پس از مراجعه برای گرفتن پاسپورت و یک تماس کوتاه با خانواده ناپدید شده و تا کنون خبری از ایشان در دسترس نیست.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 #زن_زندگی_آزادی یعنی حق امنیت زنان از خانه تا خیابان
✍🏽 جلوه جواهری
#بیدارزنی : در این روزها شاهد آن هستیم که طیف گسترده و بیشماری از مردم به خیابان آمدهاند و برای آزادی و برابری مبارزه میکنند. آنهایی که از همه تصمیمات یک حکومت مستبد بر خود خستهاند و خود را لایق زندگی بهتری میدانند. این اعتراضها که به #قیام_ژینا لقب گرفته است اگر چه در امتداد اعتراضات سالهای گذشته به ویژه آبان ۹۸ قرار دارد اما حاوی پیام درخشانی است؛ «زن زندگی آزادی»؛ پیامی که از دل مبارزات زنان کرد بیرون آمده است.
اما زن زندگی آزادی آیا تنها معطوف به خیابان است و آنچه مردم از حکومت میخواهند؟ در فردایی که متصوریم میخواهیم آزادی و برابری چطور جریان داشته باشد؟ چطور میتوان دل در گرو رفتن استبداد داشت، اما به حضور آن در کنه خانهها اهمیت نداد؟ و اساسا آیا این دیکتاتوری از همین خانههایمان نبوده که چنین قدرتمند شده و از یک سو اطاعت و از سوی دیگر زورگویی را ردرونی کرده و رواج داده است؟ بسیاری از دختران و زنانی که همین امروز در خیابانها آماج حملهی مزدوران قرار دارند، آیا تنها از خشونت اعمال شده توسط حاکمیت به ستوه آمدهاند؟ بسیاری در همین روزها هم روایت میکنند که همسران/ پدران/ برادرانشان که گاه شعار زن زندگی آزادی را هم سر میدهند به آنها حق انتخاب در بسیاری از امور زندگیشان را نمیدهند، از جمله داشتن یک شغل. همین موضوع باعث میشود که ناچار باشیم این شعار را باز کنیم و بگوییم یکی از جنبههای در هم تنیدهی زندگیای که زنان برای رسیدن به آن مبارزه میکنند، رفع خشونت خانوادگی، همان خشونت «پنهان، ناشناخته و به رسمیت نشناخته» است.
در طول این سالها همه اقدامات فعالان حقوق زنان که در راستای مقابله با خشونت علیه زنان صورت گرفتهاند چارهساز نبودهاند و نتوانستهاند تاثیری عمیق در جامعه بگذارند. هنوز هم بسیاری از زنان برای خروج از خانه، اجازهی همسران خود را ندارند و اگر به دادگاه برای طلاق مراجعه کنند دلیل محکمی به نظر قاضی نمیرسد. هنوز هم زنان در کنارِ گوشِ بسیاری از ما کتک میخورند، ناسزا میشوند، مورد خشونت جنسی قرار میگیرند، از حداقل حقوق محروم میشوند و به قتل میرسند نه فقط به دست حکومت که به دست خانوادهی خود. اما کسی نمیتواند به دادشان برسد، چرا که دخالت در امور خانوادگی دیده میشود. بنابراین برفرض اگر تلاش گروههایی که در زمینهی کاهش خشونت علیه زنان فعالیت میکنند تحمل هم شده باشد که نشده، آنها چیز زیادی در دست ندارند؛ نمیتوانند به زنان آموزش دهند که اگر خشونت دیدی درصورتیکه خانهات ناامن بود از خانه فرار کن، با اورژانس اجتماعی تماس بگیر تا تو را به یک خانهی امن برسانند، یا با ۱۱۰ تماس بگیر تا برای امنیت تو مامور بفرستند. چون اگر او از خانهاش فرار کند و خود را به اولین کلانتری نرساند، ناشزه محسوب میشود، اگر با اورژانس تماس بگیرد معلوم نیست به خانهی امنی راه یابد و اگر هم به پلیس زنگ بزند علیرغم همهی خطرات آن ممکن است مامور پلیس بیاید و ببیند دعوای خانوادگی است و برود، چون هیچگونه آموزشی در این زمینه ندیده است. همچنین انتظار دشواری است که افراد در صورت مشاهده خشونت خانوادگی علیه یک زن با پلیس تماس بگیرند چرا که بسیار امکان دارد مامور پلیس بهراحتی نام آنها را افشا کند و محله را برای آنها ناامن سازد.
از همین رو، اگر فردای روشنی را در نظر داریم، این روشنی تنها در صورت از بین رفتن خشونت پلیسی در خیابان علیه مردم خلاصه نمیشود. اگر میخواهیم به برابری و آزادی دست یابیم و در ازای آن حاضریم جانمان را هم فدا کنیم، آگاه باشیم یکی از عرصههای تبلور آن روابط نابرابر در خانوادههاست و لازم است این قوانین نابرابر زیر و زبر شوند. در قدم اول باید مفاد قانونی که خشونت علیه زنان را بازتولید میکنند ملغی و درکنار آن قوانینی به تصویب برسند که ابتدائا خشونت علیه زنان را بهعنوان جرم تعریف کند و در راستای آن به همسوسازی نهادها برای انجام اقدامات همهجانبه در منع و پیشگیری از خشونت علیه زنان، دست بزند. قانونی که در آن پیشبینی شده باشد در مکانهایی نظیر کلانتری واحدی برای این موضوع باشد و ماموران پلیس و دیگر نیروهای مسئول آموزشدیده حضور داشته باشند که بدانند با یک زن خشونت دیده یا شاهد خشونت چگونه برخورد کنند و در راستای حفظ امنیت آنها بکوشند. اگرچه قانون به هیچوجه نمیتواند بهطور کل خشونت علیه زنان را حذف کند؛ اما شرط لازم برای سازماندهی اقدامات موثر در راستای حذف آن است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani
✍🏽 جلوه جواهری
#بیدارزنی : در این روزها شاهد آن هستیم که طیف گسترده و بیشماری از مردم به خیابان آمدهاند و برای آزادی و برابری مبارزه میکنند. آنهایی که از همه تصمیمات یک حکومت مستبد بر خود خستهاند و خود را لایق زندگی بهتری میدانند. این اعتراضها که به #قیام_ژینا لقب گرفته است اگر چه در امتداد اعتراضات سالهای گذشته به ویژه آبان ۹۸ قرار دارد اما حاوی پیام درخشانی است؛ «زن زندگی آزادی»؛ پیامی که از دل مبارزات زنان کرد بیرون آمده است.
اما زن زندگی آزادی آیا تنها معطوف به خیابان است و آنچه مردم از حکومت میخواهند؟ در فردایی که متصوریم میخواهیم آزادی و برابری چطور جریان داشته باشد؟ چطور میتوان دل در گرو رفتن استبداد داشت، اما به حضور آن در کنه خانهها اهمیت نداد؟ و اساسا آیا این دیکتاتوری از همین خانههایمان نبوده که چنین قدرتمند شده و از یک سو اطاعت و از سوی دیگر زورگویی را ردرونی کرده و رواج داده است؟ بسیاری از دختران و زنانی که همین امروز در خیابانها آماج حملهی مزدوران قرار دارند، آیا تنها از خشونت اعمال شده توسط حاکمیت به ستوه آمدهاند؟ بسیاری در همین روزها هم روایت میکنند که همسران/ پدران/ برادرانشان که گاه شعار زن زندگی آزادی را هم سر میدهند به آنها حق انتخاب در بسیاری از امور زندگیشان را نمیدهند، از جمله داشتن یک شغل. همین موضوع باعث میشود که ناچار باشیم این شعار را باز کنیم و بگوییم یکی از جنبههای در هم تنیدهی زندگیای که زنان برای رسیدن به آن مبارزه میکنند، رفع خشونت خانوادگی، همان خشونت «پنهان، ناشناخته و به رسمیت نشناخته» است.
در طول این سالها همه اقدامات فعالان حقوق زنان که در راستای مقابله با خشونت علیه زنان صورت گرفتهاند چارهساز نبودهاند و نتوانستهاند تاثیری عمیق در جامعه بگذارند. هنوز هم بسیاری از زنان برای خروج از خانه، اجازهی همسران خود را ندارند و اگر به دادگاه برای طلاق مراجعه کنند دلیل محکمی به نظر قاضی نمیرسد. هنوز هم زنان در کنارِ گوشِ بسیاری از ما کتک میخورند، ناسزا میشوند، مورد خشونت جنسی قرار میگیرند، از حداقل حقوق محروم میشوند و به قتل میرسند نه فقط به دست حکومت که به دست خانوادهی خود. اما کسی نمیتواند به دادشان برسد، چرا که دخالت در امور خانوادگی دیده میشود. بنابراین برفرض اگر تلاش گروههایی که در زمینهی کاهش خشونت علیه زنان فعالیت میکنند تحمل هم شده باشد که نشده، آنها چیز زیادی در دست ندارند؛ نمیتوانند به زنان آموزش دهند که اگر خشونت دیدی درصورتیکه خانهات ناامن بود از خانه فرار کن، با اورژانس اجتماعی تماس بگیر تا تو را به یک خانهی امن برسانند، یا با ۱۱۰ تماس بگیر تا برای امنیت تو مامور بفرستند. چون اگر او از خانهاش فرار کند و خود را به اولین کلانتری نرساند، ناشزه محسوب میشود، اگر با اورژانس تماس بگیرد معلوم نیست به خانهی امنی راه یابد و اگر هم به پلیس زنگ بزند علیرغم همهی خطرات آن ممکن است مامور پلیس بیاید و ببیند دعوای خانوادگی است و برود، چون هیچگونه آموزشی در این زمینه ندیده است. همچنین انتظار دشواری است که افراد در صورت مشاهده خشونت خانوادگی علیه یک زن با پلیس تماس بگیرند چرا که بسیار امکان دارد مامور پلیس بهراحتی نام آنها را افشا کند و محله را برای آنها ناامن سازد.
از همین رو، اگر فردای روشنی را در نظر داریم، این روشنی تنها در صورت از بین رفتن خشونت پلیسی در خیابان علیه مردم خلاصه نمیشود. اگر میخواهیم به برابری و آزادی دست یابیم و در ازای آن حاضریم جانمان را هم فدا کنیم، آگاه باشیم یکی از عرصههای تبلور آن روابط نابرابر در خانوادههاست و لازم است این قوانین نابرابر زیر و زبر شوند. در قدم اول باید مفاد قانونی که خشونت علیه زنان را بازتولید میکنند ملغی و درکنار آن قوانینی به تصویب برسند که ابتدائا خشونت علیه زنان را بهعنوان جرم تعریف کند و در راستای آن به همسوسازی نهادها برای انجام اقدامات همهجانبه در منع و پیشگیری از خشونت علیه زنان، دست بزند. قانونی که در آن پیشبینی شده باشد در مکانهایی نظیر کلانتری واحدی برای این موضوع باشد و ماموران پلیس و دیگر نیروهای مسئول آموزشدیده حضور داشته باشند که بدانند با یک زن خشونت دیده یا شاهد خشونت چگونه برخورد کنند و در راستای حفظ امنیت آنها بکوشند. اگرچه قانون به هیچوجه نمیتواند بهطور کل خشونت علیه زنان را حذف کند؛ اما شرط لازم برای سازماندهی اقدامات موثر در راستای حذف آن است.
#ژن_ژیان_ئازادی
#۲۵_نوامبر
#روز_منع_خشونت_علیه_زنان
@bidarzani