بيدارزنى
3.99K subscribers
5.22K photos
1.23K videos
174 files
4.19K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
ایمیل:
bidarzani@gmail.com
Download Telegram
🟣 جنسیت و سرمایه داری: «پسره یا دختر؟»

ایپریل هولوکام
برگردان: نسیم صداقت


از متن: «برای این که خانواده پذیرفته بشود، مردم باید اجتماعی شوند و نقش‌های خودشان را از روز اول بپذیرند! پس به دختران عروسک و کالسکه‌ی بازی داده می شود و به پسران کامیون، و این روند به همین ترتیب ادامه پیدا می‌کند. زمانی که جوانان به نیروی کار می‌پیوندند، سال‌ها تحمیل نقش‌های جنسیتی، آن‌ها را به طرف صنایع مشخص و الگوهای کار معین هدایت می‌کند. هنگامی که در محیط کار هستند، متوجه می‌شوند که زنان به طور قابل توجهی کم‌تر از همتایان مرد خود مزد می‌گیرند، که این نیز به نوبۀ خود خانواده و نقش جنسیتی را تقویت می‌کند.

ما باید مقوله هایی نظیر «مرد»، «زن»، «گی»، «ترنس»، «استریت» و «سیس» و غیره را از کلّ محتوای سیاسی‌شان خالی کنیم. این کار زمینه را برای خلق جامعه‌ای به وجود می آورد که در آن جنسیت یا صرفاً مسأله‌ای شخصی است و یا اصلاً دیگر مسأله‌ای نیست».


منبع: آموزگار کارگر

https://bit.ly/33L2I3T


@bidarzani
🟣 فمینیسم سیاه

بررسی نظریه‌ی اینترسکشنالیتی و بیانیه‌ی گروه رودخانه‌ی کومباهی

با سرفصل‌هایی شامل «صدایی از فمینیسم سیاه» و «مشکلات سازمان‌دهی».

شارون اسمیت
ترجمه: امین حصوری، نیما کوشیار


@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 با انگیزه ناموسی؛ قتل دختر ۱۴ ساله قربانی کودک همسری در لرستان

روز دوشنبه ۸ شهریور، یک دختر قربانی کودک همسری به نام مبینا سوری ۱۴ ساله، اهل بخش سوری استان لرستان با انگیزه ناموسی توسط یکی از اعضای خانواده خود به قتل رسید.

به گزارش رکنا به نقل از ساکنین این روستا آمده است: «مبینا دختری ۱۴ ساله بود که با یکی از روحانیون جوان روستای ما ازدواج کرده بود. مدتی بود پشت سر مبینا و یکی از جوان‌های روستا حرف و حدیث بود. منطقه ما یک منطقه عشایری است و فرهنگ مردم طوری است که تعصبات بیهوده زیادی دارند. مبینا دختر خیلی کم سن و سالی بود و با اجتماع آشنا نبود. من از اهالی روستا که در مراسم فاتحه خوانی او شرکت داشتند شنیدم که می گفتند شوهر مبینا گریه می‌کرد و می‌گفت من به همسرم اطمینان داشتم. اما ظاهرا خانواده مبینا و افرادی از خانواده شوهرش به خاطر سوظن و تعصب او را به قتل رساندند».

یکی دیگر از اهالی روستا در مورد جزئیات این زن‌کشی گفت: «یک نفر به پدر همسر مبینا گفته بود که نیمه شب جوانی وارد خانه آنها شده است. اما شوهر مبینا خانه بود و این حرف نمی توانست صحت داشته باشد. اما همین حرف باعث شد که خانواده مبینا یعنی عموها و برادر او همچنین عموی همسرش و پدر همسرش به خاطر سوظن نقشه قتل او را بکشند. بعد مبینا را در خانه خودش با روسری خفه کردند و بعد از قتل گفته بودند که او خودکشی کرده است. تا اینکه ماموران پلیس برای تحقیقات وارد عمل شد و مظنونین پرونده را بازداشت کرد. گفته می شود عامل قتل یکی از فامیل های خود مبیناست و به همین دلیل خانواده اش بابت قتل او شکایتی نکرده‌اند».

▪️هر سال بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ زن در ایران با بهانه‌هایی نظیر دفاع از ناموس و صیانت از آبروی خانواده، کشته می‌شوند. بسیاری از این زنان، پیش از کشته شدن به دست همسر، پدر و برادران خود، برای پایان دادن به گستره‌ی خشونت‌های اعمال شده علیه جان و معیشت‌شان، تلاش‌های فراوانی کردند، اما از حق طلاق نیز محروم بودند‌ و با خشونتی حداکثری کشته می‌شوند.

⚪️ تصویر از صفحه‌ی «خیابان، تریبون زندانی سیاسی»

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

#زن_کشی
#نه_به_ازدواج_کودکان

@bidarzani
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 ادامه تجمعات اعتراضی زنان در افغانستان در راستای دفاع از حقوق خود و مخالفت با گروه تروریستی طالبان

این تجمع اعتراضی با برخورد خشن نیروهای طالبان با زنان شرکت کننده در این تجمع همراه بود.

▪️حق و حقوق زنان، برابری با مردان

#افغانستان

@bidarzani
📌پرونده ویژه: تبعیض جنسیتی در حوزه کار


#بیدارزنی:‌ بسیاری از ما در اطراف خود زنانی را می‌شناسیم که جویای کار هستند. برای اغلب زنان در ایران یافتن شغل مناسب، صرف‌نظر از اینکه تحصیلات دانشگاهی و تخصص کاری داشته باشند یا نه، سخت و گاه غیرممکن است. بسیاری از زنان علی‌رغم همه تلاش‌هایشان از حضور در بازار کار رسمی بازمانده‌اند و مجبور شده‌اند در بازار کار غیررسمی با بدترین شرایط از جمله عدم برخورداری از بیمه یا حقوق مناسب کار کنند یا آنکه بیکار هستند و در فرم‌های اداری به‌اجبار گزینه خانه‌دار را پر می‌کنند...

زنان ایران نسبت به  ترکیب جمعیتی کشور و به‌رغم دستاوردهایشان در کسب تحصیلات تکمیلی، حضور بسیار ناچیزی در بازار کار رسمی دارند. در دو سال گذشته، با شیوع کرونا این معضل تشدید پیدا کرده است. مطابق با آمار منتشر شده مرکز آمار ایران، در سال ۹۹ سهم زنان شاغل (۱۵ سال به بالا) با ۲.۳ درصد کاهش نسبت به سال پیش از آن به  ۱۱.۷ درصد رسیده است. طبق این آمار نرخ بیکاری زنان ۱۸ تا ۳۵ ساله در سال ۹۹ به ۲۷.۹ و سهم زنان بیکار فارغ‌التحصیل آموزش عالی از کل بیکاران به ۷۰.۴ درصد رسیده است.  میانگین ۱۶ ساله نرخ بیکاری زنان برابر با ۱۶ درصد، سه برابر نرخ بیکاری زنان در جهان است.

▪️بنا به ضرورت بررسی این مسئله، در سایت بیدارزنی قصد داریم پرونده‌ای را به وضعیت زنان شاغل در بازار کار رسمی و غیررسمی و مشکلات و موانع پیش روی آنان برای حضور در بازار کار (رسمی) اختصاص دهیم. از شما مخاطبان سایت بیدارزنی نیز می‌خواهیم ما را در این راه یاری کنید و مطالب و تجربیات خود در این زمینه را برای ما ارسال و با خوانندگان این رسانه به اشتراک بگذارید».

ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43049


#اشتغال_زنان #تبعیض_معیشتی
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت


@bidarzani
📌 وضعیت زنان شاغل در بخش خصوصی

✍🏽 فروغ سمیع‌نیا

🟣 پرونده ویژه: تبعیض جنسیتی در حوزه کار


#بیدارزنی : از متن: «استان گیلان از جمله استان‌های فقیر در بخش صنعت است. تعداد سرمایه‌گذاران در بخش صنعت کم بوده و کارخانه‌های زیادی در استان پس از خصوصی سازی تعطیل شدند. با توجه به ضعیف شدن کشاورزی طی سالهای گذشته در استان ما با نیروی بیکار زیادی مواجه هستیم. شرایط فوق باعث می‌شود که اندک کارفرمایان باقی مانده نیز کارگران ارزان زیادی در اختیار داشته باشند که خیل عظیم نیروی کار در واقع تهدیدی برای کارگران محسوب شود تا در مقابل هر گونه ستم سکوت کنند. یکی از استان‌هایی است که در آن وضعیت زنان و بخصوص کارگران زن شاغل در بخش خصوصی بسیار دردناک است. با گفتگو و دیدن وضعیت چندین نفر از کارگران استان تلاش کردم تا گوشه ای از وضعیت دردناک کار این زنان را در این یادداشت نشان داده شود. برا ی این امر با کارگران سه کارخانه و تولیدی در دو شهرک صنعتی مختلف استان گفتگو کردیم».

#اشتغال_زنان #بخش_خصوصی
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43053


@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 مرکز پژوهش‌های مجلس: ۶۰ درصد کارگران ایرانی بیمه ندارند


مرکز پژوهش‌های مجلس با انتشار یک گزارش آماری اعلام کرده است که دست‌کم ۶۰ درصد کارگران در سراسر کشور فاقد بیمه هستند. این در حالی است که بر اساس ماده ۱۴۸ قانون کار، کارفرمایان کارگاه‌های مشمول این قانون مکلف هستند براساس قانون تأمین اجتماعی نسبت به بیمه کردن کارگران واحد خود اقدام کنند. فتح‌الله بیات، رئیس‌اتحادیه کارگران قراردادی و پیمانی با اشاره به گزارش جدید مرکز پژوهش‌های مجلس، از دولت خواسته است کارگران فاقد بیمه را شناسایی کند. او گفته: «دولت از روش‌های مختلف می‌تواند کارگران فاقد بیمه را شناسایی کند که از جمله این راه‌ها، خوداظهاری آنهاست. دولت باید با طراحی سایت یا سامانه‌ای، زمینه ثبت‌نام کارگران فاقد بیمه را فراهم کند و سپس با شناسایی این افراد تدبیری جهت بیمه شدنشان بیندیشد. در واقع نیاز است که با راه‌اندازی یک سامانه خوداظهاری، بانک اطلاعاتی نیز تکمیل شود.» بیات همچنین غفلت دولت و نهادهای ناظر و بی‌توجهی به کارگران فاقد بیمه را غیر قابل قبول توصیف کرده است.

▪️اما آیا با جمع‌آوری دقیق‌تر اطلاعات کارگران محروم از بیمه، احقاق حقوق کارگران و تغییر در سیاست‌های ضد کارگری دهه‌های اخیر به‌جریان خواهد افتاد؟ و آیا همین آمار ۶۰ درصدی محرومان از بیمه، حاکی از عمق فاجعه نیست؟

در ایران کارگران از داشتن تشکل‌های مستقل و سندیکا محروم هستند و این امر نه تنها قدرت چانه زنی برای برآورده شدن مطالبات‌شان را از آنها گرفته بلکه با وجود تصویب چند قانون الزام آور برای صاحب کاران و روسای شرکت‌های دولتی و خصوصی، دست کارفرمایان را برای شانه خالی کردن از زیر بار مسوولیت خود باز گذاشته است.

به موجب ماده ۳۶ قانون تامین اجتماعی کارفرما مسوول پرداخت حق بیمه سهم خود و بیمه شده به سازمان تامین اجتماعی بوده و مکلف است در موقع پرداخت مزد یا حقوق و مزایا، سهم بیمه شده را کسر کرده و سهم خود را بر آن افزوده و به سازمان تأدیه کند.

#فقر #تبعیض #اشتغال_نابرابر

@bidarzani
پناهگاه‌های جنگیِ اجاره‌ای

گزارشی از نثار: پیرامون وضعیت خوابگاه‌های خودگردانِ زنان در شهر تهران


بریده‌ای از متن:

گویی؛ این‌جا پادگان است و ما سپاه‌ لشگر سرزمینی هستیم و نمی‌دانیم، یا شاید پناهنده باشیم در جایی که جز شماره ملی‌مان هیچ چیز دیگری نداریم. بله همین است، ما پناهنده و بیگانه‌ی مملکت خویش هستیم.
هر بار که کسی بعد از یک روز کارگری، به خوابگاه برمی‌گردد، انگار تمام او تکه‌ و پاره شده است. تن را به خوابگاه‌ امنش که می‌رساند، وا می‌رود و حالا می‌‌تواند دلی از گریه خالی‌کند.
[می‌گوید: پریود بودم، به کارفرمایم (خانم فلانی) گفتم: ده دقیقه دیگر که چای خوردم، جارو می‌زنم، عصبانی شد، در اتاقِ تولیدی با چند قواره پارچه یک میز درست کرده بودیم که قند و چای‌مان را بگذاریم، به لگدی زد زیر میز و یک لگد در شکم من...
چشم‌هایش از فرط گریستن پُف کرده است و به سختی صحبت می‌کند، می‌گوید:"این‌که زن در برابر زن باشه... فکر کن چه جهانی می‌شه..."در ادامه خواهش می‌کند"، می‌شه فردا به دوست وکیلت بگی چه جوری از اون شکایت کنم؟ این را می‌گوید و به آرامی به سمت تخت می‌رود"].
رفت با لباس‌های سیاه و خاکی‌اش روی تخت بالا، دراز به دراز افتاد و تا فردا عصر بیدار نشد.
کوچک‌ترین ساکنِ (پانسیونر) اتاق است [می‌گوید: برادر بزرگم بیماری روحی- روانی داره، از اون فرار کردم و اومدم این‌جا، نمی‌شد زندگی کرد، توی همه مسائل ما دخالت می‌کرد و نمی‌ذاشت نفس بکشیم، انگار ما قدرت تصمیم‌گیری نداریم! گاهی هم که مادرم دلتنگ می‌شه همون اطراف "نازی‌آباد" می‌بینمش و سریع برمی‌گردم این‌جا].

بیش از نود درصد زنان کارگر و کارمند خوابگاه از کارفرمای‌شان به ادارۀ کار و رفاه اجتماعی شکایت کرده‌اند. که اکثرا از جانب رئیس خود مورد تهدید و بی‌حقوق و مزایا رها شده‌اند و این شکایت‌ها به جایی نرسیده‌ است.
حقوق‌های کم، ساعت‌های کاری زیاد و عدم امنیت شغلی درهمه زمینه‌ها، مسائلی‌ست که یک زن یا همان نیروی کار ارزان، در فضای کاری تهران و ایران با آن سروکار دارد.
 


https://bit.ly/3tdFGOY



#طبقه_کارگر #زنان_کارگر #خشونت_علیه_زنان



@Blackfishvoice
بيدارزنى
Photo
🟣 تلاش زنان قرقیز برای مقابله با سنت بی‌رحمانه آلاکاچو


 مردانی که برای اثبات «مردانگی» خود، زنان را می‌دزدند


از متن: «آیسولو در راه برگشت به خانه بود که خودرویی با چهارسرنشین مرد در مقابلش توقف کرد. در عرض چند ثانیه یکی از مردان پیاده شد، او را کشید و به زور سوار ماشین کرد. فریاد زد، التماس کرد اما نتوانست مقاومت کند. مردی که او را ربوده بود قصد داشت با او ازدواج کند. در روز عروسی، آیسولو فهمید مرد قصد ازدواج با زن دیگری را داشته و می‌خواسته آن زن را بدزدد اما ساعت‌ها در خیابان چرخیده و پیدایش نکرده است. تصمیم می‌گیرد هر طور شده با عروس آینده‌اش به خانه برگردد و اولین زنی که به نظرش خوش‌قیافه می‌رسد را برباید و به خانه ببرد.

این اتفاق در سال ۱۹۹۶ افتاد. زمانی که آیسولو نوجوان بود. امروز او ۴ فرزند دارد و هم‌چنان با آدم‌دزدی ‌که تبدیل به همسرش شد، زندگی می‌کند. این سنت قدیمی آلاکاچو به معنای (بگیر و فرار کن) نام دارد و ریشه آن به دوران قرون وسطی و در میان جلگه‌‌های آسیای مرکزی برمی‌گردد. سنتی که تا به امروز نیز تداوم پیدا کرده است. آلا کاچو چندین دهه است که در قرقیزستان غیرقانونی اعلام شده و در سال ۲۰۱۳ نیز قوانین سختگیرانه‌تری برای مقابله با آن تصویب شده است. پیش از سال ۲۰۱۳، مجازات این عمل تنها مبلغی معادل ۲۵ دلار بود اما قانون جدید مجازات تا ۱۰ سال حبس برای مرتکبین درنظر گرفت.

آلاکاچو در بسیاری از کشورهای آسیای مرکزی رخ می‌دهد اما در مناطق روستایی قرقیزاستان پساشوروی رواج بیشتری دارد. قرقیزستان ۶ میلیون نفر جمعیت دارد که اکثرا مسلمانند. در دوران حکومت شوروی این سنت به ندرت به کار گرفته می‌شد و عموما والدین آشنایی و ازدواج‌ها را مقرر می‌کردند. آمار «مرکز حمایت از زنان»، سازمانی که در راستای برابری جنسیتی در قرقیزستان فعالیت می‌کند نشان می‌دهد که سالانه دست‌کم ۱۲ هزار ازدواج و رابطه‌ زناشویی خلاف میل زن صورت می‌گیرد. این آمار مربوط به گزارشی از سال ۲۰۱۱ است که گفته می‌شود آماری پایین‌تر از واقعیت را تخمین زده است.

مردان گفته‌اند زنان را می‌دزدند که مردانگی خود را اثبات کنند و از پرداخت شیربها که معادل ۴۰۰۰ هزار دلار می‌شود معاف شوند. ۸۰ درصد دخترانی که اینگونه دزدیده می‌شوند عموما به توصیه والدیشان سرنوشت خود را می‌پذیرند و تن به ازدواج می‌دهند». 


ادامه‌ی متن را در وبسایت دیدبان آزار بخوانید:


https://bit.ly/3kWxD5d


@bidarzani
🟣 تجمع اعتراضی زنان افغان در مزارشریف، امروز دوشنبه ۱۵ شهریورماه، علیه گروه تروریستی طالبان و بنیادگرایی اسلامی در این کشور

#زنان_حذف_شدنی_نیستند
#افغانستان

@bidarzani
📌 ادامه‌ی بی‌خبری از وضعیت بازداشت مصطفی نیلی، آرش کیخسروی و مهدی محمودیان

بیدارزنی: علی رغم گذشت ۲۲ روز از بازداشت، همچنان امکان دسترسی به وکیل معتمد و تماس با خانواده‌ها وجود ندارد.

۲۳ مردادماه، جمعی از وکلا و فعالان اجتماعی توسط نیروهای امنیتی در دفتر «انجمن حمایت از حقوق شهروندی» (ایران فردا) در تهران بازداشت شدند. شب اول دو تن از وکلا و هفتم و هشتم شهریور ماه «مریم افرافراز» و«محمدرضا فقیهی» با قرار وثیقه  آزاد شدند اما کماکان مصطفی نیلی، مهدی محمودیان و آرش کیخسروی در بازداشت هستند. ۱۲ روز پس از دستگیری، نیروهای امنیتی به قصد تجسس به منزل بازداشت‌شدگان رفتند و مقداری از وسایل خانواده را ضبط کردند. برخی از وکلا این امر را نشان از تغییر در ضابطین قضایی پرونده دانسته‌اند.

با پیگیری خانواده‌ها سیزدهم شهریور، آقایان مهدی محمودیا و آرش کیخسروی با خانواده تماس داشتند. اما هم چنان نهاد قضایی هیچگونه اطلاعی درمورد ماهیت اتهام، ضابط بازداشت کننده، محل نگهداری و وضعیت بازداشت در اختیار خانواده‌ها و خصوصا وکلایشان قرار نداده است.

▪️در همین رابطه با «فاطمه نیلی» خواهر مصطفی نیلی و «زهرا مینویی» وکیل ایشان گفتگویی انجام داده‌ایم.

#دادخواهی

ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43069


@bidarzani
🟣 پس از تجمع اعتراضی امروز زنان افغانستان در کابل، زهرا رحیمی خبرنگار طلوع نیوز افغانستان با انتشار فیلمی اعلام کرد که نیروهای طالبان، ده‌ها تن از زنان را در یک پارکینگ محاصره کرده‌اند تا به تظاهرات امروز سه شنبه ۱۶ شهریور در کابل نپیوندند.

همچنین صبح امروز، تجمع اعتراضی از سوی افغانستانی‌های ساکن ایران، مقابل سفارت پاکستان در تهران شکل گرفت.

#زنان_حذف_شدنی_نیستند
#افغانستان #علیه_طالبان

@bidarzani
🟣 دو ماه محرومیت «عالیه مطلب‌زاده» از حق ملاقات و تماس تلفنی


عالیه مطلب‌زاده، فعال حقوق زنان و نایب رئیس انجمن دفاع از آزادی مطبوعات، بیش از یک هفته است که به دلیل آنچه از سوی مقامات زندان اوین «سیاه‌نمایی» خوانده شده، از حق ملاقات با خانواده و تماس تلفنی محروم شده است.

#زنان_زندانی_سیاسی
@bidarzani
🟣 صبح امروز تجمع اعتراضی در حمایت از زنان افغانستان، مقابل دفتر کمیساریای عالی پناهندگان سازمان ملل در #مشهد شکل گرفت.

زنان معترض در این تجمع از ضرورت اتحاد با زنان افغانستان و همبستگی سخن گفتند.

#زنان_حذف_شدنی_نیستند
#اتحاد_زنان

@bidarzani