🔷تأملی بر الگوی «فرصت کاری در ازای آزار جنسی» و پیامدهایش

✍آزاده شاهمیری



 @bidarzani

🔹 روایت‌­های آزاردیدگان از تعرض و تجاوز خشمگین­‌کننده و بهت‌­آورند. این روایت‌­ها علاوه بر پرده برگرفتن از چهره­‌های آزارگران و یادآوری عدم حمایت قانونی و اجتماعی از آزاردیدگان خشونت جنسی، واقعیت‌­هایی دیگر را نیز برملا می‌­کنند. یکی از آنها، تکرار الگوی سوء‌استفاده‌­ی مردان آزارگر از زنان در فضای کار یا به بهانه‌ی فرصت کاری است؛ در اغلب روایت‌­ها، از پیشنهاد همکاری در پروژه‌ی «فتو پرفورمنس» تا رشد کاری یا ورود به فضای حرفه­‌ای گرافیک، ادبیات، تئاتر، روزنامه‌­نگاری و غیره، کار در ازای آزار جنسی گرو گرفته شده است. در اکثر قریب به اتفاق روایت‌­ها، آزارگر عهده‌­دار مسئولیت و مدیریت فضایی حرفه‌­ای ـ کاری در مقیاس­‌های متفاوت است یا جایگاه استادی در سطوح و زمینه­‌های مختلف را داراست.


🔸در روایت‌­هایی که اعمال خشونت جنسی طی قراری کاری اتفاق افتاده، زنان با انگیزه‌­ی برقراری ارتباطی کاری با مردانی که به منابع شغلی و حرفه‌­ای دسترسی داشته‌­اند، معاشر آنها شده‌­اند، اما آزار جنسی دیده‌­اند. ساختن شبکه‌‌ی کاری و گسترش مناسبات حرفه‌­ای بنا بر هیچ تعریفی مذموم و مصداق تخلف نیست. این سوء‌استفاده از فضای کار و جایگاه همکار، کارفرما یا صاحب­کار است که سرپیچی از اصول اولیه روابط حرفه‌­ای به شمار می‌­آید و نباید تحمل شود.


🔹پیامد ناامن کردن فضای کار برای زنان، تثبیت انگاره‌‌ی «مردانه بودن فضای کار» و عدم تعلق زنان به این حیطه است؛ زنان حق اشغال چنین فضاهایی را ندارند چراکه در تعریف سنتی مصرف‌­کننده/نان‌­خورند در برابر مرد تولیدکننده/نان­‌آور. بر اساس این تعریف قالبی، اشتغال زن ماهیتاً با «زنانه بودن» در تعریف سنتی منافات پیدا می­‌کند؛ تعریفی که اساساً زنان را نیروی کار به شمار نمی­‌آورد. 

#آزارجنسی
#اشتغال_زنان

👈🏽ادامه مطلب را در INTSTANT VIEW بخوانید👇🏾


https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30493&rhash=3ec4f87be6d7d1

📈۱۸ درصد شاغلان زن و ۸۲ درصد مرد هستند


🔹 در بین جمعیت حدود ۲۴ میلیونی شاغل، ۲۰ میلیون و ۳۳۱ هزار نفر را مردان و چهار میلیون و ۴۲۰ هزار نفر را زنان تشکیل می‌دهند. در این بین سهم مردان از اشتغال به ۸۲ درصد و زنان به ۱۸ درصد می‌رسد.

🔹در تابستان امسال حدود ۹۳ هزار نفر بر تعداد زنان شاغل و ۷۵۰ هزار نفر بر مردان شاغل افزوده شده است.

#اشتغال_زنان

@bidarzani
http://www.isna.ir/news/98071612095

🟠 نگاهی به پژوهش «رویکرد اجتماعی به اشتغال زنان در ایران»

یافته‌های یک مطالعه نشان داد که در بین طیف های مختلف جمعیت ایرانی، عمده‌ترین گروه‌های موافق با اشتغال زنان، شامل جوانان، تحصیل‌کردگان دانشگاهی، مجردین و شهرنشینان هستند. همچنین دین‌داری افراد نیز بر نگرش آن‌ها نسبت به اشتغال زنان تاثیر قابل‌توجهی دارد.

برای انجام این مطالعه، پنج هزار و ۲۰۰ نفر از مردان و زنان ۱۵ ساله و بالاتر ساکن در نقاط شهری و روستایی شهرستان‌های اسفراین، اهواز، بابلسر، بجنورد، خرم‌آباد، رشت، سقز، کامیاران، گرگان، گنبدکاووس، محمودآباد و همدان؛ با استفاده از پرسش‌نامه مورد بررسی قرار گرفتند.

بررسی الگوهای کلی نگرش به اشتغال زنان نشان داد که بیش از چهار پنجم زنان و تنها دو سوم از مردان دارای نگرش مثبت نسبت به این موضوع هستند. بررسی نحوه نگرش نسبت به نوع اشتغال زنان نیز نشان داد که کم‌تر از یک‌دهم افراد دارای نگرش مثبت نسبت به اشتغال تمام‌وقت زنان هستند، در حالی که اکثر افراد یعنی ۹۲ درصد، موافق اشتغال نیمه‌وقت زنان هستند.

نزدیک به ۹۰ درصد زنان و حدود ۸۰ درصد از مردان نسبت به مضمون «تامین تسهیلات برای اشتغال زنان مانند مهدکودک و ...» نگرش مثبت دارند. در حالی که کم‌تر از دو سوم مردان نسبت به مضمون «فرصت برابر مرد و زن برای ارتقای شغلی و مدیریتی»، دارای نگرش مثبت هستند و بیش از سه‌چهارم زنان با این مضمون موافق‌اند. همچنین در مورد «مشارکت زن و شوهر در انجام کارهای خانه و ...» نسبت مردانی که به عدم مشارکت مردان در انجام کارهای خانه در صورت اشتغال زنان معتقدند؛ تقریبا دو برابر بیشتر از نسبت آن در بین زنان است.

وضعیت شغلی زنان تاثیر تعیین‌کننده‌ای بر نحوه نگرش آن‌ها نسبت به اشتغال دارد. زنان شاغل (۹۰ درصد) به مراتب بیشتر از زنان غیر شاغل (بیش از سه‌چهارم) با #اشتغال_زنان موافق هستند.

@bidarzani

📌اقتصاد سیاسی اشتغال زنان (مشاغل غیررسمی و مجموع بی‌ثبات‌کاران)

✍🏽 شکیبا عسگرپور

#بیدارزنی: بررسی «حاشیه‌ای شدن اشتغال زنان در ایران»، گزاره‌ای متکی بر تحلیل سیاسی، تاریخی، نقش مذهب، تبعات جهانی‌سازی فقر و اقتصاد بازار آزاد بر حق معیشت و حضور زنان در اجتماع است‌.

اگر به نیمه‌ی اول دهه‌ی ۵۰ رجوع کنیم، با افزایش درآمد نفتی و سپس رکود عمیق آن مواجه خواهیم شد. طوری که سنگ‌بنای هر گونه بررسی وضعیت اشتغال (فراجنسیتی) پیش از دهه‌ی ۴۰ را درکنار مابقی وجوه «اقتصاد سرنیزه‌ای» (به تعبیر بیژن جزنی) قرار می‌دهد. افزایش چشم‌گیر مهاجرت روستا به شهر، بورژوازی کمپرادورِ حاکم و تقویت صنعتی‌سازی بدنه‌ی تولید، از عوامل تعیین کننده‌ی سیاست‌گذاری‌های «جنسیت در مشاغل زنان» در دوره‌ی پهلوی دوم است. در سال ۱۳۵۵، بالغ بر ۱۹۴،۰۰۰ نفر (۱۶ درصد) از زنان در سطوح بالای سلسله مراتب کارْ شاغل بودند که این شامل سرمایه‌داران، خرده بورژوازی مدرن و طبقه‌ی متوسط بود. مابقی بدنه‌ی یک میلیونی زنان شاغل (یعنی ۸۴ درصد) در سطوح دیگر معلمان، پرستاران، کارگران کارخانجات و «مشاغل غیررسمی» قرار می‌گرفتند، یعنی همان بدنه‌ی ۴۱ درصدی مشاغل بدون مزد و یا «زنان کارگر و کارکنان فامیلی بدون مزد».

سازمان آمار ایران، وضعیت شغلی را در شش دسته تعریف می‌کند: «کارفرمایان، کارکنان مستقل، مزد و حقوق‌بگیران بخش خصوصی، مزد و حقوق‌بگیران بخش عمومی (بنیادها)، کارکنان فامیلی بدون مزد و کسانی که وضعیت شغلی آنان نامشخص (مشاغل غیررسمی) است».

▪️ متن پیش‌رو سعی در بررسی دو گزینه‌ی آخر این دسته‌بندی دارد:

«کار بی‌مزد کارگران زن در مشاغل خانوادگی و
کارگران تولیدی‌های زیر زمینی و بی‌ثبات‌کاران».


پس از انقلاب ۵۷، جمهوری اسلامی در پی استقرار نظام اقتصادی اسلامی، راه اتوپیایی اسلامی (یا همان حاکمیت مستضعفان) را در پیش گرفت. نمود حقیقی اتکا بر سیاست‌های پولی‌سازی و سلب ید کارگران از ثروت عمومی در پیش‌نویس قانون کار در سال ۱۳۶۰ تحقق پیدا کرد و سرمایه‌داری اسلامی به‌نام مستضعفان و به‌کام حاکمیتِ نوپای مستقر، بازار کار دهه‌ی ۶۰ را رقم زد. سیاست‌های منزوی‌سازی زنان با اعمال حجاب اجباری، تدوین‌ قانون اساسی نابرابر و قانونی شدن تبعیض جنسیتی در حقوق اجتماعی، سیاسی، اقتصادی و قضایی علیه زنان، همگی تاثیرات معیشتی خود را بر بدنه‌ی زنان شاغل در هر دو گزاره‌ی دارای قراردادهای کاری و زنان کارگر در مشاغل غیررسمی نشان داد...»

#روز_جهانی_کارگر #زنان_کارگر #اشتغال_زنان #مشاغل_غیررسمی

متن کامل این مقاله را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:

https://bidarzani.com/35265

@bidarzani | بیدارزنی

📌فرصت‌های شغلی زنان شاغل در خاورمیانه- بخش اول

✍🏽برگردان: بنفشه جمالی

«زنان در محل کار: فرصت‌های شغلی در خاورمیانه با انقلاب صنعتی چهارم دو برابر می‌شود» یک کار تحقیقاتی یک‌ساله است که متمرکز بر بزرگترین موانع مشارکت زنان در مشاغل فنی و حرفه‌ای در خاورمیانه بوده است. این تحقیق شامل کشورهای حوزه خلیج‌فارس که محل زندگیِ حدود ۷۸ میلیون زن است.
هدف اصلی این گزارش نگاه عمیق‌تر به المان‌های خاصی است که به عدم دسترسی زنان به مشاغل حرفه‌ای و فنی منتج می‌شوند. ما متوجه شدیم نرخ اشتغال زنان در خاورمیانه با ۲۴٫۶ درصد علیرغم تحصیلات و سطح سواد بالای آن‌ها، کمترین مشارکت در جهان است. جالب‌تر آنکه، طی دهه گذشته، کشورهایی که بالاترین نرخ نابرابری در مشاغل فنی و حرفه‌ای را دارند اکثراً شکاف‌های جنسیتی معکوس در آموزش را تجربه کرده‌اند. تعداد زنان دانشگاهی و فارغ‌التحصیل دانشگاهی در این کشورها معمولا بیشتر از مردان است.

#اشتغال #اشتغال_زنان #تبعیض #بنفشه_جمالی

مطلب کامل
@bidarzani

📌اشتغال زنان در خاورمیانه (بخش دوم)

✍🏽 برگردان: بنفشه جمالی


#بیدارزنی: «این مطلب بخش دوم از خلاصه گزارشی است که بر اساس تحقیقات جهانی مک‌کنزی تحت عنوان «آینده اشتغال» نوشته شده است. گزارش به تاثیر انقلاب چهارم صنعتی در خاورمیانه چه تأثیری بر اشتغال زنان می‌پردازد. بخش اول گزارش بیشتر متمرکز بر نابرابری جنسیتی در مشاغل فنی و حرفه‌ای در خاورمیانه است. در بخش اول گفتیم مشارکت زنان در مشاغل فنی و حرفه‌ای در خاورمیانه به چهار فاکتور مهم وابسته است:

۱) آموزش ۲) شمول مالی ۳) شکاف‌زدایی دیجیتالی ۴) حمایت‌های قانونی.

کشورهای مورد مطالعه ما در خصوص برخی از این شاخص‌ها برای ایجاد برابری جنسیتی کوتاهی کرده‌اند. برابری جنسیتی در این حوزه‌ها در حقیقت در زنان به ایجاد انگیزه برای مشارکت در مشاغل با مهارت بالا می‌انجامد.

نکته جالب‌توجه اینکه، زنان و مردان دارای سطح تحصیلات مشابه در این کشورها هستند. نرخ تحصیلات زنان در لبنان (۱)، اردن (۰٫۹۹) مصر (۰٫۹۲) درصد که نتیجه سرمایه‌گذاری چشمگیر آموزش زنان در این کشورها بوده است.

در بحث شمول مالی، نابرابری جنسیتی در اردن با نرخ (۰٫۴۷) و عربستان (۰٫۵) بسیار رایج است در حالیکه امارات و کویت بالاترین برابری جنسیتی در این حوزه را به ترتیب (۰٫۷۷) و (۰٫۸۹) دارا هستند. بعلاوه در خصوص حمایت‌های قانونی کشورهای مورد مطالعه در مقایسه با کشورهای پیشرفته در رتبه‌های بسیار ضعیفی قرار دارند.

در خصوص شکاف‌زدایی دیجیتالی نیز آمارها نشان می‌دهند برخی از کشورهای خاورمیانه توانسته‌اند به موفقیت‌هایی دست یابند.(مصر ۰٫۹۵، امارات و کویت ۱)

بررسی این شاخصه‌ها به‌تنهایی نمی‌تواند راه گشا باشد؛ بنابراین ما در ادامه این چهار شاخصه را مورد بررسی قرار می‌دهیم تا بتوانیم تصویری جامع‌تر از چگونگی تأثیر آن‌ها بر زنان و مردان و مشارکت فعال زنان در بازار کار در آینده داشته باشیم».

#اشتغال_زنان #خاورمیانه

ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:

https://bidarzani.com/42767

رنج‌های زنانه کرونا
بحران کووید ۱۹ چشم‌انداز کار و زندگی زنان را چگونه تغییر داده است؟

✍️مولود پاکروان / نویسنده نشریه

آن‌گونه که داده‌های مرکز آمار ایران نشان می‌دهد یکی از تبعات اولیه شیوع ویروس کرونا، آسیب‌پذیری بیشتر شاغلان زن در مقایسه با مردان بوده است. برای مثال، اشتغال مردان که در بهار سال ۱۳۹۹ با کاهش روبه‌رو شده بود، در فصل تابستان با اجرای برنامه‌های حمایتی دولت تا حدی جبران شد، اما ریزش اشتغال زنان تا پایان پاییز امسال، همچنان ادامه پیدا کرد. بنا بر آخرین گزارش مرکز آمار ایران، در پاییز ۹۹حدود یک میلیون و ۵٠٠ هزار نفر از بازار کار خارج شده‌اند که بیش از یک میلیون و ۱۲هزار نفر از آنان را زنان تشکیل می‌دهند. آن‌گونه که معاون اشتغال وزارت کار می‌گوید در ایران حدود ۷٠ درصد از شاغلانی که به دلیل کرونا شغل خود را از دست داده‌اند زنان هستند. این پدیده اما تنها محدود به کارمندان نیست و حتی گریبان زنانی را که کسب‌وکارهای مستقل دارند هم گرفته است.


#اشتغال_زنان

متن کامل را اینجا مطالعه کنید👇
https://www.tejaratefarda.com/fa/tiny/news-37148


#تجارت_فردا

@tejaratefarda

📌پرونده ویژه: تبعیض جنسیتی در حوزه کار


#بیدارزنی:‌ بسیاری از ما در اطراف خود زنانی را می‌شناسیم که جویای کار هستند. برای اغلب زنان در ایران یافتن شغل مناسب، صرف‌نظر از اینکه تحصیلات دانشگاهی و تخصص کاری داشته باشند یا نه، سخت و گاه غیرممکن است. بسیاری از زنان علی‌رغم همه تلاش‌هایشان از حضور در بازار کار رسمی بازمانده‌اند و مجبور شده‌اند در بازار کار غیررسمی با بدترین شرایط از جمله عدم برخورداری از بیمه یا حقوق مناسب کار کنند یا آنکه بیکار هستند و در فرم‌های اداری به‌اجبار گزینه خانه‌دار را پر می‌کنند...

زنان ایران نسبت به  ترکیب جمعیتی کشور و به‌رغم دستاوردهایشان در کسب تحصیلات تکمیلی، حضور بسیار ناچیزی در بازار کار رسمی دارند. در دو سال گذشته، با شیوع کرونا این معضل تشدید پیدا کرده است. مطابق با آمار منتشر شده مرکز آمار ایران، در سال ۹۹ سهم زنان شاغل (۱۵ سال به بالا) با ۲.۳ درصد کاهش نسبت به سال پیش از آن به  ۱۱.۷ درصد رسیده است. طبق این آمار نرخ بیکاری زنان ۱۸ تا ۳۵ ساله در سال ۹۹ به ۲۷.۹ و سهم زنان بیکار فارغ‌التحصیل آموزش عالی از کل بیکاران به ۷۰.۴ درصد رسیده است.  میانگین ۱۶ ساله نرخ بیکاری زنان برابر با ۱۶ درصد، سه برابر نرخ بیکاری زنان در جهان است.

▪️بنا به ضرورت بررسی این مسئله، در سایت بیدارزنی قصد داریم پرونده‌ای را به وضعیت زنان شاغل در بازار کار رسمی و غیررسمی و مشکلات و موانع پیش روی آنان برای حضور در بازار کار (رسمی) اختصاص دهیم. از شما مخاطبان سایت بیدارزنی نیز می‌خواهیم ما را در این راه یاری کنید و مطالب و تجربیات خود در این زمینه را برای ما ارسال و با خوانندگان این رسانه به اشتراک بگذارید».

ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43049


#اشتغال_زنان #تبعیض_معیشتی
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت


@bidarzani

📌 وضعیت زنان شاغل در بخش خصوصی

✍🏽 فروغ سمیع‌نیا

🟣 پرونده ویژه: تبعیض جنسیتی در حوزه کار


#بیدارزنی : از متن: «استان گیلان از جمله استان‌های فقیر در بخش صنعت است. تعداد سرمایه‌گذاران در بخش صنعت کم بوده و کارخانه‌های زیادی در استان پس از خصوصی سازی تعطیل شدند. با توجه به ضعیف شدن کشاورزی طی سالهای گذشته در استان ما با نیروی بیکار زیادی مواجه هستیم. شرایط فوق باعث می‌شود که اندک کارفرمایان باقی مانده نیز کارگران ارزان زیادی در اختیار داشته باشند که خیل عظیم نیروی کار در واقع تهدیدی برای کارگران محسوب شود تا در مقابل هر گونه ستم سکوت کنند. یکی از استان‌هایی است که در آن وضعیت زنان و بخصوص کارگران زن شاغل در بخش خصوصی بسیار دردناک است. با گفتگو و دیدن وضعیت چندین نفر از کارگران استان تلاش کردم تا گوشه ای از وضعیت دردناک کار این زنان را در این یادداشت نشان داده شود. برا ی این امر با کارگران سه کارخانه و تولیدی در دو شهرک صنعتی مختلف استان گفتگو کردیم».

#اشتغال_زنان #بخش_خصوصی
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43053


@bidarzani

📌 علیه تبعیض جنسیتی در آموزش عالی و بازار کار (بخش اول)

✍🏽 جلوه جواهری

🟣 پرونده ویژه: تبعیض جنسیتی در حوزه کار


#بیدارزنی: «ورود به دانشگاه به ویژه برای بسیاری از فرودستان به معنی عرصه‌ای است که بتوانند پایگاه اجتماعی و سپس اقتصادی خود را با شانس بیشتر و بهتر برای ورود به بازار کار تغییر دهند. به همین دلیل است که زنان در تمام سال‌های بعد از انقلاب، علی‌رغم همه‌ی تبعیض‌های جنسیتی در نهاد آموزش عالی، به دنبال ورود به دانشگاه و دستیابی به آموزش عالی بوده‌اند.

اگر به تاریخ مبارزات زنان برای دستیابی به حق آموزش نگاهی بیندازیم می‌بینیم که زنان از ابتدا برای به دست آوردن این حق، راهی طولانی را پیمودند و موانع بسیاری را از سر گذراندند. اما این خواستِ تغییر وضعیت اگر هم منجر به ارتقای پایگاه اجتماعی آنان شده باشد لزوماً تغییر پایگاه اقتصادی آن‌ها را به همراه نداشته است. در این مقاله سعی دارم این موضوع را کمی بشکافم که چطور پیوند این دو در ایران به ویژه در بستر تبعیض جنسیتی موجود گسسته شده است».

#اشتغال_زنان‌ #تبعیض_جنسیتی #آموزش_عالی
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43076


@bidarzani

📌کووید ۱۹ و کار زنان در منطقه‌ی خاورمیانه و شمال آفریقا

✍🏽ولنتاین مقدم
برگردان: مهتاب محبوب

🟣 پرونده ویژه: تبعیض جنسیتی در حوزه کار

#بیدارزنی: شیوع بیماری‌ها، درست مانند بحران‌های اقتصادی، زنان و مردان را به نحوی متفاوت تحت تأثیر قرار می‌دهد و پاندمی‌ها (همه‌گیری‌ جهانی) نابرابری‌های اجتماعی و جنسیتی موجود را وخیم‌تر می‌کند. تأثیرات جنسیتی کووید ۱۹ بر زنان در زمینه‌های مختلفی بررسی شده است، از جمله در زمینه اشتغال، درآمد و از دست دادن امکان تحرک؛ در بستر نیاز فزاینده به کار خانگیِ زنان و زمان طولانی که صرف آموزش کودکان در خانه و مراقبت از بیماران و سالمندان می‌شود؛ این مسئله که با طولانی‌ شدن زمانِ اجباری ماندن در خانه خشونت خانگی به شدت افزایش می‌یابد؛ اخراج پناهندگان یا مهاجران؛ و آسیب‌پذیر بودن در برابر این ویروس در کارهای عمدتاً زنانه مانند بخش بهداشت و سلامت، آموزش در مدارس، صنعت غذایی و دیگر بخش‌های کاری خط مقدم و اساسی. این تأثیرات در کل منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا هم دیده می‌شود، اما با ویژگی‌های متمایزِ خود.

فارغ از تنوع در منابع اقتصادی و ثروت و سیستم‌های سیاسی در سراسر منطقه، در #کشورهای_خاورمیانه و #شمال‌_آفریقا سطح مشارکت زنان در نیروی کار بسیار پایین و آمار بیکاری جوانان، به ویژه در میان زنان، بالاست. بعضی خانوارها نیروی کار خانگی استخدام می‌کنند، نیروهایی که تحت پوشش قانون کار نیستند. کشورهای شورای همکاری خلیج(۱)، به علاوهٔ اردن و لبنان تعداد زیادی کارگر خانگی مهاجر استخدام می‌کنند، بیشتر از جنوب و جنوب‌شرقی آسیا که فاقد حقوق کار هستند. کشورهای شورای خلیج تعداد بالایی از متخصصان بخش سلامت را هم استخدام می‌کنند. قوانین، سیاست‌ها و هنجارهای تبعیض جنسیتی مانند قوانین خانواده که زنان را تحت حمایت (قیمومیت/کنترل) بستگان مرد تعریف می‌کند غالبند. قوانین سفت و سخت درباره خشونت علیه زنان تنها در سال‌های اخیر به تصویب رسیده‌اند و نه در همهٔ کشورها. #لبنان ، #مراکش و #تونس بدهی بالایی نسبت به درآمد ناخالص ملی‌شان دارند و #ایران و #سوریه از تحریم‌های تنبیهی ایالات متحده رنج می‌برند. بیشتر کشورهای با درآمد متوسط شاهد دو دهه بدتر شدن خدمات عمومی از جمله سلامت عمومی و آموزش بوده‌اند. به جز کشورهای شورای خلیج، کشورهای منطقه خاورمیانه و شمال آفریقا کمترین ادغام در همکاری‌های اقتصادی را دارند و مراودات در زمینه توسعه‌ای در میان این کشورها بسیار کم است.

▪️در آخر، مشخصهٔ این منطقه هزینهٔ بالای نظامی (به ویژه در کشورهای شورای همکاری خلیج)، منازعات مداوم و حضور جمعیت‌های پناهنده است. چنین ویژگی‌های نهادی و اجتماعی-جمعیتی، گسترش و تجربه کووید-۱۹ در کل منطقه و در میان جمعیت‌های متنوع آن را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

▪️هدف این مقاله پرداختن به تأثیر این پاندمی بر مشارکت اقتصادی زنان است. مدارکِ در دسترس نشان می‌دهند که از زنان در مشاغل بخش عمومی به طور کلی حمایت شده است، با این حال به انحاء مختلف در کشورهای متفاوت نرخ بیکاری زنان افزایش یافته است. اثرات منفی طولانی‌مدت‌تر را می‌توان توسط اقدامات دولتی کاهش داد، برای نمونه تأمین اجتماعی مادران شاغل و اقدامات دیگر برای ادغام زنان در بازار کار. مقاله با دو سناریوی متضاد برای آیندهٔ پسا-پاندمی پایان می‌یابد.

#اشتغال_زنان #نابرابری #تبعیض #پناهجویان #خاورمیانه #پاندمی_کرونا

ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43085


@bidarzani

📌بررسی مشاغل خانگی زنان فرودست و بی‌ثبات‌کار (با محوریت نقد عملکرد استارتاپ‌های غذای خانگی)


🟣 پرونده ویژه: تبعیض جنسیتی در حوزه کار


✍🏽 شکیبا عسگرپور


بیدارزنی: «استارتاپ‌ها» (۱) یا آنچه توسط سرمایه‌گذاران داخلی، «اکوسیستم کارآفرینی» نامیده می‌شوند، برای ارتقا و تبدیل شدن به ابر نهادی اقتصادی، همان شکل پدیداری سرمایه در دورپیمایی‌ها را خواهند پیمود. به این طریق که در دورپیمایی پول_سرمایه، نقطه‌ی عزیمت شیوه‌ی وجود سرمایه، پول است، سرمایه‌دار با این پول، شرایط عینی تولید (مواد خام، ابزار کار، ساختمان‌ها، تاسیسات، مواد کمکی و…) و نیروی کار را می‌خرد تا فرآیندی از تولید را آغاز کند… همین فرآیند یعنی شکل پولیِ نقطه آغاز و انجام آن و رسیدن به پولی بیشتر، این قابلیت را دارد که با حذف مرحله‌ی تعیین کننده‌ی تولید ارزش و ارزش اضافی، در سود سرمایه‌ی تجاری یا سرمایه‌های اعتباری و مجازی و بهره، واقعیت یابد. (۲)

جدا از کلیت آسیب‌شناسی مزایا و یا تضییع حقوق نیروی کار در حوزه‌ی «مشاغل خدماتی استارتاپی»، پرداخت به این قسم از کارآفرینی را نیز می‌بایست بسیار پیشینی‌تر و ذیل مختصات بازار بررسی کرد. تاریخ تحولات نظام سرمایه‌داری به ما یادآور می‌شود که به‌همان نسبت که «منطق بازار آزاد» به آزادی تولید کنندگان واقعی و آزادی نسبی نوع بشر منجر نشد، به‌همان نسبت نیز طی بیش از دویست سال گذشته، تاکیدا مفهومِ «آزادی» به «آزادی کسب و کار» و تعریف «مردم» به «مصرف کننده» تقلیل پیدا کرده است. در حقیقت، ساختار ضدکارگری استارتاپ‌های خدماتی را می‌بایست ذیل هر اپ و مبتنی بر عملکرد هر یک از آنان بررسی کرد تا بتوان سیاهه‌ای مشترک از بهره‌کشی حداکثری از نیروی کار، فقدان ثبات شغلی و عدم تخصیص بیمه را نمایان‌تر کر‌د...

▪️در ایران نیز «تاکیدا» مطابق با سیاست‌های تجلیل از کارآفرینان و سرمایه‌گذاری در مناطق آزاد، استارتاپ‌هایی در تمامی زمینه‌ها رشد پیدا کرده است. از کاریابی و بخش حیوانات گرفته تا وجوه مختلف خدماتی و خاصه حوزه‌ی «غذا» در این گستره عرض اندام می‌کنند. از آنجا که متن پیش‌رو سعی در پرداخت به مشاغل خانگی زنان در حوزه‌ی غذا و کیک‌های خانگی دارد، گفتگو با چهار نفر از زنان مشغول به‌کار در این حوزه صورت پذیرفته است. همچنین لیست استارتاپ‌های مختص این بخش با محوریت بیشترین کاربری در یک جدول طراحی شده است (جدول شماره ۱).

کلانْ استارتاپ‌هایی نظیر «اسنپ‌فود» با حجم تقاضای میلیونی و درصد بالای دریافتی از هر کافه، رستوران، نانوایی، سوپر مارکت و…مصداق سود حداکثری کارآفرین و عادی‌سازی از فقدان حقوق اولیه کارگران نظیر ثبات شغلی، درصد مکفی، بیمه و چشم‌انداز اقتصادی برای نیروی کار است. طی سه سال گذشته پیک‌های موتوری «اسنپ» ‌و «اسنپ‌فود»، دست به اعتصاب‌هایی تاریخ‌ساز در جهت پایان دادن به استثمار هر روزه‌ی این مجموعه زدند.

اعتصابات دی‌ماه ۹۷ در اعتراض به کاهش ۳۰ درصدی کرایه‌ی پیک‌ها، تجمع رانندگان در آذر ۹۸ و اعتصاب ۹۹/۰۹/۰۹، همچنین دو اعتصاب ۲۵ خرداد و تیرماه‌ ۱۴۰۰ مواردی از این دست است. البته اسنپ، فقط در دو گزاره‌ی «مقاومت نیروهای کار» و «چرخش سرمایه‌ی میلیاردی برای مدیران» آن نام آشنا نیست. از تئوریزه و قانونی کردن نقض حریم حقوق کاربران بر مبنای ماده‌ی ۴ و ۵ قوانین مصوب این شرکت، تا کنترل حجاب و انحصاری‌سازی استارتاپ‌های خدماتی در این شرکت، بخشی از روند هر روزه‌ی «اکوسیستم کارآفرینی»ای است که ۱۰ درصد سهام آن متعلق به سپاه پاسداران است.

▪️زنان بی‌ثبات‌کاری که غذاهای خانگی خود را در خیابان می‌فروشند

خانم محمدنژاد در رده‌ی زنانی است که تجربه‌ی موفقی در استخدام استارتاپ‌های غذای خانگی نداشته است: «برای کسی که دستش به دهنش می‌رسه خیلی هم خوبه. تا ماهی ده پونزده میلیون هم درمیارن، اما نه برای منی که برنج هندی و‌ «قاطی» میخرم. باز پاییز تو راهه و آش و سوپْ مشتری داره‌. به جز راننده‌ها، مسافرها هم می‌خرن. معمولا تو سایت‌های غذای خانگی، غذای آبکی نمیشه گذاشت، میگن حمل‌اش سخته، اما خب به جیب من که میخوره، ها؟»


#اشتغال_زنان #بی‌ثبات‌کاران #مشاغل_خانگی #استارتاپ‌ها

ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43112


@bidarzani

🟣 سهم زنان در/ از بازارکار ایران

✍🏽 فرزانه راجی

زنان ایران در بازار کار و عرصه‌ی تولید، توزیع و خدمات برحسب موقعیت اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی، سیاسی و جغرافیایی خود شرایط بسیار متفاوتی را تجربه می‌کنند که لازم است وضعیت آنان به‌طور جداگانه وبرحسب این شرایط بررسی شود.

از متن: ▪️زنان چادرنشین: زنان در جامعه و خانواده عشایری (چادرنشین) از فعال‌ترین زنان هستند و تمامی طول روز و تا پاسی از شب و در تمامی فصول به کار و فعالیتی مشغولند که مستقیم و غیرمستقیم بر اقتصاد جامعه و خانواده تاثیرگذار است. زنان در بخش‌‌های اساسی تولیدِ در جامعه عشایری، یعنی تولید سیاه‌چادرها، محصولات دامی و کشاورزی، صنایع دستی و تامین سوخت و انرژی نقشی محوری دارند، با اینکه این محوریت به آن‌ها نقشی پویا و در برخی حوزه‌های خُرد نقشی تصمیم‌گیرنده داده است اما چه در جامعه و چه در خانواده وظایفی به مراتب بیشتر از مردان و حقوقی بسیار کمتر از آنان دارند. نه در تصمیم‌گیری‌های کلان نقشی دارند، نه دستمزدی دریافت می‌کنند و نه لزوما سهمی در حساب بانکی مردان خود دارند. وظایف زنان در این جوامع شامل نگهداری و مراقبت از دام‌ها، تهیه و تولید انواع محصولات دامی که کاری صرفا زنانه است، شراکت فعال در کارهای کشاورزی، ساخت صنایع دستی و بافتن سیاه‌چادرها با ابتدایی‌ترین تکنولوژی‌‌ها و در دسترس‌ترین مواد اولیه است که نقشی اساسی در اقتصاد جامعه و خانواده دارد؛ و افزون برهمه این‌ها ایفای نقش همسری و مادری که برای زنان عشایر بواسطه محدودیت‌های زندگی عشیره‌‌ای و کوچ‌های سالانه، بسیار طاقت‌فرساتر است و سختی کار آنان را می‌توان در رخسارشان دید.

نرخ بیسوادی در میان زنان عشایر ٦٣ درصد است چرا که دختران عشایر در مدارس سیار عشایری تنها امکان آموزش دوره ابتدایی را دارند، مجبورند شغل و حرفه مادران خود را دنبال کنند و همچون مادران خود خیلی زود تن به ازدواج بدهند.

عدم اسکان ایل در منطقه‌ای ثابت مانع دسترسی این زنان به خدمات آموزشی و بهداشتی، به ویژه در حوزه‌ آموزش‌های مربوط به پیشگیری از بارداری و زایمان می‌شود، زنان اغلب فرزندان بسیاری به دنیا می‌آورند و آمار مرگ و میر زنان در هنگام زایمان در بین این زنان نسبتا بالاست.

ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://bit.ly/3H82oOO


#اشتغال_زنان #اشتغال_غیررسمی
#نابرابری_و_تبعیض

@bidarzani

🟣 چگونه «رینگ» مرضیه را کشت؟
(گزارشی از درون کارخانه نساجی کویر سمنان)

در روزهای گذشته جان‌باختنِ یک کارگر ۲۱ساله به‌نام «مرضیه طاهریان» در کارخانه نساجی کویر سمنان خبرساز شد. خبرگزاری‌های دولتی در ایران «بی‌احتیاطی از سوی کارگر» را عامل مرگ او اعلام کردند اما در روزهای بعد مشخص شد گیر کردنِ مقنعه‌ای که مرضیه به صورت اجباری به‌سر داشته، در دستگاه و آسیب به سر او علت اصلی جان‌باختنش بوده است.

یک منبع آگاه از درون کارخانه نساجی کویر سمنان که نخواست نامش فاش شود، در گفت‌و گو با زمانه جزییات جدیدی درباره وضعیت کاریِ کارگران زن و مرد در این کارخانه و همچنین چگونگی جان‌باختن مرضیه طاهریان را در اختیار زمانه قرار داده است.

شرکت نساجی کویر سمنان یک کارخانه صنعتی واقع در فاز یک از شهرک صنعتی شرق، در کیلومتر ۸ جاده سمنان- دامغان است که با مدیریت فردی به‌نام «امیررضا فیض» در زمینه تولید انواع نخ ظریف پنبه اى و الیاف مصنوعى فعالیت دارد.

▪️کارگران زن؛ هشت ساعت دویدنِ بی‌‌وقفه، هوای دم کرده و حجاب اجباری

«به علت اینکه فیتیله‌ها، نیمچه نخ‌ها و نخ‌ها در دستگاه‌های تولیدی، دچار پارگی‌های مداومِ پیوندها و پایین آمدن کیفیت محصولات نشود، باید دما و رطوبت سالن در یک درجه‌ خاص تنظیم باشد. این دما و رطوبت، حالتی شرجی و دم کرده به فضا می‌دهد. مشابه رفتن با پوشش کامل در حمامِ بخار. در این محیط، کارگران زن، باید از پوشش مانتو، شلوار و مقنعه استفاده کنند که حتی راه رفتن در این هوای شرجی را برای آنها بسیار سخت می‌کند. کارگران به هیچ عنوان اجازه‌ی نشستن ندارند و در صورت مشاهده‌ی نشستن یک کارگر در گوشه و کنار سالن، به او تذکر داده می‌شود و در صورت تکرار، در مراحل بعد اخطار و برخوردهای جدی تر شامل حال کارگر خواهد شد.»

به‌گفته او، هر کارگر هشت ساعت به صورت مستمر در حال دویدن بین دستگاه‌هاست. در حالی که نه تنها از پوشش مناسب و ایمن برخوردار نیست بلکه کمترین موارد ایمنی دستگاه‌ها، بعضا به علت مستهلک بودن، هم در نظر گرفته نشده است.

▪️رینگ، دستگاهی که جان مرضیه را گرفت
«سالن  A، رینگ ۲، واحد ۸۲۰»

عبارت ذکر شده، آدرس دقیق نقطه‌ای در کارخانه نساجی کویر سمنان‌ است که مرضیه طاهریان به‌دلیل داشتنِ حجاب اجباری و به‌خاطر عدم ایمن سازیِ محل کارش توسط کارفرما، جانش را از دست داده است.
همه‌ کسانی که برای مدتی اوپراتور رینگ ۱ و ۲ در سالن قدیم یا همان سالن A بودند، متفق‌القول معتقدند که این دو دستگاه پارگیِ پیوند وحشتناکی دارند. میزان ِ پیچیدگی نیمچه نخ به دور سیلندر‌ها به علت همین پارگی‌های مداومِ پیوند، بسیار زیاد است. این دو دستگاهِ کلافه کننده‌ای که اکثرا حالت درهم ریختگی دارند، همچنان استارت شده و به تولید ادامه می‌دهند.»

او می‌گوید نقص فنی دستگاه‌ها باعث می‌شد مرضیه به صورت پیوسته در میان دو رینگ در حال دویدن باشد:

«۱۰ دقیقه‌ آخر هر شیفت، فشار کاری اوپراتورهای رینگ، به بالاترین حد خود می‌رسد. بوبین‌های خالی باید تعویض شده باشد (بعضا در هر شیفت کاری و برای هر دستگاه ۳۰۰تا ۴۰۰ بوبین باید طی شیفت تعویض شود). دستگاه پارگی پیوند نداشته باشد. پیچیدگی دور سیلندرها برطرف شده و واحد‌های غیر فعال باید فعال شوند. سپراتورها، آپرون‌ها و آپرون گیرها و سایر قطعات رینگ باید صحیح و سالم به اوپراتور شیفت بعد تحویل گردند. هر کارگر دو دستگاه رینگ را طی هشت ساعت کاری نگه می‌دارد که هر دستگاه شامل ۱۲۰۰ واحد است، علاوه بر اینکه عملا تمام مدت کاری را در حال دویدن بین دستگاه هاست، درپایان شیفت هم با سرعت بالا باید نخ کشی و پیوند واحدهای غیرفعال را انجام دهد.»

به‌گفته او، مرضیه طاهریان در حال مایع دادن به ماسوره‌ واحد غیرفعال ۸۲۰ بوده که مقنعه و موهای پشت سر بافته شده‌اش در یک لحظه بین سیلندر گیر کرد و منجر به جان‌باختنِ او شد.

#اشتغال_زنان #ناامنی_شغلی #تبعیض_جنسیتی #حجاب_اجباری


ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:

https://bit.ly/3nokBQJ


@bidarzani