📌آنجلا دیویس: واضح بود که نقش پلیس محافظت از جان سفیدپوستان است
✍🏽نویسنده: لانر بکر
✍🏻برگردان: پرستو قربانی
@bidarzani
✊🏾سال ۱۹۷۲ است و آنجلا دیویس به این پرسش پاسخ میدهد که آیا استفادهی «حزب پلنگ سیاه» از سلاح را تأیید میکند یا نه. نشسته بر زمین، به بلوکهای سیمانی آبیرنگ دیوار سلول زندان کالیفرنیا تکیه داده است. بلوز یقهاسکی قرمزش را پوشیده، با همان مدل موی همیشگی که امضایش است، سیگاری روشن بر لب، به خبرنگار سوئدی زل زده، صاف در چشمانش، و میگوید: «از من میپرسید موافق خشونت هستم یا نه؟ این حرف خیلی بیمعناست. من موافق اسلحه هستم؟ من در بیرمنگام ایالت آلاباما بزرگ شدهام. بعضی از دوستان خیلی خیلی عزیز من در جریانهای بمبگذاری نژادپرستانه کشته شدهاند. از وقتی خیلی کوچک بودهام صدای انفجار بمبی که آن طرف خیابان منفجر شد و خانه را لرزاند در خاطرم مانده… به همین خاطر است وقتی کسی نظرم را دربارهی خشونت میپرسد برایم باورکردنی نیست، چون انگار آن فرد هیچ تصوری ندارد از همان زمان که یک سیاهپوست از سواحل آفریقا ربوده شد تا امروز چه بر سر ما آمده است.»
✊🏿دیویس میگوید: «ما هرگز شاهد تظاهرات مداومی در این ابعاد و با این تنوع نبودهایم. به نظرم همین است که به مردم امیدواری میدهد. پیش از این، بسیاری در واکنش به شعار ’جان سیاهان مهم است‘ میپرسیدند ’آیا نباید گفت جان همهی انسانها مهم است؟‘ اما انگار بالأخره دارند متوجه موضوع میشوند؛ اینکه مادامی که با سیاهپوستان چنین رفتار میشود، مادامی که خشونت نژادپرستانه وجود دارد، جان هیچکس در امان نیست».
✊🏽یکی از عقاید مهم دیویس در زندگی پس از زندانش این بود که سهم زنان را در مبارزات حقوق شهورندی حذفناشدنی میدانست. امروز هم انعکاس این اندیشه دیده میشود؛ مردم همانطور که مقابل خشونت علیه قربانیان مرد میایستند مقابل خشونت علیه قربانیان زن نیز میایستند.
✊«عدهای میپرسند: ’مارتین لوتر کینگ زمانه کجاست؟‘ ’مالکوم ایکس ما کیست؟‘ ’مارکوس گاروی بعدی چه کسی است؟‘ و البته تردیدی نیست که وقتی حرف از رهبر میشود، رهبر مرد سیاهپوست کاریزماتیک به ذهن میآید. اما در سالهای اخیر، تأکیر تشکیلات جوانان، که خصلتهای فمینیستی هم دارند، بر رهبری جمعی بوده است.
#جان_سیاهان_مهم_است
#آنجلا_دیویس
👈🏽ادامهی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏿
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30163&rhash=3ec4f87be6d7d1
✍🏽نویسنده: لانر بکر
✍🏻برگردان: پرستو قربانی
@bidarzani
✊🏾سال ۱۹۷۲ است و آنجلا دیویس به این پرسش پاسخ میدهد که آیا استفادهی «حزب پلنگ سیاه» از سلاح را تأیید میکند یا نه. نشسته بر زمین، به بلوکهای سیمانی آبیرنگ دیوار سلول زندان کالیفرنیا تکیه داده است. بلوز یقهاسکی قرمزش را پوشیده، با همان مدل موی همیشگی که امضایش است، سیگاری روشن بر لب، به خبرنگار سوئدی زل زده، صاف در چشمانش، و میگوید: «از من میپرسید موافق خشونت هستم یا نه؟ این حرف خیلی بیمعناست. من موافق اسلحه هستم؟ من در بیرمنگام ایالت آلاباما بزرگ شدهام. بعضی از دوستان خیلی خیلی عزیز من در جریانهای بمبگذاری نژادپرستانه کشته شدهاند. از وقتی خیلی کوچک بودهام صدای انفجار بمبی که آن طرف خیابان منفجر شد و خانه را لرزاند در خاطرم مانده… به همین خاطر است وقتی کسی نظرم را دربارهی خشونت میپرسد برایم باورکردنی نیست، چون انگار آن فرد هیچ تصوری ندارد از همان زمان که یک سیاهپوست از سواحل آفریقا ربوده شد تا امروز چه بر سر ما آمده است.»
✊🏿دیویس میگوید: «ما هرگز شاهد تظاهرات مداومی در این ابعاد و با این تنوع نبودهایم. به نظرم همین است که به مردم امیدواری میدهد. پیش از این، بسیاری در واکنش به شعار ’جان سیاهان مهم است‘ میپرسیدند ’آیا نباید گفت جان همهی انسانها مهم است؟‘ اما انگار بالأخره دارند متوجه موضوع میشوند؛ اینکه مادامی که با سیاهپوستان چنین رفتار میشود، مادامی که خشونت نژادپرستانه وجود دارد، جان هیچکس در امان نیست».
✊🏽یکی از عقاید مهم دیویس در زندگی پس از زندانش این بود که سهم زنان را در مبارزات حقوق شهورندی حذفناشدنی میدانست. امروز هم انعکاس این اندیشه دیده میشود؛ مردم همانطور که مقابل خشونت علیه قربانیان مرد میایستند مقابل خشونت علیه قربانیان زن نیز میایستند.
✊«عدهای میپرسند: ’مارتین لوتر کینگ زمانه کجاست؟‘ ’مالکوم ایکس ما کیست؟‘ ’مارکوس گاروی بعدی چه کسی است؟‘ و البته تردیدی نیست که وقتی حرف از رهبر میشود، رهبر مرد سیاهپوست کاریزماتیک به ذهن میآید. اما در سالهای اخیر، تأکیر تشکیلات جوانان، که خصلتهای فمینیستی هم دارند، بر رهبری جمعی بوده است.
#جان_سیاهان_مهم_است
#آنجلا_دیویس
👈🏽ادامهی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏿
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30163&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
آنجلا دیویس: واضح بود که نقش پلیس محافظت از جان سفیدپوستان است - بیدارزنی
دیویس، اعتراضات گستردهی برآمده از مرگ فلوید را مایهی امیدواری میداند. گرچه اخیراً در سال ۲۰۱۴ اعتراضات زیادی در مقیاس بزرگ صورت گرفت - پس از مرگ مایکل براون و افراد دیگر از جمله تَمیر رایس، ساندرا بلَند و اریک گارنر – اما از نظر دیویس اینبار تغییری رخ…