🟣 اسیدپاشی، یکی از خشونت‌های مرگ‌بار و شکنجه‌آور علیه زنان

به‌گزارش خبرگزاری هرانا، روز دوشنبه ۱ آذرماه، مردی در تهران، همسر و فرزند ۱۲ ساله‌ی خود را مورد اسیدپاشی قرار داد. این اسیدپاشی در ادامه‌ی خشونت‌های خانگی و خشونت علیه زن، در پی دیر آمدن فرزند دختر به همراه نامزدش به خانه، صورت گرفته است.

▪️بر اساس گزارش اشپیگل، بیش از ۶۰ درصد قربانیان اسید پاشی، زنان هستند و بیشترین میزان وقوع این حادثه مربوط به کشورهای آسیایی است که از ۱۹۹۹ تا آمار دو سال گذشته،۳۵۱۲ فاجعه‌ی اسید پاشی در آن به وقوع پیوسته است.

▪️در ایران، اسیدپاشی علیه زنان چه به صورت سریالی نظیر فاجعه‌ی اسیدپاشی در اصفهان و چه ذیل ناموس‌انگاری زنان توسط همسر، پدر شوهر، عمو، پدربزرگ، خواستگار، نامزد و...در شهرهای ایران برقرار است. #ناامن‌سازی_فضای_جامعه و خیابان علیه زنان که توسط تریبون‌های ایدئولوژیک حاکمیت نیز، تبلیغ و نتیجه‌ی «بدحجابی» زنان اعلام می‌شود، سالهاست که در فقدان پیگیری آمران این جنایت در سطح سیاسی در جریان است. از همین منظر، خرید و فروش اسید و سهل‌الوصول بودن آن در دست خشونت‌گران، همواره در جهت ابراز خشونت بی‌حد خانوادگی وجود داشته است.

#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان

@bidarzani

🟣 قتل ناموسی یک زن ۳۳ ساله توسط برادرانش در روستای باوهریز سنندج


به گزارش سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، غروب روز جمعه ۱۲ آذر، یک زن جوان با هویت «سحر مرادی» ۳۳ ساله به دست برادرهای خود به نام‌های حمید و امید مرادی در روستای باوهریز (باباریز) از توابع سنندج به قتل رسید. به گفته یک منبع مطلع، سحر مرادی که مادر دو فرزند بوده و همسرش را دو سال پیش از دست داده بود، به دلیل ارتباط با فرد دیگری توسط برادرهای خود با ضربات چاقو به قتل رسیده است. سحر حضانت فرزندان خود را بر عهده داشته است.

روز چهارشنبه ۱۰ اسفندماه برادران سحر او را به اتهام رابطه با فردی دیگر به شدت کتک‌ زدند و او به دلیل شدت جراحات به بیمارستان کوثر سنندج منتقل شد. سحر مرادی روز جمعه از بیمارستان ترخیص و به منزل مادرش شببو رضایی بازگشته بود که همانجا توسط برادرهایش با ضربات چاقو به قتل رسید. هه‌نگاو پیش‌تر گزارش داده بود که روز شنبه ۱۳ آذر ماه بدون هیچگونه مراسمی جسد سحر مرادی در روستای زادگاهش به خاک سپرده شده است. تا زمان تنظیم این خبر هیچ یک از قاتلان توسط نیروهای انتظامی بازداشت نشده‌اند.

با استناد به گزارشی که هه‌نگاو هفته گذشته منتشر کرده بود، از ۲۵ نوامبر ۲۰۲۰ تا ۲۵ نوامبر ۲۰۲۱ دست‌کم ۴۴ زن در شهرهای مختلف کُردستان به قتل رسیده‌اند که ۱۱ مورد آن معادل ۲۵ درصد قتل ناموسی بوده است.

#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان


@RadioZamaneh
@bidarzani

🟣 زن‌کشی، جنایتی روزمره
 

روز گذشته ۱۸ خردادماه، سرگل اکبری  ٤٢ ساله و مادر سه فرزند، توسط همسرش به طرز فجیعی به قتل رسید.
 
با استناد به آمار به ثبت رسیده در مرکز آمار و اسناد سازمان حقوق بشری هه‌نگاو، از ابتدای سال ٢٠٢٢ تاکنون (۵ ماه) دست‌کم ۶ زن در شهرهای سنندج (۲ مورد)، کرمانشاه (۳ مورد) و سقز (۱ مورد) به دست همسران خود به قتل رسیده‌اند.

#زن_کشی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان

@bidarzani

🟣 قربانی کودک همسری/ زنی در پی اختلافات خانوادگی توسط همسر خود به قتل رسید


به گزارش خبرگزاری هرانا، روز پنجشنبه ۲۶ خردادماه ۱۴۰۱، یک زن جوان در شهرستان صومعه‌سرا توسط همسر خود به قتل رسید.

هویت وی سارا رضایی ۳۲ ساله، مادر یک فرزند ۷ ساله و از اهالی روستای کسما از توابع صومعه‌سرا واقع در استان گیلان عنوان شده است. او در زمان ازدواج تنها ۱۵ سال سن داشته است.

در این گزارش آمده است که خانم رضایی یک هفته قبل از به قتل رسیدن، در پی اختلاف با همسرش اقدام به ترک خانه می کند. او نهایتا روز پنجشنبه برای برداشتن اوراق هویتی و طلاهای خود به خانه بر میگردد که پس از مورد ضرب و شتم قرار گرفتن توسط همسر، خفه می‌شود. بنابر این گزارش، متهم بازداشت شده و به ارتکاب جرم اعتراف کرده است.


#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#زن_کشی

@bidarzani

🟣 «آریانا لشکری» دختر ۱۶ ساله ساکن نورآباد ممسنی توسط پدرش به قتل رسید


به گزارش زمانه، روز دوشنبه ۶ تیرماه، یک دختر ۱۶ ساله به نام آریانا لشکری که از خانه، قهر کرده و به منزل مادربزرگ خود رفته بود، با تفنگ شکاری پدرش به قتل رسید. او علت قتل دخترش را دیدار آریانا با یک پسر در پارک، عنوان کرد‌.

▪️زن‌کشی‌های روزمره، قتل‌های ناموسی و خشونت سیستماتیک علیه زنان در فجیع‌ترین شکل ممکن، نظیر قتل و چرخاندن سر بریده‌ی «مونا حیدری» توسط همسرش در شهر و یا بی‌شمار کشتار زنان در پی خشونت خانگی با سلاح‌های سرد و گرم و یا آتش زدن زنان، فاجعه‌ای روزمره و پر تکرار است.

این فجایع، همگی زیر چتر حمایتی قوانین نابرابر، جنسیت زده و ارتجاعی صورت می‌پذیرد. مردان حاضر در این گستره‌ی خشونت، همگی پدرها، همسران، برادرها و...هستند که «زن» یا «اعضای جامعه‌ی LGBTQ» مقابل خود را، «ناموس خود» می‌‌انگارند.

موارد گستره‌ی زن‌کشی و یا خشونت علیه زنان، همگی متکی بر همان تعریف ارتجاعی حاکمیت از زن، «به سود مرد» تمام می‌شود و در فقدان «کنوانسیون منع خشونت علیه زنان» و یا «قوانین بازدارنده و برابر»، این «زن‌کش‌ها» هستند که با نام دفاع از ناموس و غیرت، با افتخار به آغوش جامعه بازمی‌گردند.

ذکر این نکته ضروری است که هرگونه صحبت از ضرورت قوانین بازدارنده و برابر، به معنای مخالفت صریح علیه «احکام ارتجاعی و ضد انسانی اعدام» نیز هست.

#قتل‌های_ناموسی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان

@bidarzani

🟣 «نازی زندیه» و «سپیده رشنو» هر دو دانشجوی رشته نقاشی در مقطع کارشناسی دانشگاه الزهرا، «ملیکا قراگزلو» دانشجوی روزنامه‌نگاری دانشگاه علامه و «سوری بابایی چگینی»، همگی به جرم مخالفت با #حجاب_اجباری ، طی روزهای گذشته توسط نهادهای امنیتی بازداشت و تحت بازجویی قرار دارند. آنان یکی از هزاران معترضی هستند که علیه رصد، کنترل بدن زنانه و پوشش اجباری ایستادند و سکوت نکردند.


#نه_به_حجاب_اجباری
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی: تهدیدهای یکی از ماموران امنیتی، امشب ۹ آبان‌ماه در شهرک اکباتان تهران:

«۴۰ تا کشور تو سوریه هیچ غلطی نتونستن بکنن...به ولله قسم، پاش برسه ما سر ناموس‌مون رو میزنیم، زن و بچه خودمون رو، اما نمیذاریم به این مملکت آسیبی برسه».

این رجزخوانی فارغ از دوگانه‌ی تزریق رعب و‌ وحشت در بین محلات و‌ نقاط اعتراضی و یا خوانش‌هایی مبنی بر «ضعف و ناتوانی نیروهای سرکوبگر» که «خاصه» با هدف آژیتاسیون فراگیر از سوی رسانه‌های عمدتا اپوزیسیون راست، اشاعه یافته است، خود حامل نکات مهمی است:

تاکید بر ناموس، اقرار بر #زن_کشی و سلاخی فرزندان خود در راه جمهوری اسلامی، از نخستین روزهای استقرار حکومت اسلامی، برقرار بوده است. در اینجا اعلام ناموس‌انگاری زنان در جریان قیام سترگ‌ #زن_زندگی_آزادی سر داده شده و زن‌کشی هم بر مبنای این «جنایت قانونی» یاد می‌شود.

کودکان دختر و زنانی چون #مونا_حیدری، #رومینا_اشرفی، #وفا_عبدالله‌زاده، #ریحانه_عامری، #سونیا_دهقانی و...همگی کسانی بودند که به نام ناموس و زیر چتر حمایتی قوانین ضدزن و ارتجاعی جمهوری اسلامی، «سر بریده» و «مثله شدند». قاتل آنان اگر چه پدر، همسر، برادر، عمو و دیگر «ناموس پرستانِ مورد ستایش قدرت» است، اما در واقعیت امر، نام عامل اصلی این زن‌کشی، «حکومت» است. قاتلی که نماینده‌‌ی امنیتی آن در یک شهرک مسکونی در تهران، این‌چنین، تاریخی از جنایت چندگانه را تحت لوای #خشونت_سیستماتیک ، عرضه می‌کند.

#ژن_ژیان_ئازادی
#مرگ_بر_ستمگر_چه_شاه_باشه_چه_رهبر
#اعتراضات_سراسری
#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی: علیه زن‌کشی و قتل‌های ناموسی به‌پاخیزیم



از متن: «اِعمالِ خشونت سیستماتیک علیه زنان، چندوجهی، متکثر از خانه تا خیابان و با اتکا بر وجود قوانین نابرابر، جنسیت‌زده و ارتجاعی، هر روزه در تمامی اَقسام خود به‌وقوع می‌پیوندد. این خشونت‌های کلامی، روانی، فیزیکی، سیاسی، اقتصادی، جنسی و جنسیتی، در غایی‌ترین شکل آن یعنی «قتل‌های ناموسی» و «زن‌کشی» خود را نمایان می‌کند. کمتر روزی است که نام یکی از زنانِ کشته شده تحت رویه‌ی قتل ناموسی، مورد پوشش رسانه‌ای قرار نگیرد. قتل‌های ناموسی فقط مختص زنان نیست و این فاجعه، اعضای جامعه‌ی کوییر را نیز در بر می‌گیرد، قتل علیرضا فاضلی منفرد توسط برادر و دو پسرعمویش، یکی از این موارد است.

با این حال، آنچه به‌مدد رسانه‌های حقوق‌بشری و خبری انعکاس پیدا می‌کند، همچون نوک کوهی از حقیقتِ جاریِ شدت و گستردگی «قتل‌های ناموسی» و خشونت سیستماتیک علیه زنان است؛ چرا که بسیاری از این موارد بنا به آنچه پایبندی به عرف، سنت و آبرو می‌دانند، هرگز مورد پوشش خبری قرار نمی‌گیرند و آمار موجود، تجمیع همان مواردِ عیان شده است. پرداخت به آمار قتل‌های ناموسی و زن‌کشی در خلال قیام ژینا، مجرایی است که به‌مدد آن می‌توان دیگرباره از اصلی‌ترین شعار قیام ژینا یعنی «ژن، ژیان، ئازادی» و موشکافیِ آن در قالبِ چیستی و چراییِ «زن، زندگی، آزادی» یاد کرد....


▪️آمار قتل‌های ناموسی و زن‌کشی در خلال قیام ژینا

طی قیام زن زندگی آزادی، در کنار آمار گسترده‌ی جان‌باختگان، زنان معترض و بازداشت شده‌ی بسیاری نیز مجموع  خشونت‌ها و شکنجه‌های جسمی، آزارهای روانی و کلامی و به استناد آنچه که در مجموع گزارش‌های گاردین(۱) منتشر شده است، «تجاوز جنسی» را متحمل شدند. این بخش از خشونت چندگانه علیه زنان معترض در بازداشتگاه‌ها در کنار آمار بالای زن‌کشی و قتل‌های ناموسی – در بازه قیام ژینا و پیش از آن- حاکی ازسیطره‌ی قوانین ضد زن و رویکرد ایدئولوژیک علیه «بدن» و «حق حیات زنان» است که از همان نخستین روزهای استقرار حاکمیت، اجرایی شد.

اما می‌بایست در کنار برشماری مجموع شکنجه‌های زنان معترض در بازداشتگاه‌ها و یا قتل زنان ذیل قتل‌های ناموسی و زن‌کشی، «سوژگی» آنان را نیز برجسته کنیم؛ آنها زنان و دختران جوانی هستند/بودند که برای پایان خشونت‌های قضایی، سیاسی، اجتماعی و اقتصادی علیه خود، برای حق طلاق، حق کار، حق تحصیل، ایستادگی علیه حجاب‌اجباری، حق برابری جنسیتی و در یک کلام، «ایستادگی علیه کلیت نظام» و «حق زندگی برابر و شرافتمندانه» به خیابان آمدند و یا مبارزه را از درون خانه و علیه تاروپود یک ساختار مردسالار آغاز کردند. اینها همان زنانی هستند که نوع دیگری از سرکوب را در زندان‌ها تجربه کردند، با گلوله در خیابان کشته شدند و یا در پی مقاومت علیه ظلم و ستم جنسیتی توسط مردان خانواده و همسران خود به ‌قتل رسیدند....»


ادامه‌ی متن را در وبسایت #بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/45295/


#ژن_ژیان_ئازادی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#قتل‌های_ناموسی


@bidarzani

🟣 #بیدارزنی: علیه زن‌کشی و قتل‌های ناموسی به‌پاخیزیم


آمار مربوط به زن‌کشی و قتل‌های ناموسی در فقدان گردش آزاد اطلاعات، خاصه در مناطقی  – با محوریت عرف و سنت – همچنین عدم بانک‌اطلاعاتی دقیق و منطقه‌ای از سوی سازمان پزشکی قانونی، همواره نادقیق و متکی بر گزارش‌های رسانه‌های حقوق بشری است. در بین همین گزارش‌ها نیز، هویت زنان و دختران به قتل رسیده، ناقص است و تنها مواردی اندک، آن هم از حیث پوشش رسانه‌ای گسترده و یا  توجهِ افکارعمومی بود که منجر به خروجی هویتِ کامل برخی از این زنان و یا اخبار پیگیری پرونده‌های قضایی آنان شده است.

طبق گزارش‌های غیرجامع و آمار متغیر موجود از ابتدای سال ۱۴۰۱ حدود ۸۱ زن در ۹ استان در پی قتل‌های ناموسی و زن‌کشی به قتل رسیدند که از این میان، ۱۷ مورد در خلال قیام ژینا (تا پایان بهمن ۱۴۰۱) به‌وقوع پیوسته است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان

@bidarzani