#من_هم_شکنجه_شدم📌
📍آزار کلامی جنسی از همان لحظات اول از طرف بازجو شروع شد. تلاش می کرد ازمن حتی در ذهن خودم یک فاحشه بسازد!
سعی اش براین بود که به حریم خصوصی وروابط شخصی ام ورود کند.
📍من در این مواقع،سکوت می کردم و تازمانی که بحث را عوض نمیکرد لب از لب باز نمی کردم.۱
حتی وقتی که به صراحت در اتاق بازجویی گفت از تجاوز در زندان چیزی شنیدی؟(در حالی که با سکوتم مواجه شد) با صدای بلند خندید و گفت شنیدن کی بود مانند دیدن!
📍این در حالی بود که میدانستم این اتفاق بارها در زندان افتاده است و شکنجه گران از انجام این عمل هیچ ابایی ندارند!/۲
📍اما این راهم خوب میدانستم که به لطف افشاگری ها نسبت به قبل کمتر جرئت میکنند همچین عمل شنیعی را مرتکب شوند.
📍من بیشتر از شکنجه روانی و جسمی از آزار جنسی وحشت داشتم.
بازجو این مسئله را خوب می دانست./۳
📍به همین دلیل سعی می کرد با مطرح کردن این که با فلان دوستت که پسر است چه ارتباطی داری؟
یا اینکه وقتی به خانه نامزدت می رفتی چه کاری می کردید؟
📍 و ... وانمود کند که چون با پسرهای زیادی ارتباط دوستانه داشتم، پس حتما روابط جنسی هم در میان است و من یک فاحشه ام!/۴
📍بعد ها فهمیدم که در روزهایی که بازداشت بودم با احضار نامزدم که حالا همسرم است تلاش کرده اند او را متقاعد کنند که من دختری هستم که مشکل اخلاقی دارم و او نباید با من ازدواج کند، حتی تاکید میکرد که خانواده ات مذهبی هستند./۵
📍اگر بدانند که شیما دختری ست که با پسرهای زیادی روابط دوستانه دارد حتما جلوی ازدواجتان را می گیرند!
این در حالی بود که دقیقا به من هم میگفتند نامزدم زن باره ست!
📍عزت نفسم را نشانه گرفته بودند و می خواستند از من شخصیتی پست فطرت بسازند./۶
بعدها فهمیدم که در میان دوستان و آشنایان نیز چو انداخته اند که شیما مشکل اخلاقی دارد.
این مسائل برایم دردناک بود و شنیدنش در آن سن و سال به شدت ازارم میداد.
هنوز آزارهای روحی ناشی از بازجویی ها ادامه دارد./۷
📍لطفا کسانی که تجربه های مشابه در این زمینه دارند این مسائل را بازگو کنند.
📍تا دیگرانی همچون ما با این مشکلات مواجه نشوند
شک ندارم با افشاگری و مطرح کردن این مسائل میتوانیم تا حدود زیادی مقابل این اعمال قرون وسطایی بایستیم و این قبیل آزار ها را ریشه کن کنیم./۸
#من_هم_شكنجه_شدم
روایت شیما بابایی در صفحه توییترش
📍آزار کلامی جنسی از همان لحظات اول از طرف بازجو شروع شد. تلاش می کرد ازمن حتی در ذهن خودم یک فاحشه بسازد!
سعی اش براین بود که به حریم خصوصی وروابط شخصی ام ورود کند.
📍من در این مواقع،سکوت می کردم و تازمانی که بحث را عوض نمیکرد لب از لب باز نمی کردم.۱
حتی وقتی که به صراحت در اتاق بازجویی گفت از تجاوز در زندان چیزی شنیدی؟(در حالی که با سکوتم مواجه شد) با صدای بلند خندید و گفت شنیدن کی بود مانند دیدن!
📍این در حالی بود که میدانستم این اتفاق بارها در زندان افتاده است و شکنجه گران از انجام این عمل هیچ ابایی ندارند!/۲
📍اما این راهم خوب میدانستم که به لطف افشاگری ها نسبت به قبل کمتر جرئت میکنند همچین عمل شنیعی را مرتکب شوند.
📍من بیشتر از شکنجه روانی و جسمی از آزار جنسی وحشت داشتم.
بازجو این مسئله را خوب می دانست./۳
📍به همین دلیل سعی می کرد با مطرح کردن این که با فلان دوستت که پسر است چه ارتباطی داری؟
یا اینکه وقتی به خانه نامزدت می رفتی چه کاری می کردید؟
📍 و ... وانمود کند که چون با پسرهای زیادی ارتباط دوستانه داشتم، پس حتما روابط جنسی هم در میان است و من یک فاحشه ام!/۴
📍بعد ها فهمیدم که در روزهایی که بازداشت بودم با احضار نامزدم که حالا همسرم است تلاش کرده اند او را متقاعد کنند که من دختری هستم که مشکل اخلاقی دارم و او نباید با من ازدواج کند، حتی تاکید میکرد که خانواده ات مذهبی هستند./۵
📍اگر بدانند که شیما دختری ست که با پسرهای زیادی روابط دوستانه دارد حتما جلوی ازدواجتان را می گیرند!
این در حالی بود که دقیقا به من هم میگفتند نامزدم زن باره ست!
📍عزت نفسم را نشانه گرفته بودند و می خواستند از من شخصیتی پست فطرت بسازند./۶
بعدها فهمیدم که در میان دوستان و آشنایان نیز چو انداخته اند که شیما مشکل اخلاقی دارد.
این مسائل برایم دردناک بود و شنیدنش در آن سن و سال به شدت ازارم میداد.
هنوز آزارهای روحی ناشی از بازجویی ها ادامه دارد./۷
📍لطفا کسانی که تجربه های مشابه در این زمینه دارند این مسائل را بازگو کنند.
📍تا دیگرانی همچون ما با این مشکلات مواجه نشوند
شک ندارم با افشاگری و مطرح کردن این مسائل میتوانیم تا حدود زیادی مقابل این اعمال قرون وسطایی بایستیم و این قبیل آزار ها را ریشه کن کنیم./۸
#من_هم_شكنجه_شدم
روایت شیما بابایی در صفحه توییترش
#من_هم_شکنجه_شدم
آزار کلامی جنسی از همان لحظات اول از طرف بازجو شروع شد. تلاش می کرد ازمن حتی در ذهن خودم یک فاحشه بسازد!
سعی اش براین بود که به حریم خصوصی وروابط شخصی ام ورود کند.
من در این مواقع،سکوت می کردم و تازمانی که بحث را عوض نمیکرد لب از لب باز نمی کردم.۱
حتی وقتی که به صراحت در اتاق بازجویی گفت از تجاوز در زندان چیزی شنیدی؟(در حالی که با سکوتم مواجه شد) با صدای بلند خندید و گفت شنیدن کی بود مانند دیدن!
این در حالی بود که میدانستم این اتفاق بارها در زندان افتاده است و شکنجه گران از انجام این عمل هیچ ابایی ندارند!/۲
اما این راهم خوب میدانستم که به لطف افشاگری ها نسبت به قبل کمتر جرئت میکنند همچین عمل شنیعی را مرتکب شوند.
من بیشتر از شکنجه روانی و جسمی از آزار جنسی وحشت داشتم.
بازجو این مسئله را خوب می دانست./۳
به همین دلیل سعی می کرد با مطرح کردن این که با فلان دوستت که پسر است چه ارتباطی داری؟
یا اینکه وقتی به خانه نامزدت می رفتی چه کاری می کردید؟
و ... وانمود کند که چون با پسرهای زیادی ارتباط دوستانه داشتم، پس حتما روابط جنسی هم در میان است و من یک فاحشه ام!/۴
بعد ها فهمیدم که در روزهایی که بازداشت بودم با احضار نامزدم که حالا همسرم است تلاش کرده اند او را متقاعد کنند که من دختری هستم که مشکل اخلاقی دارم و او نباید با من ازدواج کند، حتی تاکید میکرد که خانواده ات مذهبی هستند./۵
اگر بدانند که شیما دختری ست که با پسرهای زیادی روابط دوستانه دارد حتما جلوی ازدواجتان را می گیرند!
این در حالی بود که دقیقا به من هم میگفتند نامزدم زن باره ست!
عزت نفسم را نشانه گرفته بودند و می خواستند از من شخصیتی پست فطرت بسازند./۶
بعدها فهمیدم که در میان دوستان و آشنایان نیز چو انداخته اند که شیما مشکل اخلاقی دارد.
این مسائل برایم دردناک بود و شنیدنش در آن سن و سال به شدت ازارم میداد.
هنوز آزارهای روحی ناشی از بازجویی ها ادامه دارد./۷
لطفا کسانی که تجربه های مشابه در این زمینه دارند این مسائل را بازگو کنند.
تا دیگرانی همچون ما با این مشکلات مواجه نشوند
شک ندارم با افشاگری و مطرح کردن این مسائل میتوانیم تا حدود زیادی مقابل این اعمال قرون وسطایی بایستیم و این قبیل آزار ها را ریشه کن کنیم./۸
#من_هم_شکنجه_شدم
روایت شیما بابایی
آزار کلامی جنسی از همان لحظات اول از طرف بازجو شروع شد. تلاش می کرد ازمن حتی در ذهن خودم یک فاحشه بسازد!
سعی اش براین بود که به حریم خصوصی وروابط شخصی ام ورود کند.
من در این مواقع،سکوت می کردم و تازمانی که بحث را عوض نمیکرد لب از لب باز نمی کردم.۱
حتی وقتی که به صراحت در اتاق بازجویی گفت از تجاوز در زندان چیزی شنیدی؟(در حالی که با سکوتم مواجه شد) با صدای بلند خندید و گفت شنیدن کی بود مانند دیدن!
این در حالی بود که میدانستم این اتفاق بارها در زندان افتاده است و شکنجه گران از انجام این عمل هیچ ابایی ندارند!/۲
اما این راهم خوب میدانستم که به لطف افشاگری ها نسبت به قبل کمتر جرئت میکنند همچین عمل شنیعی را مرتکب شوند.
من بیشتر از شکنجه روانی و جسمی از آزار جنسی وحشت داشتم.
بازجو این مسئله را خوب می دانست./۳
به همین دلیل سعی می کرد با مطرح کردن این که با فلان دوستت که پسر است چه ارتباطی داری؟
یا اینکه وقتی به خانه نامزدت می رفتی چه کاری می کردید؟
و ... وانمود کند که چون با پسرهای زیادی ارتباط دوستانه داشتم، پس حتما روابط جنسی هم در میان است و من یک فاحشه ام!/۴
بعد ها فهمیدم که در روزهایی که بازداشت بودم با احضار نامزدم که حالا همسرم است تلاش کرده اند او را متقاعد کنند که من دختری هستم که مشکل اخلاقی دارم و او نباید با من ازدواج کند، حتی تاکید میکرد که خانواده ات مذهبی هستند./۵
اگر بدانند که شیما دختری ست که با پسرهای زیادی روابط دوستانه دارد حتما جلوی ازدواجتان را می گیرند!
این در حالی بود که دقیقا به من هم میگفتند نامزدم زن باره ست!
عزت نفسم را نشانه گرفته بودند و می خواستند از من شخصیتی پست فطرت بسازند./۶
بعدها فهمیدم که در میان دوستان و آشنایان نیز چو انداخته اند که شیما مشکل اخلاقی دارد.
این مسائل برایم دردناک بود و شنیدنش در آن سن و سال به شدت ازارم میداد.
هنوز آزارهای روحی ناشی از بازجویی ها ادامه دارد./۷
لطفا کسانی که تجربه های مشابه در این زمینه دارند این مسائل را بازگو کنند.
تا دیگرانی همچون ما با این مشکلات مواجه نشوند
شک ندارم با افشاگری و مطرح کردن این مسائل میتوانیم تا حدود زیادی مقابل این اعمال قرون وسطایی بایستیم و این قبیل آزار ها را ریشه کن کنیم./۸
#من_هم_شکنجه_شدم
روایت شیما بابایی
محدودیت‌های جنبش #من_هم: سکشنالیسم، اقتصادگرایی و سیاست هویت در جریان چپ
برگردان: سروناز احمدی
.
کانترپانچ این مقاله را در فوریه ۲۰۱۸ منتشر کرده است. نویسنده به محدودیت‌های جنبش #من_هم و بررسی برخی از جنبش‌های اقتصادی و نژادی اخیر یعنی جنبش‌های زندگی رنگین‌پوستان اهمیت دارد، اشغال وال استریت و مبارزه برای ۱۵ دلار، پرداخته و در نهایت تلاش کرده است تا خط مشی چپ در همبستگی با آنها را در آمریکا بازخوانی کند.
.
او در ابتدای این مقاله با بیان اینکه شکی نیست که جنبش #من_هم، در امرِ بسیار ضروریِ هدایت افکار عمومی به سمت مسئله فروداشت جنسیتی موفق بوده است، می‌نویسد که افزایش مقاومت عمومی در برابر زن‌ستیزی منجر به پوشش خبری مستمر رسانه‌ها از مشکل تبعیض جنسیتی موجود در محیط کار شده است، با این حال، یکی از مشکلات پوشش خبری، رویدادی بودن بیش از حد آن است.
.
این مقاله اما ضمن انتقاد از جنبش #می_تو به ویژگی‌های مثبت آن هم پرداخته و با تاسف‌برانگیز خواندن حمله‌های جناح راستی‌ها به این جنبش، با موثر خواندن جنبش #من_هم می‌گوید دو سوم زنان در نتیجه اعتراضات اخیر بیان کرده‌اند که توجه اخیر به تبعیض جنسیتی سبب شده است تا نسبت به گذشته راحت‌تر بتوانند نسبت به آزار جنسی اعتراض کنند و آزارگران را به چالش بکشند.
.
اما نویسنده این مقاله در نقدی دیگر به جنبش #من_هم، می‌نویسد که این جنبش از حمایت گروه‌های دموگرافیک فرودست مشخصی برخوردار نیست، از جمله زنان اسپانیایی، آمریکایی‌های فقیر، زنان اسپانیایی فقیر، زنان سفیدپوست فقیر، و مردان مسن. با این حال به گفته او، یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد که بخش بزرگی از مردم، حتی اگر شامل همه گروه‌های دموگرافیک نشود، با این جنبش ارتباط برقرار کرده‌اند.
.
او حمایت نسبتا کمتر از #من_هم در میان پاسخ‌دهندگان آمریکایی و لاتین فقیر را هم نگران‌کننده خوانده و می‌گوید، آگاهی بیشتر در میان این گروه‌ها در مورد تبعیض جنسیتی در محیط کار، برای دستیابی به پیشرفت بیشتر در مبارزه با تبعیض جنسیتی اجتماعی و شغلی ضروری است.
.
کانتر پانچ در آخر ضمن بررسی جنبش‌های زندگی رنگین‌پوستان اهمیت دارد، اشغال وال استریت و مبارزه برای ۱۵ دلار، ضمن توصیه به «چپ»های آمریکا برای داشتن تعهد به همبستگی عملی و عمل‌گرایانه می‌نویسد: «ما امروز به یک جنبش چپ فراگیر نیاز داریم. پتانسیل همبستگی با در نظر گرفتن خشم توده نسبت به تبعیض جنسیتی، نژاد پرستی و تبعیض طبقاتی عملی می‌شود.»
@bidarzani
http://harasswatch.com/news/1479
برگردان: سروناز احمدی
.
کانترپانچ این مقاله را در فوریه ۲۰۱۸ منتشر کرده است. نویسنده به محدودیت‌های جنبش #من_هم و بررسی برخی از جنبش‌های اقتصادی و نژادی اخیر یعنی جنبش‌های زندگی رنگین‌پوستان اهمیت دارد، اشغال وال استریت و مبارزه برای ۱۵ دلار، پرداخته و در نهایت تلاش کرده است تا خط مشی چپ در همبستگی با آنها را در آمریکا بازخوانی کند.
.
او در ابتدای این مقاله با بیان اینکه شکی نیست که جنبش #من_هم، در امرِ بسیار ضروریِ هدایت افکار عمومی به سمت مسئله فروداشت جنسیتی موفق بوده است، می‌نویسد که افزایش مقاومت عمومی در برابر زن‌ستیزی منجر به پوشش خبری مستمر رسانه‌ها از مشکل تبعیض جنسیتی موجود در محیط کار شده است، با این حال، یکی از مشکلات پوشش خبری، رویدادی بودن بیش از حد آن است.
.
این مقاله اما ضمن انتقاد از جنبش #می_تو به ویژگی‌های مثبت آن هم پرداخته و با تاسف‌برانگیز خواندن حمله‌های جناح راستی‌ها به این جنبش، با موثر خواندن جنبش #من_هم می‌گوید دو سوم زنان در نتیجه اعتراضات اخیر بیان کرده‌اند که توجه اخیر به تبعیض جنسیتی سبب شده است تا نسبت به گذشته راحت‌تر بتوانند نسبت به آزار جنسی اعتراض کنند و آزارگران را به چالش بکشند.
.
اما نویسنده این مقاله در نقدی دیگر به جنبش #من_هم، می‌نویسد که این جنبش از حمایت گروه‌های دموگرافیک فرودست مشخصی برخوردار نیست، از جمله زنان اسپانیایی، آمریکایی‌های فقیر، زنان اسپانیایی فقیر، زنان سفیدپوست فقیر، و مردان مسن. با این حال به گفته او، یافته‌های پژوهشی نشان می‌دهد که بخش بزرگی از مردم، حتی اگر شامل همه گروه‌های دموگرافیک نشود، با این جنبش ارتباط برقرار کرده‌اند.
.
او حمایت نسبتا کمتر از #من_هم در میان پاسخ‌دهندگان آمریکایی و لاتین فقیر را هم نگران‌کننده خوانده و می‌گوید، آگاهی بیشتر در میان این گروه‌ها در مورد تبعیض جنسیتی در محیط کار، برای دستیابی به پیشرفت بیشتر در مبارزه با تبعیض جنسیتی اجتماعی و شغلی ضروری است.
.
کانتر پانچ در آخر ضمن بررسی جنبش‌های زندگی رنگین‌پوستان اهمیت دارد، اشغال وال استریت و مبارزه برای ۱۵ دلار، ضمن توصیه به «چپ»های آمریکا برای داشتن تعهد به همبستگی عملی و عمل‌گرایانه می‌نویسد: «ما امروز به یک جنبش چپ فراگیر نیاز داریم. پتانسیل همبستگی با در نظر گرفتن خشم توده نسبت به تبعیض جنسیتی، نژاد پرستی و تبعیض طبقاتی عملی می‌شود.»
@bidarzani
http://harasswatch.com/news/1479
هرس واچ | دیده‌بان آزار
محدودیت‌های جنبش #من_هم: سکشنالیسم، اقتصادگرایی و سیاست هویت در جریان چپ
شکی نیست که جنبش #من_هم در امر بسیار ضروریِ هدایت افکار عمومی به سمت مسئله فروداشت جنسیتی موفق بوده است. افزایش مقاومت عمومی در برابر زن‌ستیزی منجر به پوشش خبری مرتب رسانه‌ها از مشکل تبعیض جنسیتی موجود در محیط کار شده است
📌روایت بیست و نهم
📍روشنفکرانی هستند که در ملا عام سنگ حمایت از زنان را به سینه می‌زنند و در جلسات آزادی و برابری سخنرانی میکنند، اما در زندگی خصوصی‌شان آزارگری تمام‌عیار هستند و این بازی دوگانه را چنان با مهارت اجرا میکنند که نه آزار دیده جسارت برملا کردن آن را دارد نه جامعه چنان رفتاری را از چنین بزرگانی باور می‌کند. این روشنفکران حتی در موج اخیر افشاگری #من_هم و #ساکت_نباشیم نقش حامی و مدافع زنان را
بازی کردند که مبادا شکافی بر پیله امنی که ساخته‌اند بیفتد.
📍اما اگر زنی آزار دیده به دلایلی که خواهم آورد از آبروی خود می‌ترسد یا نگران است که جامعه او را باور نکند و در دفاع از آزارگر او را به کنجی براند، چرا مردانی که شاهد و ناظر هستند مهر سکوت بر لب زده اند؟
📍همین سوال مرا به فکر واداشت و بر آن شدم که طشت سی سالهای را از بام بیندازم. طشتی متعلق به یکی از گل‌های سر سبد جامعه روشنفکری ایرانی. او کسی نیست جز ع. کاف که نقد مذهب و سنت می‌کند، مقاله و کتاب می‌نویسد، سخنرانی می‌کند، در میزگردهای رسانه‌ای حاضر می‌شود و در دفاع از آزادی زن، سینه به تنور می‌چسباند. به این ترتیب تور نامرئی‌اش را برای جلب اعتماد عمومی و خصوصی پهن می‌کند.
📍آدمهایی مثل من که آقای کاف را سالهاست می‌شناسیم داستان‌های زیادی از زن آزاری او در حافظه داریم. اما در این متن فقط به چند خصوصیت رفتاری ایشان اشاره می‌کنم که آنقدر تکرار شده‌اند که برای تک تک آنها شواهد متعددی وجود دارد و برای دوروبری‌های آقای کاف اظهر من الشمس است.
📍ع.کاف هنگام «شکار» زنان ابتدا نقش یک مرد متعهد، مودب و مهربان را بازی می‌کند تا زن مورد نظر به امنیت و اعتماد کامل برسد و خود را در رابطه‌ای بسته، عاشقانه و اخلاقی حس کند. بعد از ایجاد اعتماد و امنیت، با نقد افراد خانواده و دوستان یار شروع می‌کند به بدبین کردن و ایجاد فاصله بین یار و نزدیکانش تا خود بشود ستون خیمه و تنها امین و معتمد.
#تجاوز
#آزارجنسی
@bidarzani
⚡️⚡️ادامه روایت را در لینک زیر بخوانید:
https://telegra.ph/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%D9%86%D9%87%D9%85-10-20
📍روشنفکرانی هستند که در ملا عام سنگ حمایت از زنان را به سینه می‌زنند و در جلسات آزادی و برابری سخنرانی میکنند، اما در زندگی خصوصی‌شان آزارگری تمام‌عیار هستند و این بازی دوگانه را چنان با مهارت اجرا میکنند که نه آزار دیده جسارت برملا کردن آن را دارد نه جامعه چنان رفتاری را از چنین بزرگانی باور می‌کند. این روشنفکران حتی در موج اخیر افشاگری #من_هم و #ساکت_نباشیم نقش حامی و مدافع زنان را
بازی کردند که مبادا شکافی بر پیله امنی که ساخته‌اند بیفتد.
📍اما اگر زنی آزار دیده به دلایلی که خواهم آورد از آبروی خود می‌ترسد یا نگران است که جامعه او را باور نکند و در دفاع از آزارگر او را به کنجی براند، چرا مردانی که شاهد و ناظر هستند مهر سکوت بر لب زده اند؟
📍همین سوال مرا به فکر واداشت و بر آن شدم که طشت سی سالهای را از بام بیندازم. طشتی متعلق به یکی از گل‌های سر سبد جامعه روشنفکری ایرانی. او کسی نیست جز ع. کاف که نقد مذهب و سنت می‌کند، مقاله و کتاب می‌نویسد، سخنرانی می‌کند، در میزگردهای رسانه‌ای حاضر می‌شود و در دفاع از آزادی زن، سینه به تنور می‌چسباند. به این ترتیب تور نامرئی‌اش را برای جلب اعتماد عمومی و خصوصی پهن می‌کند.
📍آدمهایی مثل من که آقای کاف را سالهاست می‌شناسیم داستان‌های زیادی از زن آزاری او در حافظه داریم. اما در این متن فقط به چند خصوصیت رفتاری ایشان اشاره می‌کنم که آنقدر تکرار شده‌اند که برای تک تک آنها شواهد متعددی وجود دارد و برای دوروبری‌های آقای کاف اظهر من الشمس است.
📍ع.کاف هنگام «شکار» زنان ابتدا نقش یک مرد متعهد، مودب و مهربان را بازی می‌کند تا زن مورد نظر به امنیت و اعتماد کامل برسد و خود را در رابطه‌ای بسته، عاشقانه و اخلاقی حس کند. بعد از ایجاد اعتماد و امنیت، با نقد افراد خانواده و دوستان یار شروع می‌کند به بدبین کردن و ایجاد فاصله بین یار و نزدیکانش تا خود بشود ستون خیمه و تنها امین و معتمد.
#تجاوز
#آزارجنسی
@bidarzani
⚡️⚡️ادامه روایت را در لینک زیر بخوانید:
https://telegra.ph/%D8%B1%D9%88%D8%A7%DB%8C%D8%AA-%D8%A8%DB%8C%D8%B3%D8%AA-%D9%88-%D9%86%D9%87%D9%85-10-20
Telegraph
روایت بیست و نهم
روشنفکرانی هستند که در ملا عام سنگ حمایت از زنان را به سینه می‌زنند و در جلسات آزادی و برابری سخنرانی میکنند، اما در زندگی خصوصی‌شان آزارگری تمام‌عیار هستند و این بازی دوگانه را چنان با مهارت اجرا میکنند که نه آزار دیده جسارت برملا کردن آن را دارد نه جامعه…
📌موج اتهامات سوءرفتار جنسی علیه آیدین آغداشلو
🔺سیزده زن در مصاحبه با روزنامه نیویورک تایمز آیدین آغداشلو، هنرمند، را به سوءاستفادههای جنسی در طول ۳۰ سال متهم کردند.
🔺سه سال پس از آغاز جنبش #من_هم زنانی که می‌گویند مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند طی اقدامی بی‌سابقه در جمهوری اسلامی ایران دست به افشاگری زده‌اند. دامنه‌ی این جنبش در ایران در اواخر ماه اوت و در پی اتهامات علیه بیش از ۱۰۰ مرد در شبکه‌های اجتماعی، از جمله مدیر سابق یک شرکت اینترنتی بزرگ، یک استاد برجسته جامعه‌شناسی و صاحب یک کتابفروشی مشهور، با شتاب گسترش پیدا کرد.
🔺اما شناخته‌شده‌ترین چهره‌ای که تاکنون با چنین اتهاماتی روبرو شده هنرمند سرشناس ۸۰ ساله با شهرت جهانی و ارتباط با مقامات دولتی است. سیزده زن در مصاحبه با روزنامه نیویورک تایمز آیدین آغداشلو را به سوءرفتار جنسی در طول بیش از ۳۰ سال متهم کردند. اکثراً از شاگردان قدیمی و برخی از روزنامه‌نگاران فعال در حوزه‌ی فرهنگ و هنر هستند.
🔺تمایل زنان به بازگو کردن تجربه‌‌هایشان حاکی از تغییری بزرگ در جامعه‌ی محافظه‌کار ایران است، جامعه‌ای که صحبت در مورد روابط جنسی در آن از لحاظ فرهنگی ممنوع بوده، روابط جنسی خارج از ازدواج غیر‌قانونی است و بار اثبات برای قربانیان جرایم جنسی بسیار سنگین می‌باشد. زنی که به او تجاوز شده اغلب مقصر شناخته می‌شود.
🔺آقای آغداشلو درخواست مصاحبه را رد کرد و با قاطعیت هر گونه عمل خلاف را انکار نمود. به گفته وکیل ایشان، وی حتی از یکی از مدعیان به اتهام افترا شکایت کرده است. آقای آغداشلو در بیانیه‌ای کتبی برای روزنامه نیویورک تایمز خود را هنرمندی مستقل توصیف کرد که سابقه‌ی‌کاری‌اش کاملاً مبتنی بر دستاورد‌های خلاقانه‌‌اش بوده است.
🔺وی نوشت: «اتهامات تعرض جنسی مطرح شده علیه من پر از اشتباهات فاحش، اظهارات نادرست و ساختگی است. صراحتاً می‌گویم که من همیشه سعی کرده‌ام با مردم با احترام و شرافت رفتار کنم و به کسی تعرض نکرده، به کسی آزار نرسانده‌ام و از کسی سوءاستفاده نکرده‌ام.» او در ادامه نوشت، «من انسان بی‌عیبی نیستم» و اگر رفتارم باعث آزار و یا رنجش کسی شده، «عمیقاً عذرخواهی می‌کنم.»
🔺میزان دوام جنبش #من_هم با نحوه‌ی برخورد مقامات با مرتکبان و قربانیان سوءرفتار جنسی در این کشور ۸۰ میلیونی به آزمایش گذاشته شده است.
🔺دامنه‌ی پیامد‌ها در ایران، در مقایسه با تأثیر دگرگون‌کننده‌ی این قبیل اتهامات در ایالات متحده آمریکا که با هاروی واینستین غول سینمای هالیوود آغاز شد و او را راهی زندان کرد، تازه دارد مشخص می‌شود. اما نشانه‌هایی از آغاز پاسخگویی ساختار قدرت مردسالار ایران به اتهاماتی چون آنچه علیه آقای آغداشلو مطرح گردیده نیز وجود دارد.
🔺رئیس پلیس تهران روز دوشنبه هفته پیش اعلام کرد که کیوان امام وردی، صاحب کتابفروشی، در پی اقدامی شجاعانه از جانب ۳۰ زن در طرح شکایت قانونی علیه او، به تجاوز به ۳۰۰ زن اعتراف کرده است. به گفته پلیس، او به اتهام «افساد فی‌الارض» محاکمه خواهد شد، که مجازاتش اعدام است.
🔺شرکت اینترنتی دیجی‌کالا تحقیقات در مورد مدیر سابق خود را آغاز کرد و از کارمندان زن این شرکت عذرخواهی نمود. انجمن جامعه‌شناسی ایران نیز استاد متهم را اخراج و خواستار رسیدگی و برخورد قاطع در دانشگاه‌ها شد. نقاشی آقای آغداشلو از روی جلد یک کتاب ادبی مشهور حذف گردید و حداقل سه زن در فکر اقدامات قانونی علیه وی هستند.
#آزارجنسی
#تجاوز
@bidarzani
https://www.nytimes.com/fa/2020/10/22/world/iran-aydin-aghdashloo-me-too.html?smid=tw-nytimes&smtyp=cur&s=09
🔺سیزده زن در مصاحبه با روزنامه نیویورک تایمز آیدین آغداشلو، هنرمند، را به سوءاستفادههای جنسی در طول ۳۰ سال متهم کردند.
🔺سه سال پس از آغاز جنبش #من_هم زنانی که می‌گویند مورد آزار و اذیت جنسی قرار گرفته‌اند طی اقدامی بی‌سابقه در جمهوری اسلامی ایران دست به افشاگری زده‌اند. دامنه‌ی این جنبش در ایران در اواخر ماه اوت و در پی اتهامات علیه بیش از ۱۰۰ مرد در شبکه‌های اجتماعی، از جمله مدیر سابق یک شرکت اینترنتی بزرگ، یک استاد برجسته جامعه‌شناسی و صاحب یک کتابفروشی مشهور، با شتاب گسترش پیدا کرد.
🔺اما شناخته‌شده‌ترین چهره‌ای که تاکنون با چنین اتهاماتی روبرو شده هنرمند سرشناس ۸۰ ساله با شهرت جهانی و ارتباط با مقامات دولتی است. سیزده زن در مصاحبه با روزنامه نیویورک تایمز آیدین آغداشلو را به سوءرفتار جنسی در طول بیش از ۳۰ سال متهم کردند. اکثراً از شاگردان قدیمی و برخی از روزنامه‌نگاران فعال در حوزه‌ی فرهنگ و هنر هستند.
🔺تمایل زنان به بازگو کردن تجربه‌‌هایشان حاکی از تغییری بزرگ در جامعه‌ی محافظه‌کار ایران است، جامعه‌ای که صحبت در مورد روابط جنسی در آن از لحاظ فرهنگی ممنوع بوده، روابط جنسی خارج از ازدواج غیر‌قانونی است و بار اثبات برای قربانیان جرایم جنسی بسیار سنگین می‌باشد. زنی که به او تجاوز شده اغلب مقصر شناخته می‌شود.
🔺آقای آغداشلو درخواست مصاحبه را رد کرد و با قاطعیت هر گونه عمل خلاف را انکار نمود. به گفته وکیل ایشان، وی حتی از یکی از مدعیان به اتهام افترا شکایت کرده است. آقای آغداشلو در بیانیه‌ای کتبی برای روزنامه نیویورک تایمز خود را هنرمندی مستقل توصیف کرد که سابقه‌ی‌کاری‌اش کاملاً مبتنی بر دستاورد‌های خلاقانه‌‌اش بوده است.
🔺وی نوشت: «اتهامات تعرض جنسی مطرح شده علیه من پر از اشتباهات فاحش، اظهارات نادرست و ساختگی است. صراحتاً می‌گویم که من همیشه سعی کرده‌ام با مردم با احترام و شرافت رفتار کنم و به کسی تعرض نکرده، به کسی آزار نرسانده‌ام و از کسی سوءاستفاده نکرده‌ام.» او در ادامه نوشت، «من انسان بی‌عیبی نیستم» و اگر رفتارم باعث آزار و یا رنجش کسی شده، «عمیقاً عذرخواهی می‌کنم.»
🔺میزان دوام جنبش #من_هم با نحوه‌ی برخورد مقامات با مرتکبان و قربانیان سوءرفتار جنسی در این کشور ۸۰ میلیونی به آزمایش گذاشته شده است.
🔺دامنه‌ی پیامد‌ها در ایران، در مقایسه با تأثیر دگرگون‌کننده‌ی این قبیل اتهامات در ایالات متحده آمریکا که با هاروی واینستین غول سینمای هالیوود آغاز شد و او را راهی زندان کرد، تازه دارد مشخص می‌شود. اما نشانه‌هایی از آغاز پاسخگویی ساختار قدرت مردسالار ایران به اتهاماتی چون آنچه علیه آقای آغداشلو مطرح گردیده نیز وجود دارد.
🔺رئیس پلیس تهران روز دوشنبه هفته پیش اعلام کرد که کیوان امام وردی، صاحب کتابفروشی، در پی اقدامی شجاعانه از جانب ۳۰ زن در طرح شکایت قانونی علیه او، به تجاوز به ۳۰۰ زن اعتراف کرده است. به گفته پلیس، او به اتهام «افساد فی‌الارض» محاکمه خواهد شد، که مجازاتش اعدام است.
🔺شرکت اینترنتی دیجی‌کالا تحقیقات در مورد مدیر سابق خود را آغاز کرد و از کارمندان زن این شرکت عذرخواهی نمود. انجمن جامعه‌شناسی ایران نیز استاد متهم را اخراج و خواستار رسیدگی و برخورد قاطع در دانشگاه‌ها شد. نقاشی آقای آغداشلو از روی جلد یک کتاب ادبی مشهور حذف گردید و حداقل سه زن در فکر اقدامات قانونی علیه وی هستند.
#آزارجنسی
#تجاوز
@bidarzani
https://www.nytimes.com/fa/2020/10/22/world/iran-aydin-aghdashloo-me-too.html?smid=tw-nytimes&smtyp=cur&s=09
NY Times
موج اتهامات سوءرفتار جنسی علیه آیدین آغداشلو
سیزده زن در مصاحبه با روزنامه نیویورک تایمز آیدین آغداشلو، هنرمند، را به سوءاستفادههای جنسی در طول ۳۰ سال متهم کردند.
📌درباره مجازات اعدام در پرونده ک.الف
✍🏽مهتاب محبوب
@bidarzani
🔸آنچه منظومه درهم پیچیده ستم و سرکوب بیش و پیش از هر چیز کمر به نابودی‌اش بسته شوق ما برای زندگی است. خشونت برای بازتولید و دوام این منظومه ضروری است و شوق زیستن در میانه خشونتِ بی‌حد مچاله می‌شود، اما تنهایی هستند که تا آخرین لحظه‌ای که نفس دارند برای روشن نگه داشتن شعله این شوق می‌جنگند و از آن جمله است تن ورزشکار جوانی که هرگز فراموشش نمی‌کنیم.
🔸 جهان به نیروهایی هم‌داستان با زندگی و بزرگداشت آن و هم‌داستان با مرگ و خوارداشت زندگی تقسیم شده است و لااقل در لحظه حال، هیچکس جایی نایستاده که بتواند بگوید من موضعی «میانه» دارم و در هیچ جهتی نمی‌کوشم، میانه‌ی مرگ و زندگی چیزی جز پوچی و مرگ نیست. تمام مردمی که می‌کوشند با کمترین دنائت ممکن نانی به دست آورند و همه آنها که بادآورده‌های هنگفت را به باد می‌دهند، می‌دانند کجای این چرخه ایستاده‌اند.
🔸در بستر جنبش #من_هم ، فعالان فمینیست به دنبال جایگزین‌هایی برای نظم قضایی کیفری و در پی آن مجازات اعدام، بحث عدالت ترمیمی را مطرح کرده‌اند. عدالت ترمیمی امکان تمرکز بر آزاردیده، به رسمیت شناخته‌شدن روایت او و توانمندسازی او را در خود دارد؛ پتانسیلی که عدالت کیفری به دلیل تمرکز بر مجازات، به قربانی ارائه نمی‌کند.
🔸دستگاه قضایی به واسطه مردسالاری و سرمایه‌سالاری موجود که به آن اشاره شد، ظرفیت ارائه امکان گفتگو میان مجرم و آزار دیده و از این طریق اعتباربخشی به روایت آزار جنسی را تا حد زیادی از خود سلب کرده است. بر همین مبنا ست که آزاردیدگان به جای روند قضایی به فضای عمومی مجازی برای ثبت و شنیده شدن روایت‌هایشان روی آورده‌اند. با این حال، تا زمانی که این دستگاه، مسئول تصمیم‌گیری قضایی برای مجرمان است، سیاست فمینیستی رهایی‌بخش حکم می‌کند که خواسته‌ی بر حق شاکیان را به مطالبه‌ای همگانی بدل کنیم و نشان دهیم که آنان خواهان عدالت‌اند، قربانیانی هستند که نمی‌خواهند کس دیگری قربانی بی‌عدالتی و خشونت شود، دادخواه حق خود برای حفظ کرامت انسانی‌شان به عنوان زن هستند و نه به دنبال گرفتن جانِ دیگری!
#تجاوز
#آزارجنسی
#نه_به_اعدام
👈🏽ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30520&rhash=3ec4f87be6d7d1
✍🏽مهتاب محبوب
@bidarzani
🔸آنچه منظومه درهم پیچیده ستم و سرکوب بیش و پیش از هر چیز کمر به نابودی‌اش بسته شوق ما برای زندگی است. خشونت برای بازتولید و دوام این منظومه ضروری است و شوق زیستن در میانه خشونتِ بی‌حد مچاله می‌شود، اما تنهایی هستند که تا آخرین لحظه‌ای که نفس دارند برای روشن نگه داشتن شعله این شوق می‌جنگند و از آن جمله است تن ورزشکار جوانی که هرگز فراموشش نمی‌کنیم.
🔸 جهان به نیروهایی هم‌داستان با زندگی و بزرگداشت آن و هم‌داستان با مرگ و خوارداشت زندگی تقسیم شده است و لااقل در لحظه حال، هیچکس جایی نایستاده که بتواند بگوید من موضعی «میانه» دارم و در هیچ جهتی نمی‌کوشم، میانه‌ی مرگ و زندگی چیزی جز پوچی و مرگ نیست. تمام مردمی که می‌کوشند با کمترین دنائت ممکن نانی به دست آورند و همه آنها که بادآورده‌های هنگفت را به باد می‌دهند، می‌دانند کجای این چرخه ایستاده‌اند.
🔸در بستر جنبش #من_هم ، فعالان فمینیست به دنبال جایگزین‌هایی برای نظم قضایی کیفری و در پی آن مجازات اعدام، بحث عدالت ترمیمی را مطرح کرده‌اند. عدالت ترمیمی امکان تمرکز بر آزاردیده، به رسمیت شناخته‌شدن روایت او و توانمندسازی او را در خود دارد؛ پتانسیلی که عدالت کیفری به دلیل تمرکز بر مجازات، به قربانی ارائه نمی‌کند.
🔸دستگاه قضایی به واسطه مردسالاری و سرمایه‌سالاری موجود که به آن اشاره شد، ظرفیت ارائه امکان گفتگو میان مجرم و آزار دیده و از این طریق اعتباربخشی به روایت آزار جنسی را تا حد زیادی از خود سلب کرده است. بر همین مبنا ست که آزاردیدگان به جای روند قضایی به فضای عمومی مجازی برای ثبت و شنیده شدن روایت‌هایشان روی آورده‌اند. با این حال، تا زمانی که این دستگاه، مسئول تصمیم‌گیری قضایی برای مجرمان است، سیاست فمینیستی رهایی‌بخش حکم می‌کند که خواسته‌ی بر حق شاکیان را به مطالبه‌ای همگانی بدل کنیم و نشان دهیم که آنان خواهان عدالت‌اند، قربانیانی هستند که نمی‌خواهند کس دیگری قربانی بی‌عدالتی و خشونت شود، دادخواه حق خود برای حفظ کرامت انسانی‌شان به عنوان زن هستند و نه به دنبال گرفتن جانِ دیگری!
#تجاوز
#آزارجنسی
#نه_به_اعدام
👈🏽ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30520&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
درباره مجازات اعدام در پرونده ک.الف
تا زمانی که دستگاه قضا مسئول تصمیم‌گیری قضایی برای مجرمان است، سیاست فمینیستی رهایی‌بخش حکم می‌کند که خواسته‌ی بر حق شاکیان را به مطالبه‌ای همگانی بدل کنیم و نشان دهیم که آنان خواهان عدالت‌اند، قربانیانی هستند که نمی‌خواهند کس دیگری قربانی بی‌عدالتی و خشونت…
📌ما و جنبش me too
✍🏼فاطمه گوارایی
@bidarzani
آزار جنسی و تجاوز جغرافیا ندارد و در همه جای جهان و در همه جای ایران و در میان تمام اقوام و مناطق اتفاق افتاده و می‌افتد.
اشکال آن از آزار زبانی و خشونت کلامی تا دست‌درازی در معابر عمومی و خشونت جنسی و تجاوز به شکل فردی و گروهی در مکان‌های عمومی و خصوصی و آسیب به پسران از خرد تا نوجوانان را در برمی‌گیرد. گفته می‌شود در هر ۳ دقیقه یک زن مورد تجاوز و در هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد. بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، ۳۵ درصد زنان تجاوز یا خشونت فیزیکی و جنسی از سوی یکی از افراد نزدیک از جمله همسر را تجربه کرده‌اند. ۳۵ درصد، یعنی یک نفر از سه زن.
📍چگونگی جنبش من هم (Me too):
#من_هم یا #Me_too یک جنبش اینترنتی بود که در سال ۲۰۱۷ با هدف افشا و محکوم کردن آزار و تجاوز جنسی در محیط کار توسط تارانابورک فعال حقوق اجتماعی و حقوق شهروندی که آن را قبلا برای توانمندسازی از طریق ایجاد همدلی در میان زنان سیاه‌پوست به کار گرفته بود، با فراخوان جهت نوشتن این تجربه تلخ در توییتر آغاز به کار کرد. تارا تلاش کرد تا با به اشتراک گذاشتن تجربه آزار و اذیت و تجاوز جنسی فارغ از هرگونه تمایز در گام نخست گستردگی آزار و تجاوز در سطح جهان را به نمایش گذارد، در ثانی به ایجاد نوعی زنجیره انسانی در ایجاد همدلی در میان قربانیان این نوع از خشونت بپردازد.
📍اهداف جنبش Me too:
✔️توانمندسازی زنان
✔️القای خودباوری و شجاعت در برابر چرخه ترس همیشگی که در حقیقت میراث فرهنگ تجاوز است.
✔️شکستن تابوهای کلیشه‌ای در حوزه تجاوز و جنسیت
✔️شناسایی و آموزش‌های گام‌به‌گام قربانیان و مقابله با احساس گناه یا عدم امنیت یا از دست‌دهی اعتماد و ترس و تنفر و عدم امنیت و تنهایی و حقارت و بی‌پناهی بزه
#تجاوز
#آزارجنسی
👈🏽ادامه ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30536&rhash=3ec4f87be6d7d1
✍🏼فاطمه گوارایی
@bidarzani
آزار جنسی و تجاوز جغرافیا ندارد و در همه جای جهان و در همه جای ایران و در میان تمام اقوام و مناطق اتفاق افتاده و می‌افتد.
اشکال آن از آزار زبانی و خشونت کلامی تا دست‌درازی در معابر عمومی و خشونت جنسی و تجاوز به شکل فردی و گروهی در مکان‌های عمومی و خصوصی و آسیب به پسران از خرد تا نوجوانان را در برمی‌گیرد. گفته می‌شود در هر ۳ دقیقه یک زن مورد تجاوز و در هر ۱۸ ثانیه یک زن مورد ضرب و شتم قرار می‌گیرد. بر اساس آمار سازمان بهداشت جهانی، ۳۵ درصد زنان تجاوز یا خشونت فیزیکی و جنسی از سوی یکی از افراد نزدیک از جمله همسر را تجربه کرده‌اند. ۳۵ درصد، یعنی یک نفر از سه زن.
📍چگونگی جنبش من هم (Me too):
#من_هم یا #Me_too یک جنبش اینترنتی بود که در سال ۲۰۱۷ با هدف افشا و محکوم کردن آزار و تجاوز جنسی در محیط کار توسط تارانابورک فعال حقوق اجتماعی و حقوق شهروندی که آن را قبلا برای توانمندسازی از طریق ایجاد همدلی در میان زنان سیاه‌پوست به کار گرفته بود، با فراخوان جهت نوشتن این تجربه تلخ در توییتر آغاز به کار کرد. تارا تلاش کرد تا با به اشتراک گذاشتن تجربه آزار و اذیت و تجاوز جنسی فارغ از هرگونه تمایز در گام نخست گستردگی آزار و تجاوز در سطح جهان را به نمایش گذارد، در ثانی به ایجاد نوعی زنجیره انسانی در ایجاد همدلی در میان قربانیان این نوع از خشونت بپردازد.
📍اهداف جنبش Me too:
✔️توانمندسازی زنان
✔️القای خودباوری و شجاعت در برابر چرخه ترس همیشگی که در حقیقت میراث فرهنگ تجاوز است.
✔️شکستن تابوهای کلیشه‌ای در حوزه تجاوز و جنسیت
✔️شناسایی و آموزش‌های گام‌به‌گام قربانیان و مقابله با احساس گناه یا عدم امنیت یا از دست‌دهی اعتماد و ترس و تنفر و عدم امنیت و تنهایی و حقارت و بی‌پناهی بزه
#تجاوز
#آزارجنسی
👈🏽ادامه ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30536&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
ما و جنبش #Me_too - بیدارزنی
#من_هم یا #Me_too یک جنبش اینترنتی بود که در سال ۲۰۱۷ با هدف افشا و محکوم کردن آزار و تجاوز جنسی در محیط کار توسط تارانابورک فعال حقوق اجتماعی و حقوق شهروندی که آن را قبلا برای توانمندسازی از طریق ایجاد همدلی در میان زنان سیاه‌پوست به کار گرفته بود، با فراخوان…
📌توضیحات گروه بیدارزنی در مورد روایت ۳۲
#بیدارزنی:
با آغاز جنبش «می تو» در ایران بر اساس اهداف و رسالتی که در گروه بیدارزنی در میدان مبارزه برای احقاق حقوق زنان تعریف کرده‌ایم، به انتشار روایت‌ها و همچنین تحلیل‌هایی در مورد آزار جنسی زنان اقدام کرده‌ایم. در این راستا همواره تلاش ما این بوده که با در نظر گرفتن عنصر صداقت و اعتماد و همچنین دوری از قضاوت و قرار دادن خود در جایگاه هیئت‌منصفه، روایت‌های ارسالی از سوی زنان به این گروه را در شبکه‌های اجتماعی خود منتشر کنیم که بخش اعظمی از این روایت‌ها توسط خود آزاردیده‌ها و به صورت مستقیم برای بیدارزنی و در موارد معدودی نیز به واسطه برخی از فعالان این حوزه برای ما ارسال شده است.
از حدود دو هفته پیش روایت‌هایی در مورد آزارهای دبیر سابق سرویس سیاسی یکی از رسانه‌های اصلاح‌طلب به گروه بیدارزنی ارسال شد که پس از بررسی روایت‌ها و تلاش برای راستی‌آزمایی آنها در حد توان، شروع به انتشار این روایت‌ها در قالب روایت سی‌ام و سی و یکم کردیم که البته روایت سی‌ام دقایقی بعد از انتشار به خاطر درخواست آزار دیده و فشارهای وارد شده از سوی فردی که به عنوان آزارگر مطرح شده بود، از صفحه توییتر بیدارزنی حذف شد. این گروه در همان روز اقدام به انتشار روایت دیگری که درباره همان فرد مورد اشاره در روایت سی‌ام بود، کرد. پس از انتشار این دو روایت تعداد قابل توجهی از روزنامه‌نگاران زن با ارسال پیام‌هایی آنچه که در این روایت‌ها منتشر شده بود را تائید و روایت‌های مشابهی را تعریف کردند که در آینده از سوی بیدارزنی بر اساس بررسی‌های انجام شده، منتشر می‌شود.
با توجه به این حجم از روایت‌های ارسالی از سوی مخاطبان بیدارزنی و روزنامه‌نگاران زن از دیدگاه‌های مختلف، روایتی از سوی یکی فعالان زنان برای ما ارسال شد که اقدام به انتشار آن کردیم؛ روایتی که به نظر می‌رسد مخدوش بوده و با قصد تخریب جریان جنبش می تو با یک اکانت جعلی به فردی که این روایت را به بیدارزنی ارسال کرد، فرستاده شده است. پس از چند ساعت ویدیویی از محتوای گفتگوی اینترنتی با این فرد در اکانت ناشناس دیگر به عنوان تحقیق! منتشر شد.
با آگاه شدن از این سناریو اعلام می‌کنیم که روایت سی و دوم مخدوش بوده و ضمن عذرخواهی از تمام مخاطبان خود اقدام به حذف این روایت از شبکه‌های اجتماعی بیدارزنی می‌کنیم. ولی این اقدام بیانگر مخدوش بودن روایت‌های دیگر نیست و ما همچون گذشته بر اساس نگاه و تحلیل خود همچنان به انتشار روایت‌ها و تحلیل‌ها در این حوزه ادامه خواهیم داد.
#من_هم
#روایت_آزار
#metoo
@bidarzani
#بیدارزنی:
با آغاز جنبش «می تو» در ایران بر اساس اهداف و رسالتی که در گروه بیدارزنی در میدان مبارزه برای احقاق حقوق زنان تعریف کرده‌ایم، به انتشار روایت‌ها و همچنین تحلیل‌هایی در مورد آزار جنسی زنان اقدام کرده‌ایم. در این راستا همواره تلاش ما این بوده که با در نظر گرفتن عنصر صداقت و اعتماد و همچنین دوری از قضاوت و قرار دادن خود در جایگاه هیئت‌منصفه، روایت‌های ارسالی از سوی زنان به این گروه را در شبکه‌های اجتماعی خود منتشر کنیم که بخش اعظمی از این روایت‌ها توسط خود آزاردیده‌ها و به صورت مستقیم برای بیدارزنی و در موارد معدودی نیز به واسطه برخی از فعالان این حوزه برای ما ارسال شده است.
از حدود دو هفته پیش روایت‌هایی در مورد آزارهای دبیر سابق سرویس سیاسی یکی از رسانه‌های اصلاح‌طلب به گروه بیدارزنی ارسال شد که پس از بررسی روایت‌ها و تلاش برای راستی‌آزمایی آنها در حد توان، شروع به انتشار این روایت‌ها در قالب روایت سی‌ام و سی و یکم کردیم که البته روایت سی‌ام دقایقی بعد از انتشار به خاطر درخواست آزار دیده و فشارهای وارد شده از سوی فردی که به عنوان آزارگر مطرح شده بود، از صفحه توییتر بیدارزنی حذف شد. این گروه در همان روز اقدام به انتشار روایت دیگری که درباره همان فرد مورد اشاره در روایت سی‌ام بود، کرد. پس از انتشار این دو روایت تعداد قابل توجهی از روزنامه‌نگاران زن با ارسال پیام‌هایی آنچه که در این روایت‌ها منتشر شده بود را تائید و روایت‌های مشابهی را تعریف کردند که در آینده از سوی بیدارزنی بر اساس بررسی‌های انجام شده، منتشر می‌شود.
با توجه به این حجم از روایت‌های ارسالی از سوی مخاطبان بیدارزنی و روزنامه‌نگاران زن از دیدگاه‌های مختلف، روایتی از سوی یکی فعالان زنان برای ما ارسال شد که اقدام به انتشار آن کردیم؛ روایتی که به نظر می‌رسد مخدوش بوده و با قصد تخریب جریان جنبش می تو با یک اکانت جعلی به فردی که این روایت را به بیدارزنی ارسال کرد، فرستاده شده است. پس از چند ساعت ویدیویی از محتوای گفتگوی اینترنتی با این فرد در اکانت ناشناس دیگر به عنوان تحقیق! منتشر شد.
با آگاه شدن از این سناریو اعلام می‌کنیم که روایت سی و دوم مخدوش بوده و ضمن عذرخواهی از تمام مخاطبان خود اقدام به حذف این روایت از شبکه‌های اجتماعی بیدارزنی می‌کنیم. ولی این اقدام بیانگر مخدوش بودن روایت‌های دیگر نیست و ما همچون گذشته بر اساس نگاه و تحلیل خود همچنان به انتشار روایت‌ها و تحلیل‌ها در این حوزه ادامه خواهیم داد.
#من_هم
#روایت_آزار
#metoo
@bidarzani
📌تارانا بورکه می‌گوید من هم باید بر جماعت‌های حاشیه‌ای متمرکز شود
✍🏽الیزابت آدتیبا و تارانا بورکه
#بیدارزنی: هاروی واینستین. کوین اسپیسی. لوئیس سی کِی. خبری از فروکش کردن طغیان اتهام‌های تعرض جنسی در هالیوود نیست. آلیسا میلانوی بازیگر باعث شد تا #من_هم فراگیر شود، با این حال در سراسر کشور زنان (همچنین عده‌ای از مردان) از این هشتگ برای به اشتراک گذاشتن تجربه‌های تجاوز، تعرض و خشونت‌شان استفاده کرده‌اند اما کمپین «من هم» دهه‌ها قبل شروع شده بود؛ خاستگاه جنبش به دو دهه‌ی قبل باز می‌گردد، زمانی که تارانا بورکه سرپرست یک کمپ جوانان بود، با دختر سیاه‌پوستی آشنا شد که مورد تجاوز قرار گرفته بود. طی تعاملشان، بورکه پی برد که عبارت «من هم» می‌تواند نجات‌یافتگان را از شرمی که احساس میکنند رها کند و در خدمت قدرت‌افزایی آنها درآید – به خصوص در جماعت‌های اقلیت. ده سال بعد، او کمپین «من هم» را به راه انداخت و امروز این کار را در سازمان غیرانتفاعی دختران خواهان برابری جنسیتی ادامه می‌دهد که کارش کمک به دختران جوان برای تعیین سرنوشت خود است.
🔷تعداد کمی از این موضوع ابراز ناامیدی کرده‌اند که #من_هم فاقد نقشه‌ی عملی برای «آن چه بعد از این پیش می‌آید» است. چگونه این جریان را به تغییری واقعی و ساختارمند تبدیل کنیم؟
🔸من جنبش من هم را به صورت هشتگ آغاز نکردم و حتی اگر مجال این کار را داشتم، احتمالا به این نحو انجامش نمی‌دادم. به گمانم تماشای آنچه به طور موازی اتفاق افتاد زیباست، اما آنچه نگرانم می‌کند این است که حال تمام این نجات‌یافتگان چه می‌خواهند بکنند؟ ما شاهد حجم بالای افشاگری در شبکه‌های اجتماعی هستیم و اگر هنوز درگیرودار کنار آمدن با افشاگری هستید، پس احتمالا آمادگی آن را
نداشته‌اید.
💭روندش از این قرار است که باید به پاسگاه پلیس محلی بروید، جرم را گزارش کنید و بعد آنها شما را به مرکز مبارزه با بحران تجاوز ارجاع می‌دهند. زمانی که این روند را فهمیدم وحشت زده شدم. این فرایند مانع بزرگی برای ماست، زیرا به پلیس اعتماد نداریم. پس زمانی که می‌گویم باید به دنبال رویکر‌دهای بدیل برای عدالت باشیم، از عدالت ترمیمی و عدالت تحول آفرین صحبت می‌کنم.
#آزرجنسی
#عدالت_ترمیمی
👈🏽ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30553&rhash=3ec4f87be6d7d1
✍🏽الیزابت آدتیبا و تارانا بورکه
#بیدارزنی: هاروی واینستین. کوین اسپیسی. لوئیس سی کِی. خبری از فروکش کردن طغیان اتهام‌های تعرض جنسی در هالیوود نیست. آلیسا میلانوی بازیگر باعث شد تا #من_هم فراگیر شود، با این حال در سراسر کشور زنان (همچنین عده‌ای از مردان) از این هشتگ برای به اشتراک گذاشتن تجربه‌های تجاوز، تعرض و خشونت‌شان استفاده کرده‌اند اما کمپین «من هم» دهه‌ها قبل شروع شده بود؛ خاستگاه جنبش به دو دهه‌ی قبل باز می‌گردد، زمانی که تارانا بورکه سرپرست یک کمپ جوانان بود، با دختر سیاه‌پوستی آشنا شد که مورد تجاوز قرار گرفته بود. طی تعاملشان، بورکه پی برد که عبارت «من هم» می‌تواند نجات‌یافتگان را از شرمی که احساس میکنند رها کند و در خدمت قدرت‌افزایی آنها درآید – به خصوص در جماعت‌های اقلیت. ده سال بعد، او کمپین «من هم» را به راه انداخت و امروز این کار را در سازمان غیرانتفاعی دختران خواهان برابری جنسیتی ادامه می‌دهد که کارش کمک به دختران جوان برای تعیین سرنوشت خود است.
🔷تعداد کمی از این موضوع ابراز ناامیدی کرده‌اند که #من_هم فاقد نقشه‌ی عملی برای «آن چه بعد از این پیش می‌آید» است. چگونه این جریان را به تغییری واقعی و ساختارمند تبدیل کنیم؟
🔸من جنبش من هم را به صورت هشتگ آغاز نکردم و حتی اگر مجال این کار را داشتم، احتمالا به این نحو انجامش نمی‌دادم. به گمانم تماشای آنچه به طور موازی اتفاق افتاد زیباست، اما آنچه نگرانم می‌کند این است که حال تمام این نجات‌یافتگان چه می‌خواهند بکنند؟ ما شاهد حجم بالای افشاگری در شبکه‌های اجتماعی هستیم و اگر هنوز درگیرودار کنار آمدن با افشاگری هستید، پس احتمالا آمادگی آن را
نداشته‌اید.
💭روندش از این قرار است که باید به پاسگاه پلیس محلی بروید، جرم را گزارش کنید و بعد آنها شما را به مرکز مبارزه با بحران تجاوز ارجاع می‌دهند. زمانی که این روند را فهمیدم وحشت زده شدم. این فرایند مانع بزرگی برای ماست، زیرا به پلیس اعتماد نداریم. پس زمانی که می‌گویم باید به دنبال رویکر‌دهای بدیل برای عدالت باشیم، از عدالت ترمیمی و عدالت تحول آفرین صحبت می‌کنم.
#آزرجنسی
#عدالت_ترمیمی
👈🏽ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏽
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30553&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
تارانا بورکه می‌گوید #من _هم باید بر جماعت‌های حاشیه‌ای متمرکز شود - بیدارزنی
باید فهم روشن‌تری از این پیدا کنیم که عدالت چیست و مردم برای اینکه حال خوبی داشته باشند به چه چیزی نیاز دارند؛ و اگر قرار است زمانی در اجتماعمان التیام پیدا کنیم، باید توامان مرتکب‌شدگان و نجات یافتگان را التیام دهیم، در غیر این صورت در دور باطل می‌افتیم.
📝فراخوان گفتگو پیرامون روایتگری خشونت جنسی و مسئولیت اجتماعی ما
#بیدارزنی: خشونت جنسی هرگونه رفتار غیراجتماعی است که توهین، آزار کلامی و تهدید جنسی، لمس کردن، حمله جنسی تا تجاوز را در برمی‌گیرد. این نوع خشونت ممکن است در حیطه زندگی خصوصی و خانوادگی یا در حیطه زندگی اجتماعی روی دهد. سالانه میلیون‌ها زن و کودک در سراسر جهان قربانی حمله‌ها، تجاوزها و سوءاستفادههای جنسی می‌شوند. سازمان جهانی بهداشت (۲۰۰۲) اعلام کرد ۱۵۰ میلیون دختر و ۷۳ میلیون پسر زیر ۱۸ سال در جهان مورد آزار جنسی قرارگرفته‌اند.
🔺در ایران به دلایل ساختاری آمار دقیقی برای تجاوزها و آزارهای جنسی زنان و کودکان وجود ندارد. زنان اغلب از گزارش آزار و تجاوز جنسی به پلیس رو گردانند. ارتباط آنان با آزارگر و ترس از انتقام‌جویی وی، در سایه فقدان قوانین حمایتی، ترس از برخورد دستگاه عدالت کیفری، لزوم حفظ آبرو و شرم داشتن از بیان ماجرا و ترس از مقصر قلمداد شدن توسط جامعه و از همه مهم‌تر ساختار نابرابر قدرت به‌ویژه برای زنانی که در گرهگاه انواع ستم (جنسیتی، طبقاتی، قومیتی/ نژادی) قرار دارند، آنها را از مراجعه به مراجع قضایی باز می دارد. نبود قوانین مربوط به جرم‌انگاری درست در این زمینه و عدم وجود آمار قابل اتکا در این مسئله به ناشناخته ماندن علل و آثار آن دامن می‌زند.
🔺انتشار این روایت‌ها از همان ابتدا با چالش‌هایی روبرو بوده است. چالش‌هایی که نیازمند گفتگوی جمعی برای هدایت این مبارزه به سمت و سویی هدفمند است. اگرچه از همان ابتدا نیز تحلیل‌هایی درباره این حرکت آغاز شد. اما اکنون با کاسته شدن از جوش و خروش آن، حرف و حدیث‌های بسیاری مطرح شده و لازم است با نگاهی دقیق‌تر به مسیر این حرکت بنگریم و با خرد جمعی تلاش کنیم این جریان در راستای اهداف جنبش حق‌خواهی زنان قرار گیرد.
#روایت_آزار
#من_هم
#metoo
👈🏽ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30577&rhash=3ec4f87be6d7d1
#بیدارزنی: خشونت جنسی هرگونه رفتار غیراجتماعی است که توهین، آزار کلامی و تهدید جنسی، لمس کردن، حمله جنسی تا تجاوز را در برمی‌گیرد. این نوع خشونت ممکن است در حیطه زندگی خصوصی و خانوادگی یا در حیطه زندگی اجتماعی روی دهد. سالانه میلیون‌ها زن و کودک در سراسر جهان قربانی حمله‌ها، تجاوزها و سوءاستفادههای جنسی می‌شوند. سازمان جهانی بهداشت (۲۰۰۲) اعلام کرد ۱۵۰ میلیون دختر و ۷۳ میلیون پسر زیر ۱۸ سال در جهان مورد آزار جنسی قرارگرفته‌اند.
🔺در ایران به دلایل ساختاری آمار دقیقی برای تجاوزها و آزارهای جنسی زنان و کودکان وجود ندارد. زنان اغلب از گزارش آزار و تجاوز جنسی به پلیس رو گردانند. ارتباط آنان با آزارگر و ترس از انتقام‌جویی وی، در سایه فقدان قوانین حمایتی، ترس از برخورد دستگاه عدالت کیفری، لزوم حفظ آبرو و شرم داشتن از بیان ماجرا و ترس از مقصر قلمداد شدن توسط جامعه و از همه مهم‌تر ساختار نابرابر قدرت به‌ویژه برای زنانی که در گرهگاه انواع ستم (جنسیتی، طبقاتی، قومیتی/ نژادی) قرار دارند، آنها را از مراجعه به مراجع قضایی باز می دارد. نبود قوانین مربوط به جرم‌انگاری درست در این زمینه و عدم وجود آمار قابل اتکا در این مسئله به ناشناخته ماندن علل و آثار آن دامن می‌زند.
🔺انتشار این روایت‌ها از همان ابتدا با چالش‌هایی روبرو بوده است. چالش‌هایی که نیازمند گفتگوی جمعی برای هدایت این مبارزه به سمت و سویی هدفمند است. اگرچه از همان ابتدا نیز تحلیل‌هایی درباره این حرکت آغاز شد. اما اکنون با کاسته شدن از جوش و خروش آن، حرف و حدیث‌های بسیاری مطرح شده و لازم است با نگاهی دقیق‌تر به مسیر این حرکت بنگریم و با خرد جمعی تلاش کنیم این جریان در راستای اهداف جنبش حق‌خواهی زنان قرار گیرد.
#روایت_آزار
#من_هم
#metoo
👈🏽ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30577&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
فراخوان گفتگو پیرامون روایتگری خشونت جنسی و مسئولیت اجتماعی ما - بیدارزنی
این متن فراخوانی است به گفتگو پیرامون روایتگری آزار جنسی و چالش های آن برای هدفمند کردن و تداوم بخشی به حرکت مقابله با آزار جنسی در ایران
📌«من هم؛ جنگی برای زنان یا میان زنان؟»
📍وقتی شخصی سیاسی نمی‌شود
✍🏽سپیده جدیری
🔺در آستانه فرا رسیدن ۲۵ نوامبر هیات تحریریه بیدارزنی ،طی فراخوانی با بر شمردن برخی از انتقادات مطرح شده در مورد وضعیت جنبش« می تو» در ایران و همچنین برخی از چالش های پیش روی این جنبش ، از فعالان زنان، مدنی و دغدغه مندان و علاقه مندان این حوزه خواست که نگاه و دیدگاه های خود را در مورد وضعیت این جنبش و چگونگی سازوکار حرکت درست این جنبش در کشور مطرح کنند و آن چه که ذیل می خوانید یکی از مطالب رسیده به این فراخوان است . لزوما مطالب منتشر شده در پاسخ به این فراخوان موید نگاه هیات تحریریه بیدارزنی نیست.
🔸«در گروهی که تشکیل داده‌ایم، چندان تلاشی برای حل مشکلات شخصی و فوریِ زنانِ گروه انجام نمی‌دهیم. ما بیشتر، موضوعات را بر اساس دو اسلوب انتخاب می‌کنیم، در یک گروه کوچک برایمان این امکان وجود دارد که به نوبت سوالاتی را در جلسه‌مان طرح کنیم (به‌طور مثال: کدام را ترجیح می‌دادید/می‌دهید، اینکه فرزندتان دختر باشد یا پسر یا اصلا فرزندی نداشته باشید و چرا؟ رابطه‌‌تان چطور می‌شود اگر مردِ شما درآمدش از شما بیشتر/کمتر باشد؟) بعد، یک به یکِ زنانِ اتاق، بر اساس تجربه‌ی شخصی‌مان به سوالات پاسخ می‌‌دهیم. در پایان جلسه، گفته‌ها را جمع‌بندی می‌کنیم، نقاط مشترک را می‌یابیم و به یک نتیجه‌گیری کلی می‌رسیم.»
📍به نام کارگران و به کام نخبگان
🔸سال ۲۰۰۶ که «تارانا برک» (زن سیاه‌پوستی که خود تجربه‌ی تجاوز را پشت سر گذاشته بود)، جنبشِ «من هم» را با هدف کمک به زنان و دخترانِ به خصوص رنگین‌پوستی که قربانی خشونت جنسی شده بودند به راه انداخت، شاید هرگز تصور نمیکرد که بیش از ده سال بعد، چند ستاره‌ی سفیدپوستِ هالیوود با بهره گرفتن از امتیازات طبقاتی و نژادی خود باعث شوند جنبشی که بسیار کمتر از این‌ها شناخته شده بود، تبدیل به «هشتگی» شود که میلیون‌ها پست را در شبکه‌های اجتماعی به خود اختصاص دهد وحتی در دورترین نقاط جهان نیز بر سر زبان‌ها بیفتد. اینجا بود که صدای برک بلند شد که این جنبش را فراتر از یک هشتگ می‌داند.
#آزارجنسی
#من_هم
#metoo
@bidarzani
👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30700&rhash=3ec4f87be6d7d1
📍وقتی شخصی سیاسی نمی‌شود
✍🏽سپیده جدیری
🔺در آستانه فرا رسیدن ۲۵ نوامبر هیات تحریریه بیدارزنی ،طی فراخوانی با بر شمردن برخی از انتقادات مطرح شده در مورد وضعیت جنبش« می تو» در ایران و همچنین برخی از چالش های پیش روی این جنبش ، از فعالان زنان، مدنی و دغدغه مندان و علاقه مندان این حوزه خواست که نگاه و دیدگاه های خود را در مورد وضعیت این جنبش و چگونگی سازوکار حرکت درست این جنبش در کشور مطرح کنند و آن چه که ذیل می خوانید یکی از مطالب رسیده به این فراخوان است . لزوما مطالب منتشر شده در پاسخ به این فراخوان موید نگاه هیات تحریریه بیدارزنی نیست.
🔸«در گروهی که تشکیل داده‌ایم، چندان تلاشی برای حل مشکلات شخصی و فوریِ زنانِ گروه انجام نمی‌دهیم. ما بیشتر، موضوعات را بر اساس دو اسلوب انتخاب می‌کنیم، در یک گروه کوچک برایمان این امکان وجود دارد که به نوبت سوالاتی را در جلسه‌مان طرح کنیم (به‌طور مثال: کدام را ترجیح می‌دادید/می‌دهید، اینکه فرزندتان دختر باشد یا پسر یا اصلا فرزندی نداشته باشید و چرا؟ رابطه‌‌تان چطور می‌شود اگر مردِ شما درآمدش از شما بیشتر/کمتر باشد؟) بعد، یک به یکِ زنانِ اتاق، بر اساس تجربه‌ی شخصی‌مان به سوالات پاسخ می‌‌دهیم. در پایان جلسه، گفته‌ها را جمع‌بندی می‌کنیم، نقاط مشترک را می‌یابیم و به یک نتیجه‌گیری کلی می‌رسیم.»
📍به نام کارگران و به کام نخبگان
🔸سال ۲۰۰۶ که «تارانا برک» (زن سیاه‌پوستی که خود تجربه‌ی تجاوز را پشت سر گذاشته بود)، جنبشِ «من هم» را با هدف کمک به زنان و دخترانِ به خصوص رنگین‌پوستی که قربانی خشونت جنسی شده بودند به راه انداخت، شاید هرگز تصور نمیکرد که بیش از ده سال بعد، چند ستاره‌ی سفیدپوستِ هالیوود با بهره گرفتن از امتیازات طبقاتی و نژادی خود باعث شوند جنبشی که بسیار کمتر از این‌ها شناخته شده بود، تبدیل به «هشتگی» شود که میلیون‌ها پست را در شبکه‌های اجتماعی به خود اختصاص دهد وحتی در دورترین نقاط جهان نیز بر سر زبان‌ها بیفتد. اینجا بود که صدای برک بلند شد که این جنبش را فراتر از یک هشتگ می‌داند.
#آزارجنسی
#من_هم
#metoo
@bidarzani
👈🏾ادامه‌ی مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏾
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30700&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
وقتی شخصی سیاسی نمی‌شود
این مطلب به نقد جنبش «من هم» در آمریکا و ایران می پردازد. نویسنده معتقد است جریان من هم نخبه گراست و به یک حرکت جمعی مبدل نمی شود
🔻آزاردیدگان «الف.پ» در گفتگو با دیدبان آزار روایت کردند
🔶«از او تقاضای کار کردم، او به من تجاوز کرد»
✍🏽الهه محمدی
🔹شهریور امسال موعدی بود برای زنانی که هرچند گه گاه صدایشان را علیه آزارهای جنسی در شبکه‌های اجتماعی بلند کرده بودند اما این بار با روایت‌هایی جمعی حرکتی را رقم زدند که حالا جنبش «می توی ایرانی» خوانده می‌شود.
🔹یکی از افرادی که مدتی پیش روایاتی درباره آزارهای جنسی‌اش منتشر شد، «الف.پ» منتقد سینماست. چند نفر از آزاردیدگان با فرستادن روایت‌هایشان به «دیدبان آزار» از آزارهای او نوشتند. با هفت نفر از کسانی که «الف.پ» آنها را آزار داده و یا شاهد آزارهای او بودند، مصاحبه شد و چهار نفر دیگر موافق انتشار روایتشان نبودند.
🔹«نگار اسکندرفر»، مدیر موسسه کارنامه هم در گفت‌وگو با «دیدبان آزار» گفت که در زمان تدریس «الف.پ» در این موسسه گزارشی مبنی بر آزار جنسی شاگردان او به دستش نرسیده است.
🔹«الف.پ» با نشریات متعددی همکاری داشته و در مراکز آموزشی مختلفی مثل موسسه فرهنگی هنری کارنامه، کارگاه آزاد فیلم مسعود کیمیایی و ... تدریس می‌کرده است. او از پاییز امسال کارش را در رادیو فردا آغاز کرده است.
🔹«چون تن به خواسته‌های او ندادم مدام تحقیرم میکرد»، «از من می‌خواست به سکس گروپ‌های او بپیوندم»، «حرف‌های رکیک جنسی می‌زد و عکس لخت خودش را در دایرکت می‌فرستاد»؛ این‌ها جملاتی از راویان آزارهای جنسی «الف.پ» است؛ زنانی که یا شاگرد او بوده و یا به واسطه کارشان با او ارتباط داشته‌اند.
🔹«سین» یکی از شاگردان «الف.پ» در موسسه کارنامه بوده؛ «من برای اینکه درباره کار با او صحبت کنم به خانه‌اش رفتم و تا وارد شدم او شروع به دست‌درازی و تعرض کرد. هر چقدر هم که او را پس می‌زدم فایده نداشت. هر کاری دلش خواست با من کرد و من به خانه برگشتم. بعد از آن روز چند بار پیام‌های جنسی به من داد و تقاضای سکس میکرد. پیشنهاد سکس سه نفره میداد و می‌گفت حیف که متاهل نیستی! وقتی با مخالفت من رو به رو می‌شد تحقیرم میکرد و می‌گفت "بی‌لیاقتِ خنگِ کودن تو هیچی نمیشی و..." دچار افسردگی شدم و به هیچکس هیچی نگفتم چون خودم را مقصر میدانستم.»
🔹«ز»، یکی دیگر از شاگردان او می‌گوید:«یک تاکسی گرفتیم و تصور من این بود که به طور معلم و شاگردی او جلو می‌نشیند من هم عقب، اما یکدفعه دیدم هر دوی ما عقب نشسته‌ایم. نشستیم و در حالی که در حال تعریف کردن خاطره بود دائم به من نزدیک‌تر می‌شد و بعد یک جایی دستش را لای پای من گذاشت و سوالی که پرسید این بود که تو مشروب می‌خوری؟ من گفتم که گاهی می‌خورم. حالا که به موضوع فکر می‌کنم، نمی‌دانم که حتی می‌دانست من چند سال دارم؟ شاید هم سن من برایش اهمیت نداشت اما پیش خودش فکر نکرد که چرا این سوال را از یک دختر ۱۸ ساله می‌پرسد».
🔹«الف» یکی از خبرنگارانی است که هم خودش تجربه آزار «الف.پ» را داشته و هم شاهد آزارگری‌های او بوده است؛ «گفت اگر لاغر شوی به تو یک سکس گروهی هدیه می‌دهم. شنیده بودم که به بعضی از خبرنگاران دیگر هم همین پیشنهادات را داده بود.»
🔹سیمین کاظمی، جامعه‌شناس معتقد است فقدان سازوکارهای نظارتی بر رفتار افراد ذی‌نفوذ آنها را در موقعیتی قرار می‌دهد که بتوانند از زیردستان سوءاستفاده یا بر آنها اعمال قدرت کنند.
او در گفت‌وگو با «دیدبان آزار» می‌گوید: «روابط نابرابر قدرت بین مرد و زن در فراهم کردن بستر برای آزارهای جنسی عاملی کلیدی است.»
@bidarzani
متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید:
http://harasswatch.com/news/1651/-از-او-تقاضای-کار-کردم-او-به-من-تجاوز-کرد-
🔶«از او تقاضای کار کردم، او به من تجاوز کرد»
✍🏽الهه محمدی
🔹شهریور امسال موعدی بود برای زنانی که هرچند گه گاه صدایشان را علیه آزارهای جنسی در شبکه‌های اجتماعی بلند کرده بودند اما این بار با روایت‌هایی جمعی حرکتی را رقم زدند که حالا جنبش «می توی ایرانی» خوانده می‌شود.
🔹یکی از افرادی که مدتی پیش روایاتی درباره آزارهای جنسی‌اش منتشر شد، «الف.پ» منتقد سینماست. چند نفر از آزاردیدگان با فرستادن روایت‌هایشان به «دیدبان آزار» از آزارهای او نوشتند. با هفت نفر از کسانی که «الف.پ» آنها را آزار داده و یا شاهد آزارهای او بودند، مصاحبه شد و چهار نفر دیگر موافق انتشار روایتشان نبودند.
🔹«نگار اسکندرفر»، مدیر موسسه کارنامه هم در گفت‌وگو با «دیدبان آزار» گفت که در زمان تدریس «الف.پ» در این موسسه گزارشی مبنی بر آزار جنسی شاگردان او به دستش نرسیده است.
🔹«الف.پ» با نشریات متعددی همکاری داشته و در مراکز آموزشی مختلفی مثل موسسه فرهنگی هنری کارنامه، کارگاه آزاد فیلم مسعود کیمیایی و ... تدریس می‌کرده است. او از پاییز امسال کارش را در رادیو فردا آغاز کرده است.
🔹«چون تن به خواسته‌های او ندادم مدام تحقیرم میکرد»، «از من می‌خواست به سکس گروپ‌های او بپیوندم»، «حرف‌های رکیک جنسی می‌زد و عکس لخت خودش را در دایرکت می‌فرستاد»؛ این‌ها جملاتی از راویان آزارهای جنسی «الف.پ» است؛ زنانی که یا شاگرد او بوده و یا به واسطه کارشان با او ارتباط داشته‌اند.
🔹«سین» یکی از شاگردان «الف.پ» در موسسه کارنامه بوده؛ «من برای اینکه درباره کار با او صحبت کنم به خانه‌اش رفتم و تا وارد شدم او شروع به دست‌درازی و تعرض کرد. هر چقدر هم که او را پس می‌زدم فایده نداشت. هر کاری دلش خواست با من کرد و من به خانه برگشتم. بعد از آن روز چند بار پیام‌های جنسی به من داد و تقاضای سکس میکرد. پیشنهاد سکس سه نفره میداد و می‌گفت حیف که متاهل نیستی! وقتی با مخالفت من رو به رو می‌شد تحقیرم میکرد و می‌گفت "بی‌لیاقتِ خنگِ کودن تو هیچی نمیشی و..." دچار افسردگی شدم و به هیچکس هیچی نگفتم چون خودم را مقصر میدانستم.»
🔹«ز»، یکی دیگر از شاگردان او می‌گوید:«یک تاکسی گرفتیم و تصور من این بود که به طور معلم و شاگردی او جلو می‌نشیند من هم عقب، اما یکدفعه دیدم هر دوی ما عقب نشسته‌ایم. نشستیم و در حالی که در حال تعریف کردن خاطره بود دائم به من نزدیک‌تر می‌شد و بعد یک جایی دستش را لای پای من گذاشت و سوالی که پرسید این بود که تو مشروب می‌خوری؟ من گفتم که گاهی می‌خورم. حالا که به موضوع فکر می‌کنم، نمی‌دانم که حتی می‌دانست من چند سال دارم؟ شاید هم سن من برایش اهمیت نداشت اما پیش خودش فکر نکرد که چرا این سوال را از یک دختر ۱۸ ساله می‌پرسد».
🔹«الف» یکی از خبرنگارانی است که هم خودش تجربه آزار «الف.پ» را داشته و هم شاهد آزارگری‌های او بوده است؛ «گفت اگر لاغر شوی به تو یک سکس گروهی هدیه می‌دهم. شنیده بودم که به بعضی از خبرنگاران دیگر هم همین پیشنهادات را داده بود.»
🔹سیمین کاظمی، جامعه‌شناس معتقد است فقدان سازوکارهای نظارتی بر رفتار افراد ذی‌نفوذ آنها را در موقعیتی قرار می‌دهد که بتوانند از زیردستان سوءاستفاده یا بر آنها اعمال قدرت کنند.
او در گفت‌وگو با «دیدبان آزار» می‌گوید: «روابط نابرابر قدرت بین مرد و زن در فراهم کردن بستر برای آزارهای جنسی عاملی کلیدی است.»
@bidarzani
متن کامل این گزارش را در لینک زیر بخوانید:
http://harasswatch.com/news/1651/-از-او-تقاضای-کار-کردم-او-به-من-تجاوز-کرد-
دیدبان آزار
«از او تقاضای کار کردم، او به من تجاوز کرد»
یکی از افرادی که مدتی پیش روایاتی درباره آزارهای جنسی‌اش در صفحه اینستاگرامی«#من_هم» منتشر شد، «الف.پ» منتقد سینماست. چند نفر از آزاردیدگان با فرستادن روایت‌هایشان به «دیدبان آزار» از آزارهای او نوشتند. با هفت نفر از کسانی که «الف.پ» آنها را آزار دا
📌 **جنبش «من هم» در ایران و بومی‌سازی آن**
✍🏽مینو حیدری کایدان
🔸بیدارزنی: #آزارجنسی و #تجاوز تقریبا در همه کشورها وجود دارد و امری مختص به ایران نیست، اما هر کشور یا فرهنگی واکنش متفاوتی به آن دارد. «سکوت» رایج‌ترین واکنش زنان در برابر آزار و تجاوز در همه کشورها است. بازماندگان خشونت جنسی تقریبا در همه جا در مواجه با آزار جنسی و تجاوز سکوت میکنند چرا که روابط قدرت به گونه‌ای است که دست و پای آزاردیده را می‌بندد. از مناسبات «قدرت» در خانواده و جامعه ایران گرفته تا روابط قدرت در هالیوود و قدرت و شهرت تهیه‌کنندگان فیلم. اما دیگر نمی‌توان گفت سکوت فصل مشترک زنان کشورهای مختلف در برابر آزار و تجاوز جنسی است چرا که این سکوت هر بار به شیوه‌های مختلفی شکسته شده است؛ از اعتراضات و تجمعات خیابانی و شکایت‌های جمعی علیه آزارگر در آمریکای لاتین، هند، مصر و ایران گرفته تا جنبش «من هم» در ایالات‌متحده و سایر کشورها.
🔸اگر جنبش «من هم» را صرفا یک افشاگری با ماهیتی فردگرایانه بدانیم، به زیر کشیدن واینستین (و امثال او) می‌تواند تنها دستاورد محسوب شود. در حالیکه این تنها بخشی از قدرت «من هم» بوده است. این جنبش توانست در فرهنگ ایالات‌متحده راه خود را به خوبی باز کند، بی‌آنکه قدرت و جهت رسانه‌ها را از یکسو و شهرت و قدرت سلبریتی‌ها را از سوی دیگر، در اقبال یافتن این جنبش نادیده بگیریم. اما آیا توانسته است در زمین ناهموار ایران با مختصات فرهنگی‌اش راه خود را بازکرده و پیش برود؟
🔸این متن نگاهی دارد به مسئله بومی‌سازی جنبش «من هم» در ایران با طرح این پرسش مهم که چگونه این جنبش در فرهنگ ایران می‌تواند گسترده شود و به نتایج موردنظر برسد؟
🔻ادامه مطلب
از مجموعه مطالب ویژه نامه جمعی از فعالین زنان: «هم‌صدایی علیه سکوت»، به مناسبت روز جهانی زن
#من_هم
@bidarzani | بیدارزنی
✍🏽مینو حیدری کایدان
🔸بیدارزنی: #آزارجنسی و #تجاوز تقریبا در همه کشورها وجود دارد و امری مختص به ایران نیست، اما هر کشور یا فرهنگی واکنش متفاوتی به آن دارد. «سکوت» رایج‌ترین واکنش زنان در برابر آزار و تجاوز در همه کشورها است. بازماندگان خشونت جنسی تقریبا در همه جا در مواجه با آزار جنسی و تجاوز سکوت میکنند چرا که روابط قدرت به گونه‌ای است که دست و پای آزاردیده را می‌بندد. از مناسبات «قدرت» در خانواده و جامعه ایران گرفته تا روابط قدرت در هالیوود و قدرت و شهرت تهیه‌کنندگان فیلم. اما دیگر نمی‌توان گفت سکوت فصل مشترک زنان کشورهای مختلف در برابر آزار و تجاوز جنسی است چرا که این سکوت هر بار به شیوه‌های مختلفی شکسته شده است؛ از اعتراضات و تجمعات خیابانی و شکایت‌های جمعی علیه آزارگر در آمریکای لاتین، هند، مصر و ایران گرفته تا جنبش «من هم» در ایالات‌متحده و سایر کشورها.
🔸اگر جنبش «من هم» را صرفا یک افشاگری با ماهیتی فردگرایانه بدانیم، به زیر کشیدن واینستین (و امثال او) می‌تواند تنها دستاورد محسوب شود. در حالیکه این تنها بخشی از قدرت «من هم» بوده است. این جنبش توانست در فرهنگ ایالات‌متحده راه خود را به خوبی باز کند، بی‌آنکه قدرت و جهت رسانه‌ها را از یکسو و شهرت و قدرت سلبریتی‌ها را از سوی دیگر، در اقبال یافتن این جنبش نادیده بگیریم. اما آیا توانسته است در زمین ناهموار ایران با مختصات فرهنگی‌اش راه خود را بازکرده و پیش برود؟
🔸این متن نگاهی دارد به مسئله بومی‌سازی جنبش «من هم» در ایران با طرح این پرسش مهم که چگونه این جنبش در فرهنگ ایران می‌تواند گسترده شود و به نتایج موردنظر برسد؟
🔻ادامه مطلب
از مجموعه مطالب ویژه نامه جمعی از فعالین زنان: «هم‌صدایی علیه سکوت»، به مناسبت روز جهانی زن
#من_هم
@bidarzani | بیدارزنی
----(سایت در دست تعمیر است)----
جنبش «من هم» در ایران و بومی‌سازی آن
جنبش «من هم» توانست تابوشکنی کند اما نمی‌تواند به افشاگری محدود بماند چرا که در ذات خود خواهان بر هم زدن مناسبات قدرت است.
📌صدایمان از دیوار «دانشگاه» بلندتر است
✍سروناز احمدی، البرز مشیری
📍بیدارزنی: سابقه تبعیض جنسیتی نه‌تنها در ساختار دانشگاه، بلکه در گروه‌های فعال دانشجویی نیز دیرینه است. درحالی‌که ستم جنسیتی موضوع فعالیت بسیاری از این گروه‌هاست، اما بسیاری‌شان به علت تفوق ساختار مردسالار بر گروه و مناسباتشان، با تبعیض دست به گریبان‌اند. بدون شک جنبش دانشجویی معاصر به علت مشارکت روزافزون زنان و افزایش حساسیت‌ها نسبت به ستم جنسیتی و پراتیک‌ها و فعالیت‌های معطوف به مسئله زنان، گامی بلند به‌سوی برابری برداشته است؛ اما گفتمان جریان‌های دانشجویی دغدغه‌مند نسبت به ستم جنسیتی، هنوز تا درونی کردن آگاهی فمینیستی در اعضا و گفتمانش فاصله دارد.
📍پس از برآمدن حرکت #من_هم در ایران بنا داریم در این متن پاره‌ای از ملاحظات را در خصوص گروه‌های دانشجویی فعال دغدغه‌مند نسبت به تبعیض جنسیتی و مورد مشخص آزار جنسی بیان کنیم. ما معتقدیم حرکت به‌سوی راه حلی جمعی بدون عزیمت از خود و نقد درون ماندگار گروه‌های فعال ممکن نیست؛ یعنی ابتدا باید از درون تنگناهای نظم موجود به ستیز علیه همین نظم برخاست تا بتوان افقی برای مبارزات آتی و بازکردن کلاف پیچیده تبعیض جنسیتی ترسیم کرد.
ادامه مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://bidarzani.com/35018
✍سروناز احمدی، البرز مشیری
📍بیدارزنی: سابقه تبعیض جنسیتی نه‌تنها در ساختار دانشگاه، بلکه در گروه‌های فعال دانشجویی نیز دیرینه است. درحالی‌که ستم جنسیتی موضوع فعالیت بسیاری از این گروه‌هاست، اما بسیاری‌شان به علت تفوق ساختار مردسالار بر گروه و مناسباتشان، با تبعیض دست به گریبان‌اند. بدون شک جنبش دانشجویی معاصر به علت مشارکت روزافزون زنان و افزایش حساسیت‌ها نسبت به ستم جنسیتی و پراتیک‌ها و فعالیت‌های معطوف به مسئله زنان، گامی بلند به‌سوی برابری برداشته است؛ اما گفتمان جریان‌های دانشجویی دغدغه‌مند نسبت به ستم جنسیتی، هنوز تا درونی کردن آگاهی فمینیستی در اعضا و گفتمانش فاصله دارد.
📍پس از برآمدن حرکت #من_هم در ایران بنا داریم در این متن پاره‌ای از ملاحظات را در خصوص گروه‌های دانشجویی فعال دغدغه‌مند نسبت به تبعیض جنسیتی و مورد مشخص آزار جنسی بیان کنیم. ما معتقدیم حرکت به‌سوی راه حلی جمعی بدون عزیمت از خود و نقد درون ماندگار گروه‌های فعال ممکن نیست؛ یعنی ابتدا باید از درون تنگناهای نظم موجود به ستیز علیه همین نظم برخاست تا بتوان افقی برای مبارزات آتی و بازکردن کلاف پیچیده تبعیض جنسیتی ترسیم کرد.
ادامه مطلب را در لینک زیر بخوانید:
https://bidarzani.com/35018
بیدارزنی
صدایمان از دیوار «دانشگاه» بلندتر است/ سروناز احمدی، البرز مشیری - بیدارزنی
نویسندگان مقاله به مسئله تبعیض جنسیتی و خشونت جنسی در دانشگاه اشاره کرده و یکی از راه‌حل‌های برون‌‌رفت از آن را ساخت جمع می‌دانند.
🟣 از مجموعه مطالب ویژه‌نامه جمعی از فعالین زنان: «هم‌صدایی علیه سکوت» به مناسبت روز جهانی زن
📌 عدالت ترمیمی و جنبش «من هم»
✍🏽 منیژه موذن
«عدالت ترمیمی مفهومی کمتر شناخته‌شده در مبحث آزار جنسی و تجاوز است. مفهومی که در کنار نقصان مجازات کیفری و وجود قوانین مردسالار بعضاً به‌عنوان راهی برای مماشات و همراهی با آزارگر برداشت می‌شود. این رویکرد که از دهه ۷٠ میلادی موردتوجه قرار گرفت با آغاز جنبش «من هم» در سال ۲٠۱۷ و برگزاری دادگاه‌های آزارگران جنسی بار دیگر تبدیل به موضوعی چالش‌برانگیز شد. آیا عدالت ترمیمی به معنای کنار گذاشتن مجازات کیفری است؟
اقدامات ترمیمی ریشه در عدالت ترمیمی دارد. روشی برای بررسی عدالت کیفری که تأکید بر ترمیم آسیب وارده بر افراد و روابط است نه فقط مجازات مجرمان. اصطلاح عدالت ترمیمی در دهه ۱۹۷٠ میلادی برای توصیف روشی برای پاسخ به جرم ابداع شد که در درجه اول معطوف به جبران خسارت ناشی از عمل مجرمانه و بازیابی کرامت و سعادت همه افراد درگیر است.
عدالت ترمیمی در سالهای اخیر با جنبش اصلاحات عدالت کیفری محبوبیت بیشتری پیداکرده است، گرچه ریشه‌های آن را می‌توان در جوامع بومی در سراسر جهان جستجو کرد».
ادامه‌ی مطلب را در سایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/34871
#من_هم #عدالت_ترمیمی
@bidarzani
📌 عدالت ترمیمی و جنبش «من هم»
✍🏽 منیژه موذن
«عدالت ترمیمی مفهومی کمتر شناخته‌شده در مبحث آزار جنسی و تجاوز است. مفهومی که در کنار نقصان مجازات کیفری و وجود قوانین مردسالار بعضاً به‌عنوان راهی برای مماشات و همراهی با آزارگر برداشت می‌شود. این رویکرد که از دهه ۷٠ میلادی موردتوجه قرار گرفت با آغاز جنبش «من هم» در سال ۲٠۱۷ و برگزاری دادگاه‌های آزارگران جنسی بار دیگر تبدیل به موضوعی چالش‌برانگیز شد. آیا عدالت ترمیمی به معنای کنار گذاشتن مجازات کیفری است؟
اقدامات ترمیمی ریشه در عدالت ترمیمی دارد. روشی برای بررسی عدالت کیفری که تأکید بر ترمیم آسیب وارده بر افراد و روابط است نه فقط مجازات مجرمان. اصطلاح عدالت ترمیمی در دهه ۱۹۷٠ میلادی برای توصیف روشی برای پاسخ به جرم ابداع شد که در درجه اول معطوف به جبران خسارت ناشی از عمل مجرمانه و بازیابی کرامت و سعادت همه افراد درگیر است.
عدالت ترمیمی در سالهای اخیر با جنبش اصلاحات عدالت کیفری محبوبیت بیشتری پیداکرده است، گرچه ریشه‌های آن را می‌توان در جوامع بومی در سراسر جهان جستجو کرد».
ادامه‌ی مطلب را در سایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/34871
#من_هم #عدالت_ترمیمی
@bidarzani
بیدارزنی
عدالت ترمیمی و جنبش «من هم» - بیدارزنی
عدالت ترمیمی از دهه ۷۰ میلادی مورد توجه قرار گرفت اما پس از جنبش «من هم» و برگزاری دادگاه‌های آزارگران جنسی، بار دیگر چالش‌برانگیز شد.
📌 آزار جنسی و روایتگری، وقتی با هویت خود فریاد می‌زنی
✍🏽 نیلوفر حامدی
مجموعه مطالب ویژه‌نامه جمعی از فعالین زنان: «هم‌صدایی علیه سکوت» به مناسبت روز جهانی زن
از متن: بازگشت عاملیت زن با روایتگری از آزار جنسی
«بورلی انگل»، روانشناس، در یادداشتی با عنوان «چرا بازماندگان آزار جنسی زودتر قدم پیش نمی‌گذارند؟» دلایل محکمی در این زمینه اراده می‌دهد. او شرم، انکار و خرد شمردن، اعتماد به نفس پایین، ترس از عواقب، کمبود اطلاعات، احساس درماندگی و ناامیدی، سابقه تعرض جنسی و فراموشی تحت تاثیر مستی و مواد مخدر را از جمله مهم‌ترین عللی می‌داند که بازماندگان جنسی یا هیچ وقت دست به انتشار روایت خود نمی‌زنند و این تجربه دردناک را تا همیشه در سینه خود نگه می‌دارند و یا اینکه بعد از گذشت مدت طولانی زبان به سخن می‌گشایند. در میانه جنبش #من_هم در ایران، در شرایطی که فضای مجازی پر شده بود از روایت‌های آزار جنسی که متهمانش گاه شناخته شده و گاه گمنام بودند، برخی هم از این نوشتند که چرا گزارش نکردند؟ چرا زودتر لب به سخن نگشودند. وقتی به علل این افراد نگاه کنیم به همان نکاتی می‌رسیم که بورلی انگل هم به آن اشاره کرده بود. مثل زنی که از سوی آزارگر تهدید شده بود که همجنسگرا بودنش را لو خواهد داد. یا زنی که متجاوز جزوی از اعضای خانواده‌اش بود. یا دیگری که تصور میکرد متجاوز، عاشق اوست».
https://bidarzani.com/42825
@bidarzani
✍🏽 نیلوفر حامدی
مجموعه مطالب ویژه‌نامه جمعی از فعالین زنان: «هم‌صدایی علیه سکوت» به مناسبت روز جهانی زن
از متن: بازگشت عاملیت زن با روایتگری از آزار جنسی
«بورلی انگل»، روانشناس، در یادداشتی با عنوان «چرا بازماندگان آزار جنسی زودتر قدم پیش نمی‌گذارند؟» دلایل محکمی در این زمینه اراده می‌دهد. او شرم، انکار و خرد شمردن، اعتماد به نفس پایین، ترس از عواقب، کمبود اطلاعات، احساس درماندگی و ناامیدی، سابقه تعرض جنسی و فراموشی تحت تاثیر مستی و مواد مخدر را از جمله مهم‌ترین عللی می‌داند که بازماندگان جنسی یا هیچ وقت دست به انتشار روایت خود نمی‌زنند و این تجربه دردناک را تا همیشه در سینه خود نگه می‌دارند و یا اینکه بعد از گذشت مدت طولانی زبان به سخن می‌گشایند. در میانه جنبش #من_هم در ایران، در شرایطی که فضای مجازی پر شده بود از روایت‌های آزار جنسی که متهمانش گاه شناخته شده و گاه گمنام بودند، برخی هم از این نوشتند که چرا گزارش نکردند؟ چرا زودتر لب به سخن نگشودند. وقتی به علل این افراد نگاه کنیم به همان نکاتی می‌رسیم که بورلی انگل هم به آن اشاره کرده بود. مثل زنی که از سوی آزارگر تهدید شده بود که همجنسگرا بودنش را لو خواهد داد. یا زنی که متجاوز جزوی از اعضای خانواده‌اش بود. یا دیگری که تصور میکرد متجاوز، عاشق اوست».
https://bidarzani.com/42825
@bidarzani
بیدارزنی
آزار جنسی و روایتگری؛وقتی با هویت خودت فریاد می‌زنی نیلوفر حامدی آزار جنسی - بیدارزنی
جنبش من هم، تابستان امسال به طور جدی وارد ایران شد. روزی که زنان ایرانی با روایات خود از تجربه آزار جنسی در فضای مجازی نوشتند.
بيدارزنى
Photo
🟣 چرا اعدام، پاسخ تجاوز نیست؟
✍🏽 سروناز احمدی
«متن ارسالی به بیدارزنی»
راویان تجاوزهای کیوان امام، بعد از ماه‌ها طی‌کردن روند فرساینده پیگیری تجاوز در سیستم قضایی ایران حالا با حکمی روبرو شده‌اند که از همان روزهای ابتدایی صراحتاً اعلام کردند که خواستار آن نیستند: اعدام. این اولین بار نیست که با بن‌بست سیستم قضایی در رسیدگی به گزارش‌های خشونت علیه زنان روبرو شده‌ایم (و با توجه به سلطه مناسبات قدرت بر سیستم قضایی نیز می‌توان گفت که آخرین بار هم نخواهد بود). فمینیست‌ها در کشورهایی نظیر هند و بنگلادش نیز با چنین موقعیت‌هایی روبرو بوده‌اند و تلاش کرده‌اند تا در بحث‌ها نشان دهند که مجازات‌هایی مانند اعدام و یا برداشتن بیضه‌های مرتکب تجاوز نمی‌تواند پاسخی برای تجاوز باشد. بدون شک مخالفان اعدام در برابر تجاوز، در خشم خشونت‌دیدگان شریکند و مخالفتشان با این مجازات برای این نیست که رنج خشونت‌دیدگان را کوچک بشمارند و یا مانع شوند که مرتکب تجاوز در برابر آنچه مرتکبش شده پاسخگو باشد.
▪️برخی از دلایلی که فمینیست‌ها برای مخالفت با اعدام به‌عنوان مجازات تجاوز برشمرده‌اند به شرح زیر است؛
⚪️ اعدام، مجازاتی بازدارنده نیست
تاکنون هیچ داده‌ای مبنی بر این وجود نداشته است که اعدام می‌تواند مجازاتی بازدارنده باشد و از تکرار جرم جلوگیری کند. پژوهش‌هایی که در هند برای بررسی اثر این مجازات انجام شده نشان می‌دهند که اعدام نتوانسته جامعه را حتی حداقل از این نظر برای زنان امن‌تر کند. سیستمی که منشاء خشونت بوده با این حکم خود را تغییر نمی‌دهد بلکه صرفاً تحمل خشونتی مضاعف را بر خشونت‌دیدگان و جامعه تحمیل می‌کند.
⚪️ اعدام، گزارش خشونت را دشوارتر می‌سازد
در بسیاری از پرونده‌های تجاوز، خشونتگر فردی آشناست. همین هم موجب می‌شود خشونت‌دیده به احتمال کمتری خشونت را گزارش کند و یا متحمل فشار از سوی نزدیکانش شود تا در سکوت خشونت فراموش شود یا ادامه پیدا کند.
⚪️ اعدام، موجب اعمال خشونت بیشتر و افزایش قتل خشونت‌دیدگان است
در توضیح باید گفت که بسیار احتمال دارد وقتی مرتکب تجاوز اطمینان دارد که خشونتش منتهی به اعدام می‌شود به‌جای اینکه از خشونت بازداشته شود، اطمینان حاصل کند افرادی که آنها را مورد خشونت قرار داده پیش از گزارش تجاوز جان خود را از دست دهند و یا چنان خشونتی را تحمل کنند یا با چنان تهدیدی روبرو باشند که ترجیح دهند سکوت کنند.
⚪️ اعدام، می‌تواند سلیقه قاضی باشد
در بررسی کلی مجازات اعدام پژوهشی که پرونده‌های تجاوز ۱۶ سال یعنی از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ را در هند بررسی کرده و یافته‌های آن نشان می‌دهد که ۶۵ درصد از این پرونده‌ها که در دادگاه بدوی حکم اعدام دریافت کرده‌اند پس از رسیدن به مرحله تجدیدنظر حکمشان کاهش یافته و ۳۰ درصد حتی تبرئه شده‌اند.
⚪️ قوانین کیفری «سخت» می‌تواند اقشار فرودست را هدف قرار دهد
اگر تمرکز را از پرونده خاص «مردی معروف و سلبریتی» که خود را «قربانی جنبش صهیونیستی و فمینیستی» #من_هم می‌داند و برای خشونت‌دیدگان طلب رستگاری می‌کند، برداریم و مجازات اعدام را از دیدی کلی بررسی کنیم می‌توان گفت که سیستم قضایی در بسیاری موارد آینۀ تعصبات و پیش‌فرض‌های تبعیض‌آمیز موجود در جامعه نسبت به فرودستان است. زمانی که فردی از این اقشار محکوم به اعدام می‌شود ممکن است دسترسی به وکیل و امکان پرداخت هزینه‌های لازم در روند قضایی را نداشته باشد، خصوصاً که رسیدگی به چنین پرونده‌هایی هزینۀ بالایی هم دارد. از سوی دیگر، سیستم قضایی به‌دلیل سلطۀ مناسبات قدرت موجود بر آن به‌راحتی می‌تواند مانع پاسخگویی فرادستان شود و این ضعف اساسی فمینیسم حبس‌بنیاد است.
⚪️ اعدام، از دولت سلب مسئولیت می‌کند
دولت پیش از هر چیز موظف است بستری اینچنین مناسب را برای ارتکاب چنین خشونت‌هایی با خدمت مستمر به مردسالاری، سرمایه‌داری و دیگر نظام‌های سلطه فراهم نکند. با حذف افراد مرتکب جرم مسئولیت تغییر سیستم از دولت سلب نمی‌شود.
⚪️ اعدام، نوعی مرگ برای خشونت‌دیده نیز هست
گاهاً این منطق مطرح می‌شود که مرتکب تجاوز سزاوار مرگ است زیرا جرمی که مرتکب شده معادل مرگ خشونت‌دیده است. از دیدگاهی فمینیستی چنین منطقی می‌تواند باورهای غلط رایج در مورد خشونت‌دیدگان و مفاهیمی مانند ناموس را تقویت و تثبیت کند؛ باورهایی از این دست که عفت و شرف و ارزش زیستن و پاکدامنی زن وابسته به تجربیات جنسی اوست و زنی که به او تجاوز شده دیگر ارزش زیستن ندارد.
منبع:
https://thewire.in/women/rape-death-penalty
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#نه_به_اعدام
@bidarzani
✍🏽 سروناز احمدی
«متن ارسالی به بیدارزنی»
راویان تجاوزهای کیوان امام، بعد از ماه‌ها طی‌کردن روند فرساینده پیگیری تجاوز در سیستم قضایی ایران حالا با حکمی روبرو شده‌اند که از همان روزهای ابتدایی صراحتاً اعلام کردند که خواستار آن نیستند: اعدام. این اولین بار نیست که با بن‌بست سیستم قضایی در رسیدگی به گزارش‌های خشونت علیه زنان روبرو شده‌ایم (و با توجه به سلطه مناسبات قدرت بر سیستم قضایی نیز می‌توان گفت که آخرین بار هم نخواهد بود). فمینیست‌ها در کشورهایی نظیر هند و بنگلادش نیز با چنین موقعیت‌هایی روبرو بوده‌اند و تلاش کرده‌اند تا در بحث‌ها نشان دهند که مجازات‌هایی مانند اعدام و یا برداشتن بیضه‌های مرتکب تجاوز نمی‌تواند پاسخی برای تجاوز باشد. بدون شک مخالفان اعدام در برابر تجاوز، در خشم خشونت‌دیدگان شریکند و مخالفتشان با این مجازات برای این نیست که رنج خشونت‌دیدگان را کوچک بشمارند و یا مانع شوند که مرتکب تجاوز در برابر آنچه مرتکبش شده پاسخگو باشد.
▪️برخی از دلایلی که فمینیست‌ها برای مخالفت با اعدام به‌عنوان مجازات تجاوز برشمرده‌اند به شرح زیر است؛
⚪️ اعدام، مجازاتی بازدارنده نیست
تاکنون هیچ داده‌ای مبنی بر این وجود نداشته است که اعدام می‌تواند مجازاتی بازدارنده باشد و از تکرار جرم جلوگیری کند. پژوهش‌هایی که در هند برای بررسی اثر این مجازات انجام شده نشان می‌دهند که اعدام نتوانسته جامعه را حتی حداقل از این نظر برای زنان امن‌تر کند. سیستمی که منشاء خشونت بوده با این حکم خود را تغییر نمی‌دهد بلکه صرفاً تحمل خشونتی مضاعف را بر خشونت‌دیدگان و جامعه تحمیل می‌کند.
⚪️ اعدام، گزارش خشونت را دشوارتر می‌سازد
در بسیاری از پرونده‌های تجاوز، خشونتگر فردی آشناست. همین هم موجب می‌شود خشونت‌دیده به احتمال کمتری خشونت را گزارش کند و یا متحمل فشار از سوی نزدیکانش شود تا در سکوت خشونت فراموش شود یا ادامه پیدا کند.
⚪️ اعدام، موجب اعمال خشونت بیشتر و افزایش قتل خشونت‌دیدگان است
در توضیح باید گفت که بسیار احتمال دارد وقتی مرتکب تجاوز اطمینان دارد که خشونتش منتهی به اعدام می‌شود به‌جای اینکه از خشونت بازداشته شود، اطمینان حاصل کند افرادی که آنها را مورد خشونت قرار داده پیش از گزارش تجاوز جان خود را از دست دهند و یا چنان خشونتی را تحمل کنند یا با چنان تهدیدی روبرو باشند که ترجیح دهند سکوت کنند.
⚪️ اعدام، می‌تواند سلیقه قاضی باشد
در بررسی کلی مجازات اعدام پژوهشی که پرونده‌های تجاوز ۱۶ سال یعنی از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۵ را در هند بررسی کرده و یافته‌های آن نشان می‌دهد که ۶۵ درصد از این پرونده‌ها که در دادگاه بدوی حکم اعدام دریافت کرده‌اند پس از رسیدن به مرحله تجدیدنظر حکمشان کاهش یافته و ۳۰ درصد حتی تبرئه شده‌اند.
⚪️ قوانین کیفری «سخت» می‌تواند اقشار فرودست را هدف قرار دهد
اگر تمرکز را از پرونده خاص «مردی معروف و سلبریتی» که خود را «قربانی جنبش صهیونیستی و فمینیستی» #من_هم می‌داند و برای خشونت‌دیدگان طلب رستگاری می‌کند، برداریم و مجازات اعدام را از دیدی کلی بررسی کنیم می‌توان گفت که سیستم قضایی در بسیاری موارد آینۀ تعصبات و پیش‌فرض‌های تبعیض‌آمیز موجود در جامعه نسبت به فرودستان است. زمانی که فردی از این اقشار محکوم به اعدام می‌شود ممکن است دسترسی به وکیل و امکان پرداخت هزینه‌های لازم در روند قضایی را نداشته باشد، خصوصاً که رسیدگی به چنین پرونده‌هایی هزینۀ بالایی هم دارد. از سوی دیگر، سیستم قضایی به‌دلیل سلطۀ مناسبات قدرت موجود بر آن به‌راحتی می‌تواند مانع پاسخگویی فرادستان شود و این ضعف اساسی فمینیسم حبس‌بنیاد است.
⚪️ اعدام، از دولت سلب مسئولیت می‌کند
دولت پیش از هر چیز موظف است بستری اینچنین مناسب را برای ارتکاب چنین خشونت‌هایی با خدمت مستمر به مردسالاری، سرمایه‌داری و دیگر نظام‌های سلطه فراهم نکند. با حذف افراد مرتکب جرم مسئولیت تغییر سیستم از دولت سلب نمی‌شود.
⚪️ اعدام، نوعی مرگ برای خشونت‌دیده نیز هست
گاهاً این منطق مطرح می‌شود که مرتکب تجاوز سزاوار مرگ است زیرا جرمی که مرتکب شده معادل مرگ خشونت‌دیده است. از دیدگاهی فمینیستی چنین منطقی می‌تواند باورهای غلط رایج در مورد خشونت‌دیدگان و مفاهیمی مانند ناموس را تقویت و تثبیت کند؛ باورهایی از این دست که عفت و شرف و ارزش زیستن و پاکدامنی زن وابسته به تجربیات جنسی اوست و زنی که به او تجاوز شده دیگر ارزش زیستن ندارد.
منبع:
https://thewire.in/women/rape-death-penalty
#اعدام_قتل_عمد_حکومتی_است
#نه_به_اعدام
@bidarzani