بيدارزنى
Photo
🟣 گزارشی از زنان کولبر: مزد ۳۰۰ هزار تومان، مرگ همیشه در کمین است
سکوت همه را به اسارت بُرده. صدای خِش‌خِش برف‌ها زیر کفش‌ها تنها ملودی است. صدای نفس‌ها هم هرازگاهی سکوت را به عقب می‌راند. نفس‌های به تنگ آمده از سنگینی و سرمای هوا. دلشوره خانه کرده در چشم‌هایی که سفیدی برف را می‌پایند. از دور قابل شناسایی نیستند، معلوم نیست اویی که زیر کوله سبز زانو خم کرده «ساریسا»ست یا «ژینا».
صورت‌ها با روسری‌ها، قاب گرفته شده‌اند. تنها خزیده‌اند زیر چند لایه لباس ضخیم برای در امان ماندن از سرما. چادرها دور کمرها تاب خورده‌اند برای راست کردن قامت‌شان شاید هم حفاظی باشند در برابر سرما؛ اما همگی کمر خم کرده‌اند. شال‌های بافت هم دور پاها پیچ‌اند تا نزدیکی زانوها. یکی تلویزیونی را به دوش می‌کشد؛ تلویزیون یکی از خانه‌های دور در شهری دورتر را. آن یکی زیر بار یخچال قامتش دوتا شده. کاروان اسباب خانه است که از میان برف‌ها راه باز می‌کند برای چندرغازی که انتظارش را می‌کشد.
زنان محصورشده در لباس‌های ضخیم و مردانه بار اجبار را بر دوش می‌کشند تا رسیدن به مقصد. نفس در سینه حبس می‌کنند برای تمام کردن سربالایی. بعد نوبت به کوره‌راه‌ها می‌رسد؛ مسیرهای جاخوش کرده در سینه کوه. اینجا جای لغزش نیست. دست‌ها از بارها کَنده می‌شوند و از هر صخره‌ای که نزدیک باشد آویزان می‌شوند. پاها روی هر لَبه‌ای که دوام داشته باشد، جاگیر می‌شوند.
اینجا نامش قتلگاه است؛ جان‌های بسیاری گرفته تا هراس بیندازد بر دل مسافرانش. سینه کوه را که بالا بیایند، کمی آن طرف‌تر نوبت به سرازیری می‌رسد. کوله‌های کَنده شده از جان‌شان سُر داده می‌شوند برای رسیدن به آن پایین. بعد از کوله‌ها نوبت خودشان است تا کمی به زانوهایشان استراحت بدهند و سرسره‌بازی روی برف را مزه‌مزه کنند.
▪️منبع: گزارش لیلا مهداد در «شهروند»
#زنان_کولبر #فقر_و_تبعیض
@bidarzani
سکوت همه را به اسارت بُرده. صدای خِش‌خِش برف‌ها زیر کفش‌ها تنها ملودی است. صدای نفس‌ها هم هرازگاهی سکوت را به عقب می‌راند. نفس‌های به تنگ آمده از سنگینی و سرمای هوا. دلشوره خانه کرده در چشم‌هایی که سفیدی برف را می‌پایند. از دور قابل شناسایی نیستند، معلوم نیست اویی که زیر کوله سبز زانو خم کرده «ساریسا»ست یا «ژینا».
صورت‌ها با روسری‌ها، قاب گرفته شده‌اند. تنها خزیده‌اند زیر چند لایه لباس ضخیم برای در امان ماندن از سرما. چادرها دور کمرها تاب خورده‌اند برای راست کردن قامت‌شان شاید هم حفاظی باشند در برابر سرما؛ اما همگی کمر خم کرده‌اند. شال‌های بافت هم دور پاها پیچ‌اند تا نزدیکی زانوها. یکی تلویزیونی را به دوش می‌کشد؛ تلویزیون یکی از خانه‌های دور در شهری دورتر را. آن یکی زیر بار یخچال قامتش دوتا شده. کاروان اسباب خانه است که از میان برف‌ها راه باز می‌کند برای چندرغازی که انتظارش را می‌کشد.
زنان محصورشده در لباس‌های ضخیم و مردانه بار اجبار را بر دوش می‌کشند تا رسیدن به مقصد. نفس در سینه حبس می‌کنند برای تمام کردن سربالایی. بعد نوبت به کوره‌راه‌ها می‌رسد؛ مسیرهای جاخوش کرده در سینه کوه. اینجا جای لغزش نیست. دست‌ها از بارها کَنده می‌شوند و از هر صخره‌ای که نزدیک باشد آویزان می‌شوند. پاها روی هر لَبه‌ای که دوام داشته باشد، جاگیر می‌شوند.
اینجا نامش قتلگاه است؛ جان‌های بسیاری گرفته تا هراس بیندازد بر دل مسافرانش. سینه کوه را که بالا بیایند، کمی آن طرف‌تر نوبت به سرازیری می‌رسد. کوله‌های کَنده شده از جان‌شان سُر داده می‌شوند برای رسیدن به آن پایین. بعد از کوله‌ها نوبت خودشان است تا کمی به زانوهایشان استراحت بدهند و سرسره‌بازی روی برف را مزه‌مزه کنند.
▪️منبع: گزارش لیلا مهداد در «شهروند»
#زنان_کولبر #فقر_و_تبعیض
@bidarzani
بيدارزنى
Video
🟣 #بیدارزنی : زنان کولبر بار تمامی تبعیض‌ها را به‌دوش می‌کشند
صفحه‌ی اینستاگرام کوله‌بر نیوز @kolbarnews ویدئوهایی از صحبت با دو زن کولبر را منتشر کرده است. انباشت ستم‌های جنسیتی، طبقاتی و اتنیکی که بر زنان کولبر وارد شده است، کولبری این زنان را به «تنها راه گذران زندگی» طی بیش از ۳ دهه بدل کرده است. این تنها راه معیشتی، زمانی پررنگ‌تر خواهد شد که دستمزد ناچیز زنان کولبر در قبال (گذر از کوره‌های صعب‌العبور، خطر مصدومیت و کشته شدن توسط نیروهای مرزبانی و سقوط از ارتفاع) و در حقیقت، «جان‌شان» قرار می‌گیرد. زنانی که برای هر مسیر کولبری ۲۰۰ هزار تومان و سقف ۳۰۰ هزار تومان دستمزد می‌گیرند. آنان سالهاست به‌تنهایی بار زندگی خود و خانواده را به‌دوش می‌کشند، خرج تحصیل فرزندان و تبعات سیاست‌های خصوصی‌سازی آموزش را تماما متحمل می‌شوند و با تورم افسارگسیخته و فقر سیستماتیک به کولبری مشغولند.
به‌همراه ویدئوها، بخشی از گفتگوهای این زنان درج شده است:
▪️وقتی می‌رفتیم کولبری، مردها از ما سوال می‌کردند که چرا شما می‌آیید کولبری؟ همسرانتان کجا هستند؟ ما هم می‌گفتیم همسران ما مریض هستند و فرزندانمان هم بیکار هستند. چه‌کار کنیم؟ چاره‌ای نداریم.
▪️بعضی روزها چهار نفر هستیم و بعضی روزها پنج یا شش نفر. تعدادمان ثابت نیست و کم و زیاد می‌شود. همیشه کوله (بار) دارند. از آن طرف گوشت می‌آورند و از این طرف لوبیا می‌برند. آن‌ها نان نمی‌برند، اما ما همیشه بارمان نان است و نان می‌بریم آن طرف مرز.
▪️من دوستِ «خانم» هستم. او ۳۴ سال است که کولبری می‌کند. من هم سه سال است که با او به کولبری می‌روم. او مجبور بود کولبری کند. فرزندانش یتیم بودند و هیچ منبع درآمدی نداشت. او مدتی برای روستا نان می‌پخت و کارگری می‌کرد. وقتی شغلش را از دست داد، دوباره شروع کرد به کولبری و منم باهاش رفتم.
#زنان_کولبر
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
صفحه‌ی اینستاگرام کوله‌بر نیوز @kolbarnews ویدئوهایی از صحبت با دو زن کولبر را منتشر کرده است. انباشت ستم‌های جنسیتی، طبقاتی و اتنیکی که بر زنان کولبر وارد شده است، کولبری این زنان را به «تنها راه گذران زندگی» طی بیش از ۳ دهه بدل کرده است. این تنها راه معیشتی، زمانی پررنگ‌تر خواهد شد که دستمزد ناچیز زنان کولبر در قبال (گذر از کوره‌های صعب‌العبور، خطر مصدومیت و کشته شدن توسط نیروهای مرزبانی و سقوط از ارتفاع) و در حقیقت، «جان‌شان» قرار می‌گیرد. زنانی که برای هر مسیر کولبری ۲۰۰ هزار تومان و سقف ۳۰۰ هزار تومان دستمزد می‌گیرند. آنان سالهاست به‌تنهایی بار زندگی خود و خانواده را به‌دوش می‌کشند، خرج تحصیل فرزندان و تبعات سیاست‌های خصوصی‌سازی آموزش را تماما متحمل می‌شوند و با تورم افسارگسیخته و فقر سیستماتیک به کولبری مشغولند.
به‌همراه ویدئوها، بخشی از گفتگوهای این زنان درج شده است:
▪️وقتی می‌رفتیم کولبری، مردها از ما سوال می‌کردند که چرا شما می‌آیید کولبری؟ همسرانتان کجا هستند؟ ما هم می‌گفتیم همسران ما مریض هستند و فرزندانمان هم بیکار هستند. چه‌کار کنیم؟ چاره‌ای نداریم.
▪️بعضی روزها چهار نفر هستیم و بعضی روزها پنج یا شش نفر. تعدادمان ثابت نیست و کم و زیاد می‌شود. همیشه کوله (بار) دارند. از آن طرف گوشت می‌آورند و از این طرف لوبیا می‌برند. آن‌ها نان نمی‌برند، اما ما همیشه بارمان نان است و نان می‌بریم آن طرف مرز.
▪️من دوستِ «خانم» هستم. او ۳۴ سال است که کولبری می‌کند. من هم سه سال است که با او به کولبری می‌روم. او مجبور بود کولبری کند. فرزندانش یتیم بودند و هیچ منبع درآمدی نداشت. او مدتی برای روستا نان می‌پخت و کارگری می‌کرد. وقتی شغلش را از دست داد، دوباره شروع کرد به کولبری و منم باهاش رفتم.
#زنان_کولبر
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
@bidarzani
بيدارزنى
#کولبر #کولبران #زنان_کولبر #کولبری #کولبر_نکشید #نان #فقر #بیکاری #حقوق_زنان #کولبر #زنان #مراکش #کردستان @sujet_sub
🟣 مستند زنان کولبر ملیا
نظم نابرابر حاکم بر جهان، توزیع ناعادلانه تولید، فساد سیاستمداران و چپاول ثروت‌های عمومی که به دست بخش خصوصی افتاده، سایه شوم فقر افسار گسیخته بر روی اکثریت جمعیت جهان، بهره‌کشی و برده داری قانونی از نیروی کار و نابودی محیط زیست برای انباشت هرچه بیشتر و دلایلی دیگر، ما را مجاب می سازند تا با قاطعیت بگوییم که امروزه بر روی کره خاکی تمام چیزهایی که می توانند دلایلی برای تغییرات بنیادین در ساختار سیاسی و اقتصادی باشند جملگی حاضرند، اما نیروی حامل و عامل این تغییر همچنان غایب یا نهفته است.
همین مساله نشان می دهد که وجود دلایلی عینی برای تغییر، به خودی خود موجب تغییری انقلابی نمی‌شود.
با این ویدیو اینبار به ملیا سفر می کنیم که در مرز میان قاره سبز و قاره سیاه واقع است. اما ملیا تنها نقطه تلاقی اروپا و افریقا نیست، بلکه از جمله مکانهایی است که چرخه معیوب توزیع اقتصادی، ساختار بیمار سیاسی و تناقضهای اجتماعی و ستم‌های ناشی از اختلاف طبقاتی هویدا می‌شود.
این فیلم روایتگر بخشی از رنج‌های بی پایان #زنان_کولبر در ملیاست، رنجی که برای ما آشناست، زیرا با اندک تفاوت‌هایی، رخدادهای مشابهی هر روز در مناطق مرزی اتفاق می افتد.
از این رو چه در ملیا و چه در کردستان با این پدیده مواجهیم، که چگونه سیاستمداران و سرمایه داران و نیروهای حافظ نظم موجود همچون همیشه دست در دست یکدیگر غنائم و منابع را میان خود تقسیم می کنند و فاتحانه بر روی شانه های خم شده کولبران ایستاده و پایکوبی می کنند. کولبرانی که بدن‌هایشان بی‌واسطه بار ناکارآمدی سیستم سرمایه سالار را بر دوش می‌کشند.
▪️ملیا اسم رمز همه مکانهایی است که به ما یادآوری می‌کند، اگر شرایط اسفناک کنونی دگرگون نشود، به طور بی پایان شاهد تکرار پیکرهای یخ زده #فرهاد_خسروی ها در ارتفاعات کردستان و بدن له شده #نوریه ها در مرزهای مراکش خواهیم بود و همچنین رقص تکثیر زالوهای سرمایه بر روی استخوانهاشان.
آدرس ما در اینستاگرام:
https://www.instagram.com/sujetsubject/
@sujet_sub
@bidarzani
نظم نابرابر حاکم بر جهان، توزیع ناعادلانه تولید، فساد سیاستمداران و چپاول ثروت‌های عمومی که به دست بخش خصوصی افتاده، سایه شوم فقر افسار گسیخته بر روی اکثریت جمعیت جهان، بهره‌کشی و برده داری قانونی از نیروی کار و نابودی محیط زیست برای انباشت هرچه بیشتر و دلایلی دیگر، ما را مجاب می سازند تا با قاطعیت بگوییم که امروزه بر روی کره خاکی تمام چیزهایی که می توانند دلایلی برای تغییرات بنیادین در ساختار سیاسی و اقتصادی باشند جملگی حاضرند، اما نیروی حامل و عامل این تغییر همچنان غایب یا نهفته است.
همین مساله نشان می دهد که وجود دلایلی عینی برای تغییر، به خودی خود موجب تغییری انقلابی نمی‌شود.
با این ویدیو اینبار به ملیا سفر می کنیم که در مرز میان قاره سبز و قاره سیاه واقع است. اما ملیا تنها نقطه تلاقی اروپا و افریقا نیست، بلکه از جمله مکانهایی است که چرخه معیوب توزیع اقتصادی، ساختار بیمار سیاسی و تناقضهای اجتماعی و ستم‌های ناشی از اختلاف طبقاتی هویدا می‌شود.
این فیلم روایتگر بخشی از رنج‌های بی پایان #زنان_کولبر در ملیاست، رنجی که برای ما آشناست، زیرا با اندک تفاوت‌هایی، رخدادهای مشابهی هر روز در مناطق مرزی اتفاق می افتد.
از این رو چه در ملیا و چه در کردستان با این پدیده مواجهیم، که چگونه سیاستمداران و سرمایه داران و نیروهای حافظ نظم موجود همچون همیشه دست در دست یکدیگر غنائم و منابع را میان خود تقسیم می کنند و فاتحانه بر روی شانه های خم شده کولبران ایستاده و پایکوبی می کنند. کولبرانی که بدن‌هایشان بی‌واسطه بار ناکارآمدی سیستم سرمایه سالار را بر دوش می‌کشند.
▪️ملیا اسم رمز همه مکانهایی است که به ما یادآوری می‌کند، اگر شرایط اسفناک کنونی دگرگون نشود، به طور بی پایان شاهد تکرار پیکرهای یخ زده #فرهاد_خسروی ها در ارتفاعات کردستان و بدن له شده #نوریه ها در مرزهای مراکش خواهیم بود و همچنین رقص تکثیر زالوهای سرمایه بر روی استخوانهاشان.
آدرس ما در اینستاگرام:
https://www.instagram.com/sujetsubject/
@sujet_sub
@bidarzani
🟣 به گزارش کولبرنیوز، روز یک‌شنبه ۲۲ مردادماه ١۴٠٢، زبیده (اسمر) رحیمی، زن کولبر اهل روستای “زاوَر” از توابع شهر پاوه، که روز جمعه ۲۰ مردادماه ١۴٠٢ دچار سکته مغزی شده بود، سرانجام روز یک‌شنبه ۲۲ مردادماه ١۴٠٢ پس از سه روز دست‌وپنجه نرم کردن با مرگ در بیمارستان “امام رضا” شهر کرمانشاه درگذشت.
زبیده رحیمی از جمله زنان کولبری بود که سال‌ها از طریق کولبری در نوارمرزی هورامان امرار معاش می‌کرد.
با استناد به آمار ثبت شده در کولبر نیوز در ٦ ماە نخست سال ٢٠٢٣ میلادی، جمعاً ٦١ کولبر در مناطق مرزی و مسیرهای بین جاده‌ای استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه بر اثر عواملی همچون تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی رژیم، بهمن و سرمازدگی، رفتن روی مین، سقوط از کوه و ارتفاع و سایر موارد کشته و زخمی شده‌اند. از این تعداد جمعاً ١١ کولبر معادل (%۱٨) کشته و ۵٠ کولبر معادل (%۸٢) نیز زخمی شده‌اند.از مجموع ۶١ کولبری که کشته و زخمی شده‌اند ۴۲ مورد معادل (%۶۹) با تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی صورت گرفته است.
#زنان_کولبر
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani
زبیده رحیمی از جمله زنان کولبری بود که سال‌ها از طریق کولبری در نوارمرزی هورامان امرار معاش می‌کرد.
با استناد به آمار ثبت شده در کولبر نیوز در ٦ ماە نخست سال ٢٠٢٣ میلادی، جمعاً ٦١ کولبر در مناطق مرزی و مسیرهای بین جاده‌ای استان‌های آذربایجان غربی، کردستان و کرمانشاه بر اثر عواملی همچون تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی رژیم، بهمن و سرمازدگی، رفتن روی مین، سقوط از کوه و ارتفاع و سایر موارد کشته و زخمی شده‌اند. از این تعداد جمعاً ١١ کولبر معادل (%۱٨) کشته و ۵٠ کولبر معادل (%۸٢) نیز زخمی شده‌اند.از مجموع ۶١ کولبری که کشته و زخمی شده‌اند ۴۲ مورد معادل (%۶۹) با تیراندازی مستقیم نیروهای نظامی صورت گرفته است.
#زنان_کولبر
#ژن_ژیان_ئازادی
@bidarzani