🟣 اعتصاب سراسری کارگران پروژه‌ای صنایع نفت، گاز و پتروشیمی در پیوند با اعتصابات خرداد سال جاری قرار خواهد گرفت.

در روز ۵ خرداد ۱۴۰۰، صدها تن از #زنان و مردان (کارکنان قرارداد موقت) و کارگران شرکت نفت ایران، دست‌کم در پنج شهر، مناطق عسلویه، لاوان و بهرگان و یک سکوی نفتی در خلیج‌فارس دست به #اعتصاب و تجمع زدند.

روز گذشته در #پالایشگاه_نفت‌تهران ، ۷۰۰ کارگر پیمانکاری این مجموعه، در پاسخ به اعتراضات و بیان مطالبات خود، اخراج شدند. اخراجی که گرچه هدف غایی آن، سیاست تزریق رعب و وحشت، جهت سرکوب اتحاد و تشکل‌یابی دیگر واحدهای صنعت عظیم نفتی است، اما کارآمد نیست. چرا که از صبح امروز:
✔️شرکت تهران جنوب ماهشهر
✔️پالایشگاه آبادان (اکسیر، اریادژ، سکاف)
✔️ فاز ۲۲ و ۲۴ شرکت پتونیا و
✔️ ‌پالایشگاه نفت اصفهان نیز به اعتصابات ۲۵ واحد نفتی در روز گذشته پیوستند.

__________________________

متن پیش‌رو از وبسایت «کمیته عمل سازمانده کارگری» انتخاب شده است:

▪️از متن: «سازماندهی یک اعتصاب سراسری برای دومین سال متوالی در یکی از بی‌ثبات‌ترین، پراکنده‌ترین و ناامن‌ترین بخش‌های طبقۀ کارگر ایران قطعاً یکی از نقاط درخشان جنبش کارگری در سال‌های اخیر بوده. سرعت پیوستن واحدهای پتروشیمی-نیروگاهی به اعتصاب سراسری امسال، به نسبت پارسال جهش قابل ملاحظه‌ای پیدا کرده که قطعاً از دستاوردهای اعتصاب سال گذشته است.

اعتصابی که اهمیتش نه فقط در متحدکردن هزاران کارگر:
▫️۱- در جغرافیای پراکندۀ کشور (شمال تا جنوب: تهران تا بوشهر)
▫️۲- در یکی از امنیتی‌ترین و سنگین‌ترین صنایع مادر کشور
▫️۳- در کاری ماهیتاً موقت و بی‌ثبات،
بلکه در عین حال در متحد کردن کارگرانی با ده‌ها کارفرما و پیمانکار مختلف است.

سلاح #پیمانکاری در دهه‌های اخیر از مهم‌ترین ابزارهای دولت و سرمایه‌داران بزرگ برای تجزیه کردن #طبقه_کارگر بوده ‌است و به تبعش تا سال‌های متوالی این اسطوره در اذهان جا افتاده بود که پیوند کارگرانی با کارفرماهای مختلف به یکدیگر اگر ناممکن نباشد، در شرایط استبدادی نزدیک به محال است».


ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:

https://bit.ly/3zKQoiV

@KSazmandeh
@bidarzani