تأثیر تحریم اقتصادی بر زنان 🔻
« مایکل رایزمن » و« دوگلاس استوویچ»، در مقاله‌ای با عنوان «قابلیت اجرای موازین حقوقی بین‌المللی در برنامه‌های تحریم سازمان ملل متحد» که در سال ۱۹۹۸ در «نشریه‌ی حقوق بین‌الملل» منتشر شد، به تحریم‌های اوت ۱۹۹۰ شورای امنیت علیه عراق با استناد به گزارش سال ۱۹۹۴ یونیسف در این باره پرداختند، گزارشی که در آن به پیامدهای فاجعه‌آمیز این تحریم‌ها برای زندگی غیرنظامیان -قربانیان اصلی تحریم‌ها- اشاره می‌شود. در این گزارش به صورت خلاصه آمده که این تحریم‌ها، سلامتی ۵.۳ میلیون شهروند عراقی را به خطر انداخته، که از این بین، سوءتغذیه‌ی ۵.۱ میلیون کودک عراقی و بیش از ۲۰۰ هزار زن باردار یا شیرده نیز از نتایج قابل تأمل این تحریم‌ها بر مردم عراق بوده است.
🙋🏻♀️ نادیه العلی، از اساتید سابق دانشکده‌ی مطالعات زنان دانشگاه سواس و کنشگر عراقی-بریتانیاییِ حوزه‌ی زنان، از پژوهشگرانی است که به بررسی تأثیرات جنگ، دیکتاتوری و تحریم بر زنان در کشورهای خاورمیانه، به‌ویژه عراق، پرداخته است.
العلی بر اثبات این مسئله تمرکز می‌کند که زنان و مردان عراقی، بر خلاف تصور عمومی، یک گروه همگن-مقصر یا قربانی- نبوده‌اند و به درجات و شکل‌های مختلفی از جنگ و تحریم‌های پس از جنگ آسیب دیده‌اند. وی کمیت و کیفیت این آسیب را متأثر از معیارهای مختلفی از جمله محل زندگی (شهر یا روستا)، قومیت (عرب یا کُرد)، مذهب (شیعه، سنی یا مسیحی)، تاریخچه و از همه مهم‌تر طبقه‌ی اجتماعی می‌داند و با توجه به این عوامل، تأثیر جنگ و تحریم بر زنان عراقی را بررسی می‌کند:
🙋🏾♀️ به‌طور کلی، هدف اصلی تحریم‌ها، اِعمال فشارهای سیاسی و اقتصادی بر حکومت یک کشور است تا بتوان آن را به پیروی از میثاق‌ها و حقوق بین‌المللی وادار کرد. اما معمولاً این امر نادیده می‌ماند که تحریم همچون جنگی خاموش است که شهروندان یک کشور، به‌ویژه اقشار آسیب‌پذیر را تحت تأثیر فزاینده قرار می‌دهد. پرسش اصلی این است که چگونه می‌توان دولت‌ها را هدف «اصلی» تحریم‌ها شمرد و به‌رغم تأثیرات سریع و عمیق تحریم‌ها بر مردم، به‌ویژه زنان، معاهدات بین‌المللی‌ای را اجرا کرد که شامل مفاد صریحی در حمایت از حقوق شهروندان همان جوامع است؟/ آسو /
#تحریم
#زنان_تحریم
@bidarzani
« مایکل رایزمن » و« دوگلاس استوویچ»، در مقاله‌ای با عنوان «قابلیت اجرای موازین حقوقی بین‌المللی در برنامه‌های تحریم سازمان ملل متحد» که در سال ۱۹۹۸ در «نشریه‌ی حقوق بین‌الملل» منتشر شد، به تحریم‌های اوت ۱۹۹۰ شورای امنیت علیه عراق با استناد به گزارش سال ۱۹۹۴ یونیسف در این باره پرداختند، گزارشی که در آن به پیامدهای فاجعه‌آمیز این تحریم‌ها برای زندگی غیرنظامیان -قربانیان اصلی تحریم‌ها- اشاره می‌شود. در این گزارش به صورت خلاصه آمده که این تحریم‌ها، سلامتی ۵.۳ میلیون شهروند عراقی را به خطر انداخته، که از این بین، سوءتغذیه‌ی ۵.۱ میلیون کودک عراقی و بیش از ۲۰۰ هزار زن باردار یا شیرده نیز از نتایج قابل تأمل این تحریم‌ها بر مردم عراق بوده است.
🙋🏻♀️ نادیه العلی، از اساتید سابق دانشکده‌ی مطالعات زنان دانشگاه سواس و کنشگر عراقی-بریتانیاییِ حوزه‌ی زنان، از پژوهشگرانی است که به بررسی تأثیرات جنگ، دیکتاتوری و تحریم بر زنان در کشورهای خاورمیانه، به‌ویژه عراق، پرداخته است.
العلی بر اثبات این مسئله تمرکز می‌کند که زنان و مردان عراقی، بر خلاف تصور عمومی، یک گروه همگن-مقصر یا قربانی- نبوده‌اند و به درجات و شکل‌های مختلفی از جنگ و تحریم‌های پس از جنگ آسیب دیده‌اند. وی کمیت و کیفیت این آسیب را متأثر از معیارهای مختلفی از جمله محل زندگی (شهر یا روستا)، قومیت (عرب یا کُرد)، مذهب (شیعه، سنی یا مسیحی)، تاریخچه و از همه مهم‌تر طبقه‌ی اجتماعی می‌داند و با توجه به این عوامل، تأثیر جنگ و تحریم بر زنان عراقی را بررسی می‌کند:
🙋🏾♀️ به‌طور کلی، هدف اصلی تحریم‌ها، اِعمال فشارهای سیاسی و اقتصادی بر حکومت یک کشور است تا بتوان آن را به پیروی از میثاق‌ها و حقوق بین‌المللی وادار کرد. اما معمولاً این امر نادیده می‌ماند که تحریم همچون جنگی خاموش است که شهروندان یک کشور، به‌ویژه اقشار آسیب‌پذیر را تحت تأثیر فزاینده قرار می‌دهد. پرسش اصلی این است که چگونه می‌توان دولت‌ها را هدف «اصلی» تحریم‌ها شمرد و به‌رغم تأثیرات سریع و عمیق تحریم‌ها بر مردم، به‌ویژه زنان، معاهدات بین‌المللی‌ای را اجرا کرد که شامل مفاد صریحی در حمایت از حقوق شهروندان همان جوامع است؟/ آسو /
#تحریم
#زنان_تحریم
@bidarzani
Telegraph
تأثیر تحریم اقتصادی بر زنان
هر چند تحریم اقتصادی در سطح بین‌المللی ماهیتی سیاسی دارد اما همواره در قالبی حقوقی متجلی می‌شود؛ سلاحی اقتصادی-حقوقی که دیپلماسی را به ورطه‌ی نوعی عمل‌گراییِ عموماً تهدید‌کننده و آسیب‌زا می‌کشاند. اما این که هدف و قربانی این تهدید و آسیب چه افراد یا گروه‌هایی…