بيدارزنى
4.36K subscribers
5.44K photos
1.25K videos
176 files
4.22K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
Download Telegram
🔺رئیس انجمن جامعه‌شناسی ایران:

🔹۴٠درصد زنان در محیط کار مورد #آزار_جنسی قرار گرفته‌اند .

📍کاریکاتوریست: پروانه ایزدخواست/زن روز #آزار_جنسی_زنان @bidarzani
🔹آزار جنسی فوتبالیست‌های زن؛ فیفا دبیرکل فدراسیون فوتبال افغانستان را محروم کرد

🔻فدراسیون بین‌المللی فوتبال سید علیرضا آقازاده، دبیرکل فدراسیون فوتبال افغانستان را به دلیل شکایات مربوط به آزار جنسی بازیکنان تیم ملی فوتبال زنان این کشور از حضور در تمامی فعالیت‌های مرتبط با فوتبال برای پنج سال محروم کرده است.

🔻فیفا با انتشار اعلامیه‌ای افزوده است که تحقیقات در مورد سید آقازاده مرتبط با شکایاتی است که پیشتر از سوی شماری از بازی‌کنان تیم فوتبال بانوان افغانستان علیه کرام الدین کریم صورت گرفته بود./بی بی سی فارسی #آزار_جنسی_زنان @bidarzani
🔶دستورالعمل‌هایی ساده برای کمک به کسانی که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند

🔹تجربه تجاوز جنسی به زنان اغلب تجربه‌ای دردناک و دشوار است؛ قربانیان تجاوز معمولا بعد از این حادثه دچار تروما می‌شوند و نیاز به کمک برای برگشتن به زندگی عادی و رویارویی با آسیب روانی وارد شده را دارند. دوست، آشنا یا شریک شما (که تجربه‌ تجاوز یا تهاجم جنسی داشته است) تلاش می‌کند درک کند که چه اتفاقی رخ داده است. این کار ممکن است به طول بیانجامد اما شما می‌توانید با حمایت کردن از او به تسکین یافتن آسیب روانی او و پذیرش مسئله تجاوز کمک کنید. دستورالعمل‌های ساده‌ پیش‌رو به شما ایده‌هایی می‌دهند که چگونه به ‌آن‌ها کمک کنید.


🔹گوش کنید ولی سؤال نکنید

به حرف‌های آن‌ها گوش کنید ولی سعی کنید در مورد جزئیات چیزی نپرسید. ممکن است آن‌ها نخواهند همه چیز را در مورد حادثه به شما بگویند. به آن‌ها بگویید که هر وقت تمایل به صحبت کردن داشته باشند، شما آمادگی شنیدن دارید و نپرسید که چرا تجاوز یا تهاجم جنسی اتفاق افتاده است یا چرا جلوی این اتفاق را نگرفتند. این کار می‌تواند این‌طور به نظر برسد که گویی دارید را سرزنشان می‌کنید و حسی مشابه با یک حمله دیگر به آن‌ها می‌دهد.


🔹باورشان کنید

روایتی که می‌گویند را باور کنید و به آن‌ها بگویید که باورشان دارید. بگذارید ابراز کنند که چه احساسی دارند. اجازه دهید هر زمان که نیاز دارند گریه کنند. شاید به نظر شما ناراحت‌کننده برسد ولی مهم است که بتوانند احساسات خود را بروز دهند.


🔹برای لمس کردن اجازه بگیرید

به احساساتشان در مورد لمس شدن توسط شما احترام بگذارید و به آن‌ها کمی فضا بدهید. بسیاری از کسانی که قربانی تجاوز یا آزار جنسی شده‌اند، نمی‌خواهند لمس شوند، به‌ویژه در روزهای پس از تجربه‌ی آزار. حتی در آغوش گرفتن آن‌ها با هدف دلداری دادن ممکن است ناراحتشان کند. از آن‌ها بپرسید که آیا این کار اشکالی ندارد یا اجازه دهید که اولین گام را خودشان بردارند. اگر شریک جنسی‌شان هستید، بپذیرید که در این زمان ممکن است از رابطه جنسی هراس داشته باشند. به خواسته‌هایشان احترام بگذارید و برای داشتن رابطه جنسی آن‌ها را تحت فشار نگذارید. #آزار_جنسی_زنان

@bidarzani

ادامه این مطلب را در لینک زیر بخوانید:

http://harasswatch.com/news/1384
🔷پرونده آزار و اذیت جنسی زنان در اداره‌های دولتی افغانستان مستند شده است

🔹کمیسیون مستقل حقوق بشر افغانستان اعلام کرده که بررسی و مستند کردن شکایت‌هایی درباره آزار و اذیت جنسی زنان در اداره‌های دولتی به ویژه ارگ ریاست جمهوری افغانستان را تکمیل کرده و به زوی به دادستانی افغانستان تحویل خواهد داد.

🔹در پی گزارش‌هایی درباره آزار و اذیت زنان در نهادهای دولتی و حتی ارگ ریاست جمهوری افغانستان، رئیس جمهوری در اسد/مرداد ماه امسال حکمی را برای ایجاد دبیرخانه ویژه جهت بررسی این اتهام‌ها در نهادهای دولتی صادر کرد.
🔹در این فرمان کمیسیون حقوق بشر افغانستان مامور این کار شد./بی بی سی #آزار_جنسی_زنان @bidarzani
🔶دستورالعمل‌هایی ساده برای کمک به کسانی که مورد تجاوز قرار گرفته‌اند

🔹تجربه تجاوز جنسی به زنان اغلب تجربه‌ای دردناک و دشوار است؛ قربانیان تجاوز معمولا بعد از این حادثه دچار تروما می‌شوند و نیاز به کمک برای برگشتن به زندگی عادی و رویارویی با آسیب روانی وارد شده را دارند. دوست، آشنا یا شریک شما (که تجربه‌ تجاوز یا تهاجم جنسی داشته است) تلاش می‌کند درک کند که چه اتفاقی رخ داده است. این کار ممکن است به طول بیانجامد اما شما می‌توانید با حمایت کردن از او به تسکین یافتن آسیب روانی او و پذیرش مسئله تجاوز کمک کنید. دستورالعمل‌های ساده‌ پیش‌رو به شما ایده‌هایی می‌دهند که چگونه به ‌آن‌ها کمک کنید.


🔹گوش کنید ولی سؤال نکنید

به حرف‌های آن‌ها گوش کنید ولی سعی کنید در مورد جزئیات چیزی نپرسید. ممکن است آن‌ها نخواهند همه چیز را در مورد حادثه به شما بگویند. به آن‌ها بگویید که هر وقت تمایل به صحبت کردن داشته باشند، شما آمادگی شنیدن دارید و نپرسید که چرا تجاوز یا تهاجم جنسی اتفاق افتاده است یا چرا جلوی این اتفاق را نگرفتند. این کار می‌تواند این‌طور به نظر برسد که گویی دارید را سرزنشان می‌کنید و حسی مشابه با یک حمله دیگر به آن‌ها می‌دهد.


🔹باورشان کنید

روایتی که می‌گویند را باور کنید و به آن‌ها بگویید که باورشان دارید. بگذارید ابراز کنند که چه احساسی دارند. اجازه دهید هر زمان که نیاز دارند گریه کنند. شاید به نظر شما ناراحت‌کننده برسد ولی مهم است که بتوانند احساسات خود را بروز دهند.


🔹برای لمس کردن اجازه بگیرید

به احساساتشان در مورد لمس شدن توسط شما احترام بگذارید و به آن‌ها کمی فضا بدهید. بسیاری از کسانی که قربانی تجاوز یا آزار جنسی شده‌اند، نمی‌خواهند لمس شوند، به‌ویژه در روزهای پس از تجربه‌ی آزار. حتی در آغوش گرفتن آن‌ها با هدف دلداری دادن ممکن است ناراحتشان کند. از آن‌ها بپرسید که آیا این کار اشکالی ندارد یا اجازه دهید که اولین گام را خودشان بردارند. اگر شریک جنسی‌شان هستید، بپذیرید که در این زمان ممکن است از رابطه جنسی هراس داشته باشند. به خواسته‌هایشان احترام بگذارید و برای داشتن رابطه جنسی آن‌ها را تحت فشار نگذارید.

#آزار_جنسی_زنان
#تجاوز


@bidarzani
http://harasswatch.com/news/1384
بيدارزنى
Photo
🟣 این روزها در حالی به ٢٥ نوامبر (روز جهانی منع خشونت علیه زنان) نزدیك می‌شویم كه قیام سراسری ملت ایران (قیام ژینا) وارد سومین ماه خود شده است. قیامی كه شعله‌ی آن با قتل حکومتی ژینا (مهسا) امینی در بازداشتگاه برافروخته شد و در ادامه جلوه‌های بی‌نظیری از همبستگی ملت‌ها/ قومیت‌ها و گروه‌های در حاشیه و اقلیت‌ها را آفرید.
قیامی كه به گسترده‌ترین شكل مساله‌ی زنان و ستم جنسی را به یكی از مسائل اصلی جنبش ملی تبدیل كرد.
ما در روزهای پرشكوه  قیامی به سر می‌بریم كه شعار اصلی‌اش «زن، زندگی آزادی» از كردستان سرداده شد و در سرتاسر ایران گسترش یافت؛ روزهای پرشكوهی كه یاد #خدانور و ستمی كه بر او رفت بارها در خیابان‌ها و دانشگاه‌های سراسر ایران گرامی داشته می‌شود و #فایزه_براهویی، خواهر بلوچ ما دیگر یک زن گمنام در زاهدان نیست. روزهایی كه برای همه‌ی جان‌های عزیزی كه از دست داده‌ایم، برای #ژینا #نیكا #حدیث #سارینا #کیان گریسته‌ایم و عهد كرده‌ایم كه این مسیر را تا پیروزی قیام پیش ببریم. روزهایی كه تمام جهان شاهد خشونت افسار گسیخته‌ای است كه حكومت در تقلا برای بقای خود در كوچه و خیابان و دانشگاه علیه زن و مرد و كودك و جوان اعمال می‌كند.

ما در حالی این روزهای پرشكوه قیام و انقلاب را به روز جهانی منع خشونت علیه زنان (٢٥ نوامبر) پیوند می‌زنیم كه زنان بیش از همیشه قربانی خشونت سیستماتیك حکومتی شده‌اند. ماموران سركوب با وقاحت اقدام به #آزار_جنسی زنان معترض در خیابان و بازداشتگاه می‌کنند و به آنها ناسزاهای جنسی می‌دهند با این توهم كه آنها را از حضور در خیابان بازدارند. شیوه‌ای كه سابقه‌ای طولانی در جمهوری اسلامی دارد و از همان ابتدای حکومت، زنانِ مخالف حجاب اجباری را با الفاظ ركیك و خشونت خیابانی سركوب کرده‌اند. اما این خشونت مستمر سیستماتیك نه تنها زنان را از خیابان نرانده كه آنها را مصمم‌تر به صفوف اعتراض و انقلاب كشانده است.
زنانی كه امروز در كوچه و  خیابان حجاب از سر بر می‌گیرند و آن را پایكوبان در آتش می‌افكنند، فراتر از اعتراض به حجاب اجباری و خواست آزادی پوشش، به بیش از چهل سال سركوب سیستماتیك، تبعیض، نابرابری و اجبار معترضند. گرچه اعتراض به حجاب اجباری عریان‌ترین جلوه‌ی آن است، اما تنها خشونتی نیست كه زنان به آن معترضند. زنان را در تمام این سال‌ها به طور سیستماتیك از عرصه‌های مختلفی حذف‌ یا حضورشان را محدود کرده‌اند.

دسترسی نابرابر زنان به فرصت‌های شغلی، شكاف دستمزدی دو رقمی میان زنان و مردان، ترویج کودک‌همسری، محدود و محروم‌سازی دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری، جرم‌انگاری سقط جنین، مدارای قانونی با قتل‌های ناموسی، حذف زنان از بسیاری از مسابقات ورزشی یا ورزشگاه‌ها یا اجبار آنها به داشتن پوشش محدود كننده؛ و دیگر قوانین تبعیض‌آمیزی که به گسترش خشونت علیه زنان از خانه تا خیابان و محیط کار انجامیده بخشی از خشونت سیستماتیكی است كه زنان در این سال‌ها متحمل شده‌اند. بدیهی است زنان بسته به خاستگاه طبقاتی، قومی/ملی و دینی خود سهم متفاوتی از این خشونت متحمل شده‌اند.

در آستانه ٢٥ نوامبرـروزی كه نام خود را از كشتار زنانی دارد كه علیه دیكتاتوری جنگیده و كشته شدند- همگام با خواهرانمان در تمام كشوراز از شمال تا جنوب، از شرق تا غرب در میانه‌ی خیابان یك بار دیگر عهد می‌بندیم تا رسیدن به جامعه‌ای عادلانه و برابر و تا محو هر گونه خشونت و تبعیض علیه زنان از پا ننشینیم.

-  برای جامعه‌ای كه در آن همه‌ی اشكال تبعیض، اعم از تبعیض طبقاتی، جنسیتی، جنسی، قومی/ ملی، دینی و تبعیض به دلیل معلولیت محو شده باشد.
-  جامعه‌ای سكولار كه در آن دین، طایفه یا حكومت هیچ آمریتی در زندگی ما نداشته باشد و همه‌ی ادیان بی‌هیچ برتری و امتیازی نسبت به دیگری، به دور از حوزه‌ی عمومی بوده و دینداری امری فردی تلقی شده و هیچ نقشی در قانون‌گذاری نداشته باشد.
-  جامعه‌ای عاری از مناسبات سودجویانه‌ی سرمایه‌داری و فارغ از غارت و مصرف بی‌رویه منابع زیست محیطی.
-  جامعه‌ای كه در آن آموزش و پرورش رایگان و با كیفیت در همه‌ی مقاطع و برای همه موجود باشد.
-  جامعه‌ای كه در آن همگان از خدمات اجتماعی با كیفیت و رایگان (مهدكودك، آشپزخانه، خدمات بهداشتی و پزشكی،…) برخوردار باشند.
-  جامعه‌ای كه در آن برای همه افراد شغلی مناسب و برخوردار از شرايط كار ايمن و انسانی، با دستمزد مكفی وجود داشته باشد، همه افراد برخوردار از بیمه‌ی درمانی مناسب و رایگان باشند و در آن افراد جویای كار، از كارافتاده، [نا]توان و زنان تحت عنوان «خانه‌دار» كه خود نقش بزرگی در تولید دارند از بیمه‌ی بیكاری و رفاه برخوردار باشند.
-  جامعه‌ای كه حق تشكل، سازماندهی و اعتراض در آن به رسمیت شناخته شده باشد.

ما همچنان در میانه ی نبرد و مبارزه ایم.


جمعی از فعالان زنان داخل کشور- ۲۹ آبان ۱۴۰۱


@bidarzani