🟣 مروری بر اجباری شدن حجاب، ۱۳۵۷ تا ۱۳۶۰


✍🏽 هاله صفرزاده


برخورد با زنان بی‌حجاب از روزهای قبل از انقلاب و در همان تظاهرات ضد رژيم پهلوی شروع شده بود و خشونت‌بارترين نمود آن اسيدپاشی به زنان بی‌حجاب بود. اين مساله را می‌توان از اولين نشانه‌های رشد بنيادگرايی در ايران، در راستای ايجاد کمربند سبز دانست.

حکومت تازه تاسیس، اعتراضات زنان را به درستی تحلیل کرده بود. آنها قدرت اعتراضات زنان را دریافته بودند و پیش‌بینی می‌کردند که اگر این تظاهرات گسترده، مهار نشود، چه نیروی اجتماعی را به دنبال خود خواهد کشاند...


منبع: آموزگار کارگر


#حجاب_اجباری #ارتجاع_و_انقیاد #مبارزات_زنان

▪️متن پی‌دی‌اف جهت مطالعه در دسترس است.


@bidarzani

📌 بیست و سوم فوریه: روزی برای همبستگی و هم‌اندیشی با زنان کشمیر

✍🏽 آزاده ثبوت


#بیدارزنی: در پیشگفتار کتاب «فراتر از واپسین آسمان» مترجم اشاره می‌کند که درسال‌های نخست #اشغال_فلسطین ، تجاوزهای دسته جمعی یکی از ابزارهای صهیونیسم برای تخلیه روستاها بود. روستاییان تهدید می‌شدند که درصورت مقاومت برای ماندن مردانشان کشته و به زنانشان تجاوز می‌شود.

در نتیجه این جو وحشت بسیاری از روستاییان زمین‌های خود را ترک کردند و آواره شدند و روستاهای فلسطین در زمان کوتاهی خالی از سکنه شد.

در آن سال‌ها مردان فلسطینی ترجیح می‌دادند که خانه‌ی خود را ترک کنند تا شاهد تجاوز به زنان‌شان باشند. به روایت یک زن مبارز فلسطینی: «دفاع از زنان و دختران در مقابل متجاوزین، کابوس مردان فلسطینی شده بود… مردها از جمله رهبران به طرز بیمارگونه‌ای نگران دفاع از شرافت زنان در مقابل اسرائیلی‌ها بودند.» اما پس از مدتی دریافتند این شیوه، افتادن به دام همان چیزی است که متجاوز می‌خواهد. به همین دلیل شیوه‌ای دیگر را انتخاب کردند.

مردم با وجود تهدیدهای اسرائیل درخانه‌های خود ماندند و این بار تجاوز نه به معنی بی‌آبرویی بلکه به نماد مقاومت تبدیل شد. اگر تا پیش از دهه‌ی شصت میلادی زنی که مورد تجاوز قرار می‌گرفت نشانه‌ای از شکست و لکه‌دار شدن حیثیت خانواده فلسطینی بود، در تعریف جدید نماد صُمود یا پابرجایی بود. زنان مورد تجاوز قرار گرفته نماد زنان و مردانی بودند که در برابر حمله دشمن مقاومت کرده‌اند.

▪️در ستایش این مقاومت‌های زنانه است که #ادوارد_سعید در کتاب «فراتر از واپسين آسمان» می‌گوید: «تا زمانی که گفته‌های زنان را آگاهانه و عميق درک نکنيم، تجربه غصب خاک فلسطين توسط صهيونيست‌ها را به تمام و کمال درک نخواهيم کرد».


#مبارزات_زنان #فلسطین #زنان_کشمیر


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43441


@bidarzani

🟣 زنان و سیاست − دو سویه‌ی "زنان در قدرت" و "زنان بر قدرت"

نویسنده: هاله صفرزاده


از متن: «آنجایی که بحث قدرت مطرح است، حضور زنان در عرصه سیاست، سبب رویارویی آنان شده است: زنانی "در قدرت" و زنانی "بر قدرت"؛ زنانی با‌ دیدگاه‌‌ها و بنیان‌‌های نظری نه فقط متفاوت، بلکه به غایت متضاد. زنانی که "بر قدرت"‌اند، متاثر از جنبش‌‌های عدالت‌خواهانه زمانه‌ی خود با گرایش‌‌های عموما انقلابی و چپ، خواستار تغییرات ساختاری در جامعه‌اند‌ و زنان "در قدرت"، با گرایش‌های متفاوتی از دیدگاه‌های لیبرالی گرفته تا افراطی‌ترین دیدگاه‌های فاشیستی، خواهان حفظ ساختارهای موجودند. فعالیت‌‌های آنان، حتا اگر در راستای بهبود شرایط زندگی زنان هم بوده باشد، فقط رفرم‌هایی را در چارچوب ساختار موجود و قابل تحمل برای حاکمان، شامل می‌شده و بیشتر مجری‌ برنامه‌‌ها و دستورهای حاکمان بوده‌اند و در این راستا‌ چه بسا، بسیاری از آنان حتا به تصویب قوانین ضد زن نیز رای داده باشند.

این دوگانه‌ی "زنان در قدرت" و "زنان بر قدرت"، سیمایی خاص به حضور زنان در عرصه‌‌های سیاسی- اجتماعی جامعه بخشیده و چالش‌‌ها و پرسش‌‌های بسیاری را در پیش روی فعالان جنبش زنان در ایران گشوده است که باید برای آن‌ها پاسخی یافت».

#هشت_مارس #مبارزات_زنان

ادامه‌ی متن را در وبسایت رادیوزمانه بخوانید:



https://www.radiozamaneh.com/706819/



@bidarzani

📌نگاهی به کتاب در اسارت زنجیرها و خوک‌ها

🟣 تجربه زیسته‌ای سرشار از مبارزه

✍🏽 مریم نورائی‌نژاد

#بیدارزنی: کتاب «در اسارت زنجیرها و خوکها» زندگینامه خودنوشت #آنجلا_دیویس مبارز و آزادیخواه آمریکایی معاصر است که داستان زندگی خود را در راه مبارزه با مجازات اعدام، نژادپرستی، تبعیض جنسیتی، سرکوب سیاسی و سلطه سرمایه‌داری روایت می‌کند. زن سیاه‌پوستی که به یاری درک شخصی خود برای رهایی سیاهان از ستم و بیداد تبعیض نژادی حاکم بر جامعه آمریکا در دهه هفتاد میلادی به پاخاست و در آغاز راهش، یاوری جز عزم راسخ خود نداشت. اما گام به گام توانست به یاری دیگر دوستان اغلب هم‌نژاد و هم‌جنسش، حساسیت جامعه را نسبت به ستم‌های نژادی و طبقاتی برانگیخته و درنهایت؛ علاوه بر آنکه به نامی ماندگار در عرصه رهبری جنبش‌های اجتماعی معاصر دست یافت، موفق به الغای مجازات‌های کیفری نانوشته‌ای شد که در آن زمان فقط شامل حال سیاهان در ایالات متحده آمریکا می‌شد.

او که متولد سال ۱۹۴۴ است؛ در آغاز کتاب از ناخرسندی‌اش برای نوشتن این خود زندگینامه می‌گوید و از این ترس دارد که نوشتن آنچه بر شخص او گذشته، ممکن است ارزش‌های جنبشی که شکل گرفته را کم‌رنگ کند و بر واقعیتی بنیادین سایه بیندازد. در شرح این دل نگرانی می‌گوید: «عواملی که زندگی مرا به آنچه هست تبدیل کرده‌اند، دقیقاً همان عواملی هستند که زندگی میلیون‌ها نفر از مردم مرا شکل داده و از ریخت انداخته‌اند.» 


#مبارزات_زنان #اینترشکشنالیتی #آنجلا_دیویس #معرفی_کتاب


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43786

📌 تحولات در زمینه سقط جنین در آمریکای لاتین

✍🏽 مهتاب محبوب


#بیدارزنی: کشورهای آمریکای لاتین و منطقه‌ی کارائیب که اغلب جوامعی‌ با نهاد کلیسای کاتولیک قدرتمند نیز هستند، تاریخاً یکی از سخت‌گیرانه‌ترین قوانین در مورد #سقط_جنین را داشته‌اند. با این حال، در پنج سال اخیر و در نتیجه تلاش‌های جنبش‌های فمینیستی به نفع جرم‌زدایی از پایان خودخواسته بارداری تحولاتی قانونی در این زمینه صورت گرفته است.

#کوبا تنها کشوری در این جغرافیاست که از ۱۹۶۵ سقط جنین در آن قانونی بوده و از ۱۹۷۹ به صورت رایگان و به سهولت در دسترس تمام زنان قرار داد شده است. اعتراض فمینیست‌ها به فقدان این حق در سایر کشورها به ویژه در آرژانتین، شیلی و مکزیک  با شعار سقط جنین «قانون، امن و رایگان» در یک دهه گذشته اغلب با تحریک نهادهای مذهبی و سازماندهی راهپیمایی متقابل مخالفان حق سقط جنین مواجه شده است.

🟣 از متن: «جنبش موج سبز، حدود چهار دهه پس از آنکه کوبا به عنوان اولین کشور آمریکای لاتین و منطقه‌ی کارائیب سقط جنین را برای همه‌ی زنان قانونی کرد، شروع شده است.

اولین موفقیت مهم این جنبش در سال ۲۰۱۲ بود وقتی اروگوئه سقط جنین را برای همه زنان قانونی کرد و اجازه پایان دادن به بارداری تا دوازده‌هفتگی را به زنان داد.

انتخاب رنگ سبز برای این جنبش اتفاقی نبود. اوایل دهه ۲۰۰۰، فعالان حقوق زنان در آرژانتین تلاش برای قانونی شدن سقط جنین را شروع کردند. آنها از الگوی دیرین #مادران_میدان_مایو الهام گرفتند که با روسری‌های سفید‌رنگ خود در تظاهرات رسمی در اعتراض به کشتار فعالان سیاسی و ربودن فرزندان آنها در دوران حکومت نظامی آرژانتین (۱۹۷۶ تا ۱۹۸۳) شرکت می‌کردند. فعالان قانونی شدن سقط جنین هم از این ایده الهام گرفتند اما رنگ آن را تغییر دادند.

در سال ۲۰۱۸، میراندا گونزالس مارتین، مردم‌شناس و فعال اجتماعی در مصاحبه با روزنامه‌ آرژانتینی لا‌ناسیون گفت «تنها رنگی بود که در طیف رنگ‌ها می‌توانستیم انتخاب کنیم، رنگ‌های دیگر در پیشینه‌های تاریخی به جناح‌های گوناگون سیاسی مربوط می‌شدند». در این سال در جریان مذاکرات در کنگره آرژانتین برای قانونی کردن سقط جنین، فمینیست‌های مدافع این طرح در تظاهرات خود از این نماد به صورت گسترده استفاده کردند. از آن زمان چه در خیابان و چه در فضای مجازی (توییتر و غیره) این رنگ به نمادی پیونددهنده در میان تمام مدافعان حق زنان بر بدن خود در این قاره تبدیل شده است».


#حق_سقط_جنین_امن #حق_باروری_آگاهانه
#آمریکای_لاتین #مبارزات_زنان



ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43980


@bidarzani

🔵 نقش پرستاری در پیشبرد مباحث #برابری_جنسیتی و #حقوق_اقلیت‌ها

تاریخچه #مبارزات_پرستاری در بسیاری از زمینه‌ها با تاریخچه #مبارزات_زنان و اقلیت‌ها برای برابری، همپوشانی دارد. #پرستاری_مدرن به مبارزه علیه ساختارهای اجتماعیِ محدودکننده، ظالمانه و ناعادلانه پرداخته است. بسیاری از موانع و محدودیت‌هایی که #پرستاران در دوره‌ای که اغلب پرستاران را #زنان تشکیل می‌دادند با آن‌ها مواجه بودند با دیگر زنان مشترک بود. هرچند در برخی از حوزه‌ها پرستاران تجربه متفاوتی داشتند.

در دوره‌ای که بسیاری از زنان حق کار کردن در خارج از خانه را نداشتند، #زنان_پرستار در بیرون از خانه کار می‌کردند و به مراقبت از مردان غریبه می‌پرداختند.

زنان پرستار برای #حق_رای زنان، برای قوانین #کار_کودکان، برای #رفاه_کارگران کارخانه‌ها، برای #حق_دسترسی همگان به #واکسیناسیون، برای دسترسی به وسایل پیشگیری از #بارداری به مبارزه پرداختند. برای ۱۵۰ سال پرستاری به‌طور ذاتی، عملی و حتی #سیاسی موضوعی #فمینیستی بوده است. در #آمریکا پرستاران در مارس ۱۹۱۳ با لباس پرستاری در راهپیمایی بزرگ حق رای زنان در واشنگتن دی سی شرکت کردند.

پرستاران از #کانادا، انگلیس و نروژ به آن‌ها پیوستند. این راهپیمایی مورد حمله #نیروهای_پلیس قرار گرفت و در آن ۳۰۰ زن مجروح شدند.

در آمریکا پرستاری مدرن در قرن نوزدهم و با حمایت زنان ثروتمند که قصد کمک رساندن به بیمارستان‌های نظامی را داشتند آغاز شد. در آن زمان بسیاری از پزشکان با آموزش پرستاری به زنان با این توجیه که آموزش پرستاری برآلت منتسب به زنان تاثیر می‌گذارد و زنان را از رسالت حیاتی‌شان که همان زاد و ولد است بازمی‌دارد، مخالفت کردند. آن‌ها می‌گفتند زنان با آموزش پرستاری دیگر مانند گذشته مطیع و رام نخواهند بود.

در آن دوره بسیاری از رهبران #جنبش_پرستاری مجرد ماندند. آن‌ها می‌دانستند با ازدواج، جامعه آن‌ها را وادار به ترک حرفه‌شان می‌کند و پس از ازدواج تحت قیومیت همسران‌شان در خواهند آمد و به لحاظ قانونی دیگر شخصیت حقوقی مستقلی نخواهند داشت.

اخلاق حرفه‌ای پرستاری موجب شده است که پرستاران همیشه بابت #بی‌عدالتی‌ های ساختاری که نه فقط پرستاران که تمام افراد یا گروه‌هایی که به لحاظ اجتماعی به حاشیه رانده شده‌اند را تحت تاثیر قرار می‌دهد، ابراز نگرانی کنند. اخلاق پرستاری همواره فضایی را برای مخالفت با انجام رفتارهای غیراخلاقی مانند #سقط‌_جنین_اجباری یا خوراندن اجباری غذا به زندانیان به وجود آورده است.

@pareestar