محدودیت‌های اجتماعی برای #زنان_معلول
روایت سعیدا آیویلاتوف مدیر انجمن «اشتراک» از #توانمندسازی_زنان در تاجیکستان
@bidarzani
به گزارش ایران سپید «زنان معلول در تاجیکستان محدودیت‌های بیشتری را نسبت به زنان دیگر تحمل می‌کنند. با اشتراک سعی کرده‌ایم آنها را به جامعه بازگردانیم.» این را سعیدا آیویلاتوف مدیر انجمن اشتراک کشور تاجیکستان در حاشیه یک کنفرانس بین‌المللی مربوط به حقوق معلولان می‌گوید. او در ادامه درباره مسائل و مشکلات زنان معلول در کشورش بیشتر برایم تعریف می‌کند.
سعیدا ازشهر دوشنبه تاجیکستان می‌آید. با کوله باری از تجربه کار با زنان و دختران معلول. دختران و زنانی که بیشترشان به خاطر تبعیض‌های ناشی از معلولیت، حالا با مشکلات روحی هم دست به گریبانند. همان مشکلاتی که سعیدا معتقد است فقط با در جمع بودن، باهم بودن و اشتراک قابل حل است؛ دردی مشترک. برای همین است که آنها نام انجمن‌شان را «اشتراک» گذاشته‌اند.
به گفته او اشتراک نه فقط سازمانی برای رفع تبعیض‌های حقوقی علیه زنان معلول است که کمک می‌کند زنان آسیب دیده دوباره به جامعه بازگردند.
سعیدا، فارسی تاجیکی را با لهجه روسی صحبت می‌کند و برایم توضیح می‌دهد چون پدر کلانش(پدربزرگش) روس بوده، خیلی به زبان فارسی تسلط ندارد اما به هر حال او تنها فارسی زبان حاضر در این جمع است و استفاده از تجاربش غنیمت: «برای این اسم مؤسسه‌مان را اشتراک گذاشتیم که زنان معلول در تاجیکستان بتوانند در همه فعالیت های اجتماعی مشارکت کنند. زنها در جامعه ما برای بلند قدم برداشتن و از میان برداشتن تبعیض‌های جنسیتی و رسیدن به حقوق‌شان تلاش می‌کنند ولی زنان معلول بیشتر دچار این محرومیت ها هستند. برای همین تصمیم گرفتیم جامعه هدفمان را زنان معلول انتخاب کنیم. ما معتقدیم کمک به زنان و دختران معلول تنها این نیست که حمایت‌شان کنیم، بلکه باید به آنها حرفه بیاموزیم. برای همین، مرکز «عافیت‌بخشی» را در این مؤسسه تأسیس کردیم.»
عافیت بخشی که سعیدا از آن نام می‌برد، همان توانبخشی است. در حوزه توانبخشی در این مؤسسه نه فقط دختران و زنان جوان که کودکان یک تا شش ساله با پدر و مادران‌شان هم آموزش می‌بینند. سعیدا بارها تأکید می‌کند که این آموزش برخلاف بیشتر مؤسسه‌های عافیت بخشی، فقط آموزش‌های فیزیکی نیست، بلکه آموزش‌های رفتاری به والدین بچه‌ها از اهداف اصلی آنهاست: «ما به خانواده‌ها یاد می‌دهیم چگونه با کودکان‌شان در خانه رفتار کنند. گاهی کودک عصبی است و رفتار با او حوصله خاصی می‌خواهد. ما همین طور به خانواده‌ها یاد می‌دهیم چگونه بچه‌ها را به مکتب‌ها و باغچه‌ها (پارک‌ها) روان کنند.عافیت بخشی ما فقط طبی نیست بلکه ما به آنها راه‌های زندگی را یاد می‌دهیم، یعنی همان مهارتهای زندگی کردن. بسیاری از کودکانی که به مرکز ما می‌آیند علاوه بر معلولیت جسمی، دچار معلولیت روانی هم هستند. ما می‌خواهیم بعداً این زنان و کودکان در جامعه مقام بالایی بیابند.»
عافیت بخشی در اشتراک این روزها مباحث متعددی دارد و جوری طراحی شده که همه سلیقه‌ها و سنین را در برگیرد. برای دختران جوان کلاسهای هنری، پخت و پز و کلاس زبان برگزارمی‌کنند: «این کلاس‌ها شش ماهه است. این روزها بیشتر بچه‌ها می‌خواهند محصولات کلاس‌هایشان را به بیرون ارائه دهند.»
بیش از 150 زن دچار معلولیت‌های مختلف در مؤسسه اشتراک رفت و آمد دارند و از خدمات توانبخشی و توانمند سازی‌اش استفاده می‌کنند. همچنین 15 نفر در اشتراک کار می‌کنند که 6 نفرشان دچار معلولیت هستند. در بخش عافیت بخشی هم یک زن با کودک معلول‌اش با اشتراک همکاری دارد.
سعیدا از زنانی می‌گوید که با آموزش‌های مؤسسه توانسته‌اند جذب بازار کار شوند: «هدف اصلی ما در مؤسسه آشنایی این زنان با حقوق‌شان است. یادگیری زبان انگلیسی کمک بزرگی است چون باعث می‌شود دسترسی این زنان به منابع و بازار کار بیشتر شود. سال گذشته 3 زن با یادگیری زبان انگلیسی و دیگر مهارت‌ها توانستند کار پیدا کنند و در جامعه فعال شوند.»
سعیدا معتقد است حضور زنان دچار معلولیت در جامعه و اشتراک‌شان در همه حوزه‌ها باعث می‌شود، سایر زنان دارای معلولیت هم به فعالیت در جامعه امیدوارتر شوند و «خودبهادهی» و اعتماد به نفس‌شان بالا برود و اقتدارشان در جامعه روز به روز بیشتر شود و این یعنی احساس بهتر برای زندگی.
او بارها تأکید می‌کند مهم‌ترین مشکل زنان و دختران معلول در تاجیکستان این است که تنها هستند و نادیده گرفته می‌شوند بخصوص در نواحی و شهرها و روستاهای دور از مرکز. همان مشکلاتی که زنان معلول در دیگر نقاط دنیا هم معمولاً با آن دست به گریبانند. او امیدوار است زنان معلول در همه جای دنیا در جامعه مشارکت بیشتری داشته باشند، آن طور که در اشتراک فعالند.
ترانه بنی یعقوب/ روزنامه ایران
روایت سعیدا آیویلاتوف مدیر انجمن «اشتراک» از #توانمندسازی_زنان در تاجیکستان
@bidarzani
به گزارش ایران سپید «زنان معلول در تاجیکستان محدودیت‌های بیشتری را نسبت به زنان دیگر تحمل می‌کنند. با اشتراک سعی کرده‌ایم آنها را به جامعه بازگردانیم.» این را سعیدا آیویلاتوف مدیر انجمن اشتراک کشور تاجیکستان در حاشیه یک کنفرانس بین‌المللی مربوط به حقوق معلولان می‌گوید. او در ادامه درباره مسائل و مشکلات زنان معلول در کشورش بیشتر برایم تعریف می‌کند.
سعیدا ازشهر دوشنبه تاجیکستان می‌آید. با کوله باری از تجربه کار با زنان و دختران معلول. دختران و زنانی که بیشترشان به خاطر تبعیض‌های ناشی از معلولیت، حالا با مشکلات روحی هم دست به گریبانند. همان مشکلاتی که سعیدا معتقد است فقط با در جمع بودن، باهم بودن و اشتراک قابل حل است؛ دردی مشترک. برای همین است که آنها نام انجمن‌شان را «اشتراک» گذاشته‌اند.
به گفته او اشتراک نه فقط سازمانی برای رفع تبعیض‌های حقوقی علیه زنان معلول است که کمک می‌کند زنان آسیب دیده دوباره به جامعه بازگردند.
سعیدا، فارسی تاجیکی را با لهجه روسی صحبت می‌کند و برایم توضیح می‌دهد چون پدر کلانش(پدربزرگش) روس بوده، خیلی به زبان فارسی تسلط ندارد اما به هر حال او تنها فارسی زبان حاضر در این جمع است و استفاده از تجاربش غنیمت: «برای این اسم مؤسسه‌مان را اشتراک گذاشتیم که زنان معلول در تاجیکستان بتوانند در همه فعالیت های اجتماعی مشارکت کنند. زنها در جامعه ما برای بلند قدم برداشتن و از میان برداشتن تبعیض‌های جنسیتی و رسیدن به حقوق‌شان تلاش می‌کنند ولی زنان معلول بیشتر دچار این محرومیت ها هستند. برای همین تصمیم گرفتیم جامعه هدفمان را زنان معلول انتخاب کنیم. ما معتقدیم کمک به زنان و دختران معلول تنها این نیست که حمایت‌شان کنیم، بلکه باید به آنها حرفه بیاموزیم. برای همین، مرکز «عافیت‌بخشی» را در این مؤسسه تأسیس کردیم.»
عافیت بخشی که سعیدا از آن نام می‌برد، همان توانبخشی است. در حوزه توانبخشی در این مؤسسه نه فقط دختران و زنان جوان که کودکان یک تا شش ساله با پدر و مادران‌شان هم آموزش می‌بینند. سعیدا بارها تأکید می‌کند که این آموزش برخلاف بیشتر مؤسسه‌های عافیت بخشی، فقط آموزش‌های فیزیکی نیست، بلکه آموزش‌های رفتاری به والدین بچه‌ها از اهداف اصلی آنهاست: «ما به خانواده‌ها یاد می‌دهیم چگونه با کودکان‌شان در خانه رفتار کنند. گاهی کودک عصبی است و رفتار با او حوصله خاصی می‌خواهد. ما همین طور به خانواده‌ها یاد می‌دهیم چگونه بچه‌ها را به مکتب‌ها و باغچه‌ها (پارک‌ها) روان کنند.عافیت بخشی ما فقط طبی نیست بلکه ما به آنها راه‌های زندگی را یاد می‌دهیم، یعنی همان مهارتهای زندگی کردن. بسیاری از کودکانی که به مرکز ما می‌آیند علاوه بر معلولیت جسمی، دچار معلولیت روانی هم هستند. ما می‌خواهیم بعداً این زنان و کودکان در جامعه مقام بالایی بیابند.»
عافیت بخشی در اشتراک این روزها مباحث متعددی دارد و جوری طراحی شده که همه سلیقه‌ها و سنین را در برگیرد. برای دختران جوان کلاسهای هنری، پخت و پز و کلاس زبان برگزارمی‌کنند: «این کلاس‌ها شش ماهه است. این روزها بیشتر بچه‌ها می‌خواهند محصولات کلاس‌هایشان را به بیرون ارائه دهند.»
بیش از 150 زن دچار معلولیت‌های مختلف در مؤسسه اشتراک رفت و آمد دارند و از خدمات توانبخشی و توانمند سازی‌اش استفاده می‌کنند. همچنین 15 نفر در اشتراک کار می‌کنند که 6 نفرشان دچار معلولیت هستند. در بخش عافیت بخشی هم یک زن با کودک معلول‌اش با اشتراک همکاری دارد.
سعیدا از زنانی می‌گوید که با آموزش‌های مؤسسه توانسته‌اند جذب بازار کار شوند: «هدف اصلی ما در مؤسسه آشنایی این زنان با حقوق‌شان است. یادگیری زبان انگلیسی کمک بزرگی است چون باعث می‌شود دسترسی این زنان به منابع و بازار کار بیشتر شود. سال گذشته 3 زن با یادگیری زبان انگلیسی و دیگر مهارت‌ها توانستند کار پیدا کنند و در جامعه فعال شوند.»
سعیدا معتقد است حضور زنان دچار معلولیت در جامعه و اشتراک‌شان در همه حوزه‌ها باعث می‌شود، سایر زنان دارای معلولیت هم به فعالیت در جامعه امیدوارتر شوند و «خودبهادهی» و اعتماد به نفس‌شان بالا برود و اقتدارشان در جامعه روز به روز بیشتر شود و این یعنی احساس بهتر برای زندگی.
او بارها تأکید می‌کند مهم‌ترین مشکل زنان و دختران معلول در تاجیکستان این است که تنها هستند و نادیده گرفته می‌شوند بخصوص در نواحی و شهرها و روستاهای دور از مرکز. همان مشکلاتی که زنان معلول در دیگر نقاط دنیا هم معمولاً با آن دست به گریبانند. او امیدوار است زنان معلول در همه جای دنیا در جامعه مشارکت بیشتری داشته باشند، آن طور که در اشتراک فعالند.
ترانه بنی یعقوب/ روزنامه ایران
📌۵۹ درصد از قربانیان #خشونت_خانگی هیچ حمایتی از سوی مراجع قضایی دریافت نکرده اند
✍️گزارش: بنفشه جمالی/ عکس: فریبرز فرزاد
🔸روز یکشنبه، همزمان با بیست و پنج نوامبر، روز جهانی منع #خشونت علیه زنان، مراسمی در شهر #رشت به بهانه یکسالگی کارزار منع خشونت خانوادگی برگزار شد.
🔸طی یک سال گذشته، فعالین کارزار توانستند ۲۵ کارگاه آموزشی-ترویجیِ مربوط به اهداف کارزار را در شهرهای #رشت، #انزلی، #کرج و #تهران برگزار کنند که مخاطبان ۲۲ کارگاه زنان و ۲ کارگاه مردان و ۵ کارگاه مادران و پدران افغانستانی‌های مهاجر در ایران بودند.
🔸علاوه بر برگزاری کارگاه، از طریق گفتگوی چهره به چهره با مردم و معرفی در شبکه های مجازی، ۲۰۲ روایت #خشونت از استان‌های #گیلان، #البرز، #تهران، #کردستان و ۱۳ استان دیگر جمع‌آوری کنند. به علاوه در بخش رسانه، بیش از ۴۰ #فیلم کوتاه دوبله و فیلم‌هایی از روایت‌ها ساخته شد.
🔸سارا صحرانوردفرد، از اعضای کارزار منع خشونت خانوادگی در کرج، خلاصه‌ای از نتایج «تحلیل محتوای روایت‌های رسیده به کارزار منع خشونت خانوادگی» که تحقیق مشترک وی با مریم رحمانی بود را ارایه داد.
🔸براساس تحلیل‌های انجام شده ۸۲ درصد از افراد در روایت‌های دریافتی در ازدواج اول خود تحت #خشونت بوده‌اند. بیشترین میزان خشونت‌ها مربوط به #خشونت_کلامی و #روانی بوده است. به طوری که از هر ۴ روایت ۳ روایت حاوی این نوع #خشونت است (۷۴.۵ درصد).
🔸در خصوص آمار به دست آمده از چگونگی حمایت خانواده و مسئولین قضایی اظهار داشت تنها ۱۳.۹ درصد توسط خانواده حمایت شده‌اند و در روایت‌هایی که مراجعه به مسئولان قضایی صورت گرفته، ۵۹ درصد هیچ حمایتی نشده‌اند.
🔸 امیر رئیسیان وکیل دادگستری بود که به بررسی فرصت‌های حقوقی در چگونگی #منع #خشونت_خانگی پرداخت.
🔸وی با اشاره به نیاز حداقل به ۱۱۵۰ خانه امن (هر شهر حداقل یک خانه) به مسئله چگونگی تامین هزینه برای این خانه‌ها پرداخت. به گفته وی تجهیز و احداث خانههای امن علاوه بر زمین، نیاز به هزینه‌هایی دارد که با وضعیتی که در بودجه کشور، کسر درآمدها و امکانات اختصاص یافته به موارد مشابه مشاهده می‌کنیم، شانس وقوع این اتفاق بسیار پایین است.
🔸شهلا هویدا عضو کارزار منع خشونت خانوادگی در #گیلان به ارائه پژوهشی در خصوص تجربه‌های موفق زنان بعد از طلاق عقلانی پرداخت و گفت: هدف این مطالعه بررسی موقعیت زنان بعد از طلاق عقلانی و پیامدهای آن بود.
🔸خلأ قوانین حمایتی و عدم حمایت‌های اقتصادی از زنان پس از جدایی را از جمله مهم‌ترین موانع جدایی زنان در روابط پرخشونت دانست.
🔸ملاحت مداحی یکی دیگر از اعضای کارزار منع خشونت خانوادگی در گیلان به بررسی معماری خانههای امن پرداخت و گفت: در ایران به دلیل آمار بالای #خشونت_خانگی در سال‌های اخیر بهزیستی اقدام به تأسیس خانههای امن کرده است.
🔸مکان‌یابی، طراحی و نفوذپذیری فضا را از جمله عوامل تأثیرگذار کالبدی در طراحی خانههای امن دانست و گفت: مکان‌یابیِ مجموعه به‌گونه‌ای باید دور از ازدحام و محلات شلوغ شهری با تراکم پایین اما نزدیک به مراکزی مانند بیمارستان و درمانگاه‌ها پلیس و… باشد و همچنین نزدیک به ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی در نظر گرفته شود.
🔸این ویژگی‌ها کمک می‌کند به ایجاد فضایی با کارآمدی بالا جهت #توانمندسازی_زنان خشونت‌دیده که منجر به پویش و فعالیت بیشترشان شود.
@bidarzani
https://t.me/iv?url=http://bidarzani.com/28104&rhash=3ec4f87be6d7d1https://t.me/iv?url=http://bidarzani.com/28009&rhash=3ec4f87be6d7d1
✍️گزارش: بنفشه جمالی/ عکس: فریبرز فرزاد
🔸روز یکشنبه، همزمان با بیست و پنج نوامبر، روز جهانی منع #خشونت علیه زنان، مراسمی در شهر #رشت به بهانه یکسالگی کارزار منع خشونت خانوادگی برگزار شد.
🔸طی یک سال گذشته، فعالین کارزار توانستند ۲۵ کارگاه آموزشی-ترویجیِ مربوط به اهداف کارزار را در شهرهای #رشت، #انزلی، #کرج و #تهران برگزار کنند که مخاطبان ۲۲ کارگاه زنان و ۲ کارگاه مردان و ۵ کارگاه مادران و پدران افغانستانی‌های مهاجر در ایران بودند.
🔸علاوه بر برگزاری کارگاه، از طریق گفتگوی چهره به چهره با مردم و معرفی در شبکه های مجازی، ۲۰۲ روایت #خشونت از استان‌های #گیلان، #البرز، #تهران، #کردستان و ۱۳ استان دیگر جمع‌آوری کنند. به علاوه در بخش رسانه، بیش از ۴۰ #فیلم کوتاه دوبله و فیلم‌هایی از روایت‌ها ساخته شد.
🔸سارا صحرانوردفرد، از اعضای کارزار منع خشونت خانوادگی در کرج، خلاصه‌ای از نتایج «تحلیل محتوای روایت‌های رسیده به کارزار منع خشونت خانوادگی» که تحقیق مشترک وی با مریم رحمانی بود را ارایه داد.
🔸براساس تحلیل‌های انجام شده ۸۲ درصد از افراد در روایت‌های دریافتی در ازدواج اول خود تحت #خشونت بوده‌اند. بیشترین میزان خشونت‌ها مربوط به #خشونت_کلامی و #روانی بوده است. به طوری که از هر ۴ روایت ۳ روایت حاوی این نوع #خشونت است (۷۴.۵ درصد).
🔸در خصوص آمار به دست آمده از چگونگی حمایت خانواده و مسئولین قضایی اظهار داشت تنها ۱۳.۹ درصد توسط خانواده حمایت شده‌اند و در روایت‌هایی که مراجعه به مسئولان قضایی صورت گرفته، ۵۹ درصد هیچ حمایتی نشده‌اند.
🔸 امیر رئیسیان وکیل دادگستری بود که به بررسی فرصت‌های حقوقی در چگونگی #منع #خشونت_خانگی پرداخت.
🔸وی با اشاره به نیاز حداقل به ۱۱۵۰ خانه امن (هر شهر حداقل یک خانه) به مسئله چگونگی تامین هزینه برای این خانه‌ها پرداخت. به گفته وی تجهیز و احداث خانههای امن علاوه بر زمین، نیاز به هزینه‌هایی دارد که با وضعیتی که در بودجه کشور، کسر درآمدها و امکانات اختصاص یافته به موارد مشابه مشاهده می‌کنیم، شانس وقوع این اتفاق بسیار پایین است.
🔸شهلا هویدا عضو کارزار منع خشونت خانوادگی در #گیلان به ارائه پژوهشی در خصوص تجربه‌های موفق زنان بعد از طلاق عقلانی پرداخت و گفت: هدف این مطالعه بررسی موقعیت زنان بعد از طلاق عقلانی و پیامدهای آن بود.
🔸خلأ قوانین حمایتی و عدم حمایت‌های اقتصادی از زنان پس از جدایی را از جمله مهم‌ترین موانع جدایی زنان در روابط پرخشونت دانست.
🔸ملاحت مداحی یکی دیگر از اعضای کارزار منع خشونت خانوادگی در گیلان به بررسی معماری خانههای امن پرداخت و گفت: در ایران به دلیل آمار بالای #خشونت_خانگی در سال‌های اخیر بهزیستی اقدام به تأسیس خانههای امن کرده است.
🔸مکان‌یابی، طراحی و نفوذپذیری فضا را از جمله عوامل تأثیرگذار کالبدی در طراحی خانههای امن دانست و گفت: مکان‌یابیِ مجموعه به‌گونه‌ای باید دور از ازدحام و محلات شلوغ شهری با تراکم پایین اما نزدیک به مراکزی مانند بیمارستان و درمانگاه‌ها پلیس و… باشد و همچنین نزدیک به ایستگاه‌های حمل‌ونقل عمومی در نظر گرفته شود.
🔸این ویژگی‌ها کمک می‌کند به ایجاد فضایی با کارآمدی بالا جهت #توانمندسازی_زنان خشونت‌دیده که منجر به پویش و فعالیت بیشترشان شود.
@bidarzani
https://t.me/iv?url=http://bidarzani.com/28104&rhash=3ec4f87be6d7d1https://t.me/iv?url=http://bidarzani.com/28009&rhash=3ec4f87be6d7d1
بیدارزنی
گزارش مراسم سالروز کارزار منع خشونت خانوادگی/ گزارش: بنفشه جمالی عکس: فریبرز فرزاد
روز یکشنبه، همزمان با بیست و پنج نوامبر، روز جهانی منع خشونت علیه زنان، مراسمی در شهر رشت به بهانه یکسالگی کارزار منع خشونت خانوادگی برگزار شد. این برنامه با با تیزری از فعالیت‌های کارزار آغاز شد. سپس مجری برنامه ضمن اشاره به علت نامگذاری ۲۵ نوامبر به عنوان…
📌از گروه دانشجویی تا تاسیس خانه امن
گفت‌وگو با زهرا افتخارزاده مدیرعامل و مسئول کمیته مددکاری اجتماعی موسسه آتنا
🖌تهیه و تدوین: بنفشه جمالی و غنچه قوامی
@bidarzani
🔅موسسه خیریه ارتقای کیفیت زندگی زنان #آتنا موسسه‌ای غیردولتی و غیرانتفاعی است که در دی‌ماه ۹۳ در دو حوزه پیشگیری و مداخله در آسیب‌های اجتماعی با هدف #توانمندسازی زنان و دختران، با مجوز رسمی سازمان بهزیستی شروع به فعالیت نموده است. این موسسه به‌تازگی موفق شده است مجوز اولین #خانه_امن خود را دریافت کند. زهرا افتخارزاده مدیرعامل و مسئول کمیته مددکاری اجتماعی این موسسه می‌گوید:
🔸ما کلاً سه بخش در موسسه داریم. آموزش، پژوهش و خدمات‌رسانی. در سلامت روان هم خدمات روانپزشکی و روانشناسی و مشاوره و …ارائه می‌دهیم.
🔸یک خانه امن داریم؛ یک سرپناه موقتی است، ساختمان سه طبقه‌ای که مجوزش تائید شده و در حال گذراندن مراحل حقوقی است. قبلاً در مهدکودک همین‌جا امکان اسکان فراهم می‌کردیم. آن موقع مجوز نداشتیم و فضایمان محدود بود ولی الان ما زنان سرپرست خانواری را که ممکن است هزینه رهن و اجاره مسکن نداشته باشند و همچنین زنان خشونت‌دیده را در سرپناه موقت می‌پذیریم. تا زمانی که بتوانند توانمند شوند و بروند روی پای خودشان بایستند.
🔸از این به بعد افرادی که در رابطه با همسرآزاری با ۱۲۳ تماس بگیرند به این خانه امنی که مجوزش را گرفته‌ایم معرفی می‌شوند. البته بحث همسرآزاری قبلاً هم جزو وظایف اورژانس اجتماعی تعریف شده بود اما تماس که گرفته می‌شد می‌گفتند فقط برای کودک‌آزاری می‌آییم. درست است که در آیین‌نامه نوشته شده اما فقط برای موارد کودک‌آزاری شدید یا موارد رسانه‌ای مداخله می‌کردند. هم امکاناتشان خیلی کم است و هم مشکلات قانونی دارند و مشکلات اجرایی. الان که به خانههای امن غیردولتی مجوز دادند، ۱۲۳ موارد #همسرآزاری را می‌تواند به ما ارجاع دهد.
🔸قبلاً اگر آن زن همان شب کتک می‌خورد و خانه را ترک می‌کرد و مخصوصاً اگر با بچه‌اش خانه را ترک می‌کرد، ممکن بود بعداً در دادگاه برایش مشکل پیش بیاید به این عنوان که مثلاً بدون اجازه منزل را ترک کردی یا که بچه را دزدیدی. این باعث می‌شد که زنانی که پناه و حمایت خاصی ندارند مجبور شوند که در آن شرایط خشونت‌بار باقی بمانند اما الان قانون خودش اجازه می‌دهد که آنها به خانههای امن بیایند و طبق قانون حداکثر ۱۲۰ روز در آن خانه بمانند. در آن مدت ما فرصت داریم و می‌توانیم تلاش کنیم که اگر شوهر قابل درمان است، مشاوره، درمان و اصلاح شود و زوج برگردند سر خانه و زندگی‌شان، ولی اگر بعد از پایان ۱۲۰ روز ما به دادگاه اطلاع دهیم که بر اساس گزارش مددکار و با تلاش‌هایی که انجام دادیم این شخص قابل اصلاح نیست دادگاه برای صدور حکم #طلاق و #حضانت با ما همکاری می‌کند. البته همه این‌ها در آیین‌نامه است، مثل همه آیین‌نامه‌های دیگر و باید ببینیم در عمل چه اتفاقی می‌افتد.
https://t.me/iv?url=https://pdvc.info/archives/3915&rhash=063ad1ada4bc9d
گفت‌وگو با زهرا افتخارزاده مدیرعامل و مسئول کمیته مددکاری اجتماعی موسسه آتنا
🖌تهیه و تدوین: بنفشه جمالی و غنچه قوامی
@bidarzani
🔅موسسه خیریه ارتقای کیفیت زندگی زنان #آتنا موسسه‌ای غیردولتی و غیرانتفاعی است که در دی‌ماه ۹۳ در دو حوزه پیشگیری و مداخله در آسیب‌های اجتماعی با هدف #توانمندسازی زنان و دختران، با مجوز رسمی سازمان بهزیستی شروع به فعالیت نموده است. این موسسه به‌تازگی موفق شده است مجوز اولین #خانه_امن خود را دریافت کند. زهرا افتخارزاده مدیرعامل و مسئول کمیته مددکاری اجتماعی این موسسه می‌گوید:
🔸ما کلاً سه بخش در موسسه داریم. آموزش، پژوهش و خدمات‌رسانی. در سلامت روان هم خدمات روانپزشکی و روانشناسی و مشاوره و …ارائه می‌دهیم.
🔸یک خانه امن داریم؛ یک سرپناه موقتی است، ساختمان سه طبقه‌ای که مجوزش تائید شده و در حال گذراندن مراحل حقوقی است. قبلاً در مهدکودک همین‌جا امکان اسکان فراهم می‌کردیم. آن موقع مجوز نداشتیم و فضایمان محدود بود ولی الان ما زنان سرپرست خانواری را که ممکن است هزینه رهن و اجاره مسکن نداشته باشند و همچنین زنان خشونت‌دیده را در سرپناه موقت می‌پذیریم. تا زمانی که بتوانند توانمند شوند و بروند روی پای خودشان بایستند.
🔸از این به بعد افرادی که در رابطه با همسرآزاری با ۱۲۳ تماس بگیرند به این خانه امنی که مجوزش را گرفته‌ایم معرفی می‌شوند. البته بحث همسرآزاری قبلاً هم جزو وظایف اورژانس اجتماعی تعریف شده بود اما تماس که گرفته می‌شد می‌گفتند فقط برای کودک‌آزاری می‌آییم. درست است که در آیین‌نامه نوشته شده اما فقط برای موارد کودک‌آزاری شدید یا موارد رسانه‌ای مداخله می‌کردند. هم امکاناتشان خیلی کم است و هم مشکلات قانونی دارند و مشکلات اجرایی. الان که به خانههای امن غیردولتی مجوز دادند، ۱۲۳ موارد #همسرآزاری را می‌تواند به ما ارجاع دهد.
🔸قبلاً اگر آن زن همان شب کتک می‌خورد و خانه را ترک می‌کرد و مخصوصاً اگر با بچه‌اش خانه را ترک می‌کرد، ممکن بود بعداً در دادگاه برایش مشکل پیش بیاید به این عنوان که مثلاً بدون اجازه منزل را ترک کردی یا که بچه را دزدیدی. این باعث می‌شد که زنانی که پناه و حمایت خاصی ندارند مجبور شوند که در آن شرایط خشونت‌بار باقی بمانند اما الان قانون خودش اجازه می‌دهد که آنها به خانههای امن بیایند و طبق قانون حداکثر ۱۲۰ روز در آن خانه بمانند. در آن مدت ما فرصت داریم و می‌توانیم تلاش کنیم که اگر شوهر قابل درمان است، مشاوره، درمان و اصلاح شود و زوج برگردند سر خانه و زندگی‌شان، ولی اگر بعد از پایان ۱۲۰ روز ما به دادگاه اطلاع دهیم که بر اساس گزارش مددکار و با تلاش‌هایی که انجام دادیم این شخص قابل اصلاح نیست دادگاه برای صدور حکم #طلاق و #حضانت با ما همکاری می‌کند. البته همه این‌ها در آیین‌نامه است، مثل همه آیین‌نامه‌های دیگر و باید ببینیم در عمل چه اتفاقی می‌افتد.
https://t.me/iv?url=https://pdvc.info/archives/3915&rhash=063ad1ada4bc9d
کارزار
از گروه دانشجویی تا تاسیس خانه امن
کارزار منع خشونت خانوادگی: موسسه خیریه ارتقای کیفیت زندگی زنان آتنا موسسه‌ای غیردولتی و غیرانتفاعی است که در دی‌ماه ۹۳ در دو حوزه پیشگیری و مداخله در آسیب‌های اجتماعی با هدف توانمندسازی زنان و دختران، با مجوز رسمی سازمان بهزیستی شروع به فعالیت نموده است.…
🌀 تغییر ساختار جمعیتی روستاها به نفع زنان
@bidarzani
📍آن‌طور که بررسی‌های محققان نشان می‌دهد، در بسیاری از مناطق روستایی ایران با افزایش نرخ مهاجرت به شهرها مواجه هستیم. مهاجرت مردان به‌ویژه در گروه‌های سنی جوان به‌منظور دستیابی به شغل و درآمد، صورت گرفته و به‌تبع آن نسبت جنسی به نفع زنان ساکن در روستاها تغییر وضعیت داده است.
📍ازجمله پیامدهای این رخداد، زنانه‌شدن ساختار جمعیتی روستاها است. در روستاهایی که چنین جریان و فرایندی را تجربه کرده‌اند، زنان به‌عنوان عاملی کلیدی، عهده‌دار نقش فعالی در تولیدات اقتصادی و معیشتی روستایی شده‌اند. در چنین تجربه‌ای، ایجاد کارآفرینی در شرایط روستا مستلزم آموزش، مشارکت و توانمندسازی زنان روستایی است.
📍این موضوع باعث شده تا محققانی از دانشگاه علامه طباطبایی به فکر انجام پژوهشی در خصوص نقش زنان روستایی در ایجاد کسب‌وکار سبز بیفتند و در این خصوص مطالعه‌ای را انجام دهند.
📍اسماعیل عالی‌زاد، استادیار گروه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی و همکارش که این پژوهش را انجام داده‌اند، می‌گویند: «یافته‌های پژوهش ما، دلالت آشکاری بر این امر دارد که پس از #توانمندسازی_زنان روستا و تشکیل گروه‌های کار، عرصه کنش اجتماعی دستخوش تغییر شده است؛ این تغییر، منجر به افزایش مشارکت اجتماعی در چارچوب گروه‌ها، تقسیم نقش در میان اعضای آنها و افزایش خودباوری و اتکای به نفس زنان در سطوح گوناگون بینشی، مادی و معیشتی شده است».
📍آنها می‌افزایند: «همچنین، مشارکت‌جویان این عرصه با تشکیل صندوق‌های خُرد محلی در راستای کارآفرینی و افزایش فاعلیت و عاملیت_زنان، موفق به ایجاد تغییر #در شرایط بیکاری و رکود در روستا شده‌اند. افزون بر تأثیرات قابل‌ملاحظه در حوزه اقتصاد روستا و افزایش استقلال و آزادی روستاییان در استفاده از فرصت‌ها، آنان تغییر در شرایط اجتماعی و فرهنگی را تجربه کرده‌اند؛ گروه‌ها در روستا نقش اجتماعی مؤثری یافته و مورد تأیید همگان قرار گرفته‌اند و تا حدودی نیز توانسته‌اند منجر به تغییر فرهنگ ناتوانی زنان در روستا شوند».
📍به اعتقاد عالی‌زاد و همکارش: «نتایج این پژوهش، نشانگر آن است که زنان این روستاها پس از سپری کردن مراحل توانمندسازی و با ایجاد گروه، توسعه مشارکت اجتماعی، افزودن ظرفیت عاملیت تغییر، تولید صنایع‌دستی، ایجاد صندوق‌های خُرد روستایی و تغییر الگوی کشت توانسته‌اند نقش مهمی در کاهش فقر و بیکاری و بازگشت مردان به روستا ایفا کنند».|ایسنا
https://goo.gl/NtyrMg
@bidarzani
📍آن‌طور که بررسی‌های محققان نشان می‌دهد، در بسیاری از مناطق روستایی ایران با افزایش نرخ مهاجرت به شهرها مواجه هستیم. مهاجرت مردان به‌ویژه در گروه‌های سنی جوان به‌منظور دستیابی به شغل و درآمد، صورت گرفته و به‌تبع آن نسبت جنسی به نفع زنان ساکن در روستاها تغییر وضعیت داده است.
📍ازجمله پیامدهای این رخداد، زنانه‌شدن ساختار جمعیتی روستاها است. در روستاهایی که چنین جریان و فرایندی را تجربه کرده‌اند، زنان به‌عنوان عاملی کلیدی، عهده‌دار نقش فعالی در تولیدات اقتصادی و معیشتی روستایی شده‌اند. در چنین تجربه‌ای، ایجاد کارآفرینی در شرایط روستا مستلزم آموزش، مشارکت و توانمندسازی زنان روستایی است.
📍این موضوع باعث شده تا محققانی از دانشگاه علامه طباطبایی به فکر انجام پژوهشی در خصوص نقش زنان روستایی در ایجاد کسب‌وکار سبز بیفتند و در این خصوص مطالعه‌ای را انجام دهند.
📍اسماعیل عالی‌زاد، استادیار گروه اجتماعی دانشگاه علامه طباطبایی و همکارش که این پژوهش را انجام داده‌اند، می‌گویند: «یافته‌های پژوهش ما، دلالت آشکاری بر این امر دارد که پس از #توانمندسازی_زنان روستا و تشکیل گروه‌های کار، عرصه کنش اجتماعی دستخوش تغییر شده است؛ این تغییر، منجر به افزایش مشارکت اجتماعی در چارچوب گروه‌ها، تقسیم نقش در میان اعضای آنها و افزایش خودباوری و اتکای به نفس زنان در سطوح گوناگون بینشی، مادی و معیشتی شده است».
📍آنها می‌افزایند: «همچنین، مشارکت‌جویان این عرصه با تشکیل صندوق‌های خُرد محلی در راستای کارآفرینی و افزایش فاعلیت و عاملیت_زنان، موفق به ایجاد تغییر #در شرایط بیکاری و رکود در روستا شده‌اند. افزون بر تأثیرات قابل‌ملاحظه در حوزه اقتصاد روستا و افزایش استقلال و آزادی روستاییان در استفاده از فرصت‌ها، آنان تغییر در شرایط اجتماعی و فرهنگی را تجربه کرده‌اند؛ گروه‌ها در روستا نقش اجتماعی مؤثری یافته و مورد تأیید همگان قرار گرفته‌اند و تا حدودی نیز توانسته‌اند منجر به تغییر فرهنگ ناتوانی زنان در روستا شوند».
📍به اعتقاد عالی‌زاد و همکارش: «نتایج این پژوهش، نشانگر آن است که زنان این روستاها پس از سپری کردن مراحل توانمندسازی و با ایجاد گروه، توسعه مشارکت اجتماعی، افزودن ظرفیت عاملیت تغییر، تولید صنایع‌دستی، ایجاد صندوق‌های خُرد روستایی و تغییر الگوی کشت توانسته‌اند نقش مهمی در کاهش فقر و بیکاری و بازگشت مردان به روستا ایفا کنند».|ایسنا
https://goo.gl/NtyrMg