📌نقش حکومت ها در تعیین جایگاه اقتصادی زنان
@bidarzani
🔸سیمین کاظمی جامعه شناس و پژوهشگر مسائل اجتماعی می گوید: حکومت ها با سیاست هایی که در پیش می گیرند در تعیین جایگاه اقتصادی زنان مسئولیت و اثرات مستقیم دارند به عنوان مثال در دولتی که حق اشتغال زنان به رسمیت شناخته نشود و یا در آن مانع ایجاد شود و برای پیشبرد سیاست های خاصی بر خانه نشینی زنان تاکید شود ، نتیجه مستقیم چنین سیاست هایی ، فقر و بیکاری زنان خواهد بود.
کاظمی اضافه کرد: چنین سیاست هایی بر خلاف واقعیت های اجتماعی، ضرورت ها و نیازهای جامعه است.

🔸عضو انجمن جامعه شناسی ایران ادامه داد: زنان برای مقابله با فقر و بیکاری و تامین معاش وارد بازار کاری می شوند که برای ورود آنها نه ظرفیتی دارد و نه جایگاهی برای آنها تعیین شده است.

🔸در چنین وضعیتی مجبور به قبول شرایط کارفرماها و ورود به بازار کار غیر رسمی و ناامن، مشاغل پست و کم درآمد هستند و ممکن است به راحتی مورد بهره کشی و استثمار واقع گیرند.
@drsiminkazemi

http://www.irna.ir/fa/News/82842660

نمايشگاه بهاري سوزن دوزي‌هاي دختران روستاي سيدبار جدگال چابهار.
تهران،۲۱الي۲۴ اسفند

دختران روستاي سيدبار براي توسعه و بهبود وضعيت بهداشت و آموزش روستا سوزن‌دوزی میکنند.
@navid_bhz
@bidarzani

ادامه مطلب را از طریق لینک‌زیر در سایت فرهنگستان فوتبال بخوانید.
http://f-f.ir/?p=104113
@bidarzani
@farhangestanefootball

مکان: #تهران خیابان آزادی، روبروی وزارت کار
زمان: پنجشنبه ۱۷ اسفند ساعت۱۱ تا ۱۲ ظهر
@bidarzani
@eight_march

#دستگيرى_محمد_حبيبى
@bidarzani
ساعاتى پيش ماموران امنيتى با مراجعه به محل كار محمد حبيبى ( عضو هيات مديره كانون تهران ) با ايراد ضرب و شتم و خشونت بسيار ايشان را دستگير كرده اند
گزارش اوليه حاكى از آن است بعد از دستگيرى در محل كار اين عضو هيات مديره را دست بسته به منزل برده و دوباره وى را مورد ضرب و شتم قرار داده اند و از آنجا به مكانى نامشخص برده اند
هنوز از محل بازداشت حبيبى اطلاعى در دست نيست
خبرهاى تكميلى متعاقبا اعلام مى گردد

#جاى_معلم_زندان_نيست
#محمد_حبيبى


با كانال كانون همراه باشيد 👇🏻

https://t.me/joinchat/AAAAADwtsVECWzOntQR9Mg

📌 رتبه پایین ایران در جهان برای مشارکت اقتصادی زنان

در گزارش شکاف جنسیتی مجمع جهانی اقتصاد در سال ۲۰۱۷، که ۱۴۴ کشور مورد بررسی قرار گرفته‌اند، رتبه ایران در شاخص فرصت و مشارکت اقتصادی ۱۴۰ بوده است. تنها زنان یمن، عربستان، پاکستان و سوریه در این شاخص وضعیت بدتری نسبت به زنان ایرانی داشته‌اند.

منبع: http://www3.weforum.org/docs/WEF_GGGR_2017.pdf


#نان_کار_آزادی
#فراخوان_تجمع_۸مارس روز جهانی زن

مکان: #تهران خیابان آزادی، روبروی وزارت کار
زمان: پنجشنبه ۱۷ اسفند ساعت۱۱ تا ۱۲ ظهر

@eight_march

〰〰〰〰〰〰〰〰
goo.gl/mhPWNS

نمایش و نشست نقد و بررسی مستند‌"نیمه‌ی پنهان ماه"
@bidarzani
زمان:سه شنبه ‌۱۵اسفند‌ساعت ۱۵

مکان:دانشگاه تهران،دانشکده ادبیات،تالار کمال

ورود برای عموم آزاد است.

@afagh_zanan

✍🏽 چند میلیون زن ایرانی بیکار و بدون بیمه هستند؟

مریم رحمانی

@bidarzani

📌 حق اشتغال یکی از بنیادین‌ترین حقوق هر انسانی از جمله زنان است اما سال‌هاست که حکومت ایران و دولت‌های مختلف هم و غمی برای فعالیت اقتصادی زنان ندارند. وضعیت اشتغال زنان به‌گونه‌ای است که حدود ۷۸ درصد زنان ایرانی، هیچ فعالیت اقتصادی ندارند؛ یعنی بخش بزرگی از جامعه مولد ایرانی، هیچ سهمی در تولید ناخالص ملی ندارد. علاوه بر این ۷۰ درصد از زنان تحصیل کرده بیکار هستند. این در حالی است که تنگناهاى اقتصادى و محدودیت‌های سرمایه نیز تأثیر مستقیمی در فراهم کردن فرصت‌های شغلى دارد تا بتواند عدم حضور زنان را در فعالیت‌های اقتصادى توجیه کند. مشارکت اقتصادى زنان در جامعه کنونی به عنوان یکی از پایین‌ترین نرخ‌ها در میان کشورهاى اسلامى و غیر اسلامى شناخته می‌شود. از ۲۷ میلیون زن ایرانی در سن کار،‌ فقط ۳ میلیون نفر کار می‌کنند.

📌 در پژوهش تحولات اساسی بازار کار زنان و تحولات اشتغال زنان مزد و حقوق‌بگیر بخش خصوصى که توسط معاونت امور زنان، به بررسی ابعاد مختلف اشتغال زنان با توجه به نرخ بیکارى حال و آینده طی ۵ سال پرداخته است، برای رفع مشکلات موجود، کار پاره‌وقت را پیشنهاد داده است. بر اساس این تحقیقات مشخص شد در دوره ۱۳۸۵ تا ۱۳۹۳ نقش مشاغل مزد و حقوق‌بگیر بخش خصوصى در کل اشتغال زنان روندى صعودى داشته و به ۲۹.۵ درصد (یک سوم زنان شاغل) رسیده است و در صورت تداوم این روند، پیش‌بینى شده است در انتهاى برنامه ششم توسعه به ۳۷.۳ درصد افزایش پیدا کند.

📌 براساس این تحقیق انتظار می‌رود در سال‌های آینده روند عرضه نیروى کار زنان در بازار کار کشور با سرعت بیشترى افزایش پیدا کند و ترکیب غالب آن را نیروى کار داراى تحصیلات عالى تشکیل دهد.

📌 پیش‌بینی‌های این مطالعه نشان می‌دهد که در پنج سال آینده سالانه بالغ بر ٣۵۵ هزار نفر بر جمعیت فعال زنان (کل عرضه نیروى کار زنان) افزوده خواهد شد که حدود ۵٧ درصد آن‌ها داراى تحصیلات عالى خواهند بود. با توجه به وضعیت بیکارى زنان و ساختار بازار کار کشور، حتى در صورت تحقق رشد اقتصادى ٨ درصدى در برنامه ششم توسعه، به‌طور متوسط سالانه خالص ایجاد اشتغال براى زنان حدود ٣١١ هزار نفر خواهد بود و سهم اشتغال زنان به ۱۸.۱ درصد و نرخ بیکارى به ۲۰.۲ درصد خواهد رسید.

📌 اما متأسفانه وضعیت واقعی با آنچه که در تحقیقات معاونت زنان آمده است تطابق ندارد. هم اکنون زنان تحصیلکرده زیادی بیکار هستند و کار پاره وقت یا ابراز تحقق اشتغال زنان به درد زنان ایرانی نمی‌خورد. بیشتر زنان ایرانی در بخش غیررسمی یا در بخش خصوصی کار می‌کنند که در معرض انواع تبعیض‌ها و آزارهای جنسی هستند. به‌عنوان مثال از آن‌ها تعهداتی برای عدم تأهل یا فرزند دار نشدن گرفته می‌شود. این مسئله تبعیضی آشکار علیه زنانی است که در بخش خصوصی مشغول به کار هستند.

#اشتغال #بیکاری
@bidarzani

ادامه مطلب را اینجا بخوانید:

https://goo.gl/8haX3n

به مناسب هشتم مارس:
نشست کتاب و تاثیرات آن بر آگاهی اجتماعی

زمان:‌چهارشنبه۱۶ اسفند ساعت ۱۷-۱۹
مکان:‌سالن کنفرانس انجمن جامعه شناسی ایران
@bidarzani
#هشت_مارس

📣 علیه خشونت جنسیتی، علیه ناامنی اقتصادی، برای حق تشکل‌یابی و...

در ۸ مارس ۲۰۱۸ ما اعتصاب می‌کنیم

برگردان: زهره اسدپور

@bidarzani

🔷 بیدارزنی: مراسم روز جهانی زن در سال ۲۰۱۷ در کشورهای مختلف دنیا با حضور زنان در راهپیمایی، تجمعات و تظاهرات اعتراضی برگزار شد. گروهی از زنان نیز در برخی کشورها در اعتراض به نابرابری و تبعیض علیه زنان، دست به اعتصاب زدند. این اعتصاب عمومی و جهانی با عنوان «یک روز بدون زن» به وقوع پیوست. در این روز زنان به اعتصاب و عدم اشتغال، بایکوت موسسات تجاری که از بدن زنان در تبلیغات خود استفاده ابزاری می‌کند، خودداری از پول خرج کردن و نخریدن کالاهای کمپانی‌های بزرگ و همچنین پوشیدن لباس قرمزرنگ، تشویق شدند. بیانیه‌ی اعتراضی که در ادامه می‌خوانید توسط برخی از چهره‌های مطرح فمینیستی همچون نانسی فریزر و آنجلادیویس منتشر شده و همگان را به اعتصاب عمومی برای سال دوم فرا می‌خواند:

📌 ۸ مارس سال گذشته ما زنان از همه‌ی گروه‌ها، در خیابان‌ها رژه رفتیم، کار را متوقف کردیم و در ۵۰ کشور در سراسر جهان به خیابان‌ها آمدیم. در آمریکا در تمامی شهرهای بزرگ و در بسیاری از شهرهای کوچک تظاهرات کردیم، رژه رفتیم، شستن ظرف‌ها را در خانه برای مردان واگذاشتیم. ما سه حوزه‌ی آموزشی را به تعطیلی کشاندیم تا یک بار دیگر به جهان ثابت کنیم همچنان که ما (زنان) موجب بقا و پایداری جوامع هستیم می‌توانیم آن را به تعطیلی نیز بکشانیم.

📌 ۸ مارس دوباره فرا می‌رسد و اوضاع برای ما زنان در این کشور بدتر از پیش شده است. در یک سال زمامداری ترامپ ما زنان نه تنها از توهین‌های کلامی و تهدیدات زن‌ستیزانه در بیانیه‌های رسمی اهانت دیده‌ایم بلکه رژیم ترامپ سیاست‌هایی را به کار گرفته که این حملات را به شیوه‌هایی نهادین ادامه دهد.

📌 لوایح دوگانه اوباما، لایحه کاهش مالیات و لایحه اقدام برای اشتغال، استثناهایی بودند به نفع اقشار کم درآمدتر که اکثریت آنان زن هستند. آنها می‌خواهند برنامه‌های کمک هزینه‌ی پزشکی و بیمه سلامت را نابود کنند. این دو تنها برنامه‌های برجامانده در حوزه‌ی نئولیبرالیسم افسارگسیخته در حمایت از افراد مسن و فقرا و بیماران و ناتوانان و تنظیم خانواده و کودکان- به عبارت دیگر از زنان است (زیرا زنان مراقبت از دیگران را برعهده دارند).

📌 در حالی که این اقدامات خدمات درمانی را از کودکان مهاجر دریغ می‌کند، پس‌انداز برای تحصیلات عالی را به «کودکانی که متولد نشده‌اند» ارایه می‌دهد؛ راهی لطیف برای تثبیت «حقوق» «کودکان متولد نشده» که حق اساسی ما را در تصمیم‌گیری برای بدنهایمان تهدید کنند.

📌 اما این همه‌ی ماجرا نیست.
این جبهه‌های چندگانه‌ای که علیه ما گشوده شده ما را نگران نمی‌کند. ما بسیار جنگیده‌ایم.

📌 پاییز گذشته زمانی که زنان مشهور که به رسانه‌های جهانی دسترسی دارند تصمیم گرفتند سکوت خود را در برابر آزار و خشونت جنسی بشکنند، بالاخره سیل‌بندها گشوده شدند و موجی از محکومیت عمومی اینترنت را فراگرفت. کارزارهای #من_نیز و #ما_نیز و #وقت_تمام است، آنچه را که بیشتر زنان پیشاپیش می‌دانستند مرئی کردند: چه در محل کار و چه در خانه، در خیابان‌ها یا در میادین، در زندان‌ها یا در اردوگاه‌های پناهندگان، خشونت جنسیتی با تاثیرات نژادپرستانه‌ی متفاوت آن زندگی روزمره زنان را درگیر کرده است.

📌 آنچه که اکنون برملا شده این است که فقط به دلیل شرم یا ترس، این سکوت عمومی درباره چیزهایی که همیشه می‌دانسته‌ایم، ادامه نیافته است: این سکوت به ما تحمیل شده
است.

📌بنابراین در ۸ مارس ما علیه خشونت جنسیتی اعتصاب می‌کنیم؛ علیه مردانی که مرتکب خشونت شده‌اند و علیه نظامی که از آنها حمایت می‌کند.

#خشونت_جنسیتی
#روز_جهانی_زن
#هشت_مارس
@bidarzani

مطلب کامل بیانیه را در لینک زیر بخوانید:

https://goo.gl/rK9xyk

حڪیمه شڪری از مادران پارڪ لاله ڪه سه سال در زندان اوین به سر برده ازتبعید به زندان قرچڪ و انچه بر او گذشت میگوید:
۱۰۸ روز در زندان قرچک
@bidarzani
@madaranparklaleh

اسکار بهترین بازیگر نقش اول زن:

فرانسیس مک دورموند برای فیلم "سه بیلبورد خارج از ابینگ، میزوری

@bidarzani

بازارچه نوروزی موسسه ارتقای کیفیت زندگی زنان آتنا
@bidarzani
@atena_ngo

📌 نسبت اشتغال زنان فقط ۱۳.۲ درصد

براساس داده‌های مرکز آمار ایران در تابستان ۹۶ نسبت اشتغال زنان ۱۳.۲ درصد است یعنی ۸۷ درصد زنان از بازار کار محروم مانده‌اند. از این جمعیت تنها ۷.۱ درصد دارای درآمد بدون کار هستند و باقی هیچگونه درآمدی از خود ندارند. عدم استقلال مالی زنان علاوه بر فقیر شدن، آنها را در معرض #خشونت قرار می‌دهد و تسلط آنها را بر زندگی خود کمرنگ می‌کند.

#اعتراض_حق_زنان
#فراخوان_تجمع_۸مارس روز جهانی زن

مکان: #تهران خیابان آزادی، روبروی وزارت کار
زمان: پنجشنبه ۱۷ اسفند ساعت۱۱ تا ۱۲ ظهر

@eight_march
〰〰〰〰〰〰〰〰

goo.gl/mJAS1q

سومين روز بازداشت #محمد_حبيبي عضوهيات مديره كانون صنفي معلمان تهران،همچنان از وي خبري نيست.او را به مكان نامعلومي برده اند.جان محمدحبيبي در خطراست.
١٤اسفند٩٦
@edalatxah

📌 بیانیه جمعی از فعالان حقوق زنان به مناسبت هشت مارس

در خانه نمی‌مانیم

جمعی از فعالان حقوق زنان با انتشار بیانیه‌ای به مناسبت هشت مارس، با انتقاد از سرکوب و به حاشیه راندن مطالبات زنان در ۴۰ سال گذشته، حمایت خود را از هر حرکت فردی و گروهی که در روز پنجشنبه و در گرامی‌داشت روز جهانی زن صورت گیرد، اعلام کرده‌اند.


متن کامل این بیانیه به شرح زیر است: 👇🏽

در خانه نمی‌مانیم
هشتم مارس (۱۷ اسفند) روز ماست. روزی که هزاران خیابان٬ در هزاران شهر جهان تن به گام‌های زنان می‌سپارد. در خیابانی شادی و در خیابانی دیگر مشت‌های گره کرده زنان است که خود را در خاطره شهر ثبت می‌کند. زنان هنوز باید برای کوچک‌ترین حقوق خود بجنگند و هشتم مارس فرصتی است تا به یاد آریم راه‌مان تا رسیدن به جهان برابر چه قدر دشوار است.

امروز در هفدهم اسفند ۱۳۹۶ ما زنان دیگر نمی‌دانیم کدام مطالبه و کدام حق به ناحق گرفته شده‌مان را فریاد بزنیم. در انباشت مطالباتی که ۴۰ سال شنیده نشد٬ سرکوب شد و به حاشیه رانده شده امروز کدام را فریاد بزنیم؟

از حذف و به حاشیه راندن خود در فضاهای عمومی بگوییم یا از این حق بدیهی که باید بتوانیم خود پوششمان را انتخاب کنیم؟ از قوانین تبعیض‌آمیز بگوییم یا از فرهنگ رسمی که می‌‌خواهد با ستایش مادری، زنان را به ماشین فرزندآوری و فرزندپروری تقلیل دهد؟ از بازار کاری بگوییم که زنان در آن جایی ندارند٬ یا از نظام سیاسی که جایی برای زنان و سیاست زنانه ندارد؟ ما از اسفند ۵۷ تا اسفند ۹۶ هر بار به شکلی یکی از این نقدها را بیان کرده و این خواسته‌ها را پی گرفته‌ایم.

هر قدر نقد و مبارزه ما در دگرگونی جامعه ایران و تغییر باورهای آن موفق بوده، سیاست رسمی در برابر بدیهی‌ترین خواسته‌هایمان مقاومت کرده و کار را به جایی رسانده که امروز رسیدن ما به هر خواسته کوچک به معنی پرداخت هزینه سنگینی است که ناعادلانه بر ما تحمیل شده است.

امروز ما فقط یک چیز می‌خواهیم: می‌خواهیم همین یک روز از سال را از خانه‌هایمان بیرون بیاییم و در خیابان بمانیم. ما در همین خیابان‌ها مبارزه کردیم٬ در همین خیابان‌ها انقلاب کردیم٬ در همین شهرها بمباران شدیم٬ در همین خیابان‌ها حق‌مان را خواستیم و سرکوب شدیم٬ در همین خیابان‌ها بر صورت‌های ما اسید پاشیدند٬ در همین خیابان‌ها به جرم بدحجابی بازداشت شدیم٬ در همین خیابان‌ها روی سکوها ایستادیم و با استخوان خرد شده به زندان رفتیم٬ از همین خیابان‌های گذر کردیم به وزرشگاه رفتیم و سر از بازداشتگاه درآوردیم و... ما در همین شهرها زندگی می‌کنیم٬ و می‌خواهیم روزمان را در خیابان‌های شهرهامان بگذرانیم.

ما از هر حرکت فردی و گروهی که در روز پنجشنبه و در گرامی‌داشت روز جهانی زن صورت گیرد حمایت می‌کنیم.

باید بتوانیم دست کم این یک روز از سال، شهر را مال خود بدانیم٬ در خیابان بمانیم و بی آنکه استخوان‌مان بشکند به خانه‌هایمان بازگردیم.


@bidarzani
@Bridges4Women

http://bridgesforwomen.org/post/317

مسئولان به خبرنگاران زن اجازه ورود به ورزشگاه را ندادند

در جایگاه خبرنگاران ورزشگاه آزادی دیواری بین خبرنگاران مرد و زن کشیدند. اما حتی این دیوار جنسیتی هم سبب نشد که مسئولان به وعده خود عمل کنند.


https://t.me/iv?url=https://www.radiozamaneh.com/384798&rhash=eec6b76cb50965

رهایی زنان ممکن است...

مکان: #تهران، خیابان آزادی، روبروی وزارت کار
زمان: پنجشنبه ۱۷ اسفند ساعت۱۱ تا ۱۲ ظهر
@bidarzani
@eight_march

‏پرونده آذفمینا ویژه « ‎#رقیه_کبیری » به مناسبت ۸ مارس منتشر شد/ ‎#آذفمینا

بیر ایل «آذفمینا» سایتی‌نین ایشه باشلاماسیندان کئچدی…
اینترسکشنالیتی، زوراکیلیق، قانون، قادین ادبیاتی و قادین مرکزلی بیر چوخ فرقیلی مقاله و نوتلار ایله بو بیر ایلی باشا چاتدیران، «آذفمینا»، تقاطع (اینترسکشنالیتی) تئوریسینی اساس توتاراق، آذربایجان قادینلارینین پرابلئملری اوستونلوگو ایله قادینلارین وضعیتلرینی احساسدان اوزاق، علم و دوشونجه‌یه دایاناراق قاباغا آپارماق ایله آذربایجان قادینلارینین وضعیتیندن دوزگون بیر باخیش اورتایا قویماغا چالیشدی.
ایندی ایسه «آذفمینا»، دونیا قادین گونونه حاضیرلادیغی ایلک اؤزل ساییسینی ایللر بویو قادینلارین قارشیلاشدیغی چتینلیکلری مهارتله آذربایجان ادبیاتینا داخیل ائدن، تانینمیش آذربایجانلی یازار، شاعیر و مترجیم «رقیه کبیری»یه حصر ائتدی.
بو اؤزل سایی‌یا گؤندریلین بیر چوخ یازینین ایچیندن، رئداکته هئیتینین تایدینی قازانانلار نشر ائدیلدی. بو یولدا یانیمیزدا و آرخامیزدا اولان دوستلار و اوستادلاریمیز و فایدالی تنقیدلری ایله داها ثمرلی چالیشمالارایمیزا یول آچان عزیزلریمیزه مینتدارلیغیمیزی بیلدیررک، هله قارشیمیزدا اولان بیر چوخ ایل و بیر اوزون یول وار دئییب یولوموزا داوام ائدجییک…

یک سال از آغاز فعالیت سایت «آذفمنا» گذشت…
«آذفمنا» با اساس قرار دادن دیدگاه «اینترسکشنالیتی» و با تاکید بر مشکلات «زنان آذربایجان»، با سرفصل‌های مختلف از جمله اینترسکشنالیتی، خشونت، قانون، ادبیات زنانه و مقالات و یادداشت‌های متفاوت که در آن مرکزیت با زنان بوده است تلاش کرد تا به دور از احساس و با تکیه بر علم و تعقل سیمای واقعی از وضعیت و مشکلاتی که زنان با آن مواجه هستند را به نمایش بگذارد.
حال، «آذفمینا» در آستانه روز جهانی زن -۸مارس- اولین ویژه‌نامه‌ی خود را به صورت دو زبانه به «رقیه کبیری» نویسنده، شاعر و مترجم آذربایجانی که توانسته مشکلات و سختی‌های پیش روی زنان را با مهارت وارد ادبیات کند اختصاص داده است. از میان نوشته‌های ارسالی برای این ویژه‌نامه، بخشی از آن‌ها که مورد تایید هئیت تحریریه این سایت قرار گرفت نشر گردید.
از اساتید و دوستان و همراهان گرامی که با پیشنهادات و انتقادات خود باعث بهبود کمی و کیفی این جریان شده‌اند سپاسگذاریم.
باور داریم که این راه راهی طولانی است و ما هنوز در حال برداشتن اولین قدم‌ها هستیم. با ما مثل همیشه همراه و هم‌صدا باشید.‌ ما به مسیر خود ادامه خواهیم داد…

متن کامل این ویژه نامه را می‌توانید از لینک زیر و در قالب پی دی اف بخوانید: