مجموعه کارتون‌های فمینیستی اما.
این قسمت ‌: «خب خودت نخواستی»
درباره #کار_خانگی و #بار_روانی

📌گایاتری چاکراورتی اسپیواک
#مادرن_من_کیستند
@bidarzani
🔸#اسپیواک متفکر ونظریه پرداز منتقد ادبی پسااستعماری فمینیست مارکسیست متولد ۲۴ فوریه در هند است. وی استاد دانشگاه کلمبیا امریکاست.

🔸او معتقد است تاثیر فرهنگ استعماری در کشورهای مستعمره با به دست آوردن استقلال به یکباره از بین نمی‌رود بدین صورت که ملی‌گرایی ضداستعماری مشخصات بورژوایی دارد که همان مشکلات و نابرابرهای اجتماعی سیاسی را بعد از استعمار بازتولید می‌کند. چنان که جنبش استقلال ملی درنهایت ساختار طبقاتی موجود در هند را در جای خود ابقا نمود. ملی‌گرایی باعث شد گروه کوچکی از مردان تحصیل کرده طبقه متوسط به قدرت سیاسی و اقتصادی دست یافتند و در این به قدرت دست یافتن باز صدای فرودستان به خصوص زنان بود که دیده و شنیده نشد. برای شناخت جوامع باید دانش و علم استعماری و غربی را به کناری گذاشت و مردم آن سرزمین‌ها را در شرایط بافت تاریخی فرهنگی اجتماعی دید و شناخت.

🔸اسپیواک معتقد است #فمینیست غربی باید زنان را با توجه به ملیت، قوم، طبقه و موقعیت سیاسی، اجتماعی، اقتصادی دین و فرهنگ مورد توجه قرار دهد؛ #فمینیسم جهان شمول غربی نمی‌تواند خواست‌های همه‌ی زنان را در برگیرد.

🔸اسپیواک دو مقاله را به نام‌های «فمینیسم فرانسوی در چارچوب بین‌المللی» در سال ۱۹٨۱ و «سه متن از سه زن و نقد امپریالیسم» در سال ۱۹٨۵ نوشته است که در آنها به صورت گسترده دیدگاه انتقادی خود را در رابطه با فمینیسم غربی مطرح می‌کند. او در مقاله‌ی سه متن از سه زن، رمان‌های «جین ایر»، «دریای بزرگ» و «فرانکشتین» را مورد بررسی قرار داده است.

🔸او #ختنه_زنان را سمبل ظلم و ستم اجتماعی اقتصادی بر تمامی زنان تفسیر می‌کند. دیگر اینکه در نظام نواستعماری مسئله بسیار مهم #کار_خانگی که یکی از مهمترین تبعیض‌های جنسیتی است، نادیده گرفته شده است. در داستان زن شیرده، پرستار شیرده در استخدام خانواده‌ی ثروتمندی درمی‌آید و در نهایت سرطان می‌گیرد. اسپیواک این داستان را نشانه‌‌ی بهره‌کشی از بدن زنان فرودست می‌داند.

🔸کتاب «گایاتاری چاکراورتی اسپیواک» نوشته‌ی «استفان مورتون» ترجمه‌ی «نجمه قابلی» را نشر بیدگل در سال ۹۲ منتشر کرده است.

@bidarzani

goo.gl/TmvmLn

یک پنجم زنان دنیا به #کار_خانگی مشغولند.
اما کار آنها شغل محسوب نمی‌شود، هیچ درآمدی کسب نمی‌کنند و تعطیلی ندارند.
@bidarzani
@KhanehAmnTelegram

📌 خانه‌داری، شغل بدون مزد

✍🏼 فخری شاد‌آور

http://telegra.ph/Whw-06-23

📍 خانه‌داری کار مشترکی که زنان بصورت انفرادی در خانه‌های جدا از هم انجام می‌دهند کارهایی نظیر بچه‌داری، آشپزی، خرید، نظافت منزل، نگهداری از سالمندان و غیره. بی‌شک اگر این کارها در خارج از خانه صورت می‌گرفت تک‌تک‌شان مزد معینی داشت. اما خانه‌داری در نظام مردسالار #سرمایه‌داری جهانی کار بی‌مزد و حقوقی تلقی می‌شود و ارزش افزوده ناشی از انجام این کارها غیر مستقیم به جیب سرمایه دار وارد می‌شود.

📍 این نظام مردسالار زنان را همواره فرودست می‌انگارد و بر اساس چنین نگرشی است که انواع و اقسام قوانین تبعیض‌آمیز را بر زنان تحمیل می‌کند و ارزش کارهایی را که زنان در خانه انجام می‌دهند به هیچ می‌گیرد. این در حالی است که اگر زنی بیرون از خانه شاغل است بعد از اتمام کار بیرون از خانه زمانی که وارد منزل می‌شود، شیفت دوم کار روزانه او در خانه شروع می‌شود و این یعنی کار مضاعف.

📍 گفته می شود که زنان خانه دار رئیس خود هستنند و مدیریت و زمان بندی انجام کارهای خانه را در دست دارند حال آنکه چنین نیست و اگر زمانی کم یا کاستی در انجام کارها دیده شود اعضای خانواده به این کم و کاستی های غیر عمدی اعتراض می کنند.
#مردسالاری
#تبعیض_جنسیتی
#کار_خانگی

⚡️ برای خواندن ا‌دامه مطلب به INSTANT VIEW بروید ⬇️
‏@filmcollective
@bidarzani

اینجا رادیو نان و گل‌های سرخ است.

در این روزها که اضطرار جهان اهمیت و مادیت کارهای بازتولیدی را بیش از هر زمان دیگری بر ما آشکار کرده،

ما پرستاران و کارگرانی را می‌بینیم که خلاف جهت این سیستم سرمایه‌دار و مردسالار و سودمحور همچنان به راه زندگی می‌روند و نیز رنج و استثمار مضاعف مادران و زنان خانه‌دار را می‌بینیم که با تلنبار کارهایی دست به گریبان شده‌اند که دولت‌ها از انجام آن‌ها سر باز زده‌اند.

در چنین روزهایی از کار مادری و مراقبتی حرف می‌زنیم. به این امید که بیشتر بشنویم از کار رایگان و ارزان و کارگران نامرئی.

#مادری
#کار_خانگی
#روز_جهانی_کارگر
#پادکست

@bidarzani
https://t.me/breadnroses_pod/35

📌نقش‌های جنسیتی و راندن زنان به پستوی خانه! از مجلس مشروطه تا مجلس یازدهم

✍مرضیه حسینی


 @bidarzani

🔺اظهارات سمیه محمودی نماینده‌ی مجلس یازدهم در خصوص پاسخ هیئت رئیسه‌ی مجلس به درخواست زنان نماینده برای حضور در فراکسیون‌های مجلس و پست‌های مدیریتی، مبنی بر بازگشت زنان به خانه، جلوه‌ای دیگر از دوگانه‌ی سخت‌جان و دیرپای فرهنگ – طبیعت و اعتقاد به تعلق مردان و زنان به حوزه‌های جداگانه‌ی عمومی و خصوصی است. باور به نقش‌های سنتی زنان و این انگاره که زن به دلیل طبیعت زنانه‌اش در زادن و پروریدن، متعلق به عرصه‌ی خصوصی است و مرد مسئولیت حضور در عرصه‌ی عمومی و مدیریت و اداره‌ی امور را بر عهده دارد، مفهومی است که حداقل از زمان مشروطه به این سو نقش مهمی در تضییع حقوق زنان و کوتاه کردن دست آنها از فرصت‌های برابر شغلی داشته است.


📍اظهارات هیئت رئیسه‌ی مجلس، تداوم مفهوم مادریت جدید

🔺تن دادن به مفهوم تقسیم کار جنسیتی و مادریت جدید به معنی مادر و همسری تحصیل‌کرده و آگاه به مسائل روز که لزوما مشارکتی در امور سیاسی و اجتماعی ندارد، توسط فمینیست‌های اولیه از زمان مشروطه با هدف متقاعد کردن حاکمیت برای تن دادن به حقوق آموزشی – فرهنگی زنان و اشتغال آنها در پاره‌ای از مشاغل زنانه مطرح شد. اتخاذ این رویکرد در آن زمان و متأثر از فضای عصر قاجاری قابل فهم است.


📍سوءاستفاده دولتمردان از مادریت مدنظر زنان


🔺از همان زمان مشروطه، ساختار مردسالار نظام سیاسی که در پیوند با فضای زن‌ستیز اجتماعی قرار داشت، کوشید با تاکید بر نقش‌های سنتی زنان آنان را در پستوی خانه نگاه دارد.

#کار_خانگی
#تقسیم_کار_جنسیتی

👈🏽ادامه مطلب را در INSTANT VIEW بخوانید👇🏿
https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30234&rhash=3ec4f87be6d7d1

#روز_کارگر باید بلندگویی بود برای نیمی از طبقۀ کارگر که از کودکی تا لحظۀ مرگ، کار خانگی می‌کند. می‌زاید، می‌شورد، می‌پزد، می‌سازد، تربیت می‌کند، تیمار می‌کند، تولید می‌کند؛ اما بدون مزد.
با آنکه حتی یک روز اعتصاب‌شان چرخ جامعه و تولیدش را از هم می‌پاشاند، اما دولت سرمایه‌داری کارشان را همیشه بی‌مزد نگه داشته. چون برای اکثریت #زنان هنوز بیگاری که از کودکی به آن خو گرفته‌اند «کار» حائز مزد محسوب نمی‌شود. به آن‌ها و ما چنان قبولانده‌اند که #کار_خانگی، یک فعالیت #طبیعی است و تولید اجتماعی نیست. نیمی از عمر هر زن بدین سان از او دزدیده می‌شود؛ صدها هزار ساعات از زندگی‌اش که باید صرف آموزش، کسب مهارت و رشد فردی می‌شد به پای کار خانگی بی‌مزد ریخته می‌شود. در نهایت هم به تبع این بیگاری بی‌مزد و مواجب برای بدیهی‌ترین نیازهای خود وابستگی به همسر پیدا میکند.
از این روست که جنبش زنان نمی‌تواند تغییر ملموسی برای وضع نیمی از جامعه به ارمغان بیاورد مگر آنکه کسب مزد این کار خانگی یکی از اهداف اولویت‌دارش باشد.

عکس: زنان کولبر هورامان #کولبر_نیوز

@bidarzani

🟣 #بیدارزنی : گرامی باد اول ماه مه، روز جهانی کارگر

«کار خانگی» که کاری نابرابر و جنسیتی است، در اقتصاد ایران محاسبه نمی‌شود. بنا بر آمار در سال ۱۳۹۵، ارزش #کار_خانگی زنان حدود ۳۰ درصد از تولید ناخالص ملی، یعنی بیشتر از سهم کل بخش صنعت، معدن و تجارت در کشور بود.
بیش از ۷۰ درصد زنان در ایران خانه‌دار محسوب می‌شوند و حتی زنان شاغل هم به محض بازگشت از محل کار با بخش دوم کار نابرابر و جنسیتی مواجه می‌شوند. «کار خانگی»، رایگان، تمام‌وقت و تحمیل شده علیه زنان است و باعث انزوای آنان از بازار کار می‌شود.
#روز_جهانی_کارگر
#رفع_فقر_و_بیکاری
#ایجاد_فرصت_شغلی
#دستمزد_مکفی_و_برابر
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani

🟣 هر زنی کارگر است

گفتگو با #سیلویا_فدریچی درباره‌ی جنبش مزد برای #کار_خانگی

ترجمه‌ی: امیر رزاق

🔸 «فمینیست‌هایی از ایتالیا، انگلستان و ایالات متحده آمریکا برای کنفرانسی دو روزه در سال ۱۹۷۲ در شهر پادوای ایتالیا گرد هم آمدند. این فعالان وابسته به چپِ برون‌پارلمانی، مبارزات ضداستعماری و بدیل‌های حزب کمونیست، برنامه‌ی عملی به نام «بیانیه‌ی مجمعِ بین‌المللی فمینیستی» تدوین کردند. این بیانیه با رد جدایی میان کار بدون مزد در خانه و کارِ مزدی در کارخانه، کارِ خانگی را حوزه‌‌ای حیاتی در مبارزه‌ی طبقاتی علیه سرمایه‌داری برمی‌شمارد.

🔸 تحقیقات و فعالیت‌های فدریچی برای بیش‌از چهار دهه نقشی مرکزی در این جنبش داشته‌اند. نوشته‌های او شرحی بنیادین از مطالبه‌ی مزد به‌عنوان کنشی انقلابی ارائه می‌دهد. او جزوه‌ی تاثیرگذار خود، "مزد علیه کار ِخانگی" (۱۹۷۵)، را با ردیه‌ای تحریک‌آمیز آغاز می‌کند: «آن‌ها <به این کار> می‌گویند عشق، ما می‌گوییم کار بدون ‌مزد.» فدریچی در این جزوه و دیگر اسناد استدلال می‌کند که مطالبه‌یِ مزد، پیوند سیاسی مهمی است برای سازماندهی زنان حول‌ وضعیت مشترک کار بیگانه‌شده. برآورده کردن مطالبه‌ی مزد برای نظام سرمایه‌داری غیرممکن بوده و هدف نیز همین است؛ موفقیت مستلزم بازسازی جامع توزیع ثروت اجتماعی خواهد بود.

گفتگوی زیر به‌جای تمرکز بر نوآوری‌هایی که منجر به تغییرِ ظاهرِ کارِ خانگی می‌شود، فناوری‌ها و تکنیک‌های مبارزه‌ای را در نظر می‌گیرد که توسط سازماندهی فمینیستی حولِ کار بازتولیدی توسعه یافته‌‌اند.

▪️جیل ریچاردز:  تکنولوژی آن دوره از چه جنبه‌هایی در فعالیت‌های شما نقش کمی یا بازدارنده‌ای داشت؟

▪️سیلویا فدریچی: گفتنش سخت است. اما گمان نمی‌کنم نبود کامپیوتر و اینترنت مشکل‌ساز بود. نتیجه این بود که وقت بیش‌تری صرفِ حرف زدن با زنان در خیابان‌ها، رختشورخانه‌ها و دیگر محل‌های تجمع زنان می‌کردیم. فکر می‌کنم این تعامل‌های رودررو اهمیتِ بالایی داشتند؛ و باعث برقراری ارتباط بهتری نسبت به تعامل‌های آنلاین می‌شد. درکل فکر می‌کنم اینترنت بخش زیادی از وقت ما را می‌گیرد که لزوما به راه‌های پربازده‌ترِ سیاسی نمی‌انجامد. ما غرق در اطلاعات شده‌ایم، بیش‌تر از حدی که بتوانیم بر ‌آن تسلط داشته‌باشیم، درخواست‌های ناتمامی داریم که نمی‌توانیم پاسخگویشان باشیم، یا وادارمان می‌کنند پاسخ‌های سطحی بدهیم. علاوه‌ بر این، من هنوز انبوهی از نامه‌هایی را نزد خود دارم که با زنانی در انگلستان، ایتالیا و کانادا رد و بدل می‌کردم، و بعضی از آن‌ها از نظرِ واکاوی‌شان از شرایط سیاسی حاکم بر آن مناطق در حکم مقاله‌اند. واضح است که فکر زیادی صرفِ آن‌ها شده. امروزه از این خبر‌ها نیست. با این حال، شکی ندارم اینترنت و کامپیوتر راه‌گشای فرصت‌های جدیدی هستند.»


🔹 متن کامل این گفت‌وگو را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-Gg

#کار_خانگی #زنان_کارگر

🖋@naghd_com

@bidarzani

🟣 کارِ خانگی زنان؛ نمونه روستاهای کردستان


از متن: «تصویرهای عمومی و گزارش‌های معمول ما را با گوشه‌هایی از زندگی پرمشقت زنان روستایی آشنا می‌کنند. اما کل واقعیت را نشان نمی‌دهند. عمق رنج‌ها و بی‌عدالتی‌ها پوشیده می‌مانند.
بر اساس آخرین داده‌های سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، ۶۲,۱ درصد از زنان ایرانی «خانه‌دار» هستند و ۳۰ درصد از کل تولید ناخالص داخلی کشور مربوط به ارزش کار خانگی آن‌ها بوده است. این در حالی است که کارِ آن‌ها ارزشی اجتماعی برابر با کار مردان ندارد، آن‌ها هیچ حمایت شغلی خاصی ندارند و اساساً جزو جمعیت فعال اقتصادی محسوب نمی‌شوند.
در این میان وضعیت زنان روستایی که «خانه‌دار» تعریف می‌شوند بسیار ناعادلانه‌تر است، چرا که کار و فعالیتِ بی‌مزدِ آن‌ها بسیار فراتر از وظائف و کارهای زنِ خانه‌دارِ شهری است.
در این گزارش به طور مشخص وضعیت جمعیت زنان روستایی کردستان و رنج‌ها و بی‌عدالتی‌هایی را بررسی می‌کنیم که بر آنها روا داشته می‌شود. توصیفِ وضعیت آن‌ها در این متن، تا حدودی الگوی مشترک زندگی نوعی همه آن‌ها است، با تفاوت‌های ریز. از دشت‌های پهنِ دهگلان و دیواندره گرفته تا باغ‌های اورامان».

#کار_خانگی #آپارتاید_اقتصادی
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

منبع: رادیو زمانه

▪️ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:


https://bit.ly/3ypqHD2


@bidarzani

🟣 خشونت‌های اقتصادی و اجتماعی علیه زنان در ایران


محدودیت و یا خشونت اقتصادی یکی از ابعاد پنهان و کم‌تر شناخته شده خشونت علیه زنان است که آنها را به رغم داشتن سهمی زیاد در به دوش کشیدن بار زندگی از حقوق و مزایای مالی محروم می‌کند.
خشونت اقتصادی علیه زنان در سطح خانواده و در رابطه همسری از شایع‌ترین اشکال خشونت در ایران است. این موضوع در تحقیقات هم نشان داده شده است. بر اساس تحقیقی که در #ارومیه انجام شده است، ۲۳.۲ درصد زنان، مورد خشونت اقتصادی قرار گرفته‌اند. براساس نتایج تحقیقی دیگر در #کرمان ۳۴.۷ درصد زنان خشونت اقتصادی را تجربه کرده‌اند. طبق بررسی انجام شده در #شیراز، میزان خشونت اقتصادی علیه زنان در خانواده ۲۳ درصد بود بود. در بررسی که بر خانواده‌های #تهرانی در رابطه با خشونت علیه زنان صورت گرفته، ۱۹.۲ درصد زنان، خشونت اقتصادی را متحمل شده بودند.

خشونت اقتصادی در خانواده با خشونت‌های اجتماعی ارتباط تنگاتنگی دارد. بر اساس طرح ملی، رتبه سوم با رقم ۲۷.۷ درصد متعلق به خشونت‌های «ممانعت از رشد اجتماعی و فکری و آموزشی» است که شامل ايجاد محدويت در ارتباط‌های فاميلی، دوستانه و اجتماعی، ممانعت از کاريابی و اشتغال و ايجاد محدويت در ادامه تحصيل و مشارکت در انجمن‌های اجتماعی است. نتایج تحقیقی که در شهر #اردبیل انجام شده است نتایج مشابهی را نشان می‌دهد به طوری که طبق نتایج آن، در ۳۰ درصد خانواده‌ها خشونت اجتماعی وجود دارد.

اعمال خشونت اقتصادی علیه زنان از قبیل کنترل حساب‌های بانکی، عدم اجازه به اشتغال زنان و وابسته نگه داشتن آنان به مردان خود زمینه‌ها و چرخه‌های خشونت را بازتولید می‌کند. زیرا معمولا زنانی که از نظر مالی ناتوان و از بازار کار، اشتغال و استقلال مالی وامانده‌اند، با سرکوب بیشتری دست و پنجه نرم می‌کنند.

این در حالی است که #کار_خانگی به حساب نمی‌آید و به صورت رایگان انجام می‌شود. این نابرابری، قابلیت زنان برای دریافت خشونت و بدرفتاری را افزایش می‌دهد و موجب تداوم وضعیت خشونت به وسیله محدود کردن ابتکار عمل زنان در خاتمه دادن به این وضعیت ‌‌می‌شود.

عدم اشتغال زنان و وابستگی آنان به درآمد مردان نه تنها باعث کاهش ظرفیت زنان برای حمایت از خود می‌‌شود، بلکه بسیاری از مردان هم تحت فشار مالی قرار می‌گیرند چرا که عدم اشتغال زنان به معنای کار بیشتر مردها برای تأمین هزینه‌های زندگی است. از سوی دیگر بسیاری از کودکانی که مجبور به کار هستند، در بسیاری موارد، داشتن درآمد مادر به حذف کار اجباری کودک انجامیده است.
این نوع خشونت نیز انواع مختلفی دارد. در مطالعه‌ای که در #اصفهان صورت گرفت، شایع‌ترین اشکال وقوع خشونت اقتصادی در خانواده‌ها جلوگیری مردان از مشارکت زن در تصمیم‌گیری اقتصادی (۲۵ درصد) و ممانعت آنها از دستیابی زن به استقلال مالی (۱۹ درصد) و خرج کردن درآمد خانواده برای دیگران بوده است.

#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#بیست_و_پنج_نوامبر

@bidarzani