📌زنان چگونه به آزار خیابانی واکنش نشان می‌دهند؟
✍نگین باقری - گل‌چهره حمیدی منش
@bidarzani
حتی اگر صدایشان هم به گوش نرسد لب‌هایشان را می‌جنبانند و ادا در می‌آورند. اگر توی ماشین باشند و دیده نشوند بوق یا چراغ می‌زنند. در پیاده‌رو راه‌شان را کج می‌کنند تا تنه بزنند یا اینکه با صدای آرام‌تری نزدیک زن فحشی یا متلکی زمزمه کنند. گاهی با موتور سریع رد می‌شوند و جیغ می‌زنند تا زن را بترسانند گاهی هم در کوچه خلوت با آرامش تمام می‌ایستند و لباس‌شان را سمت زن عابر درمی‌آورند.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
https://goo.gl/KySdkK
✍نگین باقری - گل‌چهره حمیدی منش
@bidarzani
حتی اگر صدایشان هم به گوش نرسد لب‌هایشان را می‌جنبانند و ادا در می‌آورند. اگر توی ماشین باشند و دیده نشوند بوق یا چراغ می‌زنند. در پیاده‌رو راه‌شان را کج می‌کنند تا تنه بزنند یا اینکه با صدای آرام‌تری نزدیک زن فحشی یا متلکی زمزمه کنند. گاهی با موتور سریع رد می‌شوند و جیغ می‌زنند تا زن را بترسانند گاهی هم در کوچه خلوت با آرامش تمام می‌ایستند و لباس‌شان را سمت زن عابر درمی‌آورند.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
https://goo.gl/KySdkK
Telegraph
زنان چگونه به آزار خیابانی واکنش نشان می‌دهند؟
حتی اگر صدایشان هم به گوش نرسد لب‌هایشان را می‌جنبانند و ادا در می‌آورند. اگر توی ماشین باشند و دیده نشوند بوق یا چراغ می‌زنند. در پیاده‌رو راه‌شان را کج می‌کنند تا تنه بزنند یا اینکه با صدای آرام‌تری نزدیک زن فحشی یا متلکی زمزمه کنند. گاهی با موتور سریع…
🔶 مگر هنوز هم متلک می‌شنوید؟
✍ ثمین چراغی
🔹 اعضای دیدبان آزار این بار برای چسباندن پوسترهای منع آزار و اذیت زنان در مغازه‌ها، حدفاصل چهارراه تا میدان ولیعصر، زرتشت تا ابتدای فاطمی و از سوی دیگر میدان انقلاب تا ابتدای بلوار کشاورز را پوشش دادند. آن روز مثل تمام روزها، بی‌حاشیه نماند. بخوانید:
#دیدبان_آزار
@harasswatch
https://goo.gl/MsV7U9
✍ ثمین چراغی
🔹 اعضای دیدبان آزار این بار برای چسباندن پوسترهای منع آزار و اذیت زنان در مغازه‌ها، حدفاصل چهارراه تا میدان ولیعصر، زرتشت تا ابتدای فاطمی و از سوی دیگر میدان انقلاب تا ابتدای بلوار کشاورز را پوشش دادند. آن روز مثل تمام روزها، بی‌حاشیه نماند. بخوانید:
#دیدبان_آزار
@harasswatch
https://goo.gl/MsV7U9
Telegraph
مگر هنوز هم متلک می‌شنوید؟
اعضای دیدبان آزار این بار برای چسباندن پوسترهای منع آزار و اذیت زنان در مغازه‌ها، حدفاصل چهارراه تا میدان ولیعصر، زرتشت تا ابتدای فاطمی و از سوی دیگر میدان انقلاب تا ابتدای بلوار کشاورز را پوشش دادند. آن روز مثل تمام روزها، بی‌حاشیه نماند. بخوانید: 1- شب‌های…
🔶 هنگام مشاهده آزار فرد دیگر چه کنیم؟
✍ ترجمه آریاناز گلرخ
@bidarzani
🔹 زمانی که فردی در فضای عمومی آزار می‌بیند، دخالت کردن اطرافیان و کمک کردن به فرد کار سختی است. در این شرایط مردم با بهانه‌هایی مثل اینکه «این ماجرا به من ارتباطی ندارد»، یا «من نمی‌دانم باید در این موقعیت چه کار کنم»، یا حتی اینکه حتماً فرد دیگری وارد عمل می‌شود و کمک می‌کند معمولاً ترجیح می‌دهند از مداخله در صحنه آزار پرهیز کنند. این متن نمی‌خواهد شما را ترغیب کند که با مداخله خود را در موقعیت خطرناکی قرار دهید بلکه راه‌های بسیار متنوع و همچنین دلایل مهمی برای دخالت در فرآیند آزار معرفی می‌کند که در ادامه می‌خوانید.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
https://goo.gl/u1AN7X
✍ ترجمه آریاناز گلرخ
@bidarzani
🔹 زمانی که فردی در فضای عمومی آزار می‌بیند، دخالت کردن اطرافیان و کمک کردن به فرد کار سختی است. در این شرایط مردم با بهانه‌هایی مثل اینکه «این ماجرا به من ارتباطی ندارد»، یا «من نمی‌دانم باید در این موقعیت چه کار کنم»، یا حتی اینکه حتماً فرد دیگری وارد عمل می‌شود و کمک می‌کند معمولاً ترجیح می‌دهند از مداخله در صحنه آزار پرهیز کنند. این متن نمی‌خواهد شما را ترغیب کند که با مداخله خود را در موقعیت خطرناکی قرار دهید بلکه راه‌های بسیار متنوع و همچنین دلایل مهمی برای دخالت در فرآیند آزار معرفی می‌کند که در ادامه می‌خوانید.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
https://goo.gl/u1AN7X
Telegraph
هنگام مشاهده آزار فرد دیگر چه کنیم؟
انتخاب بین دوراهی سکوت یا مداخله زمانی که فردی در فضای عمومی آزار می‌بیند، دخالت کردن اطرافیان و کمک کردن به فرد کار سختی است. در این شرایط مردم با بهانه‌هایی مثل اینکه «این ماجرا به من ارتباطی ندارد»، یا «من نمی‌دانم باید در این موقعیت چه کار کنم»، یا حتی…
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
📌در یک آزمایش اجتماعی از سوی سازمان مردم‌نهاد ابعاد در لبنان، زنی در بیروت در خیابان می‌ایستد و ادعا می‌کند به او تجاوز شده است.
واکنش‌های مردم به این زن واقعا تکان‌دهنده است.
@bidarzani
این فیلم توسط یک دوربین مخفی گرفته شده است. زنی که اجرای این آزمایش را به عهده دارد با یک تیشرت و دامن گریان و پریشان راه می‌رود و عابران به او نزدیک می‌شوند و از او می‌پرسند که چه اتفاقی برایش افتاده و وقتی متوجه می‌شوند که به او تجاوز شده واکنش‌های شوکه‌کننده‌ای نشان می‌دهند. هیچ کدام از عابران به پلیس تلفن نمی‌کند و یا در جستجوی متجاوز نیست. زنی آزاردیده را نصیحت می‌کند که به کسی چیزی نگو! دعوت به سکوتش می‌کنند. به خاطر پوشیدن دامن سرزنشش می‌کنند و حتی مردی او را معتاد به مواد مخدر می‌نامد. طوری با وی رفتار می‌شود که گویی او مقصر است و اشتباه از او بوده. طراحان این آزمایش می‌گویند که انتظار مشاهده سرزنش شدن آزاردیده توسط مردم را داشته‌اند ولی نه در این مقیاسی که فیلم گواه آن است. هرچند این یک نمایش است اما واکنش مردم کاملا حقیقی است.
#دیدبان_آزار
واکنش‌های مردم به این زن واقعا تکان‌دهنده است.
@bidarzani
این فیلم توسط یک دوربین مخفی گرفته شده است. زنی که اجرای این آزمایش را به عهده دارد با یک تیشرت و دامن گریان و پریشان راه می‌رود و عابران به او نزدیک می‌شوند و از او می‌پرسند که چه اتفاقی برایش افتاده و وقتی متوجه می‌شوند که به او تجاوز شده واکنش‌های شوکه‌کننده‌ای نشان می‌دهند. هیچ کدام از عابران به پلیس تلفن نمی‌کند و یا در جستجوی متجاوز نیست. زنی آزاردیده را نصیحت می‌کند که به کسی چیزی نگو! دعوت به سکوتش می‌کنند. به خاطر پوشیدن دامن سرزنشش می‌کنند و حتی مردی او را معتاد به مواد مخدر می‌نامد. طوری با وی رفتار می‌شود که گویی او مقصر است و اشتباه از او بوده. طراحان این آزمایش می‌گویند که انتظار مشاهده سرزنش شدن آزاردیده توسط مردم را داشته‌اند ولی نه در این مقیاسی که فیلم گواه آن است. هرچند این یک نمایش است اما واکنش مردم کاملا حقیقی است.
#دیدبان_آزار
🔶 از توییتر فرشته قاضی: سلمان خدادی در مجلس هفتم به اتهام تجاوز به منشی خود و یکی ازمراجعان مجلس زندانی شد. در کمیته تحقیق مجلس هشتم اعتبارنامه‌اش رد اما بعد از جلسه غیرعلنی با درخواست علی لاریجانی، تایید شد. درمجلس نهم ردصلاحیت شد اما در مجلس دهم تایید صلاحیت شد و اکنون رئیس کمیسیون اجتماعی مجلس است.
@bidarzani
خدادادی حتی به اتهام تجاوز زندانی هم شده بود اما توضیح داده نشد که چگونه از زندان آزاد شد و بر کرسی نمایندگی مجلس هشتم نشست و درجلسه غیرعلنی مجلس هشتم چه گذشت که اعتبارنامه او که در کمیته تحقیق مجلس رد شده بود تایید شد.
#زهرا_نویدپور سومین زنی است که از سلمان خدادای به اتهام تجاوز جنسی شکایت کرد و از سرنوشت منشی این نماینده در مجلس هفتم و همچنین مراجعه کننده مجلس که شکایت‌شان در خصوص تجاوز جنسی منجر به زندانی شدن این نماینده شده بود خبری در دست نیست. این توضیحات #زهرا_نویدپور است درباره چگونگی آشنایی با سلمان خدادادی در سال ۹۳ و تجاوز او و تهدیدها و شکایت خانم نویدپور. (به تازگی اکبر اعلمی، نماینده سابق مجلس، در کانال خوداز درگشت زهرا نویدپور در بیمارستان فارابی شهرستان ملکان خبر داد)
#دیدبان_آزار
@harasswatch
@bidarzani
خدادادی حتی به اتهام تجاوز زندانی هم شده بود اما توضیح داده نشد که چگونه از زندان آزاد شد و بر کرسی نمایندگی مجلس هشتم نشست و درجلسه غیرعلنی مجلس هشتم چه گذشت که اعتبارنامه او که در کمیته تحقیق مجلس رد شده بود تایید شد.
#زهرا_نویدپور سومین زنی است که از سلمان خدادای به اتهام تجاوز جنسی شکایت کرد و از سرنوشت منشی این نماینده در مجلس هفتم و همچنین مراجعه کننده مجلس که شکایت‌شان در خصوص تجاوز جنسی منجر به زندانی شدن این نماینده شده بود خبری در دست نیست. این توضیحات #زهرا_نویدپور است درباره چگونگی آشنایی با سلمان خدادادی در سال ۹۳ و تجاوز او و تهدیدها و شکایت خانم نویدپور. (به تازگی اکبر اعلمی، نماینده سابق مجلس، در کانال خوداز درگشت زهرا نویدپور در بیمارستان فارابی شهرستان ملکان خبر داد)
#دیدبان_آزار
@harasswatch
🔶 راهنمای شهری فمینیستی
آنچه اغلب از حافظه‌ی جمعی شهرها زدوده شده یا اصلا در حافظه‌ی شهر ماندگار نشده است، حضور و روایت زنان آن شهر و دیروز و امروز آن‌ها است. هنوز هم روایت غالب تاریخ، روایتی است در سیطره‌ی مردان و هنوز آنچه از دیدنی و چشیدنی و خوردنی هر شهر تبلیغ می‌شود، کسب‌وکارهای معروفی است در اداره‌ی مردان. ما اغلب شهرها را از دریچه‌ی چشم مسلط مردانه تجربه می‌کنیم و می‌بینیم.
حالا اما گروهی از زنان، خسته و دل‌زده از این رویه‌ی رایج که انگار خیال ندارد دست از سر ما بردارد، به فکر افتادند که برای شهرها «راهنمای شهری فمینیستی» بنویسند. وب‌سایت «Unearth Women» سایتی است که موضوع «سفر و زنان» را پوشش می‌دهد و حالا این سایت، شروع به تهیه‌ی ویژه‌نامه‌های سفر «فمینیستی» کرده است و دو شماره از مجله‌ی تازه تاسیس خود درباره‌ی «راهنماهای شهری فمینیستی» را نیز منتشر کرده است.
نیکی وارگاس، سردبیر این مجله و از بنیان‌گذاران اصلی «Unearth Women» می‌گوید که هدف آن‌ها از طراحی «راهنماهای شهری فمینیستی» تشویق و تبلیغ کسب‌وکارهای زنان، تلاش‌های زنان برای بهبود وضعیت شهری‌شان، نقش‌شان در تاریخ شهرها و یادآوری اهمیت حضور و تاریخ فعالیت‌های آن‌ها است.
برای تهیه‌ی این «راهنماهای شهری فمینیستی»، دست‌اندرکاران این پروژه بیشتر سراغ زنان ساکن همان شهرها رفتند تا مطالب را تهیه کنند. زنانی اغلب فمینیست که با علاقه‌ی شخصی، رد پای زنان و فعالیت‌های آن‌ها را در کوچه پس‌کوچه‌های شهرشان دنبال کردند، از باقی‌مانده‌ی تلاش آن‌ها غبارروبی کردند و سعی کردند صدای زنانی باشند که نادیده گرفته شدند.
تا امروز برای ۲۰ شهر «راهنمای شهری فمینیستی» تهیه شده است: از لندن گرفته تا ژوهانسبورگ، از پورتلند در ایالت اورگن آمریکا تا کلومبو در سریلانکا. راهنما پر است از جزئیات و نشانی‌ها و روایت‌هایی که در هیچ راهنمای شهری دیگری پیدا نمی‌کنید.
برای مثال در راهنمای پورتلند، با اتحادیه‌‌ی کاملا زنانه‌ای از زنان کشاورز، آشپز، شیرینی‌پز و شراب‌شناس آشنا می‌شوید و تلاش آن‌ها برای تغییر صنعت مردسالار رستوران‌داری و کشاورزی. در راهنمای جیپور در هند، با فستیوال ادبی زنان جیپور آشنا می‌شوید و تشویق که در سفر خود سری به این فستیوال بزنید. در بوئنس آیرس، راهنمای بازدید از گرافیتی‌هایی تهیه شده که زنان آرژانتین بر دیوارهای شهر و اغلب درباره‌ی زنان و موضوعات مربوط به آن‌ها کشیدند. اگر گذرتان به مسقط، پایتخت عمان افتاد، سراغ کافه‌های «مانی» در شهر بروید که مادران عمانی در آن‌جا غذاهای سنتی عمان را می‌پزند و یا از کارگاه خیاطی که به همت زنان عمانی برای توان‌مندسازی زنان راه افتاده بازدید کرده و از آن‌ها تکه لباسی بخرید.
می‌دانم دفعه دیگری که راهی سفر به شهری باشم که «راهنمای فمینیستی» آن تهیه شده باشد، دیگر سراغ هیچ راهنمای معروف دیگری نخواهم رفت. دور از معروف‌ترین بناهای تاریخی شهر، آرام و مشتاق ردپاهای زنان آن شهر را دنبال می‌کنم، هر وقت هم خسته شدم، در یکی از کافه‌ها و قنادی‌ها و رستوران‌های زنان آن شهر لمیده و فنجانی قهوه و چای مزه مزه کرده و دست‌پخت آن‌ها را خواهم چشید.
در لینک زیر می‌توانید «راهنمای شهری فمینیستی» را ببینید:
https://bit.ly/2sExSXQ
منبع: @farnazseifi
#دیدبان_آزار
@bidarzani
@harasswatch
آنچه اغلب از حافظه‌ی جمعی شهرها زدوده شده یا اصلا در حافظه‌ی شهر ماندگار نشده است، حضور و روایت زنان آن شهر و دیروز و امروز آن‌ها است. هنوز هم روایت غالب تاریخ، روایتی است در سیطره‌ی مردان و هنوز آنچه از دیدنی و چشیدنی و خوردنی هر شهر تبلیغ می‌شود، کسب‌وکارهای معروفی است در اداره‌ی مردان. ما اغلب شهرها را از دریچه‌ی چشم مسلط مردانه تجربه می‌کنیم و می‌بینیم.
حالا اما گروهی از زنان، خسته و دل‌زده از این رویه‌ی رایج که انگار خیال ندارد دست از سر ما بردارد، به فکر افتادند که برای شهرها «راهنمای شهری فمینیستی» بنویسند. وب‌سایت «Unearth Women» سایتی است که موضوع «سفر و زنان» را پوشش می‌دهد و حالا این سایت، شروع به تهیه‌ی ویژه‌نامه‌های سفر «فمینیستی» کرده است و دو شماره از مجله‌ی تازه تاسیس خود درباره‌ی «راهنماهای شهری فمینیستی» را نیز منتشر کرده است.
نیکی وارگاس، سردبیر این مجله و از بنیان‌گذاران اصلی «Unearth Women» می‌گوید که هدف آن‌ها از طراحی «راهنماهای شهری فمینیستی» تشویق و تبلیغ کسب‌وکارهای زنان، تلاش‌های زنان برای بهبود وضعیت شهری‌شان، نقش‌شان در تاریخ شهرها و یادآوری اهمیت حضور و تاریخ فعالیت‌های آن‌ها است.
برای تهیه‌ی این «راهنماهای شهری فمینیستی»، دست‌اندرکاران این پروژه بیشتر سراغ زنان ساکن همان شهرها رفتند تا مطالب را تهیه کنند. زنانی اغلب فمینیست که با علاقه‌ی شخصی، رد پای زنان و فعالیت‌های آن‌ها را در کوچه پس‌کوچه‌های شهرشان دنبال کردند، از باقی‌مانده‌ی تلاش آن‌ها غبارروبی کردند و سعی کردند صدای زنانی باشند که نادیده گرفته شدند.
تا امروز برای ۲۰ شهر «راهنمای شهری فمینیستی» تهیه شده است: از لندن گرفته تا ژوهانسبورگ، از پورتلند در ایالت اورگن آمریکا تا کلومبو در سریلانکا. راهنما پر است از جزئیات و نشانی‌ها و روایت‌هایی که در هیچ راهنمای شهری دیگری پیدا نمی‌کنید.
برای مثال در راهنمای پورتلند، با اتحادیه‌‌ی کاملا زنانه‌ای از زنان کشاورز، آشپز، شیرینی‌پز و شراب‌شناس آشنا می‌شوید و تلاش آن‌ها برای تغییر صنعت مردسالار رستوران‌داری و کشاورزی. در راهنمای جیپور در هند، با فستیوال ادبی زنان جیپور آشنا می‌شوید و تشویق که در سفر خود سری به این فستیوال بزنید. در بوئنس آیرس، راهنمای بازدید از گرافیتی‌هایی تهیه شده که زنان آرژانتین بر دیوارهای شهر و اغلب درباره‌ی زنان و موضوعات مربوط به آن‌ها کشیدند. اگر گذرتان به مسقط، پایتخت عمان افتاد، سراغ کافه‌های «مانی» در شهر بروید که مادران عمانی در آن‌جا غذاهای سنتی عمان را می‌پزند و یا از کارگاه خیاطی که به همت زنان عمانی برای توان‌مندسازی زنان راه افتاده بازدید کرده و از آن‌ها تکه لباسی بخرید.
می‌دانم دفعه دیگری که راهی سفر به شهری باشم که «راهنمای فمینیستی» آن تهیه شده باشد، دیگر سراغ هیچ راهنمای معروف دیگری نخواهم رفت. دور از معروف‌ترین بناهای تاریخی شهر، آرام و مشتاق ردپاهای زنان آن شهر را دنبال می‌کنم، هر وقت هم خسته شدم، در یکی از کافه‌ها و قنادی‌ها و رستوران‌های زنان آن شهر لمیده و فنجانی قهوه و چای مزه مزه کرده و دست‌پخت آن‌ها را خواهم چشید.
در لینک زیر می‌توانید «راهنمای شهری فمینیستی» را ببینید:
https://bit.ly/2sExSXQ
منبع: @farnazseifi
#دیدبان_آزار
@bidarzani
@harasswatch
🔶ترمینال مردانه، ترمینال زنانه
🔹آتنا کامل: تصور کنید وارد ترمینال شده‌اید و با عجله به‌سمت اتوبوس می‌روید که از سروصداها و اعلام‌ها متوجه می‌شوید اتوبوس شما یک ساعت تأخیر دارد. یک ساعت زمان در ترمینال را چطور می‌گذرانید؟ آیا مرد یا زن بودنِ شما فرقی در چگونگی تلف‌کردن وقتتان دارد؟ زمان ورودتان به ترمینال چطور؟ دوروبرتان را برانداز می‌کنید، هیچ جایی برای رفتن نیست و هیچ همراهی ندارید که زمان را با او سپری کنید.
🔹ترمینال‌ها معمولاً فضایی مردانه را به ذهن متبادر می‌کنند؛ با رانندگانِ سیگار و چای دردست و مسافران خسته و پربار و بنه. فضایی که در آن شنیدن یکی دو متلک، دیدن چشم‌هایی که در کسری از ثانیه برایت چشمک می‌زنند و مردانی که تو را زیر نظر گرفته‌اند، عادی به‌نظر می‌آید. به هر طرف که می‌چرخی، سنگینی نگاه‌های آن‌هارا احساس می‌کنی. وقتی با تعدادی از دوستانم صحبت می‌کردم که تجربه سال‌ها اتوبوس سواری و رفت‌وآمد به ترمینال‌های مختلف در تهران را داشتند، متوجه شدم انگار بدیهی است که تجربۀ زنان از این فضا با چنین پیش‌فرض‌هایی روایت شود. همه آن‌ها یکی دو متلک و چشمک و نگاه خیره را تجربه کرده بودند و حالا بعد از این تجربیات مشترک و عادی شده، سؤال اصلی آن بود که دیگر چه چیزی از حضور در ترمینال می‌توان گفت؟
منبع: نشریه حوالی
#دیدبان_آزار
@harasswatch
ادامه این مطلب را در لینک زیر بخوانید:
http://yon.ir/3SZsc
🔹آتنا کامل: تصور کنید وارد ترمینال شده‌اید و با عجله به‌سمت اتوبوس می‌روید که از سروصداها و اعلام‌ها متوجه می‌شوید اتوبوس شما یک ساعت تأخیر دارد. یک ساعت زمان در ترمینال را چطور می‌گذرانید؟ آیا مرد یا زن بودنِ شما فرقی در چگونگی تلف‌کردن وقتتان دارد؟ زمان ورودتان به ترمینال چطور؟ دوروبرتان را برانداز می‌کنید، هیچ جایی برای رفتن نیست و هیچ همراهی ندارید که زمان را با او سپری کنید.
🔹ترمینال‌ها معمولاً فضایی مردانه را به ذهن متبادر می‌کنند؛ با رانندگانِ سیگار و چای دردست و مسافران خسته و پربار و بنه. فضایی که در آن شنیدن یکی دو متلک، دیدن چشم‌هایی که در کسری از ثانیه برایت چشمک می‌زنند و مردانی که تو را زیر نظر گرفته‌اند، عادی به‌نظر می‌آید. به هر طرف که می‌چرخی، سنگینی نگاه‌های آن‌هارا احساس می‌کنی. وقتی با تعدادی از دوستانم صحبت می‌کردم که تجربه سال‌ها اتوبوس سواری و رفت‌وآمد به ترمینال‌های مختلف در تهران را داشتند، متوجه شدم انگار بدیهی است که تجربۀ زنان از این فضا با چنین پیش‌فرض‌هایی روایت شود. همه آن‌ها یکی دو متلک و چشمک و نگاه خیره را تجربه کرده بودند و حالا بعد از این تجربیات مشترک و عادی شده، سؤال اصلی آن بود که دیگر چه چیزی از حضور در ترمینال می‌توان گفت؟
منبع: نشریه حوالی
#دیدبان_آزار
@harasswatch
ادامه این مطلب را در لینک زیر بخوانید:
http://yon.ir/3SZsc
Telegraph
ترمینال مردانه، ترمینال زنانه
آتنا کامل: تصور کنید وارد ترمینال شده‌اید و با عجله به‌سمت اتوبوس می‌روید که از سروصداها و اعلام‌ها متوجه می‌شوید اتوبوس شما یک ساعت تأخیر دارد. یک ساعت زمان در ترمینال را چطور می‌گذرانید؟ آیا مرد یا زن بودنِ شما فرقی در چگونگی تلف‌کردن وقتتان دارد؟…
🔶جنبش مقابله با آزار جنسی باید از فمینیسم مجازات‌محور اجتناب کند
✍🏻نویسنده: الکس پرس
برگردان: غنچه قوامی
🔹«الیزابت برنشتاین»، استاد جامعه‌شناسی و مطالعات جنسیت در دانشگاه بارنارد، اولین کسی بود که تعبیر فمینیسم حبس‌محور را در مقاله خود به کار برد. تعریف او از فمینیسم حبس‌محور در واقع عدم توجه به ضرورت هدف قرار دادن شرایط اقتصادی‌ای است که خشونت مبتنی بر جنسیت را تقویت و تشدید می‌کند. برنشتاین معتقد است نئولیبرالیسم منجر به چرخشی حبس‌محور در جنبش‌های فمینیستی شده است. جنبش‌هایی که در گذشته حول مبارزه برای عدالت اقتصادی و رهایی، سازماندهی می‌شدند. چرخش حبس‌محور، به جای تلاش برای دستیابی به پیش‌نیازهای ضروری در راستایی رهایی‌بخشی فمینیستی، افق فمینیسم را به امر فردی و تادیبی محدود می‌کند و نه به امر جمعی و توزیعی.
🔹سوق دادن انرژی جنبش به سوی سیستم عدالت کیفری، به شکل‌گیری قدرتی که ما برای ریشه‌کن کردن خشونت جنسی نیاز داریم منجر نمی‌شود: بلکه ما را با سیستمی که از اساس با ایده رهایی‌بخشی ناسازگار است متحد می‌سازد.
🔹در آمریکا آمار زندانی کردن به‌ویژه از میان افراد رنگین‌‌پوست بسیار بالا است. و ما می‌دانیم معنای پافشاری بر جرم‌انگاری گسترده و اجرای قوانین چیست: محبوس کردن افراد بیشتری از طبقه کارگر و فرودست در حالی که افراد در جایگاه قدرت و فرادست، عموما بدترین مرتکبین هستند.
🔹در رفتار پلیس، الگویی به اثبات رسیده از ارتکاب به تجاوز و خشونت جنسی علیه افراد بازداشت‌شده وجود دارد. سوءرفتار جنسی، در لیست سوءرفتارهای رایج پلیس، در مرتبه دوم قرار گرفته است. تحقیقی که بوفالو نیوز در سال 2015 انجام داده نشان می‌دهد که در هر پنج روز، یک افسر پلیس به سوءرفتار جنسی متهم می‌شود. با توجه به این آمارها، قدرتمندسازی پلیس برای مقابله با خشونت جنسیت‌محور، غیرقابل دفاع است.
🔹بازمانده خشونت جنسی محق است در جست‌وجوی عدالت، امنیت و در صورت تمایل جبران خسارت، به سیستم عدالت کیفری متوسل شود. اما امروز مترقی‌ترین کنشگران، نقصان سیستم عدالت کیفری را به رسمیت می‌شناسند. و البته غبرقابل انکار است که عموما مقامات و مسئولان دولتی هستند که پاسخ به تمامی معضلات اجتماعی را در حبس و بازداشت پیدا می‌کنند و نه فمینیست‌ها. در مقام یک جنبش، ما موظفیم نسبت به تاریخچه جنبش فمینیستی در مواجهه و هم‌دستی با نظام عدالت کیفری آگاه باشیم، تا حرف‌ها و کنش‌هایمان دستمایه توجیه سیاست‌هایی که با آن مخالفیم، قرار نگیرد.
منبع: vox
#دیدبان_آزار
@bidarzani
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
http://harasswatch.com/news/1563/
✍🏻نویسنده: الکس پرس
برگردان: غنچه قوامی
🔹«الیزابت برنشتاین»، استاد جامعه‌شناسی و مطالعات جنسیت در دانشگاه بارنارد، اولین کسی بود که تعبیر فمینیسم حبس‌محور را در مقاله خود به کار برد. تعریف او از فمینیسم حبس‌محور در واقع عدم توجه به ضرورت هدف قرار دادن شرایط اقتصادی‌ای است که خشونت مبتنی بر جنسیت را تقویت و تشدید می‌کند. برنشتاین معتقد است نئولیبرالیسم منجر به چرخشی حبس‌محور در جنبش‌های فمینیستی شده است. جنبش‌هایی که در گذشته حول مبارزه برای عدالت اقتصادی و رهایی، سازماندهی می‌شدند. چرخش حبس‌محور، به جای تلاش برای دستیابی به پیش‌نیازهای ضروری در راستایی رهایی‌بخشی فمینیستی، افق فمینیسم را به امر فردی و تادیبی محدود می‌کند و نه به امر جمعی و توزیعی.
🔹سوق دادن انرژی جنبش به سوی سیستم عدالت کیفری، به شکل‌گیری قدرتی که ما برای ریشه‌کن کردن خشونت جنسی نیاز داریم منجر نمی‌شود: بلکه ما را با سیستمی که از اساس با ایده رهایی‌بخشی ناسازگار است متحد می‌سازد.
🔹در آمریکا آمار زندانی کردن به‌ویژه از میان افراد رنگین‌‌پوست بسیار بالا است. و ما می‌دانیم معنای پافشاری بر جرم‌انگاری گسترده و اجرای قوانین چیست: محبوس کردن افراد بیشتری از طبقه کارگر و فرودست در حالی که افراد در جایگاه قدرت و فرادست، عموما بدترین مرتکبین هستند.
🔹در رفتار پلیس، الگویی به اثبات رسیده از ارتکاب به تجاوز و خشونت جنسی علیه افراد بازداشت‌شده وجود دارد. سوءرفتار جنسی، در لیست سوءرفتارهای رایج پلیس، در مرتبه دوم قرار گرفته است. تحقیقی که بوفالو نیوز در سال 2015 انجام داده نشان می‌دهد که در هر پنج روز، یک افسر پلیس به سوءرفتار جنسی متهم می‌شود. با توجه به این آمارها، قدرتمندسازی پلیس برای مقابله با خشونت جنسیت‌محور، غیرقابل دفاع است.
🔹بازمانده خشونت جنسی محق است در جست‌وجوی عدالت، امنیت و در صورت تمایل جبران خسارت، به سیستم عدالت کیفری متوسل شود. اما امروز مترقی‌ترین کنشگران، نقصان سیستم عدالت کیفری را به رسمیت می‌شناسند. و البته غبرقابل انکار است که عموما مقامات و مسئولان دولتی هستند که پاسخ به تمامی معضلات اجتماعی را در حبس و بازداشت پیدا می‌کنند و نه فمینیست‌ها. در مقام یک جنبش، ما موظفیم نسبت به تاریخچه جنبش فمینیستی در مواجهه و هم‌دستی با نظام عدالت کیفری آگاه باشیم، تا حرف‌ها و کنش‌هایمان دستمایه توجیه سیاست‌هایی که با آن مخالفیم، قرار نگیرد.
منبع: vox
#دیدبان_آزار
@bidarzani
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
http://harasswatch.com/news/1563/
هرس واچ | دیدبان آزار
جنبش مقابله با خشونت جنسی باید از فمینیسم مجازات‌محور اجتناب کند
«قانون اساسی ما مجازات متوحشانه و غیرمتعارف را مجاز نمی‌داند، اگرنه اجازه می‌دادم عده‌ای آنچه که این مرد با دیگران کرد را بر سرش بیاورند.» این جملات را قاضی رزماری آکویلینا، که ریاست جلسه محاکمه لری نصار را به عهده داشت بیان کرده است. لری نصار پزشکی
🔶افشاگری زنان کارگر هندی علیه خشونت فراگیر در تولیدی‌های «اچ اند ام»
🔹دیدبان آزار: زنانی که در بخش تولید پوشاک کودکان کمپانی اچ اند ام فعالند، خشونت جنسی فراگیر در یکی از تولیدی‌های این کمپانی در هند را علنی کرده‌اند. این اتهامات چند هفته پس از مرگ دختر ۲۱ساله‌ای به نام جیاسری کاتیراول مطرح شده‌اند.
🔹بدن بی‌جان کاتیراول چند هفته قبل در مزرعه‌ای نزدیک به محل سکونت خانواده‌اش پیدا شده بود و کارفرمای او به قتل متهم شده است. خانواده و همچنین همکاران جیاسری در کارخانه ادعا کرده‌اند که او مدت‌ها و به صورت مستمر توسط کارفرما مورد آزار جنسی قرار می‌گرفته اما می‌ترسیده که این آزارها را گزارش بدهد.
🔹از زمان قتل کاتیراول، ۲۵ زن اتهامات تعرض و آزار جنسی و آزار کلامی علیه مدیران و سوپروایزهای خود در تولیدی پوشاک ناچی را به اتحادیه نساجی ایالت تامیل نادو و کار مشترک (TTCU) ارائه کرده‌اند. کارگران تولیدی ناچی که برای کمپانی اچ اند ام و برندهای دیگر پوشاک تولید می‌کنند، به گاردین گفته‌اند که زنان کارگر به طور مداوم در این محیط‌های کاری با خشونت جنسی و آزار کلامی مواجهند و سوپروایزهای مرد از قدرت مطلق نسبت به زنان زیردست برخوردارند.
🔹یکی از این زنان کارگر می‌گوید حتی زنان متاهل هم از این آزارها در امان نیستند. دیگری می‌گوید این مسئله سال‌هاست که ادامه دارد و به وفور در شیفت‌های شب رخ می‌دهد.
#دیدبان_آزار
@bidarzani
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://telegra.ph/افشاگری-زنان-کارگر-هندی-علیه-خشونت-فراگیر-در-تولیدی%E2%80%8Cهای-اچ-اند-ام-03-24
🔹دیدبان آزار: زنانی که در بخش تولید پوشاک کودکان کمپانی اچ اند ام فعالند، خشونت جنسی فراگیر در یکی از تولیدی‌های این کمپانی در هند را علنی کرده‌اند. این اتهامات چند هفته پس از مرگ دختر ۲۱ساله‌ای به نام جیاسری کاتیراول مطرح شده‌اند.
🔹بدن بی‌جان کاتیراول چند هفته قبل در مزرعه‌ای نزدیک به محل سکونت خانواده‌اش پیدا شده بود و کارفرمای او به قتل متهم شده است. خانواده و همچنین همکاران جیاسری در کارخانه ادعا کرده‌اند که او مدت‌ها و به صورت مستمر توسط کارفرما مورد آزار جنسی قرار می‌گرفته اما می‌ترسیده که این آزارها را گزارش بدهد.
🔹از زمان قتل کاتیراول، ۲۵ زن اتهامات تعرض و آزار جنسی و آزار کلامی علیه مدیران و سوپروایزهای خود در تولیدی پوشاک ناچی را به اتحادیه نساجی ایالت تامیل نادو و کار مشترک (TTCU) ارائه کرده‌اند. کارگران تولیدی ناچی که برای کمپانی اچ اند ام و برندهای دیگر پوشاک تولید می‌کنند، به گاردین گفته‌اند که زنان کارگر به طور مداوم در این محیط‌های کاری با خشونت جنسی و آزار کلامی مواجهند و سوپروایزهای مرد از قدرت مطلق نسبت به زنان زیردست برخوردارند.
🔹یکی از این زنان کارگر می‌گوید حتی زنان متاهل هم از این آزارها در امان نیستند. دیگری می‌گوید این مسئله سال‌هاست که ادامه دارد و به وفور در شیفت‌های شب رخ می‌دهد.
#دیدبان_آزار
@bidarzani
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
https://telegra.ph/افشاگری-زنان-کارگر-هندی-علیه-خشونت-فراگیر-در-تولیدی%E2%80%8Cهای-اچ-اند-ام-03-24
Telegraph
افشاگری زنان کارگر هندی علیه خشونت فراگیر در تولیدی‌های «اچ اند ام»
دیدبان آزار: زنانی که در بخش تولید پوشاک کودکان کمپانی اچ اند ام فعالند، خشونت جنسی فراگیر در یکی از تولیدی‌های این کمپانی در هند را علنی کرده‌اند. این اتهامات چند هفته پس از مرگ دختر ۲۱ساله‌ای به نام جیاسری کاتیراول مطرح شده‌اند. بدن بی‌جان کاتیراول چند…
Forwarded from ديد‌بان آزار
🔻فشار استرالیا برای جرم‌انگاری برداشتن غیرتوافقی کاندوم حین رابطه جنسی
🔶«مخفی‌کاری هنگام سکس» مصداق تجاوز است
🔹دیدبان آزار: یک نفر از هر سه زن در سراسر دنیا اقدام به برداشتن غیرتوافقی کاندوم حین رابطه جنسی را تجربه کرده‌اند. با وجود بالا بودن درصد افرادی که چنین خشونتی را تجربه کرده‌اند این اصطلاحی است که به تازگی وارد ادبیات عمومی و دادگاه‌ها شده است. «الیزابت لی»، رهبر اپوزیسیون لیبرال استرالیا می‌گوید: «به طور خلاصه، برداشتن کاندوم حین سکس کاری گیج‌کننده، خشونت‌آمیز و اشتباه است. اما افرادی که چنین خشونتی را تجربه کرده‌اند حتی نمی‌دانستند که اسمی برای این رفتار وجود دارد چه برسد به این که متوجه باشند که این کار عملا رضایت آن‌ها را نقض کرده است.»
🔹«مونیکا تن»، در سال ۲۰۱۵ این عمل را نوعی تجاوز تعبیر کرد. دو سال بعد، «الکساندرا برادسکی» وکیل حقوق مدنی آمریکا، در مجله حقوق و جنسیت از واژه «برداشتن غیرتوافقی کاندوم به جای معادل محاوره‌ای آن یعنی «مخفی‌کاری» در فضای آکادمیک استفاده کرد. در همان سال، هم مجرمان و هم بازماندگان این رفتار، «داستان‌های مخفی‌کاری» خود را با پادکست Triple J’s Hack درمیان گذاشتند.
🔹هم اکنون این رفتار به شکل آشکار در سریال «من می‌توانم نابودت کنم» ساخته «میشلا کول» به تصویر کشیده شده است. همچنین با صدور اولین حکم قضایی حبس برای مجرم پرونده‌ای با این عنوان در هفته گذشته در نیوزیلند، موج فزاینده‌ای از شاکیان پرونده‌های مربوط به اقدام به درآوردن کاندوم بدون توافق به دادگاه‌های قضایی در سراسر دنیا مراجعه کرده‌اند. یکی از نتایج چنین اتفاقی این است که اقدام به درآوردن غیرتوافقی کاندوم، به تدریج وارد گفتمان عمومی پیرامون مسئله رضایت می‌شود.
🔹در حال حاضر لی، طرح پیشنهادی لیبرال‌های کانبرا را به مجلس قانون‌گذاری ACT می‌برد و به این مجلس فشار می‌آورد تا در قانون رضایت تغییر ایجاد کنند و این عمل را جرم‌انگاری کنند. او توضیح می‌دهد: «رابطه جنسی بدون رضایت، تعرض جنسی است و تعرض یک جرم است. بنابراین درآوردن کاندوم بدون رضایت هم در ذات خود، یک نوع تجاوز است.» او توضیح می‌دهد پیش‌نویس لایحه‌اش تضمین می‌کند که به موجب قانون، درآوردن کاندوم بدون توافق، به عنوان یکی از مصادیق بی‌اعتبارکننده رضایت در نظر گرفته شود.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
http://harasswatch.com/news/1779/
🔶«مخفی‌کاری هنگام سکس» مصداق تجاوز است
🔹دیدبان آزار: یک نفر از هر سه زن در سراسر دنیا اقدام به برداشتن غیرتوافقی کاندوم حین رابطه جنسی را تجربه کرده‌اند. با وجود بالا بودن درصد افرادی که چنین خشونتی را تجربه کرده‌اند این اصطلاحی است که به تازگی وارد ادبیات عمومی و دادگاه‌ها شده است. «الیزابت لی»، رهبر اپوزیسیون لیبرال استرالیا می‌گوید: «به طور خلاصه، برداشتن کاندوم حین سکس کاری گیج‌کننده، خشونت‌آمیز و اشتباه است. اما افرادی که چنین خشونتی را تجربه کرده‌اند حتی نمی‌دانستند که اسمی برای این رفتار وجود دارد چه برسد به این که متوجه باشند که این کار عملا رضایت آن‌ها را نقض کرده است.»
🔹«مونیکا تن»، در سال ۲۰۱۵ این عمل را نوعی تجاوز تعبیر کرد. دو سال بعد، «الکساندرا برادسکی» وکیل حقوق مدنی آمریکا، در مجله حقوق و جنسیت از واژه «برداشتن غیرتوافقی کاندوم به جای معادل محاوره‌ای آن یعنی «مخفی‌کاری» در فضای آکادمیک استفاده کرد. در همان سال، هم مجرمان و هم بازماندگان این رفتار، «داستان‌های مخفی‌کاری» خود را با پادکست Triple J’s Hack درمیان گذاشتند.
🔹هم اکنون این رفتار به شکل آشکار در سریال «من می‌توانم نابودت کنم» ساخته «میشلا کول» به تصویر کشیده شده است. همچنین با صدور اولین حکم قضایی حبس برای مجرم پرونده‌ای با این عنوان در هفته گذشته در نیوزیلند، موج فزاینده‌ای از شاکیان پرونده‌های مربوط به اقدام به درآوردن کاندوم بدون توافق به دادگاه‌های قضایی در سراسر دنیا مراجعه کرده‌اند. یکی از نتایج چنین اتفاقی این است که اقدام به درآوردن غیرتوافقی کاندوم، به تدریج وارد گفتمان عمومی پیرامون مسئله رضایت می‌شود.
🔹در حال حاضر لی، طرح پیشنهادی لیبرال‌های کانبرا را به مجلس قانون‌گذاری ACT می‌برد و به این مجلس فشار می‌آورد تا در قانون رضایت تغییر ایجاد کنند و این عمل را جرم‌انگاری کنند. او توضیح می‌دهد: «رابطه جنسی بدون رضایت، تعرض جنسی است و تعرض یک جرم است. بنابراین درآوردن کاندوم بدون رضایت هم در ذات خود، یک نوع تجاوز است.» او توضیح می‌دهد پیش‌نویس لایحه‌اش تضمین می‌کند که به موجب قانون، درآوردن کاندوم بدون توافق، به عنوان یکی از مصادیق بی‌اعتبارکننده رضایت در نظر گرفته شود.
#دیدبان_آزار
@harasswatch
متن کامل را در لینک زیر بخوانید:
http://harasswatch.com/news/1779/
هرس واچ | دیدبان آزار
«مخفی‌کاری هنگام رابطه جنسی» مصداق تجاوز است
نفر از هر سه زن در سراسر دنیا اقدام به برداشتن غیرتوافقی کاندوم حین رابطه جنسی را تجربه کرده‌اند. با وجود بالا بودن درصد افرادی که چنین خشونتی را تجربه کرده‌اند این اصطلاحی است که به تازگی وارد ادبیات عمومی و دادگاه‌ها شده است