‏▫️ مارکسیسم و کار غیررسمی

نوشته‌ی: توماس بارنز
ترجمه‌ی: فرزانه راجی

11 ژوئن 2022
‏
🔸 پژوهش‌گرانِ متأثر از مارکسیسم کوشیده‌اند تا با مسئله‌ی افزایش نیروی کار در بخش غیررسمیِ اقتصاد دست‌و‌پنجه نرم کنند. مفهوم «نیروی کار غیررسمی» برای تعدیل و به‌چالش کشیدنِ این ایده‌ی تاکنون بحث‌انگیز به‌کار رفته است که سرمایه‌داری «گورکنان» خود را می‌آفریند. نظریه‌پردازان معاصر در واکنش به افزایش نیروی کارِ غیررسمی دست به بازبینی ارتباطِ بین رشد سرمایه‌داری، پرولتاریایی‌شدن و استراتژی سیاسی زده‌اند.

🔸 این مقاله به‌طور انتقادی نمونه‌هایی اصلی‌‌ از چگونه‌گی تلاش این متفکران رادیکال برای به‌روز‌رسانی و تقویت تحلیل مارکسیستی را بررسی کرده و تلاش می‌کند آن‌ها را در چارچوبی، برای تحلیلِ تغییرات در ترکیب نیروی کار ادغام کند. گرچه برخی از این بحث‌ها گذشته از کشورهای فقیر به کشورهای ثروتمند نیز مربوط می‌شود، این مقاله عمدتاً بر جنوب جهان متمرکز است، جایی‌ ‌که اکثریت کارگران جهان زندگی می‌کنند. بخش اول مقاله طرحی کلی از دیدگاه‌های مارکس درباره‌ی شکل‌گیری طبقات را براساس جلد اول سرمایه ترسیم می‌کند. تفاوت این دیدگاه‌ها با نظرات نظریه‌‌پردازان رادیکالی که به گسترش نیروی کار غیررسمی از دهه‌ی 1960 اشاره کرده‌اند، هم‌چنین با واکنش‌‌های مارکسیستی معاصر به نیروی کار غیررسمی، مقایسه می‌شود. پس از بررسی این تحولات، بخش دوم مقاله رویکردی گونه‌شناختی به نیروی‌کار در اقتصادی غیررسمی را، با تکیه بر بینش‌های چن، چانگ، و باناجی تشریح می‌کند. بخش سوم به تشریح «شکل‌های مختلف استثمار»ی می‌پردازد که در این گونه‌شناسی همانا کار به‌شمار می‌آیند، و نمونه‌هایی را در هر نوع و حوزه‌های پیچیدگی، هم‌پوشانی و اصلاح بالقوه بررسی می‌کند. بخش پایانی، مقاله را خلاصه کرده و مجدداً بر ظرفیت بالقوه‌ای تأکید می‌کند که کاربرد انتقادیِ ایده‌های مارکس درباره‌ی تکوین طبقاتی می‌تواند در مورد مسئله‌ی گسترش نیروی‌ کارغیررسمی در جنوب جهانی داشته باشد. هدف نوشته‌ی حاضر ارائه‌ی یک راهنمای تحلیلی پایه برای انواع مختلف کار و اشتغال موجود در اقتصاد غیررسمی شهری معاصر است.

🔸 استدلال می‌شود که این رویکرد با سرمایه سازگار است که در آن مارکس روشی برای مقایسه‌ی گرایش‌های گسترده‌ی تاریخی ایجاد کرد، در عین این‌که گرایش‌های متناقض و شواهد متضاد را نیز بررسی کرده است. هدف این تلاش ایجاد چارچوبی تحلیلی است که هم به‌لحاظ تجربی به تغییراتِ ساختار طبقه حساس باشد و هم بتواند به‌طور بالقوه برای اصلاح گزاره‌‌های نظری زیربنایی مارکسیسم مورد استفاده قرار گیرد. این مقاله، چارچوب مذکور را با تفسیر هر نوع کارغیررسمی به‌‌عنوان «شکلی از استثمار»، بنا می‌کند.

🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:‏

https://wp.me/p9vUft-30u

‏#توماس_بارنز #فرزانه_راجی
#مارکسیسم #مبارزه_طبقاتی #نیروی_کار #کار_غیررسمی


👇🏽

🖋@naghd_com

.
گزارش سوم از #پارس_جنوبی_عسلویه:
تقسیمات کارگران و مسأله اعتصاب

۱.کارگران پروژه‌ای که به صورت قرارداد کاری موقت و برای پیمانکاران کار می‌کنند و بنا به دلخواه پیمانکار و در فواصل کاری مختلف تعداد کارگران کم و زیاد می‌شوند.

۲.کارگران و یا نیروهای تعمیرات و بهره‌برداری معروف به چارتی که به صورت دائم و برای کارفرمایان( پتروشیمی و پالایشگاه) مشغول به کار می‌باشند.

عموما نحوه استخدام کارگران پروژه‌ای به صورت رزومه‌ای و با معرفی یکی از همکاران که در پروژه‌های قبلی با هم مشغول به کار بودند و پس از تست استخدام می‌شود.

نحوه استخدام نیروهای چارتی بیشتر به صورت پارتی‌بازی روابط و سفارش فلان نماینده و یا امام جمعه و ... غیره می‌باشد البته نفرات معدودی هم هستند که به صورت آزمونی استخدام میشوند.
با توجه به اینکه منطقه پارس جنوبی یکی از گلوگاه‌های حیاتی جمهوری اسلامی می‌باشد در سالهای گذشته نفوذ سپاه در این منطقه بیشتر شده است به شکلی که در اکثر پتروشیمی و پالایشگاهای نیروهای کلید و اصلی مثل مدیر عامل و رئیس بهره‌براری و یا رئیس تعمیرات از کسانی انتخاب می‌شود که از نظر گزینشی مورد تائید سیستم باشند.

اعتصاب‌های چندین سال گذشته اکثرا مربوط به نیروهای پروژه‌ای می‌باشد که سازندگان پتروشیمی و پالایشگاه هستند که از دوسال گذشته به صورت گسترده برای بهتر کردن وضعیت حقوقی و اسکان، تعداد روز کارکرد و مرخصی( کمپین بیست ده) آغاز گردید.
لازم به ذکر است که شرایط حقوقی و اسکان و مزایای نیروهای چارتی به طبع بهتر از نیروهای پروژه ای می‌باشد و همین عامل ترس از دست دادن شغل موجب گردید که در این اعتصابات شرکت نکند و تا زمانی که رانت و پارتی بازی به جای شایسته‌سالاری در انتخاب این پرسنل نقش داشته باشد هیچگاه همراه و همپای کارگران پروژه‌ای نخواهند بود.

اعتصاب هفته گذشته پارس جنوبی باز مربوط به کارگران پروژه ای بود و هیچ نیرو چارتی وارد این اعتصابات نشد. اعتصاب اخیر جمعا یک روز و نیم تا دو روز بود و به دلیل فشارهای نیروهای امنیتی، تحت فشار قرار گرفتن نیروهای پروژه‌ای و دربند شدن تعداد زیادی از کارگران اعتصابات شکست خورد.
تا هم اکنون هیچکدام از نیروهای چارتی در منطقه اعتصاب نکرده است.
بر اساس تجربه پانزده سال کار در پارس جنوبی و شناخت کلی منطقه در صورتی این اعتصابات می‌تواند ادامه‌دار و قوی‌تر باشد که نیروهای چارتی شاغل در پتروشیمی و پالایشگاهای در حال تولید نیز با کارگران پروژه‌ای همراه گردند.

به امید اتحاد و همدلی کارگران منطقه
۱۴۰۱/۷/۲۶ عسلویه
#کارگران_پروژه_ای_نفت #مبارزه_طبقاتی


@Blackfishvoice1

این شعار عصاره‌ی ده‌ها سال ستمِ سیستماتیک حکومت‌های حاکم بر ایران علیه خلقِ بلوچ است؛
سهمِ بلوچ از ایران / انکار، گلوله، اعدام

جمعه ۱۱ آذر #زاهدان


#جمعه_های_بلوچستان #خلق_بلوچ #خلق_متحد_هرگز_شکست_نمیخورد #علیه_سکوت #مبارزه_طبقاتی #جنین_زند_آجوئی


@Blackfishvoice1

۱۱ اردیبهشت #اصفهان در همبستگی با #طبقه_کارگر

#درود_بر_کارگر_مرگ_بر_ستمگر
#کارگر_بپاخیز_برای_رفع_تبعیض
#معیشت_منزلت_حق_مسلم_ماست


#روز_جهانی_کارگر #علیه_بی_تفاوتی #زن_زندگی_آزادی #مبارزه_طبقاتی
#نان_کار_آزادی


@Blackfishvoice1

▫️ نقش پویایی خواست‌ها
▫️ پیرامون «منشور»ها و «برنامه»ها


14 ژوئن 2023

نوشته‌ی: کمال خسروی

🔸 تحلیل مشخص از شرایط مشخص به معنای عزیمت از وضع موجود نیست، عزیمت از امر مشخص است. تعّیناتی که هم‌راهی، هم‌هنگامی و هم‌دوسی‌شان به امر مشخص در مقام مشخصِ اندیشیده هویت می‌بخشند، فقط مرکب از امور واقع نیستند. در ترکیب تعیّناتِ امر مشخصْ هم امور واقع دخیل‌اند، هم فرانمودهایی که خود را هم‌چون امر واقع می‌نمایانند و هم، مهم‌تر از هر چیز دیگر، گرایش‌های رو به زوال یا به ‌سوی بالندگی، و بالقوگی‌های رو به انکشاف. جای‌گزین‌ کردن وضع موجود به‌جای امر مشخص و عزیمت از آن با ادعای «واقع‌بینی»، نه فقط به ابتذالِ سطحی‌نگری فرو می‌افتد و خودْ به جزئی ایدئولوژیک در ترکیب امر مشخص بدل می‌شود، بلکه مهم‌تر از هر چیز دیگر، گرایش‌ها و بالقوگی‌های پویای امر واقع را نادیده می‌گیرد. بی‌گمان بزرگ‌ترین دشواری تحلیل امر مشخص، تشخیص امور واقع از گرایش‌های پویای آن است. این‌جاست که خطاها ممکن، بسا گریزناپذیر، می‌شوند. یگانه راه تشخیص و تمایز گرایش‌ها و بالقوگی‌ها، تاریخیتِ امر مشخص است، بی‌آن‌که تاریخیت به دام تاریخ و تاریخی‌گری افتد: چه در استناد به پیشینه و چه در عطف به پیش‌گوییِ غایت‌شناختی. کشف هم‌دوسی‌های بنیادینِ امر مشخص، و از آن‌جا، استنتاج چیزی که بتوان آن ‌را منطق ویژه‌ی موضوعِ ویژه نامید، کاری است دشوار و نه همواره قرین کام‌یابی. از این‌ رو، چه در طرح تعیّن‌ها و چه در نقد واکاوی‌ها چاره‌ای جز تلاش و فروتنی نیست.

🔸 معضل فراهم‌آوری، تدوین و صورت‌بندی مواد «منشور»ها و «برنامه»ها و تناقضات صوری و محتواییِ مواد آن‌ها در اساس ناشی از همین تنش بین تعین ناظر بر امر واقع و تعین معطوف به گرایش و بالقوگی در چارچوب یک بند یا بین بندهاست. حتی تناقضاتی صوری از این دست که روشن نیست ماده‌ای از منشور یا برنامه به‌مثابه‌ی «خواسته» صورت‌بندی شده یا به‌عنوان «فرمان»، یعنی روشن نیست که این ماده، صورت‌بندی «خواسته»ای از یک مرجع قدرت (نهادین، سیاسی یا اقتصادی) است یا فرمانی برنامه‌ای برای وضع یا برنهادن موقعیتی نهادین‌، ‌سیاسی یا اقتصادی، از این تنش منشاء می‌گیرند که نقطه‌ی عزیمت آن‌ها بین وضع جاری امور یا بالقوگی‌های تحول و تطور آن در نوسان است. همین نوسان بین «خواسته» و «فرمان» است که به تناقضات صوری دیگر راه می‌برد. مثلاً موجب می‌شود بندها یا موادی از منشور به‌مثابه‌ی «حداقل» توصیف شوند، در حالی ‌که بنا بر ترکیب بانیان منشور، شکل «حداکثر» آن‌ها قابل تصور نیست. یا موادی به‌مثابه‌ی «فرمان» طرح می‌شوند، در حالی‌ که ضامن اجرایی یا نیروی سیاسی و اجتماعی پشتوانه‌ی آن‌ها به‌روشنی تعریف نشده ‌است. معضل از یک ‌سو تلاش برای تقلیل‌ نیافتن و محدود نماندن به به‌اصطلاح «واقع‌بینی» و سطح موجود «خواست»هاست، و از سوی دیگر، فاصله‌ گرفتن از خیال‌پردازی‌های سیاسی و اجتماعی‌ای که از افق مبارزه‌ی سیاسی فراتر می‌روند یا چیزی جز تکرار کلیشه‌های بی‌هوده و بی‌محتوا نیستند. حل این کشاکش از یک ‌سو مستلزم به ‌رسمیت ‌شناختن مشروعیت منشورها و برنامه‌های مترقیِ متفاوت و گاه متناقض، و از سوی دیگر، گفت‌وگوی انتقادی بین آن‌ها و پیرامون آن‌هاست.

🔸 تلاش جُستار پیش‌ِ رو کاوش در سرشت خواست‌ها و ژرف‌کاوی در معیارهای تمایز تعینات ناظر بر امر واقع و بر گرایش‌ها و ادای سهمی در این گفت‌وگوی انتقادی است. هدفْ واکاوی و نقدِ چالشی است که رویکرد چپ انقلابی در کشاکش و تنش بین «وضع موجود» و چشم‌انداز رهایی با آن روبه‌روست و پیش‌نهادن معیار تازه‌ای برای سرشت‌نشان خواست‌های جنبش انقلابی، هم‌راه با طرح نمونه‌وار صورت‌بندی برخی خواست‌ها بر پایه‌ی این معیار.


🔹متن کامل این مقاله را در لینک زیر بخوانید:

https://wp.me/p9vUft-3wn

#کمال_خسروی
#قدرت_انقلابی #مبارزه‌_طبقاتی #چپ_رادیکال
#منشور #برنامه_حداقل

👇🏽

🖋@naghd_com

امروز سوم‌ مارس جمعی فعالین حقوق زنان و کارگران در شهر #استانبول به استقبال #۸مارس #روز_جهانی_زنان رفتند.
آن‌ها در چندین خیابان استانبول راهپیمایی کردند و از مردم برای شرکت در مراسم روز جهانی زن _که شدیدا مورد غضب دولتِ ارتجاعی ترکیه است_ دعوت به عمل آوردند.
دولت ترکیه سال‌هاست که گردهمایی روز جهانی زنان را غیرقانونی اعلام کرده و هر ساله به سرکوب راهپیمایان و سازمان‌دهندگان این مراسم می‌پردازد.

امسال فعالین کارگری و زنان با حضور در محلات فقیرنشین استانبول از جمله کیراچ، ساریگزی، چکمکوی، ماییس، گازی، کوکسالین، سوتلوچه، اوکمیدانی و شیرینولر علاوه بر دعوت زنان به شرکت گرامیداشت هشت مارس، از آن‌ها خواستند در برابر تقویت جبهه‌ی ارتجاع سکوت نکنند. به‌همین دلیل آن‌ها با شعار " رستگاری در نظم مردانه نیست، در دستان ماست" پا به این محلات گذاشتند.


#طبقه_کارگر #مبارزه_طبقاتی #ژن_ژیان_ئازادی
#ماتم_نگیرید_سازماندهی_کنید


@Blackfishvoice1

امروز #هشت_مارس در نقاط مختلف شهر #پاریس گردهمایی‌ها در گرامی‌داشتِ #روز_جهانی_زنان برگزار شد و شعار #زن_زندگی_آزادی طنین‌انداز گردید.

در این‌روز معترضان علیه قوانینِ تبعیض‌آمیز و دستمزدهای نابرابر و نیز صدها مورد #زن_کشی در فرانسه فریاد زدند. همچنين نسبت به قتل‌عام دست‌کم ۹۰۰۰ زن فلسطینی در #غزه توسط سازه‌ی فاشیستی اسرائیل اعتراض شد: این اعتراض با حمله‌ی اراذل و اوباشِ نازیِ لیگ نئوصهیونیستی ال‌.دی.جی همراه بود که طبق معمول از حمایت پلیس برخودار بودند.

#ژن_ژیان_ئازادی #مبارزه_طبقاتی #مقاومت_روزمره #علیه_مردسالاری #نسل_کشی_در_غزه #اتحاد_ستمدیدگان


@Blackfishvoice1

شریفه محمدی، مدافع حقوق کارگران، روز سه‌شنبه ۱۴ آذر ۱۴۰۲ در شهر رشت، توسط نیروهای امنیتی دستگیر شد و کماکان به‌صورت بلاتکلیف در #زندان_لاکان_رشت محبوس است.
نامه‌ای از "گمنام" خطاب به شریفه به‌دست ما رسید که فایل صوتی آن را می‌شنوید.


#شریفه_محمدی #زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#سرکوب_کارگران #مبارزه_طبقاتی
#علیه_بی_تفاوتی


@Blackfishvoice1