بيدارزنى
4.36K subscribers
5.44K photos
1.25K videos
176 files
4.22K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
Download Telegram
🟣 درباره‌ی فمینیسم سرمایه‌دارانه:

مسیرهای ادغام کنش‌گری فمینیستیِ فردگرایانه در سرمایه‌داری

✍🏽 مانیا بهروزی

اسفند ۱۴۰۰

------------------------------

#سرمایه‌داریِ_جهانی‌شده قادر است به تمامی «زبان‌های زنده‌ی اجتماعی» تکلم کند. اگر پیچیدگی و سیالیت سرمایه‌داری را جدی نگیریم، در تمامیِ مبارزات‌مان محکوم به تکرار بی‌پایان شکست هستیم. 

«مقدمه: در این نوشتار کوتاه می‌کوشم نشان دهم که چرا امروزه #فمینیسم و #جنبش_فمینیستی بیش از همیشه در معرض گزند سرمایه‌داری و سازوکارهای ادغام و مستحیل‌سازیِ آن قرار دارند. هدف متن حاضر برجسته‌سازی این تهدید و به‌دست‌دادن یک زمینه‌ی تحلیلی مقدماتی (در حد طرح بحث) برای تأمل درباره‌ی خاستگاه و خطرات این وضعیت است. نقطه‌ی عزیمت این بحث، بازاندیشی در تشدید و تعمیق شکاف‌های درون جنبش فمینیستی در پی ظهور و عروج نسبتاً سریع نوعی فمینیسم تمامیت‌طلب در فضای رسانه‌ای‌ست که به‌رغم رتوریک و نمایش‌های ظاهراً رادیکال‌اش، عمیقا با سازوکارهای سرمایه‌داری خویشاوندی دارد و بعضا حتی با داعیه‌ی چپْ نسخه‌ی امروزی «فمینیسم سرمایه‌دارانه» را نمایندگی می‌کند؛ نسخه‌ای که از بسیاری جهات متفاوت و فراتر از آن چیزی‌ست که از دیرباز #فمینیسم_لیبرال خوانده می‌شود.

 امیدوارم مضمون خود متن نشان دهد که قصدم به‌هیچ‌رو کمرنگ‌سازی اهمیت مبارزات روزمره‌ی فمینیست‌ها و دستاوردهای جنبش فمینیستی نیست؛ به‌عکس، این نوشتار – درست از منظر باور به اهمیت تاریخی رشد و تعمیق این مبارزات – می‌کوشد نشان‌ دهد که چندپارگی کنونی جنبش فمینیستی نتیجه‌ی طبیعی پویش تکاملی آن در بستر سرمایه‌داری و خصوصا نتیجه‌ی مواجهه‌ی ناگزیر و فزآینده‌ی آن با خود سرمایه‌داری‌ست؛ و لذا با نظر به ماهیت قطب‌بندی‌های موجود در این چندپارگی، و سازوکارهای پشتیبانیِ گزینشی سرمایه‌داری، وضعیت حاضر بخشی از فرآیند عام‌تر ادغام سرمایه‌دارانه‌ی فمینیسم و جنبش فمینیستی‌ست.

دغدغه‌ی نوشتار حاضر آن است که این فرآیند ادغام امروزه تا مرز هشداردهنده‌ای پیش‌ رفته است و تداوم آن نه‌فقط می‌تواند گرایش‌های مترقی در درون جنبش فمینیستی را به‌حاشیه براند، بلکه تهدیدی‌ست برای اهداف اصلیِ فمینیسم در مبارزه با بنیادهای مردسالاری. بر این اساس، قصد نهایی‌ این متن پشتیبانی از رویکردی‌ست که بر ضرورت پیکارهای هدفمند ضدهژمونیک در درون خود جنبش فمینیستی‌ پای می‌فشارد.

▪️شواهد تاریخی گواهی می‌دهند که مهم‌ترین عامل بازتولید سرمایه‌داری متاخر، توان ادغام‌کنندگیِ مخوف آن است، که خصوصا به ادغام هر آن چیزی گرایش دارد که از دل پویش تضادمند سرمایه‌داری نخست در هیات ناسازه‌ای خلاف‌آمد ظاهر شده و به‌تدریج به یک منبع نیرو برای بسیج اجتماعی–سیاسی بدل می‌شود. از همین روست که امروزه با پدیده‌های تماما متناقض‌نمایی چون کارگرگرایی یا اتحادیه‌گراییِ سرمایه‌دارانه، چپ‌گراییِ سرمایه‌دارانه (نظیر جریانات چپ آنتی‌امپ/ در ایران: چپ #محور_مقاومت، اومانیسم یا حقوق‌بشرگراییِ سرمایه‌دارانه، محیط‌زیست‌گراییِ سرمایه‌دارانه، دین‌گرایی سرمایه‌دارانه، و نظایر آنها مواجه بوده‌ایم/هستیم. بنابراین، چرا باید از ظهور و رواج فمینیسم سرمایه‌دارانه (و کوییرگرایی سرمایه‌دارانه)، که درجهت مهار و مدیریت پیامدهای بیداریِ گریزناپذیرِ فمینیستی عمل می‌کند متعجب شویم؟ و اگر چنین است، چرا باید از ترس امکان سوءاستفاده مردسالاران و مرتجعان یا چندپاره‌شدن جنبش فمینیستی، درباره‌ی ضرورت سخن‌گفتن از آن دچار تردید گردیم؟ حال آن‌که به‌واقع جایی برای این‌گونه تردیدها و احتیاط‌های خیرخواهانه نمانده است، چون گستره‌ی فمینیسم در امتداد رشد تاریخی‌اش، بیش از آنچه تصور کنیم دچار چندپارگی و هم‌ستیزی شده‌ است؛ ستیزی که با نظر به پهنه‌ی تضادمند حیات سرمایه‌داری و سازوکارهای ادغام‌کننده‌ی آن، خاستگاهی اجتناب‌ناپذیر دارد و لاجرم شدت می‌گیرد. در همین راستاست که امروزه شاهد فشاری روزافزون برای هم‌‌نواسازی فمینیسم با ملزومات نظم سرمایه‌دارانه هستیم. درنتیجه، با نظر به گرایش درونی سرمایه به‌سمت کسب جایگاه سوژگیِ تاریخیِ مطلق، آنچه حافظان نظم موجود در این رویارویی دنبال می‌کنند، تصاحب انحصاریِ میراث تاریخی فمینیسم و اهلی‌سازیِ سرمایه‌دارنه‌ی آن است.

----------------

ادامه‌ی متن را در وبسایت کارگاه دیالکتیک بخوانید:

https://kaargaah.net/?p=1233


#فمینیسم_لیبرال #ارتجاع
#محور_مقاومت
#سرمایه‌داری #حقوق_بشرگرایی_سرمایه‌دارانه


@bidarzani
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی : فریادِ «تحصیل، حق ماست» را چه کسانی می‌شنوند؟


از صبح امروز، وقتی دختران دانش‌آموز مقاطع ششم به بالای افغانستان، از ورود به مدرسه منع شدند، اعتراض خود را به خیابان‌ها آورده و روبه‌روی نیروهای طالبان فریاد زدند: «تحصیل حق ماست».

مراحل پلکانیِ قدرت‌گیریِ ارتجاع و سلب حقوق اساسی بشر، با همان متد همیشگیِ سکوت خبری و عادی‌سازی از جنایت، به‌پیش می‌رود. دولت نروژ برای سفر نمایندگان طالبان، جت شخصی ارسال کرد، ۱۰ نفر از زنان کابینه‌ی ۱۹ نفره‌ی نروژ، با مشروعیت‌بخشی به ارتجاع طالبان، جهت پیش‌برد گفتگو با آنان، حجاب بر سر کردند و «۳۲ میلیون دلار، کمک بشردوستانه» به نیروهای طالبان اعطا شد.

آیا این رقم، هزینه‌ی حق تحصیل کودکان دختر افغانستان و برچیده شدن فقر و فلاکت شده است؟ خیر. آنچه که محرز است، صف‌های کوچک اما قدرتمند زنان و حالا کودکان ۱۲ ساله‌ای است که برای مدرسه رفتن خود نیز، مشت گرده کرده و علیه طالبان ایستادند. جمعیتی که از جمهوری اسلامی و کشورهای منطقه تا دولت‌های اروپا و آمریکا، علیه‌شان ایستاده‌اند.

▪️منبع ویدئو: هرات ۲۴

#زنان_حذف_شدنی_نیستند
#حق_تحصیل_کودکان
#ارتجاع #طالبان

@bidarzani
سارا شادی‌‌فر با نامِ شناسنامه‌ای ( راضیه ) زن ۳۳ ساله و مادر دو فرزند نوجوان اواخر اسفند ۱۴۰۰ به دستِ برادر ۳۰ ساله‌‌اش در آمل به قتل رسید.
‏قتل در اواخر اسفند رخ داده و جسد تقریبا دو هفته بعد در عید نوروز پیدا شد. به دلیل وزن زیاد سارا و دشوار بودن دفن او به تنهایی، احتمال می‌رود کس دیگری هم در قتل همدست بوده. قبل از جنایت، برادر سارا به روابط او شک داشته. گفته شده دوستان برادر هم او را به ‏انجام جنایت تشویق کردند. خود قاتل بعد از قتل، انجام آن را با دوستش در میان گذاشته و همین به لو رفتن جنایت می‌انجامد‌.
آخرین مکالمه سارا و برادرش که به قتل منجر شده بر سر قصد خواهر برای مهاجرت به ترکیه بوده که با مخالفت برادر رو به رو شده. پدر و مادر سارا از هم جدا شده بودند. ‏خود سارا هم سابقه دو بار ازدواج ناموفق و جدایی داشته. خانواده سارا کاملا از شرایط زندگی او ناراضی بودند و به همین دلیل ممکن است قاتل با رضایت ولی دم(پدر) از مجازات معاف شود.


از حساب توئیتر میلاد پورعیسی


#زن_کشی #قتل_ناموسی #ارتجاع #خشونت_علیه_زنان #زن_ناموس_هیچکس_نیست


@Blackfishvoice
🟣 #بیدارزنی : اعتراضات گسترده در واشنگتن در اعتراض به پیش‌نویس دادگاه عالی در ضرورت ممنوعیت حق سقط جنین قانونی در آمریکا

پیش‌روی چنین سیاست‌هایی در کشورهای جهان، به معنای به محاق رفتن دهه‌ها تلاش زنان و تشکل‌های فمینیستی در به رسمیت شناختن ابتدایی‌ترین حقوق اساسی خود و تصمیم‌گیری بر بدن خود است. در هر کشوری که حق سقط جنین امن و خودخواسته، «قانونی» شده است، ماحصل سالیان مطالبه‌گری، کمپین‌ها، بازداشت‌ها و بازتاب و انعکاس رنج زنانی بوده است که جان خود را در این راه از دست دادند.

از سوی دیگر، مقاومت‌های نهان و آشکارای زنان در «کشورهای خاورمیانه» و «آفریقا» در برابر سیلاب قوانین ضد زن، ارتجاعی و کنترل‌گر بر روی بدن زنان، در تمامی این سالها توانسته‌ است، اگر نه منجر به تغییر قوانین، که شکل‌دهنده‌ی شبکه‌هایی در جهت اطلاع‌رسانی و پافشاری روزانه بر احقاق حقوق باشد. «سودان» یکی از موارد درخشان این مهم است.

#حق_سقط_جنین_امن
#حق_باروری_آگاهانه
#ارتجاع #کپیتالیسم

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 نیروهای تروریستی طالبان، چند لباس‌فروش در نیمروز را به دلیل آن‌که «زنان بی‌حجاب» را به مغازه‌هایشان راه داده بودند کتک زدند


روزنامه «۸صبح» افغانستان به‌نقل از منابع محلی در نیمروز خبر داد که طالبان شماری از مغازه‌داران شهر زرنج را به دلیل آن‌که «زنان بی‌حجاب» را به مغازه‌های خود راه داده بودند کتک زدند و محل کسب آن‌ها را پلمب کردند. این رویداد حدود ساعت ۱۱ صبح جمعه ۱۶ اردیبهشت / ۶ مه در بزرگ‌ترین بازار خرید و فروش لباس زنانه رخ داد. به‌گفته شاهدان عینی طالبان به مردم حاضر هشدار داده‌اند که در صورت نشر و پخش فیلم از این صحنه، آن‌ها را به شدیدترین شکل شکنجه خواهند کرد. مغازه‌داران نیز در اعتراض پیش والی طالبان شکایت برده‌اند. آن‌ها می‌گویند طالبان با این اعمال خود به کسب و کار آن‌ها آسیب می‌رسانند. طالبان به تمام مغازه‌داران دستور داده‌اند تا به زنانی که از نظر آن‌ها حجاب شرعی را رعایت نمی‌کنند، اجازه داخل شدن به مغازه‌ها داده نشود.


▪️همچنین طالبان، پوشیدن برقع را برای زنان اجباری کرد. طالبان می‌گوید پوشیدن برقع تنها یک توصیه است اما در عین حال برای همسران زنانی که برقع نپوشند مجازات در نظر گرفته است.

#ارتجاع #طالبان
#مقاومت_زنان_افغانستان


⚪️ منبع: زمانه، به‌نقل از روزنامه‌ ۸ صبح افغانستان

@bidarzani
🟣 شماری از فعالان حقوق زنان، نمایشگاه خیابانی کتاب را در کابل برگزار کردند


به گزارش «رسانه‌ی رخشانه»، شماری از فعالان حقوق زن در شهر کابل به مناسبت «هفته جهانی کتاب» نمایشگاه خیابانی کتاب را برگزار کردند.

در این نمایشگاه دو روزه کتاب‌های از بخش‌های چون هنر، ادبیات، سیاست، اقتصاد و … به نمایش گذاشته شده است.

خانم‌ عمرزاده، یکی از برگزار کننده‌های این نمایشگاه به رسانه‌ی رخشانه گفت که نیروهای طالبان با این زنان در قسمت برگزاری نمایشگاه خیابانی، مخالفت نیز کرده و با آنان با خشونت رفتار کرده‌اند.

خاطره احصار، یکی دیگر از برگزار کننده‌های این نمایشگاه می‌گوید زنان در افغانستان در حال حذف شدن هستند و برگزاری نمایشگاه‌ها با حضور زنان می‌تواند روزنه‌ی امید برای آینده زنان این کشور باشد.

سجیه محمدی یکی دیگر از بازدیدکنندگان این نمایشگاه گفت که برگزار کنندگان این نمایشگاه باید برای کسانی که توان خرید کتاب را ندارند، تخفیف بدهند.

او که دانش‌آموز صنف نهم مکتب است می‌گوید که اگر مکاتب به‌روی دختران باز شود، آنان می‌توانند با انگیزه بیشتر کتاب بخوانند.

سجیه گفت: «خیلی دلتنگ کتاب خواندن و درس‌هایم در مکتب شدم. وقتی کتاب‌ها را می‌بینم گریه‌ام می‌گیرد امیدوارم روزی بتوانم دوباره به مکتب بروم».

#طالبان #ارتجاع #جنبش_زنان_افغانستان

ادامه‌ی متن را در وبسایت رخشانه بخوانید:

https://rukhshana.com/number-of-women-held-a-street-book-fair-in-kabul


@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 از بخشنامه‌ی مربوط به «عفاف و حجاب» زنان و مردان کارمند تا «ستاد ۲۱ تیرماه»!


هفته‌ی گذشته، خبرگزاری فارس طی گزارشی به نقل از سخنگوی ستاد امر به معروف و نهی از منکر، از ابلاغ بخشنامه “عفاف و حجاب” به نهادهای مختلف کشور خبر داد.

«علی خان محمدی» در این رابطه گفته است: «طرح جامع عفاف و حجاب از سوی وزارت کشور به همه دستگاه‌ها و نهاد‌ها ابلاغ شده و مسئولیت قرارگاه اجرای طرح را هم به ستاد امر به معروف و نهی از منکر، با عنوان «ستاد ۲۱ تیرماه» واگذار شده است. مرحله اول اجرای قانون عفاف و حجاب از دستگاه‌های دولتی آغاز و در مراحل بعد «همه‌ی جامعه» را دربر می‌گیرد.

پس از ابلاغ، جلسات توجیهی برای مسئولان سراسر کشور و حتی استانداران برگزار شده و همه از اجرای این طرح باخبرند، همچنین شاخصه‌های عفاف و حجاب برای هم مردان و هم زنان ابلاغ شده و از این پس برای عدم اجرای قانون، توجیهی پذیرفته نیست و باید مسئولان هر نهاد اجرای آن را ابلاغ و بر آن نظارت کنند. در این راستا شبکه بزرگ تشکل‌های مردمی عفاف و حجاب را هم به کار گرفته‌ایم و آنها به ما گزارش می‌دهند و ما موضوع را رصد و پی‌گیری می‌کنیم. دیگر راه نظارت ما از طریق شوراهای امر به معروف در دستگاه‌های اجرایی است که اجرای درست قانون را از طریق آنها هم پی‌گیری می‌کنیم. کارمند موظف هست که حجاب را طبق شاخصه‌ها رعایت کند در صورت توجه نکردن، ابتدا مسئول مافوق کارمند تذکر می‌گیرد و در صورت تکرار های مکرر تا تعلیق مسئول در کار هم محکومیت دیده شده است».

▪️اجرای چنین طرحی با تخصیص بودجه‌ی کلان تبلیغاتی و اجرایی، در شرایطی صورت می‌پذیرد که هر یک از این ارگان‌های دولتی (نظیر سازمان تامین اجتماعی، بیمه، بازنشستگی، سازمان‌های تعاونی شهر و روستا و...) به وضعیت مستمریِ کارگران و مراجعین، هم‌سان‌سازی حقوق و رسیدگی به سایر حقوق تضییع شده‌ی آنان توجهی ندارند و تمامی هم و غم آنان، تصویب دستورالعمل‌های رصد و کنترل بدن زنان و مردان و حتی کنترل عکس پروفایل کارمندان در شبکه‌های اجتماعی و پیام‌رسان‌هاست.

ارجاع به همه‌گیری این طرح از ارگان دولتی تا «همه‌ی جامعه» از سوی رییس ستاد ۲۱ تیرماه ، به موازات روزهایی است که سطح اعتراضات مردمی و سازمان‌دهی تشکل‌های صنفی معلمان و اعتصابات کارگران به بالاترین میزان خود رسیده است. روزهایی که علی‌رغم سرکوب و پرونده‌سازی‌های حیرت‌انگیز نهادهای امنیتی، این مردم معترض هستند که در هر یک از صفوف، اعتراض خود را علیه حاکمیت در خیابان فریاد می‌زنند.

#ارتجاع
#رانت_و_چپاول

@bidarzani
🟣 زنان افغانستان، استوار و مقاوم در برابر افکار ارتجاعی طالبان ایستاده‌اند

✍🏽 آزاده امید


از متن: «زنان افغانستان به زندانیانی می‌مانند که هرروز، حکم اعدام می‌گیرند و بارها و بارها می‌میرند و دوباره برای رنج و شکنجه، زنده می‌شوند. یکی برای فرزندش می‌میرد که از سرما و گرسنگی جان می‌دهد؛ دیگری هرروز لت‌وکوب می‌شود؛ یکی هم مورد تجاوز قرار می‌گیرد؛ زنی از افسردگی خودکشی می‌کند و دیگری به اجبار به نکاح مردی در می‌آید. در سرزمین ما نام دیگر درد، ستم، تجاوز جنسی، ضرب و شتم، تحقیر و توهین، تنگدستی، بدبختی و آرزوی مرگ، همانا «زن» است.

با تمام این بدبختی‌ها، مقاومت در درون تاریکی جریان دارد: زنان افغانستان با شعارنویسی، تظاهرات، سوزاندن عکس‌های رهبران طالبان و ده‌ها ابتکار دیگر، همه‌روزه ضدیت خود را علیه طالبان نشان می‌دهند؛ آنان با صدای بلند فریاد می‌زنند که طالب و فکر طالبانی در افغانستان، دیگر جای ندارد. در کنار زنان، شمار زیاد استادان مرد دانشگاه‌ها با اعلام استعفا، همصدایی خود را با تحصیل زنانْ اعلام کردند. تعدادی از دانشجویان پسر نیز با نرفتن به صنف‌های دانشگاه، هم‌گام هم‌صنفی‌های دختر شدند.

هرجا که ستم هست، مبارزه نیز هست!»


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:



https://bidarzani.com/44403

#ارتجاع_طالبان
#بنیادگرایی
#ژن_ژیان_ئازادی


@bidarzani
🟣 زیلان ایوز، دختر ۱۵ ساله ساکن پیرانشهر با انگیزه‌ی ناموسی توسط پدر خود به‌قتل رسید


بنا بر گزارش حقوق بشر کردستان، در تاریخ ۱۶ تیرماه، زیلان ایوز ۱۵ ساله، توسط پدرش در روستای «زیوه» شهرستان پیرانشهر استان آ‌ذربایجان‌غربی به قتل رسید.

عبدالسلام ایوز، پدر زیلان پس از ضرب و شتم شدید دخترش، او را با شلیک دو گلوله به قتل رسانده است. وی بعد از ارتکاب قتل خود را به نیروی انتظامی تحویل داده است.

عبدالسلام ایوز سابقه اعمال خشونت کلامی و فیزیکی نسبت به اعضای خانواده خود را داشته است و از سال‌ها قبل زیلان را از ادامه تحصیل محروم کرده بود.

زیلان هفتمین زنی است که از ابتدای سال جاری در کردستان از سوی اعضای خانواده خود کشته شده است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#قتل‌های_ناموسی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#حق_تحصیل_کودکان
#ارتجاع_و_تبعیض

@bidarzani
🟣 قتل یک زن‌ ۲۲ ساله توسط همسر خود در شهرستان فسا

مردی در شهرستان فسا، همسر ۲۲ ساله خود را با سلاح سرد به قتل رساند. او پس از بازداشت، اختلافات زناشویی را انگیزه این قتل عنوان کرد.

فرمانده انتظامی شهرستان فسا با اعلام این خبر گزارش داده است که در پی اعلام مرکز فوریت‌های پلیسی ۱۱۰ مبنی بر مجروحیت زنی جوان در یکی از محله‌های شهرستان فسا، مأموران انتظامی جهت بررسی موضوع به محل اعزام شدند. در بررسی‌های صورت گرفته مشخص شد در پی ایجاد درگیری در منزل، مرد ۲۹ ساله، همسر ۲۲ ساله خود را با سلاح سرد مجروح کرده که به قتل زن منجر می شود.
به گفته محمدهاشم قسام، وی ساعاتی پس از وقوع قتل، بازداشت و “اختلافات زناشویی” را انگیزه این اقدام عنوان کرده است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#زن_کشی
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان
#ارتجاع_و_تبعیض

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 افزایش خودکشی زنان در افغانستان، با شدت گرفتن سیاست‌های محرومیت و ممنوعیت توسط طالبان


به گزارش گاردین، بر اساس داده‌های مراکز درمانی در افغانستان، پس از روی کار آمدن طالبان تعداد زنانی که خودکشی کرده‌اند یا قصد آن را دارند، افزایش یافته است.
مقامات طالبان اطلاعات و آمار مربوط به خودکشی‌ها را منتشر نکرده‌اند و کارکنان مراکز درمانی و بیمارستان‌های چند ولایت را نیز از اطلاع‌رسانی درباره آمارهای خودکشی منع کرده‌اند.

دستورهای طالبان برای محدودیت حضور زنان در جامعه از ممنوعیت تحصیل دختران گرفته تا منع ورود به پارک‌ها، حمام‌ها و سایر اماکن عمومی، وضعیت زنان افغانستان را هر روز دشوارتر از قبل کرده است.
نماینده این کشور در سازمان ملل گفته است که افغانستان در بحبوحه یک بحران سلامت روانی قرار دارد که ناشی از بحران حقوق زنان است.
او گفته است: «ما شاهدیم که تعداد فزاینده‌ای از زنان و دختران، مرگ را بر زندگی در شرایط کنونی ترجیح می‌دهند.»

این گزارش افزوده که اغلب، بر این خودکشی‌ها سرپوش گذاشته می‌شود، به‌طوری که برخی از زنانی که اقدام به خودکشی می‌کنند، برای معالجه پذیرفته نمی‌شوند و آن‌هایی هم که می‌میرند، ممکن است بدون نام و مشخصات دفن شوند. داده‌های این گزارش حاکی از آن است که افغانستان به یکی از معدود کشورهای جهان تبدیل شده که در آن زنان بیشتر از مردان خودکشی می‌کنند.

خشونت‌های خانوادگی و اجتماعی، فقر، از دست دادن آزادی و امید، افزایش ازدواج‌ اجباری و زیر سن قانونی، زنان افغانستانی را در دو سال اخیر آسیب‌پذیرتر کرده است.

چند روز پیش، جمعی از فعالان حقوق زنان در شهر کابل گرد هم آمدند و شعارهای«طالبان خشونت علیه زنان را بس کنید» و«حمایت از طالبان نقض حقوق زنان» را سر دادند.


#ژن_ژیان_ئازادی
#زنان_افغانستان
#ارتجاع_طالبان
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان

@bidarzani