بيدارزنى
4.02K subscribers
5.25K photos
1.23K videos
174 files
4.2K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
ایمیل:
bidarzani@gmail.com
Download Telegram
🟣 #بیدارزنی: اعتراض زنان سیاسی بند ۸ زندان قرچک ورامین

طی ۸ روز گذشته، زنان زندانی سیاسی حاضر در بند ۸ سیاسی زندان قرچک ورامین، به‌نشانه‌ی اعتراض در مدت زمان بسیار پایین تلفن‌ها، از حق ابتدایی تماس‌های خود ممانعت ورزیدند.
این اعتراض جمعی تا کنون با بی‌توجهی رئیس جدید زندان قرچک، صغری خدادادی همراه بوده است.
روز چهارشنبه ۱ بهمن‌ماه، تعداد بسیاری از خانواده‌های زندانیان بند ۸ قرچک، با حضور مقابل دفتر مددکاری زندان، اعتراض خود را علیه پایین بودن زمان تماس‌های تلفنی و ضرورت رسیدگی به این مهم بیان کردند که با برخورد غیرمسئولانه‌ی کارمندان سازمان امور زندان‌ها مواجه شدند.
ماموران در برابر خواست جمعی خانوادگان اعلام کردند که: «مسئله به ما مربوط نیست و اگر ناراحت هستید، به دادگاه شکایت کنید». دادگاهی که نه نام آن و نه پرسش‌گری پیرامون چراییِ این سلب مسئولیت ساختاری نیز از خانواده‌ها سلب شد.

زندان قرچک ورامین، با مجموعه‌ی ناکارآمدی‌های ریشه‌ای، گرانی‌ها و قیمت‌های چند ده برابری اقلام مصرفی، سومدیریت‌ها، عدم شفافیت در بودجه‌های سازمان امور زندان‌ها و ارائه‌ی نسخه‌ای شکنجه‌آور از سلب حق امنیت جانی، حق دسترسی به بهداشت و‌ درمان، تغذیه‌ی سالم و شکنجه‌های روانی علیه زندانیان، هر روز بحرانی‌تر می‌شود. تا جایی که کوچکترین مقاومت جمعی و اتحاد بین زندانیان نیز با یورش گارد ضد شورش، ضرب و شتم زندانیان و محرومیت آنان از حق دسترسی به درمان، همراه می‌شود.

#زندان_قرچک
#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 #بیدارزنی : طی ۵۴ روز گذشته، زنان بند سیاسی قرچک ورامین در اعتصاب تماس تلفنی به‌سر می‌برند.

از روز ۱۷ دی‌ماه، زنان زندانی سیاسی حاضر در بند ۸ سیاسی زندان قرچک ورامین، به‌نشانه‌ی اعتراض در مدت زمان بسیار پایین تلفن‌ها، از حق ابتدایی تماس‌های خود ممانعت ورزیدند.
این اعتراض جمعی در تمامی ۵۴ روز گذشته با بی‌توجهی رئیس جدید زندان قرچک، صغری خدادادی همراه بوده است.
روز چهارشنبه ۱ بهمن‌ماه، تعداد بسیاری از خانواده‌های زندانیان بند ۸ قرچک، با حضور مقابل دفتر مددکاری زندان، اعتراض خود را علیه پایین بودن زمان تماس‌های تلفنی و ضرورت رسیدگی به این مهم بیان کردند که با برخورد غیرمسئولانه‌ی کارمندان سازمان امور زندان‌ها مواجه شدند.
ماموران در برابر خواست جمعی خانوادگان اعلام کردند که: «مسئله به ما مربوط نیست و اگر ناراحت هستید، به دادگاه شکایت کنید». دادگاهی که نه نام آن و نه پرسش‌گری پیرامون چراییِ این سلب مسئولیت ساختاری نیز از خانواده‌ها سلب شد.

پیش از ورود صغری خدادادی، تماس زندانیان قرچک به‌صورت هر روزه و با مدت زمان ۲۰ دقیقه برقرار بود که طی سه ماه گذشته به دو روز در هفته و مدت ۱۰ دقیقه کاهش یافته است. زندانیان بند ۸ سیاسی قرچک، از حق ابتدایی تماس تلفنی خود کناره گرفتند و تنها از ملاقات حضوری اعضای درجه‌یک خانواده در چهارشنبه‌ی هر هفته برخوردارند.

#زندان_قرچک
#زنان_زندانی_سیاسی

@bidarzani
🟣 زندان قرچک ورامین، شکنجه‌گاهی هر روزه است

🔸بیدارزنی: در ساعات گذشته خبرگزاری دانشجو، «گزارشی تصویری» از حیاط، صف تلفن و عمدتا کارگاه‌های تولیدی زندان قرچک ورامین را منتشر کرده است.


🔸قرچک، دارای ۱۰ بند و با جمعیت متغیر ۱۳۰ نفر در هر بند است. هر یک از بندها شامل ده کابین و هر کابین ۴ تخت سه طبقه دارد. جمعیت زندان بین ۱۵۰۰ تا ۲۰۰۰ نفر متغیر است.


🔸گذران حبس در زندان قرچک ورامین بسیار گران و در ازای واریز پول است. قرچک، نمونه‌ی غایی اعمال سیاست‌های نئولیبرالیسزاسیون و خصوصی‌سازی ابتدایی‌ترین ملزومات یک زندانی نظیر حق دسترسی به آب شرب سالم، غذای استاندارد، البسه و حق تماس تلفنی است. با محرومیت تحویل لباس به زندانیان، زنان زندانی حاضر در قرچک، وادار به خریدن لباس‌های بی‌کیفیت و گران از فروشگاه‌های زندان هستند. غذای ناکافی و تهیه شده از مواد غذایی نامرغوب، زندانیان را به سمت خریدن کنسروهایی با گرانی ۵ برابری قیمت درج شده بر محصول سوق می‌دهد.

🔸حق دسترسی به تلفن، مسئله‌ای هر روزه است و همان امکان تماس تلفنی هر روزه نیز با ورود «صغری خدادادی» رییس جدید زندان قرچک ورامین از زندانیان سلب شده است. تماس هر روزه‌ی ۲۰ دقیقه‌ای زندانیان به روزی دو تماس ۱۰ دقیقه‌ای در هفته تقلیل پیدا کرده است و از همین منظر، زندانیان بند ۸ سیاسی #قرچک از تاریخ ۱۷ دی‌ماه ۹۹ در اعتصاب تماس تلفنی به‌سر می‌برند.


🔸در واقعیت امر، عکس‌های در دسترس از #زندان قرچک نیز، روایتگر حقیقت موجودِ کار طاقت‌فرسای زنان مشغول به‌کار در بخش‌های آشپزخانه، سرویس‌های بهداشتی و ...نیست و ازدحام خارج از ظرفیت بندها را نمایان نکرده است.‌ وضعیتی که از سوی سیاست‌های سازمان امور زندان‌ها، زنان جرایم مختلف را علیه یکدیگر قرار می‌دهد تا با شخصی‌سازی ناکارآمدی‌های ساختاری، از شفافیت بودجه‌ی عمرانی در دست و عدم رفاه زندانیان، عادی‌سازی کند.

@bidarzani
📌رضا خندان همسر #نسرین_ستوده در صفحه فیس بوک خود از وضعیت وحشتناک بهداشتی زندان قرچک می‌گوید:

📍با گرم شدن هوا بوی فاضلاب زندان قرچک تشدید شده است. بوی فاضلاب به قدری شدید است که فرد احساس می‌کند داخل فاضلاب زندگی می‌کند.

📍سرویسهای بهداشتی زندان داستان غم انگیز دیگری است که قابل وصف نیست. من عکسی از دستشویی مستقر در پارکینگ زندان گرفته ام که سربازان، راننده سرویس ها و مراجعان از جمله وکلا از آن استفاده می‌کنند. این دستشویی به قدری کثیف و مخروبه است که قابل تصور نیست. دوستی که تجربه انفرادی #زندان_قرچک را داشت میگفت دستشویی انفرادی‌های قرچک خیلی بدتر از آن است.

📍ماه رمضان به بهانه این که چندنفر از زندانیان روزه می گیرند به بقیه زندانیان ناهار نمی دهند. در واقع به کسانی که ساعت ۲-۳شب برای گرفتن سهمیه سحری بیدار می شوند ناهار فردا داده می شود. زندانیان هیچ وسیله‌ای برای گرم کردن غذا ندارند.

#زنان_زندانی_سیاسی
@bidarzani
‏۲۳ آذر ۹۹ گارد ‎زندان قرچک به دستور سپاه به بند هشت این زندان که محل نگهداری زندانیان سیاسی و تعدادی از رای کاران زندان بود حمله کرد. ‎#گلرخ_ایرایی با ضرب و شتم از بند ربوده شد و بعد از یک ماه نگهداری در سلول انفرادی، بازجویی و گشودن پرونده جدید به زندان آمل تبعید شد.
‏۲۳ آذر ۹۹ گارد ‎#زندان_قرچک به دستور سپاه به بند هشت این زندان که محل نگهداری زندانیان سیاسی و تعدادی از رای کاران زندان بود حمله کرد. ‎#گلرخ_ایرایی با ضرب و شتم از بند ربوده شد و بعد از یک ماه نگهداری در سلول انفرادی، بازجویی و گشودن پرونده جدید به زندان آمل تبعید شد.
‏بعدها علت درگیری با زندانیان را مقاومت بند عنوان کردند و به این علت بازخواست شدیم که چرا در برابر ربودن هم بندی مان از بند بی تفاوت نماندیم!
بعد از این حمله به مدت ۲ روز امکان برقراری تماس تلفنی نداشتیم و نگهبان ها برای تحویل غذا دسته جمعی میآمدند مبادا خبری از بند به بیرون ‌‏برسد. و بعد هم تلفن بند به ۲ نوبت در هفته و هربار ۱۰ دقیقه محدود شد و اعمال فشارها و محدودیت ها به بند افزایش یافت.
نه تنها تهدید به محاکمه ی مجدد میشدیم که به این بهانه با آزادی مشروط و مرخصی تعدادی از اعضای بند مخالفت کردند و گفتند تا شما باشید پشت هم درنیایید.
‏شخصی به نام جواد فعلی گری همراه دست کم بیست پاسیار زن (که نام یکی از آنها سپیده خوش رفتار بود) سرپرست یگان بود و در جریان ضرب و شتم زندانیان پاسیاران زن راهمراهی میکرد.
وقتی یکی از زندانیان تشنج کرده و روی زمین افتاده بود همین شخص شوکر را به بدن بی دفاعش چسباند و بلند بلند خندید.
‏بعد از این واقعه اعضای همین گارد با بهانه های مختلف دیگر به بند هجوم اورند و هربار یکی از هم بندیهایمان را از کنارمان بردند.
در عرض کمتر از یک سال دست کم پنج بار به بند سیاسیِ تازه تاسیسِ زندان قرچک حمله شده و رسانه ها بی تفاوت از کنار آن عبور کردند.
‏در حالیکه کوچکترین درگیری فیزیکی در بند آقایان بازتاب گسترده ی خبری دارد.
#گلرخ_ایرایی
#پریزاد_حمیدی_شفق
#زهرا_صفایی
#پرستو_معینی
#فروغ_تقی_پور
#مرضیه_فارسی
#صبا_کردافشاری
#نوشین_جعفری
#سهیلا_حجاب



از حساب توئیتر سپیده فرهان

#زنان_زندانی_سیاسی


@Blackfishvoice
بيدارزنى
Photo
🟣 روایت سپیده فرهان از رنج انکارشده زندانیان عادی و ستاندن هویت انسانی در زندان قرچک


سپیده فرهان در گفت‌وگو با زمانه از شرایط بسیار ناگوار زندان قرچک ورامین می‌گوید. از فقدان امکانات تا شغل‌های غیرانسانی که زندانیان برای داشتن درآمدی ناچیز به آنها تن می‌دهند. به گفته او رنج زندانیان بندهای عمومی زندان قرچک انکار می‌شود و هویت انسانی از آنان گرفته شده است.

سپیده فرهان در ادامه به یکی از اتفاق‌های ناگوار در زندان قرچک اشاره می‌کند که مربوط به تبعید گلرخ ایرایی است. گلرخ ایرایی را در تاریخ ۲۳ آذر ۱۳۹۹ با فریب و ضرب و جرح از زندان قرچک به بند دو الف زندان اوین و نهایتا زندان آمل تبعید کردند.

«مأموران امنیتی از گلرخ ایرایی خواسته بودند برای بازجویی به بند دو الف زندان اوین برود اما او مخالفت کرده بود که این مخالفت منجر به این شد که گارد زندان به بند هشت زندان قرچک یورش ببرد و زندانیان سیاسی را به شدت مورد ضرب و شتم قرار دهد:

▪️از متن : «۲۰ نفر از مأمورها با شوکر و باتون به داخل بند ریختند و همه بچه‌ها را کتک زدند تا بتوانند گلرخ را با خودشان ببرند. این اتفاق ساده‌ای نبود. ما ۲۰ زن زندانی سیاسی بودیم و آنها به بند حمله کردند و می‌خواستند همبندی‌ ما را بدزدند. ما همه مقاومت کردیم اما به وحشیانه‌ترین شکل ممکن با ما برخورد کردند. این درگیری حدود یک ساعت‌ونیم طول کشید تا توانستند گلرخ را از بند بیرون ببرند؛ آن هم آخر سر خود گلرخ دید بقیه را خیلی دارند کتک می‌زنند و همه لت و پار شده‌اند .... در نهایت گلرخ را قپانی زدند و بردند. شخصی به نام “جواد فعلی‌گری” که رئیس گارد زندان بود، جلوی در ایستاده بود و هر کسی را که رد می‌شد، کتک می‌زد. هر بار که من را می‌انداختند بیرون این آقای فعلی‌گری یک شوکر به بدنم می‌چسباند. من پایم مشکل داشت و وسط درگیری می‌لنگیدم. او پوتینش را می‌گذاشت روی همان پایم که درد داشت و محکم فشار می‌داد. یکی از بچه‌ها تشنج کرد و به زمین افتاده بود. به یکی از مأمورهای زن گفتم کتکش نزن! گفت این را نزنم؟ بعد شوکر را به او چسباند و خندید. موهای یکی دیگر از زندانیان را در دستش گرفته بود و به قدری چرخاند که وقتی جدا شد مشت‌اش پر از موهای کنده شده سرش بود. تمام ما ۲۰ نفر تا مدت‌ها آثار کبودی روی بدنمان بود.»

▪️سپیده فرهان می‌گوید در نهایت بعد از اینکه با خشونت بسیار گلرخ ایرایی را تبعید کردند، زندانیانی که از او حمایت کرده بودند توسط زندانبان‌ها تهدید شدند و درخواست آزادی مشروط برخی از آنها که منتظر دریافت آن بودند، لغو شد و مسئولان زندان در پاسخ به آنها گفتند: «می‌خواستید از همدیگر حمایت نکنید! ...»

▪️سپیده فرهان می‌گوید در زندان قرچک «مقاومت و انسجام زنانه» را دیده و این شیوه برخورد و تبعید زندانیان سیاسی با توسل به زور از آن به بعد به روش نیروهای امنیتی و زندانبان‌ها تبدیل شده است:

«دفعات بعدی وقتی می‌خواستند یک زندانی را ببرند، می‌آمدند و باتون را به چارچوب در می‌چسباندند که یعنی ما بدانیم چه چیزی در انتظارمان است ....»

بنا بر تجربیات سپیده فرهان، زندانبان‌ها در زندان قرچک برخورد به مراتب سختگیرانه‌تری با زندانیان سیاسی دارند زیرا نمی‌خواهند مشابه تشکل منسجم و مقاومی که در بین زنان زندانی سیاسی در اوین شکل گرفته، در زندان قرچک نیز به وجود بیاید:

«به همین دلیل در قرچک زندانبان‌ها و بازجوها ارتباط نزدیک‌تری دارند. همیشه بازجوها می‌آیند در حفاظت زندان قرچک زندانیان را برای بازجویی احضار می‌کنند و از لحاظ روانی به آنها فشار می‌آور‌ند. همین اتفاق بارها برای من در قرچک افتاد و یک بار طی دو هفته من را سه بار احضار کردند. زندانیان را تهدید می‌کردند اگر نروند برایشان پرونده جدید باز می‌کنند.»


#زندان_قرچک_ورامین #نابرابری_و_تبعیض


ادامه‌ی متن را در وبسایت رادیو زمانه بخوانید:


https://www.radiozamaneh.com/709525/



@bidarzani
🟣 روز گذشته جلسه‌ی دادگاه «مصطفی نیلی» در شعبه ۱۰۵۹ دادگاه کیفری دو مجتمع قضایی کارکنان دولت، بابت اعلام جرم دادستان تهران مبنی بر نشر اکاذیب، برگزار شد.

مستند این پرونده‌سازی، مصاحبه‌ی مصطفی نیلی با پایگاه خبری امتداد، پیرامون وضعیت موکلین خود در #زندان_قرچک بود که اکنون به زندان اوین منتقل شدند.


@bidarzani
🟣 #سمانه_اصغری، عضو سابق هیات مدیره انجمن حمایت از حقوق کودکان از تاریخ ۱۹ مهرماه در زندان است. ۳۵ روز اول وی در بند ۲۰۹ اوین در بازداشت بود که پس از اتمام بازجویی به #زندان_قرچک منتقل شد.

#سروناز_احمدی فعال حقوق کودکان و کارشناس ارشد رشته‌ی مددکاری اجتماعی از دانشگاه علوم بهزیستی و توانبخشی‏ در تاریخ ۱۵ آبان به همراه همسرش کامیار فکور در منزلشان در تهران بازداشت شدند و تا این لحظه پس از گذشت ۲۶ روز از وضعیت ایشان اطلاعاتی در دسترس نیست.

#آمنه_زمانی فعال حقوق کودکان، ظهر روز پنجشنبه ۳ آذر و در پی ارعاب و هجوم ماموران امنیتی به جلسه #شبکه_یاری_کودکان_کار بازداشت شده‌ است و تاکنون اطلاعی از اتهام وی در دسترس نیست.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani
🟣 کمپین سرود زندانیان سیاسی قرچک

چهارشنبه، ۳۰ آذرماه ۱۴۰۱، شب یلدا:

«از تمام کسانی که در این ۹۵ روز، خیابان‌های ایران را خالی نگذاشتند؛ خانواده جان‌فدایانِ آزادی، خانواده دستگیرشدگان و از هر کس که در دل، نفرت و خشم از بیداد را کنار رویای آزادی و برابری جای داده، دعوت می‌کنیم که به ما بپیوندند و در این شب، هم‌نوای ما شوند تا با هم از این سیاهی گذر کنیم و با قلبی امیدوار و گرم، روشنای بهار آزادی را به شب‌های تیره و سرد زمستان بکشانیم. گوش بسپارید که ما از پشت میله‌های زندان، صدای بلند سرودهایمان را به شما می‌رسانیم و در انتظار خواهیم بود تا صدای رسای شما نیز از روی دیوارهای زندان به ما برسد. می‌رسد، می‌رسد. می‌دانیم.»

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری
#زندان_قرچک_ورامین

@bidarzani
🟣 «دادگاه‌های مجازی، حبس‌های واقعی»

گزارشی از وضعیت معترضان بازداشتی در #زندان_قرچک

به گزارش یک منبع آگاه، برای زنان معترض بازداشت‌شده در حومه تهران مخصوصا منطقه شهریار، که هم‌اکنون در زندان قرچک به سر می‌برند؛ دادگاه حضوری تشکیل نشده و اغلب دادگاه آنها در حد چند دقیقه بسیار کوتاه و به صورت #ویدئو_کنفرانس و یا #تلفنی بوده و در بعضی موارد، «بدون تشکیل دادگاه»، رای قاضی صادر شده‌است.

در این #دادگاه‌های_مجازی که با توجه به وضعیت اینترنت، کیفیت بسیار پایینی داشته، به اغلب زنان بازداشت‌شده ساکن حومه تهران، حکم یکسان ۲ سال حبس تعزیری ابلاغ شده‌است.

این شیوه برگزاری دادگاه، بدون حضور وکیل و فرصت مناسبی برای دفاع متهم، نقض فاحش حقوق این متهمین بوده و برگ جدیدی از نادیده گرفتن قوانین، توسط جمهوری اسلامی است.
لازم به ذکر است که از ابتدای بازداشت این زنان تا کنون، با تبدیل قرار بازداشت موقت ایشان به قرار وثیقه، موافقت نشده‌ است.

#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتصاب_سراسری

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 استعار‌ه‌ی جهنم در زندان قرچک به واقعیت تبدیل شده است

⚪️ گزارش ارسالی به #بیدارزنی


«امروز بیست‌‌وپنجم خردادماه، پنجمین روزی است که تعدادی از بندهای زندان قرچک به سیستم سرمایشی (کولر) دسترسی ندارند. تحمل فضای داخل بندها بسیار دشوار بوده و حضور در هواخوری نیز به سبب گرمای طاقت‌فرسا ناممکن است.
رعایت بهداشت شخصی برای همه‌ی زندانیان عملا ناممکن شده، شرایط بند و اقلام بهداشتی موجود، جواب‌گو نیستند و تعداد حمام‌های سالم و قابل‌استفاده پاسخ‌گوی تعداد زندانیان بندهایی که سیستم سرمایشی ندارند، نیست. اقلام بهداشتی مانند مام، با کیفیت بسیار پایین عرضه می‌شود و آن هم گاهی با تعداد کم.

شرایط در این روزها به نحوی است که زندانیان متوسل به استفاده از بطری‌های یخ‌زده‌ی آب شده‌‌اند و بطری‌های یخ‌زده را روی تن و صورت‌شان می‌گذارند تا از گرمازدگی جلوگیری کنند؛ اما تعداد یخچال‌های موجود و سالم هم جواب‌گوی یخ‌زدن تعداد بطری‌های آب موردنیاز نیست.

اگر پیش‌تر، استعاره‌ی جهنم را برای توصیف شرایط زندان قرچک به کار می‌بردیم، در ۵روز گذشته این استعاره به واقعیت قرچک تبدیل شده است.

▪️این در حالی است که دو هفته‌ی گذشته و در روز بازدید سه‌ساعته‌ی مقامات خارجی _ متشکل از ۳۶ سفیر و دیپلمات و نماینده سازمان‌های بین‌المللی _ که با هدف نشان دادن خدمات و تسهیلات متنوع و بی‌شائبه به زندانیان زن و آشنایی بازدیدکنندگان با اصول زندانبانی اسلامی انجام شد، تمامی فضاهایی که به بازدیدکنندگان نشان دادند، مجهز به وسایل سرمایشی بودند، وسایلی که پس از بازدید به انبار زندان انتقال داده شدند!
همچنین سال گذشته نیز ۱۲ عدد کولرگازی توسط خیرین خریداری و به زندان تحویل داده شد که این کولرها در اتاق‌های مسئولان زندان نصب شدند؛ همان اتاق‌هایی که در ماه‌های اخیر به کمک مبالغ دریافتی از خیرین نوسازی، عریض‌تر و مجهزتر شدند.

پیش‌تر و به هنگام حضور زندانیان سیاسی در بند هشت این زندان، امکان اطلاع‌رسانی درخصوص وضعیت اسفناک تاحدی ممکن بود؛ اما امروز به سبب نبود هیچ زندانی تریبون‌داری در قرچک، زندانیان این زندان در سکوت خبری با مشکلات بی‌شمارشان دست به گریبانند و به‌نوعی رها شده‌اند:

صدای زندانیان بی‌صدای زندان زنان قرچک باشیم.»


#ژن_ژیان_ئازادی
#زندان_قرچک_ورامین
#تبعیض_سیستماتیک

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
ماه رمضان، سوتغذیه مضاعف و غذای بی‌کیفیت برای تمامی زندانیان


⚪️ گزارش ارسالی به بیدارزنی


وضعیت غذا در زندان قرچک، فاجعه است.

«پس از انتقال زندانیان سیاسی زندان قرچک به زندان اوین در اردیبهشت‌ماه سال گذشته، مسئولان زندان قرچک شرایط حاکم بر این زندان را به حالت قبل برگرداندند؛ چرا که ستم بر زندانیان جرائم غیرسیاسی، هزینه و تبعاتی برای مسئولان ندارد. مسئولان زندان بدون آنکه نگران انتشار گزارشی از وضعیت زندان در رسانه‌ها باشند، زندانیان قرچک را در وضعیتی دشوار قرار داده و به هیچ‌یک از مطالبات یا شکایات زندانیان رسیدگی نمی‌کنند. (در میان بی‌شمار مثال، اعدام سمیرا سبزیان، شاید بتواند عمق بی‌اخلاقی و عدم‌صداقت مسئولان زندان قرچک را به خاطرمان بیاورد).

اما یکی از مهم‌ترین مسائل این روزها برای زندانیان زندان قرچک، «رفع گرسنگی» است. با شروع ماه رمضان، وعدۀ ناهار در زندان در ساعات بامداد توزیع می‌شود؛ به بیان دیگر زندانیانی که به سبب عدم تمایل، بیماری و یا دلایل دیگر روزه نمی‌گیرند، وعدۀ ناهار خود را از دیگ‌های سرد در بشقاب کشیده و به دلیل نبود هیچ امکاناتی برای گرم کردن غذا، مجبورند غذای سرد بخورند؛ غذایی که البته مدت‌هاست کسی مایل نیست به آن لب بزند. غذایی که بیش از یک سال است برای طبخ آن از هیچ گوشت و مرغی استفاده نمی‌شود و کیفیت آن روزبه‌روز بدتر شده است.

مسئولان زندان اما حجم همین غذای بی‌کیفیت را نیز کم و کم‌تر کرده‌اند: یک عدد تخم‌مرغ، یک قاشق پورۀ سیب‌زمینی، یک ورقه بادمجان سرخ‌شده (هر بادمجان را به دو یا سه ورقه تقسیم می‌کنند)، همبرگرهای سویا که عمدتا سیاه و سوخته‌اند و در نهایت غذای این روزهای زندان، بادمجان آب‌پز. غذایی که به دلیل مقدار بسیار زیاد بادمجان‌های اهدایی از سمت یک خَیِر، به وعدۀ هرروزۀ زندانیان تبدیل شده است‌.

این‌ها همه در حالی‌ است که از میان زندانیان، عده‌ای در ماه رمضان روزه می‌گیرند و برای افطار و پس از ساعت‌ها گرسنگی، نیاز به خوراک مناسب دارند. زندانیانی که در کارگاه، آشپزخانه، قسمت جمع‌آوری زباله، نظافت، اداری و بخش‌های دیگر، کارگری می‌کنند و تا پایان روز در حال فعالیت هستند و حتی برای وعدۀ افطار، غذای مناسبی به آن‌ها داده نمی‌شود.
(اینکه تنها بعضی از زندانیان کارگر، دستمزد دریافت می‌کنند و سایرین به معنی واقعی کلمه استثمار می‌شوند، موضوع این چندخط نیست و در فرصتی دیگر به آن خواهیم پرداخت).

تجربۀ در زندان‌بودن، فعالیت فیزیکی کمتر، در معرض نور خورشید نبودن، در خطر افتادن سلامت روان، عدم دسترسی کافی و همیشگی به امکانات درمانی و پزشکی، وضعیت بهداشتی اسفناک و ... تاثیرات بسیاری بر سلامتی زندانیان می‌گذارد. شکنجۀ غذایی و گرسنه نگه داشتن زندانیان - زندانیانی که تعدادی از آن‌ها در این روزها روزه می‌گیرند- تعدادی از آن‌ها کارگری می‌کنند، عده‌ای بیمارند و عده‌ای سالم هستند، نه قانونی است، نه اخلاقی و نه انسانی.

وظیفۀ ماست تا صدای زندانیان بی‌صدای زندان قرچک باشیم و نگذاریم مسئولان زندان قرچک، بیش از این در بی‌خبری و سکوت، شرایط حبس را روز‌به‌روز برای زندانیان سخت‌تر کنند».


#ژن_ژیان_ئازادی
#زندان_قرچک
#اعتراضات_سراسری

@bidarzani