✅ گزارش روزنامه اعتماد از واکنش‌ها به بازداشت‌ها و احکام صادر شده برای بازداشت‌شدگان روز کارگر و بازداشت نوشین جعفری
نامه‌اي براي آزادي
▪️نمايندگان اصلاح‌طلب مجلس از رييسي درخواست تعديل احكام خبرنگاران بازداشتي را كردند.
▪️چندي پيش بود كه خبر بازداشت خبرنگاران، عكاسان و فعالاني همچون مرضيه اميري، خبرنگار اقتصادي، نوشين جعفري، عكاس فرهنگي و عاطفه رنگريز و ندا ناجي رسانه‌اي شد و همزمان با انتقاد بسياري از كاربران شبكه‌هاي اجتماعي و ناظران مواجه شد... تا جايي كه روز گذشته نمايندگان اصلاح‌طلب دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي را به نگارش نامه‌اي انتقادي در اين زمينه واداشت.
اين نامه كه ظاهرا به قلم علي مطهري و همراهي الياس حضرتي نوشته شده و امضاي نمايندگاني همچون پروانه سلحشوري، سيده حميده زرآبادي، طيبه سياووشي، عبدالكريم حسين‌زاده، محمود صادقي، قاسم ميرزايي‌نيكو، مصطفي كواكبيان، علي نوبخت حقيقي و غلامرضا حيدري رسيده، خطاب به سيدابراهيم رييسي، رييس قوه‌قضاييه تنظيم شده است. نمايندگان امضاكننده اين نامه خواستار «اصلاح احكام صادر شده براي برخي روزنامه‌نگاران، فعالان رسانه‌اي و مدني» شده‌اند.
▪️در روزهاي گذشته انتقادات بسياري در شبكه‌هاي اجتماعي درباره بازداشت اين افراد به ويژه در شبكه‌هاي اجتماعي مطرح شد ولي كارساز نشد تا اينكه هر كدام از اين بازداشت‌شدگان با احكام به زعم حقوقدانان، سنگيني مواجه شدند. #مرضيه_اميري يكي از افرادي بود كه حكم صادر شده براي او انتقادات بسياري به همراه داشت به طوري كه وكيل او خبر از اعتراض خود به اين حكم داد. او به تحمل ۱۰ سال حبس كه ۶ سال آن قابل اجراست به علاوه ۱۴۸ ضربه شلاق محكوم شد. #عاطفه_رنگريز نيز كه جزو بازداشت‌شدگان تجمع روز كارگر مقابل مجلس شوراي اسلامي محسوب مي‌شود، همچون اين خبرنگار اقتصادي روزنامه شرق، حكم سنگيني دريافت كرد و در صورت عدم تغيير حكم او در دادگاه تجديدنظر، او علاوه بر اينكه بايد ۱۱ سال و نيم آينده زندگي خود را در زندان بگذراند، ۴۸ ضربه شلاق را نيز بايد تحمل كند. در اين ميان اما احكام #نوشين_جعفري و #ندا_ناجي همچنان صادر نشده است...@bidarzani
@Maydayarrests
متن کامل گزارش را میتوانید از اینجا بخوانید⬇️
https://bit.ly/2kvmhKr
نامه‌اي براي آزادي
▪️نمايندگان اصلاح‌طلب مجلس از رييسي درخواست تعديل احكام خبرنگاران بازداشتي را كردند.
▪️چندي پيش بود كه خبر بازداشت خبرنگاران، عكاسان و فعالاني همچون مرضيه اميري، خبرنگار اقتصادي، نوشين جعفري، عكاس فرهنگي و عاطفه رنگريز و ندا ناجي رسانه‌اي شد و همزمان با انتقاد بسياري از كاربران شبكه‌هاي اجتماعي و ناظران مواجه شد... تا جايي كه روز گذشته نمايندگان اصلاح‌طلب دهمين دوره مجلس شوراي اسلامي را به نگارش نامه‌اي انتقادي در اين زمينه واداشت.
اين نامه كه ظاهرا به قلم علي مطهري و همراهي الياس حضرتي نوشته شده و امضاي نمايندگاني همچون پروانه سلحشوري، سيده حميده زرآبادي، طيبه سياووشي، عبدالكريم حسين‌زاده، محمود صادقي، قاسم ميرزايي‌نيكو، مصطفي كواكبيان، علي نوبخت حقيقي و غلامرضا حيدري رسيده، خطاب به سيدابراهيم رييسي، رييس قوه‌قضاييه تنظيم شده است. نمايندگان امضاكننده اين نامه خواستار «اصلاح احكام صادر شده براي برخي روزنامه‌نگاران، فعالان رسانه‌اي و مدني» شده‌اند.
▪️در روزهاي گذشته انتقادات بسياري در شبكه‌هاي اجتماعي درباره بازداشت اين افراد به ويژه در شبكه‌هاي اجتماعي مطرح شد ولي كارساز نشد تا اينكه هر كدام از اين بازداشت‌شدگان با احكام به زعم حقوقدانان، سنگيني مواجه شدند. #مرضيه_اميري يكي از افرادي بود كه حكم صادر شده براي او انتقادات بسياري به همراه داشت به طوري كه وكيل او خبر از اعتراض خود به اين حكم داد. او به تحمل ۱۰ سال حبس كه ۶ سال آن قابل اجراست به علاوه ۱۴۸ ضربه شلاق محكوم شد. #عاطفه_رنگريز نيز كه جزو بازداشت‌شدگان تجمع روز كارگر مقابل مجلس شوراي اسلامي محسوب مي‌شود، همچون اين خبرنگار اقتصادي روزنامه شرق، حكم سنگيني دريافت كرد و در صورت عدم تغيير حكم او در دادگاه تجديدنظر، او علاوه بر اينكه بايد ۱۱ سال و نيم آينده زندگي خود را در زندان بگذراند، ۴۸ ضربه شلاق را نيز بايد تحمل كند. در اين ميان اما احكام #نوشين_جعفري و #ندا_ناجي همچنان صادر نشده است...@bidarzani
@Maydayarrests
متن کامل گزارش را میتوانید از اینجا بخوانید⬇️
https://bit.ly/2kvmhKr
روزنامه اعتماد
نامه‌اي براي آزادي
🔴 شکنجه‌گاهی به نام زندان قرچک
روز دوشنبه ۸ مردادماه سال جاری، در پی بروز درگیری در زندان قرچک ورامین به تحریک مقامات زندان، ندا ناجی، عاطفه رنگریز، سپیده قلیان و یاسمن آریانی از زنان سیاسی محبوس در این زندان، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
در پی این اقدام، ضرورت انتقال آنان به بهداری و مداوای هرچه سریع‌تر هر چهار نفر با سویه‌ی دیگری از اعمال سرکوب در زندان قرچک ورامین همراه شد.
اتاقی بدون تخصیص برانکارد، دستگاه فشارسنج خرابی که همواره عدد ۱۲ را نشان می‌دهد، عدم تزریق مسکن و اعمال پانسمان‌های سرپایی در کنار فحاشی و توهین پرستاران و پزشکان بهداریْ امری متداول در این زندان است.
رویه‌ی کادر پزشکی زندان قرچک ورامین، فحاشی همراه با بازجویی است.
مواجهه‌ی آنان با زنان درویش زندانی با طرح سوالاتی مبنی بر روابط خانوادگی آنان و اطلاق فساد فامیلی همراه بوده است. آنان بازداشت شدگان با پرونده‌ی کشف‌حجاب را «فاحشه» و زنان سیاسی محبوس در زندان را به وقت حضور در بهداری مورد «بازجویی» قرار می‌دهند.
پیش‌تر زنان زندان قرچک بارها درخواست تهیه‌ی ویلچر، جهت انتقال بیمار به بهداری را مطرح کردند. رئیس بهداری در پاسخ گفت: «در بطری آب معدنی جمع کنید تا برای شما ویلچر بخریم».
قرچک ورامین، شکنجه‌گاهی است که اخبار مربوط به فجایع زیستی و وضعیت بهداشتی آن، هر از گاهی از طریق بازداشت شدگان سیاسی محبوس و یا آزاد شدهْ رسانه‌ای شده است. بازداشتگاهی مطرود با اکثریت زنانی حاشیه‌رانده که روزگار حبس خود را با ساعات کار اجباری، گرانی سرسام‌آور کالاهای حیاتی، فقدان آب شیرین، قطعی و فشار پایین آب، بیماری، ازدحام جمعیت و غذایی ناسالم سر می‌کنند.
در زندان قرچک، زنان زندانی را وادار می‌کنند که در ازای تلفن به خانواده و یا داشتن هواخوری، علف‌های هرز محوطه را با دست و بدون هیچ وسیله‌ایی بکنند، در غیر این صورت امکان استفاده از هواخوری تعطیل می‌شود.
زنان زندانی مجبورند تا در طول روز، حافظ حوله‌ی حمام، لباس زیر، دمپایی و شخصی‌ترین وسایل خود باشند. اما سارق حقیقی چه کسانی هستند؟ واریز پول زندانیان با تکیه بر کار روزانه و خرید آب آشامیدنی، مانتو و چادر اجباری در کنار کالایی‌سازی حق تنفس زندانیان به جیب چه نهادی خواهد رفت؟
سیاست‌ورزی حاکم، بیگانه‌سازی «زندانی» از «زندانی» را تا آنجا پیش می‌برد که فرد بازداشت شده تنها قائل به حیات روزانه‌ی خود باشد. آنها زندانی انتقالی از مرکز روانی امین‌آباد را عامل حمله و کتک‌کاری به زنان بازداشت شده‌ی روز جهانی کارگر معرفی می‌کنند، بی‌آنکه از عاملیت و وحوش سیستماتیک خود در اداره‌ی زندان یاد کنند. وضعیتی اضطراری و در حالتِ «تلاش برای بقا» که سود دشمن‌سازی و رویارویی زنان در برابر زنان را خواهد خورد.
طی روزهای گذشته و پس از رسانه‌ای شدن ضرب و شتم بازداشت شدگان روز جهانی کارگر، تکیه بر اصل تفکیک جرائم در زندان‌ها بار دیگر مورد بحث قرار گرفت.
پس از سرکوب تجمع ۱۱ اردیبهشت‌ماه، روند انتقال زنان بازداشت شده از اوین به قرچک را «اذیت و آزار» و «تنبیه فرد بازداشتی» عنوان کردند.
⚪️ پرسش اصلی اما اینجاست: در کنار ضرورت حفظ امنیت جانی و سلامت روانی زنان سیاسی، چرا حضور و گذران حبس برای «زنان غیر سیاسی» در فاجعه‌ی زیستی قرچک ورامینْ مورد اعتراض و پوشش‌دهی رسانه‌ای قرار نمی‌گیرد؟
با نگاهی به افزایش بودجه‌ی سازمان زندان‌ها در سال ۹۸، گزاره‌های چپاول «حقوق هر زندانی» در زندان را به میان خواهد آورد. سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور که در سال ۱۳۹۷ بودجه مصوبی بالغ بر ۱۱۷۴۳۳۵۱ ریال را به خود اختصاص داده بود، در لایحه پیشنهادی بودجه با افزایش ۵۴۶۳۱۴۴ میلیون ریالی، سهم ۱۷۲۰۶۴۹۵ میلیون ریالی را به دست آورده است.
این افزایش بودجه در حالی صورت پذیرفته است که سهم زندانیان در کارگاه‌های کار اجباری، ساعات کار بیشتر جهت خرید کالاهای گران و حیاتی فروشگاه‌های زندان باشد. بودجه‌ای که نه در خدمت بهبود وضعیت درمانی و رفاهی زندانیان که به تشدید سویه‌های پلیسی و امنیتی بندهای زندان قرار گرفته است.#زندان_قرچک #ندا_ناجي #عاطفه_رنگریز #سپیده_قلیان #یاسمن_آریانی
@bidarzani
@Sarkhatism
روز دوشنبه ۸ مردادماه سال جاری، در پی بروز درگیری در زندان قرچک ورامین به تحریک مقامات زندان، ندا ناجی، عاطفه رنگریز، سپیده قلیان و یاسمن آریانی از زنان سیاسی محبوس در این زندان، مورد ضرب و شتم قرار گرفتند.
در پی این اقدام، ضرورت انتقال آنان به بهداری و مداوای هرچه سریع‌تر هر چهار نفر با سویه‌ی دیگری از اعمال سرکوب در زندان قرچک ورامین همراه شد.
اتاقی بدون تخصیص برانکارد، دستگاه فشارسنج خرابی که همواره عدد ۱۲ را نشان می‌دهد، عدم تزریق مسکن و اعمال پانسمان‌های سرپایی در کنار فحاشی و توهین پرستاران و پزشکان بهداریْ امری متداول در این زندان است.
رویه‌ی کادر پزشکی زندان قرچک ورامین، فحاشی همراه با بازجویی است.
مواجهه‌ی آنان با زنان درویش زندانی با طرح سوالاتی مبنی بر روابط خانوادگی آنان و اطلاق فساد فامیلی همراه بوده است. آنان بازداشت شدگان با پرونده‌ی کشف‌حجاب را «فاحشه» و زنان سیاسی محبوس در زندان را به وقت حضور در بهداری مورد «بازجویی» قرار می‌دهند.
پیش‌تر زنان زندان قرچک بارها درخواست تهیه‌ی ویلچر، جهت انتقال بیمار به بهداری را مطرح کردند. رئیس بهداری در پاسخ گفت: «در بطری آب معدنی جمع کنید تا برای شما ویلچر بخریم».
قرچک ورامین، شکنجه‌گاهی است که اخبار مربوط به فجایع زیستی و وضعیت بهداشتی آن، هر از گاهی از طریق بازداشت شدگان سیاسی محبوس و یا آزاد شدهْ رسانه‌ای شده است. بازداشتگاهی مطرود با اکثریت زنانی حاشیه‌رانده که روزگار حبس خود را با ساعات کار اجباری، گرانی سرسام‌آور کالاهای حیاتی، فقدان آب شیرین، قطعی و فشار پایین آب، بیماری، ازدحام جمعیت و غذایی ناسالم سر می‌کنند.
در زندان قرچک، زنان زندانی را وادار می‌کنند که در ازای تلفن به خانواده و یا داشتن هواخوری، علف‌های هرز محوطه را با دست و بدون هیچ وسیله‌ایی بکنند، در غیر این صورت امکان استفاده از هواخوری تعطیل می‌شود.
زنان زندانی مجبورند تا در طول روز، حافظ حوله‌ی حمام، لباس زیر، دمپایی و شخصی‌ترین وسایل خود باشند. اما سارق حقیقی چه کسانی هستند؟ واریز پول زندانیان با تکیه بر کار روزانه و خرید آب آشامیدنی، مانتو و چادر اجباری در کنار کالایی‌سازی حق تنفس زندانیان به جیب چه نهادی خواهد رفت؟
سیاست‌ورزی حاکم، بیگانه‌سازی «زندانی» از «زندانی» را تا آنجا پیش می‌برد که فرد بازداشت شده تنها قائل به حیات روزانه‌ی خود باشد. آنها زندانی انتقالی از مرکز روانی امین‌آباد را عامل حمله و کتک‌کاری به زنان بازداشت شده‌ی روز جهانی کارگر معرفی می‌کنند، بی‌آنکه از عاملیت و وحوش سیستماتیک خود در اداره‌ی زندان یاد کنند. وضعیتی اضطراری و در حالتِ «تلاش برای بقا» که سود دشمن‌سازی و رویارویی زنان در برابر زنان را خواهد خورد.
طی روزهای گذشته و پس از رسانه‌ای شدن ضرب و شتم بازداشت شدگان روز جهانی کارگر، تکیه بر اصل تفکیک جرائم در زندان‌ها بار دیگر مورد بحث قرار گرفت.
پس از سرکوب تجمع ۱۱ اردیبهشت‌ماه، روند انتقال زنان بازداشت شده از اوین به قرچک را «اذیت و آزار» و «تنبیه فرد بازداشتی» عنوان کردند.
⚪️ پرسش اصلی اما اینجاست: در کنار ضرورت حفظ امنیت جانی و سلامت روانی زنان سیاسی، چرا حضور و گذران حبس برای «زنان غیر سیاسی» در فاجعه‌ی زیستی قرچک ورامینْ مورد اعتراض و پوشش‌دهی رسانه‌ای قرار نمی‌گیرد؟
با نگاهی به افزایش بودجه‌ی سازمان زندان‌ها در سال ۹۸، گزاره‌های چپاول «حقوق هر زندانی» در زندان را به میان خواهد آورد. سازمان زندان‌ها و اقدامات تامینی و تربیتی کشور که در سال ۱۳۹۷ بودجه مصوبی بالغ بر ۱۱۷۴۳۳۵۱ ریال را به خود اختصاص داده بود، در لایحه پیشنهادی بودجه با افزایش ۵۴۶۳۱۴۴ میلیون ریالی، سهم ۱۷۲۰۶۴۹۵ میلیون ریالی را به دست آورده است.
این افزایش بودجه در حالی صورت پذیرفته است که سهم زندانیان در کارگاه‌های کار اجباری، ساعات کار بیشتر جهت خرید کالاهای گران و حیاتی فروشگاه‌های زندان باشد. بودجه‌ای که نه در خدمت بهبود وضعیت درمانی و رفاهی زندانیان که به تشدید سویه‌های پلیسی و امنیتی بندهای زندان قرار گرفته است.#زندان_قرچک #ندا_ناجي #عاطفه_رنگریز #سپیده_قلیان #یاسمن_آریانی
@bidarzani
@Sarkhatism
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
یه شب مهتاب
ماه می‌آد تو خواب
منو می‌بره
از توی زندون
مث شب‌پره
با خودش بیرون...#بازداشت_شدگان_روز_جهانی_کارگر #ندا_ناجي #عاطفه_رنگريز #مرضيه_اميري
@bidarzani
@Maydayarrests
ماه می‌آد تو خواب
منو می‌بره
از توی زندون
مث شب‌پره
با خودش بیرون...#بازداشت_شدگان_روز_جهانی_کارگر #ندا_ناجي #عاطفه_رنگريز #مرضيه_اميري
@bidarzani
@Maydayarrests