بلقیس روشن عضو لویی‌جرگه افغانستان امروز هنگام سخنرانی اشرف غنی به توافق با طالبان در مجلس اعتراض کرد.


#زنان_افغانستان


@bidarzani

📌بهای صلح با طالبان: مکتب نرفتن دختران؟

✍عطیه مهربان

🔺 هنوز هم کودکان بی‌شماری، بخصوص دختران، به دلیل ناامنی، نبود امکانات و یا به خاطر سنت‌های زن‌ستیزانه اجتماعی از مکتب رفتن محرومند. تفکر سنتی و باورهای افراطی و غلط دینی سبب شده که کودکان دختر سال‌ها از تعلیم و آموزش به دور بمانند. در بعضی قریه‌جات حتی یک زن را هم نمی‌توان یافت که سواد خواندن و نوشتن داشته باشد. با وجود پیشرفت نسبی دو دهه گذشته در آموزش، یکی از نهادهایی که در زمینه آموزش فعالیت می‌کند، در گزارش خود می‌گوید که در ۲۰ سال گذشته، در ۱۴۰ ولسوالی افغانستان هیچ دختری از صنف دوازده فارغ نشده است.

⭕️طالبان در بیست سال گذشته، نشان نداده‌اند که عملکرد آن‌ها در دوران حاکمیت‌شان اشتباه بوده و یا آن‌که طرز فکر خود را نسبت به زنان و جایگاه اجتماعی آن‌ها تغییر داده‌اند. برعکس طالبان همیشه تاکید کرده‌اند که حقوق زنان را در «چارچوب قوانین اسلامی» رعایت خواهند کرد. ولی مشکل این جاست که تعریف طالبان از قوانین شرعی به محدود کردن زنان در خانه‌ها و نقض حقوق ابتدایی آن‌ها مثل حق دسترسی به آموزش و کار ختم می‌شود.


📍کارنامه حکومت در حمایت از آموزش دختران

🔺حکومت افغانستان نیز در بیست سال گذشته، آن‌طور که باید به آموزش دختران توجه جدی نداشت. این مسئله در ترکیب با فساد گسترده و ناامنی باعث شد که بسیاری از دختران در مناطق دوردست به آموزش دسترسی نداشته باشند. حکومت نبود آموزگاران زن در برخی مناطق یکی از اصلی‌ترین دلایل نرفتن دختران به مکتب می‌داند. اما اگر حکومت به راستی به آموزش دختران اهمیت می‌دادند می‌توانست با اعطای معاش و امتیازات بیشتر به معلمین زن، آن‌ها را تشویق کند که در مکاتب روستاها تدریس کنند.


📍کارزار #روایت_زنانه

🔺همین نگرانی‌ها باعث شده که در آستانه گفتگوی طالبان و حکومت گروهی از زنان در سراسر افغانستان کمپینی با نام «کارزار روایت زنانه» به راه اندازند. هدف این کارزار این است که به سیاستمداران افغانستان و طالبان یادآوری کنند که زنان افغانستان به هیچ عنوان یا بهانه‌ای دیگر حاضر نیستند در خانه‌ها محصور باشند.

🔺کارزار روایت زنانه به دنبال همصدایی زنان در سراسر افغانستان و بخصوص مناطق دورافتاده است و آن‌ها را تشویق می‌کند که حرف و نظر خود را به صدای بلند بگویند. بخشی از این فعالیت در شبکه‌های اجتماعی است و برگزارکنندگان این کارزار هر هفته را به آگاهی رسانی و طرح یکی از حقوق اساسی زنان اختصاص می‌دهد. هفته اول این کارزار به «حق آموزش زنان» اختصاص داشت که با استقبال گسترده کاربران شبکه‌های اجتماعی روبرو شد.

#زنان_افغانستان
#آموزش
@bidarzani
https://nebesht.com/will-women-education-be-the-price-for-peace-by-a-mehraban/

‏ثبت ۳ هزار پروندۀ ‎خشونت بر زنان در کشور

✍گزارش‌‌گر: بهشته عزیز

بر اساس آماری که کمیسیون مستقل حقوق بشر در حوزه‌ی غرب به دست می‌دهد، در یک سال پسین، ۳ هزار پرونده‌ی خشونت بر زنان در سراسر کشور ثبت شده است. این آمار، کاهش ۱۱ درصدی را نسبت به سال گذشته نشان می‌دهد.
مسؤولان کمیسیون حقوق بشر در هرات در کنار این که از وضعیت زنان و خشونت‌ها در برابر زنان نگران اند می‌گویند، زنان در دسترسی به کار و حق کار خود مشکلات زیادی دارند.

میرویس امینی، سرپرست ساحوی کمیسیون مستقل حقوق بشر می‌گوید از جمله عوامل که سبب شده آمار کاهش داشته باشد ناامنی‌های اخیر، شیوع ویروس کرونا و عدم دسترسی زنان در شهرستان‌ها به نهاد‌های عدلی وقضایی است.
آقای امینی می‌افزاید: «باور‌های سنتی در هرات، عدم آگاهی مردم از قوانین و نبود سازوکارهای حمایوی در شهرستان‌ها برای زنان، عامل اساسی خشونت بر زنان است.»
عطیه الهی، آمر بخش حمایت زنان در کمیسیون مستقل حقوق بشر حوزه‌ی غرب می‌گوید که یکی از عوامل مهمی که سبب بی‌کاری زنان شده است، ناامنی‌هاست.
خانم الهی می‌افزاید: «به اساس یافته‌های ما بیشتر خانم‌ها که معلم بوده اند به دلیل مشکلات امنیتی به کار شان ادامه نداده‌اند و تعدادی از زنان نیز از طرف خانواده‌های خود مجبور به ترک کار شده اند.»
او هم‌چنان می‌گوید که زنانی که در اداره‌های دولتی مصروف کار اند به مشکلات تسهیلاتی مواجه‌اند.
از سوی دیگر اداره‌ی امور زنان ولایت هرات می‌گوید از جمله ۲۲ نوع خشونتی که در قانون منع خشونت بر زنان صراحت دارد، یکی ممانعت از حق کار است.

سهیلا صبری، مسؤول بخش روابط عمومی اداره‌ی امور زنان هرات می‌گوید: «به اساس آمار جدیدی که از کمیسیون اصلاحات اداری به دست ما آمده، از مجموع ۴۷ اداره‌ی دولتی، ۶۲۷ کارمند را زنان تشکیل می‌دهد.»

در این میان اما برخی از کنش‌گران مدنی می‌گویند که خشونت بر زنان هنوز هم در جامعه وجود دارد و باید  برای زنان و مردان در مورد حقوق شان آگاهی‌دهی صورت گیرد.

فاطمه فراهی، فعال حقوق زن می‌گوید که حق کار زنان در قوانین کشور به صراحت آمده است و زنان باید از این حق خود آگاهی داشته باشند.
خانم فراهی می‌افزاید: «خشونت در برابر زنان کاهش نیافته و هنوزهم در جامعه‌ی ما وجود دارد و نهاد‌های حمایوی زنان باید بیشتر در این بخش کار کنند و آگاهی‌دهی کنند.»/خبرگزاری بانوان افغانستان

#خشونت_علیه_زنان
#زنان_افغانستان

@bidarzani

حلال و حرام طالبان برای زنان/قوانین تازه چیست

نازنین وطندوست، فعال مدنی افغانستان

کانون زنان ایرانی

حاکمیت طالبان در دهه هفتاد خورشیدی معجونی از جهل، فقر، تبعیض، خشونت و تحجرگرایی دینی پرورش یافته در فرهنگ قبیله‌ای بود. طالبان به نام دین و اجرای احکام اسلامی بیش‌ترین ستم‌ها را در حق مردم فقیر افغانستان، بویژه زنان روا داشتند. پدیدار شدن رژیم طالبانی برای مردان نمازهای اجباری و تکراری، قطع دست، ریش دراز و دستار سیه/سفید را هدیه داد و اما برای زنان قوانین ذیل را بنام حلال و حرام به ارمغان آورد:
حرام و حلال طالبان برای زنان
1. حرام:
2. رفتن به مکتب/مدرسه
3. اشتراک در مشاغل اجتماعی/فرهنگی
4. بیرون شدن از خانه بدون محرم (بدون اقوام مرد)
5. رفتن به کار (اشتغال)
6. شنیدن موسیقی
7. پوشیدن دمپایی (چپلی)
* حلال از دید طالبان:
* پوشیدن اجباری بُرقع
* ازدواج اجباری
* بیرون نشدن از خانه
* سنگسار
* شلاق و تازیانه در هر کوچه و بازار

این مطلب را در سایت کانون زنان ایرانی بخوانید.

https://ir-women.com/18184

#پرونده_ویژه
#زنان_افغانستان


@irwomen
@bidarzani

🟣 تظاهرات مسلحانه زنان افغانستان بر ضدطالبان

نویسنده : اما گراهام هریسون/گاردین
ترجمه و تلخیص:تیام آبکناری

کانون زنان ایرانی

در حالیکه طالبان سراسر کشور را در می نوردد، صدها تن از زنان در مناطق مرکزی و شمال افغانستان اسلحه به دست گرفتند و با برپایی تظاهرات در خیابان و گرفتن عکس‌هایی با مسلسل‌های اتوماتیک و انتشار آنها در فضای مجازی، عزم خود را برای مبارزه با طالبان نشان دادند.

یکی از بزرگترین این تظاهرات در مرکز ولایت غور انجام شد که در آن صدها زن به خیابان‌ها ریختند و با بلند کردن اسلحه‌های خود شعارهای ضد طالبان سر دادند.

با وجود جامعه محافظه کار و به شدت سنتی و عدم داشتن تجربه، شرایط به گونه‌ای نیست که تعداد زیادی از آنها  به زودی، به خطوط نبرد فرستاده شوند. اما چنین تظاهراتی با وجود خطر فوری نیروهای مسلح طالبان، این را به نمایش می‌گذارد که زنان تا چه حد می توانند از نقش و رفتاری که طالبان برای آنها و خانواده هایشان در پی دارد، ترسیده باشند.

برای خواندن ادامه مطلب بر روی instant view کلیک کنید.

https://telegra.ph/تظاهرات-مسلحانه-زنان-افغانستان-بر-ضدطالبان-08-12

همچنین می‌توانید این مطلب را در سایت کانون زنان ایرانی بخوانید.

https://ir-women.com/18258

#پرونده_ویژه
#زنان_افغانستان

@bidarzani

ما این صلح را نمی‌خواهیم/زنان هرات از طالبان می‌گویند 
 
هلیا عسگری

کانون زنان ایرانی

“اینجا هرات هست, کانون علم و فرهنگ با مردمی صلح دوست و آگاه….
جنگ برای هر سرزمینی ناگوار است و آسیبهای جانی، مالی و روحی فراوانی را در پی دارد، اما در این میان کودکان و زنان قشر آسیب پذیرتر جامعه اند. این روزها که آتش جنگ به دامان شهر هرات رسیده، کودکان زیادی بعنوان سپر انسانی گرفتار گروه تروریستی طالبان‌اند تا بلا گردان جان این ددمنشان باشند.
از حال و روز این کودکان معصوم ما حتی خدا نیز چیزی نمی داند!
زنان زیادی به سوگ همسر، فرزند و برادر خویش نشسته اند و دختران زیادی خواب شب از چشمانشان ربوده شده است.
این روزها موضوع جهادالنکاح طالب، کابوس هر خانواده است !”
این اولین جوابی است که ناجی برایم می‌فرستد، زمانیکه حالش را پرسیدم و از او خواستم از وضعیت هرات برایم بگوید. اما پیامی که فرستاد بیشتر شبیه آغاز صحبت انسانی است که قرار است در دادگاهی درباره ارتکاب جنایت علیه بشریت شهادت دهد.
______
برای خواندن ادامه مطلب بر روی instant view کلیک کنید.

https://telegra.ph/ما-این-صلح-را-نمی%E2%80%8Cخواهیمزنان-هرات-از-طالبان-می%E2%80%8Cگویند-08-13

همچنین می‌توانید این مطلب را در سایت کانون زنان ایرانی بخوانید.
https://ir-women.com/18285
#پرونده_ویژه
#زنان_افغانستان

@irwomen

‍ بیانیه ۱۲۰۰ فعال ایرانی و افغانستانی: حقوق زنان افغانستان پیش شرط تمام مذاکرات با طالبان باشد

کانون زنان ایرانی

بیش از ۱۲۰۰ فعال مدنی، سیاسی، حقوق زنان و روزنامه‌نگار در ایران و افغانستان با صدور بیانیه‌ی مشترکی از جامعه جهانی درخواست کرده‌اند که صدای زنان افغانستان را بشنوند و حقوق آنان را پیش شرط تمام مذاکرات خود با طالبان قرار دهند.

در بخشی از این بیانیه که به امضای بسیاری از فعالان سرشناس افغانستان و ایران رسیده، آمده است: «هم‌زمان با این جنگ و خشونت، مذاکرات صلح نیز بیش از آنکه باهدف بهبودی اوضاع در افغانستان باشد، در جهت مشروعیت بخشیدن به متهمان جنایت‌های جنگی و بانیان فجایع انسانی بی‌شمار، پیش می‌رود. مذاکراتی که در آن جامعه مدنی مستقل افغانستان هیچ نماینده‌ای در آن ندارد و صدای زنانی که همین امروز در ولایات تحت امر طالبان، شلاق می‌خورند و سنگسار می‌شوند و به‌اجبار به عقد نکاح سربازان طالب درمی‌آیند، شنیده نمی‌شود. مذاکراتی که هیچ نشانی از صلح در آن نیست و بیشتر به چانه ‎زنی برای کسب قدرت می‌ماند.»

این فعالان همچنین با تأکید بر اینکه دوستان واقعی افغانستان هستند، ضمن حمایت از خواسته‌های زنان افغانستان اعلام کرده‌اند: « زنان افغانستان شهروندانی برابر هستند و حقوق انسانی آن‌ها می‌بایست در هر مذاکرات صلحی به‌عنوان پیش‌شرط مطرح و موردقبول طرفین قرار گیرد. زنان افغانستان نباید بار دیگر قربانی جنگ‎های نیابتی شوند و دستاوردهایشان در آتش جنگ‎هایی که در آن نقشی ندارند، از میان برود.»

متن کامل این بیانیه که فعالان امضاکننده، خواسته‌های خود را در ۱۲ بند مشخص بیان کرده‌اند را در سایت کانون زنان ایرانی بخوانید.

https://ir-women.com/18324

#پرونده_ویژه
#زنان_افغانستان

@irwomen
@bidarzani

کابل؛ نه به بردگی، زنده باد آزادی



#افغانستان #زنان_افغانستان #مرگ_بر_طالبان #مرگ_بر_پاکستان #مرگ_بر_امپریالیسم #مرگ_بر_استعمار


@Blackfishvoice

ویدئویی از اعتراضات روز چهارشنبه در کابل و نقش پیش‌رو و سدشکنِ #زنان_افغانستان در مبارزه با #طالبان



@Blackfishvoice

🟣 نان، کار، آزادی / مشارکتْ سیاسی


#زنان_افغانستان
#زنان_حذف_شدنی_نیستند

@bidarzani

🟣 افزایش خودکشی زنان در افغانستان، با شدت گرفتن سیاست‌های محرومیت و ممنوعیت توسط طالبان


به گزارش گاردین، بر اساس داده‌های مراکز درمانی در افغانستان، پس از روی کار آمدن طالبان تعداد زنانی که خودکشی کرده‌اند یا قصد آن را دارند، افزایش یافته است.
مقامات طالبان اطلاعات و آمار مربوط به خودکشی‌ها را منتشر نکرده‌اند و کارکنان مراکز درمانی و بیمارستان‌های چند ولایت را نیز از اطلاع‌رسانی درباره آمارهای خودکشی منع کرده‌اند.

دستورهای طالبان برای محدودیت حضور زنان در جامعه از ممنوعیت تحصیل دختران گرفته تا منع ورود به پارک‌ها، حمام‌ها و سایر اماکن عمومی، وضعیت زنان افغانستان را هر روز دشوارتر از قبل کرده است.
نماینده این کشور در سازمان ملل گفته است که افغانستان در بحبوحه یک بحران سلامت روانی قرار دارد که ناشی از بحران حقوق زنان است.
او گفته است: «ما شاهدیم که تعداد فزاینده‌ای از زنان و دختران، مرگ را بر زندگی در شرایط کنونی ترجیح می‌دهند.»

این گزارش افزوده که اغلب، بر این خودکشی‌ها سرپوش گذاشته می‌شود، به‌طوری که برخی از زنانی که اقدام به خودکشی می‌کنند، برای معالجه پذیرفته نمی‌شوند و آن‌هایی هم که می‌میرند، ممکن است بدون نام و مشخصات دفن شوند. داده‌های این گزارش حاکی از آن است که افغانستان به یکی از معدود کشورهای جهان تبدیل شده که در آن زنان بیشتر از مردان خودکشی می‌کنند.

خشونت‌های خانوادگی و اجتماعی، فقر، از دست دادن آزادی و امید، افزایش ازدواج‌ اجباری و زیر سن قانونی، زنان افغانستانی را در دو سال اخیر آسیب‌پذیرتر کرده است.

چند روز پیش، جمعی از فعالان حقوق زنان در شهر کابل گرد هم آمدند و شعارهای«طالبان خشونت علیه زنان را بس کنید» و«حمایت از طالبان نقض حقوق زنان» را سر دادند.


#ژن_ژیان_ئازادی
#زنان_افغانستان
#ارتجاع_طالبان
#خشونت_سیستماتیک_علیه_زنان

@bidarzani