This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 برای فعالان حقوق زنان و فعالان سیاسی محبوس در زندان لاکان رشت
فروغ سمیع‌نیا، جلوه جواهری، یاسمین حشدری، زهرا دادرس، زهره دادرس، نگین رضایی، شیوا شاه‌سیاه، آزاده چاوشیان، سارا جهانی و هومن طاهری، از بازداشت‌شدگان پرونده مردادماه ۱۴۰۲، در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در زندان لاکان رشت هستند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
فروغ سمیع‌نیا، جلوه جواهری، یاسمین حشدری، زهرا دادرس، زهره دادرس، نگین رضایی، شیوا شاه‌سیاه، آزاده چاوشیان، سارا جهانی و هومن طاهری، از بازداشت‌شدگان پرونده مردادماه ۱۴۰۲، در حال سپری کردن دوران محکومیت خود در زندان لاکان رشت هستند.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 ۴۶۶ روز از بازداشت نسیم غلامی سیمیاری، زندانی سیاسی متهم به بغی میگذرد
۱۶ ماه از بازداشت نسیم غلامی سیمیاری میگذرد. او متولد ۲۲تیرماه ۱۳۶۷ و یکی از معترضان قیام ژینا است که با ضرب‌وشتم ماموران سپاه در اردیبهشت ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و پس از ماه‌ها بازجویی، شکنجه روحی و جسمی و کسب اعتراف اجباری به #بغی محکوم شد.
نسیم غلامی سیمیاری با هفت متهم دیگر به نام های حمیدرضا سهل‌آبادی، احسان روازژیان، امین سخنور، علی هراتی مختاری، حسین محمدحسینی، امیر شاه ولایتی و حسین اردستانی در یک پرونده مشترک هستند.
او در تاریخ بیست و هشتم اردیبهشت ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات سپاه در یکی از خیابانهای تهران بازداشت شد. نسیم سیمیاری، پس از بازداشت به بند #یک_الف_سپاه منتقل شد و در انفرادی مورد بازجویی قرار گرفت و پس از دو ماه به بند دو الف منتقل شد. وی نهایتا در تاریخ چهارم مهرماه ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
نسیم سیمیاری نهایتا پس از پنج ماه بازداشت در دادسرای اوین توسط بازپرس ناصر جلایر سرتقی از بابت اتهامات اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و بغی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا: «نسیم سیمیاری در زمان بازداشت مورد شکنجه روحی و جسمی قرار گرفته بود و همچنین از او اعترافات اجباری مقابل دوربین فیلمبرداری اخذ شده است. اعترافاتی که به صورت دیکته، نوشته شده بود و به اجبار بازجو انجام شده است».
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
۱۶ ماه از بازداشت نسیم غلامی سیمیاری میگذرد. او متولد ۲۲تیرماه ۱۳۶۷ و یکی از معترضان قیام ژینا است که با ضرب‌وشتم ماموران سپاه در اردیبهشت ۱۴۰۲ در تهران بازداشت و پس از ماه‌ها بازجویی، شکنجه روحی و جسمی و کسب اعتراف اجباری به #بغی محکوم شد.
نسیم غلامی سیمیاری با هفت متهم دیگر به نام های حمیدرضا سهل‌آبادی، احسان روازژیان، امین سخنور، علی هراتی مختاری، حسین محمدحسینی، امیر شاه ولایتی و حسین اردستانی در یک پرونده مشترک هستند.
او در تاریخ بیست و هشتم اردیبهشت ۱۴۰۲، توسط ماموران اطلاعات سپاه در یکی از خیابانهای تهران بازداشت شد. نسیم سیمیاری، پس از بازداشت به بند #یک_الف_سپاه منتقل شد و در انفرادی مورد بازجویی قرار گرفت و پس از دو ماه به بند دو الف منتقل شد. وی نهایتا در تاریخ چهارم مهرماه ۱۴۰۲ به بند زنان زندان اوین منتقل شد.
نسیم سیمیاری نهایتا پس از پنج ماه بازداشت در دادسرای اوین توسط بازپرس ناصر جلایر سرتقی از بابت اتهامات اجتماع و تبانی، تبلیغ علیه نظام و بغی مورد تفهیم اتهام قرار گرفت.
بر اساس گزارش خبرگزاری هرانا: «نسیم سیمیاری در زمان بازداشت مورد شکنجه روحی و جسمی قرار گرفته بود و همچنین از او اعترافات اجباری مقابل دوربین فیلمبرداری اخذ شده است. اعترافاتی که به صورت دیکته، نوشته شده بود و به اجبار بازجو انجام شده است».
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 متنی از هستی امیری برای نسیم غلامی سیمیاری، زندانی متهم به بغی در زندان اوین
«سلام نسیم جانم
نزدیک به ۴۷۰ روز بازداشت موقت و زندگی در تعلیق مرگ یا زندان، روزهای پرسش حبس یا اعدام؟ میگذرد. تصویر تو اما تصویر بازداشت و شکنجه نیست.
تصویر تو تصویر زیبایی است. تصویر زنی که بعد از دادگاهش ورزش می‌کند. تصویر زنی که غذاهای خوشمزه درست می‌کند. تصویر زنی که مراقب هم‌بندی‌هایش است. تصویر تو تصویر مبارزی است که زندگی را بلد بوده، تفریح، سفر و رفیق را خوب شناخته است و حالا در زندان مقاومت را زندگی می‌کند. تصویر خواهری که کشتار خیابان را تاب نیاورده. تو همان زنی هستی که در زندان هم برای حق هم‌بندی خواهی جنگید. همان زنی که انتهای هواخوری در گرم‌ترین ساعات روز می‌نشیند چون می‌خواهد تنها باشد. همان زنی که اگر تعداد بازیکنان والیبال بیشتر شد کنار می‌رود تا دیگری بازی کند. همان زنی که مجری برنامه روز کارگر شد. همان زنی که هر بار جمع می‌شویم با چشمان پراشک می‌خواند "بارون اومد و یادم داد تو زورت بیشتره/ ممکنه هر دفعه اونجوری که میخواستی پیش نره" تا یاد حمیدرضا روحی را زنده کنی.
تو ۴ ماه انفرادی را تاب آوردی و هزارجور شکنجه را از سر گذراندی اما لبخند می‌زنی، در رقابت "چه کسی بیشتر قربانی است؟" سکوت میکنی و هویتت را با شکنجه و بازداشت و زندان گره نزدی. اتفاقا مبارزه‌ات تمام تو شده و اصلا نقش قربانی نداری.
اینجا خیلی از آدم‌ها به بیرون از دیوارهای اوین می‌گویند زندان بزرگتر. اشتباه بزرگی است. زندان که تنها به معنای سرکوب و ستم نیست. زندان دیوار است. تعلیق دائمی شده با قفل و در. این بیرون هیچ چیزی خوب نیست اما زندان هم نیست.
تو را برای انتقام "زن،زندگی،آزادی" گرفتند و حالا نزدیک به ۴۷۰ روز از بازداشت موقتت میگذر، نه آن هلهله‌های بازداشت موقت طولانی غیرقانونی نصیبت شد و نه آن بخشنامه نمایشی عفو. برای تو شکنجه، پرونده با اتهام "بغی" و اعتراف اجباری را نوشتند. تصویر تو اما تصویر مبارزی ایستاده در میان هواخوری بند زنان اوین است.
نسیم جانم من مطمئنم یک روز دوباره دستان هم را می‌گیریم و فریاد خواهیم زد:
⚪️ نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد/جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد».
▪️از حساب اینستاگرام هستی امیری
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
«سلام نسیم جانم
نزدیک به ۴۷۰ روز بازداشت موقت و زندگی در تعلیق مرگ یا زندان، روزهای پرسش حبس یا اعدام؟ میگذرد. تصویر تو اما تصویر بازداشت و شکنجه نیست.
تصویر تو تصویر زیبایی است. تصویر زنی که بعد از دادگاهش ورزش می‌کند. تصویر زنی که غذاهای خوشمزه درست می‌کند. تصویر زنی که مراقب هم‌بندی‌هایش است. تصویر تو تصویر مبارزی است که زندگی را بلد بوده، تفریح، سفر و رفیق را خوب شناخته است و حالا در زندان مقاومت را زندگی می‌کند. تصویر خواهری که کشتار خیابان را تاب نیاورده. تو همان زنی هستی که در زندان هم برای حق هم‌بندی خواهی جنگید. همان زنی که انتهای هواخوری در گرم‌ترین ساعات روز می‌نشیند چون می‌خواهد تنها باشد. همان زنی که اگر تعداد بازیکنان والیبال بیشتر شد کنار می‌رود تا دیگری بازی کند. همان زنی که مجری برنامه روز کارگر شد. همان زنی که هر بار جمع می‌شویم با چشمان پراشک می‌خواند "بارون اومد و یادم داد تو زورت بیشتره/ ممکنه هر دفعه اونجوری که میخواستی پیش نره" تا یاد حمیدرضا روحی را زنده کنی.
تو ۴ ماه انفرادی را تاب آوردی و هزارجور شکنجه را از سر گذراندی اما لبخند می‌زنی، در رقابت "چه کسی بیشتر قربانی است؟" سکوت میکنی و هویتت را با شکنجه و بازداشت و زندان گره نزدی. اتفاقا مبارزه‌ات تمام تو شده و اصلا نقش قربانی نداری.
اینجا خیلی از آدم‌ها به بیرون از دیوارهای اوین می‌گویند زندان بزرگتر. اشتباه بزرگی است. زندان که تنها به معنای سرکوب و ستم نیست. زندان دیوار است. تعلیق دائمی شده با قفل و در. این بیرون هیچ چیزی خوب نیست اما زندان هم نیست.
تو را برای انتقام "زن،زندگی،آزادی" گرفتند و حالا نزدیک به ۴۷۰ روز از بازداشت موقتت میگذر، نه آن هلهله‌های بازداشت موقت طولانی غیرقانونی نصیبت شد و نه آن بخشنامه نمایشی عفو. برای تو شکنجه، پرونده با اتهام "بغی" و اعتراف اجباری را نوشتند. تصویر تو اما تصویر مبارزی ایستاده در میان هواخوری بند زنان اوین است.
نسیم جانم من مطمئنم یک روز دوباره دستان هم را می‌گیریم و فریاد خواهیم زد:
⚪️ نه تهدید، نه سرکوب، نه اعدام، دیگر اثر ندارد/جمهوری اعدامی یک خواب خوش ندارد».
▪️از حساب اینستاگرام هستی امیری
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 حکم دو ترم محرومیت از تحصیل ریحانه ابراهیم‌وندی، دانشجوی دانشگاه الزهرا
ریحانه ابراهیم‌وندی دانشجوی مشاوره دانشگاه الزهرا در صفحه‌ی توییتر خود نوشت: «بنابر حکم کمیته‌ی انضباطی با اتهامات ایجاد بلوا و آشوب در صحن دانشگاه و نشر اکاذیب، به دو ترم محرومیت از تحصیل با احتساب در سنوات محکوم شده‌ام.
این حکم در حالی اجرایی می‌شود که هیچگونه روند تجدیدنظری بر آن اعمال نشده و ترم گذشته نیز بدون برگزاری قانونی شورای بدوی با حضور دانشجو، بدون دریافت حکم مکتوب و تنها با ابلاغ شفاهی ممنوع‌الورود بوده و هیچ پاسخ روشنی برای چرایی این اقدامات قانون‌شکنانه دریافت نکرده‌ام».
#سرکوب_دانشجویان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
ریحانه ابراهیم‌وندی دانشجوی مشاوره دانشگاه الزهرا در صفحه‌ی توییتر خود نوشت: «بنابر حکم کمیته‌ی انضباطی با اتهامات ایجاد بلوا و آشوب در صحن دانشگاه و نشر اکاذیب، به دو ترم محرومیت از تحصیل با احتساب در سنوات محکوم شده‌ام.
این حکم در حالی اجرایی می‌شود که هیچگونه روند تجدیدنظری بر آن اعمال نشده و ترم گذشته نیز بدون برگزاری قانونی شورای بدوی با حضور دانشجو، بدون دریافت حکم مکتوب و تنها با ابلاغ شفاهی ممنوع‌الورود بوده و هیچ پاسخ روشنی برای چرایی این اقدامات قانون‌شکنانه دریافت نکرده‌ام».
#سرکوب_دانشجویان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 حکم دو ترم محرومیت و تعلیقِ یکتا میرزایی، دانشجوی دانشگاه تهران
یکتا میرزایی، دانشجوی رشته جامعه شناسی دانشگاه تهران، در صفحه‌ی توییتر خود اعلام کرد که بنابر حکم کمیته انضباطی با اتهام‌های «عدم رعایت حجاب، عدم رعایت شئونات دانشجویی و توهین به شعائر و مقدسات ملی یا اسلامی» به دو نیم سال محرومیت از تحصیل محکوم شده است. که یک نیم سال آن برای وی قابل اجرا و نیم سال دیگر آن تعلیقی اعلام شده است.
#سرکوب_دانشجویان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
یکتا میرزایی، دانشجوی رشته جامعه شناسی دانشگاه تهران، در صفحه‌ی توییتر خود اعلام کرد که بنابر حکم کمیته انضباطی با اتهام‌های «عدم رعایت حجاب، عدم رعایت شئونات دانشجویی و توهین به شعائر و مقدسات ملی یا اسلامی» به دو نیم سال محرومیت از تحصیل محکوم شده است. که یک نیم سال آن برای وی قابل اجرا و نیم سال دیگر آن تعلیقی اعلام شده است.
#سرکوب_دانشجویان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 دومین نامه‌ی وریشه مرادی از زندان اوین: «به افکار عمومی، به نام زندگی، به نام انسانیت، به نام زیبایی»، جهت انتشار در اختیار #بیدارزنی قرار گرفته است. متن کامل نامه به شرح زیر است:
از متن: «من وریشه مرادی، زندانی سیاسی که در مرداد ۱۴۰۲ در مسیر کرمانشاه-سنندج توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شده و در بازداشتگاه اطلاعات سنندج و بند ۲۰۹ زندان اوین تهران، دوره‌ای از بازداشت و شکنجه را گذراندم، در روز ۵ دی ۱۴۰۳ به بند زنان زندان اوین تهران منتقل شدم. من به‌عنوان زنی که خود درد زن بودن در جامعه‌ای ناعادلانه را چشیده و آشنا به محنت‌های زنان دیگر نیز بودم، در طول زندانی بودن در میان زنان، با افراد بسیاری هم‌بند گشتم و هم‌بند هستم که سرگذشت هر یک از آنان روایت محنتی است که زنان در نظامی زن‌ستیز دارند. نظامی که شاخه‌های اجتماعی، سنتی، تاریخی دارد. نظامی که «بهشت زیر پای مادران» را به گونه‌ای متفاوت و دل‌بخواهی ترسیم و تعریف کرده و تنها در چارچوب خدمتگزاری زنان به این چرخه‌ی مردسالارانه اجازه‌ی استفاده از «بهشت»شان را می‌دهند! با زنان هم‌بند هستم و هر لحظه را با کسانی می‌زیم که هرکدام به نوعی قربانی این نظام مردسالارانه هستند. و ما نیز آنانی هستیم که در مقابل این ستم سر بلند کرده و چشم در چشم موضع قدرت، علم مخالفت با زن‌ستیزی و زن‌کشی را برافراشته‌ایم.
زندگی ما در اینجا یکی است. پیر فرزانه‌مان گفته که «زنان اولین ملت مستعمره شده هستند» و ما افراد این ملت مستعمره‌گشته، فارغ از زبان و تعلق ملیتی و اعتقادی خویش همچون یک روح در چندین جسم هستیم…»
▪️متن کامل نامه را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/xdUsa
#جنگ_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
از متن: «من وریشه مرادی، زندانی سیاسی که در مرداد ۱۴۰۲ در مسیر کرمانشاه-سنندج توسط نیروهای اطلاعات بازداشت شده و در بازداشتگاه اطلاعات سنندج و بند ۲۰۹ زندان اوین تهران، دوره‌ای از بازداشت و شکنجه را گذراندم، در روز ۵ دی ۱۴۰۳ به بند زنان زندان اوین تهران منتقل شدم. من به‌عنوان زنی که خود درد زن بودن در جامعه‌ای ناعادلانه را چشیده و آشنا به محنت‌های زنان دیگر نیز بودم، در طول زندانی بودن در میان زنان، با افراد بسیاری هم‌بند گشتم و هم‌بند هستم که سرگذشت هر یک از آنان روایت محنتی است که زنان در نظامی زن‌ستیز دارند. نظامی که شاخه‌های اجتماعی، سنتی، تاریخی دارد. نظامی که «بهشت زیر پای مادران» را به گونه‌ای متفاوت و دل‌بخواهی ترسیم و تعریف کرده و تنها در چارچوب خدمتگزاری زنان به این چرخه‌ی مردسالارانه اجازه‌ی استفاده از «بهشت»شان را می‌دهند! با زنان هم‌بند هستم و هر لحظه را با کسانی می‌زیم که هرکدام به نوعی قربانی این نظام مردسالارانه هستند. و ما نیز آنانی هستیم که در مقابل این ستم سر بلند کرده و چشم در چشم موضع قدرت، علم مخالفت با زن‌ستیزی و زن‌کشی را برافراشته‌ایم.
زندگی ما در اینجا یکی است. پیر فرزانه‌مان گفته که «زنان اولین ملت مستعمره شده هستند» و ما افراد این ملت مستعمره‌گشته، فارغ از زبان و تعلق ملیتی و اعتقادی خویش همچون یک روح در چندین جسم هستیم…»
▪️متن کامل نامه را در لینک زیر بخوانید:
https://shorturl.at/xdUsa
#جنگ_علیه_زنان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
Telegraph
دومین نامه‌ی وریشه مرادی از زندان اوین: «به افکار عمومی، به نام زندگی، به نام انسانیت، به نام زیبایی»
bidarzani دومین نامه‌ی وریشه مرادی از زندان اوین: «به افکار عمومی، به نام زندگی، به نام انسانیت، به نام زیبایی» جهت انتشار در اختیار #بیدارزنی قرار گرفته است. متن کامل نامه به شرح زیر است: «من وریشه مرادی، زندانی سیاسی که در مرداد ۱۴۰۲ در مسیر کرمانشاه-سنندج…
بيدارزنى
Photo
🟣 یک ترم محرومیت از تحصیل شیدا آقاحمیدی، دانشجوی دانشگاه تهران
شیدا آقاحمیدی، دانشجوی کارشناسی انسان‌شناسی دانشگاه تهران، با رای قطعی کمیته انضباطی و پس از روند تجدیدنظر به ۱ ترم محرومیت از تحصیل با احتساب در سنوات محکوم شد. او در گزارشی، روند این محرومیت از تحصیل را شرح داده است:
«در سال گذشته همزمان با انتشار غیرقانونی عکسی از کلاس درس در فضای توییتر، برای بار نخست به کمیته‌ی انضباطی احضار شدم، در پی نشر این عکس، به‌اتهام عدم رعایت حجاب اجباری، (بدون طی کردن مراحل قانونی رسیدگی به تخلفات انضباطی) در دفتر حراست دانشگاه تهران، با فشار ایجاد شده از سمت مسئولان حراست، مجبور به امضای تعهد اجباری شدم و پس از آن، حکم یک ترم تعلیق معلق از کمیته‌ی انضباطی، نتیجه‌ی انتشار غیر قانونی عکسی شد که من در پخش و نشر آن هیچ نقشی نداشتم.
چندی پس از دریافت این حکم، زمانی که قصد داشتم در کلاس درس حاضر شوم، هنگام ورود به پردیس مرکزی، حراست مستقر، بدون هیچ دلیل واضح و روشنی، اقدام به ضبط کارت دانشجویی‌ام نمود و در طی حرکتی خشونت‌آمیز، در تلاش بودند که از ورود من به محوطه‌ی دانشگاه جلوگیری کنند.
پس از مقاومت صورت‌گرفته جهت ممانعت از خروجم، توسط حراست دانشگاه به دفتر حفاظت فیزیکی دانشگاه ارجاع داده شدم و زمانی نسبتا طولانی را در این فضا محصور بودم؛ علاوه بر بروز این حرکت عجیب و غیرقانونی، حراست بی‌وقفه در تلاش بود تا علاوه بر کارت دانشجویی، تلفن همراه مرا نیز ضبط کند.
پس از خروج من از دفتر حفاظت فیزیکی دانشگاه نیز، نیروهای حراست مجددا سعی می‌کردند با تهدید به ضرب و شتم و پراکنده کردن دیگر دانشجویان از محیط، مرا از دانشگاه بیرون کنند.
پس از وقوع این اتفاق، با احضار دوباره به کمیته‌ی انضباطی، با اتهامات واهی "اخلال، ایجاد وقفه یا مزاحمت برای امور و برنامه‌های دانشگاهی" و " عدم رعایت شئون دانشجویی" رو به رو شدم، این در حالی‌است که کمیته‌ی انضباطی برای هیچ‌یک از اتهامات انتسابی، مصادیق و مستنداتی را جهت ارائه نداشته و دست آخر نیز حکم دو ترم تعلیق، یک ترم به صورت اجرایی و دیگری معلق، دستاورد این پرونده‌ی انضباطی شد.
در اردیبهشت سال جاری با احضار دوباره به کمیته‌ی انضباطی، متوجه شکل‌گیری پرونده‌ی جدیدی شدم که با اتهامات بی‌اساسی از قبیل توهین به حراست و عدم رعایت شئون دانشگاهی در جریان رسیدگی قرار گرفته است!
تشکیل دوباره‌ی پرونده‌ی انضباطی با چنین اتهاماتی در حالی رخ داد که کمیته‌ی انضباطی دانشگاه تهران، از نشان دادن هرگونه مدرک و مستنداتی جهت اثبات ادعای خویش، مبنی بر اتهامات من، شانه خالی کرد.
تجربه این روند معیوب نشان می‌دهد که تنها هدف آزار، مقابله با دانشجو و ممانعت از تحصیل است».
#سرکوب_دانشجویان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
شیدا آقاحمیدی، دانشجوی کارشناسی انسان‌شناسی دانشگاه تهران، با رای قطعی کمیته انضباطی و پس از روند تجدیدنظر به ۱ ترم محرومیت از تحصیل با احتساب در سنوات محکوم شد. او در گزارشی، روند این محرومیت از تحصیل را شرح داده است:
«در سال گذشته همزمان با انتشار غیرقانونی عکسی از کلاس درس در فضای توییتر، برای بار نخست به کمیته‌ی انضباطی احضار شدم، در پی نشر این عکس، به‌اتهام عدم رعایت حجاب اجباری، (بدون طی کردن مراحل قانونی رسیدگی به تخلفات انضباطی) در دفتر حراست دانشگاه تهران، با فشار ایجاد شده از سمت مسئولان حراست، مجبور به امضای تعهد اجباری شدم و پس از آن، حکم یک ترم تعلیق معلق از کمیته‌ی انضباطی، نتیجه‌ی انتشار غیر قانونی عکسی شد که من در پخش و نشر آن هیچ نقشی نداشتم.
چندی پس از دریافت این حکم، زمانی که قصد داشتم در کلاس درس حاضر شوم، هنگام ورود به پردیس مرکزی، حراست مستقر، بدون هیچ دلیل واضح و روشنی، اقدام به ضبط کارت دانشجویی‌ام نمود و در طی حرکتی خشونت‌آمیز، در تلاش بودند که از ورود من به محوطه‌ی دانشگاه جلوگیری کنند.
پس از مقاومت صورت‌گرفته جهت ممانعت از خروجم، توسط حراست دانشگاه به دفتر حفاظت فیزیکی دانشگاه ارجاع داده شدم و زمانی نسبتا طولانی را در این فضا محصور بودم؛ علاوه بر بروز این حرکت عجیب و غیرقانونی، حراست بی‌وقفه در تلاش بود تا علاوه بر کارت دانشجویی، تلفن همراه مرا نیز ضبط کند.
پس از خروج من از دفتر حفاظت فیزیکی دانشگاه نیز، نیروهای حراست مجددا سعی می‌کردند با تهدید به ضرب و شتم و پراکنده کردن دیگر دانشجویان از محیط، مرا از دانشگاه بیرون کنند.
پس از وقوع این اتفاق، با احضار دوباره به کمیته‌ی انضباطی، با اتهامات واهی "اخلال، ایجاد وقفه یا مزاحمت برای امور و برنامه‌های دانشگاهی" و " عدم رعایت شئون دانشجویی" رو به رو شدم، این در حالی‌است که کمیته‌ی انضباطی برای هیچ‌یک از اتهامات انتسابی، مصادیق و مستنداتی را جهت ارائه نداشته و دست آخر نیز حکم دو ترم تعلیق، یک ترم به صورت اجرایی و دیگری معلق، دستاورد این پرونده‌ی انضباطی شد.
در اردیبهشت سال جاری با احضار دوباره به کمیته‌ی انضباطی، متوجه شکل‌گیری پرونده‌ی جدیدی شدم که با اتهامات بی‌اساسی از قبیل توهین به حراست و عدم رعایت شئون دانشگاهی در جریان رسیدگی قرار گرفته است!
تشکیل دوباره‌ی پرونده‌ی انضباطی با چنین اتهاماتی در حالی رخ داد که کمیته‌ی انضباطی دانشگاه تهران، از نشان دادن هرگونه مدرک و مستنداتی جهت اثبات ادعای خویش، مبنی بر اتهامات من، شانه خالی کرد.
تجربه این روند معیوب نشان می‌دهد که تنها هدف آزار، مقابله با دانشجو و ممانعت از تحصیل است».
#سرکوب_دانشجویان
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 بیانیه‌ی کمپین «آزادی برای پخشان»
«جمعی از فعالین کورد در خارج از کشور در اعتراض به صدور حکم اعدام پخشان عزیزی گروهی را به نام «آزادی برای پخشان» تشکیل داده‌اند تا بتوانند ضمن حمایت قاطع از پخشان، اعتراض خود را به این حکم غیرانسانی اعلام نمایند. این جمع در تاریخ ١١ مرداد در متنی مکتوب از تمامی مخالفین حکم اعدام (اعم از محکومین سیاسی یا غیرسیاسی)، با هر اندیشه و دیدگاه سیاسی درخواست کرد تا در اعتراض بە حکم اعدام، طومار تدوین شده توسط این گروه را امضا کنند.
▪️این طومار درخواستی برای اجرای عدالت از سوی جمهوری اسلامی نیست، چرا که دیگر سال‌هاست مردمان این سرزمین جمهوری اسلامی را در مبارزات خود مخاطب قرار نمی‌دهند و برایشان مسلم شده که این حکومت منافعش در ویرانی است و بس.
این طومار، بلند کردن صدایی است در میان هزاران صدای دیگر که علیه اعدام و برای زندگی و مقاومت سر داده می‌شود. این طومار که به سه زبان کوردی، فارسی و انگلیسی نوشته شده است، در مدت سه هفته توانست همرزمان زیادی را از ژاپن گرفته تا اروپا و آمریکا با خود همراه سازد و تا کنون ۱۳ هزار و ۸۶۰ نفر از سراسر دنیا با امضای این طومار مخالفت خود را از این حکم نشان داده‌اند. امضاکنندگان این طومار، آزادی فوری و بی‌قید و شرط پخشان را حق مسلم وی می‌دانند.
⚪️ پخشان عزیزی، فعال فمنیست کورد و فارغ‌التحصیل رشته مددکاری احتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران، روز ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران بازداشت شد. وی به مدت چهار ماه در سلول‌های انفرادی زندان اوین تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفت و در حالی که از حق قانونی محاکمه عادلانه و علنی محروم بود، در ۳ مرداد ۱۴۰۳ به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
نویسندگان این طومار پخشان را این‌گونه توصیف می کنند: «با رویای هم‌زیستی و صلح در خاورمیانه، از مهاباد به تهران، از آنجا به سلیمانیه و سپس به قامیشلو مهاجرت کرد و هر جا که رفته همیار آسیب‌دید‌گان، گروه‌های به حاشیه رانده شده و آواره‌گان جنگی بوده است. ما پخشان عزیزی را نه یک مجرم، بلکه یک فعال انسان‌دوست راستین می‌دانیم که در ورای مرزها برای ساختن جهانی بهتر تلاش کرده است. ما حکم اعدام او را ناعادلانه می‌دانیم و خواهان لغو بی‌قید و شرط آن هستیم. ما همچنین تاکید می‌کنیم که مخالف کامل حکم اعدام برای هر انسانی هستیم».
گروه «آزادی برای پخشان» متن طومار خود را به همراه امضاها برای سازمانهای بین‌المللی مرتبط ارسال کردەاند.
با همبستگی
۳۰ آگوست ۲۰۲۴»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
«جمعی از فعالین کورد در خارج از کشور در اعتراض به صدور حکم اعدام پخشان عزیزی گروهی را به نام «آزادی برای پخشان» تشکیل داده‌اند تا بتوانند ضمن حمایت قاطع از پخشان، اعتراض خود را به این حکم غیرانسانی اعلام نمایند. این جمع در تاریخ ١١ مرداد در متنی مکتوب از تمامی مخالفین حکم اعدام (اعم از محکومین سیاسی یا غیرسیاسی)، با هر اندیشه و دیدگاه سیاسی درخواست کرد تا در اعتراض بە حکم اعدام، طومار تدوین شده توسط این گروه را امضا کنند.
▪️این طومار درخواستی برای اجرای عدالت از سوی جمهوری اسلامی نیست، چرا که دیگر سال‌هاست مردمان این سرزمین جمهوری اسلامی را در مبارزات خود مخاطب قرار نمی‌دهند و برایشان مسلم شده که این حکومت منافعش در ویرانی است و بس.
این طومار، بلند کردن صدایی است در میان هزاران صدای دیگر که علیه اعدام و برای زندگی و مقاومت سر داده می‌شود. این طومار که به سه زبان کوردی، فارسی و انگلیسی نوشته شده است، در مدت سه هفته توانست همرزمان زیادی را از ژاپن گرفته تا اروپا و آمریکا با خود همراه سازد و تا کنون ۱۳ هزار و ۸۶۰ نفر از سراسر دنیا با امضای این طومار مخالفت خود را از این حکم نشان داده‌اند. امضاکنندگان این طومار، آزادی فوری و بی‌قید و شرط پخشان را حق مسلم وی می‌دانند.
⚪️ پخشان عزیزی، فعال فمنیست کورد و فارغ‌التحصیل رشته مددکاری احتماعی از دانشگاه علامه طباطبایی تهران، روز ۱۳ مرداد ۱۴۰۲ در تهران بازداشت شد. وی به مدت چهار ماه در سلول‌های انفرادی زندان اوین تحت شدیدترین شکنجه‌های جسمی و روحی قرار گرفت و در حالی که از حق قانونی محاکمه عادلانه و علنی محروم بود، در ۳ مرداد ۱۴۰۳ به اتهام «بغی» به اعدام محکوم شد.
نویسندگان این طومار پخشان را این‌گونه توصیف می کنند: «با رویای هم‌زیستی و صلح در خاورمیانه، از مهاباد به تهران، از آنجا به سلیمانیه و سپس به قامیشلو مهاجرت کرد و هر جا که رفته همیار آسیب‌دید‌گان، گروه‌های به حاشیه رانده شده و آواره‌گان جنگی بوده است. ما پخشان عزیزی را نه یک مجرم، بلکه یک فعال انسان‌دوست راستین می‌دانیم که در ورای مرزها برای ساختن جهانی بهتر تلاش کرده است. ما حکم اعدام او را ناعادلانه می‌دانیم و خواهان لغو بی‌قید و شرط آن هستیم. ما همچنین تاکید می‌کنیم که مخالف کامل حکم اعدام برای هر انسانی هستیم».
گروه «آزادی برای پخشان» متن طومار خود را به همراه امضاها برای سازمانهای بین‌المللی مرتبط ارسال کردەاند.
با همبستگی
۳۰ آگوست ۲۰۲۴»
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 در آستانه سالگرد مهسا (ژینا) امینی؛
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، به ۲۱ زندان گسترش یافت
کارزار زندانیان سیاسی در زندانهای ایران در مخالفت با اعدام با عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که به شکل اعتصاب غذا توسط زندانیان انجام می‌پذیرد، در سی و دومین هفته خود، در آستانه سالگرد قتل مهسا امینی و آغاز جنبش زن، زندگی، آزادی همچنان ادامه دارد.
در تداوم این کارزار امروز سه‌شنبه ۱۳ شهریور زندانیان سیاسی مشارکت کننده در این کارزار، مجددا علیه صدور و اجرای حکم غیر انسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.
در بیانیه صادر شده از سوی زندانیان مشارکت کننده در این کارزار آمده:
«بر کسی پوشیده نیست که جامعه ایران در این سالیان با فجایع گوناگونی در حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... روبه‌رو بوده‌است و اعتراضات آنها توسط حکومت با سرکوب، زندان و اعدام پاسخ داده شده است. تحولات اخیر گویای آن است که جامعه ایرانی و شهروندان آن به درک روشنی رسیده‌اند که باید درمقابل این حکومت استبداد دینی مقاومت کرد، مقاومتی که نوک ِ پیکان آن در میان زندانیان تبلور یافته‌است، زندانیانی که اکنون با وجود تمام فشارهای دربند، برای سی‌ودومین هفته پیاپی در کارزار” سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در اعتصاب غذا به سر میبرند».
به گزارش این بیانیه، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در آستانه سالگرد قتل مهسا امنیتی به ۲۱ زندان شامل زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم در استان کرمان گسترش یافته است.
زندانیان اعتصابی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۱۹ زندان مختلف از جمله زندان اوین (بند زنان، بند ۴، ۶، ۸)، زندان قزلحصار (واحد۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم آباد، زندان نظام شیراز، زندان مشهد، زندان لاکان رشت، زندان قائم‌شهر، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان ارومیه، زندان خوی، زندان نقده، زندان سلماس، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان تهران بزرگ، زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم از تمام کسانی که در داخل و خارج از کشور از این کارزار که هدف آن لغو اعدام و شکنجه در ایران است، قدردانی می‌کنند و بار دیگر از همه زندانیان در زندانهای مختلف میخواهند به این کارزار بپیوندند. همچنین از تمامی وجدانهای بیدار در سراسر جهان نیز در خواست داریم تا برای لغو اعدام و مقابله با آن از این کارزار حمایت کنند».
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
۱۳ شهریور ۱۴۰۳
#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام»، به ۲۱ زندان گسترش یافت
کارزار زندانیان سیاسی در زندانهای ایران در مخالفت با اعدام با عنوان «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» که به شکل اعتصاب غذا توسط زندانیان انجام می‌پذیرد، در سی و دومین هفته خود، در آستانه سالگرد قتل مهسا امینی و آغاز جنبش زن، زندگی، آزادی همچنان ادامه دارد.
در تداوم این کارزار امروز سه‌شنبه ۱۳ شهریور زندانیان سیاسی مشارکت کننده در این کارزار، مجددا علیه صدور و اجرای حکم غیر انسانی اعدام دست به اعتصاب غذا زدند.
در بیانیه صادر شده از سوی زندانیان مشارکت کننده در این کارزار آمده:
«بر کسی پوشیده نیست که جامعه ایران در این سالیان با فجایع گوناگونی در حوزه‌های اقتصادی، فرهنگی، سیاسی و... روبه‌رو بوده‌است و اعتراضات آنها توسط حکومت با سرکوب، زندان و اعدام پاسخ داده شده است. تحولات اخیر گویای آن است که جامعه ایرانی و شهروندان آن به درک روشنی رسیده‌اند که باید درمقابل این حکومت استبداد دینی مقاومت کرد، مقاومتی که نوک ِ پیکان آن در میان زندانیان تبلور یافته‌است، زندانیانی که اکنون با وجود تمام فشارهای دربند، برای سی‌ودومین هفته پیاپی در کارزار” سه‌شنبه‌های نه به اعدام” در اعتصاب غذا به سر میبرند».
به گزارش این بیانیه، کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در آستانه سالگرد قتل مهسا امنیتی به ۲۱ زندان شامل زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم در استان کرمان گسترش یافته است.
زندانیان اعتصابی کارزار «سه‌شنبه‌های نه به اعدام» در ۱۹ زندان مختلف از جمله زندان اوین (بند زنان، بند ۴، ۶، ۸)، زندان قزلحصار (واحد۳ و ۴)، زندان مرکزی کرج، زندان خرم آباد، زندان نظام شیراز، زندان مشهد، زندان لاکان رشت، زندان قائم‌شهر، زندان تبریز، زندان اردبیل، زندان ارومیه، زندان خوی، زندان نقده، زندان سلماس، زندان سقز، زندان بانه، زندان مریوان، زندان کامیاران، زندان تهران بزرگ، زندان اسدآباد اصفهان و زندان بم از تمام کسانی که در داخل و خارج از کشور از این کارزار که هدف آن لغو اعدام و شکنجه در ایران است، قدردانی می‌کنند و بار دیگر از همه زندانیان در زندانهای مختلف میخواهند به این کارزار بپیوندند. همچنین از تمامی وجدانهای بیدار در سراسر جهان نیز در خواست داریم تا برای لغو اعدام و مقابله با آن از این کارزار حمایت کنند».
کارزار سه‌شنبه‌های نه به اعدام
۱۳ شهریور ۱۴۰۳
#قیام_علیه_اعدام
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
🟣 عدم پذیرش پرونده پزشکی قانونی سعیده شفیعی و حکم بازگشت وی به زندان
سعیده شفیعی، روزنامه‌نگار، محکوم به ۳ سال و شش ماه حبس، در صفحه‌ی توییتر (ایکس) خود نوشت: «مرا روز جمعه شانزدهم شهریور برای سومین‌‌بار به زندان میبرند. از ۱۲ اسفند سال قبل به دلیل بیماری، کیفر زندان تعلیق شد اما تصمیم جدید پزشکی قانونی و مقامات قضایی بازگشتم به زندان است؛ درحالی‌که بیماری‌ام اصلا بهتر نشده است. این هم از تولدی دیگر در نیمه‌ی شهریور و آغاز ۴۲ سالگی.»
وی شهریورماه سال ۱۴۰۲، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به تحمل هفت ماه و شانزده روز حبس تعزیری و به اتهام اجتماع و تبانی به تحمل سه سال و شش ماه حبس تعزیری و مجازات های تکمیلی (دو سال منع عضویت در گروه و دسته جات سیاسی و اجتماعی و دو سال منع خروج از کشور ) محکوم شد.
این حکم اواخر شهریورماه همان سال توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید شد. در حکم صادره تاکید شده، عفو عمومی سال ۱۴۰۱ شامل این روزنامه نگار نخواهد شد.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani
سعیده شفیعی، روزنامه‌نگار، محکوم به ۳ سال و شش ماه حبس، در صفحه‌ی توییتر (ایکس) خود نوشت: «مرا روز جمعه شانزدهم شهریور برای سومین‌‌بار به زندان میبرند. از ۱۲ اسفند سال قبل به دلیل بیماری، کیفر زندان تعلیق شد اما تصمیم جدید پزشکی قانونی و مقامات قضایی بازگشتم به زندان است؛ درحالی‌که بیماری‌ام اصلا بهتر نشده است. این هم از تولدی دیگر در نیمه‌ی شهریور و آغاز ۴۲ سالگی.»
وی شهریورماه سال ۱۴۰۲، توسط شعبه ۲۶ دادگاه انقلاب تهران به ریاست قاضی ایمان افشاری از بابت اتهام تبلیغ علیه نظام به تحمل هفت ماه و شانزده روز حبس تعزیری و به اتهام اجتماع و تبانی به تحمل سه سال و شش ماه حبس تعزیری و مجازات های تکمیلی (دو سال منع عضویت در گروه و دسته جات سیاسی و اجتماعی و دو سال منع خروج از کشور ) محکوم شد.
این حکم اواخر شهریورماه همان سال توسط شعبه ۳۶ دادگاه تجدیدنظر استان تهران تایید شد. در حکم صادره تاکید شده، عفو عمومی سال ۱۴۰۱ شامل این روزنامه نگار نخواهد شد.
#ژن_ژیان_ئازادی
#اعتراضات_سراسری
@bidarzani