🟣گفتگو با گلرخ قبادی از زنان مبارز کرد

✍🏽تهیه و تنظیم: زارا امجدیان


🔷این مصاحبه به شرح سرگذشت و فعالیت‌ها و مبارزات گلرخ قبادی از زنان مبارز کرد می‌پردازد. گلرخ قبادی یکی از آن زنان است که علیه روایت غالب مردانه از مبارزات سیاسی دست به قلم برده است و برای نخستین بار مبارزات آزادی خواهانه زنان کردستان ایران خصوصا دهه شصت را در دو کتاب به نام‌های «شقایق‌­ها بر سنگلاخ» و «گلزار شقایق‌ها، ناگفته‌های زنان مبارز کردستان ایران»، روایت کرده است.


🔸فعالیت‌های سیاسی من از دوران قبل از انقلاب و در زمان رژیم پهلوی شروع شد. من هم به مانند بسیاری از جوانان دهه ۴۰ و ۵٠ شمسی در ایران در مبارزات آن دوره با هدف رفع اختلاف طبقاتی، نابرابرهای سیاسی اجتماعی، رفع ستم ملی و اعتراض به نبود آزادی بیان، سرکوب سیاسی و… شرکت می‌کردم.

🔸شرکت در مبارزه مسلحانه کار آسان و قابل قبولی از طرف جامعه سنتی و سازمان‌هایی که ریشه در جامعه داشتند نبود. در جامعه سنتی کردستان در آن دوره، نقش‌ها کاملا جنسیتی بودند. مبارزه مسلحانه و پیشمرگ بودن ارزشمند بود و کاملا در انحصار مردان. در چنین شرایطی پیشمرگ شدن زنان امری لزوما سهل و آسان نبود


🔸هدف من از نوشتن کتاب دوم «گلزار شقایق­ها»، ناگفته‌های زنان مبارز کردستان ایران، بجز ماندگاری این وقایع از نظر تاریخی که قبلا شرح آن رفت، نوعی قدردانی و ابراز همدردی با زندانیان سیاسی و مادران است برای مقاومت­ها، همکاری­ها و شجاعت‌های بی‌نظیرشان در مبارزات و از مبارزان سیاسی آن دوره.

#تاریخ_زنان
#زنان_کردستان
#گلرخ_قبادی

👈🏾ادامه‌ی مطلب را در NSTANT VIEW بخوانید👇🏾

https://t.me/iv?url=http%3A%2F%2Fbidarzani.com/30849&rhash=3ec4f87be6d7d1

#معرفی_کتاب

📚تاریخ سیاسی زنان،‌ مبارزات طبقاتی و آزادی‌خواهی زنان

✍🏽 تونی کلیف / مترجم: نیکزاد زنگنه

از مقدمه‌ی کتاب:

جنبش زنان به درستی از این‌که زنان «از دید تاریخ پنهان مانده‌اند» شکایت دارد اما میان این ناپیدایی و ماهیت طبقاتی شیوه‌ی نگارش و آموزش تاریخی جامعه‌ی ما ارتباطی نمی‌بیند. تاریخی که تنها بر فعالیت‌های نخبگان حاکم یعنی پادشاهان، ژنرال‌ها، نخست‌وزیرها، پاپ‌ها، بانکدارها، کارخانه‌دارها، هنرمندان بزرگ، دانشمندان و فلاسفه متمرکز است و در میان آن‌ها به جز چند ملکه، امپراتریس و ژا‌ندارک باقی همه مرد هستند. از‌این‌رو، تاریخ در قالب یک داستان مردانه نگاشته شده است. اما در میان مردان نیز تنها تعداد محدودی افتخار ورود به این تاریخ را یافته‌اند. پس این شکایت که زنان از تاریخ حذف شده‌اند، بدون توجه به این که اکثر مردان نیز عملاً دچار سرنوشت مشابهی شده‌اند، به معنای پذیرش انگاره‌های نخبه‌گرایانه‌ی بنیادین تاریخِ «رسمی» است. تنها مخالفان ثابت‌قدم این مجموعه‌ی عقاید غالب، مارکسیست‌ها هستند؛ آن‌ها اعلام می‌کنند که «تاریخِ جوامع، تاریخِ مبارزه‌ی طبقاتی‌ است» و از این رو است که طبقات استثمارشده و ستمدیده نیز – چه مرد و چه زن – به اندازه‌ی طبقات حاکم سوژه‌ی تاریخ هستند... تأکید ما در سراسر این کتاب بر زنان طبقه‌ی کارگر به‌عنوان سوژه‌های تاریخ است؛ به عنوان تاریخ‌سازان...تاریخِ تلاش برای سازمان‌دهی زنان طبقه‌ی کارگر در سازمان‌های سوسیالیستی مانند تاریخ عمومی جنبش طبقه‌ی کارگر، داستان طولانی فرازها و فرودها است؛ داستان دستاوردهای شگرف و ناکامی‌های جان‌سوز. با این وجود مبارزه ادامه دارد؛ حتی اگر قرار باشد که همه چیز را از نو آغاز کنیم.
#جنبش_زنان #تاریخ_زنان #زنان_طبقه_کارگر

نشر افکار/ چاپ اول: بهار ۱۴۰۰/ ۴۵۰ صفحه/ ۱۲۵ هزار تومان

@bidarzani | @NashrAfkar