کتاب تحسین برانگیز «جنسیت و ملیتانتیسم در کردستان ایران»، نوشته فاطمه کریمی، به تازگی در انتشارات لاغماتان به زبان فرانسه منتشر شده است. این کتاب که برگرفته از تز دکترای نویسنده است، به بررسی روابط جنسیت در سازمان کومله در فاصله بین سال های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۱ می پردازد.

اهمیت این کتاب علاوه بر محتوای ارزشمند آن، به جایگاهی که در حوزه مطالعات سیاسی و مطالعات جنسیت در ایران اشغال کرده نیز برمیگردد، زیرا او رویه ای بر خلاف جریان رایج را در پیش گرفته و برگی از تاریخ مفقوده ایران سالهای اول انقلاب را روشن میکند که به شکلی سیستماتیک یا نادیده گرفته شده یا حتی تحریف و حذف شده است. نباید فراموش کرد که این تحقیق در یک میدان دشوار و تنگ متحقق شده و موانع زیادی را پشت سر گذاشته است؛ از یک طرف سیاست های مرکزگرا، امنیتی و حذفگرای دولتی موانعی جدی برای تحقیقات عمیق سیاسی آنجا که موضوع مربوط به مناطق حاشیه ای کشور (از جمله کردستان) و خصوصا زنان این مناطق هست را عملا غیرممکن ساخته است. از سوی دیگر ناسیونالیسم غالب بر میدان دانشگاهی-سیاسی و جامعه مدنی کشور هر شکلی از تلاش تحقیقی برای بازخوانی تاریخی وقایع اوایل انقلاب در مناطقی که به جنگ نیروهای ارتجاعی جمهوری اسلامی رفتند را با برچسب های امنیتی چون تجزیه طلبانه یا سیاست زدگی دفع یا طرد کرده اند. حتی فراتر از اینها، در مطالعات حوزه زنان و جنسیت، حتی آن بخش کثیری که توسط محققان ایرانی خارج از کشور انجام شده، آنگاه که به رویدادهای اوایل انقلاب و نقش زنان پرداخته می شود، به ندرت نامی از زنان کومله یا سایر «زنان حاشیه ای» در ایران آورده شده و این پژوهش ها اغلب بر فعالیت زنانی متمرکز بوده اند که به طبقه آنها نزدیک اند یا به مناطق مرکزی کشور تعلق دارند. این همه نشان میدهد که نه تنها «تاریخ سیاسی کشور»، بلکه «تاریخ انقلاب ایران» و دقیقتر از آن حتی «تاریخ زنان انقلاب ایران» اغلب توسط فرادستان، توسط اکثریت ممتاز لیبرال کشور، توسط محققینی با گرایش به مرکز و با انگاره های ناسیونالیستی (حتی چپ ها)، روایت شده و صدای به حاشیه رفتگان و فرودستان و گروه های رادیکال مترقی عموما در آن غایب است. از این جهت پژوهش دقیق فاطمه کریمی گامی مهم در رویارویی با این سد بزرگ و برای فراروی از موانع تا کنون موجود برای انجام تحقیقاتی از این دست است. او با زبانی داستانی در این کتاب به زنانی صدا می بخشد که پیش از آن بسیار کم و اغلب تنها در جمع «خودی ها» شنیده شده اند. خواننده گاهی چنان از خواندن روایت های زندگی این زنان متاثر می شود، از تلاش ها و فداکاری ها و شجاعت هایی که فراتر از زمانه شان از خود نشان داده اند، که به سختی میتواند سوژگی و اهمیت آنها را انکار کند. این کتاب توانسته دریچه ای بزرگ به روی تحقیقات بعدی برای احیای تاریخ سیاسی زنان در دوران پساانقلابی و حتی قبل از آن باز کند.

بررسی اجمالی کتاب فاطمه کریمی را میتوانید در فایل زیر مطالعه کنید :



👇👇
collective98@riseup.net
@collective98

🛎 درباره کتاب «جنسیت و ملیتانتیسم در کردستان ایران»: بررسی روابط جنسیت در سازمان کومله در فاصله بین سال های ۱۹۷۹ تا ۱۹۹۱

نویسنده: فاطمه کریمی



collective98@riseup.net
@collective98

📌نگاهی به کتاب در اسارت زنجیرها و خوک‌ها

🟣 تجربه زیسته‌ای سرشار از مبارزه

✍🏽 مریم نورائی‌نژاد

#بیدارزنی: کتاب «در اسارت زنجیرها و خوکها» زندگینامه خودنوشت #آنجلا_دیویس مبارز و آزادیخواه آمریکایی معاصر است که داستان زندگی خود را در راه مبارزه با مجازات اعدام، نژادپرستی، تبعیض جنسیتی، سرکوب سیاسی و سلطه سرمایه‌داری روایت می‌کند. زن سیاه‌پوستی که به یاری درک شخصی خود برای رهایی سیاهان از ستم و بیداد تبعیض نژادی حاکم بر جامعه آمریکا در دهه هفتاد میلادی به پاخاست و در آغاز راهش، یاوری جز عزم راسخ خود نداشت. اما گام به گام توانست به یاری دیگر دوستان اغلب هم‌نژاد و هم‌جنسش، حساسیت جامعه را نسبت به ستم‌های نژادی و طبقاتی برانگیخته و درنهایت؛ علاوه بر آنکه به نامی ماندگار در عرصه رهبری جنبش‌های اجتماعی معاصر دست یافت، موفق به الغای مجازات‌های کیفری نانوشته‌ای شد که در آن زمان فقط شامل حال سیاهان در ایالات متحده آمریکا می‌شد.

او که متولد سال ۱۹۴۴ است؛ در آغاز کتاب از ناخرسندی‌اش برای نوشتن این خود زندگینامه می‌گوید و از این ترس دارد که نوشتن آنچه بر شخص او گذشته، ممکن است ارزش‌های جنبشی که شکل گرفته را کم‌رنگ کند و بر واقعیتی بنیادین سایه بیندازد. در شرح این دل نگرانی می‌گوید: «عواملی که زندگی مرا به آنچه هست تبدیل کرده‌اند، دقیقاً همان عواملی هستند که زندگی میلیون‌ها نفر از مردم مرا شکل داده و از ریخت انداخته‌اند.» 


#مبارزات_زنان #اینترشکشنالیتی #آنجلا_دیویس #معرفی_کتاب


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43786

📌 #بیدارزنی: ویژه‌نامه‌ی هشت مارس ۲۰۲۲ (۱۷ اسفند ۱۴۰۰)

🟣 «بدن‌ها عرصه سیاست گذاری نیستند»!


بر اساس قانون فعلیِ «جوانی جمعیت و تعالی خانواده» که در سال ۱۳۹۹ ابلاغ شد تا به مدت ۷ سال، به‌صورت آزمایشی به اجرا درآید، بدن‌ها عرصه سیاست‌گذاری شده و تمامیت جسمانی و حق افراد بر بدن خودشان بیش از پیش نقض شده است.

در این قانون، تمامی عمل‌های جراحی برای پیشگیری از بارداری نظیر وازکتومی و توبکتومی و هرگونه تبلیغ درباره کاهش فرزندآوری ممنوع است و اقدام و همکاری در این عمل‌ها، همانند سقط‌ جنین با مجازات همراه است.

توزیع وسایل پیشگیری از بارداری توسط خانه‌های بهداشت در بسیاری از مناطق از جمله #مناطق_عشایری کشور، به طور کل ممنوع اعلام شده است. از این رو، افرادی که بارداری برایشان خطرناک است نیز از خدمات پیشگیری از بارداری محروم شده‌اند.

تصویب و اجرای این طرح‌ها در کنار ممنوعیت سقط جنین، می‌تواند تبعات بسیار بدی بر زندگی مردم و به ‌ویژه سلامت زنان و کودکان داشته باشد. در حال حاضر محدودیت در دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری؛ تعداد بارداری‌های ناخواسته را بیشتر کرده است و اغلب زنان و #خانواده‌های_فرودست_و_محروم که توان مالی خریدِ این خدمات را از بازار آزاد ندارند؛ از ابتدایی‌ترین امکانات در این زمینه محروم شده‌اند.

بالا رفتن تعداد بارداری‌های ناخواسته باعث می‌شود که زنان بسیاری سقط جنین را به عنوان راه‌‌حل انتخاب کنند. اما #سقط_جنین_خودخواسته در ایران ممنوع است و تنها در مواردی بسیار خاص آن هم به دلایل پزشکی می‌توان مجوز سقط جنین گرفت. حال با این محدودیت‌ها چند زن مجبور به انجام سقط جنین در محیط‌های ناایمن و غیربهداشتی خواهند شد؟ آمار مرگ و میر مادران چقدر بیشتر می‌شود؟

تشویق به ازدواج و فرزندآوری در سنین پایین، یکی دیگر از برنامه‌های افزایش جمعیت است. این موضوع نه تنها تعداد #ازدواج_کودکان بلکه تعداد دختربچه‌هایی را که مادر می‌شوند نیز بالا می‌برد؛ در حالی که ازدواج کودکان یک ازدواج اجباری به حساب می‌آید و رابطه جنسی با کودک ممنوع است. ضمن آنکه این کودکان و نوزادان آنها در هنگام بارداری و بعد از آن با خطرات جدی سلامتی روبه‌رو می‌شوند.

🟡 این اولین باری نیست که حق افراد به ویژه زنان بر بدنشان نقض می‌شود و از آنها با اجبار می‌خواهند که نقش مادری و همسری را بپذیرند. در ویژه نامه ۸ مارس ۲۰۲۲ (۱۷ اسفند ۱۴۰۰) بر آن شدیم که بار دیگر توجه‌ها را به حق طبیعی مالکیت بر بدن خود جلب کنیم. از این رو مطالبی را با تمرکز بر سیاست‌های جمعیتی جدید به ویژه در قالب «قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده» تهیه کرده‌ایم که به مرور منتشر خواهد شد.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس #تبعات_طرح_جوانی_جمعیت
#حق_باروری_آگاهانه #حق_سقط_جنین_امن

@bidarzani

📌 جوانی جمعیت و حمایت از خانواده؛‌ از طرح تا قانون

گزارش تصویب یک قانون علیه حق تصمیم‌گیری برای فرزندآوری

✍🏽 فروغ سمیع‌نیا


🟣 پرونده‌ی ویژه‌ی هشت‌مارس



#بیدارزنی: پس از انقلاب ۵۷ و تاکید سران انقلاب بر فرزندآوری، نرخ  زاد و ولد در ایران رو به فزونی رفت. به طوریکه از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰، جمعیت ایران به میزان ۱۸ میلیون نفر افزایش یافت. پس از اتمام جنگ در سال ۶۸ و ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» و وضع قوانینی برای کنترل جمعیت، سعی در کنترل زاد و ولد و جلوگیری از این افزایش یکباره‌ی جمعیت کشور را داشتند.

از سال ۱۳۸۹ و ریاست جمهوری احمدی نژاد، دوباره سیاست‌های جمعیتی تغییر کرد و تلاش برای افزایش جمعیت در ایران آغاز شد. به طوری که از سال ۹۳، طرح‌هایی برای افزایش جمعیت در کشور به مجلس ارائه شد تا زنان و خانواده‌ها، تشویق به فرزندآوری شوند. مسئولین، زنگ خطر کاهش جمعیت را در کشور به صدا درآوردند و از هر طریق، سعی در افزایش جمعیت کشور را داشتند؛ اما مردم در فضای مجازی و کوچه و خیابان، همواره از شرایط بد اقتصادی و کشور گفتند و فرزندآوری را در این شرایطْ جایز ندانستند. نتیجه اینکه به گفته‌ی رسانه‌ها  و مرکز آمار، نرخ رشد جمعیت در سال ۹۸ رو به کاهش رفت و سیاست‌های جدید جمعیتی شکست خورد.

دولت روحانی اما تلاشی دوباره را آغاز کرد. پنج آذر ۱۳۹۹، دولتْ طرحی به نام جوانی جمعیت و حمایت از خانواده را ارائه کرد. این طرح ۷۳ ماده دارد که در همان ابتدا، ماده ۵۳ و ۵۶ آن خبر ساز شد. ماده ۵۳ غربالگری  را به شدت محدود و به نوعی حذف می کند. ماده ۵۶ این طرح نیز قانون سقط درمانی تصویب شده در سال ۸۴ را نفی کرده  و مادر را برای سقط فرزند با هر شرایط ویژه‌ای، محق نمی‌داند.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#تبعات_طرح_جوانی_جمعیت #هشت_مارس



ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43812


@bidarzani

🟣 سنندج، ۱۵ اسفندماه، برگزاری مراسم گرامی‌داشت هشت مارس

روز یکشنبه ۱۵ اسفندماه، جمعی از زنان و مردان آزادیخواه و برابری‌ طلب شهر سنندج طی مراسمی با شكوه و نمادین ۸ مارس روز جهانی زن را گرامی داشتند.

مراسم با یک دقیقه سکوت به‌یاد تمامی جان‌باختگان راه آزادی و برابری آغاز، و با یک قطعه شعر انقلابی در وصف مبارزات آزادی‌خواهانه‌ی زنان ادامه یافت. سپس قطعنامه‌‌ی روز جهانی زن توسط یکی از حاضرین قرائت گردیده و بر بند بند آن تاُکید شد.

سپس بخشی از مطالبات برحق جنبش زنان در قالب شعارهایی کوبنده سر داده شد و فریاد رهایی از قید مناسبات ظالمانه و زن‌ستیز را طنین‌انداز نمودند.

در ادامه با تجلیل از مبارزات کنش‌گران و مبارزان راه رهایی از وضعیت موجود و همدلی و حمایت از جنبش زنان در کنار دیگر جنبش‌های آزادی‌خواهانه‌ی ایران و جهان، شرکت‌کنندگان به رقص و پایکوبی پرداخته و با پخش شیرینی به استقبال روز هشت مارس رفتند.

▪️منبع: کوله‌بر نیوز

@bidarzani

📌 تُنگِ تَنگِ بدن

✍🏽مهسا غلامعلی‌زاده

🎨 طرح: فاطمه زمانی

🟣 پرونده‌ی ویژه‌ی هشت مارس


#بیدارزنی : تمامیت جسمانی زنان در نگاه جامعه‌ی مردسالار محدود به امر جنسی و تولید مثل می‌شود. در واقع زن‌ها بدوا موجوداتی غیراصیل هستند و مردسالاری در راستای اصالت‌بخشی به زنان، وجود آن‌ها را به باروری تقلیل می‌دهد. زن‌ها اگر قرار است خودی نشان دهند تنها یک قابلیت دارند؛ رفع نیاز جنسی آن‌ هم نه بی‌ضابطه و بدون هدف، بلکه در چهارچوب خانواده و صرفا جهت تداوم نسل. شاید بتوان ادعا کرد که عینی‌ترین شکل از نقض حق بر بدن زنان، دخالت در روابط جنسی و محرومیت وی از حق باردار نشدن است.

زن‌های بی‌شماری در سراسر جهان حق استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری را ندارند. پایان دادن به بارداری ناخواسته، برای زنان محدود و معدودی در دنیا ممکن است. لذت‌ جنسی برای زنان بسیاری، امری ثانویه و غیرضروری است.

در عصری که لقب مدرن‌بودن را یدک می‌کشد، قوانینی تصویب می‌شوند که آشکارا بدن زنان را به بردگی می‌کشند؛ قوانینی که برای سکس، غایتی جز باروری قائل نیستند. زنان در نگاه این قوانین مکلف به فرزندآوری هستند؛ سلامت مادر و جنین نیز کوچک‌ترین اهمیتی ندارد. در حقیقت نظام سیاسی یک کشور به خودش اجازه می‌دهد با تکیه بر توجیهاتی نظیر پیشگیری از پیری جمعیت و یا حفظ قدرت سیاسی، بدن یک زن را اسیر کند.




#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدازنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43769


@bidarzani