بيدارزنى
4.37K subscribers
5.44K photos
1.25K videos
176 files
4.22K links
«بیدارزنی» رسانه‌ای گروهی از کنشگران حقوق زنان است که در زمینه‌ی ارتقای آگاهی جامعه نسبت به برابری جنسیتی و احقاق حقوق زنان فعالیت می‌کنند.

تماس با ما:
@bidarzanitel
Download Telegram
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی : صحبت‌های دادا زلیخا و کاک عثمان، مادر و پدر «گلاله شیخی»، قربانی #زن_کشی در سقز

گلاله شیخی، ۲۶ ساله، دانش‌آموخته‌ی حقوق و مشغول به‌کار در یک دفتر وکالت بود. روز سه شنبه ۱۸ خرداد ۱۴۰۰، جسد سوخته‌ی وی در جاده سنندج به سقز و در محلی به نام “چاپان سفلی” توسط ماموران اداره آگاهی کشف شد. او توسط نامزدش و در پی مخالفت با #حق_اشتغال خود‌ کشته شد.

ویدئوی پیش‌رو، صحبت‌های پدر و مادر گلاله شیخی است که توسط انجمن زنان ژیوانو تهیه شده است. آنها اعلام کردند که: «برای خرج تحصیل هر سه دخترمان، خانه‌مان را فروختیم. تاکید کرده بودیم که دخترمان باز هم قصد ادامه تحصیل دارد و هیچ‌کس نباید مانع او باشد، آنها هم قبول کرده بودند».
همچنین اعضای این انجمن روز دوشنبه ۲۴ خردادماه در اعتراض به رویه‌ی زن‌کشی و افزایش خشونت علیه زنان با قرائت بیانیه یر سر مزار گلاله شیخی، حضور پیدا می‌کنند.

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

⚫️ ترجمه و زیرنویس از #بیدارزنی و #ژيوانو


@bidarzani
🟣 کارِ خانگی زنان؛ نمونه روستاهای کردستان


از متن: «تصویرهای عمومی و گزارش‌های معمول ما را با گوشه‌هایی از زندگی پرمشقت زنان روستایی آشنا می‌کنند. اما کل واقعیت را نشان نمی‌دهند. عمق رنج‌ها و بی‌عدالتی‌ها پوشیده می‌مانند.
بر اساس آخرین داده‌های سرشماری سال ۱۳۹۵ مرکز آمار ایران، ۶۲,۱ درصد از زنان ایرانی «خانه‌دار» هستند و ۳۰ درصد از کل تولید ناخالص داخلی کشور مربوط به ارزش کار خانگی آن‌ها بوده است. این در حالی است که کارِ آن‌ها ارزشی اجتماعی برابر با کار مردان ندارد، آن‌ها هیچ حمایت شغلی خاصی ندارند و اساساً جزو جمعیت فعال اقتصادی محسوب نمی‌شوند.
در این میان وضعیت زنان روستایی که «خانه‌دار» تعریف می‌شوند بسیار ناعادلانه‌تر است، چرا که کار و فعالیتِ بی‌مزدِ آن‌ها بسیار فراتر از وظائف و کارهای زنِ خانه‌دارِ شهری است.
در این گزارش به طور مشخص وضعیت جمعیت زنان روستایی کردستان و رنج‌ها و بی‌عدالتی‌هایی را بررسی می‌کنیم که بر آنها روا داشته می‌شود. توصیفِ وضعیت آن‌ها در این متن، تا حدودی الگوی مشترک زندگی نوعی همه آن‌ها است، با تفاوت‌های ریز. از دشت‌های پهنِ دهگلان و دیواندره گرفته تا باغ‌های اورامان».

#کار_خانگی #آپارتاید_اقتصادی
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

منبع: رادیو زمانه

▪️ادامه‌ی متن در لینک زیر در دسترس است:


https://bit.ly/3ypqHD2


@bidarzani
بيدارزنى
Video
🟣 #بیدارزنی : الهیان، عضو کمیسیون زن و خانواده مجلس: «ویروس ولنگاری و بی‌بندوباری در غرب کشنده‌تر از ویروس کرونا شده است».

طی گذران دو سال از پاندمی کرونا و تبعات خصوصی‌سازی بهداشت و درمان، با افزایش فقر در جمعیت کارگران و بی‌ثبات‌‌کاران نیز، حق حیات، تحصیل و جان آنان با مرگ همراه شده است.
در این میان، درصد اخراج زنان شاغل از اسفند ۱۳۹۸ تا پاییز ۱۳۹۹، یعنی در طول یک سال پاندمی کرونا، ۱۴ برابر بیش از اخراج مردان بوده است. طی این مدت، از هر شش زن شاغل، یک زن شغلش را از دست داده است‌.

با ناتوانی جمهوری اسلامی در خط تولید همگانی واکسن داخلی و موج‌های پنج و ششم کرونا، «سیستان و بلوچستان» نیز به گورستانی بزرگ تبدیل شده است.
وجود تنها یک متخصص بیماری‌های عفونی در این استان، فقدان تخت خالی، پر شدن سردخانه‌ها، فروش کفن در میادین و انتظار روزانه جهت دریافت قبر قالی در سیستان و بلوچستان، گویی به امری همیشگی بدل شده است. حالا این سونامی مرگ با عادی‌سازی و تقلیل فاجیع ناشی از آن به جمله‌سازی با کشندگی ویروس ولنگاری در برابر واقعیت جاری «ویروس کرونا» در کشور بدل شده است. جایی که با تضییع تمامی حقوق انسانی، قضایی و حق اشتغال زنان، «الگوی ایدئولوژیک حجاب» و‌ «کنترل بدن زنان» را به‌عنوان اصلی‌ترین کارویژه‌ی خود اعلام می‌کنند.

این نماینده مجلس در حالی از ویروس ولنگاری می‌گوید که طبق آمارهای دولتی تا کنون بیش از ۸۵ هزار نفر با کرونا جان‌باخته‌اند. همچنین با وجود آنکه نزدیک به ۵‌ ماه از آغاز واکسیناسیون کرونا در ایران می‌گذرد، تنها ۶میلیون و ۷۲۶هزار و ۸۰۱ دوز واکسن کرونا تزریق شده است.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🟣 با انگیزه ناموسی؛ قتل دختر ۱۴ ساله قربانی کودک همسری در لرستان

روز دوشنبه ۸ شهریور، یک دختر قربانی کودک همسری به نام مبینا سوری ۱۴ ساله، اهل بخش سوری استان لرستان با انگیزه ناموسی توسط یکی از اعضای خانواده خود به قتل رسید.

به گزارش رکنا به نقل از ساکنین این روستا آمده است: «مبینا دختری ۱۴ ساله بود که با یکی از روحانیون جوان روستای ما ازدواج کرده بود. مدتی بود پشت سر مبینا و یکی از جوان‌های روستا حرف و حدیث بود. منطقه ما یک منطقه عشایری است و فرهنگ مردم طوری است که تعصبات بیهوده زیادی دارند. مبینا دختر خیلی کم سن و سالی بود و با اجتماع آشنا نبود. من از اهالی روستا که در مراسم فاتحه خوانی او شرکت داشتند شنیدم که می گفتند شوهر مبینا گریه می‌کرد و می‌گفت من به همسرم اطمینان داشتم. اما ظاهرا خانواده مبینا و افرادی از خانواده شوهرش به خاطر سوظن و تعصب او را به قتل رساندند».

یکی دیگر از اهالی روستا در مورد جزئیات این زن‌کشی گفت: «یک نفر به پدر همسر مبینا گفته بود که نیمه شب جوانی وارد خانه آنها شده است. اما شوهر مبینا خانه بود و این حرف نمی توانست صحت داشته باشد. اما همین حرف باعث شد که خانواده مبینا یعنی عموها و برادر او همچنین عموی همسرش و پدر همسرش به خاطر سوظن نقشه قتل او را بکشند. بعد مبینا را در خانه خودش با روسری خفه کردند و بعد از قتل گفته بودند که او خودکشی کرده است. تا اینکه ماموران پلیس برای تحقیقات وارد عمل شد و مظنونین پرونده را بازداشت کرد. گفته می شود عامل قتل یکی از فامیل های خود مبیناست و به همین دلیل خانواده اش بابت قتل او شکایتی نکرده‌اند».

▪️هر سال بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ زن در ایران با بهانه‌هایی نظیر دفاع از ناموس و صیانت از آبروی خانواده، کشته می‌شوند. بسیاری از این زنان، پیش از کشته شدن به دست همسر، پدر و برادران خود، برای پایان دادن به گستره‌ی خشونت‌های اعمال شده علیه جان و معیشت‌شان، تلاش‌های فراوانی کردند، اما از حق طلاق نیز محروم بودند‌ و با خشونتی حداکثری کشته می‌شوند.

⚪️ تصویر از صفحه‌ی «خیابان، تریبون زندانی سیاسی»

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

#زن_کشی
#نه_به_ازدواج_کودکان

@bidarzani
Forwarded from بيدارزنى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی : سال ۹۹ یکی از خشونت‌بارترین سال‌ها علیه جان و معیشت زنان بود. افزایش فقر و تبعیض، آمار بالای «زن‌کُشی» و قتل دختران به بهانه‌های «ناموسی» در کنار انواع افزایش خشونت‌های دستگاه قضایی علیه فعالان زنان، افزایش آمار ازدواج کودکان، خشونت‌های خانگی و افزایش ناامن‌سازی خیابان‌ها، همگی سال ۹۹ را به سالی بحرانی بدل کرده است.

در این ویدئو نگاهی به آمار کودکان قربانی خواهیم داشت که تحت لوای «حفاظت از آبروی خانواده» به‌قتل رسیدند.

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

#به_خشونت_علیه_زنان_پایان_دهید

#زن‌کشی

#هشتم_مارس

@bidarzani
Forwarded from بيدارزنى
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 #بیدارزنی : «زن‌کشی» به‌بهانه‌ی ننگین کردن شرافت خانواده (بخش دوم)

هر سال بین ۳۷۵ تا ۴۵۰ زن در ایران با بهانه‌هایی نظیر دفاع از آبروی خانواده، کشته می‌شوند. فاجعه‌ای که امسال با افزایش آمار زن‌کشی در جریان است.
در این ویدئو از زنانی یاد می‌کنیم که پیش از کشته شدن به دست همسر، پدر و برادران خود، برای پایان دادن به گستره‌ی خشونت‌های اعمال شده علیه جان و معیشت‌شان، تلاش‌های فراوانی کردند، اما از حق طلاق نیز محروم بودند‌. از زنانی که در کودکی به ازدواج وادار شدند و با خشونتی حداکثری کشته شدند.

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

#به_خشونت_علیه_زنان_پایان_دهید

#هشت_مارس
@bidarzani
بيدارزنى
Video
🟣 #بیدارزنی : زنان کولبر بار تمامی تبعیض‌ها را به‌دوش می‌کشند


صفحه‌ی اینستاگرام کوله‌بر نیوز @kolbarnews ویدئوهایی از صحبت با دو زن کولبر را منتشر کرده است. انباشت ستم‌های جنسیتی، طبقاتی و اتنیکی که بر زنان کولبر وارد شده است، کولبری این زنان را به «تنها راه گذران زندگی» طی بیش از ۳ دهه بدل کرده است. این تنها راه معیشتی، زمانی پررنگ‌تر خواهد شد که دستمزد ناچیز زنان کولبر در قبال (گذر از کوره‌های صعب‌العبور، خطر مصدومیت و کشته شدن توسط نیروهای مرزبانی و سقوط از ارتفاع) و در حقیقت، «جان‌شان» قرار می‌گیرد. زنانی که برای هر مسیر کولبری ۲۰۰ هزار تومان و سقف ۳۰۰ هزار تومان‌ دستمزد می‌گیرند. آنان سالهاست به‌تنهایی بار زندگی خود و خانواده را به‌دوش می‌کشند، خرج تحصیل فرزندان و تبعات سیاست‌های خصوصی‌سازی آموزش را تماما متحمل می‌شوند و با تورم افسارگسیخته و فقر سیستماتیک به کولبری مشغولند.

به‌همراه ویدئوها، بخشی از گفتگوهای این زنان درج شده است:


▪️وقتی می‌رفتیم کولبری، مردها از ما سوال می‌کردند که چرا شما می‌آیید کولبری؟ همسرانتان کجا هستند؟ ما هم می‌گفتیم همسران ما مریض هستند و فرزندانمان هم بیکار هستند. چه‌کار کنیم؟ چاره‌ای نداریم.

▪️بعضی روزها چهار نفر هستیم و بعضی روزها پنج یا شش نفر. تعدادمان ثابت نیست و کم و زیاد می‌شود. همیشه کوله (بار) دارند‌. از آن طرف گوشت می‌آورند و از این طرف لوبیا می‌برند. آن‌ها نان نمی‌برند، اما ما همیشه بارمان نان است و نان می‌بریم آن طرف مرز.

▪️من دوستِ «خانم» هستم. او ۳۴ سال است که کولبری می‌کند. من هم سه سال است که با او به کولبری می‌روم. او مجبور بود کولبری کند. فرزندانش یتیم بودند و هیچ منبع درآمدی نداشت. او مدتی برای روستا نان می‌پخت و کارگری می‌کرد. وقتی شغلش را از دست داد، دوباره شروع کرد به کولبری و منم باهاش رفتم.


#زنان_کولبر
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت

@bidarzani
🟣 بررسی کمیت و کیفیت اشتغال زنان ایرانی

✍🏽 خسرو صادقی بروجنی


ﭘﺲ ﺍﺯ ﺍﻧﮑﺸﺎﻑ ﻧﻈﺎﻡ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﺩﺍﺭﯼ ﺩﺭ ﺩﻭﺭﻩ ﻣﻮﺳﻮﻡ ﺑﻪ ﺟﻬﺎﻧﯽﺳﺎﺯﯼ ﻧﺌﻮﻟﯿﺒﺮﺍﻝ ﻭ ﺧﺼﻠﺖ ﺑﯿﺶ ﺍﺯ ﭘﯿﺶ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺷﺪﻥ ﺗﻮﻟﯿﺪ ﺩﺭ ﺳﺮﺗﺎﺳﺮ ﺟﻬﺎﻥ، ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻓﻌﺎﻟﯿﺖﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ ﺭﺷﺪ ﻓﺰﺍﯾﻨﺪﻩﺍﯼ ﮐﺮﺩ. ﺑﺨﺶ ﻗﺎﺑﻞ ﺗﻮﺟﻬﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ﺗﺤﻮﻝ ﺑﺮﻣﯽﮔﺮﺩﺩ ﺑﻪ ﺍﺭﺯﺍﻥ ﺑﻮﺩﻥ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﭘﯿﺮﺍﻣﻮﻥ ﻭ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﺩﻭﻟﺖﻫﺎﯼ ﻣﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﻭ ﺳﺮﻣﺎﯾﻪﮔﺬﺍﺭﺍﻥ ﺧﺎﺭﺟﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻦ ‏« ﻣﺰﯾﺖ ﻧﺴﺒﯽ». ﺁ.ﺍﻡ ﺍﺳﮑﺎﺕ ﻣﯽﮔﻮﯾﺪ: ‏«ﺟﻨﺴﯿﺖ، ﻧﻘﺸﯽ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺳﺎﺯﯼ ﺑﺎﺯﺍﺭﻫﺎﯼ ﮐﺎﺭ ﺑﺎﺯﯼ ﻣﯽﮐﻨﺪ. ﻧﻪﺗﻨﻬﺎ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺍﺭﺯﺍﻥ، ﺑﻠﮑﻪ ﺑﻪﺻﻮﺭﺕ ﮐﺎﺭﮔﺮ ﻓﺮﻣﺎﻧﺒﺮﺩﺍﺭ، ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺳﺮﺑﻪﺭﺍﻩ، ﮐﺎﺭﮔﺮ ﮐﻢﺍﻧﺘﻈﺎﺭ، ﮐﺎﺭﮔﺮ ﺧﺎﻧﮕﯽ ﻭ ﻏﯿﺮﻩ ‏» ‏( ﺑﻬﺪﺍﺩ ﻭ ﻧﻌﻤﺎﻧﯽ، ۱۸۷ : ۱۳۹۳ ‏)

ﺗﺤﻘﯿﻘﺎﺕ ﮐﻤﯿﺴﯿﻮﻥ ﻓﺮﺻﺖﻫﺎﯼ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯽﺩﻫﺪ ﻣﻮﺳﺴﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎ ﺣﻘﻮﻕ ﺍﻧﺪﮎ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻣﻮﺳﺴﺎﺗﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ﻧﯿﺮﻭﯼ ﮐﺎﺭ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺍﺳﺘﻔﺎﺩﻩ ﻣﯽﮐﻨﻨﺪ، ﺳﻪ ﺑﺮﺍﺑﺮ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺣﺘﻤﺎﻝ ﺩﺍﺭﺩ ﮐﺎﺭﮐﻨﺎﻧﯽ ﺭﺍ ﺑﻪ ﮐﺎﺭ ﮔﯿﺮﻧﺪ ﮐﻪ ﺩﺳﺘﻤﺰﺩ ﮐﻤﺘﺮ ﻣﯽﮔﯿﺮﻧﺪ ‏( ﻓﯿﮕﺰ، ۲۹: ۱۳۸۳ ‏). ﺍﻣﺎ ﺍﯾﻦ ﺗﺤﻮﻝ، ﯾﻌﻨﯽ ﺍﻓﺰﺍﯾﺶ ﺭﻭﺯﺍﻓﺰﻭﻥ ﺣﻀﻮﺭ ﺯﻧﺎﻥ ﺩﺭ ﻋﺮﺻﻪﻫﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩﯼ، ﺍﺯ ﺳﻮﯾﯽ ﻣﻨﺠﺮ ﺑﻪ ﺳﺴﺖ ﺷﺪﻥ ﺳﻨﺖﻫﺎﯼ ﻣﻮﺟﻮﺩ ﺩﺭ ﺩﺭﻭﻥ ﻣﺮﺯﻫﺎﯼ ﻣﻠﯽ ﺍﯾﻦ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎ ﺷﺪ. ﺑﻪ ﺑﯿﺎﻥ ﺩﯾﮕﺮ، ﺯﯾﺮﺑﻨﺎﯼ ﺍﻗﺘﺼﺎﺩ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺗﺤﺖ ﺳﯿﻄﺮﻩ ﺍﺭﺯﺵﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽﺳﺎﺯﯼ ﻧﺌﻮﻟﯿﺒﺮﺍﻝ، ﺭﻭﺑﻨﺎﯼ ﻓﺮﻫﻨﮕﯽ ﻭ ﺍﺟﺘﻤﺎﻋﯽ ﺍﯾﻦ ﻧﻮﻉ ﺟﻮﺍﻣﻊ ﺭﺍ ﺗﺤﺖ ﺗﺄﺛﯿﺮ ﺧﻮﺩ ﻗﺮﺍﺭ ﺩﺍﺩ.

ﺗﺎ ﺟﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﻪ ﺁﻣﺎﺭﻫﺎ ﻭ ﺑﺮﺭﺳﯽﻫﺎﯼ ﺟﻬﺎﻧﯽ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﺯﻧﺎﻥ ﺍﯾﺮﺍﻧﯽ ﻣﺮﺑﻮﻁ ﺍﺳﺖ، ﻣﻮﻗﻌﯿﺖ ﺍﯾﺮﺍﻥ ﺣﺘﯽ ﺩﺭ ﻣﻘﺎﯾﺴﻪ ﺑﺎ ﺑﺴﯿﺎﺭﯼ ﺍﺯ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺗﻮﺳﻌﻪﯼِ ﻣﺴﻠﻤﺎﻥ ﻧﯿﺰ ﻭﺿﻌﯿﺖ ﻣﻨﺎﺳﺒﯽ ﻧﯿﺴﺖ. ﺷﺎﺧﺺ ‌GII، ﻧﺎﺑﺮﺍﺑﺮﯼ ﺟﻨﺴﯿﺘﯽ ﺭﺍ ﺩﺭ ﺳﻪ ﺑﻌﺪ ﺍﻧﺪﺍﺯﻩ ﻣﯽﮔﯿﺮﺩ. ﺍﯾﻦ ﺳﻪ ﺑﻌﺪ ﻋﺒﺎﺭﺕ ﺍﻧﺪ ﺍﺯ: ﺑﻬﺪﺍﺷﺖ ﻣﺒﺘﻨﯽ ﺑﺮ ﻧﺮﺥ ﻣﺮﮒ ﻭ ﻣﯿﺮ ﻣﺎﺩﺭﺍﻥ ﻭ ﻧﺮﺥ ﺑﺎﺭﻭﺭﯼ ﺑﺰﺭﮔﺴﺎﻻﻥ، ﺍﻗﺘﺪﺍﺭ ﺷﺎﻣﻞ ﺩﻭ ﻧﻤﺎﯾﻪ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻧﻤﺎﯾﻨﺪﮔﺎﻥ ﺯﻥ ﺩﺭ ﭘﺎﺭﻟﻤﺎﻥ ﻭ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﻧﺴﺒﯽ ﺯﻧﺎﻥ ﺑﺎﻻﯼ ۲۵ ﺳﺎﻝ ﮐﻪ ﺣﺪﺍﻗﻞ ﺩﺍﺭﺍﯼ ﺳﻄﻮﺡ ﺗﺤﺼﯿﻠﯽ ﺭﺍﻫﻨﻤﺎﯾﯽ ﻫﺴﺘﻨﺪ ﻭ ﻧﺮﺥ ﻣﺸﺎﺭﮐﺖ ﺩﺭ ﺑﺎﺯﺍﺭ ﮐﺎﺭ. ﺩﺭ ﺳﺎﻝ ۲۰۱۵ ﺍﯾﻦ ﺷﺎﺧﺺ ﺑﺮﺍﯼ ﺍﯾﺮﺍﻥ ۰ / ۵۰۹ ﺑﻮﺩ ﻭ ﺩﺭ ﻣﯿﺎﻥ ۱۵۹ ﮐﺸﻮﺭ ﻣﻘﺎﻡ ۱۱۸ ﺭﺍ ﺩﺍﺷﺖ. ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﺭ ﻫﻤﺎﻥ ﺳﺎﻝ ﺍﯾﻦ ﺭﺗﺒﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﯾﮕﺮ ﮐﺸﻮﺭﻫﺎﯼ ﺍﺳﻼﻣﯽ ﻣﺎﻧﻨﺪ ﻋﺮﺑﺴﺘﺎﻥ، ۵۰ ﻭ ﺑﺮﺍﯼ ﺑﺤﺮﯾﻦ ۴۸ ﺑﻮﺩ. ‏( UNDP, 2015 ‏)


▪️منبع: آموزگار کارگر

#اشتغال_زنان
#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت


ادامه‌ی متن را در لینک زیر بخوانید:


https://bit.ly/3DEnhj2



@bidarzani
🟣 تهران، امروز ۱۵ اسفند ۱۴۰۰، «به مناسبت هشت مارس، روز جهانی زن»


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس


@bidarzani
بيدارزنى
Photo
📌 #بیدارزنی: ویژه‌نامه‌ی هشت مارس ۲۰۲۲ (۱۷ اسفند ۱۴۰۰)

🟣 «بدن‌ها عرصه سیاست گذاری نیستند»!


بر اساس قانون فعلیِ «جوانی جمعیت و تعالی خانواده» که در سال ۱۳۹۹ ابلاغ شد تا به مدت ۷ سال، به‌صورت آزمایشی به اجرا درآید، بدن‌ها عرصه سیاست‌گذاری شده و تمامیت جسمانی و حق افراد بر بدن خودشان بیش از پیش نقض شده است.

در این قانون، تمامی عمل‌های جراحی برای پیشگیری از بارداری نظیر وازکتومی و توبکتومی و هرگونه تبلیغ درباره کاهش فرزندآوری ممنوع است و اقدام و همکاری در این عمل‌ها، همانند سقط‌ جنین با مجازات همراه است.

توزیع وسایل پیشگیری از بارداری توسط خانه‌های بهداشت در بسیاری از مناطق از جمله #مناطق_عشایری کشور، به طور کل ممنوع اعلام شده است. از این رو، افرادی که بارداری برایشان خطرناک است نیز از خدمات پیشگیری از بارداری محروم شده‌اند.

تصویب و اجرای این طرح‌ها در کنار ممنوعیت سقط جنین، می‌تواند تبعات بسیار بدی بر زندگی مردم و به ‌ویژه سلامت زنان و کودکان داشته باشد. در حال حاضر محدودیت در دسترسی به وسایل پیشگیری از بارداری؛ تعداد بارداری‌های ناخواسته را بیشتر کرده است و اغلب زنان و #خانواده‌های_فرودست_و_محروم که توان مالی خریدِ این خدمات را از بازار آزاد ندارند؛ از ابتدایی‌ترین امکانات در این زمینه محروم شده‌اند.

بالا رفتن تعداد بارداری‌های ناخواسته باعث می‌شود که زنان بسیاری سقط جنین را به عنوان راه‌‌حل انتخاب کنند. اما #سقط_جنین_خودخواسته در ایران ممنوع است و تنها در مواردی بسیار خاص آن هم به دلایل پزشکی می‌توان مجوز سقط جنین گرفت. حال با این محدودیت‌ها چند زن مجبور به انجام سقط جنین در محیط‌های ناایمن و غیربهداشتی خواهند شد؟ آمار مرگ و میر مادران چقدر بیشتر می‌شود؟

تشویق به ازدواج و فرزندآوری در سنین پایین، یکی دیگر از برنامه‌های افزایش جمعیت است. این موضوع نه تنها تعداد #ازدواج_کودکان بلکه تعداد دختربچه‌هایی را که مادر می‌شوند نیز بالا می‌برد؛ در حالی که ازدواج کودکان یک ازدواج اجباری به حساب می‌آید و رابطه جنسی با کودک ممنوع است. ضمن آنکه این کودکان و نوزادان آنها در هنگام بارداری و بعد از آن با خطرات جدی سلامتی روبه‌رو می‌شوند.

🟡 این اولین باری نیست که حق افراد به ویژه زنان بر بدنشان نقض می‌شود و از آنها با اجبار می‌خواهند که نقش مادری و همسری را بپذیرند. در ویژه نامه ۸ مارس ۲۰۲۲ (۱۷ اسفند ۱۴۰۰) بر آن شدیم که بار دیگر توجه‌ها را به حق طبیعی مالکیت بر بدن خود جلب کنیم. از این رو مطالبی را با تمرکز بر سیاست‌های جمعیتی جدید به ویژه در قالب «قانون جوانی جمعیت و حمایت از خانواده» تهیه کرده‌ایم که به مرور منتشر خواهد شد.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس #تبعات_طرح_جوانی_جمعیت
#حق_باروری_آگاهانه #حق_سقط_جنین_امن

@bidarzani
📌 جوانی جمعیت و حمایت از خانواده؛‌ از طرح تا قانون

گزارش تصویب یک قانون علیه حق تصمیم‌گیری برای فرزندآوری

✍🏽 فروغ سمیع‌نیا


🟣 پرونده‌ی ویژه‌ی هشت‌مارس



#بیدارزنی: پس از انقلاب ۵۷ و تاکید سران انقلاب بر فرزندآوری، نرخ  زاد و ولد در ایران رو به فزونی رفت. به طوریکه از سال ۱۳۶۰ تا ۱۳۷۰، جمعیت ایران به میزان ۱۸ میلیون نفر افزایش یافت. پس از اتمام جنگ در سال ۶۸ و ریاست جمهوری هاشمی رفسنجانی، شعار «فرزند کمتر زندگی بهتر» و وضع قوانینی برای کنترل جمعیت، سعی در کنترل زاد و ولد و جلوگیری از این افزایش یکباره‌ی جمعیت کشور را داشتند.

از سال ۱۳۸۹ و ریاست جمهوری احمدی نژاد، دوباره سیاست‌های جمعیتی تغییر کرد و تلاش برای افزایش جمعیت در ایران آغاز شد. به طوری که از سال ۹۳، طرح‌هایی برای افزایش جمعیت در کشور به مجلس ارائه شد تا زنان و خانواده‌ها، تشویق به فرزندآوری شوند. مسئولین، زنگ خطر کاهش جمعیت را در کشور به صدا درآوردند و از هر طریق، سعی در افزایش جمعیت کشور را داشتند؛ اما مردم در فضای مجازی و کوچه و خیابان، همواره از شرایط بد اقتصادی و کشور گفتند و فرزندآوری را در این شرایطْ جایز ندانستند. نتیجه اینکه به گفته‌ی رسانه‌ها  و مرکز آمار، نرخ رشد جمعیت در سال ۹۸ رو به کاهش رفت و سیاست‌های جدید جمعیتی شکست خورد.

دولت روحانی اما تلاشی دوباره را آغاز کرد. پنج آذر ۱۳۹۹، دولتْ طرحی به نام جوانی جمعیت و حمایت از خانواده را ارائه کرد. این طرح ۷۳ ماده دارد که در همان ابتدا، ماده ۵۳ و ۵۶ آن خبر ساز شد. ماده ۵۳ غربالگری  را به شدت محدود و به نوعی حذف می کند. ماده ۵۶ این طرح نیز قانون سقط درمانی تصویب شده در سال ۸۴ را نفی کرده  و مادر را برای سقط فرزند با هر شرایط ویژه‌ای، محق نمی‌داند.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#تبعات_طرح_جوانی_جمعیت #هشت_مارس



ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43812


@bidarzani
📌 تُنگِ تَنگِ بدن

✍🏽مهسا غلامعلی‌زاده

🎨 طرح: فاطمه زمانی

🟣 پرونده‌ی ویژه‌ی هشت مارس


#بیدارزنی : تمامیت جسمانی زنان در نگاه جامعه‌ی مردسالار محدود به امر جنسی و تولید مثل می‌شود. در واقع زن‌ها بدوا موجوداتی غیراصیل هستند و مردسالاری در راستای اصالت‌بخشی به زنان، وجود آن‌ها را به باروری تقلیل می‌دهد. زن‌ها اگر قرار است خودی نشان دهند تنها یک قابلیت دارند؛ رفع نیاز جنسی آن‌ هم نه بی‌ضابطه و بدون هدف، بلکه در چهارچوب خانواده و صرفا جهت تداوم نسل. شاید بتوان ادعا کرد که عینی‌ترین شکل از نقض حق بر بدن زنان، دخالت در روابط جنسی و محرومیت وی از حق باردار نشدن است.

زن‌های بی‌شماری در سراسر جهان حق استفاده از روش‌های پیشگیری از بارداری را ندارند. پایان دادن به بارداری ناخواسته، برای زنان محدود و معدودی در دنیا ممکن است. لذت‌ جنسی برای زنان بسیاری، امری ثانویه و غیرضروری است.

در عصری که لقب مدرن‌بودن را یدک می‌کشد، قوانینی تصویب می‌شوند که آشکارا بدن زنان را به بردگی می‌کشند؛ قوانینی که برای سکس، غایتی جز باروری قائل نیستند. زنان در نگاه این قوانین مکلف به فرزندآوری هستند؛ سلامت مادر و جنین نیز کوچک‌ترین اهمیتی ندارد. در حقیقت نظام سیاسی یک کشور به خودش اجازه می‌دهد با تکیه بر توجیهاتی نظیر پیشگیری از پیری جمعیت و یا حفظ قدرت سیاسی، بدن یک زن را اسیر کند.




#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدازنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43769


@bidarzani
📌محدودیت‌های قانون: سقط جنین در خاورمیانه و شمال آفریقا

ایرنه مافی و لیو تونسن

✍🏽 برگردان: فروغ قره داغی


🟣 پرونده‌ی ویژه‌ی هشت مارس


#بیدارزنی : در این مقاله، ایرنه مافی و لیو تونسن به محدودیت‌های قانونی و عرفی سقط جنین خودخواسته در منطقه مِنا پرداخته‌اند. در این منطقه تنها ۴ کشور سقط جنین را در برخی شرایط خاص قانونی کرده‌اند.‌

از زمان کنفرانس بین‌المللی جمعیت و توسعه[۲] (ICPD) در قاهره در سال ۱۹۹۴، سلامت و حقوق جنسی و باروری به عنوان بخش‌های اصلی از برنامه توسعه بین‌المللی به رسمیت شناخته شده‌اند. این عوامل، حالا بخشی از دو هدف توسعه پایدار هستند: هدف شماره ۳ (درباره سلامت و بهزیستی مناسب[۳]) و هدف شماره ۵ (درباره برابری جنسیتی و توانمندسازی). اگرچه در گزارش پایانی ICPD سقط جنین به عنوان حق زنان به رسمیت شناخته نشده، اما تأکید شده است که در کشورهایی که این کار در آنها قانونی است، زنان باید به روش‌های پزشکی ایمن دسترسی داشته باشند و لازم است تحقیقات بیشتری برای درک این پدیده انجام شود.

بسیاری از سیاست‌گذاران و محققان، قانونی شدن سقط جنین را گامی اساسی برای کاهش مرگ و میر مادران می‌دانند. حتی اگر دولت‌ها دسترسی به سقط جنین را محدود کنند، سقط جنین تقریباً با همان نرخ ادامه می‌یابد. قوانین محدودکننده ضد سقط جنین، نرخ بالای سقط جنین «کمتر ایمن» و «با کمترین ایمنی» را به دنبال دارند و به همین دلیل به عنوان عاملی تعیین‌کننده در مرگ و میر مادران، در نظر گرفته می‌شوند. با این حال، تنها پروتکل منشور آفریقایی حقوق بشر و ملت‌ها درباره حقوق زنان در آفریقا[۴] (پروتکل ماپوتو[۵]) از سال ۲۰۰۳، سقط جنین را به عنوان یکی از حقوق بشر در شرایط خاص به رسمیت می‌شناسد. در این پروتکل آمده است:

کشورهای عضو باید تمام اقدامات مناسب را برای … حفاظت از حقوق باروری زنان با مجاز کردن سقط جنین پزشکی در موارد تعرض جنسی، تجاوز جنسی، زنای با محارم و در مواردی که ادامه بارداری، سلامت روانی و جسمی مادر یا زندگی مادر یا جنین را به خطر می‌اندازد، اتخاذ کنند.


#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس #حق_سقط_جنین_امن


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43779



@bidarzani
🟣 سقز، یکشنبه ۱۵ اسفندماه، حضور زنان و مردان این شهر به‌مناسبت هشت مارس، روز جهانی زن

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس


@bidarzani
بيدارزنى
Photo
🎧پادکست «پشیمان نیستم»- فصل دوم
«روزگار غریب دهه شصتی‌ها»

#بیدارزنی : روزجهانی زن را در شرایطی به یکدیگر تبریک می‌گوییم که تصاویر هولناک این روزها در قاب زیبای صلح‌طلبی، برابری‌خواهی و عدالت‌جوییِ روزجهانی زن جایی ندارد!
روزجهان را درشرایطی تبریک می‌گوییم که زنان جهان و به ویژه زنان خاورمیانه درچنبره‌ای از بنیادگرایی، نظامی‌گری، بی‌عدالتی، ‌تبعیض، فقر، آوارگی و جنگ گرفتار آمده‌اند.
اما به قاعده زنانگی خویش باز هم به زایایی خویش امید داریم و پیش می‌رویم. و هم در چنین روزی پادکست «روزگار غریب دهه شصتی‌ها» را به زنان متولد دهه شصت ایران تقدیم می‌کنیم. دهه شصتی‌هایی که علی‌رغم جوانی، گاه به تیماررویاهای پیرشده‌شان نشسته‌اند و گاه به نوکردن رویاهاشان طرحی نو در انداخته‌اند. تصویراین جوانان اززندگی با تصاویرلایک خورده در شبکه‌های اجتماعیْ خواه از نوع شادمانه و موفقیت‌آمیز و خواه اندوهناک و آسیب‌پذیر، تفاوت‌های معنا داری دارد.
این پادکست، تریبون آزاد زنان دهه شصت و هفتاد و هشتاد است تا روایات آدم‌های واقعی را از طریق تجارب زیسته خود برایمان بگویند. آدم‌هایی که پیروزی و شکست خود را جدا از پیروزی وشکست آرمان های سیاسی ووفرهنگی شان نمی دانند. دوستی‌ها و نادوستی‌هایشان دور از دیدگاه واقعی و جهان‌بینی بشردوستانه‌شان نیست.
روز جهانی زن را با صدایی بلند همراه این زنان و دیگر زنان برابری‌خواه باهم آواز می‌کنیم تا گوش جنگ و خشونت، کر شود!
روز جهانی زن به همه این زنان و به خودمان این پادکست را همچون شاخه‌ای «گل سرخ» هدیه می‌دهیم تا آذین سفره‌های «نان» شود!
«می‌خواهم برای خودم گل بفرستم
گل سرخ
هدیه‌ای برای تبریک به خودم
برای آنچه هستم»

#همبستگی_زنان_علیه_نابرابری_فقر_و_خشونت
#هشت_مارس


به پادکست در پست بعدی گوش دهید 👇🏽