🟣 خودسوزی؛ نمایش اعتراض زنان به وضع موجود

اغلب زنانی که خودسوزی کرده‌اند جوان و قربانی کودک‌همسری بودند

آمارهای سال‌های اخیر سازمان پزشکی قانونی نشان می‌دهد که تعداد زنانی که با خودسوزی به زندگی خود پایان می‌دهند افزایش یافته است به‌طوری‌که گفته شده در موارد منجر به فوت خودکشی زنان، سهم خودسوزی از ۶۹ درصد بیشتر است.

▪️خودسوزی زنان که پیش‌ از این بارها در نوار مرزی استان‌های غربی و جنوب غربی ایران خبرساز شده بود, این بار به شهرستان ارومیه رسیده است. در یک ماه گذشته سه زن جوان در مرکز استان آذربایجان غربی با خودسوزی به زندگی خود پایان دادند. آخرین آن‌ها #زهرا_صابری بود زنی جوان اهل روستای «قونی» از توابع شهرستان ارومیه که گفته شد به دلیل «اختلافات خانوادگی» خودکشی کرد. پیش از او نیز #کبار_صحت و #ژاله_صحراپیما در آذرماه خودسوزی کرده بودند. کمی پیش تر نیز #فاطمه_علی‌پور و #روناک_عزیزوند با همین روش به زندگی خود پایان دادند. همه آنان جوان بودند و اغلب قربانی کودک‌همسری.

▪️پس از خودسوزی و مرگ روناک عزیزوند در آذرماه سال ۱۳۹۹ یکی از نزدیکانش به رسانه‌های داخلی ایران گفت که او در ۱۴ سالگی ازدواج کرده بود و به دلیل اختلاف و مشاجره با همسرش اقدام به خودسوزی کرد. زندگی روناک، شباهت زیادی به زندگی دیگر قربانیان خودسوزی در مناطق محروم و روستایی ایران دارد. 

از محل زندگی روناک در روستایی از توابع ارومیه تا شهرستان #دیشموک واقع در استان کهگیلویه‌ و بویراحمد، ساعت‌ها راه است اما زنان این مناطق به خاطر دردها و رنج‌های مشترک قرابتی دیرین با هم دارند. 

▪️سال ۱۳۹۸ نیز خودسوزی سریالی زنان در روستاهای اطراف دیشموک خبرساز شد به‌طوری‌که در شش ماه نخست این سال بیش از ۱۱ مورد خودسوزی زنان در این منطقه اتفاق افتاد. نام یکی از قربانیان ثریا بود، دختری که در ۱۱ سالگی با پسر ۱۲ ساله‌ای ازدواج کرد و به دلیل اختلاف‌های بسیار با همسرش خود را به آتش کشید. 

یکی دیگر از قربانیان نیز زنی باردار بود که خود را هفت روز پیش از به دنیا آمدن فرزندش سوزاند. اغلب زنانی که خودسوزی کردند ۱۴ تا ۱۷ سال سن داشتند و کودک‌همسر بودند و به دلیل اختلاف‌های خانوادگی، مسائل ناموسی و ازدواج‌های اجباری به زندگی خود پایان دادند. 

یکی از زنان ساکن شهرستان دیشموک درباره چرایی خودسوزی زنان همشهری‌اش به روزنامه ایران گفته بود: «اینجا همه زنان از بس کتک می‌خورند خودشان را می‌سوزانند. همه این روستاهای اطراف از چنین زنانی پر است.» سلمان بینا عضو شورای شهر دیشموک نیز گفته بود که اغلب زنانی که خودسوزی می‌کنند ترک تحصیل کرده‌اند و با مشکلاتی همچون فقر، بیکاری، نبود مدرسه و خوابگاه‌های دخترانه دست‌وپنجه می‌کنند. 

خودسوزی، یکی از قدیمی‌ترین روش‌های خودکشی است که از سال‌ها پیش در مناطق روستایی و محروم ایران به‌خصوص استان‌های غربی و جنوب غربی رواج داشته است اما آمارهای سال‌های اخیر سازمان پزشکی قانونی نشان می‌دهد که تعداد زنانی که با خودسوزی به زندگی خود پایان می‌دهند افزایش یافته است به‌طوری‌که گفته شده در موارد منجر به فوت خودکشی زنان، سهم خودسوزی از ۶۹ درصد بیشتر است. 

یافته‌های یک کار مطالعاتی با عنوان «تعیین شیوع روش‌های فیزیکی مورداستفاده برای خودکشی در ایران» که در سال ۱۳۹۲ انجام شد نیز حاکی از آن است که بیشترین شیوع خودسوزی به ترتیب در استان‌های کهگیلویه‌ و‌ بویراحمد، ایلام و خراسان جنوبی بوده است. این پژوهش نشان می‌دهد که خودکشی از طریق خودسوزی در ایران از کشورهای آفریقایی مثل زیمباوه و آفریقای جنوبی بیشتر است.

منبع: زمانه

#همبستگی_علیه_نابرابری_فقر_خشونت

@bidarzani