📌 بررسی دو دهه اعتراضات معلمان- بخش اول
🟣 جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند
گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان
#بیدارزنی: در سالهای گذشته یکی از جنبشهای اجتماعی پر فراز و نشیب در ایران جنبش معلمان بوده؛ جنبشی که بهویژه از دهه ۸۰ مسیر پرتلاطمی را طی و رشد بسیاری کرده است. در درون این جنبش گروههای مختلفی به اعتراض برخاستهاند؛ معلمان رسمی (استخدامی)، معلمان حقالتدریس، معلمان ضمن خدمت، مربیان پیشدبستانی، آموزشیاران نهضت سوادآموزی و درنهایت معلمان بازنشسته. هرکدام نیز خواستههای خود را دارند اما در کلیت جنبش میتوان دید که خواستههای صنفی معلمان بهتدریج از مطالبات معیشتی فراتر رفته و نابرابری نظام آموزشی و خصوصیسازی آموزش را نیز هدف قرار داده است.
این جنبش چه ویژگیهایی دارد؟ اکنون چه خواستههایی دارد و از چه طریقی در پی رسیدن به این مطالبات است؟ در این راه با چه چالشها و موانعی روبرو بوده و چطور در شرایط سرکوب سیاسی راه خود را پیموده است؟ نهادهای درون آن تا چه حد توانستهاند دربرگیرنده ذینفعان گوناگون آن باشند؟ و بهطور خاص زنان که بیش از نیمی از جمعیت معلمان را تشکیل میدهند چه جایگاهی در سازماندهی و تصمیمگیری دارند؟ این سؤالها ما را بر آن داشت تا به بهانه خروش معلمان در سال ۱۴۰۰ با جعفرابراهیمی بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به گفتگو بنشینیم.
▪️این گفتگو که در ۲۵ دیماه انجام شده است، در دو قسمت منتشر میشود. این بخش از گفتگو عمدتا به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر اختصاص دارد. در بخش دوم نیز به مکانیزمهای تصمیمگیری درون نهادهای این جنبش، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #حق_تحصیل_رایگان #نابرابری_و_تبعیض
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43303
@bidarzani
🟣 جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند
گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان
#بیدارزنی: در سالهای گذشته یکی از جنبشهای اجتماعی پر فراز و نشیب در ایران جنبش معلمان بوده؛ جنبشی که بهویژه از دهه ۸۰ مسیر پرتلاطمی را طی و رشد بسیاری کرده است. در درون این جنبش گروههای مختلفی به اعتراض برخاستهاند؛ معلمان رسمی (استخدامی)، معلمان حقالتدریس، معلمان ضمن خدمت، مربیان پیشدبستانی، آموزشیاران نهضت سوادآموزی و درنهایت معلمان بازنشسته. هرکدام نیز خواستههای خود را دارند اما در کلیت جنبش میتوان دید که خواستههای صنفی معلمان بهتدریج از مطالبات معیشتی فراتر رفته و نابرابری نظام آموزشی و خصوصیسازی آموزش را نیز هدف قرار داده است.
این جنبش چه ویژگیهایی دارد؟ اکنون چه خواستههایی دارد و از چه طریقی در پی رسیدن به این مطالبات است؟ در این راه با چه چالشها و موانعی روبرو بوده و چطور در شرایط سرکوب سیاسی راه خود را پیموده است؟ نهادهای درون آن تا چه حد توانستهاند دربرگیرنده ذینفعان گوناگون آن باشند؟ و بهطور خاص زنان که بیش از نیمی از جمعیت معلمان را تشکیل میدهند چه جایگاهی در سازماندهی و تصمیمگیری دارند؟ این سؤالها ما را بر آن داشت تا به بهانه خروش معلمان در سال ۱۴۰۰ با جعفرابراهیمی بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به گفتگو بنشینیم.
▪️این گفتگو که در ۲۵ دیماه انجام شده است، در دو قسمت منتشر میشود. این بخش از گفتگو عمدتا به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر اختصاص دارد. در بخش دوم نیز به مکانیزمهای تصمیمگیری درون نهادهای این جنبش، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #حق_تحصیل_رایگان #نابرابری_و_تبعیض
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43303
@bidarzani
بیدارزنی
جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند -گفتگو با جعفر ابراهیمی - بیدارزنی
در این بخش از گفتگو به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر پرداختهایم.
بيدارزنى
📌 بررسی دو دهه اعتراضات معلمان- بخش اول 🟣 جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان #بیدارزنی: در سالهای گذشته یکی از جنبشهای اجتماعی پر فراز و نشیب در ایران جنبش معلمان بوده؛ جنبشی که بهویژه از دهه ۸۰ مسیر پرتلاطمی…
📌 بررسی دو دهه اعتراضات معلمان - (بخش دوم)
جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند
🟣 گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان
#بیدارزنی : این گفتگو که در ۲۵ دیماه انجام شده است، در دو قسمت منتشر میشود. بخش اول گفتگو عمدتا به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر اختصاص داشت. در این بخش نیز به مکانیسمهای تصمیمگیری درون نهادهای این جنبش، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
⚫️ مکانیسمهای تصمیمگیری در کانونهای صنفی معلمان
▪️برگردم به سؤال ابتداییتر برای فهم ما از اعتراضات معلمان. تعریف خود را از جنبش معلمان بگو، آن را به چه شکل میبینی و اساساً چرا آن را با لفظ جنبش خطاب میکنی؟
▪️اگر نخواهم خیلی وارد تحلیل دانشگاهی شوم، هر جنبشی چند وجه دارد؛ نیروی بسیجکننده، نیروی رهبری و مطالبات مشخص و معین که هرکدام از جنبشی به جنبش دیگر متفاوت است. اگر یک نگاه کلی به جنبش معلمان بیندازیم، یک شبکه اجتماعی گسترده در سراسر ایران داریم که قائم به هیچ فردی هم نیست. هر فردی که نقطه اتصال این شبکه است اگر حذف شود فرد دیگری جایگزین او میشود. جالب است که ما تنها قشری هستیم که در تمام نقاط کشور حضور داریم. در مناطق سردسیر و گرمسیر، با مردم کوچ میکنیم و همیشه یک پایگاهی در بین مردم داریم. این شبکه اجتماعی معلمان بسیار گسترده است و هیچ صنفی چنین جایگاهی در میان مردم ندارد.
در این شبکهی گسترده، شبکهای وجود دارد که یک سری مطالبات معین را نمایندگی میکند. پیشازاین به مطالبات اشاره کردم، الآن مطالبات فوری رتبهبندی، همسانسازی، حق تشکلیابی، آموزش رایگان و آزادی معلمان زندانی است. این مطالبات مورد وفاق و نقطه مشترک راستترین تا چپترین دیدگاهها در میان تشکلها و فعالان صنفی معلمان و شورای هماهنگی است.
نیروی بسیجکننده و رهبریکننده هم مشخص است. نیروی بسیجکننده گاهی از پایین شکل میگیرد و گاهی از بالا. مثلاً در برخی مواقع ما شاهد این هستیم که یک موضوعی از پایین، طرح و سازماندهی میشود و شورای هماهنگی بهعنوان نیروی رهبریکننده آن را پوشش میدهد. برخی اوقات هم شورای هماهنگی آغازگر یک حرکت میشود و با توجه به این شبکه اجتماعی و تشکلهایی که در شهرها و استانهای مختلف دارد یک خواسته را مطرح و عمومی میکند و پیش میبرد. بنابراین یک ارتباط ارگانیک بین اینها وجود دارد به این معنا که باهم تعامل دارند و بر هم تأثیر میگذارند. یکچیزی که جنبش معلمان را از سایر جنبشهای اجتماعی و احزاب و گروههای سیاسی متمایز میکند این است که درعینحالی که رهبری دارد اما رهبری آن جمعی است، در عین داشتن شبکه افقی جاهایی هم سلسله مراتبی است. ساختار تشکلهای صنفی دارای مجمع عمومی، هیئتمدیره، دبیرکل است. وقتی همین ساختار داخل شورا میآید تبدیل به یک شبکه با رهبری جمعی میشود.
#اعتصاب_سراسری_معلمان #ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #حق_تحصیل_رایگان #نابرابری_و_تبعیض
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43330
@bidarzani
جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند
🟣 گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان
#بیدارزنی : این گفتگو که در ۲۵ دیماه انجام شده است، در دو قسمت منتشر میشود. بخش اول گفتگو عمدتا به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر اختصاص داشت. در این بخش نیز به مکانیسمهای تصمیمگیری درون نهادهای این جنبش، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
⚫️ مکانیسمهای تصمیمگیری در کانونهای صنفی معلمان
▪️برگردم به سؤال ابتداییتر برای فهم ما از اعتراضات معلمان. تعریف خود را از جنبش معلمان بگو، آن را به چه شکل میبینی و اساساً چرا آن را با لفظ جنبش خطاب میکنی؟
▪️اگر نخواهم خیلی وارد تحلیل دانشگاهی شوم، هر جنبشی چند وجه دارد؛ نیروی بسیجکننده، نیروی رهبری و مطالبات مشخص و معین که هرکدام از جنبشی به جنبش دیگر متفاوت است. اگر یک نگاه کلی به جنبش معلمان بیندازیم، یک شبکه اجتماعی گسترده در سراسر ایران داریم که قائم به هیچ فردی هم نیست. هر فردی که نقطه اتصال این شبکه است اگر حذف شود فرد دیگری جایگزین او میشود. جالب است که ما تنها قشری هستیم که در تمام نقاط کشور حضور داریم. در مناطق سردسیر و گرمسیر، با مردم کوچ میکنیم و همیشه یک پایگاهی در بین مردم داریم. این شبکه اجتماعی معلمان بسیار گسترده است و هیچ صنفی چنین جایگاهی در میان مردم ندارد.
در این شبکهی گسترده، شبکهای وجود دارد که یک سری مطالبات معین را نمایندگی میکند. پیشازاین به مطالبات اشاره کردم، الآن مطالبات فوری رتبهبندی، همسانسازی، حق تشکلیابی، آموزش رایگان و آزادی معلمان زندانی است. این مطالبات مورد وفاق و نقطه مشترک راستترین تا چپترین دیدگاهها در میان تشکلها و فعالان صنفی معلمان و شورای هماهنگی است.
نیروی بسیجکننده و رهبریکننده هم مشخص است. نیروی بسیجکننده گاهی از پایین شکل میگیرد و گاهی از بالا. مثلاً در برخی مواقع ما شاهد این هستیم که یک موضوعی از پایین، طرح و سازماندهی میشود و شورای هماهنگی بهعنوان نیروی رهبریکننده آن را پوشش میدهد. برخی اوقات هم شورای هماهنگی آغازگر یک حرکت میشود و با توجه به این شبکه اجتماعی و تشکلهایی که در شهرها و استانهای مختلف دارد یک خواسته را مطرح و عمومی میکند و پیش میبرد. بنابراین یک ارتباط ارگانیک بین اینها وجود دارد به این معنا که باهم تعامل دارند و بر هم تأثیر میگذارند. یکچیزی که جنبش معلمان را از سایر جنبشهای اجتماعی و احزاب و گروههای سیاسی متمایز میکند این است که درعینحالی که رهبری دارد اما رهبری آن جمعی است، در عین داشتن شبکه افقی جاهایی هم سلسله مراتبی است. ساختار تشکلهای صنفی دارای مجمع عمومی، هیئتمدیره، دبیرکل است. وقتی همین ساختار داخل شورا میآید تبدیل به یک شبکه با رهبری جمعی میشود.
#اعتصاب_سراسری_معلمان #ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #حق_تحصیل_رایگان #نابرابری_و_تبعیض
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43330
@bidarzani
بیدارزنی
جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند- گفتگو با جعفر ابراهیمی - بیدارزنی
در این بخش از گفتگو به مکانیسمهای تصمیمگیری درون نهادهای جنبش معلمان، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
📌 نقش زنان معلم در مبارزه علیه خصوصیسازی آموزش در مکزیک
✍🏽 گردآوری و تنظیم: جلوه جواهری
🟣 تقدیم به معلمان مبارز در مکزیک و ایران که علیرغم تمامی مصائب پیشرو و سرکوب روزافزون به راهشان ادامه میدهند.
#بیدارزنی: در آستانه روز کارگر و روز معلم هستیم. شورای هماهنگی تشکل های معلمان طی بیانیه ای خواستار شرکت معلمان در تجمع روز ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر شده است. این چندمین تجمع سراسری معلمان در سال جاری است. از سال گذشته شاهد پیشروی دوباره جنبش معلمان در ایران هستیم؛ جنبشی که در سالهای اخیر از تمرکز بر خواستههای معیشتی معلمان پیشی گرفته است. این جنبش با ایستادگی بر خواستههای مشخص معیشتی، خواستار فقرزدایی و آموزش رایگان، یعنی مسائلی فراتر از خواستههای معطوف به خود است.
▪️پیشتازی زنان در حرکتهای اعتراضی معلمان در ایران یکی از ویژگیهای این جنبش شده است. یکی از دلایل آن میتواند جمعیت زنان شاغل در میان معلمان باشد که شغلی مناسب زنان در ایران قلمداد میشود. اما ایران تنها کشوری نیست که معلمان زن در آن پیشروی دارند. در جایی مثل مکزیک نیز زنان نقش ویژهای در پیشبرد جنبش معلمان آن ایفا میکنند. در آنجا علیرغم همهی تفاوتها با ایران، زنان معلم به دلایل مشابه، مانند بالابودن تعدادشان در میان جمعیت معلمان و خصوصیسازی آموزش که بیش از همه بر زنان تاثیر میگذارد؛ نقش عمدهای دارند اما کمتر در رهبری اتحادیهها حضور دارند. با این وجود بعد از اعتراضات جنبش معلمان در سال ۲۰۰۶ که این اعتراضات رنگ و بوی دیگری گرفت، زنان معلم توانستند نقش موثرتری در رهبری و سازماندهی جنبش ایفا کنند.
در این مطلب، به طور نمونه به حرکتهای اعتراضی زنان معلم مکزیکی در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۱۳ اشاره کردهام. نکته مهم اینکه معلمان مکزیک سابقه دههها مبارزه را در پرونده خود دارند و این مطلب به هیچ وجه نمیتواند روند این اعتراضات را به مخاطب نشان دهند، بلکه تنها اشارهای دارد به نقش زنان در بخشی از این اعتراضات.
▪️از متن: مبارزه معلمان مکزیک علیه خصوصیسازی افسارگسیخته
جنبش معلمان در مکزیک یکی از قدرتمندترین جنبشها علیه خصوصیسازی در دنیاست که از آموزش عمومی دفاع و با اصلاحات آموزشی ناشی از خصوصیسازی مقابله میکند. قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا ۱۹۹۳) بین کانادا، مکزیک و امریکا منجر به اصلاحات ساختاری و خصوصیسازی افسارگسیخته دولت مکزیک در تمامی نهادهای اجتماعی از جمله آموزش و پرورش و در نتیجه گسترش فقر و نابرابری شده است. خصوصیسازی آموزش و پرورش، در درجه اول به دلیل آنکه معیشت و کار معلمان و کارگرانِ این بخش را تحت تاثیر خود قرار داده است باعث اعتراض اتحادیههای معلمان و ایستادگی در مقابل این اصلاحات شد. (۲)
یکی از اتحادیههایی که مقابل اصلاحات دولتی ایستاد، هماهنگی ملی کارگران آموزش و پرورش (CNTE[۱]) است. این نهاد از قدرتمندترین اتحادیههای کارگران مکزیک است که در دسامبر سال ۱۹۷۹ توسط معلمان ایالات فقیرتر جنوبی مکزیک، به جای اتحادیهی هماهنگی ملی کارگران آموزش و پرورش (SNTE[۲]) تاسیس شد. اعضای این اتحادیه که با اتحادیههای دولتی یا «رسمی» موافق نبودند و علیه گرایشهای بوروکراتیک SNTE فشار میآوردند، ضمن حمایت از ارزشهای ایدئولوژیک مائوئیستی و مارکسیستی برای آموزش و اصلاحات، یک سازمان اتحادیهای کمتر سیستماتیک و مستقل از دولت را تشکیل دادند. بیشتر اعضای این سازمان را زنان تشکیل میدادند که اغلب از مناطق بومی در مرکز یا اطراف #چیاپاس بودند. اولین راهپیمایی CNTE که سراسری بود اما عمدتاً در شهر مکزیکو رخ داد، باعث افزایش حقوق معلمان شد....»
#روز_جهانی_کارگر
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #نئولیبرالیسم
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/44086
@bidarzani
✍🏽 گردآوری و تنظیم: جلوه جواهری
🟣 تقدیم به معلمان مبارز در مکزیک و ایران که علیرغم تمامی مصائب پیشرو و سرکوب روزافزون به راهشان ادامه میدهند.
#بیدارزنی: در آستانه روز کارگر و روز معلم هستیم. شورای هماهنگی تشکل های معلمان طی بیانیه ای خواستار شرکت معلمان در تجمع روز ۱۱ اردیبهشت، روز جهانی کارگر شده است. این چندمین تجمع سراسری معلمان در سال جاری است. از سال گذشته شاهد پیشروی دوباره جنبش معلمان در ایران هستیم؛ جنبشی که در سالهای اخیر از تمرکز بر خواستههای معیشتی معلمان پیشی گرفته است. این جنبش با ایستادگی بر خواستههای مشخص معیشتی، خواستار فقرزدایی و آموزش رایگان، یعنی مسائلی فراتر از خواستههای معطوف به خود است.
▪️پیشتازی زنان در حرکتهای اعتراضی معلمان در ایران یکی از ویژگیهای این جنبش شده است. یکی از دلایل آن میتواند جمعیت زنان شاغل در میان معلمان باشد که شغلی مناسب زنان در ایران قلمداد میشود. اما ایران تنها کشوری نیست که معلمان زن در آن پیشروی دارند. در جایی مثل مکزیک نیز زنان نقش ویژهای در پیشبرد جنبش معلمان آن ایفا میکنند. در آنجا علیرغم همهی تفاوتها با ایران، زنان معلم به دلایل مشابه، مانند بالابودن تعدادشان در میان جمعیت معلمان و خصوصیسازی آموزش که بیش از همه بر زنان تاثیر میگذارد؛ نقش عمدهای دارند اما کمتر در رهبری اتحادیهها حضور دارند. با این وجود بعد از اعتراضات جنبش معلمان در سال ۲۰۰۶ که این اعتراضات رنگ و بوی دیگری گرفت، زنان معلم توانستند نقش موثرتری در رهبری و سازماندهی جنبش ایفا کنند.
در این مطلب، به طور نمونه به حرکتهای اعتراضی زنان معلم مکزیکی در سال ۲۰۰۶ و ۲۰۱۳ اشاره کردهام. نکته مهم اینکه معلمان مکزیک سابقه دههها مبارزه را در پرونده خود دارند و این مطلب به هیچ وجه نمیتواند روند این اعتراضات را به مخاطب نشان دهند، بلکه تنها اشارهای دارد به نقش زنان در بخشی از این اعتراضات.
▪️از متن: مبارزه معلمان مکزیک علیه خصوصیسازی افسارگسیخته
جنبش معلمان در مکزیک یکی از قدرتمندترین جنبشها علیه خصوصیسازی در دنیاست که از آموزش عمومی دفاع و با اصلاحات آموزشی ناشی از خصوصیسازی مقابله میکند. قرارداد تجارت آزاد آمریکای شمالی (نفتا ۱۹۹۳) بین کانادا، مکزیک و امریکا منجر به اصلاحات ساختاری و خصوصیسازی افسارگسیخته دولت مکزیک در تمامی نهادهای اجتماعی از جمله آموزش و پرورش و در نتیجه گسترش فقر و نابرابری شده است. خصوصیسازی آموزش و پرورش، در درجه اول به دلیل آنکه معیشت و کار معلمان و کارگرانِ این بخش را تحت تاثیر خود قرار داده است باعث اعتراض اتحادیههای معلمان و ایستادگی در مقابل این اصلاحات شد. (۲)
یکی از اتحادیههایی که مقابل اصلاحات دولتی ایستاد، هماهنگی ملی کارگران آموزش و پرورش (CNTE[۱]) است. این نهاد از قدرتمندترین اتحادیههای کارگران مکزیک است که در دسامبر سال ۱۹۷۹ توسط معلمان ایالات فقیرتر جنوبی مکزیک، به جای اتحادیهی هماهنگی ملی کارگران آموزش و پرورش (SNTE[۲]) تاسیس شد. اعضای این اتحادیه که با اتحادیههای دولتی یا «رسمی» موافق نبودند و علیه گرایشهای بوروکراتیک SNTE فشار میآوردند، ضمن حمایت از ارزشهای ایدئولوژیک مائوئیستی و مارکسیستی برای آموزش و اصلاحات، یک سازمان اتحادیهای کمتر سیستماتیک و مستقل از دولت را تشکیل دادند. بیشتر اعضای این سازمان را زنان تشکیل میدادند که اغلب از مناطق بومی در مرکز یا اطراف #چیاپاس بودند. اولین راهپیمایی CNTE که سراسری بود اما عمدتاً در شهر مکزیکو رخ داد، باعث افزایش حقوق معلمان شد....»
#روز_جهانی_کارگر
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #نئولیبرالیسم
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/44086
@bidarzani
بیدارزنی
نقش زنان معلم در مبارزه علیه خصوصیسازی آموزش در مکزیک - بیدارزنی
این مطلب به نقش معلمان زن علیه خصوصیسازی آموزش و دلایل آنها برای حضور در اعتراضات جنبش معلمان مکزیک اشاره دارد.
🟣 هماکنون آغاز تجمع معلمان در شهرهای سنندج، مریوان و کرمانشاه، پیرو فراخوان تجمع سراسری معلمان در حمایت از #معلمان_زندانی و مطالبات صنفی، پنجشنبه ۲۲ اردیبهشتماه
▪️معلم زندانی، آزاد باید گردد
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
#حق_آموزش_زبان_مادری
#حق_تشکل
#معلمان_زندانی_را_آزاد_کنید
@bidarzani
▪️معلم زندانی، آزاد باید گردد
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
#حق_آموزش_زبان_مادری
#حق_تشکل
#معلمان_زندانی_را_آزاد_کنید
@bidarzani
🟣 جنبش معلمان، رو به جامعه حرکت میکند
بازنشرِ بخشهایی از گفتگوی بیدارزنی با «جعفر ابراهیمی»
#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
#حق_تشکل
@bidarzani
بازنشرِ بخشهایی از گفتگوی بیدارزنی با «جعفر ابراهیمی»
#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
#حق_تشکل
@bidarzani
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🟣 صحبتهای #جعفر_ابراهیمی، بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران
#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد
#حق_تشکل
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
▪️از صفحهی اینستاگرام شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان
@bidarzani
#معلم_زندانی_آزاد_باید_گردد
#حق_تشکل
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
▪️از صفحهی اینستاگرام شورای هماهنگی تشکلهای صنفی معلمان
@bidarzani
📌 درسهایی از جنبش معلمان
✍🏽 کاوه مظفری
#بیدارزنی: یکی از جنبشهای اجتماعی مترقی کشور ما که در چند سال اخیر رشد و شکوفایی قابل توجهی داشته، جنبش معلمان است. گستردگی جغرافیایی و کیفیت متمایز مبارزه و استقامت کنشگران این جنبش، تجاربی متنوع و بدیع را رقم زده است. تجاربی که میتواند درسهایی ارزنده برای سایر کنشگران اجتماعی و مدنی به دنبال داشته باشد. تجاربی که در آفرینش مناسبات بدیل برای آینده جامعه ما نقش بهسزایی خواهد داشت. در این یادداشت سعی دارم با نگاهی به این تجارب و ابتکارات، برخی از درسهای آموختنی از مبارزات معلمان را برجسته کنم.
۱- تشکلیابی در مقام استراتژی
تاکید بر ضرورت تشکلیابی، شعار مشترک بسیاری از فعالین مدنی و کنشگران جنبشهای اجتماعی است. اما در عرصه عمل، با توجه به محدودیتها و سرکوبها، ایجاد و حفظ تشکلهای اجتماعی و مدنی فرایندی بسیار دشوار است. هرچند تلاشهایی در این زمینه انجام میشود اما در بسیاری موارد گذرا و ناپایدار است. به نوعی متشکل شدن تنها به صورت مقطعی و ابزاری رخ میدهد و پس از مدتی خیلی از حرکتهای جمعی به سمت هویتیابی فردی و رسانهای سوق پیدا میکند. با این وجود، جنبش معلمان توانسته تجاربی ارزشمند از نظر تقویت هویتهای جمعی و تشکلیابی به دست آورد. به طور خاص در یک سال اخیر، فعالیتهای اعتراضی کانونهای صنفی معلمان در بیش از ۲۰۰ شهر کشور نشانهای جدی از عملیاتی شدنِ شعار تشکلیابی محسوب میشود. بهطوریکه پیگیری و تدارک برای تشکلیابی به خطمشی محوری جنبش معلمان تبدیل شده است. اگر در گذشته، پیگیری مطالبات صنفی و معیشتی، مسئله اصلی فعالیتهای جمعی معلمان بود و متشکل شدن در قالب کانونهای صنفی و کنشهای اعتراضی به عنوان ابزار و تاکتیکی برای پیگیری این مطالبات مورد استفاده قرار میگرفت؛ امروز شاهد آن هستیم که تشکلیابی نه صرفا در جایگاه ابزاری موقت و تاکتیکی بلکه در مقام راهبرد و خطمشی برای جنبش معلمان اهمیت پیدا کرده است.
برخلاف رویکرد مطالبهمحور که در جستجوی یافتن راهحل مشکلات در سطوح بالایی است؛ نقطه عزیمت تشکلیابی، تقویت و همبستگی پایینیهاست. وقتی تاکید بر تشکلیابی به عنوان استراتژی اصلی است، این مطالبات و کنشهای اعتراضی هستند که در مقام تاکتیک قرار میگیرند. تشکلیابی، فرصتِ تمرین کارگروهی و دموکراسی از پایین را فراهم میکند. بدین ترتیب، تجارب تشکلیابی میتوانند نطفههایی مولد برای پیدایش مناسبات بدیل باشند. به عنوان نمونه «اداره شورایی» که در چند سال اخیر بسیار مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته، نه از درون نظریات کتابخانهای یا تبلیغات رسانهای، بلکه از دل مبارزات و تجارب تشکلها بیرون آمده است.
#جنبش_معلمان #تشکلیابی
#شورا #ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
#تشکلیابی_پایدار
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43920
@bidarzani
✍🏽 کاوه مظفری
#بیدارزنی: یکی از جنبشهای اجتماعی مترقی کشور ما که در چند سال اخیر رشد و شکوفایی قابل توجهی داشته، جنبش معلمان است. گستردگی جغرافیایی و کیفیت متمایز مبارزه و استقامت کنشگران این جنبش، تجاربی متنوع و بدیع را رقم زده است. تجاربی که میتواند درسهایی ارزنده برای سایر کنشگران اجتماعی و مدنی به دنبال داشته باشد. تجاربی که در آفرینش مناسبات بدیل برای آینده جامعه ما نقش بهسزایی خواهد داشت. در این یادداشت سعی دارم با نگاهی به این تجارب و ابتکارات، برخی از درسهای آموختنی از مبارزات معلمان را برجسته کنم.
۱- تشکلیابی در مقام استراتژی
تاکید بر ضرورت تشکلیابی، شعار مشترک بسیاری از فعالین مدنی و کنشگران جنبشهای اجتماعی است. اما در عرصه عمل، با توجه به محدودیتها و سرکوبها، ایجاد و حفظ تشکلهای اجتماعی و مدنی فرایندی بسیار دشوار است. هرچند تلاشهایی در این زمینه انجام میشود اما در بسیاری موارد گذرا و ناپایدار است. به نوعی متشکل شدن تنها به صورت مقطعی و ابزاری رخ میدهد و پس از مدتی خیلی از حرکتهای جمعی به سمت هویتیابی فردی و رسانهای سوق پیدا میکند. با این وجود، جنبش معلمان توانسته تجاربی ارزشمند از نظر تقویت هویتهای جمعی و تشکلیابی به دست آورد. به طور خاص در یک سال اخیر، فعالیتهای اعتراضی کانونهای صنفی معلمان در بیش از ۲۰۰ شهر کشور نشانهای جدی از عملیاتی شدنِ شعار تشکلیابی محسوب میشود. بهطوریکه پیگیری و تدارک برای تشکلیابی به خطمشی محوری جنبش معلمان تبدیل شده است. اگر در گذشته، پیگیری مطالبات صنفی و معیشتی، مسئله اصلی فعالیتهای جمعی معلمان بود و متشکل شدن در قالب کانونهای صنفی و کنشهای اعتراضی به عنوان ابزار و تاکتیکی برای پیگیری این مطالبات مورد استفاده قرار میگرفت؛ امروز شاهد آن هستیم که تشکلیابی نه صرفا در جایگاه ابزاری موقت و تاکتیکی بلکه در مقام راهبرد و خطمشی برای جنبش معلمان اهمیت پیدا کرده است.
برخلاف رویکرد مطالبهمحور که در جستجوی یافتن راهحل مشکلات در سطوح بالایی است؛ نقطه عزیمت تشکلیابی، تقویت و همبستگی پایینیهاست. وقتی تاکید بر تشکلیابی به عنوان استراتژی اصلی است، این مطالبات و کنشهای اعتراضی هستند که در مقام تاکتیک قرار میگیرند. تشکلیابی، فرصتِ تمرین کارگروهی و دموکراسی از پایین را فراهم میکند. بدین ترتیب، تجارب تشکلیابی میتوانند نطفههایی مولد برای پیدایش مناسبات بدیل باشند. به عنوان نمونه «اداره شورایی» که در چند سال اخیر بسیار مطرح شده و مورد توجه قرار گرفته، نه از درون نظریات کتابخانهای یا تبلیغات رسانهای، بلکه از دل مبارزات و تجارب تشکلها بیرون آمده است.
#جنبش_معلمان #تشکلیابی
#شورا #ملغی_سازی_آموزش_خصوصی
#تشکلیابی_پایدار
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43920
@bidarzani
بیدارزنی
درسهایی از جنبش معلمان - بیدارزنی
تشکلیابی به عنوان استراتژی اصلی، مطالبات و کنشهای اعتراضی را در مقام تاکتیک قرار میدهد و فرصتِ تمرین دموکراسی از پایین را فراهم میکند.
Forwarded from بيدارزنى
📌 بررسی دو دهه اعتراضات معلمان- بخش اول
🟣 جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند
گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان
#بیدارزنی: در سالهای گذشته یکی از جنبشهای اجتماعی پر فراز و نشیب در ایران جنبش معلمان بوده؛ جنبشی که بهویژه از دهه ۸۰ مسیر پرتلاطمی را طی و رشد بسیاری کرده است. در درون این جنبش گروههای مختلفی به اعتراض برخاستهاند؛ معلمان رسمی (استخدامی)، معلمان حقالتدریس، معلمان ضمن خدمت، مربیان پیشدبستانی، آموزشیاران نهضت سوادآموزی و درنهایت معلمان بازنشسته. هرکدام نیز خواستههای خود را دارند اما در کلیت جنبش میتوان دید که خواستههای صنفی معلمان بهتدریج از مطالبات معیشتی فراتر رفته و نابرابری نظام آموزشی و خصوصیسازی آموزش را نیز هدف قرار داده است.
این جنبش چه ویژگیهایی دارد؟ اکنون چه خواستههایی دارد و از چه طریقی در پی رسیدن به این مطالبات است؟ در این راه با چه چالشها و موانعی روبرو بوده و چطور در شرایط سرکوب سیاسی راه خود را پیموده است؟ نهادهای درون آن تا چه حد توانستهاند دربرگیرنده ذینفعان گوناگون آن باشند؟ و بهطور خاص زنان که بیش از نیمی از جمعیت معلمان را تشکیل میدهند چه جایگاهی در سازماندهی و تصمیمگیری دارند؟ این سؤالها ما را بر آن داشت تا به بهانه خروش معلمان در سال ۱۴۰۰ با جعفرابراهیمی بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به گفتگو بنشینیم.
▪️این گفتگو که در ۲۵ دیماه انجام شده است، در دو قسمت منتشر میشود. این بخش از گفتگو عمدتا به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر اختصاص دارد. در بخش دوم نیز به مکانیزمهای تصمیمگیری درون نهادهای این جنبش، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #حق_تحصیل_رایگان #نابرابری_و_تبعیض
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43303
@bidarzani
🟣 جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند
گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان
#بیدارزنی: در سالهای گذشته یکی از جنبشهای اجتماعی پر فراز و نشیب در ایران جنبش معلمان بوده؛ جنبشی که بهویژه از دهه ۸۰ مسیر پرتلاطمی را طی و رشد بسیاری کرده است. در درون این جنبش گروههای مختلفی به اعتراض برخاستهاند؛ معلمان رسمی (استخدامی)، معلمان حقالتدریس، معلمان ضمن خدمت، مربیان پیشدبستانی، آموزشیاران نهضت سوادآموزی و درنهایت معلمان بازنشسته. هرکدام نیز خواستههای خود را دارند اما در کلیت جنبش میتوان دید که خواستههای صنفی معلمان بهتدریج از مطالبات معیشتی فراتر رفته و نابرابری نظام آموزشی و خصوصیسازی آموزش را نیز هدف قرار داده است.
این جنبش چه ویژگیهایی دارد؟ اکنون چه خواستههایی دارد و از چه طریقی در پی رسیدن به این مطالبات است؟ در این راه با چه چالشها و موانعی روبرو بوده و چطور در شرایط سرکوب سیاسی راه خود را پیموده است؟ نهادهای درون آن تا چه حد توانستهاند دربرگیرنده ذینفعان گوناگون آن باشند؟ و بهطور خاص زنان که بیش از نیمی از جمعیت معلمان را تشکیل میدهند چه جایگاهی در سازماندهی و تصمیمگیری دارند؟ این سؤالها ما را بر آن داشت تا به بهانه خروش معلمان در سال ۱۴۰۰ با جعفرابراهیمی بازرس شورای هماهنگی تشکلهای صنفی فرهنگیان ایران به گفتگو بنشینیم.
▪️این گفتگو که در ۲۵ دیماه انجام شده است، در دو قسمت منتشر میشود. این بخش از گفتگو عمدتا به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر اختصاص دارد. در بخش دوم نیز به مکانیزمهای تصمیمگیری درون نهادهای این جنبش، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
#اعتراضات_سراسری_معلمان
#ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #حق_تحصیل_رایگان #نابرابری_و_تبعیض
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43303
@bidarzani
بیدارزنی
جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند -گفتگو با جعفر ابراهیمی - بیدارزنی
در این بخش از گفتگو به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر پرداختهایم.
Forwarded from بيدارزنى
📌 بررسی دو دهه اعتراضات معلمان - (بخش دوم)
جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند
🟣 گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان
#بیدارزنی : این گفتگو که در ۲۵ دیماه انجام شده است، در دو قسمت منتشر میشود. بخش اول گفتگو عمدتا به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر اختصاص داشت. در این بخش نیز به مکانیسمهای تصمیمگیری درون نهادهای این جنبش، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
⚫️ مکانیسمهای تصمیمگیری در کانونهای صنفی معلمان
▪️برگردم به سؤال ابتداییتر برای فهم ما از اعتراضات معلمان. تعریف خود را از جنبش معلمان بگو، آن را به چه شکل میبینی و اساساً چرا آن را با لفظ جنبش خطاب میکنی؟
▪️اگر نخواهم خیلی وارد تحلیل دانشگاهی شوم، هر جنبشی چند وجه دارد؛ نیروی بسیجکننده، نیروی رهبری و مطالبات مشخص و معین که هرکدام از جنبشی به جنبش دیگر متفاوت است. اگر یک نگاه کلی به جنبش معلمان بیندازیم، یک شبکه اجتماعی گسترده در سراسر ایران داریم که قائم به هیچ فردی هم نیست. هر فردی که نقطه اتصال این شبکه است اگر حذف شود فرد دیگری جایگزین او میشود. جالب است که ما تنها قشری هستیم که در تمام نقاط کشور حضور داریم. در مناطق سردسیر و گرمسیر، با مردم کوچ میکنیم و همیشه یک پایگاهی در بین مردم داریم. این شبکه اجتماعی معلمان بسیار گسترده است و هیچ صنفی چنین جایگاهی در میان مردم ندارد.
در این شبکهی گسترده، شبکهای وجود دارد که یک سری مطالبات معین را نمایندگی میکند. پیشازاین به مطالبات اشاره کردم، الآن مطالبات فوری رتبهبندی، همسانسازی، حق تشکلیابی، آموزش رایگان و آزادی معلمان زندانی است. این مطالبات مورد وفاق و نقطه مشترک راستترین تا چپترین دیدگاهها در میان تشکلها و فعالان صنفی معلمان و شورای هماهنگی است.
نیروی بسیجکننده و رهبریکننده هم مشخص است. نیروی بسیجکننده گاهی از پایین شکل میگیرد و گاهی از بالا. مثلاً در برخی مواقع ما شاهد این هستیم که یک موضوعی از پایین، طرح و سازماندهی میشود و شورای هماهنگی بهعنوان نیروی رهبریکننده آن را پوشش میدهد. برخی اوقات هم شورای هماهنگی آغازگر یک حرکت میشود و با توجه به این شبکه اجتماعی و تشکلهایی که در شهرها و استانهای مختلف دارد یک خواسته را مطرح و عمومی میکند و پیش میبرد. بنابراین یک ارتباط ارگانیک بین اینها وجود دارد به این معنا که باهم تعامل دارند و بر هم تأثیر میگذارند. یکچیزی که جنبش معلمان را از سایر جنبشهای اجتماعی و احزاب و گروههای سیاسی متمایز میکند این است که درعینحالی که رهبری دارد اما رهبری آن جمعی است، در عین داشتن شبکه افقی جاهایی هم سلسله مراتبی است. ساختار تشکلهای صنفی دارای مجمع عمومی، هیئتمدیره، دبیرکل است. وقتی همین ساختار داخل شورا میآید تبدیل به یک شبکه با رهبری جمعی میشود.
#اعتصاب_سراسری_معلمان #ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #حق_تحصیل_رایگان #نابرابری_و_تبعیض
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43330
@bidarzani
جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند
🟣 گفتگو با «جعفر ابراهیمی» فعال صنفی معلمان
#بیدارزنی : این گفتگو که در ۲۵ دیماه انجام شده است، در دو قسمت منتشر میشود. بخش اول گفتگو عمدتا به مطالبات جنبش معلمان، تنوع و دربرگیرندگی این مطالبات و ارتباط آن با مطالبات جنبشهای دیگر اختصاص داشت. در این بخش نیز به مکانیسمهای تصمیمگیری درون نهادهای این جنبش، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.
⚫️ مکانیسمهای تصمیمگیری در کانونهای صنفی معلمان
▪️برگردم به سؤال ابتداییتر برای فهم ما از اعتراضات معلمان. تعریف خود را از جنبش معلمان بگو، آن را به چه شکل میبینی و اساساً چرا آن را با لفظ جنبش خطاب میکنی؟
▪️اگر نخواهم خیلی وارد تحلیل دانشگاهی شوم، هر جنبشی چند وجه دارد؛ نیروی بسیجکننده، نیروی رهبری و مطالبات مشخص و معین که هرکدام از جنبشی به جنبش دیگر متفاوت است. اگر یک نگاه کلی به جنبش معلمان بیندازیم، یک شبکه اجتماعی گسترده در سراسر ایران داریم که قائم به هیچ فردی هم نیست. هر فردی که نقطه اتصال این شبکه است اگر حذف شود فرد دیگری جایگزین او میشود. جالب است که ما تنها قشری هستیم که در تمام نقاط کشور حضور داریم. در مناطق سردسیر و گرمسیر، با مردم کوچ میکنیم و همیشه یک پایگاهی در بین مردم داریم. این شبکه اجتماعی معلمان بسیار گسترده است و هیچ صنفی چنین جایگاهی در میان مردم ندارد.
در این شبکهی گسترده، شبکهای وجود دارد که یک سری مطالبات معین را نمایندگی میکند. پیشازاین به مطالبات اشاره کردم، الآن مطالبات فوری رتبهبندی، همسانسازی، حق تشکلیابی، آموزش رایگان و آزادی معلمان زندانی است. این مطالبات مورد وفاق و نقطه مشترک راستترین تا چپترین دیدگاهها در میان تشکلها و فعالان صنفی معلمان و شورای هماهنگی است.
نیروی بسیجکننده و رهبریکننده هم مشخص است. نیروی بسیجکننده گاهی از پایین شکل میگیرد و گاهی از بالا. مثلاً در برخی مواقع ما شاهد این هستیم که یک موضوعی از پایین، طرح و سازماندهی میشود و شورای هماهنگی بهعنوان نیروی رهبریکننده آن را پوشش میدهد. برخی اوقات هم شورای هماهنگی آغازگر یک حرکت میشود و با توجه به این شبکه اجتماعی و تشکلهایی که در شهرها و استانهای مختلف دارد یک خواسته را مطرح و عمومی میکند و پیش میبرد. بنابراین یک ارتباط ارگانیک بین اینها وجود دارد به این معنا که باهم تعامل دارند و بر هم تأثیر میگذارند. یکچیزی که جنبش معلمان را از سایر جنبشهای اجتماعی و احزاب و گروههای سیاسی متمایز میکند این است که درعینحالی که رهبری دارد اما رهبری آن جمعی است، در عین داشتن شبکه افقی جاهایی هم سلسله مراتبی است. ساختار تشکلهای صنفی دارای مجمع عمومی، هیئتمدیره، دبیرکل است. وقتی همین ساختار داخل شورا میآید تبدیل به یک شبکه با رهبری جمعی میشود.
#اعتصاب_سراسری_معلمان #ملغی_سازی_آموزش_خصوصی #حق_تحصیل_رایگان #نابرابری_و_تبعیض
ادامهی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:
https://bidarzani.com/43330
@bidarzani
بیدارزنی
جنبش معلمان رو به جامعه حرکت میکند- گفتگو با جعفر ابراهیمی - بیدارزنی
در این بخش از گفتگو به مکانیسمهای تصمیمگیری درون نهادهای جنبش معلمان، اشکال اعتراضات و پیگیری خواستهها، تهدیدها و مقاومتها میپردازیم.