📌لبنان هم مثل ایران از اعطای #تابعیت به فرزندان زنانی که با مرد خارجی ازدواج می‌کنند، ممانعت می‌کند.

🔸 علت اصلی این ماجرا، ترس هر طایفه از تغییر جمعیتی (دموگرافیک) دیگر طوایف است. در حالیکه ممکن است یکی دو میلیون اهل سنت فلسطینی و سوریه‌ای ساکن لبنان بابت اعطای تابعیت از طریق مادر، تابعیت لبنانی کسب کنند، در مقابل چند میلیون مسیحی خارج لبنان هم شرایط مشابهی دارند.

🔸آمار دقیقی از وضع شیعیان در دست نیست اما قطعا آمارشان کمتر است. با این حال، مخالفت شیعیان با این طرح از بقیه طوایف کمتر است.

🔸هر بار که نزدیک انتخابات می‌شود، برای تشویق مردم به رای دادن، فرایند چند ماهه دریافت شناسنامه المثنی یا تغییر آن بابت ازدواج (باید کل شناسنامه که عبارت است از کارتی هوشمند مشابه کارت بانک، عوض شود و نام همسر در آن درج شود) به یک هفته کاهش می‌یابد و بازارگرمی هایی مثل دادن حق اعطای جنسیه (تابعیت) زنان لبنانی به فرزندانشان، برای جذب رای زنان بالا می‌گیرد.

🔸آقای باسیل داماد رییس جمهور لبنان گفته است باید زن و مرد لبنانی درباره اعطای تابعیت به فرزندانشان مساوی باشند. البته به استثنای دولتهایی که خطر توطین داشته باشند. (سوریه و فلسطین، چون اگر به آنها تابعیت داده شود، تعداد زیادی از آنها به وطن خود برنخواهند گشت و در لبنان موطن خواهند گزید)
@bidarzani

https://www.instagram.com/p/Bb_jbKPjFn3/

برای اطلاعات بیشتر مطلب زیر را در سایت بخوانید
http://moodkerbes.info/1394/08/14/qowwat

🟣 دشواریِ مبارزه برابری‌خواهانه زنان اردنی


به رسمیت شناختن حقوق «زنان اردن» باعث نزاع در پارلمان و بحث بر سر وضعیت آنها شده است. دو دسته با تغییرات به نفع زنان مخالفند. اسلامگرایان و محافظه‌کاران. موضوع برابری حقوق زن و مرد در اردن با مناقشه‌های بین‌المللی از جمله اشغال سرزمین فلسطین هم گره خورده است و مخالفان و موافقانی جدی و مصمم دارد.

یک نزاع سیاسی در پارلمان در جریان بحثی که برای اضافه کردن «زنان اردنی» به یک بند قانون اساسی، به درگیری فیزیکی با مشت و لگد منجر شد.
اصلاحیه جدید که ماه گذشته با ۹۴ رأی از ۱۲۰ نمایندگان پارلمان اردن به تصویب رسید، عنوان فصل دوم قانون اساسی را به «حقوق و وظایف مردان و زنان اردنی» تغییر داد و ضمیر مؤنث برای اردنی‌ها − «الاردنیات» − اضافه شد.

برخی از فعالان حقوق زنان معتقدند که این اصلاحیه بی‌فایده است و تنها راه فراری برای اجتناب از تغییراتی واقعی است که قانون اساسی برای حمایت مناسب از زنان به آن نیاز دارد.
سلما نیمس، دبیرکل کمیسیون ملی زنان اردن (JNCW) با اشاره به مطالبات نادیده گرفته شده مستمر برای افزودن «جنسیت» به ماده ۶ قانون اساسی، گفت که اصلاحیه اخیر «هیچ اثر حقوقی ندارد» و از نظر قانونی الزام‌آور نیست.
موسی مایته، وزیر امور سیاسی و پارلمانی در رسانه دولتی اردن گفت که افزودن «زنان اردنی» برای «ادای احترام به زنان» است.
نیمس استدلال مایته را زیر سؤال برد و پاسخ داد: «من از شما نمی‌خواهم که با اضافه کردن یک کلمه و اصطلاح به من احترام بگذارید. بحث تکریم زنان نیست. این تنها اضافه کردن یک عبارت در قانون اساسی است و نه تغییری معنادار.»

برخی دیگر از این بیم دارند که این اصلاحیه عواقب حقوقی طولانی‌مدت داشته باشد، به ویژه بر قوانین امور خانواده اردن که بر اساس آموزه‌های حقوقی اسلامی است و این تغییر می‌تواند دایره افراد واجد شرایط برای اعطای شهروندی اردن را گسترش دهد. حیات الموسامی، قانونگذار سابق و عضو جبهه اقدام اسلامی (IAF) گفت: «افزودن «زنان اردن» در درازمدت برای جامعه و خانواده خطرناک است.»

اما حتی گروهی از فلسطینی‌ها با قانون ملیت و تابعیت مخالفند. آن‌ها می‌گویند اگر بخشی از جمعیت فلسطینی‌های آواره با تغییرات قانونی به عنوان شهروند اردن پذیرفته شوند همان برنامه دست‌راستی‌های اسرائیل پیاده خواهد شد که به دنبال این هستند تا آوارگان فلسطینی را به عنوان شهروندان کشورهایی که به آن‌ها پناه داده‌اند در نظر بگیرند و نه کسانی که از وطنشان رانده شده‌اند و باید روزی به این وطن بازگردند. آن‌ها می‌گویند این برنامه اسرائیلی‌ها است تا اردن را «سرزمین جایگزین» قرار دهند و به این ترتیب معضل حقوقی در مورد آوارگان فلسطینی را پاک کنند.
نیمس گفت: «من این را برای خود فلسطینی‌ها تحقیرآمیز می‌دانم. متهم كردن يك فلسطينی به اینکه حاضر است از حق بازگشت خود صرفاً با به دست آوردن مليت ديگر صرف نظر كند، تحقیر فلسطینی‌ها است نه دفاع از حقوقشان.»

#زنان_اردن #فلسطین #آپارتاید_اسرائیل #اشغالگری


ادامه‌ی متن را در وبسایت رادیوزمانه بخوانید:

https://www.radiozamaneh.com/704884/


@bidarzani

📌 بیست و سوم فوریه: روزی برای همبستگی و هم‌اندیشی با زنان کشمیر

✍🏽 آزاده ثبوت


#بیدارزنی: در پیشگفتار کتاب «فراتر از واپسین آسمان» مترجم اشاره می‌کند که درسال‌های نخست #اشغال_فلسطین ، تجاوزهای دسته جمعی یکی از ابزارهای صهیونیسم برای تخلیه روستاها بود. روستاییان تهدید می‌شدند که درصورت مقاومت برای ماندن مردانشان کشته و به زنانشان تجاوز می‌شود.

در نتیجه این جو وحشت بسیاری از روستاییان زمین‌های خود را ترک کردند و آواره شدند و روستاهای فلسطین در زمان کوتاهی خالی از سکنه شد.

در آن سال‌ها مردان فلسطینی ترجیح می‌دادند که خانه‌ی خود را ترک کنند تا شاهد تجاوز به زنان‌شان باشند. به روایت یک زن مبارز فلسطینی: «دفاع از زنان و دختران در مقابل متجاوزین، کابوس مردان فلسطینی شده بود… مردها از جمله رهبران به طرز بیمارگونه‌ای نگران دفاع از شرافت زنان در مقابل اسرائیلی‌ها بودند.» اما پس از مدتی دریافتند این شیوه، افتادن به دام همان چیزی است که متجاوز می‌خواهد. به همین دلیل شیوه‌ای دیگر را انتخاب کردند.

مردم با وجود تهدیدهای اسرائیل درخانه‌های خود ماندند و این بار تجاوز نه به معنی بی‌آبرویی بلکه به نماد مقاومت تبدیل شد. اگر تا پیش از دهه‌ی شصت میلادی زنی که مورد تجاوز قرار می‌گرفت نشانه‌ای از شکست و لکه‌دار شدن حیثیت خانواده فلسطینی بود، در تعریف جدید نماد صُمود یا پابرجایی بود. زنان مورد تجاوز قرار گرفته نماد زنان و مردانی بودند که در برابر حمله دشمن مقاومت کرده‌اند.

▪️در ستایش این مقاومت‌های زنانه است که #ادوارد_سعید در کتاب «فراتر از واپسين آسمان» می‌گوید: «تا زمانی که گفته‌های زنان را آگاهانه و عميق درک نکنيم، تجربه غصب خاک فلسطين توسط صهيونيست‌ها را به تمام و کمال درک نخواهيم کرد».


#مبارزات_زنان #فلسطین #زنان_کشمیر


ادامه‌ی متن را در وبسایت بیدارزنی بخوانید:


https://bidarzani.com/43441


@bidarzani