🔸️ #محمدولی_مظفری_کجیدی
امروز پنجم تیرماه سال ۱۴۰۰ ، سی و هشت سال از سانحه تصادفی که شاعر و محقق بزرگ شرق گیلان، محمدولی مظفری کجیدی را در سن چهل و پنج سالگی از جامعه فرهنگی گیلان ربود، میگذرد.
زندهیاد محمدولی مظفری متولد سال ۱۳۱۷ در روستای کجید از توابع دهستان سمام اشکورات گیلان و در گذشته ۵ تیر ۱۳۶۲ در سیاهکل، مشهور به «مم ولی» و متخلص به «دامونی»، شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه گیلان بود.
اشعار مظفری به زبان گیلکی با لهجه شرق گیلانی (بیه پیش) است؛ که تسلطش به زبان گیلکی باعث شد که دامنه استفاده از لغات گیلکی در اشعارش بسیار وسیع باشد. او در سال ۱۳۳۸ اولین شعرهایش را سرود.
ترانهی معروف «گیلهلو» و ترانههای خوانده شده در سریال
«پس از باران» از آثار ایشان است که توسط زندهیاد فریدون پوررضا خوانده شد.
نشریهی «دامون» نیز که در اوایل انقلاب منتشر میشد، به همت زندهیاد مظفری بوده و مرحوم پاینده لنگرودی نیز در فرهنگ خود با عنوان «فرهنگ گیل و دیلم» از مطالب ایشان در حوزه شرق گیلان بهره برده است.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
🆔️ @Bahar_Narenj_99
امروز پنجم تیرماه سال ۱۴۰۰ ، سی و هشت سال از سانحه تصادفی که شاعر و محقق بزرگ شرق گیلان، محمدولی مظفری کجیدی را در سن چهل و پنج سالگی از جامعه فرهنگی گیلان ربود، میگذرد.
زندهیاد محمدولی مظفری متولد سال ۱۳۱۷ در روستای کجید از توابع دهستان سمام اشکورات گیلان و در گذشته ۵ تیر ۱۳۶۲ در سیاهکل، مشهور به «مم ولی» و متخلص به «دامونی»، شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه گیلان بود.
اشعار مظفری به زبان گیلکی با لهجه شرق گیلانی (بیه پیش) است؛ که تسلطش به زبان گیلکی باعث شد که دامنه استفاده از لغات گیلکی در اشعارش بسیار وسیع باشد. او در سال ۱۳۳۸ اولین شعرهایش را سرود.
ترانهی معروف «گیلهلو» و ترانههای خوانده شده در سریال
«پس از باران» از آثار ایشان است که توسط زندهیاد فریدون پوررضا خوانده شد.
نشریهی «دامون» نیز که در اوایل انقلاب منتشر میشد، به همت زندهیاد مظفری بوده و مرحوم پاینده لنگرودی نیز در فرهنگ خود با عنوان «فرهنگ گیل و دیلم» از مطالب ایشان در حوزه شرق گیلان بهره برده است.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
🆔️ @Bahar_Narenj_99
Media is too big
VIEW IN TELEGRAM
زیندگی
زیندگی، عینِ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه
سر و سامؤن ندأره، می دیلِ وئیلؤنه مؤنه
زیندگی تی دسؤنه والیجه پو گوده ببه
یا بدأری، کوهؤنِ بادبزأ أبرؤنه مؤنه
زیندگی تنهایی تاسیئنه، أمو هممه تنأیم
ولگِ ریزیئه بدأری، پئیزِ دامؤنه مؤنه
دکته أرسو تی چیوشمه، شمه خؤنه دیوأ جی
زیندگی دئه الؤنه عینِ تی چیوشمؤنه مؤنه
جارو، یته زیبیلأ جی منه خاکه هاروتن
زیندگی عینِ شمه خاکدبو أیوؤنه مؤنه
شؤنه یکته دیأ جی، رج منه نأن زؤلفه تی شی
زیندگی، عینِ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه
برگردان به فارسی:
زندگی مانند آن گیسوان پریشان توست
بیسر و سامان و مثل دل سرگشته من است
زندگی مانند کلاف سر درگم شده در دستان توست
یا شبیه ابرهای باد خورده کوهستانهاست
زندگی به تنهایی غم انگیز است، ما همه تنهاییم
شبیه برگریزان پاییزی جنگل است
در چشمانت اشک حلقه زده از دود خانهات
زندگی دیگر الان شبیه همان چشمهای توست
جارو فقط با یک ساقه نمیتواند خاک را بروبد
زندگی مثل ایوان خاک گرفته خانه شماست
شانه فقط با یک دندانه نمیتواند زلفت را مرتب کند
زندگی مثل گیسوان پریشان توست
✍ #محمدولی_مظفری_کجیدی
▫️ با سپاس از آقای لاهیجی
🆔️ @Bahar_Narenj_99
زیندگی، عینِ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه
سر و سامؤن ندأره، می دیلِ وئیلؤنه مؤنه
زیندگی تی دسؤنه والیجه پو گوده ببه
یا بدأری، کوهؤنِ بادبزأ أبرؤنه مؤنه
زیندگی تنهایی تاسیئنه، أمو هممه تنأیم
ولگِ ریزیئه بدأری، پئیزِ دامؤنه مؤنه
دکته أرسو تی چیوشمه، شمه خؤنه دیوأ جی
زیندگی دئه الؤنه عینِ تی چیوشمؤنه مؤنه
جارو، یته زیبیلأ جی منه خاکه هاروتن
زیندگی عینِ شمه خاکدبو أیوؤنه مؤنه
شؤنه یکته دیأ جی، رج منه نأن زؤلفه تی شی
زیندگی، عینِ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه
برگردان به فارسی:
زندگی مانند آن گیسوان پریشان توست
بیسر و سامان و مثل دل سرگشته من است
زندگی مانند کلاف سر درگم شده در دستان توست
یا شبیه ابرهای باد خورده کوهستانهاست
زندگی به تنهایی غم انگیز است، ما همه تنهاییم
شبیه برگریزان پاییزی جنگل است
در چشمانت اشک حلقه زده از دود خانهات
زندگی دیگر الان شبیه همان چشمهای توست
جارو فقط با یک ساقه نمیتواند خاک را بروبد
زندگی مثل ایوان خاک گرفته خانه شماست
شانه فقط با یک دندانه نمیتواند زلفت را مرتب کند
زندگی مثل گیسوان پریشان توست
✍ #محمدولی_مظفری_کجیدی
▫️ با سپاس از آقای لاهیجی
🆔️ @Bahar_Narenj_99
👤 #محمدولی_مظفری_کجیدی
امروز پنجم تیرماه سال ۱۴۰۱ ، سی و نه سال از سانحه تصادفی که شاعر و محقق بزرگ شرق گیلان، محمدولی مظفری کجیدی را در سن چهل و پنج سالگی از جامعه فرهنگی گیلان ربود، میگذرد.
زندهیاد محمدولی مظفری متولد سال ۱۳۱۷ در روستای کجید از توابع دهستان سمام اشکورات گیلان و در گذشته ۵ تیر ۱۳۶۲ در سیاهکل، مشهور به «مم ولی» و متخلص به «دامونی»، شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه گیلان بود.
اشعار مظفری به زبان گیلکی با لهجه شرق گیلانی (بیه پیش) است؛ که تسلطش به زبان گیلکی باعث شد که دامنه استفاده از لغات گیلکی در اشعارش بسیار وسیع باشد. او در سال ۱۳۳۸ اولین شعرهایش را سرود.
ترانهی معروف «گیلهلو» و ترانههای خوانده شده در سریال
«پس از باران» از آثار ایشان است که توسط زندهیاد فریدون پوررضا خوانده شد.
نشریهی «دامون» نیز که در اوایل انقلاب منتشر میشد، به همت زندهیاد مظفری بوده و مرحوم پاینده لنگرودی نیز در فرهنگ خود با عنوان «فرهنگ گیل و دیلم» از مطالب ایشان در حوزه شرق گیلان بهره برده است.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
🆔️ @Bahar_Narenj_99
امروز پنجم تیرماه سال ۱۴۰۱ ، سی و نه سال از سانحه تصادفی که شاعر و محقق بزرگ شرق گیلان، محمدولی مظفری کجیدی را در سن چهل و پنج سالگی از جامعه فرهنگی گیلان ربود، میگذرد.
زندهیاد محمدولی مظفری متولد سال ۱۳۱۷ در روستای کجید از توابع دهستان سمام اشکورات گیلان و در گذشته ۵ تیر ۱۳۶۲ در سیاهکل، مشهور به «مم ولی» و متخلص به «دامونی»، شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه گیلان بود.
اشعار مظفری به زبان گیلکی با لهجه شرق گیلانی (بیه پیش) است؛ که تسلطش به زبان گیلکی باعث شد که دامنه استفاده از لغات گیلکی در اشعارش بسیار وسیع باشد. او در سال ۱۳۳۸ اولین شعرهایش را سرود.
ترانهی معروف «گیلهلو» و ترانههای خوانده شده در سریال
«پس از باران» از آثار ایشان است که توسط زندهیاد فریدون پوررضا خوانده شد.
نشریهی «دامون» نیز که در اوایل انقلاب منتشر میشد، به همت زندهیاد مظفری بوده و مرحوم پاینده لنگرودی نیز در فرهنگ خود با عنوان «فرهنگ گیل و دیلم» از مطالب ایشان در حوزه شرق گیلان بهره برده است.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
🆔️ @Bahar_Narenj_99
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
زیندگی
زیندگی، عینِ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه
سر و سامؤن ندأره، می دیلِ وئیلؤنه مؤنه
زیندگی تی دسؤنه والیجه پو گوده ببه
یا بدأری، کوهؤنِ بادبزأ أبرؤنه مؤنه
زیندگی تنهایی تاسیئنه، أمو هممه تنأیم
ولگِ ریزیئه بدأری، پئیزِ دامؤنه مؤنه
دکته أرسو تی چیوشمه، شمه خؤنه دیوأ جی
زیندگی دئه الؤنه عینِ تی چیوشمؤنه مؤنه
جارو، یته زیبیلأ جی منه خاکه هاروتن
زیندگی عینِ شمه خاکدبو أیوؤنه مؤنه
شؤنه یکته دیأ جی، رج منه نأن زؤلفه تی شی
زیندگی، عینِ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه
برگردان به فارسی:
زندگی مانند آن گیسوان پریشان توست
بیسر و سامان و مثل دل سرگشته من است
زندگی مانند کلاف سر درگم شده در دستان توست
یا شبیه ابرهای باد خورده کوهستانهاست
زندگی به تنهایی غم انگیز است، ما همه تنهاییم
شبیه برگریزان پاییزی جنگل است
در چشمانت اشک حلقه زده از دود خانهات
زندگی دیگر الان شبیه همان چشمهای توست
جارو فقط با یک ساقه نمیتواند خاک را بروبد
زندگی مثل ایوان خاک گرفته خانه شماست
شانه فقط با یک دندانه نمیتواند زلفت را مرتب کند
زندگی مثل گیسوان پریشان توست
🎙 #محمدولی_مظفری_کجیدی
🆔️ @Bahar_Narenj_99
زیندگی، عینِ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه
سر و سامؤن ندأره، می دیلِ وئیلؤنه مؤنه
زیندگی تی دسؤنه والیجه پو گوده ببه
یا بدأری، کوهؤنِ بادبزأ أبرؤنه مؤنه
زیندگی تنهایی تاسیئنه، أمو هممه تنأیم
ولگِ ریزیئه بدأری، پئیزِ دامؤنه مؤنه
دکته أرسو تی چیوشمه، شمه خؤنه دیوأ جی
زیندگی دئه الؤنه عینِ تی چیوشمؤنه مؤنه
جارو، یته زیبیلأ جی منه خاکه هاروتن
زیندگی عینِ شمه خاکدبو أیوؤنه مؤنه
شؤنه یکته دیأ جی، رج منه نأن زؤلفه تی شی
زیندگی، عینِ تی او ریؤه بمأ زولفؤنه مؤنه
برگردان به فارسی:
زندگی مانند آن گیسوان پریشان توست
بیسر و سامان و مثل دل سرگشته من است
زندگی مانند کلاف سر درگم شده در دستان توست
یا شبیه ابرهای باد خورده کوهستانهاست
زندگی به تنهایی غم انگیز است، ما همه تنهاییم
شبیه برگریزان پاییزی جنگل است
در چشمانت اشک حلقه زده از دود خانهات
زندگی دیگر الان شبیه همان چشمهای توست
جارو فقط با یک ساقه نمیتواند خاک را بروبد
زندگی مثل ایوان خاک گرفته خانه شماست
شانه فقط با یک دندانه نمیتواند زلفت را مرتب کند
زندگی مثل گیسوان پریشان توست
🎙 #محمدولی_مظفری_کجیدی
🆔️ @Bahar_Narenj_99
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎙 #محمدولی_مظفری_کجیدی
زندهیاد محمدولی مظفری متولد سال ۱۳۱۷ در روستای کجید از توابع دهستان سمام اشکورات گیلان و در گذشته ۵ تیر ۱۳۶۲ در سیاهکل، مشهور به «مم ولی» و متخلص به «دامونی»، شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه گیلان بود.
اشعار مظفری به زبان گیلکی با لهجه شرق گیلانی (بیه پیش) است؛ که تسلطش به زبان گیلکی باعث شد که دامنه استفاده از لغات گیلکی در اشعارش بسیار وسیع باشد. او در سال ۱۳۳۸ اولین شعرهایش را سرود.
ترانهی معروف «گیلهلو» و ترانههای خوانده شده در سریال
«پس از باران» از آثار ایشان است که توسط زندهیاد فریدون پوررضا خوانده شد.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
🆔️ @Bahar_Narenj_99
زندهیاد محمدولی مظفری متولد سال ۱۳۱۷ در روستای کجید از توابع دهستان سمام اشکورات گیلان و در گذشته ۵ تیر ۱۳۶۲ در سیاهکل، مشهور به «مم ولی» و متخلص به «دامونی»، شاعر و پژوهشگر فرهنگ عامه گیلان بود.
اشعار مظفری به زبان گیلکی با لهجه شرق گیلانی (بیه پیش) است؛ که تسلطش به زبان گیلکی باعث شد که دامنه استفاده از لغات گیلکی در اشعارش بسیار وسیع باشد. او در سال ۱۳۳۸ اولین شعرهایش را سرود.
ترانهی معروف «گیلهلو» و ترانههای خوانده شده در سریال
«پس از باران» از آثار ایشان است که توسط زندهیاد فریدون پوررضا خوانده شد.
روحشان شاد و یادشان گرامی.
🆔️ @Bahar_Narenj_99
This media is not supported in your browser
VIEW IN TELEGRAM
🎙 #آرش_لاهیجی
اوهوی وره
(آهای بره من)
اوهوی وره
(آهای بره من)
بشو بگو می دیلبره
(برو به دلبرم بگو)
تو جیر سره
(تو از ده پایینی)
مو جور سره
(من از دهکده بالا)
خیلی سالانه امی میونه خوجی کله گب
دعوایو شره
(سالهاست میان این دو روستا ،بهترین حرفها دعواست)
بشو بگو ببوره مره، شکنن همه دارو چپره چو ایژگره
(به او بگو اگر با من ازدواج کند همه این پرچینهای میان دو روستا مثل چوب خشکی میشکند)
نوا امو هپیشکه ببین
(ما نباید مانند صدای عطسه بی مصرف باشیم)
وا دوته سر توشکه ببیم
(باید این دو روستا را به هم وصل کنیم)
می مال خا جورا کو وچره
(گله من میخواهد از دشت ها بچرد)
نه خوشک خاله چیک وکره
(نه اینکه شاخه های خشک بخورد)
تی مال خو جیرا آو بخوره
(گله تو میخواهد از رود اب بنوشد)
نه چور آدمان تاو بخوره
(نه مثل افراد مست تلوتلو بخورد)
آوهوی وره
(اهای بره من)
آوهوی وره
(اهای بره من)
بشو بگو ببوره مره
(به او بگو اگر با من ازدواج کند)
شکنن همه دارو چپره چو ایژگره
(پرچینهای بین دو روستا مانند چوب خشکی میشکنند)
✍ #محمدولی_مظفری_کجیدی
🎥 #حامد_کلجهای
▫️ تابستان ۱۴۰۱
▫️ هالی دشت املش
🆔️ @Bahar_Narenj_99
اوهوی وره
(آهای بره من)
اوهوی وره
(آهای بره من)
بشو بگو می دیلبره
(برو به دلبرم بگو)
تو جیر سره
(تو از ده پایینی)
مو جور سره
(من از دهکده بالا)
خیلی سالانه امی میونه خوجی کله گب
دعوایو شره
(سالهاست میان این دو روستا ،بهترین حرفها دعواست)
بشو بگو ببوره مره، شکنن همه دارو چپره چو ایژگره
(به او بگو اگر با من ازدواج کند همه این پرچینهای میان دو روستا مثل چوب خشکی میشکند)
نوا امو هپیشکه ببین
(ما نباید مانند صدای عطسه بی مصرف باشیم)
وا دوته سر توشکه ببیم
(باید این دو روستا را به هم وصل کنیم)
می مال خا جورا کو وچره
(گله من میخواهد از دشت ها بچرد)
نه خوشک خاله چیک وکره
(نه اینکه شاخه های خشک بخورد)
تی مال خو جیرا آو بخوره
(گله تو میخواهد از رود اب بنوشد)
نه چور آدمان تاو بخوره
(نه مثل افراد مست تلوتلو بخورد)
آوهوی وره
(اهای بره من)
آوهوی وره
(اهای بره من)
بشو بگو ببوره مره
(به او بگو اگر با من ازدواج کند)
شکنن همه دارو چپره چو ایژگره
(پرچینهای بین دو روستا مانند چوب خشکی میشکنند)
✍ #محمدولی_مظفری_کجیدی
🎥 #حامد_کلجهای
▫️ تابستان ۱۴۰۱
▫️ هالی دشت املش
🆔️ @Bahar_Narenj_99