برای #روز_زبان_مادری

✍ #داوود_کیاقاسمی *

مِن خاک‌ِمه،
مِن خونِ‌مه،
مِن مازیارِ مَشتِ‌مه
مستِ تَپورِسّون‌ِمه

خاکِ تَپورسّون برار!
مِه جانه مار، جانه مار؛
خار خار دیافریه مِره
زار زار گَت هاکرده مَره

گِل چیمّه اََی صد تا سبِد
شَمّه وِنه راهِ سر و کَلّی دِمه:
خِش بوئه و سرخِش بَمونّه تا ابِد!

برگردان پارسی:
من خاکم،
من خونم،
من سرشار مازیارم
مست تپورستانم

خاک تپورستان ای برادر!
مادر عزیز من است، مادر عزیز من؛
به‌خوبی آفرید مرا
به‌‌سختی بزرگم کرد

پس، سبد سبد گل می‌چینم و
بر سر راهش می‌ریزم و بانگ می‌زنم:
خوش باشد و تا ابد سرخوش بماند!

از دفتر شعرِ زمِسونِ وَچون (بچه‌های زمستان)

*شاعر، نویسنده و عضو هیات علمی گروه حقوق دانشگاه شمال

پنج‌شنبه، ۲ اسفند ٩٧.

@BabolShahreBaharNarenj