Audio
#ترانه نازگلی‌جان
شعر و خونش: #داوود_کیاقاسمی
بر اساس ترانه #سید_خانم_جان
کَتولِ اَیّا، نکای تیکا، ساریِ سیکا، شاهیِ شوکا،
بابِلِ میچکا، آمِلِ وَرکا تِره خوانه نازگلی جان!
@BabolShahreBaharNarenj
شعر و خونش: #داوود_کیاقاسمی
بر اساس ترانه #سید_خانم_جان
کَتولِ اَیّا، نکای تیکا، ساریِ سیکا، شاهیِ شوکا،
بابِلِ میچکا، آمِلِ وَرکا تِره خوانه نازگلی جان!
@BabolShahreBaharNarenj
💠💠💠 ترانه نازگلی‌جان
#شعر و #خونش: #داوود_کیاقاسمی
#ملودی بر اساس #ترانه قدیمی #سید_خانم_جان
بَوِّم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
کوهی و دشتی تِره خوانه نازگلی جان!
کَتولِ اَیّا، نکای تیکا، ساریِ سیکا، شاهیِ شوکا،
بابِلِ میچکا، آمِلِ وَرکا تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بوِم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
زیرابِ کَکّی تِره خوانه نازگلی جان!
عمو نورزوزخون، نوروزِ سِلطون، دم بهارون، با شِه برارون، سَمِندسِوارون، بِمو مازِرون، سرِ خیابون، بینِ دلخواهون، بَیّه تِه خواهون، بوته تِه قِربون، یار مهرِبون! مِه دلِ ارمون، دلِ بی درمون
تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بوِم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
سالارِ مردی تِره خوانه نازگلی جان!
این ورِ چالوس، اون ورِ چالوس، ببرِ کندِلوس،
پلنگِ زانوس، تِره کِنّه لوس، تِره دارنه دوس،
تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بَوِم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
شیرشهسِواری تِره خوانه نازگلی جان!
عمو بینجِکار، بینجه بزو بار، نیسونِ سوار، بورده تا بازار، میدونِ کنار، هنیشته خارخار، بکشیه سیگار، بروته شِه بار، بخریه گوشوار، بوته اِسا مار! بوریم خواسِگار، بوِم جانِ یار! مِه دل هزار بار
تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بوِم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
بازارِ مردی تِره خوانه نازگلی جان!
بوِم کیجا! کی تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بوِم کیجا! کی تِره خوانه نازگلی جان!
ریکا دابویی تِره خوانه نازگلی جان!
اون خارِ مردی تِره خوانه نازگلی جان!
☑️ ترانه‌ی «سَیدخانِم جان» که با صدای خواننده‌ی خوب مازندرانی، مرحوم #حسین_حسین_زاده، در سال‌های پیش از انقلاب اجرا گردید تا کنون بارها و بارها یا به همان شکل اولیه یا با تغییراتی در محتوای شعر و موسیقی، بازخوانی شده است. اما به نظر می‌رسد هیچ کدام از این بازخوانی‌ها به دلایل گوناگون نتوانسته‌اند توفیقی جدی در مخاطب‌پسندی بیابند و جای آن اصل را بگیرند. اصل ترانه هم سراسر سرشار از واژه های دم دستی و سخیف و شوخی گونه با مایه هایی از طنز است که در عینِ جذاب بودن، مناسب اجرا در فضاهای جدی و رسمی نیست.
باری، در ترانه‌ی «نازگلی‌جان» تلاش آن بوده تا ضمن پایبندی به ساختار و فضای موسیقاییِ ترانه‌ی «سیدخانم‌جان»، چند نکته ی اساسی لحاظ گردد:
- اسم معشوقه عوض شود تا مورد اقبال نسل امروز قرار گیرد.
- فضای تمسخر آن ترانه‌ی قدیمی از بین برود و از معشوقه به جای تحقیر و انتقام، تجلیل و احترام صورت پذیرد؛ یعنی، ترانه از یک موضوعِ طنزِ مسخره‌آمیز، به یک حکایتِ عاشقانه‌ی جذاب تبدیل شود، بی آن که لطف و ملاحتِ طنزگونه‌ی آن سراسر از بین برود.
- عاشقانِ آن معشوقه، نه بافوری‌ها و سیگاری‌ها و خر و خی‌ها، که پرندگان و جانورانِ ستایش شده در فرهنگ ما تبرستانیان باشند.
- از سراسر مناطق #تبرستانِ کهن، نام شهری به نمایندگی از شهرهای آن منطقه برده شود. در این راستا، از #کتول تا #آمل نام برخی پرنده و چرنده‌ی معصوم در کنار نام شهرها آمده‌اند و از #چالوس به آن سو، نام برخی درندگانِ ستایش شده. تو گویی این معشوقه‌ی مازندرانی چنان عظمت دارد که تمام موجودات آسمان و زمین در سراسر #مازندران، یک دل نه، که صد دل، عاشق اویند. البته هدف دیگر از این گونه روایت آن بوده که به جغرافیای طبیعی و شهری مازندران هم اشاره‌ای شود.
- پس از هر بند کوتاه، یک بند بلند آمده است که سعی شده با زبانی دراماتیک به برخی از آیین‌های جمعیِ ما اشاره شود؛ آیینِ #نوروزخوانی، آیینِ برداشت #برنج و آیین #خواستگاری و #عروسی، پس از فروش برنج در پاییز.
امید است این ترانه با اجرای بی‌ساز و موسیقی و از طریق ضبطِ معمولِ تلگرامی، قبولِ طبعِ همزبانان و همدلان قرار گیرد.
✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️
کانال اطلاع‌رسانی بابل، شهر بهار نارنج»
@BabolShahreBaharNarenj
#شعر و #خونش: #داوود_کیاقاسمی
#ملودی بر اساس #ترانه قدیمی #سید_خانم_جان
بَوِّم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
کوهی و دشتی تِره خوانه نازگلی جان!
کَتولِ اَیّا، نکای تیکا، ساریِ سیکا، شاهیِ شوکا،
بابِلِ میچکا، آمِلِ وَرکا تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بوِم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
زیرابِ کَکّی تِره خوانه نازگلی جان!
عمو نورزوزخون، نوروزِ سِلطون، دم بهارون، با شِه برارون، سَمِندسِوارون، بِمو مازِرون، سرِ خیابون، بینِ دلخواهون، بَیّه تِه خواهون، بوته تِه قِربون، یار مهرِبون! مِه دلِ ارمون، دلِ بی درمون
تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بوِم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
سالارِ مردی تِره خوانه نازگلی جان!
این ورِ چالوس، اون ورِ چالوس، ببرِ کندِلوس،
پلنگِ زانوس، تِره کِنّه لوس، تِره دارنه دوس،
تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بَوِم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
شیرشهسِواری تِره خوانه نازگلی جان!
عمو بینجِکار، بینجه بزو بار، نیسونِ سوار، بورده تا بازار، میدونِ کنار، هنیشته خارخار، بکشیه سیگار، بروته شِه بار، بخریه گوشوار، بوته اِسا مار! بوریم خواسِگار، بوِم جانِ یار! مِه دل هزار بار
تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بوِم کی و کی تِره خوانه نازگلی جان!
بازارِ مردی تِره خوانه نازگلی جان!
بوِم کیجا! کی تِره خوانه نازگلی جان!
اَی بوِم کیجا! کی تِره خوانه نازگلی جان!
ریکا دابویی تِره خوانه نازگلی جان!
اون خارِ مردی تِره خوانه نازگلی جان!
☑️ ترانه‌ی «سَیدخانِم جان» که با صدای خواننده‌ی خوب مازندرانی، مرحوم #حسین_حسین_زاده، در سال‌های پیش از انقلاب اجرا گردید تا کنون بارها و بارها یا به همان شکل اولیه یا با تغییراتی در محتوای شعر و موسیقی، بازخوانی شده است. اما به نظر می‌رسد هیچ کدام از این بازخوانی‌ها به دلایل گوناگون نتوانسته‌اند توفیقی جدی در مخاطب‌پسندی بیابند و جای آن اصل را بگیرند. اصل ترانه هم سراسر سرشار از واژه های دم دستی و سخیف و شوخی گونه با مایه هایی از طنز است که در عینِ جذاب بودن، مناسب اجرا در فضاهای جدی و رسمی نیست.
باری، در ترانه‌ی «نازگلی‌جان» تلاش آن بوده تا ضمن پایبندی به ساختار و فضای موسیقاییِ ترانه‌ی «سیدخانم‌جان»، چند نکته ی اساسی لحاظ گردد:
- اسم معشوقه عوض شود تا مورد اقبال نسل امروز قرار گیرد.
- فضای تمسخر آن ترانه‌ی قدیمی از بین برود و از معشوقه به جای تحقیر و انتقام، تجلیل و احترام صورت پذیرد؛ یعنی، ترانه از یک موضوعِ طنزِ مسخره‌آمیز، به یک حکایتِ عاشقانه‌ی جذاب تبدیل شود، بی آن که لطف و ملاحتِ طنزگونه‌ی آن سراسر از بین برود.
- عاشقانِ آن معشوقه، نه بافوری‌ها و سیگاری‌ها و خر و خی‌ها، که پرندگان و جانورانِ ستایش شده در فرهنگ ما تبرستانیان باشند.
- از سراسر مناطق #تبرستانِ کهن، نام شهری به نمایندگی از شهرهای آن منطقه برده شود. در این راستا، از #کتول تا #آمل نام برخی پرنده و چرنده‌ی معصوم در کنار نام شهرها آمده‌اند و از #چالوس به آن سو، نام برخی درندگانِ ستایش شده. تو گویی این معشوقه‌ی مازندرانی چنان عظمت دارد که تمام موجودات آسمان و زمین در سراسر #مازندران، یک دل نه، که صد دل، عاشق اویند. البته هدف دیگر از این گونه روایت آن بوده که به جغرافیای طبیعی و شهری مازندران هم اشاره‌ای شود.
- پس از هر بند کوتاه، یک بند بلند آمده است که سعی شده با زبانی دراماتیک به برخی از آیین‌های جمعیِ ما اشاره شود؛ آیینِ #نوروزخوانی، آیینِ برداشت #برنج و آیین #خواستگاری و #عروسی، پس از فروش برنج در پاییز.
امید است این ترانه با اجرای بی‌ساز و موسیقی و از طریق ضبطِ معمولِ تلگرامی، قبولِ طبعِ همزبانان و همدلان قرار گیرد.
✔️✔️✔️✔️✔️✔️✔️
کانال اطلاع‌رسانی بابل، شهر بهار نارنج»
@BabolShahreBaharNarenj