صدای مازندران خاموش شد
🔹#ابوالحسن_خوشرو استاد آواز مازندران دقایقی پیش در سن ۷۳ سالگی درگذشت.
🔹وی ۱۴ دی ۱۳۲۵ در روستای #ساروکلا #قائمشهر دیده به جهان گشود.
🔹پدرش –ابوطالب- للهوا میزد و میخواند. او نیز خیلی زود و از کودکی به نواختن للهوا روی آورد و در هنرستان موسیقی تهران، دانش خود را تکمیل کرد.
🔹خوشرو سال ۱۳۳۹ یک گروه موسیقی با همکاری فرجالله و عبدالله خوشرو، نیز زندهیاد احمد محسنپور تشکیل داد و از سال ۱۳۴۵ با رادیو مرکز استان مازندران همکاری خود را آغاز کرد.
🔹او در گروه موسیقی روجا در سال ۱۳۵۰ فعالیتهای هنری خود را ادامه و سبک و مکتب موسیقیایی ویژهی خود را گسترش داد.
🔹ابوالحسن خوشرو، علاوه بر آوازها و تحریرهای خاص، مرد نغمه های حماسی بومی بود. بسیاری از سوتها و منظومههای حماسی چون مشتی، حامد، هوژبر، حسین خان، را او جاودانه کرد.
🔹او در اجرای آوازهای کلاسیک مازندرانی، تلفیقی از شیوههای استادان قدیم و نیز سبک و لحن شخصی خود را ارایه میکرد و تأثیر آثار و فعالیتهای هنریاش، بر موسیقی مازندران ماندگار خواهد بود.
🔹تولید چندین آلبوم و اجرای دهها کنسرت، داوری برخی جشنواره های داخلی و خارجی، دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت ارشاد، ثبت به عنوان گنجیهی زنده بشری در وزارت میراث فرهنگی کشور، آموزش جوانان بسیاری به ساز لله وا و موسیقی بومی و کسب لوح و جوایز بسیار، بخشی از حضور مانا و یک عمر فعالیت هنری این استاد موسیقی فولکلوریک و مقامی مازندران است و از این رو او را #ابوالحسن_صبا و #شجریان مازندران نام نهادهاند.
🔹خواننده آلبومهای چم که به تازگی رونمایی شد، منظومههای آیینی وحماسی مازندران، شاباجی، خوشرو خوانش، رونما، طالبا، دماوند، نرگیس جار، شوار، هژبرخوانی، مادرمه و... ساعت ۲۱ شنبه دهم اسفندماه ۹۸ در ۷۳ سالگی در منزلش درگذشت.
شنبه، ۱٠ اسفند ۹۸.
@BabolShahreBaharNarenj
🔹#ابوالحسن_خوشرو استاد آواز مازندران دقایقی پیش در سن ۷۳ سالگی درگذشت.
🔹وی ۱۴ دی ۱۳۲۵ در روستای #ساروکلا #قائمشهر دیده به جهان گشود.
🔹پدرش –ابوطالب- للهوا میزد و میخواند. او نیز خیلی زود و از کودکی به نواختن للهوا روی آورد و در هنرستان موسیقی تهران، دانش خود را تکمیل کرد.
🔹خوشرو سال ۱۳۳۹ یک گروه موسیقی با همکاری فرجالله و عبدالله خوشرو، نیز زندهیاد احمد محسنپور تشکیل داد و از سال ۱۳۴۵ با رادیو مرکز استان مازندران همکاری خود را آغاز کرد.
🔹او در گروه موسیقی روجا در سال ۱۳۵۰ فعالیتهای هنری خود را ادامه و سبک و مکتب موسیقیایی ویژهی خود را گسترش داد.
🔹ابوالحسن خوشرو، علاوه بر آوازها و تحریرهای خاص، مرد نغمه های حماسی بومی بود. بسیاری از سوتها و منظومههای حماسی چون مشتی، حامد، هوژبر، حسین خان، را او جاودانه کرد.
🔹او در اجرای آوازهای کلاسیک مازندرانی، تلفیقی از شیوههای استادان قدیم و نیز سبک و لحن شخصی خود را ارایه میکرد و تأثیر آثار و فعالیتهای هنریاش، بر موسیقی مازندران ماندگار خواهد بود.
🔹تولید چندین آلبوم و اجرای دهها کنسرت، داوری برخی جشنواره های داخلی و خارجی، دریافت نشان درجه یک هنری از وزارت ارشاد، ثبت به عنوان گنجیهی زنده بشری در وزارت میراث فرهنگی کشور، آموزش جوانان بسیاری به ساز لله وا و موسیقی بومی و کسب لوح و جوایز بسیار، بخشی از حضور مانا و یک عمر فعالیت هنری این استاد موسیقی فولکلوریک و مقامی مازندران است و از این رو او را #ابوالحسن_صبا و #شجریان مازندران نام نهادهاند.
🔹خواننده آلبومهای چم که به تازگی رونمایی شد، منظومههای آیینی وحماسی مازندران، شاباجی، خوشرو خوانش، رونما، طالبا، دماوند، نرگیس جار، شوار، هژبرخوانی، مادرمه و... ساعت ۲۱ شنبه دهم اسفندماه ۹۸ در ۷۳ سالگی در منزلش درگذشت.
شنبه، ۱٠ اسفند ۹۸.
@BabolShahreBaharNarenj