💠 شعری از شاعر اصفهانی مقیم بابل در خصوص ماه رمضان


#ضیافت_احسان

رسید ماه ضیافت، بهار قرآن است
اگرچه غرق گناهی عطا فراوان است

مباش با دل نومید در مه رمضان
که خوان نعمت یزدان ز بهر مهمان است

بیا که در همه حالی دلی بدست آریم
که هر عمل به خلوصش نشان ایمان است

منم که عاصی و یاغی چه خالقی دارم
نوید قدر و نیایش دلیل غفران است

به عزت و کرم مجتبای معصومین
ببخش و توبه نما کین زمان جبران است

نگر که حکمت حق است بنده بخشیدن
تو این مرام پذیرا که راه درمان است

مباش در ره کین و عداوت و تلخی
که این صفات خطا همنوای شیطان است

به هرکسی نگری بیش و کم خطا دارد
خوشا به حال هر آنکس مرید منان است

نسیم باد سخاوت وزید برخیزید
بسی طراوت طوبی به کام احسان است

به حق حضرت مولا شهید ماه نزول
طلب نما تو مرامش که عز و عنوان است

بیار جام و قدح هم ره می ساقی
که حاصلش به حقیقت دوا و درمان است

به خوف غفلت خود مجتبی پریشان است
بگو که توبه‌پذیری ز وصف رحمان است

#مجتبی_عطریان

چهارشنبه، ۱۰ خرداد ۹۶


«کانال اطلاع‌رسانی بابل، شهر بهار نارنج»
@BabolShahreBaharNarenj