.
جناب چهل شش کروموزومی عزیز
میدانم که استفاده از این واژه برای خطاب،متعجبتان کرده اما از آنجایی که در حال حاضر مطلب مهم تری را باید برایتان بگویم از شما خواهش میکنم در وقت مناسب تری، مثلا در انتهای این نامه، علتش را جویا شوید.
امروز در کلاس زیست شناسی مطلب عجیبی را آموختیم مطلبی تحت عنوان "شرطی سازی" به خیالم شما در طول سالهای تحصیلتان بالاخره به نوعی به این کلمه برخورده اید اما چیزی که باعث میشود آن را عجیب بنامم در واقع به داستان مستند جوجه اردک هایی برمی گردد که مادرشان قبل از آنکه سر از تخم در بیاورند مرده و درست کمی بعد از تولدشان صاحب مزرعه با یک موتور از کنارشان عبور کرده است. خیال می کنید این سه موضوع چه ارتباطی می توانند باهم داشته باشند؟ خب باید بگویم که آن جوجه اردک ها تا چندین سال بعد از تولد،لااقل تا زمان ثبت آن گزارش، درست مثل جوجه هایی که مادرشان را دنبال می کنند، پشت آن موتور حرکت می کردند. و این یعنی اثبات چیزی به اسم غریضه! غریضه ای که تنها حرکت کردن به دنبال چیزی را تضمین می کند حال آنکه تکه های بی احساس آهنی باشد که می تواند دود کند یا مادری که منتظر رشد جوجه هایش است!
اما قصه دردناک زاده این قصه با سوال شروع میشود.
شما هم خیال می کنید که اصل عشق می تواند برای انسان هم همین قدر غریضی، بی منطق و سفت و سخت باشد؟
من فکر میکنم که عشق تا زمانی که علاقه ی شدید قلبی باشد می تواند همینقدر غریضی و خام به هرکس و هرچیزی ارزانی شود و آدم ها درست مثل همان جوجه اردک ها ، هیچ‌گاه متوجه نشوند که تمام راه را اشتباه قدم برداشته اند.
یعنی ممکن است درست در زمانی که با تمام باورشان برای کسی از عشق می گویند در واقع درحال پاسخ به غریضه ای باشند که بی هیچ تلاشی در ذات و هورمون‌هایشان از پیش ذخیره شده است!
با همه ی این ها راستش را اگر بخواهید باور کردنش دلم را به درد می آورد،آنقدر که در نهایت خواستم نظریه دیگرم را باور کنم که آن چیزی که از عشق اتفاق بزرگتری می سازد، انتخاب است نوعی جنگیدن ، خواستن اصلا بهتر است بگویم "ماندن" !
این ماندن است که عشق را از اتفاقی غریضی منوط به یک چهاردیواری به وادی حقیقت میکشاند و از انسان ابرقهرمانی می سازد که می تواند دنیا را برای آدمی امن کند!
شاید حالا فهمیده باشید که چرا با آن خطابتان کردم. با عدد و مقداری که از ما آدم هایی مشابه و متمایز با تمام جانداران میسازد. وشاید همه ی تفاوت آدم ها باهم چگونگی استفاده از همین مقدار مشترک باشد!
با ارادت،یک چهل‌وشش‌کروموزومی
#عطیه_کشاورز
.
* فرم متن عامدانه شبیه نامه های #جودی_ابوت به #بابا_لنگ_دراز نوشته شده!
@atiehkeshavarz
جناب چهل شش کروموزومی عزیز
میدانم که استفاده از این واژه برای خطاب،متعجبتان کرده اما از آنجایی که در حال حاضر مطلب مهم تری را باید برایتان بگویم از شما خواهش میکنم در وقت مناسب تری، مثلا در انتهای این نامه، علتش را جویا شوید.
امروز در کلاس زیست شناسی مطلب عجیبی را آموختیم مطلبی تحت عنوان "شرطی سازی" به خیالم شما در طول سالهای تحصیلتان بالاخره به نوعی به این کلمه برخورده اید اما چیزی که باعث میشود آن را عجیب بنامم در واقع به داستان مستند جوجه اردک هایی برمی گردد که مادرشان قبل از آنکه سر از تخم در بیاورند مرده و درست کمی بعد از تولدشان صاحب مزرعه با یک موتور از کنارشان عبور کرده است. خیال می کنید این سه موضوع چه ارتباطی می توانند باهم داشته باشند؟ خب باید بگویم که آن جوجه اردک ها تا چندین سال بعد از تولد،لااقل تا زمان ثبت آن گزارش، درست مثل جوجه هایی که مادرشان را دنبال می کنند، پشت آن موتور حرکت می کردند. و این یعنی اثبات چیزی به اسم غریضه! غریضه ای که تنها حرکت کردن به دنبال چیزی را تضمین می کند حال آنکه تکه های بی احساس آهنی باشد که می تواند دود کند یا مادری که منتظر رشد جوجه هایش است!
اما قصه دردناک زاده این قصه با سوال شروع میشود.
شما هم خیال می کنید که اصل عشق می تواند برای انسان هم همین قدر غریضی، بی منطق و سفت و سخت باشد؟
من فکر میکنم که عشق تا زمانی که علاقه ی شدید قلبی باشد می تواند همینقدر غریضی و خام به هرکس و هرچیزی ارزانی شود و آدم ها درست مثل همان جوجه اردک ها ، هیچ‌گاه متوجه نشوند که تمام راه را اشتباه قدم برداشته اند.
یعنی ممکن است درست در زمانی که با تمام باورشان برای کسی از عشق می گویند در واقع درحال پاسخ به غریضه ای باشند که بی هیچ تلاشی در ذات و هورمون‌هایشان از پیش ذخیره شده است!
با همه ی این ها راستش را اگر بخواهید باور کردنش دلم را به درد می آورد،آنقدر که در نهایت خواستم نظریه دیگرم را باور کنم که آن چیزی که از عشق اتفاق بزرگتری می سازد، انتخاب است نوعی جنگیدن ، خواستن اصلا بهتر است بگویم "ماندن" !
این ماندن است که عشق را از اتفاقی غریضی منوط به یک چهاردیواری به وادی حقیقت میکشاند و از انسان ابرقهرمانی می سازد که می تواند دنیا را برای آدمی امن کند!
شاید حالا فهمیده باشید که چرا با آن خطابتان کردم. با عدد و مقداری که از ما آدم هایی مشابه و متمایز با تمام جانداران میسازد. وشاید همه ی تفاوت آدم ها باهم چگونگی استفاده از همین مقدار مشترک باشد!
با ارادت،یک چهل‌وشش‌کروموزومی
#عطیه_کشاورز
.
* فرم متن عامدانه شبیه نامه های #جودی_ابوت به #بابا_لنگ_دراز نوشته شده!
@atiehkeshavarz