⭕️ به تازگی ویدئویی توسط رسانه‌های روسی منتشر شده که نشان می دهد، #ولادیمیر_پوتین رئیس جمهور روسیه به‌طرز تحقیرآمیزی #اردوغان و هیات عالی رتبه همراهش را حدود ۲ دقیقه پشت در اتاقش نگه میدارد./
این دیدار برای گفتگو درباره آتش‌ بس "ادلب سوریه" برنامه‌ریزی شده بود.

@antioligarchie

⭕️[۹۹/۵/۱] #محمدجواد_ظریف، وزیر امور خارجه که به مسکو سفر کرده بود، گفت :" در این کشور یک ساعت با #ولادیمیر_پوتین «صحبت تلفنی امن» داشته است."

https://www.donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-3675301

#نقد_و_نظر

🔻‏ #ظریف برای رساندن ”پیام مهم #حسن_روحانی به #پوتین” بە مسکو رفتە بود، اما آنجا فقط #تلفنی با #پوتین صحبت کردە !

‏اگر قراربود پیام #روحانی بە صورت #تلفنی بە #پوتین منتقل شود چە نیازی بە رفتن بە #مسكو و هزینەهای پرواز ویژە بود و كلا چە نیازی بە #ظریف بود؟ #روحانی خودش از تهران زنگ می زد!

‏جالب آنکه #ظریف در جواب خبرنگار رسانە دولتی در خصوص محتوی پیام هیچ توضیحی نداد، بلكە با خوش خندگی گفت: اگر قرار بود این پیام در تلویزیون گفتە شود در تهران گفتە می‌شد.
‏
خوب با همین منطق اگر قرار بود این پیام غیرحضوری و تلفنی گفتە شود چرا توسط خود #روحانی گفتە نشد! ..
💢HemnSeyedi

@antioligarchie

#نقد_و_نظر

⭕️ دست مرئی در بازار

✍️علی فرحبخش

🔻 #آندری_ایلارینف مشاور اقتصادی پیشین #ولادیمیر_پوتین در گفت‌وگویی تحلیلی چنین نقل می‌کند: «در دانشگاه‌های شوروی سابق هیچ چیز در مورد قیمت‌ها نمی‌آموختیم، چون قیمت امری ممنوعه بود.»

یکی از بستگانم که در زمان حکومت کمونیست‌ها به شوروی سفر کرده بود، از روز تعطیلی نقل می‌کرد که در یکی از میدان‌های مرکزی شهر مسکو عده کثیری را پوتین به دست دیده است که کفش خود را با یکدیگر تعویض می‌کنند. دولت هر سال به هر شهروند شوروی یک جفت پوتین می‌داده است که در آن به سایز پای صاحب آن هیچ توجهی نمی‌شده است. از این رو، مردم هفته‌ای یک بار در یک بازار دورهم جمع می‌شده‌اند تا با تعویض کفش‌ها، بالاخره پوتین مناسب خود را پیدا کنند.

"گاس پلن" یا به عبارتی کمیته برنامه‌ریزی دولتی در شوروی به مدت ۷ دهه مسوولیت مالکیت و مدیریت همه صنایع را بر عهده داشت. این ساختار بوروکراتیک، سطح تولید، میزان دستمزدها و قیمت‌ها را تعیین می‌کرد. "گاس پلن" در واقع آلترناتیو نظام بازار بود که وظیفه حداکثرسازی کارآیی در تولید و توزیع عادلانه کالاها و خدمات را بر عهده داشت. حزب کمونیست شوروی تصور می‌کرد همان‌گونه که با سیاست مشت آهنین قادر است کل ساختار سیاسی را تحت فرمان و در ید قدرت خود بگیرد، می‌تواند این قدرت بلامنازع را به حوزه اقتصاد هم تسری بدهد و تخصیص منابع را آن‌گونه انجام دهد که آرزوی قلبی اوست و به تقویت ساختار سیاسی موجود منجر می‌شود.

#میخائیل_گورباچف، آخرین رهبر شوروی قبل از فروپاشی، در مورد مشکلات نظام برنامه‌ریزی متمرکز چنین نقل می‌کند: «در آن هنگام، من به واسطه توان هسته‌ای، قدرت آن را داشتم که هزار بار کره زمین را با خاک یکسان کنم، اما شرمنده‌ام که بگویم از حل مشکل کمبود جوراب زنانه عاجز بودم. بارها حتی در سطح پولیتبورو برای حل این مشکل جلساتی برگزار کردیم، اما تا زمان فروپاشی موفق به حل آن نشدیم.»

در ایران هم علاقه وافر به انقیاد و تحت فرمان درآوردن بازارها، تاریخی بس طولانی دارد.در سال ۱۲۸۴ و در زمان حکومت #مظفرالدین شاه بحران اقتصادی ناشی از کسری بودجه دولت و تورم به اوج خود رسید و قیمت‌ها از جمله قیمت قندوشکر با افزایش قابل ملاحظه‌ای روبه‌رو شد. عده‌ای از مردم شکایت به حاکم تهران بردند. #علاء‌الدوله ۱۷ نفر از فروشندگان قند وشکر تهران را احضار کرد و دلایل گرانی را از آنان جویا شد، اما از آنجا که از توضیحات آنها قانع نشد، دستور داد تجار را به فلک ببندند و چوب به پاهای آنان بزنند. در میان تنبیه‌شدگان پیرمردی از بازاریان صاحب نام تهران به نام #سیدهاشم_قندی حضور داشت که #علاء‌الدوله از وی پرسید :چرا قند را گران می‌فروشی؟ که #قندی در پاسخ چنین گفت: «در سایه پیشامد جنگ روسیه و ژاپن قند کمتر می‌آید و باز در تهران ارزان‌تر از شهرستان‌ها است. به همین واسطه تاجران بزرگ، قند و شکر را گران‌تر می‌فروشند.» چنین بود که قندفروشان تاوان جنگ روسیه و ژاپن را دادند و دادگاه قند روی دادگاه بلخ را سفید کرد.

در ایران امروز دولت تصمیم می‌گیرد قیمت خودرو را به‌صورت دستوری بسیار پایین‌تر از نرخ بازار تعیین کند. در این صورت خودروسازان هم خواستار آن هستند که فولاد هم به قیمت یارانه‌ای به آنها داده شود تا بتوانند قیمت تمام‌شده خود را پایین نگه دارند. این قیمت از یکسو به رانت بالا در بازار فولاد منجر می‌شود و از سوی دیگر مردم سهامدار شرکت‌های فولادی را متضرر می‌کند. از طرف دیگر فولادسازان که محصول خود را با قیمت ارزان‌تر به بازار می‌دهند، می‌خواهند سنگ آهن را به قیمت ارزان‌تری تهیه کنند و این همان زنجیره معیوبی است که در هر صنعتی می‌تواند بارها تکرار شود.علاوه بر زنجیره تولید، سیکل معیوب دیگری در خود بنگاه ایجاد می‌شود. برای مثال در صنعت خودرو که قیمت‌ها به صورت دستوری پایین نگه داشته شده‌اند، عملا فروش بیشتر به معنای زیان بیشتر است و به همین دلیل بسیاری از خودروسازان به بهانه کمبود قطعات، خودرو را احتکار می‌کنند و از عرضه آن به بازار استنکاف می‌کنند. کاهش عرضه، خود موجب افزایش قیمت بازار و در نتیجه تعمیق شکاف قیمتی بین قیمت دولتی و قیمت بازار می‌شود. افزایش شکاف قیمتی باز هم خودروسازان را به عرضه کمتر وا‌می‌دارد و این سیکل معیوب می‌تواند تکرار شود.

یکی از دوستان می گفت سیاست‌گذاری در کشور به روش «سعی وخطا» صورت می‌گیرد. گفتم سیاست‌گذاری به روش سعی و خطا حداقل این حسن را دارد که سیاست‌گذاران از تجارب پیشین عبرت می‌گیرند ولی به نظر می‌رسد در کشور سیاست «خطا و خطا» حاکم است که سیاست‌های اشتباه بارها و بارها تکرار می‌شوند؛ بدون آنکه از آن تجارب ارزشمندی آموخته شود.

▪️لینک مطلب جهت مطالعه👇

https://mehrnews.com/xTxyx

https://www.donya-e-eqtesad.com/fa/tiny/news-3729985

@antioligarchie