#یادداشت
⭕️چگونه می توانیم مانع اجرای احکام اعدام شویم؟
ظرف سه روز گذشته و پس از اعدام ناگهانی #محسن_شکاری پرسش بالا، بیشترین دغدغه و نگرانی مشترکی بوده که افراد گوناگون با وجود اختلاف دیدگاهها، در رسانههای اجتماعی مطرح کردهاند. (چه با همرسانی تصاویر و نامهای محکومان اخیر به اعدام و چه با بهکارگیری هشتگ #اعدام_نکنید)
برآمدن گسترده این پرسش همانقدر که امیدبخش است (از این جهت که ایرانیان تا این حد روی موضوع «جان» و «زندگیِ» حتی یک نفر حساسیت عمومی پیدا کردهاند.) نگرانکننده نیز هست. (از این جهت که جامعه تا این حد از رساندن صدای خود به حاکمان نامطمئن است و از پیگیری خواست خود و تحقق و اِعمال آن، با وجود پشتیبانی گسترده مردم، احساس ناتوانی میکند.)
این دقیقاً جایی است که میتوان به علت بروز خیابانی خواست مردم در سه ماه گذشته نیز پی برد. هنگامیکه جامعه به این باور برسد که خواستهاش و صدایش از مجاری رسمی (مانند انتخابات) و در فضای مجازی (با اقداماتی مانند هشتگ زدن و مشارکت در کارزارهای جمعآوری امضا) شنیده نمیشود، بخشی از جامعه به این نتیجه میرسد که خیابان تنها راه رساندن صدای خود است.
در واقع حضور مردم در خیابان ناشی از احساس «دیده نشدن»، «شنیده نشدن» و «به رسمیت شناخته نشدن» از راههای معمول است وگرنه چرا یک جوان در ابتدای مسیر ساختن زندگی خود برای رسیدن به خواستههای خود و با وجود تمام خطرهای احتمالی باید بخواهد که به خیابان بیاید؟
حال پرسش این است که پس از گذشت نزدیک به سه ماه از آغاز این وقایع، اکنون در مواجهه با انبوه مطالبهٔ مدنی و مسالمتآمیز مردم در فضای مجازی برای جلوگیری از اعدام افراد دستگیرشده در این سه ماه، آیا صدای مردم شنیده میشود؟
💢جریان
@antioligarchie
⭕️چگونه می توانیم مانع اجرای احکام اعدام شویم؟
ظرف سه روز گذشته و پس از اعدام ناگهانی #محسن_شکاری پرسش بالا، بیشترین دغدغه و نگرانی مشترکی بوده که افراد گوناگون با وجود اختلاف دیدگاهها، در رسانههای اجتماعی مطرح کردهاند. (چه با همرسانی تصاویر و نامهای محکومان اخیر به اعدام و چه با بهکارگیری هشتگ #اعدام_نکنید)
برآمدن گسترده این پرسش همانقدر که امیدبخش است (از این جهت که ایرانیان تا این حد روی موضوع «جان» و «زندگیِ» حتی یک نفر حساسیت عمومی پیدا کردهاند.) نگرانکننده نیز هست. (از این جهت که جامعه تا این حد از رساندن صدای خود به حاکمان نامطمئن است و از پیگیری خواست خود و تحقق و اِعمال آن، با وجود پشتیبانی گسترده مردم، احساس ناتوانی میکند.)
این دقیقاً جایی است که میتوان به علت بروز خیابانی خواست مردم در سه ماه گذشته نیز پی برد. هنگامیکه جامعه به این باور برسد که خواستهاش و صدایش از مجاری رسمی (مانند انتخابات) و در فضای مجازی (با اقداماتی مانند هشتگ زدن و مشارکت در کارزارهای جمعآوری امضا) شنیده نمیشود، بخشی از جامعه به این نتیجه میرسد که خیابان تنها راه رساندن صدای خود است.
در واقع حضور مردم در خیابان ناشی از احساس «دیده نشدن»، «شنیده نشدن» و «به رسمیت شناخته نشدن» از راههای معمول است وگرنه چرا یک جوان در ابتدای مسیر ساختن زندگی خود برای رسیدن به خواستههای خود و با وجود تمام خطرهای احتمالی باید بخواهد که به خیابان بیاید؟
حال پرسش این است که پس از گذشت نزدیک به سه ماه از آغاز این وقایع، اکنون در مواجهه با انبوه مطالبهٔ مدنی و مسالمتآمیز مردم در فضای مجازی برای جلوگیری از اعدام افراد دستگیرشده در این سه ماه، آیا صدای مردم شنیده میشود؟
💢جریان
@antioligarchie
#یادآوری
⭕️برای آیندگان : سرِ «بیگناه» در زمانه ی ما هم پای دار رفت هم بالای آن.#محسن_شکاری ۷۵ روز اسارت بدون وکیل با فقط یک روز ملاقات.یک شب قبل از اعدام!
🀄️آمینو اسید
#twitter
@antioligarchie
⭕️برای آیندگان : سرِ «بیگناه» در زمانه ی ما هم پای دار رفت هم بالای آن.#محسن_شکاری ۷۵ روز اسارت بدون وکیل با فقط یک روز ملاقات.یک شب قبل از اعدام!
🀄️آمینو اسید
@antioligarchie
⭕️درکشوری که یک انسان به خاطر انداختن سطل زباله در خیابان اعدام می شود، هیچ چیز محال نیست!
#محسن_شکاری
#توماج_صالحی
@antioligarchie
#محسن_شکاری
#توماج_صالحی
@antioligarchie