#نکته

⭕️سال سوم صدارت امیرکبیر بود که صدراعظم طبق صواب‌دید و مصلحت مملکت تصمیم گرفت به اتفاق اعلیحضرت همایونی به اصفهان رفته و پایتخت سلاطین صفویه را با مجموعه آثاری که از سلاطین این سلسله به یادگار مانده بود و تلاش و کوششی که آنها در راه عمران و آبادی اصفهان مصروف داشته بودند به شاه نشان دهد تا شاه را بیشتر با اقدامات و کوشش‌های همه جانبه‌اش در راه ترقی و تحول کشور موافق گرداند. وقتی این مسافرت صورت گرفت، امیر در مدت توقف در اصفهان دستور داد تا پل خواجو را که رو به ویرانی نهاده بود، تعمیر کرده و نسبت به تعمیر دیگر آثار صفویه نیز اقدام نمایند اما متأسفانه در خلال این مسافرت حوادث ناگواری اتفاق افتاد و امیرکبیر روشی بکار برد که ابرهای سوء‌تفاهم و نقار و کدورت را در آسمان روابط شاه و صدراعظم ترقی‌خواه به حرکت درآورد. امیرکبیر به هنگام استقبال و همچنین در سایر مواقعی که با شاه حرکت می‌کرد به انگیزه غروری که باید از نقاط ضعف وی دانست در توجه و تکریم و ابراز احساسات مردم اصفهان نسبت بخودش رعایت جنبه احتیاط را نمی‌کرد و همین امر هم موجبات رنجش باطنی ناصرالدین‌شاه را فراهم گردانیده، شاه را دستخوش بیم و هراس و نگرانی نمود. امیرکبیر هنگامی که در معیّت شاه از بازارهای اصفهان و سایر محله‌های این شهر حرکت می‌کرد وقتی با ازدحام و احساسات مردم روبرو می‌گردید، خود در مقام پاسخگوئی بر می‌آمد و گاهی هم عنان اختیار از کف داده در حرکت، اندکی از شاه جلوتر می‌رفت و همین عدم رعایت حزم و احتیاط سبب گردید که بهانه‌ها و دستاویزهایی تحریک‌آمیز بدست دشمنان امیرکبیر بدهد و از آن پس وسیله‌های جدیدی برای سعایت و بدگوئی علیه وی باز شود.

📚چهره امیر، کاوشی در تاریخ سیاسی و اجتماعی ایران در دوره امیرکبیر، ناصر نجمی


@antioligarchie

#نکته

⭕️در عهد قدیم کشیشان عبای تنگ و ناراحتی به تن می کردند و این نشانه‌ی آن بود که تن یک مرد روحانی باید مقید به قیود شرع بوده و همواره از نعمت و راحت دنیوی کناره جویی کند.

ولى در عهد ما کار دگرگونه شده و به طوری که می بینید جامه ی آنها گشاد و فراخ و از پارچه های نرم و لطیف دوخته می شود و در برش قبا و لباده‌ی خود از آخرین مد سال استفاده می کنند. با این وضع لباس اخلاقشان هم تغییر یافته، به طوری که از ارتکاب هرگونه عمل پستی، آن هم در کوچه و بازار بیم و هراس بدل راه نمی دهند. مال مردم می خورند و به عرض و ناموس‌شان تعدی روا می‌دارند.
در ازای درهم و دینار، حکم به باطل می دهند و حق و عدالت را زیر پای می‌نهند. روحانیان و رهبانان قدیم روح مردم را تزکیه می کردند. کشیش های کنونی زن مرد را ناپاک می‌کنند و بیت المال را غارت می‌نمایند.

📚 دکامرون، جووانی بوکاچیو، ترجمه محمد قاضی

@antioligarchie

#نکته

⭕️ [ ۱۲ فروردین ۵۸] امروز روز عید است. آقا گفته‌اند، برای اینکه به جمهوری اسلامی رای داده شد. پس از چند هزار سال بساط سلطنت برچیده شد اما انگار نه انگار...

امکان دارد که در آینده، ملت به دو بخش مذهبی و غیرمذهبی تقسیم شود، با شکافی عبور ناپذیر در میانه، ملت دوپاره شود...

📚‌ روزها در راه، #شاهرخ_مسکوب


@antioligarchie

#نکته

⭕️ "دیوار ندبه"

• این دیوار قسمت غربی دیوار مسجد الاقصی است. دیوار ندبه تنها قسمت باقیمانده از دیوار معبد حضرت سلیمان است که بعد از حمله رومیان به آنجا باقی مانده.

بعد از جنگی چند روزه اسرائیل کنترل این دیوار را از سال ۱۹۶۷ تا امروز از مسلمانان گرفته است.

وزن سنگهای این دیوار به ۸۰ تن می رسد که ۲۰۰۰ سال پیش به اینجا انتقال داده شده اند.
این دیوار تقریبا ۴۸۸ متر طول و ۴۰ متر ارتفاع دارد.

زیر دیوار تونل هایی حفر شده  که نمایی بهتر از عمق دیوار را نشان می دهد و سال ۱۹۹۰ برای عموم باز شد.در آن تونل های زیر زمینی ماکت های هیکل سلیمان هم موجود است.
معمولا یهودیان جشن ها خود را جلوی این دیوار برگزار می کنند.

این دیوار را سمبل آزادی و صلح می دانند و به دو قسمت زنانه و مردانه تقسیم شده و مردها و زن ها نمی توانند کنار هم و با هم دعا بخوانند.

اما داستان به همین راحتی نبوده! سالهای سال زنان یهودی جنگیدند تا به آنها اجازه بدهند کنار  دیوار دعا و تورات بخوانند، اما سال ۲۰۱۶ با لایحه‌ی که از طرف دولت صادر شد دوباره دعا کردن زن ها را ممنوع کردند.
سر این قضیه هر هفته و هر ماه کنار این دیوار تظاهرات و دعوا بوده، الان زن ها اجازه دارند در یک جای کوچکی که برای آنها در نظر گرفته اند، بایستند و دعا بخوانند ولی هنوز هم تلاش بر این است که این اجازه را از آنها سلب کنند!

زن ها باید حجابشان نسبتا کامل باشد تا اجازه داشته باشند به دیوار نزدیک بشوند!
افرادی که  کنار دیوار ندبه می آیند معمولا نامه های خود را (دعاهای خود) میان شکاف دیوار می گذارند.
این نامه ها توسط افرادی مشخص از شکاف دیوار ها درآورده می شود و در گودال/چاه های کوچک در کوه زیتون mount of olives که قبرستان یهودیان هم هست دفن می شود.

یهودیان به این باورند که کوه زیتون، محل رستاخیز حضرت مسیح است.
این دیوار قبله یهودیان است که روزهای جمعه دور آن جمع می شوند و گریه و زاری می کنند.

‏این دیوار یکی از مقدس ترین مکانهای زیارتی  یهودیان است
مسلمانها آن را دیوار براق نام گذاری کردند و معتقدند پیامبر اسلام (ص)  مرکب خود  را در شب معراج به این دیوار بسته بوده است. بخاطر همین برای مسلمان ها هم مقدس است.

سالانه سلبریتی و افراد مشهور زیادی به دیدن این مکان می روند.

▪️عکس ها را می توانید در لینک ببینید👇

🀄️Elyas


#twitter
@antioligarchie

#نکته

⭕️چگونه ممکن است گروه تندروی مثل طالبان که طی چند دهه نیروهایش همواره در دشت و بیابان بوده و رهبرانش به فکر طراحی حملات انتحاری و انفجاری بوده اند، تغییر کرده باشد؟

اگر خشونت، جنگ، افراط‌گرایی، زن‌ستیزی و ... را از این گروه حذف کنیم، در واقع این گروه را انکار و حذف کرده‌ایم!!

🀄️سید اسماعیل هاشمی


#twitter

@antioligarchie

#نکته

⭕️دو جور آدم خطرناک و زیانبار وجود دارد: دسته اول آنهایی هستند که به حیات اخروی و قیامت ایمان دارند و مثل عاملان تفتیش عقاید، سایر مردم را در شکنجه می گذارند که از این "زندگی دو روزه دنیوی" بیزارند و در بند سرای دیگر باشند.
و دسته دوم کسانی هستند که فقط به این زندگی ایمان دارند ... این گروه اخیر فقط به همین زندگی ایمان دارند و چشم به راه جامعه ی مبهم آینده اند و از جان و دل می کوشند که مبادا عامه مردم به امید آخرت، تسلی و دلخوشی یابند.

+حالا چه کار باید کرد؟
_ هیچ ، باید مردم را به اختیار خودشان گذاشت که با هر وهم و رویایی که دارند زندگی کنند.

📚كتاب هابیل و چند داستان دیگر / #میگل_د_اونامونو


@antioligarchie

#نکته


⭕️دیکتاتورها را چگونه مردمانی می سازند؟

«به‌نظر من، سه دسته آدم هستند که باعث پیدایش دیکتاتورها می‌شوند و یک انسانِ عادی را به دیکتاتور تبدیل می‌کنند:

۱. انسان‌هایی که ظاهر و باطن‌شان متفاوت است. (می‌توانیم آن‌ها را چاپلوس بنامیم.)

۲. کسانی‌که می‌خواهند کار ناکرده به مزد برسند؛ طالبانِ گنجِ بی‌رنج. چنین کسانی مجبورند به آنان که همه‌ی مزدها نزد ایشان است نزدیک شوند و..

۳.کسانی‌که دچار خلأیی درونی‌اند و لذا مجبورند خود را به “مرکز”ی متصل کنند. آنان احساس می‌کنند که هم‌چون قایقی متزلزل‌اند و به عروة‌الوثقایی نیاز دارند.

هر سه مشکل مذکور، فرهنگی‌ است.
اگر در جامعه‌ای این سه دسته افراد موجود نباشند، هیچ‌کس مجالی برای دیکتاتور شدن نمی‌یابد؛ اگر هم کسی هوس دیکتاتوری داشته باشد، بی‌آن‌که قهر و غلبه‌ای در کار باشد، می‌پژمرد و به‌ نوعی دیکتاتوری دُن‌کیشوت‌وار تبدیل می‌شود:
کسی‌که فکر می‌کند سیطره دارد ولی در واقع فاقد سیطره است...»

📚تقدیر ما، تدبیر ما #مصطفی_ملکیان

@antioligarchie

#نکته

⭕️حکومت اسلامی پیشکش ، عدالت علوی (که همان عدالت اسلامی و قرآنی است،نه چیز دیگر)،نیز پیشکشتان ؛ بگذارید انسان در برابر چهار نفر بیگانه از اسلام و مطلع از این اوضاع،خجالت نکشد و بتواند اسم اسلام را بر زبان بیاورد!

📚باجاری صلابت اعصار ، محمدرضا حکیمی، صفحه۳۶

@antioligarchie

#نکته

⭕️ "أمل دنقل" شاعر مصری [ او را از لحاظ شعر اعتراضی هم‌پایِ فرخی یزدی ما شمرده‌اند] با اشاره  به این حدیث پیامبر ص " انسان‌ها چون دانه‌های شانه برابرند" عبارتی کنایه آمیز سروده :
آری مانند دانه‌های شانه با هم برابرند ،اما در آنجا که چون دانه‌های شانه در ریش شیوخِ نفت می‌شکنند!
#نفت_و_فقر

🀄️مسعود باب الحوائجی

#twitter

@antioligarchie

#نکته

⭕️شاه یا رعیت؟

امیر بهادرجنگ، از نزدیکترین یاران مظفرالدین شاه و محمدعلی شاه بود. او در خانه‌ی بزرگ خود واقع در سرپل امیر بهادر (خیابان ارامنه فعلی در خیابان شاهپور) هر سال روضه‌خوانی‌های مفصل می‌کرد. آیینه‌خانه‌ی منزل او هم‌اکنون محل انجمن آثار ملی است و عجیب است که مرحوم تقی‌زاده در خرید این خانه از ورثه‌ی او اثر بسیار داشت و عجیب است که این مرد که از مخالفان امیر بهادر بود، خود برای حفظ خانه‌ی او و جلوگیری از خرابی آن توسط بساز و بفروش ها اینقدر پافشاری داشت.

به‌هرحال نظر امیر بهادر در مورد مشروطه‌خواهان تقریباً روشن است، اما واقعیتی که نقل شده آن است که یک‌روز وقتی با مظفرالدین شاه از مزایای مشروطه صحبت می‌کردند و از عدالت‌خانه صحبت در میان بود، مظفرالدین شاه که شاهی ملایم و خیرخواه بود اظهار کرد که بعضی حرف های اینها چندان بیراه هم نیست. معروف است که امیر بهادر با خشم در مجلس از جای برخاست، کارد از کمر خود کشید و گفت: اگر اعلی‌حضرت، دیگر اینگونه فرمایش بفرمایند، با همین خنجر شکم خود را پاره خواهم کرد.

همچنین معروف است که یک روز به جمعی از مشروطه‌خواهان که به او مراجعه کرده بودند گفت: شما چه می‌خواهید؟
گفتند: مجلس ملی و عدالتخانه
گفت: مجلس؟ که چه بشود؟
گفتند: برای اینکه شاه تنها سلطنت کند و مسئول نباشد و این مجلس و دولت مبعوث رعیت باشند که مسولیت به عهده بگیرند.

امیر بهادر گفت: نه، این دیگر نمی‌شود. تا حالا سی کرور رعیت بود و يك نفر شاه که ما از او اطاعت می‌کردیم. حالا شما می‌گوئید يك نفر رعیت باشد و سی کرور شاه؟ ما که از عهده بر نمی‌آییم!

برخلاف تصور، این امیر بهادر که چنین تظاهر تندی داشت، بسیار هوشیار و هم‌چنین اهل ذوق و ادب نیز بود و به دستور و راهنمایی هم‌او بود که شاهنامه را چاپ کردند و چاپ امیر بهادری امروز از معروفترین چاپ های شاهنامه است.

📚تلاش آزادی، ابراهیم باستانی پاریزی،صفحه ۵۶۸



@antioligarchie