#بازخوانی_تاریخ

#هیجدهم_تیر( ۲ )

❌حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸–۲۳ تیر ۱۳۷۸)

🔻ماجرا از این جا شروع شد که روزنامه سلام، با مدیر مسوولی #موسوی_خوئینی‌ها و سردبیری #عباس_عبدی و نزدیک به اصلاح‌طلبان، ۱۶ تیر۷۸ به دلیل انتشار نامه محرمانه سعید امامی از معاونان و مأموران بلندپایه وزارت اطلاعات به #دری_نجف_آبادی وزیر اطلاعات وقت توسط دادگاه ویژه روحانیت به مدت ۵ سال توقیف شد . نامه ای (به تاریخ ۱۶ مهر ۷۷ ) که در آن سعید امامی خواستار اعمال محدودیت شدید و نظام‌مند برمطبوعات طبق قانون جدید مطبوعات شده بود.
سعید امامی هفته قبل از انتشار نامه محرمانه‌اش( ۲۹ خرداد ۷۸) در روزنامه سلام بنا بر روایت رسمی در زندان خودکشی کرد . او ماه‌ها قبل به اتهام دخالت مستقیم در پرونده قتل گروهی از دگراندیشان و روشنفکران از جمله داریوش و پروانه فروهر که به پرونده #قتل‌های_زنجیره‌ای مشهور شده بود به همراه گروهی دیگر از ماموران ارشد وزارت اطلاعات دستگیر شده بود و بنا بر گفته وزارت اطلاعات مدتی قبل با داروی نظافتی که در اختیار داشت در زندان خودکشی کرده بود.

@antioligarchie

به پست بعدی توجه کنید👇


ادامه دارد

#بازخوانی_تاریخ

#هیجدهم_تیر( ۳ )

❌حمله به کوی دانشگاه تهران (۱۸–۲۳ تیر ۱۳۷۸)

🔻[ روزنامه همدلی ۹۶/۴/۱۸] روایت #موسوی_خوئینی‌ها از توقیف #سلام بعد از ۱۸ سال : نامه معاون وزیر اطلاعات محرمانه نبودچون مهر محرمانه نداشت. این نامه در واقع گزارشی بود از وضعیت مطبوعات که همراه آن یک پیشنهاد مطرح شده بوده و یکی از معاونت‌ها آن را برای ارائه به وزیر اطلاعات جهت تصمیم‌گیری تهیه کرده بود با این حال، اگر من می‌دانستم که انتشار آن را بهانه‌ای برای بستن سلام می‌کنند، هرگز این بهانه را به دستشان نمی‌دادم؛ البته در آن صورت هم به بهانه دیگری متوسل می‌شدند، چراکه سلام در خلاف جهت تک‌صدایی حرکت می‌کرد و همان‌طور که گفتم، تصمیم گرفته بودند سلام را تعطیل کنند.
خدا را شکر که شاکی روزنامه سلام مردم نبودند و نهادهای حکومتی در جایگاه شاکی بودند، نهادهایی از قبیل وزارت اطلاعات، شورای نگهبان، بعضی از وزرای دولت سازندگی، بعضی از نیروهای نظامی و یا انتظامی و شاید برخی نمایندگان مجلس که نماینده کانون‌های قدرت بودند. البته در میان آنها یک #استاندار هم در جایگاه شاکیان ایستاده بود که با طرح شکایت از سلام بختش باز شد و پس از آن پله‌های ترقی را به سرعت طی کرد و به ریاست جمهوری رسانده شد؛ ...


@antioligarchie

به پست بعدی توجه کنید👇

#نقد_و_نظر

⭕️ متوجه تبعات حرفتان هستید؟

✍احمد زید آبادی (اصلاح طلب)

🔻برخی اصولگرایان در واکنش به نامۀ سرگشادۀ سیدمحمد #موسوی_خوئینی‌ها، ظاهراً بر اثر خشم سخنانی بر زبان می‌رانند که پیامد منطقی آن، ارائۀ تعریف تازه‌ای از جایگاه و نقش "ولایت فقیه" در نظام جمهوری اسلامی است.

برای نمونه سید #احمد_خاتمی با زبانی تند و گزنده علیه آقای #خوئینی‌ها، نقش رهبری در اقتصاد کشور را به طور کامل نفی کرده است. از آنجا که اقتصاد رکن اصلی حوزۀ اجرایی هر کشور است، در واقع #احمد_خاتمی خواسته یا ناخواسته از #رهبری در اصلی‌ترین حوزۀ اجرایی مملکت #سلب_مسئولت کرده است.

علی‌الظاهر آقای #خاتمی توجه ندارد که سلب مسئولیت اجرایی از یک مقام سیاسی به معنای سلب اختیار از اوست و چنین قرائتی از ولایت فقیه، آن را به صورت موقعیتی صرفاً سمبلیک و تشریفاتی و یا حداکثر در جایگاه ناظر یا "رهبر معنوی" در می‌آورد که این خود مستلزم تغییرات بینادی در قانون اساسی جمهوری اسلامی است.

حال باید از سید #احمد_خاتمی پرسید که آیا واقعاً در پی ارائۀ تعریفِ جایگاهی از ولایت فقیه در نظام جمهوری اسلامی است که در ابتدای انقلاب از سوی چهره‌هایی چون زنده‌یاد مهندس عزت‌الله سحابی مطرح می‌شد یا اینکه از روی خشم و عصبانیت به پیامدهای سخن خود نیندیشیده است؟

https://t.me/antioligarchie/25041
@antioligarchie

#نقد_و_نظر

⭕️تناقضِ انقلاب دائمی با نقد وضع موجود

✍مهدی تدینی

🔻جناب #موسوی_خوئینی‌ها در خاطراتشان از اشغال سفارت آمریکا تعریف می‌کند وقتی دانشجویان قصد داشتند سفارت را اشغال کنند، نزدشان آمدند و با توجه به نزدیکی ایشان به امام از او خواستند نظر امام را دربارۀ این اقدام بپرسد. اما جناب #خوئینی‌ها آنها را متقاعد می‌کند نیازی به پرسیدن نظر امام نیست، زیرا اگر امام موافق هم باشد به آنها نمی‌گوید. بنابراین بهتر است خودشان اقدام کنند و امام اگر مخالف باشند، بعداً می‌توانند اعلام کنند. آقای #خوئینی‌ها به دانشجویان می‌گوید: «مگر شما می‌خواهید چه بکنید که نمی‌شود جبرانش کرد؟ شما که نمی‌خواهید کسی را بکشید یا جایی را خراب کنید، می‌خواهید وارد سفارت آمریکا شوید، خب اولین لحظه‌ای که این کار را کردید، امام مطلع می‌شود؛ اگر نظرشان این بود که کار غلطی است بلافاصله اطلاع می‌دهند که بیایید بیرون و کار درستی نیست.»

حال باید موضع جناب #خوئینی‌ها را چند دهه بعد دربارۀ اشغال سفارت بدانیم: اول اینکه ایشان اشغال سفارت را همچنان کاملاً درست می‌داند و دربارۀ رابطه با آمریکا نیز آخرین نظری که از ایشان شنیدم این است که چند سال پیش فرمودند: «دربارۀ رابطه با آمریکا تا دولت آمریکا به شکلی قابل قبول برای مردم ایران، ستم‌های گذشته را جبران نکند، بنده هیچ نظر مثبتی ندارم و همچنان آمریکا را ظالم می دانم. او کاری به کار ما نداشته باشد. ما به خواست خدا، خودمان مشکلاتمان را حل خواهیم کرد. شاید بفرمایید خوب دیگران هم ظالمند! بله، اما رابطه و سابقۀ ستم آمریکا بر ما... خیلی با ظلم آنها متفاوت است. آمریکا امروز هم بنای رابطه معقول و انسانی با ما ندارد.»

در پی نامه‌ای که جناب #خوئینی‌ها به تازگی نوشتند و از وضع موجود انتقاد کردند.

...سخن این است که وضع موجود، هر چه هست، خوب یا بد، اسفناک یا قهرمانانه، نتیجۀ منطقی آن ایدئولوژی آمریکاستیزانه/ضداستکباری است که جناب #خوئینی‌ها از بنیانگذارانش بودند و نمی‌توانند بدون نقد خود از وضع موجود انتقاد کنند. شاید بگویید جناب #خوئینی‌ها منتقد وضع سیاسی داخلی است و اصلاً مسائل سیاست داخلی و منازعات داخلی ما چه ربطی به آمریکا دارد. اما می‌توانم اثبات کنم سیاست ایران، داخلی و خارجی، معلول و محصول ایدئولوژی آمریکاستیزانه است؛ تأکید می‌کنم: از جمله سیاست داخلی، از مسئلۀ بزرگی چون نظارت استصوابی تا مسائل جزئی مانند خبرنویسی و سریال‌های تلویزیونی!

کسانی مانند جناب #خوئینی‌ها ایده‌ای را پس از انقلاب وارد سیاست کردند که می‌توان آن را «انقلاب دائم» نامید ــ مشابه ایدۀ «انقلاب دائم» (permanent revolution) که تروتسکی پس از انقلاب روسیه منادی‌اش بود. اهداف انقلاب ۵۷ محقق شده بود و در اینجا چرخش نگاه انقلاب ایران از داخل (سلطنت‌ستیزی) به خارج (استکبارستیزی) امکان «انقلاب دائم» را فراهم کرد و در واقع ایران به پرچمدار انقلابی جهانی ــ و طبعاً دائمی ــ بدل شد. اکنون ایران منادی نوعی «نظم نوین جهانی» بود که در سلب «نظم آمریکایی» (پَکس اَمریکانا) بود و گام نخست آن هم «انقلاب منطقه‌ای» (در خاورمیانه) بود. اگر حملۀ فرانسوی‌ها به دژ باستیل آغاز انقلاب فرانسه بود، اشغال سفارت آمریکا نیز (که جناب #خوئینی‌ها همچنان از آن با عنوان «لانه» یاد می‌کند) سرآغاز انقلاب جهانی ایران بود.

برای این انقلاب جهانی لازم بود در داخل کشور سیاست در دست «عناصر انقلابی» باشد: بنابراین صحنۀ سیاسی ایران به پشت‌جبهۀ انقلاب ضداستکباری بدل شد و طبعاً این پشت‌جبهه باید «انقلابی» باشد. نتیجه اینکه منطق حکم می‌کند عناصر غیرانقلابی راهی به آن نداشته باشند. انقلاب جهانی لوازمی دارد و طبیعی است هر کس رهبر ایران باشد اگر می‌خواهد پرچم «انقلاب دائم» را افراشته نگاه دارد، باید سیاست داخلی و خارجی را «انقلابی» نگاه دارد و اتفاقاً عنوان «رهبر انقلاب» تعبیر کاملاً درستی است که بسیار بجا و بامسما استفاده می‌شود.

آنچه امروز در سیاست داخلی و خارجی ایران وجود دارد، درست در امتداد سنتی است که جناب #خوئینی‌ها ترسیم کردند و نقد وضع امروز نقد راهی است که حضرت ایشان افتخار ما ایرانیان می‌دانستند. ایراد بنده به ایشان هم این است که بدون نقد گذشتۀ خود نمی‌تواند وضع موجود را نقد کند. مسئله فقط «اخلاقی» نیست؛ اساساً منطق در مورد ایشان اجازه نمی‌دهد نقد امروز را از دیروز جدا کنند.


https://t.me/antioligarchie/25032
@antioligarchie