آنتی الیگارشی
⭕️شرط عجیب ایران برای صلح، پس از آزادی خرمشهر؛ جنگ با اسرائیل ✍ جعفر شیرعلی نیا 🔻ایرانیها خرمشهر را آزاد کرده بودند و خودشان را در اوج قدرت میدیدند. وقتی اسرائیل به جنوب لبنان حمله کرد، نیروی نظامی به سوریه فرستادند تا با صهیونیستها بجنگند. یک شرط عجیب…
#تکمیلی
⭕️ شکست تلخ
✍جعفر شیرعلی نیا
🔻نگاهی به تیتر این روزنامهها بیاندازید!
در یادداشت روز گذشته (مطلبی که بر روی آن ریپلای شده) دربارهی شرط عجیب ایران برای صلح پس از آزادی خرمشهر نوشتم، تصاویر پیوست نشان میدهند که این شرط برای ایران چقدر جدی بوده و تمرکز ایران را کاملا از جنگ با صدام منحرف کرده است.
ایران در میانهی جنگ بود اما فرماندهانش به سوریه رفتوآمد داشتند و نیروهای نظامیاش از جمله بخشی از تیپ ۲۷ محمد رسولالله که در عملیات آزادسازی خرمشهر نقش کلیدی داشت به سوریه رفتند و مدتی بعد در حالی بازگشتند که فرمانده پرنفوذشان #احمد_متوسلیان را از دست داده بودند.
از سوی دیگر ایران بعد از عملیات فتحالمبین[ فروردین ۶۱] حتی یک روز را هم از دست نداده بود و به سرعت بر عملیات بعدیاش که به آزادی خرمشهر منتهی شد متمرکز بود اما پس از عملیات بیتالمقدس [اردیبهشت و خرداد ۶۱ ] وقفهای طولانی در روند جنگ پیش آمد و تا عملیات رمضان [تیر و مرداد ۶۱] فرصت مناسبی در اختیار ارتش بعث قرار گرفت. صدام از این تاخیرها بیشترین استفاده را کرده بود. #محسن_رضایی با اشاره به حجم کار مهندسی ارتش عراق در این وقفه میگوید: «یک عملیات مهندسی فوقالعاده بود که برای ما هم غیرمنتظره بود و سابقه نداشت هیچگاه عراق طی یک زمان کوتاه، کار مهندسی به این ابعاد بزرگ انجام دهد.» [نشریهی نگین، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه، شمارهی ۲۵، ص ۶۹ ]
عراق با پوشش ضعفهایش و ساخت موانع جدید با فاصلهی کمتر از دو ماه از پیروزی ایران در بیتالمقدس، عملیات رمضان را به یکی از تلخترین و سختترین شکستهای ایران تبدیل کرد تا #هاشمی_رفسنجانی در خاطراتش بنویسد: «روشن میشود که كار به این آسانی نیست و دشمن در خاك خودش با انگیزهی بیشتری دفاع میكند.» [پس از بحران، دفتر نشر معارف انقلاب، ص ۱۸۳]
ایرانیها پس از مدتها، تلفات زیاد و عقبنشینیهای سختی را تجربه کردند. #غلامعلی_رشید از فرماندهان ارشد سپاه در دفترچه یادداشت آن روزهایش نوشته است: «فشار دشمن عامل اساسی نبود که ما عقبنشینی کردیم، مجموعهای از توهم، ضعف و ازهمپاشیدگی بود.» [گزینههای راهبردی جنگ، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه، ص۲۱۷]
این یک سوال مهم است که چگونه ایران از اوج اقتدار بعد از پیروزی در خرمشهر به توهم، ضعف و ازهمپاشیدگی در عملیات رمضان رسید؟
دوستان عزیز اگر به این سوالها جواب ندهیم روزگار به تلخی جوابمان را خواهد داد.
(برای اطلاعات بیشتر ، یادداشت روز گذشته نویسنده را بخوانید)
http://s13.picofile.com/file/8401631776/8.jpg
@antioligarchie
⭕️ شکست تلخ
✍جعفر شیرعلی نیا
🔻نگاهی به تیتر این روزنامهها بیاندازید!
در یادداشت روز گذشته (مطلبی که بر روی آن ریپلای شده) دربارهی شرط عجیب ایران برای صلح پس از آزادی خرمشهر نوشتم، تصاویر پیوست نشان میدهند که این شرط برای ایران چقدر جدی بوده و تمرکز ایران را کاملا از جنگ با صدام منحرف کرده است.
ایران در میانهی جنگ بود اما فرماندهانش به سوریه رفتوآمد داشتند و نیروهای نظامیاش از جمله بخشی از تیپ ۲۷ محمد رسولالله که در عملیات آزادسازی خرمشهر نقش کلیدی داشت به سوریه رفتند و مدتی بعد در حالی بازگشتند که فرمانده پرنفوذشان #احمد_متوسلیان را از دست داده بودند.
از سوی دیگر ایران بعد از عملیات فتحالمبین[ فروردین ۶۱] حتی یک روز را هم از دست نداده بود و به سرعت بر عملیات بعدیاش که به آزادی خرمشهر منتهی شد متمرکز بود اما پس از عملیات بیتالمقدس [اردیبهشت و خرداد ۶۱ ] وقفهای طولانی در روند جنگ پیش آمد و تا عملیات رمضان [تیر و مرداد ۶۱] فرصت مناسبی در اختیار ارتش بعث قرار گرفت. صدام از این تاخیرها بیشترین استفاده را کرده بود. #محسن_رضایی با اشاره به حجم کار مهندسی ارتش عراق در این وقفه میگوید: «یک عملیات مهندسی فوقالعاده بود که برای ما هم غیرمنتظره بود و سابقه نداشت هیچگاه عراق طی یک زمان کوتاه، کار مهندسی به این ابعاد بزرگ انجام دهد.» [نشریهی نگین، مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس سپاه، شمارهی ۲۵، ص ۶۹ ]
عراق با پوشش ضعفهایش و ساخت موانع جدید با فاصلهی کمتر از دو ماه از پیروزی ایران در بیتالمقدس، عملیات رمضان را به یکی از تلخترین و سختترین شکستهای ایران تبدیل کرد تا #هاشمی_رفسنجانی در خاطراتش بنویسد: «روشن میشود که كار به این آسانی نیست و دشمن در خاك خودش با انگیزهی بیشتری دفاع میكند.» [پس از بحران، دفتر نشر معارف انقلاب، ص ۱۸۳]
ایرانیها پس از مدتها، تلفات زیاد و عقبنشینیهای سختی را تجربه کردند. #غلامعلی_رشید از فرماندهان ارشد سپاه در دفترچه یادداشت آن روزهایش نوشته است: «فشار دشمن عامل اساسی نبود که ما عقبنشینی کردیم، مجموعهای از توهم، ضعف و ازهمپاشیدگی بود.» [گزینههای راهبردی جنگ، مرکز مطالعات و تحقیقات جنگ سپاه، ص۲۱۷]
این یک سوال مهم است که چگونه ایران از اوج اقتدار بعد از پیروزی در خرمشهر به توهم، ضعف و ازهمپاشیدگی در عملیات رمضان رسید؟
دوستان عزیز اگر به این سوالها جواب ندهیم روزگار به تلخی جوابمان را خواهد داد.
(برای اطلاعات بیشتر ، یادداشت روز گذشته نویسنده را بخوانید)
http://s13.picofile.com/file/8401631776/8.jpg
@antioligarchie