💥 پاسخ به ادعای اعجاز سنگینی ابرها در قرآن
#متن_ادعا:
آیا تا به حال «سنگین بودن ابر» به فکرت خطور کرده است؟ قرآن در همان روزگار ۱۴ قرن پیش به این واقعیت علمي اشاره کرده است:
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَال(12/رعد)
#ترجمه: ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﻕ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣيﺩﻫﺪ ، ﻭ #ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ_ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ میﺁﻭﺭﺩ
#پاسخ_به_ادعا:
➖اولاً هر انسان ذی‌شعوری با مشاهده‌ی بارش باران در هنگام ابری شدن هوا به سادگی پی میبرد که منشاء این حجم عظیم از آب باران ابرها هستند و متعاقباً درمی‌یابد که ابرهایی که این حجم عظیم آب را در خود دارند٬ می‌بایست سنگین باشند. بنابراین مدعیان چنین اعجاز پیش‌پا افتاده‌ای می‌بایست اثبات کنند که پیش از قرآن٬ احدی از مردمان جهان نمی‌دانستند که ابرهایی که این حجم عظیم از آب باران را در خود ذخیره دارند سنگین هستند!
حال آنکه ما می‌دانیم ارسطو (متوفی ۳۴۸ ق.م) فیلسوف و متفکر نامدار یونان باستان٬ قرن‌ها پیش از قرآن حتی به چگونگی شکل‌گیری باران نیز پی‌برده‌بود! ↓↓↓
In Aristotle's model, "the moisture surrounding the earth" is made to evaporate and rise by the sun's rays..."The moisture is always raised by the heat and descends to the earth again when it gets cold ... when the water falls in small drops it is called drizzle; when the drops are larger it is rain."
ترجمه: بر طبق عقیده‌ی ارسطو٬ رطوبت اطراف زمین در نتیجه‌ی تابش آفتاب تبخیر شده و به بالا می‌رود...رطوبت همواره در اثر گرما به بالا می‌رود و در اثر سرد شدن به صورت باران به زمین بر‌می‌گردد
منبع: ایندیپندنت
➖ثانیاً با توجه به آیه ۴۳ نور که به وجود کوه‌هایی در آسمان به عنوان منشاء تگرگ اشاره می‌کند٬ می‌توان گفت که اشاره‌ی قرآن به سنگینی ابرها نیز نشأت گرفته از همین اشتباه قرآن در باور به وجود کوه در آسمان است! ↓↓↓
وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ جِبَالٍ فِيهَا مِنْ بَرَدٍ (النور/۴۳)
ترجمه: و از آسمان - از كوههائي كه در آنست - دانه هاي تگرگ نازل ميكند
➖ثالثاً وقتی به روایت ائمه‌ی معصوم (که به زعم اسلامگرایان معلم و مفسر حقیقی قرآن هستند) رجوع می‌کنیم در می‌یابیم که بر‌خلاف ادعاهای معجزه‌تراشان٬ ایشان اساساً در توصیف منشاء باران دچار خطاهای علمی فاحشی نیز شده‌اند! به عنوان یک نمونه٬ به روایتی صحیح از امام صادق (که شیعیان وی را دانشمند می‌دانند!) اشاره می‌کنیم که نشان می‌دهد ایشان بر این باور بوده که ابرها آب باران را نه از تبخیر آب‌های زمین٬ بلکه از زیر عرش (که واقع در آسمان هفتم است!) می‌گیرند! ↓↓↓
▪️١٤٩١ ـ و روى حفص بن البختري عنه عليه السلام أنه قال: «إن الله تبارك و تعالى إذا أراد أن ينفع بالمطر أمر السحاب فأخذ الماء من تحت العرش و إذا لم يرد النبات أمر السحاب فأخذ الماء من البحر» قيل إن ماء البحر مالح قال «إن السحاب يعذبه» [منبع: من لا يحضره الفقيه ٫ ج۱ ٫ ص۵۲۴]
◾️#ترجمه: امام صادق: همانا خداوند تبارك و تعالى هر گاه اراده فرمايد كه بوسيله باران به مخلوقات خود نفع رساند ابر را فرمان ميدهد و ابر آب را از زير عرش برميدارد، و هر گاه نخواهد كه منتفع شوند از باران و چيزى نرويد ابر را فرمان ميدهد تا آب را از دريا برگيرد، گفتند: آب دريا شور است (پس چگونه آب باران شيرين است) آن حضرت فرمود: البته ابر آن را شيرين ميسازد.
◼️#حکم_حدیث: صحیح [لوامع صاحبقرانی ٫ ج۵ ٫ ص۳۰۴]
✍سخن پایانی:
به راستی که اگر قرآن واقعا یک کتاب الهی بود و هیچ ضعف و کاستی در آن راه نداشت٬ پیروان آن نیازی به چنین عوام‌فریبی‌های کودکانه‌ای برای بالا بردن ارج و منزلت آن داشتند؟ طرفداران چنین معجزه‌تراشی‌های سخیفی چه پاسخی در قبال این شعر هاتف اصفهانی (شاعر قرن ۱۲ هجری) دارند که می‌گوید «دل هر ذره را که بشکافی / آفتابیش در میان بینی» ؟؟؟ آیا می‌توان گفت این شعر هاتف اصفهانی اشاره‌ای لطیف به پدیده‌ی شکافت هسته‌ای و آزاد شدن انرژی و نور حاصل از آن بوده و این یک معجزه‌ی علمی بی‌نظیر است؟! اگر چنین است چرا به الهی بودن شعر هاتف و نبوت وی ایمان نمی‌آورند؟😉
🚫 @ANSWER_ISLAMISM
#متن_ادعا:
آیا تا به حال «سنگین بودن ابر» به فکرت خطور کرده است؟ قرآن در همان روزگار ۱۴ قرن پیش به این واقعیت علمي اشاره کرده است:
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَال(12/رعد)
#ترجمه: ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﻕ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣيﺩﻫﺪ ، ﻭ #ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ_ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ میﺁﻭﺭﺩ
#پاسخ_به_ادعا:
➖اولاً هر انسان ذی‌شعوری با مشاهده‌ی بارش باران در هنگام ابری شدن هوا به سادگی پی میبرد که منشاء این حجم عظیم از آب باران ابرها هستند و متعاقباً درمی‌یابد که ابرهایی که این حجم عظیم آب را در خود دارند٬ می‌بایست سنگین باشند. بنابراین مدعیان چنین اعجاز پیش‌پا افتاده‌ای می‌بایست اثبات کنند که پیش از قرآن٬ احدی از مردمان جهان نمی‌دانستند که ابرهایی که این حجم عظیم از آب باران را در خود ذخیره دارند سنگین هستند!
حال آنکه ما می‌دانیم ارسطو (متوفی ۳۴۸ ق.م) فیلسوف و متفکر نامدار یونان باستان٬ قرن‌ها پیش از قرآن حتی به چگونگی شکل‌گیری باران نیز پی‌برده‌بود! ↓↓↓
In Aristotle's model, "the moisture surrounding the earth" is made to evaporate and rise by the sun's rays..."The moisture is always raised by the heat and descends to the earth again when it gets cold ... when the water falls in small drops it is called drizzle; when the drops are larger it is rain."
ترجمه: بر طبق عقیده‌ی ارسطو٬ رطوبت اطراف زمین در نتیجه‌ی تابش آفتاب تبخیر شده و به بالا می‌رود...رطوبت همواره در اثر گرما به بالا می‌رود و در اثر سرد شدن به صورت باران به زمین بر‌می‌گردد
منبع: ایندیپندنت
➖ثانیاً با توجه به آیه ۴۳ نور که به وجود کوه‌هایی در آسمان به عنوان منشاء تگرگ اشاره می‌کند٬ می‌توان گفت که اشاره‌ی قرآن به سنگینی ابرها نیز نشأت گرفته از همین اشتباه قرآن در باور به وجود کوه در آسمان است! ↓↓↓
وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ جِبَالٍ فِيهَا مِنْ بَرَدٍ (النور/۴۳)
ترجمه: و از آسمان - از كوههائي كه در آنست - دانه هاي تگرگ نازل ميكند
➖ثالثاً وقتی به روایت ائمه‌ی معصوم (که به زعم اسلامگرایان معلم و مفسر حقیقی قرآن هستند) رجوع می‌کنیم در می‌یابیم که بر‌خلاف ادعاهای معجزه‌تراشان٬ ایشان اساساً در توصیف منشاء باران دچار خطاهای علمی فاحشی نیز شده‌اند! به عنوان یک نمونه٬ به روایتی صحیح از امام صادق (که شیعیان وی را دانشمند می‌دانند!) اشاره می‌کنیم که نشان می‌دهد ایشان بر این باور بوده که ابرها آب باران را نه از تبخیر آب‌های زمین٬ بلکه از زیر عرش (که واقع در آسمان هفتم است!) می‌گیرند! ↓↓↓
▪️١٤٩١ ـ و روى حفص بن البختري عنه عليه السلام أنه قال: «إن الله تبارك و تعالى إذا أراد أن ينفع بالمطر أمر السحاب فأخذ الماء من تحت العرش و إذا لم يرد النبات أمر السحاب فأخذ الماء من البحر» قيل إن ماء البحر مالح قال «إن السحاب يعذبه» [منبع: من لا يحضره الفقيه ٫ ج۱ ٫ ص۵۲۴]
◾️#ترجمه: امام صادق: همانا خداوند تبارك و تعالى هر گاه اراده فرمايد كه بوسيله باران به مخلوقات خود نفع رساند ابر را فرمان ميدهد و ابر آب را از زير عرش برميدارد، و هر گاه نخواهد كه منتفع شوند از باران و چيزى نرويد ابر را فرمان ميدهد تا آب را از دريا برگيرد، گفتند: آب دريا شور است (پس چگونه آب باران شيرين است) آن حضرت فرمود: البته ابر آن را شيرين ميسازد.
◼️#حکم_حدیث: صحیح [لوامع صاحبقرانی ٫ ج۵ ٫ ص۳۰۴]
✍سخن پایانی:
به راستی که اگر قرآن واقعا یک کتاب الهی بود و هیچ ضعف و کاستی در آن راه نداشت٬ پیروان آن نیازی به چنین عوام‌فریبی‌های کودکانه‌ای برای بالا بردن ارج و منزلت آن داشتند؟ طرفداران چنین معجزه‌تراشی‌های سخیفی چه پاسخی در قبال این شعر هاتف اصفهانی (شاعر قرن ۱۲ هجری) دارند که می‌گوید «دل هر ذره را که بشکافی / آفتابیش در میان بینی» ؟؟؟ آیا می‌توان گفت این شعر هاتف اصفهانی اشاره‌ای لطیف به پدیده‌ی شکافت هسته‌ای و آزاد شدن انرژی و نور حاصل از آن بوده و این یک معجزه‌ی علمی بی‌نظیر است؟! اگر چنین است چرا به الهی بودن شعر هاتف و نبوت وی ایمان نمی‌آورند؟😉
🚫 @ANSWER_ISLAMISM
The Independent
Weather: Cloudy views on the origins of rain
Aristotle was a genius. You have only to look at his views on the weather to realise just how clever he was. Saddled with the view that all matter was composed of earth, air, fire or water, he was
Forwarded from پاسخ به اسلامگرایان
💥 پاسخ به ادعای اعجاز سنگینی ابرها در قرآن
#متن_ادعا:
آیا تا به حال «سنگین بودن ابر» به فکرت خطور کرده است؟ قرآن در همان روزگار ۱۴ قرن پیش به این واقعیت علمي اشاره کرده است:
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَال(12/رعد)
#ترجمه: ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﻕ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣيﺩﻫﺪ ، ﻭ #ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ_ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ میﺁﻭﺭﺩ
#پاسخ_به_ادعا:
➖اولاً هر انسان ذی‌شعوری با مشاهده‌ی بارش باران در هنگام ابری شدن هوا به سادگی پی میبرد که منشاء این حجم عظیم از آب باران ابرها هستند و متعاقباً درمی‌یابد که ابرهایی که این حجم عظیم آب را در خود دارند٬ می‌بایست سنگین باشند. بنابراین مدعیان چنین اعجاز پیش‌پا افتاده‌ای می‌بایست اثبات کنند که پیش از قرآن٬ احدی از مردمان جهان نمی‌دانستند که ابرهایی که این حجم عظیم از آب باران را در خود ذخیره دارند سنگین هستند!
حال آنکه ما می‌دانیم ارسطو (متوفی ۳۴۸ ق.م) فیلسوف و متفکر نامدار یونان باستان٬ قرن‌ها پیش از قرآن حتی به چگونگی شکل‌گیری باران نیز پی‌برده‌بود! ↓↓↓
In Aristotle's model, "the moisture surrounding the earth" is made to evaporate and rise by the sun's rays..."The moisture is always raised by the heat and descends to the earth again when it gets cold ... when the water falls in small drops it is called drizzle; when the drops are larger it is rain."
ترجمه: بر طبق عقیده‌ی ارسطو٬ رطوبت اطراف زمین در نتیجه‌ی تابش آفتاب تبخیر شده و به بالا می‌رود...رطوبت همواره در اثر گرما به بالا می‌رود و در اثر سرد شدن به صورت باران به زمین بر‌می‌گردد
منبع: ایندیپندنت
➖ثانیاً با توجه به آیه ۴۳ نور که به وجود کوه‌هایی در آسمان به عنوان منشاء تگرگ اشاره می‌کند٬ می‌توان گفت که اشاره‌ی قرآن به سنگینی ابرها نیز نشأت گرفته از همین اشتباه قرآن در باور به وجود کوه در آسمان است! ↓↓↓
وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ جِبَالٍ فِيهَا مِنْ بَرَدٍ (النور/۴۳)
ترجمه: و از آسمان - از كوههائي كه در آنست - دانه هاي تگرگ نازل ميكند
➖ثالثاً وقتی به روایت ائمه‌ی معصوم (که به زعم اسلامگرایان معلم و مفسر حقیقی قرآن هستند) رجوع می‌کنیم در می‌یابیم که بر‌خلاف ادعاهای معجزه‌تراشان٬ ایشان اساساً در توصیف منشاء باران دچار خطاهای علمی فاحشی نیز شده‌اند! به عنوان یک نمونه٬ به روایتی صحیح از امام صادق (که شیعیان وی را دانشمند می‌دانند!) اشاره می‌کنیم که نشان می‌دهد ایشان بر این باور بوده که ابرها آب باران را نه از تبخیر آب‌های زمین٬ بلکه از زیر عرش (که واقع در آسمان هفتم است!) می‌گیرند! ↓↓↓
▪️١٤٩١ ـ و روى حفص بن البختري عنه عليه السلام أنه قال: «إن الله تبارك و تعالى إذا أراد أن ينفع بالمطر أمر السحاب فأخذ الماء من تحت العرش و إذا لم يرد النبات أمر السحاب فأخذ الماء من البحر» قيل إن ماء البحر مالح قال «إن السحاب يعذبه» [منبع: من لا يحضره الفقيه ٫ ج۱ ٫ ص۵۲۴]
◾️#ترجمه: امام صادق: همانا خداوند تبارك و تعالى هر گاه اراده فرمايد كه بوسيله باران به مخلوقات خود نفع رساند ابر را فرمان ميدهد و ابر آب را از زير عرش برميدارد، و هر گاه نخواهد كه منتفع شوند از باران و چيزى نرويد ابر را فرمان ميدهد تا آب را از دريا برگيرد، گفتند: آب دريا شور است (پس چگونه آب باران شيرين است) آن حضرت فرمود: البته ابر آن را شيرين ميسازد.
◼️#حکم_حدیث: صحیح [لوامع صاحبقرانی ٫ ج۵ ٫ ص۳۰۴]
✍سخن پایانی:
به راستی که اگر قرآن واقعا یک کتاب الهی بود و هیچ ضعف و کاستی در آن راه نداشت٬ پیروان آن نیازی به چنین عوام‌فریبی‌های کودکانه‌ای برای بالا بردن ارج و منزلت آن داشتند؟ طرفداران چنین معجزه‌تراشی‌های سخیفی چه پاسخی در قبال این شعر هاتف اصفهانی (شاعر قرن ۱۲ هجری) دارند که می‌گوید «دل هر ذره را که بشکافی / آفتابیش در میان بینی» ؟؟؟ آیا می‌توان گفت این شعر هاتف اصفهانی اشاره‌ای لطیف به پدیده‌ی شکافت هسته‌ای و آزاد شدن انرژی و نور حاصل از آن بوده و این یک معجزه‌ی علمی بی‌نظیر است؟! اگر چنین است چرا به الهی بودن شعر هاتف و نبوت وی ایمان نمی‌آورند؟😉
🚫 @ANSWER_ISLAMISM
#متن_ادعا:
آیا تا به حال «سنگین بودن ابر» به فکرت خطور کرده است؟ قرآن در همان روزگار ۱۴ قرن پیش به این واقعیت علمي اشاره کرده است:
هُوَ الَّذِي يُرِيكُمُ الْبَرْقَ خَوْفًا وَطَمَعًا وَيُنشِئُ السَّحَابَ الثِّقَال(12/رعد)
#ترجمه: ﺍﻭﺳﺖ ﻛﻪ ﺑﺮﻕ ﻛﻪ ﻣﺎﻳﻪ ﺗﺮﺱ ﻭ ﺍﻣﻴﺪ ﺍﺳﺖ ، ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﻧﺸﺎﻥ ﻣيﺩﻫﺪ ، ﻭ #ﺍﺑﺮﻫﺎﻯ_ﺳﻨﮕﻴﻦ ﺭﺍ ﭘﺪﻳﺪ میﺁﻭﺭﺩ
#پاسخ_به_ادعا:
➖اولاً هر انسان ذی‌شعوری با مشاهده‌ی بارش باران در هنگام ابری شدن هوا به سادگی پی میبرد که منشاء این حجم عظیم از آب باران ابرها هستند و متعاقباً درمی‌یابد که ابرهایی که این حجم عظیم آب را در خود دارند٬ می‌بایست سنگین باشند. بنابراین مدعیان چنین اعجاز پیش‌پا افتاده‌ای می‌بایست اثبات کنند که پیش از قرآن٬ احدی از مردمان جهان نمی‌دانستند که ابرهایی که این حجم عظیم از آب باران را در خود ذخیره دارند سنگین هستند!
حال آنکه ما می‌دانیم ارسطو (متوفی ۳۴۸ ق.م) فیلسوف و متفکر نامدار یونان باستان٬ قرن‌ها پیش از قرآن حتی به چگونگی شکل‌گیری باران نیز پی‌برده‌بود! ↓↓↓
In Aristotle's model, "the moisture surrounding the earth" is made to evaporate and rise by the sun's rays..."The moisture is always raised by the heat and descends to the earth again when it gets cold ... when the water falls in small drops it is called drizzle; when the drops are larger it is rain."
ترجمه: بر طبق عقیده‌ی ارسطو٬ رطوبت اطراف زمین در نتیجه‌ی تابش آفتاب تبخیر شده و به بالا می‌رود...رطوبت همواره در اثر گرما به بالا می‌رود و در اثر سرد شدن به صورت باران به زمین بر‌می‌گردد
منبع: ایندیپندنت
➖ثانیاً با توجه به آیه ۴۳ نور که به وجود کوه‌هایی در آسمان به عنوان منشاء تگرگ اشاره می‌کند٬ می‌توان گفت که اشاره‌ی قرآن به سنگینی ابرها نیز نشأت گرفته از همین اشتباه قرآن در باور به وجود کوه در آسمان است! ↓↓↓
وَيُنَزِّلُ مِنَ السَّمَاءِ مِنْ جِبَالٍ فِيهَا مِنْ بَرَدٍ (النور/۴۳)
ترجمه: و از آسمان - از كوههائي كه در آنست - دانه هاي تگرگ نازل ميكند
➖ثالثاً وقتی به روایت ائمه‌ی معصوم (که به زعم اسلامگرایان معلم و مفسر حقیقی قرآن هستند) رجوع می‌کنیم در می‌یابیم که بر‌خلاف ادعاهای معجزه‌تراشان٬ ایشان اساساً در توصیف منشاء باران دچار خطاهای علمی فاحشی نیز شده‌اند! به عنوان یک نمونه٬ به روایتی صحیح از امام صادق (که شیعیان وی را دانشمند می‌دانند!) اشاره می‌کنیم که نشان می‌دهد ایشان بر این باور بوده که ابرها آب باران را نه از تبخیر آب‌های زمین٬ بلکه از زیر عرش (که واقع در آسمان هفتم است!) می‌گیرند! ↓↓↓
▪️١٤٩١ ـ و روى حفص بن البختري عنه عليه السلام أنه قال: «إن الله تبارك و تعالى إذا أراد أن ينفع بالمطر أمر السحاب فأخذ الماء من تحت العرش و إذا لم يرد النبات أمر السحاب فأخذ الماء من البحر» قيل إن ماء البحر مالح قال «إن السحاب يعذبه» [منبع: من لا يحضره الفقيه ٫ ج۱ ٫ ص۵۲۴]
◾️#ترجمه: امام صادق: همانا خداوند تبارك و تعالى هر گاه اراده فرمايد كه بوسيله باران به مخلوقات خود نفع رساند ابر را فرمان ميدهد و ابر آب را از زير عرش برميدارد، و هر گاه نخواهد كه منتفع شوند از باران و چيزى نرويد ابر را فرمان ميدهد تا آب را از دريا برگيرد، گفتند: آب دريا شور است (پس چگونه آب باران شيرين است) آن حضرت فرمود: البته ابر آن را شيرين ميسازد.
◼️#حکم_حدیث: صحیح [لوامع صاحبقرانی ٫ ج۵ ٫ ص۳۰۴]
✍سخن پایانی:
به راستی که اگر قرآن واقعا یک کتاب الهی بود و هیچ ضعف و کاستی در آن راه نداشت٬ پیروان آن نیازی به چنین عوام‌فریبی‌های کودکانه‌ای برای بالا بردن ارج و منزلت آن داشتند؟ طرفداران چنین معجزه‌تراشی‌های سخیفی چه پاسخی در قبال این شعر هاتف اصفهانی (شاعر قرن ۱۲ هجری) دارند که می‌گوید «دل هر ذره را که بشکافی / آفتابیش در میان بینی» ؟؟؟ آیا می‌توان گفت این شعر هاتف اصفهانی اشاره‌ای لطیف به پدیده‌ی شکافت هسته‌ای و آزاد شدن انرژی و نور حاصل از آن بوده و این یک معجزه‌ی علمی بی‌نظیر است؟! اگر چنین است چرا به الهی بودن شعر هاتف و نبوت وی ایمان نمی‌آورند؟😉
🚫 @ANSWER_ISLAMISM
The Independent
Weather: Cloudy views on the origins of rain
Aristotle was a genius. You have only to look at his views on the weather to realise just how clever he was. Saddled with the view that all matter was composed of earth, air, fire or water, he was