شبکه خبری و تحلیلی بصیرت:
روحانی؛ هوگو چاوز یا کارلوس پرز؟

🔹ساختار اقتصاد #ونزوئلا پیش از هوگو #چاوز، توسط کارلوس #پرز کاملا نئولیبرالیزه شده بود.

پرز با اجرای توصیه‌های صندوق بین‌المللی پول چون برنامه‌های تعدیل ساختاری(SAP)، آزادسازی اقتصادی و عدم مداخله دولت در اقتصاد، تقریبا تمامی زیرساخت‌های تولیدی ونزوئلا را نابود کرد و بیگانگان بر بازار تولید و خدمات این کشور مسلط شدند.

کشوری که در دهه ی ۱۹۵۰ میلادی، ۵۰ درصد تولید ناخالص داخلی‌اش از محل کشاورزی و شیلات بود، تبدیل به کشوری شد که نفت می‌فروخت و همه چیز از جمله اقلام کشاورزی‌اش را وارد می‌کرد و امروز دچار بحران امنیت غذایی است.

دقیقا مانند سخنان امروز لیبرال‌های ایرانی گفتند گندم و برنج وارداتی بسیار ارزان تر است، کشاورزی مقرون به صرفه نیست و تعطیلش کردند.
غافل از این که وقتی نفت تمام می‌شود یا حتی ارزان می‌شود، پولی برای واردات کشاورزی نیست.

کشوری که از فقر سرمایه‌گذاری رنج می‌برد، درآمدهای حاصل از فروش نفت را در بازارهای آمریکا سرمایه‌گذاری می‌کرد(پدیده Petrodollar Recycling).

مردم از فرط فقر ناشی از آزادسازی اقتصادی و تعدیل ساختاری دست به شورش زدند. چاوز که از افسران دولتی پرز بود، مامور به سرکوب مردم شد اما تمرد کرد و قهرمان شد.

چاوز وقتی به قدرت رسید، خدمات زیادی انجام داد. نفتی که فروخته می‌شد و پولش جیب شرکت‌های آمریکایی، طبقه ی صادرکنندگان نفت و واردکنندگان اقلام را در ونزوئلا پر می‌کرد، صرف خدمات عمومی شد. در حوزه‌های معیشت، سلامت، آموزش و... جهش‌های تاریخی انجام شد.

مراکز درمانی در ونزوئلا در دوره چاوز از ۱۶۲۸ مرکز به ۸۶۲۱ مرکز رسید. تعداد پزشکان از ۱۶۲۸ نفر به ۱۹۷۵۳ نفر رسید. تعداد دانش آموزان ابتدایی از ۲۷۰ هزار به یک میلیون و ۸۰۰ هزار رسید.
فقر از ۵۵.۱ درصد در سال ۲۰۰۳ به ۳۰.۴ درصد در سال ۲۰۰۶ رسید(در عرض ۳ سال ۲۰ درصد کاهش یافت).

اشتباه بزرگ چاوز اما این بود که خیال می‌کرد می‌تواند در یک ساختار #نئولیبرال، یک نظام اقتصادی #سوسیالیستی ایجاد کند.

او در یک دوره ی کوتاه مدت، توانست سطح رفاه عمومی در ونزوئلا را بالا ببرد، اما چون در نظام #تولید_داخلی نتوانست تغییری ایجاد کند، با کاهش درآمد نفت، اقتصاد ونزوئلا دچار بحران شد. تولید داخلی، یعنی عامل اصلی ایجاد ثروت، از میان رفته بود و چاوز نتوانست احیایش کند.

ساختار نئولیبرالی اقتصاد ونزوئلا، به سبب گشودن درهای بازار این کشور به روی محصولات خارجی، به تولید داخلی حتی اجازه سر برآوردن نداده است.

ونزوئلا از روز تاسیس WTO یعنی بیش از ۲۲ سال است که عضو این سازمان است اما تنها عایدی عضویت در این ساختار #تجارت_آزاد، ناتوانی دولت کاراکاس در حمایت از تولید داخلی در برابر #هجوم_آزاد کالای خارجی بوده است.

تیم اقتصادی آقای روحانی تلاش عجیبی می‌کند که به مردم القا کند اگر برجام نبود ایران ونزوئلا می‌شد.
غافل از این که برجام به سبب نقشی که در قتل عام تولید داخلی به دست واردات ایفا می‌کند، عامل ونزوئلائیزه کردن ایران شده است.

آقای روحانی نشان داده است که ید طولایی در نسبت دادن خرابکاری‌های خود به دیگران و ناسزاگویی بابت همان خرابکاری‌ها دارد. سازمان #صدا_و_سیما اگر درباره واقعیت‌های اقتصاد ونزوئلا مردم را آگاه نکند، باید منتظر شنیدن این سخن از زبان آقای روحانی در فیلم‌های تبلیغاتی‌اش باشیم که "اگر برجام نبود ایران ونزوئلا می‌شد".

ایران البته نباید ونزوئلا شود و راه آن، نجات کشور از دست #سلاطین_واردات است که به دولت رسیده‌اند و در حال نابودسازی تولید ایرانی و واگذاری قاجاری #بازار_ایران به بیگانگان هستند.
ان شاءالله به زودی درباره ونزوئلا مبسوط خواهم نوشت.
جبراییلی
T.me/ansoyesiasat