Biography of Anarchist Fighters of Iran's Geography (No. 6)

I was born in 2001. I still smell my mother whenever I see fire. My sister and I were both six years old when my mother, due to my father's endless beatings and accusations, poured gasoline on herself. By the time the neighbors reached her, there was nothing left of my mother. My father didn't reflect and back off at all. He used to punch and kick us so much that one of my sister's hands was completely disabled. We were nine years old when my father fell into a coma in an accident while working in a machine shop and then passed away.

Taking care of my sister and her education required me to grow up immediately. I worked, peddled, cleaned people's houses, heard accusations, and got injured, but still, I could not create an independent life for myself and my sister. When my sister's forced marriage by my uncle happened, my attention was drawn to the root of the common pain of all women and oppressed people.

I was working and, at the same time, started my fight against dictatorship, the dominant social order, and the corrupt police by making graffiti and sharing it. I was raped in a Basij detention center. I was humiliated but more determined than before to look for a way to fight. This anger should be tied to freedom. When I met an anarchist friend through some friends, I realized that this is the safe place and the house and family to which I belong.

Persevering and fighting is not just a form of life, but life itself. I will not give in to the rampant corruption. We have made a promise to our comrades, which is a message to the whole world. You have to stand with all your strength before the outwardly strong powers. They are afraid of your perseverance, solidarity, passion, and fighting. They don't want to see free and fighting women. We anarchists are like a thorn in their eyes.

Victory is ours. Long live all comrades anywhere in the world.


The list of main pages:
https://linktr.ee/asranarshism

Support us in our struggle:
https://asranarshism.com/donation/

#آنارشیست
#آنارشیسم
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#anarchism
#anarchist
#woman_life_freedom

ویدیو: زندگینامه مبارزان آنارشیست جغرافیای ایران (شماره ۱)

Video: Biography of Anarchist Fighters of Iran's Geography (No. 1) (With English Subtitles)

https://youtube.com/watch?v=Gz1EEELsotE

#anarchism #anarchists #biography #woman_life_freedom #آنارشیسم #آنارشیست #زن_زندگی_آزادی

ویدیو: زندگینامه مبارزان آنارشیست جغرافیای ایران (شماره ۲) + English Subtitles

Video: Biography of Anarchist Fighters of Iran's Geography (No. 2) (With English Subtitles)


https://www.youtube.com/watch?v=Sxx-dlYKR_Y

The list of our main pages:
https://linktr.ee/asranarshism
https://asranarshism.com/
https://t.me/asranarshism

Support us in our struggle:
https://asranarshism.com/donation/

#anarchism #anarchists #biography #woman_life_freedom #آنارشیسم #آنارشیست #زن_زندگی_آزادی

زندگینامه مبارزان آنارشیست جغرافیای ایران ( شماره ۸ )

متولد سال ۱۳۷۹ هستم اما بسیار بیشتر از سنم به نظر می‌رسم. در کودکی هم مانند یک بزرگسال باید کار می‌کردم. هر بار که برادر بزرگم به مادرم حمله می‌کرد و برای پول مواد او را کتک می‌زد می‌فهمیدم که به اندازه‌ی کافی برای آوردن پول تلاش نکرده‌ام. هر چقدر هم تلاش می‌کردم دستمزد یک کودک محدود است و توانایی اش هم محدود اما سوالاتم نامحدود بود. کنار هر مشکل، یک چرا می‌گذاشتم، چرا پدر ندارم، چرا برادرم پرده‌ژ گوشم را پاره کرد، چرا صورت و دست مادرم همیشه کبود است، چرا غذای ما با غذای مردم متفاوت است، چرا لباس ما کهنه‌ است، چرا همسایه ها از ما بدشان می‌آید، چرا خواهرم از شوهرش طلاق گرفت، چرا خواهرم خودش را کشت، چرا برابری در جامعه نیست، چرا هرگز پلیس برای کمک به ما نیامد؟ چرا چرا چرا

از کودکی یکباره به بزرگسالی رسیدم و سوال‌هایم نیز پخته‌تر شدند. دیگر مادری نبود که نگران از دست دادنش باشم و برادری که از او بترسم. شور و شوق ساختن و جنگیدن و مبارزه با ساختار بیمارگونه حکومت برای من انگیزه‌ای وصف ناشدنی‌بود. با وصل شدن به رفقای آنارشیست در فضای مجازی خانواده حقیقی خودم را یافتم. کاری جز مبارزه بلد نیستم و قلبم با انرژی رفقای آنارشیستم می‌تپد. هر بار که برای فعالیت یا عملیاتی بیرون میرویم به خودم میگویم پیش رویم آزادی ست که به من خیره شده است و بی‌قرار است تا ما خود را به او برسانیم. آن روز نزدیک است چه من باشم چه نباشم، چون با مبارزانی همسنگرم که مانند پولاد سخت‌اند مانند آب زلال.


فهرست صفحات ما:
https://linktr.ee/asranarshism

با مبارزات ما همیاری کنید:
https://asranarshism.com/fa/%da%a9%d9%85%da%a9_%d9%85%d8%a7%d9%84%db%8c/


#آنارشیست
#آنارشیسم
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#anarchism
#anarchist
#woman_life_freedom

Anarchist Graffiti in Iran
"You can arrest a revolutionary, not a revolution!"

دیوارنویسی آنارشیست‌ها در ایران
«یک انقلابی را میتوانید دستگیر کنید، یک انقلاب را نه!»

#آنارشیست
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#Anarchist
#Radical_graffiti
#Woman_Life_Freedom

https://t.me/asranarshism

زندگینامه مبارزان آنارشیست جغرافیای ایران ( شماره ۹ )

متولد ۱۳۸۱ هستم. فراز و نشیب زندگی من مانند دیگر رفقا نبوده است. اما از دوران مدرسه درد دیگران آزارم میداد. هر بار که از خانواده ام میپرسیدم میگفتند سرت به کار خودت باشد. اما چطور بود که در زمستان من در لباسی گرم بودم و در خیابان بسیاری را میدیدم که در سردترین زمان سال، برای یک لقمه نان سطل‌های زباله را میگشتند؟

پدرم یک کارمند بازنشسته بود. اولین بار با خواندن کتاب الفبای آنارشیستی که دوست خواهرم به من داد و در صفحه اولش ایمیل رفیقی بود با آنارشیسم آشنا شدم. چنان تحولی در من ایجاد شد که دیگر نمیتوانستم حتی به خانه برگردم. وقتی درد رفقا را دیدم فوت پدر و مادرم دیگر برایم غم بزرگی نبود. وقتی رفقای همسنگرم فجایعی چون تجاوز و مرگ و حبس و ... را از سرگذرانده‌اند من کیستم که از درد بگویم.

سه سال است که فعالیت گروهی دارم و حرارت مبارزه برای جهانی برابر در کنار رفقا حیاتم را تضمین کرده است. در یک سال و دو ماه اخیر ما شبانه روز در جنگ بوده‌ایم. ما با حکومتی میجنگیم که مردم را در خفا میکشد. پیکرهای مبارزین را میدزدد و بازماندگانشان را حبس و شکنجه میکند. ما در سکوت خبری جان میدهیم. نه راهپیمایی‌ای برایمان میکنند و نه نامی از ما می‌شنوند.

ما با حکومتی تا دندان مسلح هر روز در جنگیم. حکومتی که بیشترین زندانی عقیدتی را در جهان دارد‌. حکومتی که هیچ نظر مخالفی را برنمی‌تابد، و هیچ‌کس در جهان برایش مهم نیست که از سال ۱۳۵۷ تا کنون چقدر اعدام و ترور و شکنجه و قتل و زندانی به وقوع پیوسته. ما شبانه روز با چنین جلادانی در جنگیم که در جهان با آنها مماشات میکنند و دستهای خون‌آلود آنان را نمیبینند و به آنها مشروعیت میدهند.

اما اما اما تا زمانی که رفیق، یک مبارز یک آزادی‌خواه و یک آنارشیست نفس میکشد هیچ حکومتی هیچ قدرتی در امان نخواهد بود. ما پیروزیم با دست خالی به دشمن فائق میشویم و از آنان درس عبرتی می‌سازیم.


فهرست صفحات ما:
https://linktr.ee/asranarshism

با مبارزات ما همیاری کنید:
https://asranarshism.com/fa/%da%a9%d9%85%da%a9_%d9%85%d8%a7%d9%84%db%8c/


#آنارشیست
#آنارشیسم
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#anarchism
#anarchist
#woman_life_freedom

https://t.me/asranarshism

سیل و سرب بر بلوچ و سَم و سراب بر سیستانی



تلخی بلایای اخیر از کشتار و شکنجه و زندان تا سیل و زلزله آن‌چنان وحشت‌آور است که تاب‌وتوان تفکر و خواب‌وخوراک را به راحتی از هرکس که عمق فاجعه را می‌داند، می‌رباید. از عدم ارسال کمک توسط حکومت، از مردم درگیر با سیل را به حال خود رهاکردن، از ایجاد سیل‌بند و راه‌های پیشگیری سیل خودداری‌کردن و تنها به فکر غارت مردمان بومی این مناطق بودن سیستم چیز تازه‌ای نیست. این مناطق هرچندسال یک‌بار با این خسارات جانی و مالی سیل مواجه می‌شوند؛ زیرا سیستم نمی‌خواهد زیرساخت‌های متناسب با زیست‌بوم ایجاد کند. نه آن که نخواهد، حتی این موضوع اولویت دست‌چندم‌اش هم نیست.

دو اتنیک سیستانی و بلوچ که بومیان جغرافیای سیستان و بلوچستان هستند؛ لااقل در این صدسال اخیر بارها هدف بازی‌های سیستم‌ها و حکومت‌های شدند. خوشبختانه سیستم‌ها هم، با تمام تلاش‌ها و برنامه‌ریزی‌های و خشونت‌هایشان، آن‌چنان که مرادشان بوده موفق نشدند. از پروژۀ تجزیۀ جغرافیای سیستان و بلوچستان به خواست انگلیس تا ایجاد خصومت‌های اتنیکی توسط پهلویان، از شناسنامه‌ندادن به بلوچ‌ها تا دعواهای مذهبی راه‌انداختن توسط آخوندهای درجه‌چند فرستاده‌شده از قم تا پروژۀ عبدالمالک ریگی و...

خط‌کشی‌های مرزی میان کشورها و جدایی خانواده‌ها و عشیره‌ها از هم، دعوا بر سر هیرمند و تشنگی سیستان، کشتن در بایکوت خبری فعالین سیستانی، مهاجرت‌دادن عمدۀ سیستانیان بالاخص پس از موفقیت پروژۀ سیمان سیستان، خشک‌کردن عمدی هامون و بیش‌ازپیش نظامی‌کردن سیستان و بلوچستان پس از به بار نشاندن نهال خودساختۀ عبدالمالک ریگی هم البته از موفقیت‌های حاکمیت‌ها در این چندصدسال در جهت منافع خود و علیه منافع بومیان جغرافیای سیستان‌وبلوچستان و مناطق شرقی آن است.

از چندین‌وچندسال پیش، پیش از آمدن استعمار چین برای نابودی عمان، در ازای صدقه‌دادن به آخوندها و مراجع تقلید، فعالین سیستانی و بلوچ، هشدار می‌دادند که حتی ممکن است شاهد شنیده‌شدن اذان چینی باشیم. صدایی از دل بومیان این مناطق که هرگز شنیده نشد؛ زیرا حاکمیت فعلی نیز مانند دوران پهلوی، سیستانی را با سم و ربودن شبانه و بلوچ را گلوله، سرکوب می‌کند. بازی تلخی که در آن، سیستانیان در شمال استان از تشنگی و بیماری‌های ریوی ناشی از گردوغبار شدید و بلوچ‌ها در جنوب استان به واسطۀ سیل و زلزله و حصبه و بیماری‌های گوارشی، جان خود را از دست می‌دهند.
ما ریشه‌های شر را می‌دانیم.

بخش رسانه‌ای آنارشیست‌های جغرافیای سیستان‌وبلوچستان به عنوان یکی از خودسازماندهی‌های فدراسیون عصر آنارشیسم




#No_God_No_Master_No_Border
#جنین_زند_آجویی
#زن_زندگی_آزادی
#مرگ_بر_جمهوری_اسلامی
#سیستان_و_بلوچستان