‌
باورنکردنی‌ست که انواع سندهای آشکار و قابل ارائه‌ی جنایات‌شان را خودشان منتشر می‌کنند. یعنی حقیقتاً اتاق فکرشان آن چنان تهی‌‌ست که می‌پندارند این ویدئوها ایجاد ترس می‌کند و مردم را به خانه‌نشینی برمی‌گرداند؟ هر کدام از این تصویرها از فرط خشم، صدها آدم ِ کنارنشسته را به فریاد اعتراض و پیوستن در مبارزه وامی‌دارد. این تعریف بدیهی ِ انسان است. یعنی جدی جدی این را نمی‌فهمند؟
***
از بچگی تا الان، از معذرت‌خواهی الکی و فقط به قصد خفه کردن طرف مقابل، بیزار بوده‌ام. به گمانم هر کسی اگر لحظه‌ای حس کند که فرد عذرخواه فقط برای ختم غائله، معذرت می‌خواهد و اعتقادی به آن ندارد، به همین بیزاری دچار می‌شود.‌ اینها از چه دست موجوداتی‌اند که با ظاهری دوپا، در ظاهر شبیه انسان، این نوع عقب‌نشینی توماج از مواضع قبلی‌اش در اوج ضرب و شتم و درد و درماندگی را به معنای موفقیت خودشان می‌گیرند و پخش هم می‌کنند؟! نمی‌فهمند که این تصویر، بزدلی ِ ضارب و فیلمبردار را ترسیم می‌کند و به بزرگی ِ مضروب، خدشه‌ای وارد نمی‌آورد؟
***
این روزها را از یاد نبریم. نه فقط بابت اهمیت‌شان در تاریخ ایران، بلکه برای این که باعث شدند بفهمیم عمق لجنزاری که ممکن است آدمی از روی  سرسپردگی در آن فرو برود، چه قدر بیشتر از هر تصوری‌ست که داشته‌ایم. با رفتار اینان، حد تازه‌ای از دنائت انسان، قابل شناسایی شده است.
***
هر فریاد و هر نوشته و هر قدم ِ شما و من و ما در همسویی با اعتراض‌ها، کمک بزرگی‌ست به این که درستی ِ توصیه‌ی اولیه‌ی توماج با آن لحن و صدای کاردرست، زودتر بر چنین موجوداتی روشن شود: فرار کنید.

@amiropouria
#توماج_صالحی
#فرار_کنید
#زن_زندگی_آزادی
#اعتراضات_مردمی
#اعتراضات
#اعتصابات_سراسری

‌
در آن چه بعد از انقلاب "زن زندگی آزادی" تا به حال سپری شده، احساس‌های بی‌شماری را تجربه کرده‌ایم‌. در خیلی زمینه‌ها به درک و شناختی رسیده‌ایم که پیشتر، نداشتيم.
برای من عمیق‌ترین حس، با شناخت آدم‌هایی شکل می‌گیرد که هر آینه غافلگیرکننده‌تر به چشم می‌آیند. بزرگمردی به اسم توماج صالحی در صدر آنهاست. همه‌ی ما بازداشت‌شدگان فراوانی را می‌شناسیم که بعد از آزاد شدن، در زندان بزرگتری که ایران ِ تحت حاکمیت جمهوری اسلامی باشد، بر سر قرارهایی که در زندان کوچک‌تر با حکومت و نمايندگانش گذاشته بودند، ماندند. به کسی نمی‌توان ایراد گرفت. اما می‌توان دید و حیرت و تحسین را به هم آمیخت که توماج با ضبط آن ویدئوی مفصل، تمام آن چه در زندان بر او گذشت و تمام آن چه باید بهش امید داشته باشیم را فاش گفت (با خودمان روراست باشیم: چند نفر از ما به محض دیدن ویدئو و لحن محکم حرف‌هایش تصور کردیم از ایران بیرون زده؟ یعنی فاش‌گویی‌اش تا این اندازه بی‌پروا و شجاعانه بود) و آن را منتشر و صاف توی چشم خون‌افتاده‌ی مریض‌احوال حکومت، فرو کرد. این بار او را غیررسمی و بی‌شک بی‌رحمانه‌تر از یک سال پیش گرفته‌اند. همه می‌دانیم بغض و کینه‌ای که از او دارند را در این نوبت بازداشت، چه عقده‌مندانه بر سرش فرو خواهند ریخت اما این کارشان برای ما و شما، غصه به بار نمی‌آورد. زانوی غم بغل گرفتن و در سکوت به انتظار نشستن ندارد. چون به این نقطه رساندنشان، عزم جزم خود توماج بوده. کسی که این روزها به تنهایی نشانه‌ی بزرگ این واقعیت امیدبخش است که: انقلاب ادامه دارد

#توماج_صالحی #توماج #خاری_در_چشم_جمهوری_اسلامی #زن_زندگی_آزادی #زندان_های_جمهوری_اسلامی #مهسا_امینی #اعتراض_معلمان #حقوق_معلمان

@amiropouria

این حکم مطلقاً غیرقانونی و برخاسته از حقارت و بلاهت نظام و حتی خود دستگیری دوباره‌ی او، به آن چه در این ویدئو گفت برمی‌گردد. دوباره و صدباره ببینیم مگر چه گفت؟

یک. از شکنجه‌ شدنش حرف زد. اگر سیستم مدعی‌ست او را شکنجه نکرده، چرا در روز دستگیری‌اش بریده‌ای از ویدئوی او در حالت نشسته زیر دست مأموران،‌ منتشر کرد؟ و چطور افشاگری در این مورد، آن قدر برایش سنگین بود که دوباره زندانی‌اش کرد؟!  مگر می‌شود برای اثبات شکنجه نشدن کسی، او را به زندان و سپس اعدام، محکوم کرد؟ چه میزان سوررئالیسم غیرقابل‌باور را باید در وقایع جاری این سرزمین، تاب آورد؟

دو. از تمسخر قانون توسط بازجوهایش گفت و افزود خودشان را فراتر از هر قانونی می‌دانستند. اگر این حرف به حضرات و حشرات قوه‌ی قضاییه برخورده، چطور نمی‌فهمند که با اقدام فراقانونی دوباره علیه توماج، حرف او را قوی‌تر اثبات می‌کنند؟

سه. آرزوی ایران آزاد را مطرح کرد و مژده داد که پایان این حکومت نزدیک است. این را که صد برابر عمیق‌تر و محکم‌تر با کلامی سرشار از شجاعت و تنوع تعابیر، در رپ‌خوانی‌هایش آورده بود.

هر طور نگاه کنیم، برخورد با او بعد از این ویدئو تنها معنایش می‌توان این باشد که تصور می‌کردند فشارها بر او، باعث سکوت و مدارایش بعد از آزادی خواهد شد ولی توماج، ساکت‌بشو نبود. مثل بسیاری از ما و شما نبود. "ولش بذار زندگیمونو بکنیم" را برنتابید.

به این دلایل است که حکم توماج فقط علیه او نیست. علیه مفهوم آزادی‌خواهی، مطالبه‌گری و پایمردی‌ست. نباید این را تحمل و نظاره کرد.
@amiropuria

#توماج #توماج_صالحی #توماج_صالحی_را_آزاد_کنید #زندان_های_جمهوری_اسلامی #زن_زندگی_آزادی #انقلاب۱۴۰۱ #جمهوری_اسلامی #جمهوری_اعدام