Amir Pouria
باورنکردنی‌ست که انواع سندهای آشکار و قابل ارائه‌ی جنایات‌شان را خودشان منتشر می‌کنند. یعنی حقیقتاً اتاق فکرشان آن چنان تهی‌‌ست که می‌پندارند این ویدئوها ایجاد ترس می‌کند و مردم را به خانه‌نشینی برمی‌گرداند؟ هر کدام از این تصویرها از فرط خشم، صدها آدم ِ…
باورنکردنی‌ست که انواع سندهای آشکار و قابل ارائه‌ی جنایات‌شان را خودشان منتشر می‌کنند. یعنی حقیقتاً اتاق فکرشان آن چنان تهی‌‌ست که می‌پندارند این ویدئوها ایجاد ترس می‌کند و مردم را به خانه‌نشینی برمی‌گرداند؟ هر کدام از این تصویرها از فرط خشم، صدها آدم ِ کنارنشسته را به فریاد اعتراض و پیوستن در مبارزه وامی‌دارد. این تعریف بدیهی ِ انسان است. یعنی جدی جدی این را نمی‌فهمند؟
***
از بچگی تا الان، از معذرت‌خواهی الکی و فقط به قصد خفه کردن طرف مقابل، بیزار بوده‌ام. به گمانم هر کسی اگر لحظه‌ای حس کند که فرد عذرخواه فقط برای ختم غائله، معذرت می‌خواهد و اعتقادی به آن ندارد، به همین بیزاری دچار می‌شود. اینها از چه دست موجوداتی‌اند که با ظاهری دوپا، در ظاهر شبیه انسان، این نوع عقب‌نشینی توماج از مواضع قبلی‌اش در اوج ضرب و شتم و درد و درماندگی را به معنای موفقیت خودشان می‌گیرند و پخش هم می‌کنند؟! نمی‌فهمند که این تصویر، بزدلی ِ ضارب و فیلمبردار را ترسیم می‌کند و به بزرگی ِ مضروب، خدشه‌ای وارد نمی‌آورد؟
***
این روزها را از یاد نبریم. نه فقط بابت اهمیت‌شان در تاریخ ایران، بلکه برای این که باعث شدند بفهمیم عمق لجنزاری که ممکن است آدمی از روی سرسپردگی در آن فرو برود، چه قدر بیشتر از هر تصوری‌ست که داشته‌ایم. با رفتار اینان، حد تازه‌ای از دنائت انسان، قابل شناسایی شده است.
***
هر فریاد و هر نوشته و هر قدم ِ شما و من و ما در همسویی با اعتراض‌ها، کمک بزرگی‌ست به این که درستی ِ توصیه‌ی اولیه‌ی توماج با آن لحن و صدای کاردرست، زودتر بر چنین موجوداتی روشن شود: فرار کنید.
@amiropouria
#توماج_صالحی
#فرار_کنید
#زن_زندگی_آزادی
#اعتراضات_مردمی
#اعتراضات
#اعتصابات_سراسری
باورنکردنی‌ست که انواع سندهای آشکار و قابل ارائه‌ی جنایات‌شان را خودشان منتشر می‌کنند. یعنی حقیقتاً اتاق فکرشان آن چنان تهی‌‌ست که می‌پندارند این ویدئوها ایجاد ترس می‌کند و مردم را به خانه‌نشینی برمی‌گرداند؟ هر کدام از این تصویرها از فرط خشم، صدها آدم ِ کنارنشسته را به فریاد اعتراض و پیوستن در مبارزه وامی‌دارد. این تعریف بدیهی ِ انسان است. یعنی جدی جدی این را نمی‌فهمند؟
***
از بچگی تا الان، از معذرت‌خواهی الکی و فقط به قصد خفه کردن طرف مقابل، بیزار بوده‌ام. به گمانم هر کسی اگر لحظه‌ای حس کند که فرد عذرخواه فقط برای ختم غائله، معذرت می‌خواهد و اعتقادی به آن ندارد، به همین بیزاری دچار می‌شود. اینها از چه دست موجوداتی‌اند که با ظاهری دوپا، در ظاهر شبیه انسان، این نوع عقب‌نشینی توماج از مواضع قبلی‌اش در اوج ضرب و شتم و درد و درماندگی را به معنای موفقیت خودشان می‌گیرند و پخش هم می‌کنند؟! نمی‌فهمند که این تصویر، بزدلی ِ ضارب و فیلمبردار را ترسیم می‌کند و به بزرگی ِ مضروب، خدشه‌ای وارد نمی‌آورد؟
***
این روزها را از یاد نبریم. نه فقط بابت اهمیت‌شان در تاریخ ایران، بلکه برای این که باعث شدند بفهمیم عمق لجنزاری که ممکن است آدمی از روی سرسپردگی در آن فرو برود، چه قدر بیشتر از هر تصوری‌ست که داشته‌ایم. با رفتار اینان، حد تازه‌ای از دنائت انسان، قابل شناسایی شده است.
***
هر فریاد و هر نوشته و هر قدم ِ شما و من و ما در همسویی با اعتراض‌ها، کمک بزرگی‌ست به این که درستی ِ توصیه‌ی اولیه‌ی توماج با آن لحن و صدای کاردرست، زودتر بر چنین موجوداتی روشن شود: فرار کنید.
@amiropouria
#توماج_صالحی
#فرار_کنید
#زن_زندگی_آزادی
#اعتراضات_مردمی
#اعتراضات
#اعتصابات_سراسری